“Αγρότες και κτηνοτρόφοι σε απόγνωση – Υπάρχει κυβέρνηση;” είναι το ερώτημα που θέτει ο αναπληρωτής εκπρόσωπος τύπου του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ , Γρηγόρης Θεοδωράκης σε γραπτή του δήλωση για τις πληρωμές του ΟΠΕΚΕΠΕ.
Αναλυτικά η δήλωση:
“Μετά το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, που άφησε χιλιάδες παραγωγούς χωρίς τις ενισχύσεις που δικαιούνται, προς όφελος των ημετέρων, μια νέα πράξη ήρθε να προστεθεί στο δράμα τού αγροτικού κόσμου.
Με βάση τις ανακοινώνεις του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, στους αγρότες πιστώθηκε το ποσό των 363 εκατομμυρίων ευρώ, αντί των 580 εκατ. που προβλεπόταν να καταβληθεί (και αντιστοιχεί στο 70% της Βασικής Ενίσχυσης για το 2025). Με άλλα λόγια, οι παραγωγοί έλαβαν 217 εκατομμύρια ευρώ λιγότερα από αυτά που δικαιούνται, ενώ χιλιάδες δικαιούχοι δεν είδαν ούτε ένα ευρώ στο λογαριασμό τους λόγω τεχνικών προβλημάτων.
Την ίδια στιγμή ο ΕΛΓΑ προχωρά σε αυτόματες χρεώσεις από τους λογαριασμούς των δικαιούχων, οπότε για τους περισσότερους αγρότες το αποτέλεσμα είναι μηδέν εις το πηλίκο….Και βέβαια τα χρέη συσσωρεύονται σαν θηλιά στον λαιμό. Σε όλα αυτά, προστίθεται η ευλογιά που έρχεται να σαρώσει ό,τι απέμεινε από τον πρωτογενή τομέα. Η εικόνα στα χωριά είναι δραματική με τους κτηνοτρόφους να βλέπουν τον κόπο μιας ζωής να σβήνει.
Η ύπαιθρος αδειάζει. Η Ελλάδα γίνεται όλο και πιο Αθηνοκεντρικό Κράτος, απογυμνώνοντας την περιφέρεια από ανθρώπους, παραγωγή και προοπτική. Το δημογραφικό βυθίζεται ακόμη περισσότερο. Το πρόβλημα δεν είναι απλώς αναπτυξιακό – είναι υπαρξιακό. Χωρίς πρωτογενή τομέα, η χώρα χάνει την περιφερειακή της συνοχή, την τροφική της ασφάλεια, την παραγωγική της βάση και την κοινωνική της συνοχή. Γίνεται όλο και πιο εξαρτημένη από τις εισαγωγές, όλο και πιο ευάλωτη στις κρίσεις, όλο και πιο ελλειμματική στις διεθνείς της συναλλαγές.
Η κατάσταση έχει πλέον ξεφύγει και δεν υπάρχει περιθώριο για αυταπάτες. Η χώρα δεν μπορεί να αντέξει χωρίς ισχυρό πρωτογενή τομέα. Αυτό ισχύει στο μέγιστο βαθμό για περιοχές κατεξοχήν αγροτικές, όπως η Αιτωλοακαρνανία, που ήδη εμφανίζουν υστέρηση στον δευτερογενή και τον τριτογενή τομέα. Εκεί, η γεωργία και η κτηνοτροφία δεν είναι απλώς μια οικονομική δραστηριότητα — είναι η ίδια η βάση της τοπικής κοινωνίας, της απασχόλησης και της προοπτικής.
Η υποβάθμιση του πρωτογενούς τομέα δεν προέκυψε τυχαία. Είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένων πολιτικών επιλογών, που συστηματικά άφησαν τον παραγωγό εκτεθειμένο, χωρίς εργαλεία, χωρίς δίκαιους κανόνες, χωρίς προστασία απέναντι στην αισχροκέρδεια και τη στρέβλωση της αγοράς. Οι συνέπειες αυτών των επιλογών είναι σήμερα ορατές παντού.
Έστω και καθυστερημένα, ο λογαριασμός θα επιστραφεί…”
Πρώην Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Αιτωλοακαρνανίας
Εκ του συνδυασμού Ισχυρός Δήμος, Δυνατές Κοινότητες, Ευημερία Πολιτών
Τώρα τελευταία διαβάζουμε σε πολλά άρθρα του τοπικού τύπου και παρακολουθούμε συζητήσεις που αφορούν τη στελέχωση των Υπηρεσιών του δήμου μας.
Τα υπάρχοντα προβλήματα της έλλειψης προσωπικού που αντιμετωπίζει ο Δήμος Μεσολογγίου σε δύο τουλάχιστον από τις πιο σημαντικές και νευραλγικές του Υπηρεσίες και συγκεκριμένα στην Υπηρεσία καθαριότητας και τη Δημοτική Εταιρεία Ύδρευσης και Αποχέτευσης Μεσολογγίου είναι μεγάλα και σημαντικά.
Πράγματι, η Υπηρεσία καθαριότητας του Δήμου Μεσολογγίου δηλώνει αδυναμία να συνεχίσει την αποκομιδή απορριμμάτων, ιδιαίτερα στη Δημοτική Ενότητα Οινιάδων λόγω έλλειψης προσωπικού και καλεί τον Δήμο να βρει λύση (https://bit.ly/4p7KnpM).
Το κύμα νέων διαδοχικών συνταξιοδοτήσεων ειδικά οδηγών, η λήξη των συμβάσεων της πλειοψηφίας των ατόμων του προγράμματος 55-67 και των ατόμων που προσλήφθηκαν με 8μηνες συμβάσεις (συνοδοί απορριμματοφόρων), η πληθώρα αδειών, τα ρεπό του προσωπικού κλπ., καθιστούν την ομαλή λειτουργία της Υπηρεσίας καθαριότητας, ενόψει μάλιστα της Επετείου των 200 χρόνων από την Έξοδο, άκρως προβληματική για την εικόνα του Δήμου.
Μόλις σήμερα (25/11/2025), εκδόθηκαν και καταχωρίστηκαν στην ιστοσελίδα του ΑΣΕΠ τα οριστικά αποτελέσματατης Προκήρυξης7Κ/2024του ΑΣΕΠ (https://bit.ly/4rmmpsi), όπου βλέπουμε να προσλαμβάνονται σε πληθώρα Δήμων τουλάχιστον 1.113 μόνιμοι υπάλληλοι διαφόρων ειδικοτήτων Υποχρεωτικής Εκπ/σης (απόφοιτοι Γυμνασίων), όπως Επιστάτες καθαριότητας, Συνοδοί απορριμματοφόρων, Προσωπικό καθαριότητας εσωτερικών και εξωτερικών χώρων, Εργάτες πρασίνου, Εργάτες γενικών καθηκόντων, οικοδομικών εργασιών, κοιμητηρίων κλπ.
Ωστόσο, ο Δήμος μας απουσιάζει παντελώς από τον κατάλογο τέτοιων προσλήψεων, ενώ ενδεικτικά, αναφέρουμε ότι Δήμοι, όπως ο Δήμος Σύρου Ερμούπολης προσλαμβάνει 7 άτομα Προσωπικού καθαριότητας εξωτερικών χώρων και 1 Εργάτη κοιμητηρίου, ο Δήμος Ξυλοκάστρου Ευρωστίνης 5 εξωτερικών χώρων και 4 συνοδούς απορριμματοφόρων, ο Δήμος Καρύστου Ευβοίας 5 εξωτερικών χώρων κλπ.
Ταυτόχρονα, o κ. Δήμαρχος λέει συχνά-πυκνά ότι για τη σημερινή πραγματικότητα της ΔΕΥΑΜ, «το κράτος οφείλει να δώσει λύση, καθώς όλες οι ΔΕΥΑ της χώρας αντιμετωπίζουν παρόμοιες δυσκολίες.
Μέχρι τότε διαχειριζόμαστε έναν ασθενή σε τεχνητή υποστήριξη που αναπνέει μόνο χάρη στις ακούραστες προσπάθειες του εναπομείναντος προσωπικού».
Σε σχετική δε ενημέρωση του Γραφείου Τύπου του δήμου μεταξύ άλλων αναφέρεται ότι η Δημοτική Εταιρεία «αντιμετωπίζει σήμερα σοβαρά προβλήματα, με κυριότερα: την έλλειψη προσωπικού, το τεράστιοκόστος λειτουργίαςκαι τασωρευμένα χρέηπου τη βαραίνουν από το παρελθόν». (https://bit.ly/3XkpviH)
Όμως, σύμφωνα με την Προκήρυξη (Αριθμός 8Κ/2024) αναμένεται να διοριστεί μόνιμο προσωπικό και προσωπικό ΙΔΑΧ Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης σε δύο χιλιάδες διακόσιες δεκαεπτά (2.217) θέσεις διαφόρων Δήμων και φορέων.
Στις ΔΕΥΑ μάλιστα των διαφόρων Δήμων προβλέπεται ο διορισμός ποικιλίας ειδικοτήτων, όπως Κλητήρες, Αποθηκάριοι, Υδραυλικοί, Ηλεκτρολόγοι, Μηχανολόγοι, Δομικών έργων, Υδρομετρητών, Χειριστών μηχανημάτων έργου, κλπ.
Ωστόσο, ο Δήμος μας απουσιάζει και πάλι παντελώς από αυτόν τον κατάλογο προσλήψεων στον οποίο εμφανίζονται οι περισσότεροι Δήμοι της χώρας.
Στη ΔΕΥΑ Αγρινίου π.χ. πρόκειται να προσληφθούν 1 Κλητήρας, 1 Αποθηκάριος, 5 Υδραυλικοί, 2 Ηλεκτρολόγοι, 1 Μηχανολόγος, 2 Δομικών έργου, 5 Υδρομετρητές, 4 Χειριστές μηχανημάτων έργου. Ο Δήμος Καρύστου Ευβοίας 6 εργατών ύδρευσης-αποχέτευσης κλπ.
Με λίγα λόγια, διαπιστώνουμε τελικά για μια ακόμη φορά, αυτό που και παλαιότερα είχαμε επισημάνει, (Ας πάμε μπροστά! Να ασχοληθούμε με τα ουσιαστικά – Στελέχωση υπηρεσιών Δήμου) ότι δηλαδή, στο Δήμο μας και τις υπηρεσίες του δεν υπήρξε χθες, αλλά ούτε και σήμερα, το ανάλογο ενδιαφέρον για την κάλυψη των κενών θέσεων με το αναγκαίο υπαλληλικό προσωπικό, ώστε να υπάρξουν και τα καλύτερα αποτελέσματα για όλους και για τον τόπο μας.
Φαίνεται να ενδιαφέρεται, αν και όταν του δοθεί η ευκαιρία, μόνο για προσλήψεις προσωπικού με 2μηνες, 8μηνες, 18μηνες συμβάσεις, που βέβαια κάτι είναι κι αυτό, αλλά που δημιουργεί σε πολλούς πικρίες, υποψίες και δίκαιες ή άδικες κατηγορίες για γνωστούς και για ρουσφέτια και κυρίως δε λύνει το μόνιμο πρόβλημα των υπηρεσιών του Δήμου.
Ας ελπίσουμε ότι τα πράγματα σε αυτόν τον τομέα θα πάνε καλύτερα, όπως αναμένει και η Δ/ντρια της ΔΕΥΑΜ που στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο ανέφερε ότι η εταιρεία περιμένει στις επόμενες προσλήψεις μέσω ΑΣΕΠ να προσληφθεί μόνιμο προσωπικό για να καλύψει τα περισσότερα κενά, πράγμα που ευχόμαστε γίνει από εδώ και πέρα, σε όλες τις διευθύνσεις και τις υπηρεσίες του Δήμου. Φτάνει οι υπεύθυνοι, και πρώτος ο δήμαρχος να ενδιαφερθούν πραγματικά.
Με ικανοποιητική συμμετοχή ολοκληρώθηκαν οι εσωκομματικές εκλογές της Νέας Δημοκρατίας στην Αιτωλοακαρνανία. Νέος Πρόεδρος της ΔΕΕΠ εξελέγη ο Νικηφόρος Μάκκος, ενώ έντονο ενδιαφέρον καταγράφηκε στη σταυροδοσία για τα μέλη και τους συνέδρους.
Σε κλίμα ομαλότητας και με συμμετοχή πραγματοποιήθηκαν την Κυριακή οι εσωκομματικές εκλογές της Νέας Δημοκρατίας στην Αιτωλοακαρνανία. Η διαδικασία αφορούσε την ανάδειξη του νέου Προέδρου και των μελών της ΔΕΕΠ, καθώς και την εκλογή των συνέδρων ενόψει του επικείμενου Συνεδρίου του κόμματος.
Νέος Πρόεδρος ΔΕΕΠ ο Νικηφόρος Μακκός
Ο Νικηφόρος Μακκός του Σπυρίδωνα, ως μοναδικός υποψήφιος για το αξίωμα, εξελέγη Πρόεδρος της ΔΕΕΠ Αιτωλοακαρνανίας, αναλαμβάνοντας την καθοδήγηση της κομματικής οργάνωσης σε μία περίοδο ιδιαίτερης πολιτικής κινητικότητας.
Αποτελέσματα Μελών ΔΕΕΠ
Στη σταυροδοσία για τα μέλη της ΔΕΕΠ, όπου οι ψηφοφόροι είχαν δικαίωμα έως τρεις σταυρούς, πρώτος σε ψήφους αναδείχθηκε ο Κωνσταντίνος Παππάς του Βασιλείου με 317 ψήφους.
Αναλυτικά η σταυροδοσία:
317 – Παππάς Κωνσταντίνος του Βασιλείου
260 – Τσιλιμέκης Θεόδωρος του Ευαγγέλου
227 – Ψυλλιάς Παναγιώτης του Δημητρίου
207 – Βάλμας Θεοφάνης του Γεωργίου
193 – Μύγας Ευάγγελος του Χρήστου
163 – Κανάτας Δημήτριος του Ιωάννη
145 – Πλιάτσικας Παναγιώτης του Ανδρέα
145 – Χουλιάρας Κωνσταντίνος του Ηλία
96 – Παυλονικολάου Αφροδίτη του Στεφάνου
81 – Τσιλιμπόκου Λεμονιά του Νικολάου
68 – Τσιλίκης Γεώργιος του Θεοδώρου
42 – Κατσαούνης Δημήτριος του Ευστρατίου
41 – Πράσινος Νεκτάριος του Κωνσταντίνου
Η τελική συγκρότηση σε σώμα αναμένεται τις επόμενες ημέρες.
Αποτελέσματα Υποψηφίων Συνέδρων της Νέας Δημοκρατίας στην Αιτωλοακαρνανία
Ιδιαίτερα μεγάλη ήταν η συμμετοχή και στη διαδικασία ανάδειξης των υποψηφίων συνέδρων, από τους οποίους —με βάση τις προβλέψεις του καταστατικού και την ποσόστωση φύλου— θα προκύψει πολυάριθμη εκπροσώπηση της Αιτωλοακαρνανίας στο Συνέδριο του κόμματος.
Ακολουθούν αναλυτικά οι ψήφοι όλων των υποψηφίων, όπως καταμετρήθηκαν:
Σαφή και κατηγορηματική δέσμευση ότι το Νοσοκομείο Μεσολογγίου θα παραμείνει με ξεχωριστό οργανισμό έλαβε σήμερα (21/11/2025) ο Δήμαρχος Ιερής Πόλης Μεσολογγίου, Σπύρος Διαμαντόπουλος, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στον Υπουργό Υγείας, Άδωνι Γεωργιάδη.
Ο κ. Δήμαρχος κατέθεσε εκ νέου το πάγιο αίτημα της πόλης για ανεξαρτητοποίηση των οργανισμών των δύο νοσοκομείων της Αιτωλοακαρνανίας, Μεσολογγίου και Αγρινίου.
Σύμφωνα με όσα αναφέρει σε γραπτή του δήλωση ο δήμαρχος Μεσολογγίου, ο Υπουργός Υγείας ήταν απόλυτος ότι δεν τίθεται κανένα ζήτημα ενιαίου οργανισμού και ότι το Νοσοκομείο Μεσολογγίου θα συνεχίσει να λειτουργεί αυτοτελώς, όπως έχει ζητήσει σύσσωμη η τοπική κοινωνία, οι εργαζόμενοι, το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, αλλά και το Δημοτικό Συμβούλιο.
Η δημιουργία ξεχωριστού οργανισμού θεωρείται κρίσιμη, καθώς διασφαλίζει τη διοικητική και οικονομική αυτάρκεια του Νοσοκομείου Μεσολογγίου, επιτρέποντας τη σταθερή λειτουργία του και τη διαμόρφωση πραγματικών προοπτικών ανάπτυξης.
Κατά τη συνάντηση, ο Δήμαρχος κατέθεσε επίσημα και το αίτημα για πλήρη αυτονόμηση των δύο νοσοκομείων, υπογραμμίζοντας ότι μια τέτοια εξέλιξη θα ενισχύσει ουσιαστικά την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας σε ολόκληρη την περιοχή.
Ο Υπουργός άκουσε προσεκτικά το αίτημα, ακολούθησε εκτενής και ουσιαστική συζήτηση και συμφωνήθηκε να οριστεί νέα συνάντηση για την περαιτέρω εξέταση του ζητήματος.
Ιδιαίτερη αναφορά έγινε και στο παλιό νοσοκομείο, το οποίο αποτελεί ένα μεγάλο και χρονίζον ζήτημα για την πόλη. Συζητήθηκαν δυνατότητες αξιοποίησης και προτάσεις που μπορούν να το επαναφέρουν ως έναν χώρο που θα προσφέρει ξανά αξία στην Ιερή Πόλη του Μεσολογγίου και τους δημότες της.
Αναλυτικά η δήλωση του Σπύρου Διαμαντόπουλου
Στη σημερινή μου επίσκεψη στον Υπουργό Υγείας, Άδωνι Γεωργιάδη (21/11/2025), κατέθεσα το πάγιο αίτημα της πόλης μας για ανεξαρτητοποίηση των οργανισμών των δύο νοσοκομείων της Αιτωλοακαρνανίας. Λάβαμε από τον ίδιο τον κ. Υπουργό τη σαφή δέσμευση ότι δεν τίθεται κανένα θέμα ενιαίου οργανισμού για τα νοσοκομεία Μεσολογγίου και Αγρινίου και ότι το Νοσοκομείο Μεσολογγίου θα παραμείνει με ξεχωριστό οργανισμό, όπως ακριβώς ζητούν οι εργαζόμενοι, το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, καθώς και η τοπική κοινωνία και το Δημοτικό Συμβούλιο.
Η δημιουργία ανεξάρτητου οργανισμού διασφαλίζει στο Νοσοκομείο Μεσολογγίου τη διοικητική και οικονομική αυτάρκεια που απαιτείται για να λειτουργεί με επάρκεια, σταθερότητα και με πραγματική προοπτική.
Στη συνάντηση, κατατέθηκε επίσημα και το αίτημα για την πλήρη αυτονόμηση των δύο νοσοκομείων, Μεσολογγίου και Αγρινίου, καθώς θεωρούμε ότι αποτελεί τη σωστή λύση προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης της ποιότητας των υπηρεσιών υγείας στην περιοχή.
Ο Υπουργός άκουσε προσεκτικά το αίτημα και ακολούθησε μια ουσιαστική και διεξοδική συζήτηση, με συμφωνία να προγραμματιστεί νέα συνάντηση για την περαιτέρω εξέταση του θέματος.
Παράλληλα, συζητήθηκε εκτενώς το μεγάλο ζήτημα του παλιού νοσοκομείου, με στόχο την εξεύρεση λύσεων και προτάσεων για την αξιοποίησή του, ώστε να αποδώσει ξανά αξία στην πόλη και στους πολίτες της Ιερής Πόλης Μεσολογγίου.
Με μια αιχμηρή παρέμβαση για την πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων και την ανάγκη «νέας, έξυπνα διεκδικητικής στρατηγικής», ο Γιάννης Βαληνάκης μίλησε το βράδυ της Τετάρτης 19 Νοεμβρίου 2025 στο Αγρίνιο, ανοίγοντας τον νέο κύκλο διαλέξεων 2025-2026 του «Λαϊκού Πανεπιστημίου Αγρινίου».
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου Αγρινίου (πρώην κτήριο Τράπεζας της Ελλάδος) με συνδιοργανωτές το 4ο και 6ο ΓΕΛ Αγρινίου, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και την Ακαδημία Πολιτών. Ο καθηγητής διεθνών σχέσεων και πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κέντρου Αριστείας στο ΕΚΠΑ, πρώην υφυπουργός Εξωτερικών Γιάννης Βαληνάκης, παρουσίασε βασικά σημεία του νέου βιβλίου του «Για μια νέα στρατηγική απέναντι στην Τουρκία».
Ο κ. Βαληνάκης, ο οποίος διατηρεί στενούς δεσμούς με την περιοχή – μέσω της συζύγου του Χριστίνας, της οικογένειας του παιδίατρου Μιλτιάδη Χαρατσάρη – ευχαρίστησε για την πρόσκληση και τόνισε ότι η ομιλία του είναι «απότοκο της ανησυχίας» του για τη διαρκώς διογκούμενη τουρκική απειλή. «Γύρω μας αναδύεται ένας κόσμος άναρχος, ασταθής και συγκρουσιακός, την ώρα που μέρος του πολιτικού συστήματος και της κοινής γνώμης εφησυχάζει», επεσήμανε.
«Η αποτροπή δεν απέδωσε – η Τουρκία κάνει άλματα»
Ο ομιλητής υποστήριξε ότι η στρατηγική αποτροπής που ακολουθεί η Ελλάδα «ούτε απέτρεψε ούτε περιόρισε» τις αναθεωρητικές αξιώσεις της Άγκυρας. Αντίθετα, όπως είπε, οι τουρκικές διεκδικήσεις διευρύνθηκαν θεαματικά, με αποκορύφωμα το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» και τις έμμεσες ή άμεσες αμφισβητήσεις ελληνικής κυριαρχίας ακόμη και σε μεγάλα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.
Παραδέχθηκε ότι τα τελευταία χρόνια υπήρξαν σημαντικές ελληνικές πρωτοβουλίες –όπως η αμυντική συμφωνία με τη Γαλλία, η μερική οριοθέτηση ΑΟΖ με την Αίγυπτο, η ενίσχυση της Πολεμικής Αεροπορίας με Rafale και οι παραγγελίες φρεγατών–, σημείωσε όμως ότι «την ίδια ώρα η Τουρκία κάνει συνολικά περισσότερα» σε επίπεδο εξοπλισμών, πολεμικής βιομηχανίας και διεθνών συμμαχιών.
«Στρατιωτικά συγκρίνουμε ό,τι μας ευνοεί, κυρίως τα μαχητικά αεροσκάφη, και αφήνουμε έξω όπλα όπου υστερούμε, όπως τα drones, οι πύραυλοι μακρού πλήγματος και τα μη επανδρωμένα συστήματα. Η ανισορροπία σε δημογραφία, ΑΕΠ και στρατιωτική ισχύ καθημερινά διευρύνεται», υπογράμμισε.
Κριτική σε «ψευδαισθήσεις» και σε μια διπλωματία «υπνωτισμένη από το διεθνές δίκαιο»
Ο κ. Βαληνάκης άσκησε έντονη κριτική στις «επικίνδυνες ψευδαισθήσεις» που, όπως είπε, καλλιεργούνται στην ελληνική κοινή γνώμη: ότι η Τουρκία είναι απομονωμένη, ότι η επιθετικότητά της αφορά μόνο την εσωτερική της κατανάλωση ή ότι «η πάροδος του χρόνου μας ευνοεί».
Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στη σχεδόν «μαγική» πίστη στην απόλυτη υπεροχή του διεθνούς δικαίου. «Ενώ ορκιζόμαστε στο διεθνές δίκαιο, δεν το αξιοποιούμε πλήρως, απέχοντας από δυνατότητες που μας παρέχει σε θαλάσσιες ζώνες. Η διπλωματία μας έχει γίνει ράθυμη, αυτοχαρακτηρίζεται ‘μη συναλλακτική’ και περιορίζεται σε ενημερώσεις και ανταλλαγές επισκέψεων», σημείωσε.
Παράλληλα κατέκρινε την ελληνική στάση μετά τη «Διακήρυξη των Αθηνών» με την Τουρκία, επισημαίνοντας ότι, ενώ η Αθήνα την εξέλαβε ως εγγύηση για «ήρεμα νερά», η Άγκυρα εκμεταλλεύτηκε την περίοδο αυτή για να ενισχύσει την πολιτική της, να αποκαταστήσει σχέσεις με συμμάχους της Ελλάδας και να άρει διεθνή εμπάργκο όπλων σε βάρος της.
Ενεργειακά σχέδια, θαλάσσιες ζώνες και «χαμένες ευκαιρίες»
Με εκτενείς αναφορές στα ενεργειακά και τις θαλάσσιες ζώνες, ο κ. Βαληνάκης χαρακτήρισε «ιδιαίτερα ανησυχητική» την υπαναχώρηση της Ελλάδας από σχέδια που υπερέβαιναν τα 6 ναυτικά μίλια, όπως ο αγωγός EastMed, τα υπεράκτια αιολικά πάρκα, τα θαλάσσια πάρκα και η ηλεκτρική διασύνδεση GSI Κρήτης-Κύπρου.
Κατά τον ίδιο, η τουρκική παρεμπόδιση ερευνητικών σκαφών στην περιοχή της Κάσου «διεμβόλισε στο πεδίο» όχι το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο, αλλά τη συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ Ελλάδας-Αιγύπτου, θέτοντας σε κίνδυνο τη διεκδίκηση κυριαρχικών δικαιωμάτων στην Ανατολική Μεσόγειο.
Αναφερόμενος στη θέση της Ελλάδας στην Ε.Ε., υπογράμμισε ότι η χώρα πρέπει να αξιοποιήσει πολύ πιο δυναμικά τα ευρωπαϊκά της εργαλεία, ιδίως τώρα που, όπως είπε, προωθείται σταδιακά μια «ειδική σχέση» Ε.Ε.–Τουρκίας, με σημαντικά οικονομικά, τεχνολογικά και αμυντικά οφέλη για την Άγκυρα.
«Χρειαζόμαστε επειγόντως ένα mega deal Ε.Ε. – Τουρκίας στα μέτρα μας»
Ο καθηγητής τόνισε ότι ο Ελληνισμός έχει «κάθε δικαίωμα» να μπλοκάρει ή να καθυστερήσει αυτά τα οφέλη, εφόσον δεν συνδέονται με σαφή εγκατάλειψη των τουρκικών διεκδικήσεων για αλλαγή συνόρων. «Αν τα ανταλλάγματα προς την Τουρκία δεν δοθούν από την Ε.Ε. με όρους που διασφαλίζουν τα ελληνικά συμφέροντα, τότε θα κληθούμε να τα δώσουμε εμείς οι ίδιοι», προειδοποίησε, κάνοντας λόγο για ανάγκη ενός «mega deal Ε.Ε.–Τουρκίας στα μέτρα μας».
Παράλληλα άσκησε κριτική στον τρόπο που η Ελλάδα διαχειρίστηκε τη στήριξή της στην Ουκρανία, σημειώνοντας ότι θα μπορούσε να έχει συνδέσει την παροχή βοήθειας με ρητές εγγυήσεις αμοιβαίας συνδρομής για κάθε πιθανή επίθεση στα εξωτερικά σύνορα της Ε.Ε.
«Νέα, έξυπνα διεκδικητική στρατηγική»
Κλείνοντας την ομιλία του, ο Γιάννης Βαληνάκης υπογράμμισε ότι «τα σύννεφα στον εθνικό ορίζοντα πυκνώνουν» και ότι η Τουρκία «πλέον εποφθαλμιά ελληνικά εδάφη και γιγαντώνεται».
«Δεν διαθέτουμε άλλα περιθώρια εφησυχασμού, απώλειας ευκαιριών ή αναβολών με την ψευδαίσθηση ότι κάποτε μόνη της ή υπό διεθνή πίεση θα παραιτηθεί από τις παράλογες αξιώσεις της», τόνισε.
Κάλεσε, τέλος, σε υιοθέτηση μιας «νέας και έξυπνα διεκδικητικής στρατηγικής», με ολοκληρωμένο εθνικό σχέδιο που θα συνδυάζει διπλωματία, άμυνα, ενέργεια, συμμαχίες και αξιοποίηση της ευρωπαϊκής διάστασης, ώστε «η Ελλάδα να επιδιώκει κέρδη και όχι απλώς ήρεμα καλοκαίρια» στη δύσκολη αντιπαράθεση με την Τουρκία.
Η Νομαρχιακή Επιτροπή Αιτωλοακαρνανίας του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία τιμά την 52η επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Η εξέγερση των φοιτητών και του λαού το Νοέμβρη του ’73 παραμένει φάρος αντίστασης απέναντι σε κάθε μορφή αυταρχισμού, κοινωνικής αδικίας και περιορισμού της δημοκρατίας. Το διαχρονικό σύνθημα «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία» εξακολουθεί να συμπυκνώνει τις ανάγκες και τα αιτήματα της νέας γενιάς.
Σήμερα, πενήντα δυο χρόνια μετά, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επιχειρεί να ακυρώσει στην πράξη το όραμα του Πολυτεχνείου. Με την ιδιωτικοποίηση της παιδείας, τη διάλυση του δημόσιου πανεπιστημίου, την υποχρηματοδότηση των σχολείων και την απαξίωση των εκπαιδευτικών, επιχειρείται η μετατροπή της γνώσης από κοινωνικό δικαίωμα σε προνόμιο για λίγους.
Στην Αιτωλοακαρνανία, οι συνέπειες αυτής της πολιτικής είναι ορατές παντού:
• Πανεπιστημιακά τμήματα έχουν κλείσει ή υπολειτουργούν, στερώντας από τη νεολαία και την τοπική κοινωνία πολύτιμες δυνατότητες ανάπτυξης και μόρφωσης.
• Οι ελλείψεις εκπαιδευτικών στα σχολεία της περιοχής συνεχίζονται, τα σχολικά κτίρια είναι σε κακή κατάσταση και τα κονδύλια για συντήρηση ή εξοπλισμό μειώνονται κάθε χρόνο.
• Οι μαθητές και οι φοιτητές αναγκάζονται να μετακινούνται ή να εγκαταλείπουν τον τόπο τους για να σπουδάσουν, την ώρα που η κυβέρνηση μιλά για «αριστεία».
Η νέα γενιά, όπως και το 1973, αρνείται να σιωπήσει. Αγωνίζεται για δημόσια και δωρεάν παιδεία, για ίσα δικαιώματα, για ανοιχτά και ελεύθερα πανεπιστήμια, για εργασία με αξιοπρέπεια και η επέτειος του Πολυτεχνείου είναι υπενθύμιση ότι ο αυταρχισμός, η κοινωνική αδικία και η καταστολή δεν μπορούν να γίνουν “κανονικότητα”, είναι κάλεσμα σε δράση για μια κοινωνία δημοκρατίας, ισότητας και κοινωνικής αλληλεγγύης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία θα συνεχίσει να βρίσκεται στο πλευρό των μαθητών, των φοιτητών και των εκπαιδευτικών, να υπερασπίζεται το δημόσιο σχολείο και πανεπιστήμιο και να αγωνίζεται για μια παιδεία που δεν θα μετριέται σε χρήματα αλλά σε αξίες.
ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ – ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ! Οι αγώνες του Πολυτεχνείου είναι ζωντανοί!
Στη Βουλή φέρνουν το θέμα της Παλαμαϊκής Σχολής Μεσολογγίου οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, επισημαίνοντας την «επείγουσα ανάγκη» αποκατάστασης του διατηρητέου ιστορικού κτηρίου και αναβάθμισης των εκπαιδευτικών υποδομών του 1ου Γυμνασίου.
Ένα από τα σημαντικότερα εκπαιδευτικά και ιστορικά μνημεία του Μεσολογγίου, η Παλαμαϊκή Σχολή – σημερινό 1ο Γυμνάσιο Μεσολογγίου – αποτελεί αντικείμενο κοινοβουλευτικής παρέμβασης από ομάδα βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ.
Με ερώτηση προς την Υπουργό Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, οι βουλευτές αναδεικνύουν την προβληματική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το κτήριο αλλά και τις προσωρινές δομές στις οποίες στεγάζεται σήμερα το σχολείο.
Ένα εμβληματικό σχολείο σε εγκατάλειψη
Όπως τονίζεται στην ερώτηση, η Παλαμαϊκή Σχολή – ένα από τα αρχαιότερα σχολεία της χώρας, με ρίζες στον 18ο αιώνα – βρίσκεται σε κατάσταση έντονης φθοράς, χωρίς να έχει πραγματοποιηθεί επαρκής συντήρηση ούτε έλεγχος στατικής επάρκειας.
Το κτήριο, που από το 2010 έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο μνημείο από το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων, παραμένει αχρησιμοποίητο και κινδυνεύει με περαιτέρω υποβάθμιση.
Την ίδια ώρα, οι μαθητές εξακολουθούν να στεγάζονται σε παλαιές προκατασκευασμένες αίθουσες (ΤΟΛ), οι οποίες είχαν τοποθετηθεί «προσωρινά» πριν από δεκαετίες. Σύμφωνα με τους βουλευτές, οι αίθουσες αυτές παρουσιάζουν έντονα προβλήματα θερμομόνωσης, αερισμού και ηχομόνωσης, ενώ απέχουν από τις προδιαγραφές που απαιτούνται για ασφαλή και αξιοπρεπή σχολικά κτήρια.
Προβλήματα και στις καθημερινές μετακινήσεις των μαθητών
Ένα ακόμη σοβαρό ζήτημα αφορά την απουσία στεγασμένων διαδρομών, με αποτέλεσμα οι μαθητές να μετακινούνται εκτεθειμένοι στις καιρικές συνθήκες από αίθουσα σε αίθουσα.
Η κατάσταση αυτή, όπως επισημαίνεται, δημιουργεί κινδύνους αλλά και λειτουργικά προβλήματα, ιδιαίτερα κατά τις περιόδους κακοκαιρίας, επηρεάζοντας τη συνολική λειτουργία του σχολείου.
Τα ερωτήματα προς την Υπουργό
Οι βουλευτές ζητούν ενημέρωση για κρίσιμα ζητήματα που αφορούν την Παλαμαϊκή Σχολή και την εκπαιδευτική κοινότητα του Μεσολογγίου, θέτοντας, μεταξύ άλλων, τα εξής ερωτήματα:
Σε ποιο στάδιο βρίσκεται η εκπόνηση στατικής ή αποκαταστατικής μελέτης για το διατηρητέο κτήριο και ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης;
Αν το Υπουργείο σκοπεύει να εντάξει το έργο αποκατάστασης ή ανέγερσης νέου σχολικού συγκροτήματος σε εθνικά ή ευρωπαϊκά χρηματοδοτικά προγράμματα.
Ποια μέτρα ασφάλειας έχουν ληφθεί για τους μαθητές που φοιτούν στις προκατασκευασμένες αίθουσες.
Αν προβλέπεται η κατασκευή στεγασμένων διαδρομών και άλλων προστατευμένων χώρων μετακίνησης, ώστε να διασφαλιστεί η ομαλή και ασφαλής λειτουργία του σχολείου καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους.
Αν υπάρχει συνεργασία με το Υπουργείο Πολιτισμού για την αποκατάσταση και ανάδειξη του διατηρητέου κτηρίου, σύμφωνα με τον χαρακτηρισμό του ως μνημείου εκπαιδευτικής κληρονομιάς.
«Υπόθεση εθνικής ευθύνης»
Στην ερώτηση υπογραμμίζεται ότι η Παλαμαϊκή Σχολή δεν αποτελεί μόνο τοπική υπόθεση, αλλά «υπόθεση εθνικής ευθύνης απέναντι στην ιστορία, τον πολιτισμό και τη δημόσια εκπαίδευση». Οι βουλευτές καλούν το Υπουργείο να αναλάβει άμεσα τις αναγκαίες πρωτοβουλίες, ώστε το ιστορικό κτήριο να αποκατασταθεί και να παραδοθεί στην εκπαιδευτική κοινότητα με σύγχρονες και ασφαλείς προδιαγραφές.
Οι βουλευτές που υπογράφουν την ερώτηση
Την ερώτηση προς την Υπουργό Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού υπογράφουν οι βουλευτές:
Η σύγχρονη ελληνική πολιτική πραγματικότητα διανύει μια περίοδο βαθιάς κρίσης νομιμοποίησης. Δεν πρόκειται, απλώς και μόνο, για φθορά προσώπων ή για την κόπωση μιας κυβέρνησης. Πρόκειται για τη σταδιακή διάβρωση της εμπιστοσύνης στους ίδιους τους θεσμούς, στα κόμματα, στη δημόσια σφαίρα, ακόμη και στην έννοια της συλλογικής εκπροσώπησης.
Από το 1974 και μετά, η ελληνική δημοκρατία στηρίχθηκε σε ένα μοντέλο αντιπροσώπευσης που συνδύασε τον κοινοβουλευτισμό με τον κρατισμό και την κομματική διαμεσολάβηση. Αυτό το μοντέλο, όσο κι αν επέτρεψε τη σταθεροποίηση του πολιτεύματος, δημιούργησε σταδιακά μια κουλτούρα εξάρτησης. Το κράτος ως προνοιακός πάροχος, το κόμμα ως μεσάζων και ο πολίτης ως πελάτης.
Η δεκαετία των μνημονίων αποκάλυψε τα όρια αυτού του σχήματος. Η πολιτική τάξη όμως δεν κατόρθωσε να μετασχηματίσει τη κρίση σε ευκαιρία ανατροπών και δομικής μεταρρύθμισης αλλά αναπαρήγαγε τις ίδιες συστημικές δομές.
Το αποτέλεσμα, είναι ένα σύστημα πολιτικά λειτουργικό αλλά κοινωνικά απονομιμοποιημένο. Η Βουλή ψηφίζει, η κυβέρνηση διοικεί, οι θεσμοί τυπικά υπάρχουν αλλά η κοινωνία δεν τους πιστεύει.
Η πολιτική πλέον απώλεσε το νόημα της εκπροσώπησης και κατέληξε σε μια «θεατρική σκηνοθεσία».
Είναι γνωστό ότι το ελληνικό πολιτικό σύστημα, όπως διαμορφώθηκε στη μεταπολίτευση, στηρίχθηκε σε τρεις πυλώνες:
τον κομματικό ανταγωνισμό ως μηχανισμό αντιπροσώπευσης,
το κράτος πρόνοιας ως εργαλείο κοινωνικής ενσωμάτωσης,
και την ευρωπαϊκή προοπτική ως υπόσχεση εκσυγχρονισμού και σταθερότητας.
Κανένας όμως από αυτούς τους πυλώνες δεν παραμένει σήμερα ακέραιος. Ο κομματικός ανταγωνισμός έχει εκφυλιστεί σε επικοινωνιακή σκηνοθεσία χωρίς ιδεολογικό βάθος. Το κράτος πρόνοιας αντικαταστάθηκε από αποσπασματικές πολιτικές επιδομάτων. Και η ευρωπαϊκή προοπτική, άλλοτε φορέας προσδοκίας, αντιμετωπίζεται πλέον με αμφιθυμία ή και ευθεία αμφισβήτηση.
Η συνέπεια είναι εμφανής. Το πολιτικό σύστημα χάνει τη νομιμοποιητική του ισχύ γιατί έπαψε να είναι διαμεσολαβητής μεταξύ κοινωνίας και εξουσίας. Λειτουργεί σαν αυτόνομο σύμπαν, που παράγει λόγο και αποφάσεις ερήμην του κοινωνικού σώματος. Οι πολίτες, αισθανόμενοι αποκλεισμένοι από τη διαδικασία λήψης αποφάσεων, μετατρέπονται σε παρατηρητές μιας πολιτικής σκηνής που δεν τους αφορά.
Πως, σχετικά επιβεβαιώνονται όμως τα παραπάνω;
Η πρόσφατη δημοσκόπηση της ALCO (29 Οκτωβρίου – 3 Νοεμβρίου 2025) επιβεβαίωσε αυτό που πολλοί διαισθάνονται τα τελευταία χρόνια. Η ελληνική κοινωνία δεν εμπιστεύεται πλέον το πολιτικό σύστημα. Όταν 8 στους 10 πολίτες δηλώνουν ότι οι θεσμοί βρίσκονται σε κρίση, δεν μιλάμε για απλή αγανάκτηση αλλά για μια πολιτική ρωγμή στο κέντρο της δημοκρατικής λειτουργίας. Και όταν η αναποφασιστικότητα αγγίζει το 21,5%, το υψηλότερο ποσοστό από το 2016, τότε το πολιτικό σύστημα δεν έχει απέναντί του έναν ευμετάβλητο εκλογικό χάρτη αλλά μια κοινωνία που αποσύρει την εμπιστοσύνη της από το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων.
Αυτή η αποστασιοποίηση δεν παραπέμπει απλά σε πρόσκαιρη ουδετερότητα. Είναι, κατά την ταπεινή μου άποψη, πράξη σιωπηρής καταγγελίας προς ένα μοντέλο διακυβέρνησης που λειτουργεί χωρίς σχέδιο, χωρίς λογοδοσία και χωρίς ουσιαστικό δημόσιο έλεγχο. Είναι συνάμα καταγγελία προς μια αντιπολίτευση που δεν έχει καταφέρει ακόμη να αρθρώσει μια εναλλακτική προοδευτική αφήγηση που να εμπνέει και να δίνει προοπτική.
Η εκτίναξη των αναποφάσιστων αποτελεί έντονο σύμπτωμα κόπωσης και απώλειας εμπιστοσύνης. Οι πολίτες έχουν κουραστεί από:
πολιτικές που αναπαράγουν ανισότητες,
θεσμούς που δεν προστατεύουν,
ένα κράτος που αποτυγχάνει στα στοιχειώδη,
δημόσια διοίκηση που θυμίζει περισσότερο μηχανισμό εξυπηρετήσεων παρά σύστημα υπηρεσιών.
Ξεκάθαρα, η κυβέρνηση έχει απωλέσει το μονοπώλιο της αξιοπιστίας, η αντιπολίτευση δεν έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη και η κοινωνία επιλέγει την «αναστολή κρίσης» ως τρόπο πολιτικής άμυνας.
Τα τραγικά γεγονότα των Τεμπών, η συστημική δυσλειτουργία, η αδιαφάνεια και η διαφθορά που αναδείχθηκαν μέσω του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ, η χειραγώγηση της δικαιοσύνης, η απορρύθμιση βασικών δημοσίων αγαθών όπως η υγεία και η εκπαίδευση, είναι μόνο μερικά από τα χαρακτηριστικά ενός πολιτικού περιβάλλοντος όπου η ευθύνη συστηματικά «εξατμίζεται».
Είναι όμως αυτά, απλώς λάθη; Θα έλεγα ότι είναι πολιτικές επιλογές που έχουν κόστος ζωής, αξιοπρέπειας και δημοκρατίας.
Το πολιτικό σύστημα της χώρας έχει εγκλωβιστεί σε μια λογική διαχείρισης της εικόνας αντί της πραγματικότητας. Η κυβέρνηση κυβερνά με ορίζοντα τον επικοινωνιακό κύκλο και όχι τον κοινωνικό στόχο. Αντίστοιχα, μεγάλο μέρος του πολιτικού λόγου της αντιπολίτευσης αντιμετωπίζει τα προβλήματα ως ευκαιρίες καταγγελίας και όχι ως προκλήσεις σχεδιασμού.
Σε αυτό λοιπόν το περιβάλλον, η πολιτική ηγεσία δεν λειτουργεί ως φορέας λύσεων αλλά ως μηχανισμός εκτροπής της συζήτησης από την ουσία στην εντύπωση. Η συνέπεια είναι η συρρίκνωση του δημόσιου διαλόγου και το εκρηκτικό ποσοστό αναποφάσιστων.
Το πολιτικό προσωπικό λειτουργεί σε ένα κλειστό κύκλωμα αναπαραγωγής του ίδιου μοντέλου εξουσίας και αδιαπέραστο από τις πραγματικές ανάγκες της χώρας. Όσο όμως το κράτος λειτουργεί χωρίς λογοδοσία, όσο οι θεσμοί παραμένουν ευάλωτοι σε πολιτικές παρεμβάσεις, όσο η δημόσια διοίκηση παραμένει εξαρτημένη και αποσπασματική τόσο η κρίση θα βαθαίνει.
Η αλήθεια είναι απλή. Δεν μπορεί κανείς να ζητά εμπιστοσύνη χωρίς να αλλάζει τίποτα. Και η κοινωνία το γνωρίζει.
Σε αυτή την κρίση, οι προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις δεν μπορούν να αρκεστούν σε ευχές, μικρομεταρρυθμίσεις ή σε αναπαραγωγή μιας ρητορικής «ήπιας διαφωνίας». Η προοδευτική πρόταση οφείλει να είναι:
θεσμικά μαχητική και έτοιμη να συγκρουστεί με τις εστίες αδιαφάνειας
κοινωνικά στοχευμένη, με πολιτικές που μειώνουν τις δομικές ανισότητες
διοικητικά ικανή και τεχνοκρατικά επαρκής, με αποτελεσματικό κράτος και αποκομματικοποίηση των θεσμών,
και στρατηγικά συνεκτική, παρουσιάζοντας ολοκληρωμένο σχέδιο διακυβέρνησης που υπερβαίνει την επικοινωνιακή πολιτική και απαντά στην κρίση νομιμοποίησης
Ως εκ τούτου, η χώρα χρειάζεται μια πολιτική δύναμη που να βλέπει μακριά, όχι μια αντιπολίτευση που περιμένει «να φθαρεί ο άλλος». Χρειάζεται ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο, ρεαλιστικό και ταυτόχρονα τολμηρό, που θα συνδέει την πολιτική με το δημόσιο συμφέρον και όχι με την εκάστοτε εξουσία.
Η δημοσκόπηση της ALCO δεν περιγράφει μια απλή πολιτική δυσαρέσκεια αλλά μια κρίση που ακουμπά τη βάση της δημοκρατίας. Την εμπιστοσύνη. Χωρίς εμπιστοσύνη, οι θεσμοί μοιάζουν με άδεια κουφάρια και οι εκλογές με σκηνοθετημένη επιβεβαίωση μιας τάξης πραγμάτων που δεν πείθει πια κανέναν.
Η χώρα χρειάζεται νέα πολιτική ηγεσία, νέο προσανατολισμό και νέα σχέση με την κοινωνία. Όχι μια «ανακύκλωση» του ίδιου συστήματος αλλά μια πραγματική προοδευτική τομή.
Αυτό βέβαια απαιτεί πολιτικό θάρρος, σχέδιο και ουσιαστική σύγκρουση με το παλιό. Γιατί η κρίση των θεσμών δεν θα λυθεί με διαχείριση. Θα λυθεί μόνο με πολιτική αναγέννηση.
Ειδάλλως, θα πρέπει να ξαναδιαβάσουμε το γνωστό έργο του Colin Crouch, «Η Μεταδημοκρατία», για να δούμε πιο καθαρά το παρόν και, βεβαίως, το μέλλον που έρχεται αν δεν αντιδράσουμε.
Η απόφαση για το κλείσιμο 204 καταστημάτων των ΕΛΤΑ σε όλη τη χώρα προκαλεί έντονες αντιδράσεις, ιδιαίτερα στην Αιτωλοακαρνανία, όπου εννέα σημεία εξυπηρέτησης πρόκειται να σταματήσουν τη λειτουργία τους.
Ο αναπληρωτής εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, Γρηγόρης Θεοδωράκης, με αιχμηρή ανακοίνωσή του κάνει λόγο για «ξαφνικό θάνατο» των ΕΛΤΑ και συνολική υποβάθμιση της περιφέρειας, τονίζοντας πως η Αιτωλοακαρνανία κινδυνεύει να μείνει «μόνο με τους λύκους».
Ακολουθεί αυτούσια η δήλωση του Γρηγόρη Θεοδωράκη.
Κλείστε τα όλα. Στο τέλος, μόνο οι λύκοι θα μείνουν στην Αιτωλοακαρνανία
Ο ξαφνικός «θάνατος» 204 καταστημάτων ΕΛΤΑ δημιουργεί εκρηκτικό πρόβλημα σε όλη τη χώρα και ιδίως στην μονίμως χαμένη περιφέρεια. Όμως στην Αιτωλοκαρνανία πρόκειται για πρωτοφανή κατάσταση με το κλείσιμο 9 καταστημάτων σε Άγιο Βλάσιο, Αιτωλικό, Βόνιτσα, Γαβαλού, Θέρμο, Καινούργιο, Μύτικα, Νεοχώρι Μεσολογγίου και Φυτείες.
Μετά το κλείσιμο δεκάδων τραπεζικών καταστημάτων, την εγκατάλειψη των Νοσοκομείων Αγρινίου και Μεσολογγίου, την υποβάθμιση της ανώτατης εκπαίδευσης, το κλείσιμο σχολείων, γενικότερα την υποβάθμιση δημόσιων υπηρεσιών, η περιοχή μας εξαφανίζεται και από τον ταχυδρομικό χάρτη. Χιλιάδες πολίτες, άνθρωποι μεγάλης ηλικίας, κάτοικοι ορεινών και δυσπρόσιτων περιοχών, είτε έχουν είτε δεν έχουν τις απαραίτητες ψηφιακές δεξιότητες αφήνονται χωρίς υπηρεσίες ταχυδρομείου και διανομής συντάξεων κι επιδομάτων.
Το πρόβλημα γίνεται ακόμη μεγαλύτερο αν αναλογιστεί κανείς το μέγεθος, τη μορφολογία, αλλά και την έλλειψη σύγχρονου οδικού δικτύου σε μεγάλο τμήμα του νομού. Σε μια εποχή που το δημογραφικό πρόβλημα αποκτά τρομακτικές διαστάσεις και ο πρωτογενής τομέας συνθλίβεται μεταξύ σκανδάλου ΟΠΕΚΕΠΕ και ευλογιάς, αντί η στήριξη της περιφέρειας να αποτελεί εθνική προτεραιότητα, αυτή οδηγείται σε ερήμωση μέσω της εγκατάλειψης κρίσιμων υποδομών και υπηρεσιών. Της εγκατάλειψης των ανθρώπων.
Ας καταλάβουν επιτέλους οι αρμόδιοι, ότι οι όποιες αποφάσεις δεν μπορεί να λαμβάνονται μόνο με επιχειρηματικά κριτήρια. Τα ταχυδρομεία αποτελούν πυλώνες κοινωνικής συνοχής, ειδικά στις δυσπρόσιτες περιοχές και τα νησιά. Καθήκον όλων μας, πέρα από πολιτικές ή κομματικές διαφορές, να αντισταθούμε στη διαρκή απαξίωση του τόπου μας. Διαφορετικά στα προσεχή χρόνια, στα χωριά της Αιτωλοκαρνανίας θα συναντάμε μόνο λύκους.
Όπως ανέφερε σε σχετική ανάρτησή του, στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας – και ειδικότερα στις τρεις Περιφερειακές Ενότητες Αχαΐας, Αιτωλοακαρνανίας και Ηλείας – υλοποιήθηκαν και βρίσκονται σε εξέλιξη έργα που αφορούν την αναβάθμιση των δικαστικών δομών, συνολικού ύψους περίπου 4 εκατομμυρίων ευρώ.
«Πρόκειται για έργα ουσιαστικά για τη λειτουργία της Δικαιοσύνης στην περιοχή μας», τόνισε ο κ. Παΐσιος, επισημαίνοντας ότι η πρόοδος αυτή είναι αποτέλεσμα της συστηματικής προσπάθειας της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, με στόχο την αναβάθμιση των υποδομών και την καλύτερη εξυπηρέτηση πολιτών και λειτουργών του Δικαίου.
Κλείνοντας την τοποθέτησή του, ο Πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου υπογράμμισε πως «η συνεργασία και η επιμονή αποδίδουν καρπούς» και διαβεβαίωσε ότι η Περιφέρεια θα συνεχίσει με την ίδια συνέπεια την προσπάθεια για τη βελτίωση των υποδομών της Δικαιοσύνης σε όλη τη Δυτική Ελλάδα.
