Κάτοικοι κατεβαίνουν από τα σπίτια τους για να χειροκροτήσουν τους αστυνομικούς που ήρθαν από μακριά, για να αλλάξουν τους συναδέλφους τους, στα σύνορα.
Το λεωφορείο σταματάει και οι αστυνομικοί ανταποδίδουν!
Καστανιες, πριν λίγο..
Κάτοικοι κατεβαίνουν απο τα σπίτια τους για να χειροκροτησουν τους αστυνομικούς που ηρθαν απο μακριά να αλλάξουν τους συναδέλφους τους στα σύνορα.
Το λεωφορείο σταματάει και οι αστυνομικοί ανταποδιδουν.
Αυτη την Ελλάδα θέλουμε!#Εβροςpic.twitter.com/jZoJKi1CZA
Ένα φωτογραφικό στιγμιότυπο, με ιδιαίτερους συμβολισμούς κοινοποίησε, στο Facebook, ο Αστακιώτης φωτορεπόρτερ Χρήστος Μπόνης από τη Μητρόπολη Αθηνών.
Μια Αθηναία, μόνη, στην άδεια, ακόμη και από περαστικούς, ομώνυμη πλατεία με υποδειγματική ευλάβεια “συμμετείχε” στην Ακολουθία των Γ΄Χαιρετισμών από το περιστύλιο του μεγαλοπρεπούς Ναού, μιας και η Ακολουθία έγινε “κεκλεισμένων των θυρών”.
Το γεγονός ότι βρισκόμαστε σε «συνθήκες ενός ακήρυχτου πολέμου» και όλοι δίνουμε τη μάχη κατά της διασποράς του Κορωνοϊού, δεν σημαίνει, ότι θα πρέπει να «κλείνουμε τα μάτια» σε συμπεριφορές που παράγουν ασύμβατες πρακτικές, με την υφιστάμενη κατάσταση. Συμπεριφορές που είναι «κολλημένες» στις εκλογές του περασμένου Μαΐου.
Θα αναρωτηθείτε εύλογα τι συνέβη;
Η απάντηση απλή. Με λύπη και όχι έκπληξη πληροφορήθηκα ότι, από στους όποιους σχεδιασμούς και στις όποιες συσκέψεις της δημοτικής αρχής του Μεσολογγίου, για τη λήψη μέτρων κατά της διασποράς του Κορωνοϊού δεν έχει κληθεί να συμμετάσχει ο διευθυντής του Κ.Υ. Αιτωλικού, Γιάννης Αναγνωστόπουλος!
Δηλαδή δεν έχει κληθεί να συμμετάσχει, ο διευθυντής της νοσηλευτικής μονάδας που παρέχει πρωτοβάθμια φροντίδα περίθαλψης, στον μισό πληθυσμό του δήμου Μεσολογγίου!
Μια νοσηλευτική μονάδα, που είναι αυτοτελής και δεν υπάγεται διοικητικά στο νοσοκομείο Μεσολογγίου και για το λόγο αυτό, δηλαδή του περιορισμένου προϋπολογισμού, ο κ. Αναγνωστόπουλος, όπως και πολλοί συνάδελφοί του, άλλων κέντρων υγείας «βγήκαν ζητιανιά» για υγειονομικό υλικό (μάσκες, αντισηπτικά κλπ.)
Όμως αυτό είναι το λιγότερο, διότι όπως είναι αναμενόμενο, το προσωπικό του Κέντρου Υγείας – που έχει αναφορά σε μια περιοχή κατά βάση αγροτική και με πολίτες που δεν έχουν άμεση ενημέρωση από διαδίκτυο κλπ. – είναι πολύ πιθανό να έρθει “face to face” με τον Κορωνοϊό και σίγουρα κάτι θα είχε να προτείνει, ενώ στην περιοχή ευθύνης του Κ.Υ. εργάζονται καθημερινά δεκάδες εργαζόμενοι του δήμου Μεσολογγίου.
Για τη δημοτική αρχή του Μεσολογγίου, όμως, φαίνεται ότι το Κέντρο Υγείας Αιτωλικού μάλλον «δεν υπάρχει…» και έτσι εξηγείται, γιατί δεν υπάρχει στην επιτροπή που συγκροτήθηκε από το δήμο, εκπρόσωπος του Κ.Υ.
Θέλω να πιστεύω ότι, η μη πρόσκληση οφείλεται καθαρά σε μικροπολιτικούς λόγους λόγω της στάσης του κ. Αναγνωστόπουλου στις δημοτικές εκλογές του περασμένου Μαΐου, διότι εάν δεν συμβαίνει αυτό, τότε υπάρχει σοβαρό πρόβλημα, στη στρατηγική και τον πολιτικό σχεδιασμό της δημοτικής αρχής του Μεσολογγίου.
Υ.Γ. Προσωπικά θεωρούσα δεδομένη την συμμετοχή του Κ.Υ. Αιτωλικού, μιας και στην δικαιοδοσία του υπάγεται και το ΠΙΚΠΑ Μεσολογγίου όπου δεκάδες πολίτες του Μεσολογγίου προσέρχονται για συνταγογράφηση. Χθες το πρωί διάβασα το ακόλουθο post στο Faceebook και στη συνέχεια τη δήλωση του κ. Αναγνωστόπουλου για τα φαρμακεία. Την συνέχεια την διαβάσατε στις παραπάνω γραμμές…
«Αγαπητοί φίλοι της «Διεξόδου», Αυτό που βιώνουμε από την προηγούμενη εβδομάδα, είναι μια πρωτόγνωρη κατάσταση η οποία ευελπιστούμε ότι δεν θα αργήσει να περάσει. Μέχρι τότε διατηρούμε την ψυχραιμία μας. Μένουμε στο σπίτι και προφυλάσσουμε τους γύρω μας και τον εαυτό μας. Αξιοποιούμε εποικοδομητικά τον χρόνο μας μέσω των νέων τεχνολογιών, πλοηγούμενοι σε ιστοτόπους σχετικούς με την Ιστορία, τα Γράμματα και τις Τέχνες όπως το Ηλεκτρονικό Περισκόπιο της «Διεξόδου» diexodosmes.blogspot.com» είναι το μήνυμα που εστάλη στους φίλους της «ΔΙΕΞΟΔΟΥ» με email και το οποίο δημοσιεύτηκε και σε πολλά ΜΜΕ.
Κάνοντας, λοιπόν, μια ακόμη επίσκεψη στο Ηλεκτρονικό Περισκόπιο της «Διεξόδου» κρίνουμε σκόπιμο να αναδημοσιεύσουμε ένα παλαιότερο άρθρο της αείμνηστης συγγραφέως Ακακίας Κορδόση για τις Γιορτές Εξόδου.
Κάνουμε την αναδημοσίευση κυριευμένοι μεν από το συναίσθημα της λύπης για τη ματαίωσή τους αλλά με την ελπίδα δε μήπως και στο διάστημα που μεσολαβήσει έως του χρόνου, υπάρξει αναστοχασμός από τους εμπλεκόμενους στη διοργάνωση ώστε να έχει ως κατεύθυνση και στόχευση τη διάχυση και μόνο, του μηνύματος της Θυσίας των Ελεύθερων Πολιορκημένων.
Για να το πούμε πιο λιανά: «Όταν και σωστά μεμφόμαστε την εμπορευματοποίηση των Ολυμπιακών Αγώνων δεν μπορούμε άθελα πιστεύω να δημιουργούμε συνθήκες εμπορευματοποίησης ή αλλοίωσης του μηνύματος και της διαχρονικότητας αυτών των εκδηλώσεων».
Για να μην σας κουράζουμε ακολουθεί το κείμενο της αγαπημένης και αλησμόνητης Ακακίας μας, όπως είχε δημοσιευτεί στον τοπικό τύπο τον Φεβρουάριο του 2009:
Επειδή πλησιάζει η ιερή επέτειος της Εξόδου κι επειδή βλέπω τα τελευταία χρόνια να αποφεύγεται – αναίτια – η καθιερωμένη πανελληνίως έκφραση «Γιορτές της Εξόδου του Μεσολογγίου» και ν’ αντικαθίσταται από κάθε είδους περίφραση, όπου οι «γιορτές» γίνονται «μνήμες», το «Μεσολόγγι» γίνεται «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» και η λέξη Έξοδος ….. κάποιες φορές να παραλείπεται, θα ’θελα να εκφράσω και δημοσίως τη μεγάλη μου ανησυχία για την – καλοπροαίρετη ίσως – αυτή αυθαιρεσία.
Οι μοναδικές στον κόσμο (όπως και το γεγονός που τις προκάλεσε) γιορτές αυτές έχουν ξεκινήσει και καθιερωθεί από τον λαό – άλλη μια ακόμη μοναδικότητα – εδώ και δυο σχεδόν αιώνες και δεν είναι δυνατόν ν’ αλλάξουν όνομα.
Αν αποσυνδεθεί το Μεσολόγγι απ’ τη λέξη Έξοδος, πως θα ξέρει ο ξένος ή ο άσχετος με την Ιστορία – και είναι πολλοί σήμερα αυτοί οι τελευταίοι – τι έχει γίνει στο Μεσολόγγι;
Κι αν αντικατασταθεί η λέξη Μεσολόγγι με τον τίτλο του αριστουργήματος του Διονυσίου Σολωμού, πόσοι στην Ελλάδα του πασαλείμματος και της ημιμάθειας ξέρουν ποιους ονόμασε έτσι ο Ποιητής ;
Τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα της Ιστορίας δεν μετονομάζονται: Η άλωση της Κωνσταντινούπολης θα λέγεται πάντα «άλωση» και όχι καταστροφή, το Ολοκαύτωμα του Αρκαδίου θα λέγεται «ολοκαύτωμα» και όχι ανατίναξη και η πτώση της Βαστίλης θα λέγεται πτώση και όχι μνήμη.
Κι αν μερικοί συμπατριώτες μας ενοχλούνται από τη λέξη – που χρησιμοποιούταν ωστόσο πάντοτε – «γιορτές» για ένα μνημόσυνο (γιατί πραγματικά στο Μεσολόγγι γίνεται ένα μνημόσυνο) πρέπει να καταλάβουν πως η μία λέξη δεν αποκλείει την άλλη: Ναι, στο Μεσολόγγι κάθε χρόνο γιορτάζουμε.
Γιορτάζουμε γιατί λίγοι εξαντλημένοι απ’ την πείνα άνθρωποι νίκησαν δυο χορτάτες και πανίσχυρες στρατιές.
Γιορτάζουμε γιατί λίγοι ταλαιπωρημένοι απ’ τη δυστυχία άνθρωποι κλόνισαν την κραταιά «Ιερή Συμμαχία» κι άλλαξαν τα σχέδιά της, αλλάζοντας έτσι και τον ρουν των γεγονότων της παγκόσμιας Ιστορίας.
Γιορτάζουμε γιατί το πνεύμα νίκησε την ύλη.
Γιορτάζουμε όμως μόνο μια φορά το χρόνο για μια πόλη που αναλήφθηκε στους ουρανούς με τη θυσία της, δείχνοντας σ’ όλο τον κόσμο πώς κερδίζεται η ελευθερία.
Γιορτάζουμε γιατί το Μεσολόγγι υπήρξε περίπτωση μοναδική – κι αυτή τη μοναδικότητα πρέπει να διαφυλάξουμε ως κόρην οφθαλμού.
Κι αλλού έγιναν πράξεις ηρωισμού – και τις σεβόμαστε – μα ήταν πράξεις ηρωισμού στιγμιαίου, όπου λίγοι άνθρωποι βρέθηκαν ξαφνικά μπροστά στο δίλλημα «ελευθερία ή θάνατος» και διάλεξαν το δεύτερο, ενώ στο Μεσολόγγι ήταν ένας ηρωισμός διαρκείας, προμελετημένος και προαποφασισμένος από μια ολόκληρη πόλη, που θυσιάστηκε όχι απλώς για να διώξει έναν εχθρό της χώρας, αλλά για να σώσει την αξιοπρέπεια όλων των ανθρώπων όπου γης.
Αν το καταλαβαίνουν αυτό οι Έλληνες, ας καλούν τιμητικά στις εκδηλώσεις τους το Μεσολόγγι κι αν το καταλαβαίνει το Κράτος, ας δίνει την έμφαση που οφείλει να δίνει με κάθε τρόπο και κυρίως με την τηλεόρασή του – στις γιορτές αυτές.
Κι ας μας συγχωρεθεί η – φαινομενική – έπαρση. Δεν έχουμε – και δεν πρέπει να έχουμε – μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μας. Έχουμε όμως – και πρέπει να έχουμε – μέγιστη ιδέα για την πόλη μας.
«Το προλαμβάνειν κάλλιον του θεραπεύειν» έλεγαν οι αρχαίοι και κάπως έτσι φαίνεται ότι λειτουργεί ο διοικητής του νοσοκομείου Μεσολογγίου, Παναγιώτης Παπαδόπουλος ο οποίος κατά της περίοδο αυτή έκτακτης ανάγκης που βρίσκεται ο τομέας της δημόσιας υγείας, στον πλαίσιο των ενεργειών για αύξηση των διαθέσιμων νοσοκομειακών κλινών έθεσε σε λειτουργία ακόμη 4 κλίνες, πλέον, αυτών που διατέθηκαν από την αναστολή της λειτουργίας της χειρουργικής κλινικής.
Οι κλίνες αυτές αναπτύχθηκαν σε χώρο που από έναρξης της λειτουργίας του νέου νοσοκομείου παρέμενε κλειστός, ως αποθήκη του εξοπλισμού για τη ΜΕΘ που προβλεπόταν να λειτουργήσει και ποτέ δεν λειτούργησε στο νοσοκομείο Μεσολογγίου….
Με τον εξοπλισμό αυτόν και με την απαραίτητη, συντήρηση και απολύμανση του χώρου, το νοσοκομείο Μεσολογγίου αύξησε την δυναμικότητά του, σε μια κρίσιμη χρονικά συγκυρία, για τις αντοχές του συστήματος υγείας γενικά.
Έτσι ακόμη και στα δύσκολα ο κ. Παπαδόπουλος διαπιστώνουμε ότι ανταποκρίνεται υποδειγματικά στα καθήκοντά του μιας και άλλος στη θέση του, ίσως να «λάκιζε» ή «να σφύριζε αδιάφορα», γνωρίζοντας ότι, σύντομα ολοκληρώνεται η θητεία του… (σ.σ. είναι σε εξέλιξη διαδικασία για επιλογή νέου διοικητή στο νοσοκομείο Μεσολογγίου)
Η στάση του κ. Παπαδόπουλου αξίζει επικρότησης, για τον επιπρόσθετο λόγο, ότι κατά τη θητεία του, κατέστη εφικτή, η ομαλοποίηση της εύρυθμης λειτουργίας, του νοσοκομείου Μεσολογγίου.
Μια λειτουργία που είχε κλονιστεί εξαιτίας των περικοπών στην υγεία και λανθασμένης διοικητικής λειτουργίας την περίοδο 2013 -15 και πλέον δεν υπολείπεται, σε τίποτε, ανάλογων περιφερειακών ιδρυμάτων, και κυριως έχοντας επανακτήσει την εμπιστοσύνη των πολιτών, που αποτελεί και το ζητούμενο, για ένα νοσηλευτικό ίδρυμα.
Από τα παραπάνω όμως πέραν της ικανοποίησης για την αποτελεσματικότητα ενός ανθρώπου που κλήθηκε να διοικήσει μια νοσηλευτική μονάδα μας μένει ο προβληματισμός για το πόσο δύσκολο ήταν να λειτουργήσει στο νοσοκομείο Μεσολογγίου Μ.Ε.Θ. παρόλο που υπήρχε στο ακέραιο η υποδομή…
Ένα ζήτημα που στο παρελθόν το είχαμε αναδείξει αλλά ποτέ το πολιτικό προσωπικό του νομού Αιτωλοακαρνανίας που κατείχε θέσεις ευθύνης δεν το πήρε στην πλάτη του…
Δεν είναι απίθανο κάποιοι από αυτούς “να ζητάνε τα ρέστα” …(ωχ! λάθος: την αντικατάσταση) από τον κ. Παπαδόπουλο….
Αυτός ο ξαφνικός εγκλεισμός στο σπίτι, πράγμα πρωτόγνωρο για τους σημερινούς ανθρώπους, σε πρώτη όψη εφιαλτικός για τους πιο πολλούς, έχει, πιστέψτε το, και τα καλά του!
Οι παλιότεροι, που είχαμε μάθει να ζούμε τις περισσότερες ώρες της μέρας μας στο σπίτι, με μόνο, κοινό εφόδιο αναψυχής ένα ραδιόφωνο, κι ένα περιοδικό για όλους, απολαμβάναμε, χωρίς να το καταλαβαίνουμε, κυρίως αυτό το υπέροχο, που δύσκολα περιγράφεται με λόγια, οικογενειακό κλίμα, τη συνεχή, ευεργετική επαφή με τους δικούς, που είχε πολλή έγνοια και αγάπη και στοργή και φροντίδα, και διαφωνίες και καυγάδες και φωνές και αγκαλιές και φιλιά, όλα αυτά τα πανέμορφα, που δένουν ατσάλινα και για πάντα την οικογένεια.
Οι πολύ πιο άνετες, τόσο πολύ πιο πλούσιες, όμως πολύ πιο σκληρές, συχνά απάνθρωπες με τα παλιά κριτήρια, συνθήκες της ζωής των σημερινών βιοπαλαιστών, η σκληρή καθημερινότητα, αποξενώνει τους ανθρώπους μέσα στην ίδια τους την οικογένεια.
Η αγάπη από μόνη της δε φτάνει όταν λείπει η πραγματική επαφή, όταν στην πραγματικότητα δεν ξέρεις καν καλά τον άνθρωπό σου.
Έτσι, λοιπόν, αυτός ο εγκλεισμός ας γίνει ευλογία, ας απολαύσουν οι άνθρωποι, ο ένας τον άλλον, ας χαρούν οι γονιοί τα παιδιά τους, τα παιδιά τους γονιούς, ο ένας σύντροφος τον άλλο, σαν τώρα μόλις να ξεκινούν κάτι καινούργιο, κι ίσως, μετά από καιρό να αναπολούν όλοι με ευγνωμοσύνη αυτές τις μέρες, που τώρα φαίνονται τρομερές!
Migrants walk towards Greece along the Turkey-Greece border near Pazarkule, in Edirne district, on March 1, 2020. - Turkey will no longer close its border gates to refugees who want to go to Europe, a senior official told AFP on February 28, shortly after the killing of 33 Turkish soldiers in an airstrike in northern Syria. (Photo by BULENT KILIC / AFP) (Photo by BULENT KILIC/AFP via Getty Images)
Γράφει ο Παναγιώτης Α. Κατσούλης Εκπαιδευτικός Πρώην Δήμαρχος Μεσολογγίου Μέλος Ν.Ε. Ανασυγκρότησης ΣΥΡΙΖΑ Αιτωλ/νιας
Προφανώς δεν έχω κάτι με τα αναγκαία για τη φυσική ισορροπία τετράποδα. Tα βλαβερά “πολιτικά τρωκτικά” απεχθάνομαι, τα οποία επιβεβαιώνουν για πολλοστή φορά πως “ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται”. Η Καλύτερη αναμπουμπούλα δε που μπορεί να υπάρξει είναι η καλλιέργεια πολεμικού κλίματος, ώστε υπογείως να κάνουμε τις “δουλειές” μας.
Ποιες είναι αυτές; Καταγράφω τις βασικότερες, μετά την “ασύμμετρη απειλή” του Έβρου:
ΠΕΛΑΤΕΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ – ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΗΜΑ: Πριν από σχεδόν μια εβδομάδα, κατατέθηκε εκπροθέσμως και ψηφίστηκε σε νομοσχέδιο που αφορούσε ζητήματα των ΟΤΑ, τροπολογία του κ. Μηταράκη σύμφωνα με την οποία:
Α)Προσλαμβάνεται στο Υπουργείο μεταναστευτικής πολιτικής μεγάλος αριθμός υπαλλήλων λόγω “εκτάκτων αναγκών”. Άνευ των τυπικών διαδικασιών! Το υπουργείο “γιοφύρι της Άρτας”, εμφάνισε αίφνης “έκτακτες ανάγκες” στα “Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης”, όπως αναφέρεται στην τροπολογία. Τα οποία όμως Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης υπολειτουργούν, αφού η διαδικασία παροχής ασύλου έχει ανασταλεί με κυβερνητική απόφαση και αναμένονται αντί αυτών τα Κλειστά Κέντρα μέχρι το καλοκαίρι. Δεν είναι φυσικά οι πρώτες προσλήψεις. Ήδη προσλήφθηκανστην υπηρεσία ασύλου220 άτομα, ενώ ο Σύλλογος Υπαλλήλων Υπηρεσίας Ασύλου και Αρχής Προσφυγών καταγγέλλει, πως “προκαλείται πρόσθετο διοικητικό βάρος και δυσλειτουργίες… καθώς και την πρακτική στελέχωσης της υπηρεσίας με πρόσληψη συμβασιούχων και ενοικιαζόμενων υπαλλήλων και τη χειροτέρευση των συνθηκών εργασίας…”.
Β) Ας δεχθούμε καλόπιστα ότι αίφνης προέκυψαν τώρα “έκτακτες ανάγκες” προσωπικού στο υπουργείο Μετανάστευσης. Προέκυψαν όμως και “έκτακτες ανάγκες” μετακλητών; Όχι απλά υπαλλήλων, αλλά μετακλητών προϊσταμένων για την “εύρυθμη λειτουργία των υπηρεσιών μετανάστευσης”, όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση. Ίσως καταγραφούμε στο βιβλίο Γκίνες, αφού πρόκειται για παγκόσμια πρωτοτυπία ο υπουργός να προσλαμβάνει μετακλητούς και να τους βαφτίζει προϊστάμενους! Αλλά είπαμε, άμα είσαι “Άριστος” όλα τα μπορείς…
Γ) Σε “καιρό πολέμου” οι “Άριστοι”, εκτός της εκλογικής τους πελατείας νοιάζονται και για το δημόσιο χρήμα. Αφού ως γνωστόν “νηστικό αρκούδι δεν χτυπά τα τύμπανα του πολέμου”. Έτσι ευρισκόμενοι σε κατάσταση “έκτακτης ανάγκης”, όλες οι δημόσιες συμβάσεις θα υλοποιούνται με απ’ ευθείας αναθέσεις! Τώρα μάλιστα που κατάφεραν τα πρώτα 350 εκατ. € από τα 700 της βοήθειας της Ε.Ε. να τα διαχειριστούν οι ίδιοι και όχι ορισμένες “κακές ΜΚΟ”, αντιλαμβάνεστε λόγω “έκτακτων αναγκών” το πάρτι των απ’ ευθείας αναθέσεων που στήνεται. Πρώτος επισήμως συμμετέχων σε αυτό, καταγράφεται, “ο κατασκευαστής πληροφοριακών συστημάτων των προ-αναχωρησιακών κέντρων κράτησης αλλοδαπών”.
Η οποία όμως κατάσταση “έκτακτης ανάγκης” δεν αφορά μόνο το Υπουργείο Μετανάστευσης. Εξαπλώνεται και στο Υπουργείο Τουρισμού με απ’ ευθείας ανάθεση στον ανάδοχο της “υλοποίησης ενεργειών του προγράμματος επικοινωνίας του ΕΟΤ για την προώθηση και προβολή του ελληνικού τουριστικού προϊόντος”. Κάπου θα χρωστούσαν οι “Άριστοι”, δεν εξηγείται αλλιώς…
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΕΠΙΔΟΜΑΤΟΣ ΑΣΥΛΟΥ: Με την τροπολογία της 5ης Μαρτίου “καθορίστηκε η διαδικασία εξόδου από προγράμματα φιλοξενίας, καθώς και η διακοπή παροχών σε είδος και σε χρήμα για όσους έχουν λάβει θετική απόφαση διεθνούς ή επικουρικής προστασίας… οι παροχές διακόπτονται μετά από 30 ημέρες από την λήψη θετικής απόφασης ασύλου, με εξαίρεση περιπτώσεις ασυνόδευτων ανηλίκων ”.
Οι περικοπές αφορούν το αποκλειστικά χρηματοδοτούμενο πρόγραμμα της Ε.Ε. “ΕΣΤΙΑ”, με διαχειριστή την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ. Παρείχε οικονομικό βοήθημα σε 14.900 αναγνωρισμένους πρόσφυγες. Το επίδομα κυμαίνονταν από 90 έως 550 €, ανάλογα με την εστία διαμονής και το μέγεθος της οικογένειας. Σε καταλύματα φιλοξενούνται 6.537 αναγνωρισμένοι πρόσφυγες, το 58% εκ των οποίων βρίσκονται εντός Αττικής. Εξ αυτών το 94% έχουν ΑΜΚΑ, το 76% ΑΦΜ, το 36% έχει εγγραφεί στα μητρώα του ΟΑΕΔ, το 82% των παιδιών τους έχει εγγραφεί σε δημόσιο σχολείο. Συνολικά μένουν σε διαμερίσματα περίπου 27.000 άτομα, ενώ υφίσταται μεγάλος αριθμός δυνητικών δικαιούχων. Πριν από 1,5 μήνα, έλαβαν με προπληρωμένες κάρτες το οικονομικό βοήθημα και οι 93.976 αιτούντες άσυλο.
Επομένως δεν πρόκειται για χρήματα του κρατικού προϋπολογισμού που τώρα κόβονται και θα τα πάρουν Έλληνες. Είτε θα πάνε σε άλλες χώρες, ακόμη και στην Τουρκία, είτε θα επιχειρήσει η κυβέρνηση να τους αλλάξει σκοπό, που εκτιμώ πως είναι η πολιτική της στόχευση.
Η κυβερνητική πολιτική, εκτός Έβρου, έχει το τελευταίο διάστημα δύο πυλώνες. Τα ΚΛΕΙΣΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΠΑΝΤΟΥ, στα νησιά και την ενδοχώρα και την ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ. Γι’ αυτό δεν προχωρά η αποσυμφόρηση των νησιών, δεν αιτούνται αναλογικές ροές στην Ε.Ε. και καταργούν το πρόγραμμα “ΕΣΤΙΑ”. Τα κλειστά κέντρα σημαίνουν μεγάλες μπίζνες με τα 2-3 κατασκευαστικά μεγαθήρια, ενώ παράλληλα ικανοποιείται και το ακροδεξιό ακροατήριο. Το πολεμικό κλίμα στον Έβρο βολεύει, εκτός των άλλων επιδιώξεων, στην κάμψη των αντιδράσεων των δεξιών Περιφερειαρχών/Δημάρχων.
Σχεδιασμός επικίνδυνος, ο οποίος θα δούμε αν θα πετύχει. Μέχρι τότε όμως η κυβέρνηση οφείλει να απαντήσει:
Με το τέλος του προγράμματος, αυτοί οι περίπου 100.000 άνθρωποι τι θααπογίνουν, χωρίς στέγη και χρήματα για τη διατροφή τους, ενώ δεν μπορούν να φύγουν από τη χώρα; Ακόμη και αν βρουν εργασία, τότε όσοι τώρα καταγγέλλουν το πρόγραμμα θα διαμαρτυρηθούν για “τους ξένους που μας παίρνουν τις δουλειές”.
Όσο για τις τοπικές κοινωνίες και τις αγορές, οι οποίες είχαν “στεγνώσει” από ρευστό πριν την πανδημία, προφανώς είναι αμελητέα ποσότητα μερικές δεκάδες εκατ. ευρώ μηνιαίως. Ας πάνε τα χρήματα στις κατασκευαστικές, για να φανεί για μια ακόμη φορά ποιοι είναι με τους πολλούς και ποιοι με τους λίγους!
Γι’ αυτό αναφέρθηκα σε επικίνδυνο σχεδιασμό. Γιατί θαεπηρεάσει αρνητικά την ήδη επιβαρυμένη κοινωνική μας συνοχή. Όσοι δεν το καταλαβαίνουν και κατασκευάζουν “εσωτερικούς εχθρούς”, τους καλώ να διαβάσουν μια έρευνα για την τωρινή κατάσταση σ’ ένα ελληνικό νησί, εφημερίδας φιλικής στην κυβέρνηση. Με όσα σχεδιάζει η κυβέρνηση είναι μια “σκηνή από το μέλλον μας”.
Να θυμίσω πως τα θεμέλια της σύγχρονης κοινωνίας και σκέψης βρίσκονται σε μια άνευ προηγουμένου καταστροφή του 14 ου αιώνα-τον λεγόμενο Μαύρο Θάνατο. Μέχρι η Πανώλη να εξαφανίσει από προσώπου γης το 60% του πληθυσμού της Ευρώπης το κοινωνικό-πολιτικό σύστημα της Ευρώπης ήταν η φεουδαρχία.
Η κεντρική εξουσία ( Βασιλείς) όπου υπήρχε ήταν αποδυναμωμένη έλκοντας την νομιμοποίηση της από τη εκκλησία που είχε τα πνευματικά πρωτεία ενώ η αριστοκρατία βασίζονταν σε φεουδάρχες κάτοχους γης και ιδιωτικών στρατών διατηρώντας έτσι την πρωτοκαθεδρία της.
Στη βάση αυτής της πυραμίδας βρίσκονταν οι δουλοπάροικοι, οι οποίοι ανήκαν στους φεουδάρχες και δεν είχαν καν δικαίωμα να εγκαταλείψουν την γη που καλλιεργούσαν για κάπου καλύτερα.
Όλα αυτά διαλύθηκαν το 1347 όταν Γενουατικά πλοία μετέφεραν την πανώλη μέσω των ποντικιών στην Ιταλική Χερσόνησο και από εκεί σε όλη την Ευρώπη. Μέσα σε 4 χρόνια το 60% του πληθυσμού της Ευρώπης θα αφανιστεί τα μοναστήρια θα χάσουν κοντά το 80% των μοναχών, οι παραδοσιακές φεουδαρχικές οικογένειες θα αφανιστούν μέχρι του 6ου βαθμού συγγένειας ενώ η εκκλησία που πουλά μέχρι εκείνο το σημείο συγχωροχάρτια για να αντιμετωπιστεί η Αποκάλυψη θα βρεθεί στην δύσκολη θέση να απολογηθεί γιατί οι δεήσεις τα συγχωροχάρτια και το κάψιμο των Εβραίων δεν είναι αποτελεσματικά για την ανάσχεση της Πανώλης.
-Μέσα σε λίγα χρόνια η κεντρική εξουσία θα έχει ισχυροποιηθεί έναντι των αποδεκατισμένων φεουδαρχών ( ελάχιστοι βασιλείς πέθαναν από την Πανώλη).
– Το γεγονός ότι το 60% του εργατικού δυναμικού χάθηκε σήμαινε πως οι μεγαλο-ακτημονες φεουδάρχες έπρεπε να αυξήσουν τις παροχές στους δουλοπάροικους και να δώσουν κίνητρα σε άλλους να εγκατασταθούν στις γαιες τους για να τις καλλιεργήσουν κάτι που σήμανε το τέλος της φεουδαρχίας στην Ευρώπη και την απαρχή της εγχρήματης εργασίας.
– Η Καθολική Εκκλησία θα συγκλονιστεί από το κίνημα του Καλβίνου, η ανθρωπότητα θα αφήσει την μεσαιωνική θεοκρατία πίσω της ( έχοντας πραγματικά βιώσει την Αποκάλυψη που η εκκλησία απέτυχε να ανασχέσει ) αναζητώντας απαντήσεις στην επιστήμη αυτή την φορά
-Η τέχνη για πρώτη φορά από την πτώση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας θα αρχίσει δειλά δειλά να έχει και άλλες απεικονίσεις πέραν των αγιογραφιών με πρώτη τεχνοτροπία το Dance Macabre.
Έχουμε και λέμε λοιπόν στους “κουτόφραγκους” ένα ποντίκι από μια Ιταλική Γαλέρα έφερε:
1) την Αναγέννηση
2) Τον καλβινισμό και το τέλος της Καθολικής πρωτοκαθεδρίας
3) Τον Καπιταλισμό και το τέλος της Φεουδαρχίας.
Βλέποντας τις συμβουλές της Ελλαδικής Εκκλησίας στον ποίμνιό της αναρωτιέμαι πως θα μετασχηματίσει ο Παγκολίνος την χώρα μας….
Καθώς φαίνεται όταν κάποιος είναι “πάνω κατά πάνω” που λέει κι ο θυμόσοφος λαός οι δουλειές έχουν αποτέλεσμα. Από την ώρα που ανέλαβε καθήκοντα ο Θανάσης Μαυρομάτης ως αντιπεριφερειάρχης υποδομών τον περασμένο Σεπτέμβριο έγιναν πολλά στην Αιτωλοακαρνανία.
Τα χιλιόμετρα του νομού πολλά και τα έργα που τρέχουν ακόμη περισσότερα. Από κοντά παρακολουθεί τις εργασίες και σε πολλές περιπτώσεις είδαμε να δίνονται άμεσα λύσεις, όπως για παράδειγμα στην γέφυρα της Αβώρανης, που από την στιγμή που ενημερώθηκε ο περιφερειάρχης Νεκτάριος Φαρμάκης για το τεράστιο πρόβλημα που αντιμετώπιζε η γέφυρα έδωσε εντολή στον αντιπεριφερειάρχη Θ. Μαυρομάτη και βρέθηκε η λύση.
Το τελευταίο διάστημα ξεκίνησαν και οι εργασίες στους καθαρισμούς και τις διανοίξεις ρεμάτων που όπως λένε οι κάτοικοι πολλών περιοχών του νομού είχαν χρόνια να καθαριστούν.
Σήμερα από το πρωί ο κ. Μαυρομάτης έδωσε το παρόν στον Μαραθιά στην περιοχή του Θέρμου και στην συνέχεια στην Κάτω Μακρυνού. Οι καθαρισμοί των ρεμάτων γίνονται πρωτίστως για την προστασία των πολιτών , για να μην δούμε ξανά αυτά που έγιναν στο Ζευγαράκι και μετά για λόγους αισθητικής.
Ας μην λησμονούμε ότι τα περισσότερα ρέματα περνούν μέσα από χωριά και σε πολλές περιπτώσεις δεν είχαν καθαριστεί για πολλά χρόνια. Από την άλλη μεριά ο Θανάσης Μαυρομάτης το πήρε πατριωτικά το θέμα και «τους έχει από κοντά».
Δεν γίνεται αλλιώς δουλειά και για να γίνει πρέπει να γίνονται πολύ συχνά επιτόπιοι έλεγχοι. Όπως και να χει από όπου περνάει ο αντιπεριφερειάρχης μόνο καλά λόγια ακούγονται για την σωστή δουλειά που γίνεται.
Σύμφωνα με πληροφορίες δεν είναι λίγες οι φορές που διαπληκτίστηκε με ορισμένους εργολάβους αφού στόχος του περιφερειάρχη Νεκτάριου Φαρμάκη είναι η αξιοποίηση και του τελευταίου ευρώ προς όφελος των πολιτών.
Η επιλογή του Ν. Φαρμάκη να τοποθετήσει στο κομμάτι των υποδομών τον κ.Μαυρομάτη αποδίδει και μάλιστα πολύ γρήγορα.
Σήμερα Κυριακή 8 Μαρτίου γιορτάζεται η ΠαγκόσμιαΗμέρα της Γυναίκας. Ένας εορτασμός που στοχεύει στην ανάδειξη του πρωταγωνιστικού και ισότιμου ρόλου της γυναίκας στην κοινωνική ζύμωση και κυρίως στην άμβλυνση της μειονεκτικής θέσης που κατείχε στο παρελθόν, στο κοινωνικό και εργασιακό περιβάλλον.
Λίγο πολύ ο ρόλος της γυναίκας τυγχάνει σεβασμού για πολλούς λόγους, με τον σπουδαιότερο κατά την άποψή μας αυτόν της μητρότητας.
Έτσι με τη σειρά μας να ευχηθούμε χρόνια πολλά σε όλες της γυναίκες, μοιραζόμενοι με εσάς τη φωτογραφία της αείμνηστης συγγραφέως Ακακίας Κορδόση που αποτελεί για εμάς τη «γυναίκα – σύμβολο» του σύγχρονου Μεσολογγίου, η διαδρομή της οποίας είναι παράδειγμα μίμησης για όλους.
Υ.Γ. Να επισημάνουμε την «υποκρισία» του πολιτικού συστήματος, κυρίως σε τοπικό επίπεδο, αφού πέρυσι σαν σήμερα, λόγω της προεκλογικής περιόδου, είχαμε δεχθεί πλήθος «δακρύβρεχτων» μηνυμάτων για το ρόλο της γυναίκας, ενώ φέτος τα μηνύματα κυριολεκτικά είναι μηδενικά….
