Γράφει ο Κώστας Ν. Δημόπουλος
Εκπαιδευτικός
Η ημέρα ζήλεψε τη νύχτα! Στο Μεσολόγγι, τώρα, στα Χριστοήμερα! Φωτισμένοι οι δρόμοι! Στολισμένα τα καταστήματα! Στολισμένα τα πεζοδρόμια με παραστάσεις φωτεινές!
Παραστάσεις φορτωμένες τη μοναδικότητά τους. Έχυναν φως λαμπρό «φως περισσότερο φως» που καταύγαζε τον περίγυρο της Ιερής μας πολιτείας.
Γέμιζε τις ψυχές μας με θάμασμα για τον ανεπάντεχο στολισμό της πόλης. Άνοιγαν τα μάτια μας για απόλαυση. Γέμιζαν ευφορία οι ψυχές. Κάποτε εκτοξεύονταν φωτεινές ριξιές προς τους ουρανούς.
Σε σκοτομήνη δεν έμεινε σε κανένα από τα στενορύμια της γραφικής μας πολιτείας. Όλα στο φως! Γεμάτα φως! Πλούσια ξαστεριά μέσα στη νύχτα. Αν το θέαμα «σκλαβωνόταν» μέσα στα μάτια του ποιητή, τότε θα ξεφώνιζε: Νύχτα γεμάτη θαύματα νύχτα σπαρμένη μάγια!
Είναι απόλυτα δίκαιο, οι αρμόδιοι στο Δήμο της Ιερής μας πολιτείας, να εισπράξουν αμοιβή και δικαίωση γι’ αυτή τη θαυμαστή φωτόλουστη πραγμάτωση.
Στην πλατεία ολοφώτεινα περίπτερα! Τραγούδια από νεαρούς τραγουδιστές. Αθρόες προσελεύσεις φίλων της πόλης μας. Όλα έδιναν ένα πρωτόφαντο βάρος ανθρώπινης παρουσίας.
Κάθε βράδυ έβγαινα στην πλατεία. Αιστανόμουνα μια χαρά ανείπωτη ακούοντας να θρασομανάει το παιδομάνι. Παρέμενα πολλή ώρα και απολάμβανα τις όμορφες δωροδοτήσεις της ολοφώτεινης νύχτας.
Εμπνευσμένοι καλλιτέχνες – δεν ξέρω να ειπώ τίποτε άλλο – οι επινοητές του γιορταστικού χαμόγελου της κάθε βραδιάς του Χριστουγεννιάτικου δεκαπενθήμερου. Ποιοι είναι αυτοί; Από πού έρχονται;
Είναι οι συνεργάτες και οι ομόψυχοι του Δημάρχου. Είναι όλοι οι καλοπροαίρετοι αποδέχτες της διακοσμητικής πραγμάτωσης! Έχει αποδειχθεί περίτρανα ότι, όταν ένα πράγμα, από πολλούς, χαρακτηρίζεται καλό, βιώνεται ως απροκαλύπτως καλλίτερο!
Είναι του μυαλού παιχνίδια, που οι άνθρωποι τα γεννούν, τα βιώνουν και τα επιδείχνουν και σ’ αυτούς που έρχονται. Μπράβο σε όλους! Μπράβο σου Δήμαρχε. Εύχομαι να είσαι υγιερός σαν τον Αράκυνθο. Η πόλη μας απαιτεί πολλά από εσένα.
Άλλωστε εγκρίνει και επαυξάνει τις απαιτήσεις της και η σημασία του ονόματός σου. Σπύρος: ένα καλάθι γεμάτο καλωσύνες, δώρα (Σπυρίδα = καλάθι) με όμορφα πράγματα. Προχωρώ με ένα στοχασμό, προϊόν μιας προσωπικής εκτίμησης.
Βλέποντας και κατανοώντας το φως, που αναφλόγιζε την πόλη και έδινε διάρκεια στην παρουσία της, κατανόησα μια αλήθεια, που κυκλοφορεί στα στόματα φιλοσόφων: Νύχτα δεν υπάρχει. Νύχτα έχομε, όταν απουσιάζει το φως. Όπως ψέμα δεν υπάρχει, είναι η απουσία της αλήθειας.
Κατόρθωμα του Δημάρχου μας είναι η ανάβασή μας σ’ αυτή τη διαγνωστική υπερύψωση.
Γι’ αυτό, Δήμαρχέ μας, όταν απευθύνεσαι σε μας να μας λες όμορφα πράγματα, λαμπρά, φωτεινά και αληθινά. Σε θεωρούμε ικανό να το κάνεις. Σε ευχαριστούμε. Σπυρίδα = καλάθι γεμάτο δώρα.
Βαθύψυχες οι ευχές μας και καρδιόθερμες για μια ανυπέρβατη λάμψη των στοχεύσεών σου να αλλάξεις σε φωτεινό μοσχολίβανο την τύχη της ιερής μας πολιτείας.
Υπέρλαμπρος στόχος και για πολλούς ανυπόστατος! Όμως αληθινός και δικαίωμα του κάθε Μεσολογγίτη. Φορτώθηκες με την εκλογή σου την υποχρέωση για μια πρόσκληση στο μέλλον της πόλης μας να φιλοξενηθεί πληθωρικά σε μια ολόφωτη αίθουσα, που αισθητοποιεί πραγματοποιημένες τις ελπίδες μας για ανυψώσεις, που κρατάνε το Μεσολόγγι στην ιστορία του και τους θρύλους του.
Βλέποντας και κατανοώντας το φως που στα Χριστόημερα αναπύριζε την πόλη μας αιστανόμασταν ότι της έδινε διάρκεια στο χρόνο και στις καρδιές των Μεσολογγιτών, του τώρα και του έπειτα.
Θα στιγματιστεί ως κατόρθωμα του Δημάρχου μας η ανάβαση σ’ αυτή τη διαγνωστική υπερύψωση.
Έτσι «θα ζει το Μεσολόγγι» το θέλομε όχι σαν ευχετικό λόγο: να ζει το Μεσολόγγι, αλλά χειραπτή αλήθεια:
Θα ζει το Μεσολόγγι! Θα…
Εδραία η πεποίθησή μας! Ακλόνητη η πίστη μας! Τράβα μπροστά, Δήμαρχε,… τραγουδώντας!
