Κατηγορία: Παραπολιτικά

Γράφει ο Παναγιώτης Κατσούλησ

Εκπαιδευτικός – Πρώην δήμαρχος Μεσολογγίου

Ευτυχώς που δεν υπήρχαν ανεπτυγμένα Social media στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Τότε που ο “υπερπατριώτης” Α. Σαμαράς δεν έκλεισε τα σύνορα και περίπου 900 χιλιάδες μετανάστες εξ Αλβανίας ήρθαν και έμειναν (καλώς) στη χώρα μας. Αν υπήρχαν, ίσως να είχαμε σφαχτεί μεταξύ μας, με βάση όλα όσα μας σερβίρουν και αναπαράγουμε διαδικτυακά τις τελευταίες μέρες από τον Έβρο.

Η Matina Stevis, δημοσιογράφος και απεσταλμένη των New York Times, έγραψε:“Είναι τρομακτική, επικίνδυνη η παραπληροφόρηση που διακινείται σε Ελλάδα και Τουρκία σχετικά με την κατάσταση στα σύνορα. Είμαι στον Έβρο, ακούω και βλέπω πράγματα τρελά. Να κοιτάτε ποιος μεταδίδει τι, ποιες πηγές. Η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή για να παίρνετε την ενημέρωσή σας ελαφρά”.

Αποδείχθηκε όμως για μια ακόμη φορά, “πως παίρνουμε την ενημέρωση μας πολύ ελαφρά”. Γνωρίζω πως η κατανόηση του πολύπλοκου “παγκόσμιου χωριού”, απαιτεί μεγάλη πνευματική προσπάθεια, πολλά διαβάσματα, διαφοροποιημένη γνώση, συζητήσεις, κριτική σκέψη και όλα αυτά καλλιεργούνται δυστυχώς σε μικρό βαθμό στα σχολεία μας.

Γνωρίζω επιπροσθέτως πως τα μορφωτικά μας προβλήματα διογκώθηκαν εξαιτίας του τρόπου χρήσης/κατανάλωσης των νέων τεχνολογιών και της κυριαρχίας του πολιτισμού της εικόνας. Εδώ και καιρό δεν διαβάζουμε βιβλία, εφημερίδες, περιοδικά. Νομίζουμε πως ένα γρήγορο “σερφάρισμα” (surfing) στην οθόνη του κινητού ή του υπολογιστή μας αρκεί για να μάθουμε τα πάντα. Μάλλον για “να καταπιούμε αμάσητα” τα πάντα.

Υπάρχει κάτι ακόμη, το οποίο θεωρώ πως χειροτερεύει την όλη κατάσταση. Η πολιτισμική ηγεμονία του “ΔΗΘΕΝ”, του “ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΟΥ”, συνέπεια και προχώρημα του πολιτισμού της εικόνας και του life style. Ότι “γυαλίζει” πουλάει επικοινωνιακά, γίνεται μόδα, εμπεδώνεται σε μεγάλα τμήματα του πληθυσμού, καθίσταται στρεβλή συνείδηση. Πρώτη και καλύτερη η ΕΙΔΗΣΗ.

Αρκεί ότι “ΦΑΙΝΕΤΑΙ” και αφού “ΦΑΙΝΕΤΑΙ” αρκεί!

Το τι στημένο βίντεο μας σερβίρουν αυτές τις μέρες δεν λέγεται. Ορισμένα με μια απλή ματιά φανερώνονται πως είναι εικονικά. Και όμως τα πιστεύουμε, τα αναπαράγουμε στο f/b και τα συνοδεύουμε με απαράδεκτους και παθιασμένους διχαστικούς προσωπικούς και πολιτικούς χαρακτηρισμούς. Έχει χαθεί η λογική, αφού ο ορυμαγδός της παραπληροφόρησης στοχεύει στο συναίσθημα, ενίοτε και στα πλέον άγρια ένστικτα μας. Αλλοιωμένες συνειδήσεις, οι οποίες διαμορφώνονται μέσα στο χαοτικό τοπίο μιας αλλοιωμένης πραγματικότητας.

Μιας πραγματικότητας που στηρίζεται στη μία και μοναδική εικονική αλήθεια. Πρόκειται για την “μετα-αλήθεια” του Καθηγητή Ιστορίας Yuval Noah Harari (“21 μαθήματα για τον 21^ο αιώνα”). Για το “βέβαιο προϊόν των μηχανικών αναπαραγωγών συστημικών δικτύων χωρίς καμιά εμπειρική βάση”, κατά τον ίδιο. Μια αλήθεια που δεν απαιτεί ακριβή δεδομένα, είναι άνευ αιτιών και υπευθύνων, αλλά θεωρείται το “αναμφίβολο θέσφατο της αναπαραγόμενης είδησης”.

Ντρέπομαι να διαβάζω τούτες τις μέρες στο f/b για “Φασίστες, ρατσιστές, δοσίλογους, ανθέλληνες, λαμόγια, τομάρια…” και μάλιστα από ανθρώπους που λόγω ηλικίας διαθέτουν εμπειρίες και θα έπρεπε να συμπεριφέρονται με ωριμότητα. Θεωρώ πως η πλέον διχαστική και ταυτόχρονα σκοταδιστική “ασύμμετρη απειλή” είναι αυτή και βρισκόμαστε ενώπιον της.

Δείχνει όμως πως ορισμένοι, δυστυχώς πολλοί, το έχουν ανάγκη. Πως εκφράζει κάτι βαθύτερο “μέσα” τους και αυτό είναι που με προβληματίζει πιότερο. Φανατισμός; Μισαλλοδοξία; Απωθημένα; Συνθήκες κοινωνικής απομόνωσης; Ανάγκη προσωπικής δικαίωσης και επιβεβαίωσης; Ελαφρότητα; Αγένεια; Ανοησία; Χυδαιότητα; Φοβίες; Εθισμός στα “σκουπίδια της διαδικτυακής χωματερής”;

Όπως ντρέπομαι και ανησυχώ για πολλά από αυτά που συμβαίνουν στον Έβρο και τα νησιά μας. Εκεί όπου ακραία στοιχεία από πολλές πλευρές – “Γκρίζοι Λύκοι”, γερμανοί νεοναζί, έλληνες ακροδεξιοί και πράκτορες – προσπαθούν με την κρατική ανοχή να επιβάλλουν ένα ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΟ ΑΓΡΙΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟ, ο οποίος ακολούθως αναπαράγεται και μεταφέρεται διαδικτυακά.

Ναι κάποια στιγμή εκφράστηκε και ολίγη “συμπάθεια” για αυτούς τους “δυστυχείς ανθρώπους”, ήτοι για τα χιλιάδες πιόνια μιας χρήσης στο γεωπολιτικό σκάκι που παίζεται στην περιοχή μας. Δεν αντιλαμβανόμαστε πως στην ίδια θέση βρισκόμαστε και εμείς, μόνο που οι ισχυροί παίκτες που σήμερα ανταγωνίζονται μας βλέπουν ακόμη ως “Πύργο” στο όλο παιχνίδι και όχι ως αναλώσιμα πιόνια όπως τους τωρινούς “εισβολείς ”.

Υπάρχουν τρόποι άμυνας. Σε καμία περίπτωση απάντηση δεν είναι η σιωπή, ούτε φυσικά η άσκηση λεκτικής διαδικτυακής βίας. Επιχειρήματα, εξερεύνηση των πηγών ενημέρωσης, αποκάλυψη των fake news και κυρίως σεβασμός στον κάθε άνθρωπο και στη διαφορετικότητα του, με ταυτόχρονη απαίτηση να προηγείται η σκέψη του λόγου και όχι το αντίστροφο.

Έντονα προβληματισμένος, εάν όχι οργισμένος και αγανακτισμένος εμφανίζεται τις τελευταίες ώρες ο πρόεδρος του ΤΟΕΒ Μεσολογγίου, Κώστας Καραδήμας μετά την απόρριψη από τη δημοτική αρχή αιτήματος, για παραχώρηση στον οργανισμό, τμήματος του «κτήματος Πιτούνη» για ανάπτυξη φωτοβολταϊκού πάρκου

Συγκεκριμένα, στην πρόσφατη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Μεσολογγίου, εκτός ημερησίας διάταξης τέθηκε προς συζήτηση, το αίτημα, με την δημοτική αρχή να το απορρίπτει, επικαλούμενη ότι η συγκεκριμένη έκταση θα χρησιμοποιηθεί, τόσο για την ανάπτυξη της «Ενεργειακής Κοινότητας Μεσολογγίου», όσο και για καταφύγιο ζώων συντροφιάς.

Οι ισχυρισμοί αυτοί προφανώς και δεν έχουν πείσει τον πρόεδρο του ΤΟΕΒ Μεσολογγίου, καθώς όπως υποστηρίζει η συγκεκριμένη έκταση έχει επιφάνεια περίπου 500 στρέμματα και για τις ανάγκες της «Ενεργειακής Κοινότητας» το πολύ να απαιτηθούν 200 στρέμματα και από τον ΤΟΕΒ ζητήθηκε η παραχώρηση τμήματος του υπολειπόμενου. Ταυτόχρονα ο κ. Καραδήμας επισημαίνει ότι το όφελος από την παραχώρηση θα έχει άμεση ανάκλαση σε εκατοντάδες αγρότες της περιοχής του Μεσολογγίου και ουσιαστικά θα αποτελέσει στήριξη του πρωτογενούς τομέα. Ταυτόχρονα ο κ. Καραδήμας υπογραμμίζει τον σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει ο ΤΟΕΒ Μεσολογγίου με το αποστραγγιστικό του δίκτυο στην αντιπλημμυρική προστασία της πόλης.

Να σημειωθεί ότι η ανάπτυξη φωτοβολταϊκών πάρκων από τους ΤΟΕΒ της περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας είναι σε προχωρημένο στάδιο, προκειμένου να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητά τους λόγω των υψηλών οφειλών στη ΔΕΗ και παράλληλα να μειωθεί σημαντικά το κόστος άρδευσης για τους παραγωγούς.  Μάλιστα σύμφωνα με πληροφορίες μας ο ΤΟΕΒ Ευηνοχωρίου τις αμέσως επόμενες ημέρες αναμένεται να λάβει και τη σχετική άδεια εγκατάστασης φωτοβολταϊκού πάρκου!

Με βάση τον σχεδιασμό που υπάρχει και υλοποιείται με τη συνεργασία των ΤΟΕΒ και της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, σχετικά σύντομα  – δηλαδή ανάλογα με την ταχύτητα διεκπεραίωσης των διαδικασιών αδειοδότησης –  οι αγρότες θα δουν κλιμακωτή μείωση στα τέλη άρδευσης που θα ξεκινά από  30% τουλάχιστον, κάτι που συνεπάγεται μείωση του κόστους παραγωγής και αύξηση προσωπικού εισοδήματος.

Με βάση τα παραπάνω εκτιμούμε ότι η δημοτική αρχή του Μεσολογγίου θα επανεξετάσει το θέμα μιας μιας και κατά τη γνώμη μας η απόρριψη δεν έγινε για τυπικούς και ουσιαστικούς λόγους, αλλά για λόγους μικροπολιτικής, αφού η εισήγηση «ήρθε» από την πλευρά της αντιπολίτευσης….

Στα πλαίσια των γυρισμάτων για μια σειρά ντοκυμαντέρ για την Δημόσια Τηλεόραση ΕΡΤ, ο σκηνοθέτης Λευτέρης Δακαλάκης και ο μαέστρος Χρήστος Βλαχογιάννης, βρέθηκαν στα ελληνόφωνα χωριά της “Grecìa Salentina”, στην Ιταλία.

Πρόκειται για μια παραγωγή της εταιρείας του Λευτέρη Δακαλάκη, POLIS PRODUCTION, μέσω της οποίας οι δύο Μεσολογγίτες δημιουργοί κατέγραψαν, με την δύναμη του τηλεοπτικού φακού εικόνες του σήμερα, το φυσικό περιβάλλον και την παραγωγική διαδικασία της περιοχής, καθώς τα ήθη και τα έθιμα των ελληνοφώνων χωριών τού Σαλέντο, που αγαπάνε την Ελλάδα και δεν παύουν σε κάθε ευκαιρία να δηλώνουν υπερήφανοι για την καταγωγή τους. Αυτό το κάνουν και μέσω της γλώσσας “griko“, η οποία αποτελεί ένα ζωντανό μίγμα πανάρχαιων και μεσαιωνικών ελληνικών και σύγχρονων ιταλικών. Μια γλώσσα που τείνει να εκλείψει, αφού πλέον μιλιέται  κυρίως από τους μεγαλύτερους σε ηλικία. Με πρωτοβουλία, όμως, της Ένωσης των Ελληνοφώνων Δήμων του Σαλέντο  (Grecìa Salentina) γίνεται μια προσπάθεια διατήρησης και διάδοσης του γλωσσικού αυτού ιδιώματος, μέσω των Σχολείων της περιοχής.

Ιδιαίτερη συγκίνηση προκάλεσε η προθυμία αυτών των ανθρώπων να συνεισφέρουν στα γυρίσματα με ό,τι πιο άμεσο έκρινε ο καθένας πως μπορούσε να παράσχει.

Πρόκειται για μια πολύ φιλόδοξη και άκρως πρωτότυπη τηλεοπτική παραγωγή, που όμοιά της δεν έχει ποτέ παρουσιαστεί. Αυτό συμπεραίνεται από το ότι οι εν λόγω δημιουργοί έχουν πραγματοποιήσει συνεχή ταξείδια εκεί, έχουν δημιουργήσει αδελφικούς δεσμούς με τους κατάλληλους ανθρώπους, συμαίνουσες προσωπικότητες της περιοχής. Ως επιστέγασμα των δεσμών αυτών ήταν η Αδελφοποίηση της “Grecìa Salentina” με τον Δήμο Ι. Π. Μεσολογγίου καθώς και του Φιλοκαλλιτεχνικού Συλλόγου Μεσολογγίου με τον πολιτιστικό Σύλλογο “Nuova Koinè” του Castrignano de’ Greci.

Αδελφοποίηση επίκειται, επίσης, μεταξύ Σχολείου του Μεσολογγίου και Σχολείων της “Grecìa Salentina”, η οποία θα ανακοινωθεί οσωνούπω.

Την Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου, σε τιμητική εκδήλωση που οργάνωσε ο Σύλλογος “Nuova Koinè”, προβλήθηκε η ταινία μικρού μήκους του Λ. Δακαλάκη, “Βασούλα μόνη“. Ακολούθησε επιστημονική ανάλυση από την Ψυχολόγο Patrizia Cannazza και διάλογος με το κοινό.

Η βραδυά έκλεισε με την απόδοση στα ιταλικά του ποιήματος του Τούρκου ποιητή, Αζίζ Νεσίν, “Σώπα“, από τον ηθοποιό Antonio Donato Chiarello και την μουσική παρέμβαση του Χρήστου Βλαχογιάννη σε τραγούδια ανάλογα με το θέμα της ταινίας.

Μπορεί η διάθεση ενόψει της Αποκριάς να είναι στο ναδίρ, λόγω των μέτρων που λαμβάνονται για τη μη εξάπλωση του «Κορωνοϊού» στη χώρας μας αλλά και για τη γενικότερη οικονομική και γεωπολιτική κατάσταση, όμως δεν είναι λίγοι αυτοί, που σε πείσμα των καιρών διατηρούν «ανεβασμένη» ψυχολογία.

Ένας από αυτούς φαίνεται ότι είναι, ο αντιπεριφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας, Παναγιώτης Σακελλαρόπουλος, – που διακρίνεται για το χιούμορ και τον αυθορμητισμό του – ο οποίος, έφτιαξε έναν χαρταετό τον οποίο και δώρισε στον περιφερειάρχη Νεκτάριο Φαρμάκη!

Προφανώς, το μήνυμα που στέλνει ο κ. Σακελλαρόπουλος μπορεί με μια πρώτη ανάγνωση να έχει πολιτικά χαρακτηριστικά αφού  γράφει στον χαρταετό: «Πάμε ψηλά με Νεκτάριο Φαρμάκη», όμως, εμμέσως πλην σαφώς δίνει «σήμα»  ότι, αν και οι μαζικές αποκριάτικες εκδηλώσεις ματαιώθηκαν,  δεν απαγορεύεται η διασκέδαση της αποκριάς, ούτε το πέταγμα του χαρταετού!

Ο Ανδρέας Στάικος, εθεάθη στο Μεσολόγγι, αθόρυβα και σεμνά, παρά το τρανταχτό όνομα και έργο του στην ελληνική δραματουργία και μετάφραση.

Ο  κορυφαίος Έλληνας θεατρικός συγγραφέας, σκηνοθέτης και μεταφραστής τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, ήρθε καλεσμένος της  ηθοποιού/σκηνοθέτιδος Φραντζέσκας Ιωαννίδη, καθώς τους συνδέει πολύχρονη φιλία, από το 1989, όταν ο κύριος Στάικος, της δίδασκε  Θεατρική Μετάφραση στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών, όπου και διδάσκει ακόμη για τριάντα και πλέον έτη.

Η Φραντζέσκα Ιωαννίδη μετά το Πάσχα θα ανεβάσει και θα παίξει η ίδια το έργο του βραβευμένου θεατρανθρώπου  “Ακόλαστες Εσπερίδες“. Με αφορμή το έργο αυτό καλέστηκε ο κύριος Στάικος, τόσο για την απόδοση δικαιωμάτων, όσο και για συμβουλευτικές σκηνοθετικές οδηγίες.

Έκπληξη θα προκαλέσει και η συμμετοχή του κυρίου Στάικου στην επέτειο για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση που θα πραγματοποιηθεί το 2021 πανελλαδικά. Περισσότερες πληροφορίες σε επόμενη ανάρτηση.

Τον ευχαριστούμε πολύ για την παρουσία του στην πόλη μας, την φωτογραφία που μας παραχώρησε με την αγαπημένη φίλη και συνεργάτιδα.

Μακάρι στα σοκάκια του Μεσολογγίου να περπατούσαν περισσότεροι τέτοιοι πνευματικοί άνθρωποι, με το ανάλογο ήθος και σεμνότητα.

Δ.Μ.

Γράφει ο Γιώργος Κ. Λύτρας

Συνταξιούχος ALPHA BANK

Το νομοθετικό πλαίσιο στη τοπική αυτοδιοίκηση που θεσπίσθηκε πριν δύο χρόνια, γνωστότερο, ως ‘’Κλεισθένης δεν έμελλε να μακροημερεύσει.

Με δύο τροπολογίες, ευρείας κλίμακας, η κυβέρνηση στις αρχές καλοκαιριού, επέφερε ουσιαστική αλλοίωση του νομού. Για τους κυβερνώντες, αποτελούσε προτεραιότητα η ουσιαστική κατάργηση του νόμου, εν ονόματι της κεβερνησιμότητας των Δήμων και των Περιφερειών. Οι νομοθετικές αυτές πρωτοβουλίες αποτελούσαν συνέπεια, των προεκλογικών δεσμεύσεων.

Θυμίζω ότι η συζήτηση πριν τη ψήφιση του προαναφερόμενου νόμου, είχε εξελιχθεί σε μετωπική σύγκρουση. Η κυβέρνηση άρχισε το ‘’ξήλωμα’’ του ‘’Κλεισθένη’’ πριν την ανάληψη των καθηκόντων των Δημοτικών και Περιφερειακών αρχών. Αποτέλεσμα να έχουμε γεγονότα, πρωτόγνωρα, για τα μεταπολιτευτικά χρονικά, όπως αυτό της έγκρισης των ετήσιων προϋπολογισμών ως αποτέλεσμα μειοψηφίας, στο Σώμα Δημοτικών Περιφερειακών Συμβουλίων.

Η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση, τότε ως κυβέρνηση, με προμετωπίδα το εύηχο δίπτυχο, απλή αναλογική, επιχείρησε, σε διπλή στόχευση. Κατά πρώτον, να συσπειρώσει τα μικρά κόμματα, του τότε κοινοβουλίου, κατά δεύτερον, να θέσει ως συνδαιτυμόνες της τοπικής εξουσίας τις διάφορες μειοψηφίες των κοινωνιών.

Το ζητούμενο του νόμου εκείνου, ήταν οι συνεργασίες. Κάτι τέτοιο όμως ήταν ανεδαφικό. Δεν έχουμε πεισθεί ότι έχει καλλιεργηθεί αυτή η κουλτούρα στις τοπικές κοινωνίες, αφού κυριαρχούν, κακώς, πολιτικές και κομματικές αγκυλώσεις.

Μοιραία η τοπική αυτοδιοίκηση έμπαινε στο αδιέξοδο της ακυβερνησίας και στο αλισβερίσι του πάρα – δώσε. Σχήμα οξύμωρο αποτελεί άλλωστε το γεγονός ότι οι εκάστοτε νομοθετούντες (πλειοψηφίες), δεν έχουν δείγματα συνεργασίας με την αντιπολίτευση. Δεν έχουν αναπτύξει αυτή την κουλτούρα, σε εθνικής διάστασης θέματα, όπως η εξωτερική πολιτική και το μεταναστευτικό! Δηλαδή ζητούν κουλτούρα συνεργασίας ‘’αλά κάρτ’’.

Η κυβέρνηση δεν αρκέσθηκε στις νομοθετικές πρωτοβουλίες του καλοκαιριού, αλλά υπάρχει και συνέχεια. Δόθηκε στο τέλος του χρόνου μια θέση ακόμη αντιδημάρχου, άμισθου. Πρόσφατα έγιναν συσκέψεις στο Υπουργείο Εσωτερικών και για άλλους τομείς της αυτοδιοίκησης, όπως αυτό των ποινικών ευθυνών των τοπικών αρχόντων, αλλά και παραχώρησης εσόδων, από την κεντρική εξουσία προς την αυτοδιοίκηση. Αυτό αποτελεί οφειλόμενη, έστω και καθυστερημένη εξέλιξη, όταν πάρει ‘’σάρκα και οστά’’. Αποτελεί διαχρονικό αίτημα των εκπροσώπων της αυτοδιοίκησης και θα χαρακτήριζε την πληρότητα του χώρου, που απέκτησε πλείστες αρμοδιότητες στη δεκαετία του ’80.

Παράλληλα, στην πρώτη της συνεδρίαση η ΠΕΔ Δυτική Ελλάδος βάζει θέματα, αλλαγής – προσθήκης στο νόμο ‘’Κλεισθένη’’. Γίνεται φανερό πλέον, ότι οδηγούμεθα σε μια συνολική αλλαγή του νομοθετικού αυτοδιοικητικού τοπίου και όχι απλά σε μια κωδικοποίηση νόμων, διατάξεων, εγκυκλίων.

Στις προθέσεις των κυβερνώντων, πέραν των άλλων, είναι και η επαναφορά του παλιού εκλογικού συστήματος.

Στην αυτοδιοικητική μου διαδρομή πίστευα και εξακολουθώ να έχω τις ίδιες απόψεις. Με απλή αναλογική δεν κυβερνώνται οι Δήμου. Όχι όμως να πάμε στο άλλο άκρο, το πλειοψηφικό, στο οποίο ο Δήμαρχος της δεύτερης Κυριακής τα έπαιρνε όλα, ενώ ο δεύτερος συνδυασμός έχανε τα πάντα.

Υπάρχει και η μέση λύση. Ναι μεν ο Δήμαρχος που αναδείχθηκε έστω και με ισχνή πλειοψηφία, να εφαρμόσει το πρόγραμμά του, αλλά και οι υπόλοιποι συνδυασμοί να μην ληστευθούν. Μία παράμετρος ακόμη είναι η ανάδειξη του Δημάρχου από τον α’ γύρο με ένα ποσοστό άνω του 45%. Να μην απαιτείται δεύτερη Κυριακή.

Ολοκληρώνω κλείνοντας για το εκλογικό σύστημα. Μια λογική πρόταση είναι να έχει πλειοψηφία Συμβούλων ο Δήμαρχος, όχι όμως του επιπέδου, αντίστοιχου του 65% που έδινε ο προηγούμενος, ένας νόμος καθαρά ληστρικός.

Η εντυπωσιακή από κάθε άποψη αγωνιστική παρουσία της ομάδας μπάσκετ του «Χαρίλαου Τρικούπη» στο πρωτάθλημα της Α2 όπως είναι αναμενόμενο αφενός σκορπίζει ενθουσιασμό στο φίλαθλο κοινό της περιοχής και αφετέρου σχεδόν καθημερινά πλέον αποτελεί θέμα του αθηναϊκού αθλητικού τύπου.

Μάλιστα το «ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ» το περασμένο Σάββατο δημοσίευσε εκτενές αφιέρωμα στην ομάδα με τίτλο: «Το καμάρι του Μεσολογγίου!» (ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ).

Και ενώ το «τρένο» Χαρίλαος Τρικούπης διαγράφει με εντυπωσιακή και με ταχύτητα πορεία στο πρωτάθλημα της Α2 σημειώντας σε 18 αγώνες 17 νίκες και μόλις 1 ήττα από τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ, που ν θεωρείται ικανή για να κερδίσει απευθείας την άνοδο της Α1 η διοίκηση της ομάδας καλείται να λύσει τον γρίφο του «γηπεδικού».

Δηλαδή η διοίκηση της ομάδας αντί να ασχολείται να τον σχεδιασμό και τον προγραμματισμό για την επόμενη χρονιά, σχεδόν καθημερινά δίνει τη δική της μάχη, ώστε η δημοτική αρχή του Μεσολογγίου να «λειτουργήσει» με ρυθμούς «Τρικούπη» προκειμένου να μην συμβεί, το αδιανόητο να ανέβει η ομάδα στην Α1 και να αναγκαστεί να αγωνίζεται σε Αγρίνιο ή Πάτρα!!! λόγω της δεδομένης ακαταλληλότητας του κλειστού στο ΔΑΚ Μεσολογγίου.

Μάλιστα, δεν είναι λίγοι αυτοί που καταλογίζουν ατολμία και παρελκυστική τακτική στη δημοτική αρχή του Μεσολογγίου στο συγκεκριμένο θέμα, καθώς όπως υποστηρίζουν υπάρχει εγκεκριμένη σχετική πίστωση από τη ΓΓΑ από το περασμένο καλοκαίρι, χωρίς όμως η δημοτική αρχή να έχει προβεί στις σχετικές ενέργειες, ώστε να προωθηθούν οι διαδικασίες για τις μελέτες και τη δημοπράτηση των απαραίτητων εργασιών στο κλειστό, για να μπορεί να φιλοξενεί αγώνες της Α1.

Οι ίδιοι γνώστες του θέματος λένε με νόημα ότι «από τον Σεπτέμβριο η ομάδα του Τρικούπη έδειξε τα «δόντια» της και δυστυχώς η δημοτική αρχή περί «άλλων τύρβαζε» με αποτέλεσμα τώρα να είναι πολύ πιθανό να συμβεί το «αδιανόητο»… δηλαδή η έδρα του Τρικούπη να είναι το Αγρίνιο ή η Πάτρα».

Στα παραπάνω θα πρέπει να προσθέσουμε ότι μας προκάλεσε εντύπωση η θέση που διατύπωσε ο δήμαρχος Μεσολογγίου, Κ. Λύρος στο «Φως των Σπορ» με την οποία ζητά τώρα χρηματοδότηση για το ζήτημα από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας κάτι που δεν είχε πράξει πριν 5 μήνες, όταν και είχε ζητηθεί από τον Περιφερειάρχη από όλους τους δημάρχους φάκελος με αιτήματα…

Κλείνοντας, θέλουμε να πιστεύουμε ότι άμεσα και χωρίς άλλες καθυστερήσεις η δημοτική αρχή θα «τρέξει» τις διαδικασίες, κάτι που είναι απόλυτα εφικτό, ώστε να απορροφήσει την πίστωση που έχει διατεθεί από τη ΓΓΑ για το ΔΑΚ Μεσολογγίου και δεν θα συμβεί το αδιανόητο.

Κατά τη σημερινή συνεδρίαση του περιφερειακού συμβουλίου Δυτικής Ελλάδας το σώμα αναμένεται να εγκρίνει εισήγηση του Περιφερειάρχη, Νεκτάριου Φαρμάκη για διάθεση πίστωσης 500.000€ για την επέκταση του ΧΥΤΑ Μεσολογγίου με ταυτόχρονη τροποποίηση του τεχνικού δελτίου για το υπό εξέλιξη έργο.

Έτσι διαπιστώνουμε ότι για ακόμη μια φορά, η περιφερειακή αρχή στέκεται, αρκετά έως παρά πολύ, αρωγός του δήμου Μεσολογγίου. Μάλιστα στο συγκεκριμένο ζήτημα, από το ξεκίνημα του έργου εδώ και 20 χρόνια έως και σήμερα έχει σταθεί «υπέρ του δέοντος» αρωγός.

Ζητούμενο όμως, κατά την άποψη μας, είναι να επιδειχθεί από πλευράς δήμου Μεσολογγίου αίσθημα ευθύνης απέναντι στη συνολική λειτουργία και διαχείριση του ΧΥΤΑ, κάτι που δυστυχώς δεν έχει συμβεί στο παρελθόν, με αποτέλεσμα, αφενός ο κύκλος του έργου να κλείσει νωρίτερα από τον προβλεπόμενο χρόνο και αφετέρου τη διάθεση επιπλέον πόρων που θα μπορούσαν να δοθούν σε άλλους σκοπούς.

Για να γίνουμε συγκεκριμένοι αρκεί να υπενθυμίσουμε ότι ξεκινώντας η λειτουργία του ΧΥΤΑ το 2007 παρόλο που ενσωματώθηκε στα δημοτικά τέλη των δήμων Οινιαδών και Αιτωλικού το τέλος για τον ΧΥΤΑ, αυτό δεν αποδόθηκε ποτέ στον διαδημοτικό φορέα που είχε συσταθεί για τη λειτουργία του. Έτσι προέκυψε μια μεγάλη οφειλή προς τον Φορέα Διαχείρισης του ΧΥΤΑ που κακώς παρακρατήθηκε από τις τότε δημοτικές αρχές για άλλους σκοπούς. Οφειλή που σήμερα λογίζεται ως οφειλή ή χρέος του ενιαίου πλέον δήμου Μεσολογγίου…

Από το 2007 έως και τις αρχές του 2011 η λειτουργία του ΧΥΤΑ είχε ανατεθεί σε ιδιωτική εταιρεία και ήταν απόλυτα συμβατή με τη νομοθεσία κάτι που αποδεικνύεται από σειρά ελέγχων που είχαν γίνει από τις αρμόδιες υπηρεσίες.

Το 2011 λαμβάνεται η απόφαση να γίνει από τις υπηρεσίες του δήμου η διαχείριση και λειτουργία του ΧΥΤΑ, με αποτέλεσμα, να ξεκινήσει η υποστελέχωση και η υπολειτουργία του ΧΥΤΑ που σε συνδυασμό με την πυρκαγιά τον Αύγουστο του 2011 οδήγησε στον κορεσμό του, πολύ πριν τον προβλεπόμενο κύκλο του.

Αποτέλεσμα της κατάστασης αυτής ήταν και πάλι ο δήμος Μεσολογγίου να ξεκινήσει ένα αγώνα δρόμου για εξασφάλιση πιστώσεων, προκειμένου να γίνει η επέκταση του έργου έτσι όπως προέβλεπε ο αρχικός σχεδιασμός από τότε, αντί του 2022, δηλαδή, δέκα περίπου χρόνια νωρίτερα…

Στα παραπάνω θα πρέπει να προσθέσουμε ότι η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας το 2005 διέθεσε πίστωση άνω των 500.000€ για την κατασκευή δρόμου πρόσβασης στον ΧΥΤΑ από μη κατοικημένη περιοχή για να καμφθούν οι αντιδράσεις μερίδας κατοίκων του Αγίου Θωμά…. Πίστωση και έργο που δεν προέβλεπε η αρχική μελέτη και ώσπου να γίνει δεν λειτουργούσε ο κατασκευασμένος ΧΥΤΑ και τα σκουπίδια του Μεσολογγίου καιγόταν στη λιμνοθάλασσα…

Επίσης δεν θα πρέπει να παραλείψουμε την αδυναμία που επέδειξε ο δήμος Μεσολογγίου να υλοποιήσει προγράμματα ανακύκλωσης από τότε μέχρι σήμερα.

Γίνεται σαφές, λοιπόν, ότι και στο συγκεκριμένο ζήτημα οι ευθύνες βαρύνουν κύρια και αποκλειστικά τον δήμο Μεσολογγίου, μιας και ο δήμος Μεσολογγίου ήταν αυτός που έκαιγε τα σκουπίδια στην λιμνοθάλασσα της Κλείσοβας, ο δήμος Μεσολογγίου ήταν αυτός που ενώ του έγινε απευθείας χρηματοδότηση 1 δις δραχμών (3 εκ. €) για κατασκευή ΧΥΤΑ το 1997 κατάφερε να θέσει σε λειτουργία το έργο το 2007, ο δήμος Μεσολογγίου ήταν αυτός που αντί του 2022 γέμισε τον ΧΥΤΑ το 2014, ο δήμος Μεσολογγίου ήταν και είναι αυτός που δεν «έτρεξε» έγκαιρα την επέκταση.

Και λέγοντας δήμος εννοούμε κύρια τις δημοτικές αρχές, αλλά και τους πολίτες, διότι και οι πολίτες στο συγκεκριμένο θέμα της διαχείρισης των σκουπιδιών έχουν ευθύνες.

Συνεπώς από εδώ και πέρα, απαιτείται αίσθημα ευθύνης μακριά από μικροπολιτικές και μικροκομματικές πρακτικές και αντιλήψεις, διότι το συγκεκριμένο θέμα είναι θέμα δημόσιας υγείας και πολιτισμού.