Ένα έργο – ορόσημο κοινωνικής ευαισθησίας για την Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου προχωρά πλέον επίσημα, με την υπογραφή της Προγραμματικής Σύμβασης μεταξύ της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας και της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας, για την ανέγερση της Πρότυπης Στέγης Υποστηριζόμενης Διαβίωσης Ατόμων με Διαταραχή Φάσματος Αυτισμού (ΔΦΑ).
Στην τελετή, που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2025 στο Διοικητήριο της Αντιπεριφέρειας Αιτωλοακαρνανίας στο Μεσολόγγι, ο Περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας Νεκτάριος Φαρμάκης και ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας Δαμασκηνός υπέγραψαν τη σύμβαση, με την Περιφέρεια να αναλαμβάνει τον ρόλο του φορέα υλοποίησης και την Ιερά Μητρόπολη τον ρόλο του φορέα λειτουργίας της νέας δομής.
Η υπογραφή ακολουθεί την απόφαση ένταξης του έργου στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Δυτική Ελλάδα 2021–2027», που υπέγραψε ο κ. Φαρμάκης στις 2 Δεκεμβρίου 2025, παραμονή της Παγκόσμιας Ημέρας Ατόμων με Αναπηρία.
Στην εκδήλωση συμμετείχαν:
ο Πρωτοσύγκελλος Αρχιμ. Θεόκλητος Ράπτης,
ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος Αρχιμ. Ιωσήφ Ζωγράφος,
ο Αρχιερατικός Επίτροπος Μεσολογγίου Αρχιμ. Αναστάσιος Καντάνης,
κλήρος της Αρχιερατικής Περιφέρειας,
καθώς και μέλη του Συλλόγου Γονέων, Κηδεμόνων και Φίλων Αυτιστικών Ατόμων «Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης», του οποίου η ίδρυση αποτέλεσε την απαρχή της μεγάλης προσπάθειας.
Ο χαιρετισμός του Μητροπολίτη Δαμασκηνού
Ο Σεβασμιώτατος χαρακτήρισε τη σημερινή ημέρα «επισφράγιση ενός οράματος που ξεκίνησε το 2014», επισημαίνοντας ότι η ανέγερση της Στέγης δεν αποτελεί απλώς ακόμη ένα έργο υποδομής, αλλά «ένα θεάρεστο και φιλάνθρωπο έργο που απευθύνεται στα άτομα με δυσκολίες και στις οικογένειές τους».
Αναφερόμενος στη διαχρονική αγωνία των γονιών —«Τι θα απογίνουν τα παιδιά μας αν συμβεί σε εμάς κάτι;»— ο Μητροπολίτης υπογράμμισε ότι η νέα Στέγη έρχεται να δώσει μια ουσιαστική και σύγχρονη απάντηση, παρέχοντας:
Αξιοπρεπή φιλοξενία και ασφαλή διαβίωση,
Ιατρική και ψυχοκοινωνική υποστήριξη,
Εκπαίδευση, ψυχαγωγία και κοινωνικοποίηση,
Ανακούφιση των οικογενειών που σηκώνουν καθημερινά ένα βαρύ φορτίο.
Με συγκίνηση υπενθύμισε τον καθοριστικό ρόλο του μακαριστού Μητροπολίτη Κοσμά, ο οποίος ευλόγησε και στήριξε την προσπάθεια από την πρώτη στιγμή.
Ο Σεβασμιώτατος τόνισε τη σημασία της συνεργασίας όλων των εμπλεκόμενων φορέων, σημειώνοντας ότι η υλοποίηση του έργου αποδεικνύει «πόση δύναμη κρύβεται στην ομοψυχία και την ενότητα».
Κλείνοντας, εξέφρασε την ευχή «να ακολουθήσουν κι άλλα έργα κοινωνικής ωφελείας που θα απευθύνονται στον αδύναμο, τον ασθενή, τον άνεργο, τον απελπισμένο και τον μοναχικό άνθρωπο», τονίζοντας ότι η υπογραφή του «θεμελιώνει αυτή την υπόσχεση».
Ευχαριστίες προς τον Περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας για την Πρότυπη Μονάδα Υποστηριζόμενης Διαβίωσης Ατόμων με Αυτιστική Διαταραχή στην Ι.Π. Μεσολογγίου
Ένα πάγιο και πολυετές αίτημα του Συλλόγου Γονέων, Κηδεμόνων και Φίλων Αυτιστικών Ατόμων «Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης» αρχίζει πλέον να υλοποιείται, καθώς η Ιερά Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας ανακοίνωσε την έναρξη των διαδικασιών για την κατασκευή Πρότυπης Μονάδας Υποστηριζόμενης Διαβίωσης στην Ιερά Πόλη Μεσολογγίου.
Η ιδέα της δημιουργίας μιας ειδικής δομής φροντίδας για άτομα με αυτισμό γεννήθηκε το 2014 από τις κυρίες Ευαγγελία Μακεδονοπούλου – Δημοπούλου, Αλεξάνδρα Μπακή και Ιουλία Πετρονικολού και σταδιακά αγκαλιάστηκε από όλα τα μέλη και τους φίλους του Συλλόγου.
Από την πρώτη στιγμή της ενθρόνισής του, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Δαμασκηνός προώθησε με αποφασιστικότητα το όραμα αυτό.
Η καθοριστική εξέλιξη ήρθε με την απόφαση που υπέγραψε ο Περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας Νεκτάριος Φαρμάκης στις 2 Δεκεμβρίου 2025, με την οποία το έργο εντάχθηκε στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Δυτική Ελλάδα 2021–2027». Η υλοποίηση θα γίνει από την Περιφέρεια, με κύριο του έργου την Ιερά Μητρόπολη.
Το έργο
Το κατασκευαστικό σκέλος περιλαμβάνει:
Ανέγερση συγκροτήματος τριών αυτόνομων μονάδων τεσσάρων ατόμων (μονοώροφες, 200 τ.μ. έκαστη), οι οποίες θα λειτουργούν ως Μονάδες Υποστηριζόμενης Διαβίωσης, με πλήρη λειτουργική αυτονομία.
Κεντρική διώροφη μονάδα 470 τ.μ., που θα στεγάζει κοινόχρηστες λειτουργίες και Κέντρο Ημερήσιας Φροντίδας Ατόμων με Αυτισμό.
Προμήθεια ειδικού εξοπλισμού απαραίτητου για τη λειτουργία της δομής.
Πρόκειται για ένα έργο κοινωνικής φροντίδας που αναμένεται να αποτελέσει σημαντικό πυλώνα υποστήριξης για άτομα με αυτισμό και τις οικογένειές τους, προσφέροντας υπηρεσίες ενδυνάμωσης, εκπαίδευσης και κοινωνικής ένταξης.
Ευχαριστίες προς τον Περιφερειάρχη και όλους τους συντελεστές
Η Ιερά Μητρόπολη και το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου εκφράζουν δημόσια τις θερμές τους ευχαριστίες προς τον Περιφερειάρχη Νεκτάριο Φαρμάκη για το διαρκές ενδιαφέρον, την άμεση ανταπόκριση και την αποφασιστικότητα που επέδειξε ώστε να προχωρήσει ένα έργο μοναδικό για τον Νομό Αιτωλοακαρνανίας.
Ιδιαίτερη μνεία γίνεται:
Στον Αρχιμανδρίτη Ιωσήφ Ζωγράφο, Αντιπρόεδρο του Συλλόγου, ο οποίος σήκωσε το κύριο βάρος των ενεργειών για την ολοκλήρωση των μελετών και διαδικασιών.
Στην Αρχιτέκτονα Μηχανικό Δήμητρα Γουργιώτη για την εκπόνηση των μελετών σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές.
Στο Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Ι.Ν. Αγίου Παντελεήμονος Μεσολογγίου για την παραχώρηση του οικοπέδου.
Σε όλα τα μέλη και τους φίλους του Συλλόγου για τη στήριξη και τις προσευχές που συνέβαλαν στην ευόδωση του εγχειρήματος.
Η ανακοίνωση καταλήγει υπογραμμίζοντας ότι η Μονάδα Υποστηριζόμενης Διαβίωσης θα αποτελέσει ελπίδα και στήριγμα για τις ευάλωτες οικογένειες της περιοχής, «προσφέροντας αξιοπρέπεια, ποιότητα ζωής, χαρά και ψυχική ενδυνάμωση στους ανθρώπους που τη χρειάζονται περισσότερο».
Ο Καθεδρικός Ιερός Ναός της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας αποκαταστάθηκε στην αρχική του αίγλη και είναι πλέον έτοιμος να φιλοξενήσει τις λαμπρές λατρευτικές εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν καθ’ όλο το επερχόμενο επετειακό έτος 2026, με κορυφαία την Υποδοχή της Εφεστίου Ιεράς και Θαυματουργού Εικόνος της Υπεραγίας Θεοτόκου «Άξιον Εστί» από το Άγιον Όρος.
Την Ακολουθία του Αγιασμού των Θυρανοιξίων τέλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνός. Συμπροσευχόμενοι συμμετείχαν οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνάτιος και Πολυανής και Κιλκισίου κ. Βαρθολομαίος.
Παρέστησαν ο Περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδος κ. Νεκτάριος Φαρμάκης, ο Βουλευτής κ. Αθανάσιος Παπαθανάσης, ο Αντιπεριφερειάρχης Αιτωλοακαρνανίας κ. Αθανάσιος Μαυρομμάτης, ο Δήμαρχος Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου κ. Σπυρίδων Διαμαντόπουλος, ο Αντιπεριφερειάρχης Οικονομικής Πολιτικής και Δημοσιονομικού Ελέγχου κ. Νίκος Κατσακιώρης, ο Αντιπεριφερειάρχης Βιώσιμης Ανάπτυξης, Ενέργειας, Χωροταξίας και Περιβάλλοντος κ. Λινός Μπλέτσας, ο Ανώτερος Διοικητής Φρουράς Μεσολογγίου, Συνταγματάρχης (ΠΖ) κ. Παντελεήμων Μπερτσιάς, οι Διευθυντές των Αστυνομικών Διευθύνσεων Αιτωλίας κ. Παναγιώτης Κυρίτσης και Ακαρνανίας κ. Δημήτριος Γαλαζούλας, ο Διοικητής Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Αιτωλοακαρνανίας κ. Ευστράτιος Πετράκης, ο εκπρόσωπος του Λιμεναρχείου Μεσολογγίου, Υπολιμενάρχης κ. Γεώργιος Παπαγεωργίου, εκπρόσωποι των Περιφερειακών, Δημοτικών και λοιπών αρχών της περιοχής.
Μετά τον Αγιασμό, ο Προϊστάμενος του Ιερού Ναού, Πρωτοπρ. Κωνσταντίνος Δημητρίου απηύθυνε χαιρετισμό κατά τον οποίο αναφέρθηκε στην ιστορία και την ανοικοδόμηση του σημερινού Ναού, στην ίδια θέση που ήταν και ο προηγούμενος Ναός πολύ πριν την Επανάσταση του 1821.
Τόνισε, ότι ανέκαθεν ο Ναός του Αγίου Σπυρίδωνος λειτουργούσε ως ο Μητροπολιτικός Ναός της πόλεως, έχοντας συγκεντρώσει τη μεγαλύτερη θρησκευτική κίνηση και ζωή του Μεσολογγίου, στην επαναστατική περίοδο και αναφέρθηκε στις διάφορες κατά καιρούς προσπάθειες ανακαίνισης και συντήρησής του.
«Η φυσιολογική φθορά του χρόνου από ετών έδειξε και προέβαλε επιτακτική την ανάγκη, ο ιστορικός μας Μητροπολιτικός Ναός του Αγίου Σπυρίδωνος να ανακαινισθεί εκ βάθρων. Η εμφανής παλαιότητα του Ναού, οι στατικές του ανάγκες, οι σύγχρονες εκκλησιαστικές απαιτήσεις, η ιδιότητά του ως καθέδρας του εκάστοτε Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας, όλες οι εκδηλώσεις που αρμόζουν σε έναν Μητροπολιτικό Ναό, αλλά και ο επερχόμενος ιστορικός εορτασμός των διακοσίων χρόνων από της ηρωικής Εξόδου της Φρουράς των Ελεύθερων Πολιορκημένων το έτος 2026, οδήγησαν τον Σεπτό Ποιμενάρχη μας, Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. κ. Δαμασκηνό, από την πρώτη στιγμή της ενθρονίσεώς του στον ιερό τόπο μας, να εμπνεύσει και να καταστήσει φανερή την ανάγκη ο Μητροπολιτικός μας Ναός να συνεχίσει δυναμικά και ανανεωμένος την ιστορική και λατρευτική ζωή και δράση του, για πολλές δεκαετίες ακόμη, έτσι όπως αρμόζει σε έναν τέτοιο εμβληματικό Ιερό Ναό, σεβόμενοι όλες τις παραμέτρους και τις ιδιαιτερότητες αυτού του Ναού», ανέφερε χαρακτηριστικά και περιέγραψε τις εργασίες που πραγματοποιήθηκαν και αφορούσαν: Αντικατάσταση – επισκευή στέγης, Μόνωση- Αδιαβροχοποίηση κεραμιδιών, Αποξήλωση φθαρμένου παλαιού δαπέδου, Κατασκευή νέου δαπέδου σε πιστή αντιγραφή του παλαιού, Καθαίρεση σαθρών επιχρισμάτων, Ενίσχυση – οπλισμός καμπαναριών, Εσωτερικοί -Εξωτερικοί χρωματισμοί και καθαρισμός των εσωτερικών τοιχωμάτων, Κατασκευή νέου δαπέδου για τη δημιουργία αποθηκευτικού χώρου στο καμπαναριό, Επίστρωση δαπέδου γυναικωνίτη με πλακάκια, Ενίσχυση – αποκατάσταση σκάλας, Εφαρμογή νέας ηλεκτρολογικής εγκατάστασης, Νέα εγκατάσταση ψύξης – θέρμανσης, Κατασκευή ορθομαρμάρωσης και Μερική αντικατάσταση υδραυλικής εγκατάστασης.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας αμέσως μετά, απένειμε την Ανώτατη Τιμητική Διάκριση της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας, ήτοι τον Χρυσούν Σταυρόν μετά Μεταλλίου, στον Εντιμώτατο κ. Νεκτάριο Φαρμάκη, Περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας για την μεγάλη και πολλαπλή συμβολή του στην ανακαίνιση του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού.
Ο κ. Περιφερειάρχης κατά την ομιλία του ευχαρίστησε θερμά τον Μητροπολίτη κ. Δαμασκηνό για την τιμή, λέγοντας μεταξύ άλλων τα εξής:
«Αναγνωρίζω τη σημερινή τιμή, όχι μόνο ως προσωπική. Αλλά και ως αντανάκλαση των προσπαθειών εμού και του συνόλου των συνεργατών μου, στην υπηρεσία της κοινωνίας της Αιτωλοακαρνανίας και γενικότερα, της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, η οποία δεν έχει μόνο μεγάλη ιστορία και ισχυρή πλουτοπαραγωγική δύναμη, αλλά είναι και ένας τόπος με μεγάλη πνευματική παράδοση, στον οποίο η Ελλάδα και η Ορθοδοξία, αποτελούν αδιάσπαστη ενότητα.
Η τοπική Εκκλησία δεν είναι μόνο ένας από τους πιο ισχυρούς πυλώνες ενότητας και πνευματικής καθοδήγησης. Είναι και ένας άσβεστος φάρος, που στους δύσκολους και ταραγμένους καιρούς μας αποτελεί λιμάνι και καταφύγιο για κάθε άνθρωπο, αλλά και δείχνει τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε.
Φάρο φωτεινό, αποτελείτε και εσείς Σεβασμιώτατε, που η Θεία Πρόνοια σας οδήγησε σε αυτόν εδώ τον τόπο, για να οδηγείτε και να εμψυχώνετε όλους μας.
Από αυτό εδώ το βήμα λοιπόν, στον περίλαμπρο και ανακαινισθέντα Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνος, και από αυτή εδώ την Ιερή Πόλη που σε λίγο θα τιμήσει την 200η επέτειο της ηρωικής Εξόδου, θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι θα αποτελώ πάντοτε έναν πιστό εργάτη και σύμμαχο στο πλευρό σας.
Τα μετερίζια μας είναι διαφορετικά, ο στόχος όμως είναι κοινός και ο αγώνας ενιαίος».
Ακολούθως απηύθυνε χαιρετισμό ο Δήμαρχος Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου κ. Σπυρίδων Διαμαντόπουλος, ο οποίος αναφέρθηκε στην ιστορία του Ναού που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ηρωική Έξοδο του Μεσολογγίου, υπογραμμίζοντας μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα:
«Ο Ναός του Αγίου Σπυρίδωνος αποτελεί κεντρικό σημείο μνήμης και πνευματικής συνοχής. Δεν είναι τυχαίο ότι επί σχεδόν δύο αιώνες η μεγάλη πομπή του Σαββάτου του Λαζάρου και της Κυριακής των Βαΐων ξεκινά από εδώ και κατευθύνεται προς τον Κήπο των Ηρώων. Με αυτό τον τρόπο, η πόλη μας επαναλαμβάνει και επικυρώνει κάθε χρόνο το ίδιο βαθύ μήνυμα: η χάρις του Θεού και η Ιερότητα της Εξόδου συμπορεύονται και καθαγιάζουν το Μεσολόγγι εις το διηνεκές.
Αυτή η σύνδεση ενέπνευσε και τον μεγάλο ζωγράφο του Ελληνισμού, Θεόδωρο Βρυζάκη, να αποδώσει τη σκηνή της Εξόδου κάτω από τη σκέπη του Μεγαλοδύναμου, κάτω από την προστασία και την ευλογία Του. Διότι η Έξοδος δεν υπήρξε μόνο πράξη ηρωισμού· υπήρξε και πράξη πίστης. Μια πράξη όπου ο άνθρωπος, έχοντας εξαντλήσει τα όριά του, εμπιστεύθηκε την ψυχή του στο Θείο έλεος».
Μιλώντας για τις εργασίες ανακαίνισης ανέφερε: «Σε αυτή την πορεία αναγέννησης του Μητροπολιτικού μας Ναού, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε με σεβασμό την καθοριστική συμβολή του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ.κ. Δαμασκηνού. Με συνέπεια, προσωπικό μόχθο και αθόρυβη επιμονή, εργάστηκε για την ολοκλήρωση μιας ανακαίνισης που δεν περιορίστηκε σε τεχνικές παρεμβάσεις, αλλά απέδωσε στο Μεσολόγγι έναν ναό αντάξιο της ιστορίας του. Το αποτέλεσμα είναι λαμπρό και ουσιαστικό· ένας χώρος που αποπνέει αξιοπρέπεια, φροντίδα και βαθιά επίγνωση της πνευματικής κληρονομιάς που υπηρετεί».
Ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Δαμασκηνός, κατά την ομιλία του ανέφερε τα εξής:
« Νύχτα γιομάτη θάματα, νύχτα σπαρμένη μάγια»! Ο εθνικός μας ποιητής, Διονύσιος Σολωμός στο αποκορύφωμα της ποιητικής του έμπνευσης, παρέδωσε στο Γένος και στην ένδοξη φυλή μας, αυτήν την μεγαλειώδη φράση, που την συνθέτουν λίγες μόνο λέξεις, ικανές όμως να αποδώσουν το μεγαλείο του σεβασμού και της τιμής, που οι Πανέλληνες οφείλουμε να αποδίδουμε στους ήρωες της Εξόδου των Ελευθέρων Πολιορκημένων.
«Νύχτα γιομάτη θάματα» και η σημερινή, «νύχτα σπαρμένη με ευλογίες». Ένα θαύμα αποτελεί και η σημερινή νύχτα. Εορτάζουμε και τιμούμε ένα γεγονός που υπερβαίνει την ανθρώπινη λογική και εισέρχεται μέσα στον χώρο της πίστης, εκεί, όπου γεννιούνται τα μεγάλα οράματα. Εκεί, όπου κυοφορούνται οι κορυφαίες αποφάσεις. Εκεί, όπου η δύναμη του Θεού συναντά την θέληση του ανθρώπου και ο σχεδιασμός γίνεται υλοποίηση και η πραγμάτωσή του, αιτία χαράς και αγαλλιάσεως.
Ως θαύμα οι οφθαλμοί του σώματός μας ατενίζουν τον περίλαμπρο τούτο Ιερό Μητροπολιτικό και Καθεδρικό Ναό της Ιεράς Πόλεως του Μεσολογγίου, αλλά και απάσης της τοπικής μας Εκκλησίας, να ανοίγει πλέον τις θύρες του, να υποδέχεται όλους εσάς και να αποδίδεται στη δημόσια λατρεία.
«Νύχτα σπαρμένη ευλογίες» η σημερινή, γιατί ως ευλογία βιώνουμε την υλοποίηση αυτού του οραματισμού μας, του τέταρτου κατά σειρά, που μας αξιώνει ο Θεός να εγκαινιάζουμε, στο μικρό χρονικό διάστημα των τριών ετών της ταπεινής μας Ποιμαντορίας.
Για όλα αυτά θα πρέπει να δοξάσουμε το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος και να ευχαριστήσουμε τον εν Τριάδι προσκυνούμενο Θεό υπέρ των φανερών και αφανών ευεργεσιών Του.
Ως ευλογία του Θεού βιώσαμε την απόφασή μας να οδηγηθούμε στον ανακαινισμό εκ βάθρων, αυτού του ιστορικού και σεβασμίου Ιερού Ναού του Αγίου Σπυρίδωνος για να φιλοξενήσει, κάτω από τους θόλους του, τα μεγάλα και θαυμαστά, ένδοξα τε και εξαίσια που θα τελεσιουργηθούν το επετειακό έτος 2026, κατά το οποίο όλοι μαζί θα συνεορτάσουμε και θα τιμήσουμε επί τω αυτώ την διακοσιοστή επέτειο της ηρωικής Εξόδου της Φρουράς των Ελευθέρων Πολιορκημένων».
Στη συνέχεια της ομιλίας του ανέφερε: «Όταν είσαι Επίσκοπος στο Μεσολόγγι, γνωρίζεις ότι το θαύμα μπορεί να τελεσιουργηθεί, γιατί αυτός ο τόπος είναι «γιομάτος θάματα». Και όταν αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε αυτό το ανακαινιστικό έργο, είχαμε απόλυτη τη βεβαιότητα, ότι θα μας συμπαρασταθούν άνθρωποι από τη γη, αλλά και ψυχές προσευχόμενες από τον ουρανό. Στηριχθήκαμε στους ανθρώπους, αλλά καταφύγαμε, δια της προσευχής, στην εν ουρανοίς θριαμβεύουσα Εκκλησία.
Στο πλάι μας στάθηκαν κυρίως και προπάντων, δύο πρόσωπα, τα οποία από την πρώτη στιγμή της ενάρξεως της αρχιερατικής μας διακονίας στέκονται ειλικρινείς συνοδοιπόροι και συνοδίτες στο ταπεινό μας έργο.
Θα μου επιτρέψετε να αναφερθώ στον απόντα σωματικά, λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων, αλλά νοερώς ευρισκόμενο ανάμεσά μας, Μεγάλο Ευεργέτη ολοκλήρου της Ορθοδοξίας, τον κ. Αθανάσιο Μαρτίνο. Έναν πιστό άνθρωπο του Θεού, ο οποίος καθημερινά προσφέρει μεγάλα έργα λατρευτικής, φιλανθρωπικής, εκπαιδευτικής και κοινωνικής δράσεως στην πατρίδα μας. Έναν άνθρωπο που αγαπά και στηρίζει τα πρεσβυγενή Πατριαρχεία, που σέβεται και αγαπά το Αγιώνυμο Όρος και ολόκληρη την Ορθοδοξία.
Υπερέχει ο κ. Μαρτίνος ακόμα και των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων. Λόγοι που ξεπερνούν τη θέλησή του δεν του επέτρεψαν να είναι κοντά μας σήμερα, για να αποδώσουμε και σε εκείνον, την μεγίστη τιμή, τον Χρυσούν Σταυρόν της τοπικής μας Εκκλησίας. Κατά το χρονικό διάστημα όμως της παρουσίας της Ιεράς Εικόνος της Υπεραγίας Θεοτόκου του «Άξιον Εστί» θα έλθει στην Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου και θα του επιδοθεί η Ανωτάτη αυτή Τιμητική Διάκριση. Προσέφερε στον Ιερό Ναό μας τρία σημαντικά έργα, την αντικατάσταση και τοποθέτηση του καινούργιου δαπέδου, την ορθομαρμάρωση και την καινούργια εγκατάσταση ψύξεως και θερμάνσεως.
Παρακαλούμε τους δύο εκλεκτούς του συνεργάτες, που σήμερα επάξια τον εκπροσωπούν, να μεταφέρουν στον κ. Μαρτίνο την ευγνώμονα ευχαριστία μας και την υπόσχεσή μας, ότι πάντοτε το όνομά του θα μνημονεύεται στους ιερούς καταλόγους των μεγάλων ευεργετών της τοπικής μας Εκκλησίας και του Ιερού μας Μητροπολιτικού Ναού.
Όμως, υπάρχει και ένα δεύτερο πρόσωπο που στέκεται δίπλα μας, αφουγκράζεται την επισκοπική μας αγωνία και με την πίστη που διαθέτει, την οργανωτικότητα που τον διακρίνει και την πιστότητα στην διακονία που του έχει αναθέσει ο λαός του Θεού, επιχορήγησε με ένα πολύ μεγάλο ποσό που ξεπερνά τις 800.000 € το κύριο μέρος των ανακαινιστικών έργων του Ιερού μας Μητροπολιτικού Ναού. Είναι ο κ. Νεκτάριος Φαρμάκης. Και δεν είναι μόνο αυτό το έργο, αδελφοί μου. Ήδη υλοποιείται, όπως γνωρίζετε, η ανακαίνιση του ιστορικού μας Επισκοπείου, αλλά και της Βυζαντινής Ιεράς Μονής της Παναγίας της Μυρτιάς.
Και, όπως ο ίδιος ανακοίνωσε πριν από λίγες ημέρες, άλλο ένα σημαντικό έργο φιλανθρωπίας και κοινωνικής προσφοράς, με τη δική του υπογραφή, θα ξεκινήσει εδώ, στην Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου. Ένα Ίδρυμα που με σύγχρονες εγκαταστάσεις θα φιλοξενεί παιδιά με βαριάς μορφής αυτισμό για να απαλύνουμε τον πόνο και την σταυρική πορεία των γονέων τους.
Για όλα αυτά κύριε Φαρμάκη σας ευχαριστούμε θερμά και εμείς προσωπικά, αλλά και σύμπας ο Ιερός Κλήρος και το χριστεπώνυμο πλήρωμα της Ενορίας αυτής της Ιεράς Πόλεως και απάσης της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας.
Ο Σταυρός, που από σήμερα θα φέρετε επί του στήθους σας θα είναι για εσάς ο επιστηριγμός και η βακτηρία σας και κάθε φορά που οι δικές σας δυνάμεις θα εξαντλούνται, θα λαμβάνετε δύναμη από τον Τίμιο Σταυρό του Κυρίου μας για να συνεχίζετε την πολυεύθυνη διακονία σας».
Ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε επίσης σε όλους όσοι εργάστηκαν για την ανακαίνιση του Ναού και τους ευχαρίστησε ονομαστικά για την αποτελεσματική και άψογη εργασία τους. Ξεχωριστά ευχαρίστησε τον Προϊστάμενο του Ιερού Ναού, Πρωτοπρ. Κωνσταντίνο Δημητρίου, τα μέλη του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου και όλους τους συνεργάτες της Ενορίας για τον κόπο και την υπομονή που επέδειξαν ολόκληρο αυτό το χρονικό διάστημα.
Ολοκληρώνοντας την ομιλία του, ανέφερε: «Αγαπητοί μου αδελφοί, σε λίγες ημέρες θα εισέλθουμε στο επετειακό έτος 2026 και το Ιερό Μεσολόγγι θα σαλπίσει με τον πιο εκκωφαντικό και ένδοξο τρόπο ένα καινούργιο εμβατήριο, το οποίο θα συναρπάσει ολόκληρη την Ελλάδα, αλλά και τους Φιλέλληνες του εξωτερικού. Ένα προσκλητήριο συμμετοχής όλων στις μεγάλες και λαμπρές εκδηλώσεις που ετοιμάζει η τοπική μας Εκκλησία, ο Δήμος της Ιεράς Πόλεως, η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος και πλείστοι άλλοι Φορείς για να τιμήσουμε όλοι μαζί την ηρωική Έξοδο της Φρουράς των Ελευθέρων Πολιορκημένων του Μεσολογγίου.
Αυτό το γεγονός θα μας ενώσει όλους σε έναν κοινό στόχο, να καταστήσουμε την Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου, τον ένδοξο, ηρωικό και αγιασμένο από τα αίματα των μαρτύρων και των ηρώων τόπο μας, το επίκεντρο πολιτιστικών, εκκλησιαστικών, λατρευτικών και εκπαιδευτικών δράσεων για όλη την Ελλάδα. Κυρίως, όμως το Μεσολόγγι να μεταφέρει το φως του ηρωισμού και της αυτοθυσίας σε ολόκληρη την οικουμένη και να σηματοδοτήσει την απαρχή μιας νέας Εξόδου που οφείλουμε όλοι να κάνουμε. Μια έξοδο προς την ανάπτυξη, την πρόοδο, την συνεργασία, την συνοδοιπορία για να παραδώσουμε αυτή την Ιερά Πόλη στις επόμενες γενιές».
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την απονομή από τον Σεβασμιώτατο, του αναμνηστικού που εξέδωσε η Ιερά Μητρόπολη για το επετειακό έτος 2026 στον Δήμαρχο Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου και στους εκπροσώπους τους κ. Αθανασίου Μαρτίνου.
Την επιμέλεια και την παρουσίαση της τελετής είχε ο Αρχιερατικός Επίτροπος Μεσολογγίου, Πανοσιολογιώτατος Αρχιμ. Αναστάσιος Καντάνης.
Την Ενορία του Αγίου Ανδρέα Μακρυνείας επισκέφθηκε το απόγευμα του Σαββάτου 29 Νοεμβρίου 2025, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνός, όπου στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Αποστόλου Ανδρέα χοροστάτησε στην Ακολουθία του Εσπερινού. Συμμετείχαν οι Ιερείς της ευρύτερης περιοχής, με επικεφαλής τον Αρχιερατικό Επίτροπο Μακρυνείας, Αρχιμ. Σιλουανό Ψιλιά.
Κηρύσσοντας τον θείο λόγο ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στον Απόστολο Ανδρέα, λέγοντας ότι, «ο Απόστολος Ανδρέας ήταν από τους πρώτους μαθητές του Χριστού και ένας από τους δώδεκα Αποστόλους. Γιός του Ιωνά και νεότερος αδελφός του Πέτρου, κατάγοταν από την Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας και ήταν ψαράς στο επάγγελμα. Επειδή κλήθηκε από τον Κύριο πρώτος στην ομάδα των μαθητών, ονομάστηκε «πρωτόκλητος».
Ο Ανδρέας μαζί με τον Ιωάννη τον Θεολόγο, υπήρξαν στην αρχή μαθητές του Ιωάννου του Προδρόμου. Κάποια ημέρα, που βρισκόταν στις όχθες του Ιορδάνου, ο Τίμιος Πρόδρομος έδειξε τον Χριστό και τους είπε «ίδε ο αμνός του Θεού ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου» (Ιωάν. 1, 29). Οι δύο Απόστολοι χωρίς κανένα δισταγμό και επιφύλαξη, άφησαν αμέσως τον διδάσκαλό τους και ακολούθησαν τον Ιησού. «Ήλθον ουν και είδον που μένει και παρ’ αυτώ έμειναν την ημέραν εκείνην· ώρα ην ως δεκάτη» (Ιωάν. 1, 40).
Μετά την Πεντηκοστή, ο Απόστολος Ανδρέας κήρυξε στην Βιθυνία, στον Εύξεινο Πόντο, στη Θράκη, στη Μακεδονία και στην Ήπειρο. Τελικά, κατέληξε στην Αχαΐα, στην πόλη των Πατρών. Στην Πάτρα, η διδασκαλία του καρποφόρησε και με τις προσευχές του θεράπευσε θαυματουργικά πολλούς ασθενείς. Με αυτό τον τρόπο, το Ευαγγέλιο του Χριστού διαδόθηκε στην ευρύτερη περιοχή της Αχαΐας. Ακόμη, και η Μαξιμίλλα, σύζυγος του ανθύπατου της Αχαΐας, του Αιγεάτου, αφού την θεράπευσε ο Απόστολος από την βαρειά αρρώστια που είχε, πίστεψε στον Χριστό.
Το γεγονός αυτό εκνεύρισε τον ανθύπατο και με την παρότρυνση ειδωλολατρών, συνέλαβε τον Ανδρέα και τον σταύρωσε σε σχήμα Χ. Έτσι, ο Απόστολος Ανδρέας παρέστησε τον εαυτό του στον Θεό, «δόκιμον εργάτην» (Β Τιμ, 2, 15). Δηλαδή, δοκιμασμένο και τέλειο εργάτη του Ευαγγελίου.
Η Ευαγγελική περικοπή που θα ακούσουμε αύριο στην Θεία Λειτουργία διακρίνεται σε δύο τμήματα με επαναλαμβανόμενο θέμα. Στο πρώτο, ο Ανδρέας ακολουθεί τον Χριστό και, αφού πείσθηκε ότι Αυτός είναι ο Μεσσίας, πλησιάζει τον αδελφό του Πέτρο και του ομολογεί, ότι «ευρήκαμεν τον Μεσσίαν» (Ιωάν. 1, 42). Στο δεύτερο τμήμα, ο Φίλιππος τώρα ανταποκρίνεται στο κάλεσμα του Χριστού, ο οποίος βρίσκει τον Ναθαναήλ και επαναλαμβάνει την ίδια φράση, που είπε ο Ανδρέας στον Πέτρο, «ευρήκαμεν τον Μεσσίαν».
Στην υμνογραφία της Εκκλησίας μας διαβάζουμε, «Τον ποθούμενον Θεόν εν σαρκί κατιδών επί γης βαδίζοντα, θεόπτα Πρωτόκλητε, τω μεν ομαίμονι εβόας αγαλλόμενος∙ Ευρήκαμεν, ω Σίμων, τον ποθούμενον». (Όταν είδες τον Θεό που ποθούσες, να βαδίζει ως άνθρωπος στη γη, θεόπτα Πρωτόκλητε, φώναζες με χαρά στον αδελφό σου: Βρήκαμε, Σίμων, τον ποθούμενον).
Ο Χριστός βρίσκεται και σήμερα ανάμεσά μας, κυρίως μέσα από τα Ιερά Μυστήρια της Εκκλησίας, ιδίως με την Θεία Λειτουργία. Η επιθυμία που είχε ο Απόστολος Ανδρέας για να συναντήσει τον Χριστό και η χαρά που τον κατέλαβε από την εμπειρία της θεοπτίας, ήταν αρκετά να τον συντροφεύουν σε όλη την επίγεια ζωή του.
Ο ευσεβής πόθος για τον Χριστό, θα φέρει και την αληθινή χαρά στην ζωή του χριστιανού. Αν θέλουμε και εμείς αυτήν την αληθινή χαρά, την θεϊκή χαρά, μας την προσφέρει απλόχερα ο Κύριος. Ας ποθούμε τον Κύριο, λοιπόν, όπως ο Απόστολος Ανδρέας και Εκείνος θα μας χαρίσει την χαρά της μακαριότητός Του.
Μεταξύ των πιστών που συμμετείχαν στην ακολουθία του Αρχιερατικού Εσπερινού ήταν ο Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Κώστας Καραγκούνης, οι Βουλευτές κ. Θανάσης Παπαθανάσης, κα Χριστίνα Σταρακά και κ. Μίλτος Ζαμπάρας, ο Αντιπεριφερειάρχης Αιτωλοακαρνανίας κ. Θανάσης Μαυρομμάτης, ο Δήμαρχος Αγρινίου κ. Γεώργιος Παπαναστασίου και ο Δήμαρχος Θέρμου κ. Σπυρίδων Κωνσταντάρας, Αντιδήμαρχοι, Δημοτικοί και Περιφερειακοί Σύμβουλοι και άλλοι εκπρόσωποι τοπικών αρχών και συλλόγων.
Στο Λεσίνι ανήμερα της εορτής
Το πρωί της Κυριακής, 30 Νοεμβρίου 2025 ο Σεβασμιώτατος μετέβη στο Λεσίνι Μεσολογγίου, όπου στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αποστόλου Ανδρέου χοροστάτησε στην ακολουθία του Όρθρου και προεξήρχε στην Αρχιερατική Θεία Λειτουργία.
Κατά το κήρυγμά του, συνεχίζοντας την ανάλυση της Θείας Λειτουργίας εξήγησε και ερμήνευσε τον Τρισάγιο Ύμνο που ακολουθεί την Μικρή Είσοδο. Ανέφερε τα εξής: «Σήμερα, στην Αποστολική περικοπή, ο Απόστολος Παύλος διεκτραγωδεί τις μεγάλες δυσκολίες της αποστολής του· την πείνα, την δίψα, τους ξυλοδαρμούς, τους εμπαιγμούς, τους διωγμούς.
Κυρίως όμως, αυτός, ο εκλεκτός των Φαρισαίων και ο προβεβλημένος ηγέτης των διωγμών κατά των Χριστιανών, διαπιστώνει πως αποτελεί πλέον τον τελευταίο και τον πιο περιφρονημένο της κοινωνίας της εποχής του. Αυτό περιγράφει στους Κορινθίους: «Μου φαίνεται όμως πως ο Θεός σ’ εμάς τους αποστόλους έδωσε την ελεεινότερη θέση, σαν να είμαστε καταδικασμένοι να πεθάνουμε στην αρένα. Γιατί γίναμε θέαμα για τον κόσμο, για αγγέλους και γι’ ανθρώπους. Καταντήσαμε σαν τα σκουπίδια όλου του κόσμου, ως αυτήν την ώρα θεωρούμαστε τα αποβράσματα της κοινωνίας» (Α’ Κορ. 4: 9,13).
Πώς είναι δυνατόν ένας άνθρωπος να αντέξει μία τέτοια ολοκληρωτική απόρριψη και περιφρόνηση από τους ανθρώπους; Μόνον με έναν τρόπο: Με την βεβαιότητα πως εκπληρώνει μια ανώτερη αποστολή και πως βρίσκεται κάτω από την διαρκή καθοδήγηση και προστασία του μεγάλου και παντοδύναμου Θεού. Αυτά αποτέλεσαν και την πηγή της δυνάμεως και του ζήλου του Αποστόλου των Εθνών.
Ο Θεός της πίστεώς μας αποτελεί, αδελφοί μου, την πηγή ενδυναμώσεως και της δικής μας ζωής. Αυτόν τον Παντοδύναμο και Παντοκράτορα Κύριο αξιωνόμαστε να συναντούμε σε κάθε Θεία Λειτουργία πρόσωπο προς πρόσωπο και να δοξάζουμε το μεγαλείο Του.
Αμέσως μετά την Μικρή Είσοδο, ο ιερέας δοξολογεί τον Θεό με αυτήν την ευχή: «Ο άγιος Θεός, εσύ που βρίσκεις ανάπαυση στους αγίους, που σε ανυμνούν τα Σεραφείμ και σε δοξολογούν τα Χερουβείμ και σε προσκυνεί κάθε επουράνια δύναμη· που από το μηδέν δημιούργησες τα σύμπαντα· που έπλασες τον άνθρωπο «κατ’ εικόνα και καθ’ οὁμοίωσιν» δική σου και τον στόλισες με κάθε χάρισμά σου· …. δέξου κι από μας τους αμαρτωλούς τον Τρισάγιο ύμνο, …και δώσε μας, με καθαρότητα κι αγιότητα, να σε λατρεύουμε σ’ όλη μας τη ζωή. Γιατί άγιος είσαι ο Θεός μας κι εμείς εσένα δοξάζομε, τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιό Πνεύμα, τώρα και πάντα και στους ατελεύτητους αιώνες».
Μόλις προ ολίγου, κατά την Μικρά Είσοδο, μαζί με τον Χριστό, προσήλθαν και οι άγιοι Άγγελοι. Οι Ασώματες Δυνάμεις ψάλλουν τώρα μαζί μας τον Τρισάγιο Ύμνο. «Άγιος ο Θεός, άγιος Ισχυρός, άγιος Αθάνατος· ελέησον ημάς». Ο τόσο αγαπητός αυτός ύμνος είναι συγχρόνως δοξαστικός, αλλά και δογματικός, καθώς αναφέρεται στο θεμελιώδες δόγμα της Εκκλησίας μας για την Αγία Τριάδα.
Σύμφωνα με τους Πατέρες της Εκκλησίας μας, άγιος είναι ο Θεός, δηλαδή ο Πατήρ, η πηγή κάθε αγαθότητας και αγιότητας. Άγιος και ισχυρός είναι ο Υιός και Λόγος Του, ο Ιησούς Χριστός, διότι νίκησε τον ισχυρότερο των εχθρών μας, τον Διάβολο, κατέλυσε με τον Σταυρό το κράτος του και έδωσε και σ’ εμάς την δυνατότητα να μοιραστούμε την νίκη εναντίον του. Άγιος και αθάνατος είναι ο Θεός ως το Άγιο Πνεύμα, το Οποίο ζωοποιεί και, δια του Οποίου όλη η δημιουργία συντηρείται στην ζωή. Είναι ο Παράκλητος, δια του οποίου, σε λίγη ώρα, θα τελεστεί το υπέρτατο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, είναι η πηγή των χαρισμάτων και της αθανασίας, τα οποία, ο κάθε άνθρωπος απολαμβάνει από την στιγμή του Βαπτίσματός του. Και μάλιστα, όπως αναφέρει ο άγιος Γερμανός, τον Τρισάγιο Ύμνο ψάλλουμε τρεις φορές, διότι, για κάθε πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, αρμόζουν και τα τρία: και η αγιότητα, και η δύναμη, και η αθανασία.
Ο Τρισάγιος Ύμνος προέρχεται από την Παλαιά Διαθήκη και συγκεκριμένα από το βιβλίο του προφήτη Ησαΐα, ο οποίος γράφει: «Είδα τον Κύριο να κάθεται πάνω σε θρόνο μεγαλόπρεπο και υπερυψωμένο. Οι άκρες του μανδύα του γέμιζαν το ναό. Μπροστά του στέκονταν Σεραφείμ, που καθένα τους είχε έξι φτερούγες: δύο για να σκεπάζουν το πρόσωπό τους, δύο για να σκεπάζουν το σώμα τους και τις άλλες δύο για να πετάνε. Και φώναζαν το ένα στο άλλο: Άγιος, άγιος, άγιος είναι ο Κύριος του σύμπαντος· όλη η γη είναι απ’ τη δόξα του γεμάτη».
Από αυτό παίρνει αφορμή και ο άγιος Νικόλαος Καβάσιλας, ο οποίος, με θεόπνευστο τρόπο, ερμήνευσε την Θεία Λειτουργία. Όπως ψάλλουμε τον ύμνο αυτό, διακηρύσσουμε, ότι ο Χριστός κατέβηκε στην γη μας, υψώνοντάς μας στον χορό των αγγέλων που διαρκώς δοξάζουν τον Θεό (Πατρολογία Migne, 150, 4112d – 413A).
Και ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος συμπληρώνει: «Σκέψου λοιπόν, τους αγγέλους, με τους οποίους ανήκεις στον ίδιο χορό, ώστε να βρίσκεσαι διαρκώς σε εγρήγορση, όταν θυμάσαι ότι, ενώ είσαι δεμένος με την σάρκα, αξιώνεσαι μαζί με τις Ασώματες Δυνάμεις να ανυμνείς τον κοινό Δεσπότη όλων» (Migne 57, 277).
Πολλοί άγιοι της Εκκλησίας μάς διαβεβαιώνουν πως, κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, αξιώθηκαν να δουν αγγέλους να δοξολογούν τον Θεό, όπως ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος, ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης και ο άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης. Έτσι και σ’ εμάς, εάν η καθαρότητα της καρδιάς μας είχε ενεργοποιήσει τα πνευματικά μας αισθητήρια, θα συνειδητοποιούσαμε πως η εγκόσμια Θεία Λειτουργία αποτελεί απεικόνιση μιας άλλης, επουράνιας, όπως περιγράφεται στην Αποκάλυψη από τον άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο: «Όλοι οι άγγελοι που στέκονταν γύρω από το θρόνο…έπεσαν μπροστά στον θρόνο με τα πρόσωπα καταγής και προσκύνησαν το Θεό, λέγοντας: Αληθινά, ευλογία και δόξα και σοφία, ευχαριστία και τιμή και δύναμη και ισχύς ανήκουν για πάντα στον Θεό μας » (Άποκ. 7:11-12).
Δεν είναι λίγες οι φορές που αισθανόμαστε ανίσχυροι μπροστά στις σκοτεινές δυνάμεις του κόσμου. Δεν είναι όμως μόνον αυτές, οι οποίες απειλούν την σωτηρία της ψυχής μας. Πολύ πιο συχνά, διαπιστώνουμε πως εσωτερικοί εχθροί, όπως τα πάθη, οι καταστροφικές συνήθειες και οι κακοί λογισμοί μάς οδηγούν σε βαθιά λύπη και απογοήτευση. Κατά τις στιγμές εκείνες, βιώνουμε πλήρη αδυναμία και αδράνεια θανάτου. Για να αντιμετωπίσουμε την σκοτεινή αυτή κατάσταση, έχουμε ως όπλο ενδυναμώσεως και ελπίδος τον Τρισάγιο Ύμνο, ο όποιος έρχεται να μας υπενθυμίσει πως ο Τριαδικός Θεός της αγιότητος, της δυνάμεως και της αθανασίας στέκει διαρκώς στο πλάι μας και είναι έτοιμος να αποκρούσει αντί για εμάς, κάθε πειρασμό και κάθε δαιμονική προσβολή. Αυτή την θεία δύναμη επιβεβαιώνουμε κάνοντας τον σταυρό μας, κάθε φορά που ψάλλουμε τον Τρισάγιο Ύμνο.
Όχι, λοιπόν, μόνον στην Θεία Λειτουργία αλλά και σε κάθε στιγμή της ζωής μας, ας έρχεται αυτός ο ύμνος του θριάμβου να μας ενδυναμώνει και να μας ενισχύει στον πνευματικό αγώνα, υπενθυμίζοντάς μας την βεβαιότητα της παρουσίας του Θεού, του ακατανίκητου συμμάχου μας στις δυσκολίες και του ακλόνητου προστάτη μας στις αντιξοότητες της ζωής».
Κατά την απόλυση της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος προεξήρχε της Ιεράς Λιτανείας της Ιεράς Εικόνος του Αγίου στους δρόμους του Λεσινίου, με τη συμμετοχή της Φιλαρμονικής «Χρήστος Καψάλης», των μαθητών του Δημοτικού Σχολείου και των μελών του Πολιτιστικού Συλλόγου.
“Κάθε γυναίκα που εγκολπώνεται τον Χριστό μπορεί να μεγαλουργήσει και να διακριθεί σε αρετή και σε αγιότητα” τονίζει στο μήνυμά του για την εορτή της Αγίας Αικατερίνης ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ.κ. Δαμασκηνός
«Αικατερίνα, και σοφή και παρθένος.
Εκ δε ξίφους, και Μάρτυς. Ω καλά τρία!»
Η Αγία μεγαλομάρτυς Αικατερίνα, καταγόταν από την Αλεξάνδρεια και ήταν κόρη ενός αριστοκράτη από βασιλικό γένος, ονόματι Κώνστα. Η Αγία ήταν πάρα πολύ ωραία στην όψη, ασύγκριτη ως προς το κάλλος και την ομορφιά. Διακρινόταν επίσης, για την ξεχωριστή ευφυΐα της και την μεγάλη φιλομάθειά της. Έτσι, σε ηλικία μόλις δεκαοχτώ ετών, είχε άρτια μόρφωση και ήταν κάτοχος όλης της ελληνικής και λατινικής φιλολογίας και φιλοσοφίας. Είχε μελετήσει τα έργα των ποιητών Ομήρου και Βιργιλίου, των ιατρών Ασκληπιού, Ιπποκράτους και Γαληνού, των μεγάλων φιλοσόφων Πλάτωνος και Αριστοτέλους. Ακόμη, είχε μελετήσει όλα τα έργα Ελλήνων και Ρωμαίων ρητόρων, όπως του Δημοσθένους, του Ισοκράτους, του Κικέρωνα και γνώριζε αρκετές ξένες γλώσσες.
Η Αγία Αικατερίνα όμως, υπήρξε σοφή και με την έννοια, ότι πέραν της ανθρώπινης σοφίας, φωτίστηκε πρωτίστως από τον Θεό και έλαβε Εκείνου την σοφία. Ο φωτισμός αυτός μάλιστα, κατά τον υμνογράφο της Αγίας, τον Άγιο Θεοφάνη, δόθηκε με την μεσολάβηση του Αρχαγγέλου Μιχαήλ. Δια στόματος εκείνου έλαβε την όντως σοφία, την εξ ουρανού. «Την σοφίαν την όντως εξ Ουρανού, δια στόματος, μάρτυς, του Μιχαήλ, λαβούσα, πανεύφημε» (Κάθισμα του Όρθρου).
Η «πάνσοφος», λοιπόν, Αικατερίνα είχε προκαλέσει την έκπληξη και τον θαυμασμό όχι μόνο σ’ εκείνους που την έβλεπαν και την γνώριζαν, αλλά και σ’ εκείνους που άκουγαν για την φήμη της, την σοφία και την παιδεία της.
Διακρινόταν, επίσης, για την πίστη της στον Χριστό, στον Οποίο είχε αφιερώσει εξ ολοκλήρου τον εαυτό της. Επειδή διακήρυττε με παρρησία, ότι ο Χριστός είναι ο μόνος αληθινός Θεός, συνελήφθη από τον αυτοκράτορα Μαξιμίνο, υποβλήθηκε σε πολλά και φρικτά μαρτύρια και δι’ αποκεφαλισμοῦ, παρέδωσε την Αγία της ψυχή στα χέρια του αγαπημένου της Νυμφίου Χριστου, ως γνήσια «πανεύφημος νύμφη».
Ο Απόστολος Παύλος μας λέει σήμερα, ότι «ουκ ένι άρσεν και θήλυ· πάντες γαρ υμείς εις εστέ εν Χριστώ Ιησού» (Γαλ. 3, 28), δηλαδή, δεν υπάρχει πλέον άνιση διάκριση μεταξύ ανδρών και γυναικών. Ο προχριστιανικός κόσμος θεωρούσε την γυναίκα κατώτερη από τον άνδρα. Δεν της επέτρεπαν να συμμετέχει στη δημόσια ζωή, και την αντιμετώπιζαν ως δούλη και ιδιοκτησία του άνδρα, ο οποίος της φερόταν ως απόλυτος κυρίαρχος. Αυτήν την περιφρόνηση της γυναικός που παρατηρούμε στα χρόνια προ Χριστού, την βλέπουμε δυστυχώς μέχρι σήμερα μεταξύ των ανθρώπων και των λαών που ζουν χωρίς Χριστό.
Αλλά και σε εμάς, τις χριστιανικές χώρες, όταν οι άνθρωποι ζουν μακριά από τον Θεό και χωρίς ηθικούς φραγμούς, η γυναίκα γίνεται αντικείμενο εκμεταλλεύσεως και ουσιαστικά χάνει την αξιοπρέπειά της. Απόδειξη είναι τα συχνά φαινόμενα βίας, που ταλανίζουν την εποχή μας.
Πόσο όμως, τιμητική είναι η θέση της γυναικός μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία, φανερώνεται από το γεγονός, ότι στην κορυφή της αγιότητος βρίσκεται μία γυναίκα: Η Πάναγνη Παρθένος Μαρία, η Υπεραγία Θεοτόκος! Αλλά κάθε γυναίκα και κάθε άνθρωπος, που εγκολπώνεται τον Χριστό, μπορεί να μεγαλουργήσει και να διακριθεί σε αρετή, σε ανδρεία, σε αγάπη, σε αυτοθυσία, στην αγιότητα!
Αυτό φάνηκε καθαρά και στην ζωή της πανευφήμου Νύμφης του Χριστού, της Αγίας Αικατερίνης. Η Αγία Αικατερίνα ήταν μια νεαρή κόρη, που διέθετε ομορφιά, σοφία, πλούτη και δόξα. Κάπου αλλού όμως κρυβόταν το μεγαλείο της: στην ολόθερμη αγάπη της προς τον Χριστό, στον Οποίο αφιέρωσε όλα τα χαρίσματά της. Από την στιγμή που γνώρισε τον Κύριο και δέχθηκε στην ψυχή της το κάλεσμά Του, Τον ακολούθησε με πιστότητα και αφοσίωση.
Ήταν μεγαλείο αρετής και αγιότητος. Μακάρι και εμείς να ανακαλύψουμε αυτό το μεγαλείο, να το ποθήσουμε και να το κατακτήσουμε.
Μήνυμα του του Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνού για την Εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου
Εορτάζοντας τα Εισόδια της Θεοτόκου, εορτάζουμε το θείο νόημα του ανθρώπου και την λαμπρότητα της υψηλής του κλήσεως
«Ἐν ναῷ τοῦ Θεοῦ τρανῶς ἡ Παρθένος δείκνυται
καί τόν Χριστόν τοῖς πᾶσι προκαταγγέλλεται».
«Να κι άλλο πανηγύρι και χαρούμενη γιορτή της μητέρας του Κυρίου, να έξοδος της αμώμητης νύμφης, να το πρώτο ξεπροβόδισμα της βασίλισσας, να το τέλειο σημάδι της δόξας, που πρόκειται να την στεφανώσει, να το προοίμιο της θείας χάριτος που πρόκειται να την σκεπάσει, να το φωτεινό γνώρισμα της εξαιρετικής καθαρότητός της. Εκεί, όπου μία φορά τον χρόνο κι όχι πολλές φορές εισέρχεται ο αρχιερέας και τελεί την μυστική λατρεία, εκεί αυτή οδηγείται από τους γονείς της, για να παραμείνει συνεχώς στα άδυτα και ιερά της χάριτος του Θεού» (Άγιος Γερμανός Α Κων/πόλεως).
Όταν η Παναγία έγινε τριών χρόνων, σύμφωνα με την παράδοση, οι γονείς της Ιωακείμ και Άννα, κρατώντας την υπόσχεσή τους, την οδήγησαν στο Ναό και την παρέδωσαν στον αρχιερέα Ζαχαρία. Δεν υπάρχει τίποτε το ιδιαίτερα αξιοσημείωτο στο γεγονός αυτό, επειδή την εποχή εκείνη, αυτό αποτελούσε μία γενικά αποδεκτή συνήθεια και πολλοί γονείς έφερναν τα παιδιά τους στο ναό, ως σημείο προσαγωγής τους στον Θεό, και ως ένδειξη πως δίνουν στην ζωή τους έναν ουσιαστικό σκοπό και νόημα.
Στην περίπτωση όμως της Παναγίας, όπως μας το υπενθυμίζει η Ακολουθία της ημέρας, οδήγησαν την Θεόπαιδα στα «Άγια των Αγίων», στον τόπο που κανείς άλλος, εκτός από τους αρχιερείς, δεν επιτρεπόταν να εισέλθει, στο εσώτατο ιερό μέρος του Ναού. Το όνομα του κοριτσιού αυτού, είναι Μαρία. Είναι η μελλοντική μητέρα του Ιησού Χριστού, μέσω της οποίας, ο ίδιος ο Θεός ήλθε στον κόσμο για να ενωθεί με το ανθρώπινο γένος, να μοιραστεί την ζωή του και ν’ αποκαλύψει το θείο της περιεχόμενο.
Στα ενδότερα του Ναού, η Παρθένος Μαρία έμεινε δώδεκα χρόνια. Όλο αυτό το διάστημα ο Αρχάγγελος Γαβριήλ έτρεφε την Παναγία με τροφή ουράνια και εξήλθε από τα Άγια των Αγίων, όταν έφθασε η ώρα του Ευαγγελισμού.
Ένας Πατέρας της Εκκλησίας μας, αναφέρει: «Αφού εφυτεύθης, Άχραντε, μέσα στον οίκο του Θεού και εκαλλιεργήθης από το Πνεύμα το Άγιον, ως άλλη ελαία κατάκαρπος έγινες κάθε αρετής κατοικητήριον. Το νου σου τον απεμάκρυνες από κάθε βιοτική επιθυμία και διετήρησες παρθένον την ψυχή μαζί με το σώμα, όπως ήρμοζε σε εκείνη όπού έμελλε να υποδεχθεί στα σπλάγχνα της τον Θεό. Διότι, αφού ο Θεός είναι Άγιος, εις Αγίους αναπαύεται».
Το νόημα όλων αυτών των γεγονότων, των λέξεων και των σκέψεων, είναι ότι από τώρα και στο εξής ο ίδιος ο άνθρωπος γίνεται «ναός». Ούτε υλικός ναός, ούτε θυσιαστήριο, αλλά ο άνθρωπος – η ψυχή του, το σώμα του και η ζωή του – γίνεται η ιερή και θεία καρδιά του κόσμου, τα “άγια των αγίων”.
Και ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς θα συμπληρώσει: «Όταν η Θεοτόκος εισήλθε στα Άγια των Αγίων, ο χρόνος της προετοιμασίας και της δοκιμασίας της Παλαιάς Διαθήκης πήρε τέλος και σήμερα, δηλαδή κατά την εορτή των Εισοδίων, εορτάζουμε τους αρραβώνες του Θεού με την ανθρώπινη φύση. Γι’ αυτό και η Εκκλησία αγάλλεται και προτρέπει όλους τους φίλους του Θεού, να αποσυρθούν και αυτοί στο ναό της καρδιάς τους, για να προετοιμάσουν την έλευση του Κυρίου με την σιωπή και την προσευχή, απομακρυνόμενοι από τις απολαύσεις και τις μέριμνες του κόσμου».
Από την στιγμή που η Παναγία εισήλθε στα Άγια των Αγίων, η ίδια η ανθρώπινη ζωή έγινε Ναός του Θεού, αν το επιθυμεί ο άνθρωπος. Και όταν εορτάζουμε τα Εισόδια της Θεοτόκου, εορτάζουμε το θείο νόημα του ανθρώπου και την λαμπρότητα της υψηλής του κλήσεως.
Συλλειτούργησαν ο Πρωτοσύγκελλος Αρχιμ. Θεόκλητος Ράπτης, ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος Αρχιμ. Ιωσήφ Ζωγράφος και πολλοί Ιερείς, ενώ τον θείο λόγο εκφώνησε ο π. Θεόκλητος, ο οποίος αναφέρθηκε στον βίο των Αγίων της ημέρας και στο έργο του Σεβασμιωτάτου, ευχόμενος «δημιουργική μακροημέρευση» στο ποιμαντικό του έργο.
Κατά την απόλυση της Θείας Λειτουργίας, ο Μητροπολίτης κ. Δαμασκηνός ευχαρίστησε θερμά τον Θεό «που τον κατέστησε Επίσκοπο και Ποιμένα σε έναν τόπο ευλογημένο», καθώς και όλους όσοι διακονούν με πίστη και αγάπη την τοπική Εκκλησία: τον Ιερό Κλήρο, τους εργαζομένους της Μητροπόλεως, τις Μοναστικές Αδελφότητες, τους Ιεροψάλτες και τον πιστό λαό.
«Τα πάντα οφείλουμε να τα προσφέρουμε με ευγνωμοσύνη προς τον Ουράνιο Θεό και Πατέρα μας… Εκεί όπου εμφαίνεται η θέση του Επισκόπου και καθορίζεται η ευλογημένη συλλειτουργία του με τον Ιερό Κλήρο και τον λαό», ανέφερε μεταξύ άλλων, εκφράζοντας συγκινητικά την ευχή «να ολοκληρώσει εν μετανοία και εξομολογήσει την επισκοπική του διακονία».
Ο Σεβασμιώτατος μίλησε με λόγια αγάπης για την ιστορική πορεία και πνευματική παράδοση της Μητροπόλεως, κάνοντας ιδιαίτερη μνεία στους τοπικούς Αγίους και στις μορφές που «αγωνίστηκαν για να μορφώσουν τον Χριστό στις καρδιές των ανθρώπων». Κλείνοντας, κάλεσε τους πιστούς «να προσεύχονται και να εκφράζουν την αγάπη τους προς τον Επίσκοπό τους», τονίζοντας ότι «όλα καταυγάζονται από τη Χάρη του Θεού, πρόγευση της Βασιλείας Του».
Σε πνεύμα κατανύξεως και θεολογικού προβληματισμού πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2025, στον Ιερό Ναό Αγίας Βαρβάρας Αγρινίου, η τρίτη Γενική Ιερατική Σύναξη των Κληρικών της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας.
Εισηγητής ήταν ο Αιδεσιμολ. Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Φλώρος, Φιλόλογος και Προϊστάμενος του Ι.Ν. Αγίου Ιωάννου Θεολόγου Φυτειών, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: «Η Ακολουθία του Εσπερινού κατά τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή και το Πεντηκοστάριο».
Ο π. Γεώργιος παρουσίασε αναλυτικά την Ακολουθία του Εσπερινού κατά τις περιόδους του Τριωδίου και του Πεντηκοσταρίου, αναφερόμενος τόσο στον Κατανυκτικό Εσπερινό και την Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία όσο και στον Εσπερινό του Πάσχα και του Αγίου Πνεύματος. Παράλληλα, προσέφερε θεολογική και ερμηνευτική προσέγγιση των κειμένων, υπογραμμίζοντας τη σημασία του φιλακόλουθου πνεύματος για την πνευματική προκοπή κλήρου και ενορίας.
Στη συνέχεια, ο Πρωτοπρ. Δημήτριος Πατσιαλός, Προϊστάμενος του Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου Νεαπόλεως, παρουσίασε τα πορίσματα του ΙΘ΄ Πανελληνίου Λειτουργικού Συμποσίου, το οποίο πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβριο στην Ι.Μ. Περιστερίου με θέμα «Η ιερότητα της Θείας Λατρείας στην εποχή της εκκοσμικεύσεως».
Στο συνέδριο συμμετείχε μαζί με τον Πρωτοπρ. Ευάγγελο Ασπρογιάννη, Προϊστάμενο του Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου Αγρινίου, εκπροσωπώντας την τοπική Μητρόπολη.
Ακολούθησε εποικοδομητικός διάλογος μεταξύ των ιερέων, τον οποίο συντόνισε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνός, δίνοντας διευκρινήσεις και πρακτικές οδηγίες για την τέλεση των σχετικών Ακολουθιών.
Κλείνοντας τη Σύναξη, ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε τον π. Γεώργιο Φλώρο για την τεκμηριωμένη εισήγησή του και αναφέρθηκε στα τρέχοντα ποιμαντικά και διοικητικά θέματα της Μητροπόλεως.
Παρουσίασε επίσης το πρόγραμμα των εορταστικών εκδηλώσεων των Χριστουγέννων και έκανε ειδική αναφορά στο επέτειο έτος 2026, επισημαίνοντας ότι θα ξεκινήσει από την 1η Ιανουαρίου, με προγραμματισμένες δράσεις και εκδηλώσεις σε όλη τη Μητρόπολη.
Σε πανηγυρική ατμόσφαιρα το Αγρίνιο και η Ενορία του Αγίου Δημητρίου υποδέχθηκαν απότμημα εκ του ιερού και μυροβλύζοντος Λείψανου του Αγίου ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου, το απόγευμα της Δευτέρας 20ης Οκτωβρίου 2025.
Το Ιερό Λείψανο που προέρχεται από την Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Αναπαυσά Μετεώρων και μετέφερε ο Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος, Αρχιμ. Θεοφάνης Κάσσος, υποδέχθηκε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνός, επικεφαλής του Ιερού Κλήρου και του φιλαγίου λαού, στον προαύλιο χώρο του μεγαλοπρεπούς Ιερού Ναού του Αγίου Δημητρίου Αγρινίου. Ακολούθησε ο Αρχιερατικός Εσπερινός, χοροστατούντος του Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας.
Κατά την προσφώνησή του ο Καθηγούμενος Αρχιμ. Θεοφάνης μετέφερε τις ευχές του Μητροπολίτου Σταγών και Μετεώρων κ. Θεοκλήτου και αναφέρθηκε στην τιμή των ιερών λειψάνων μέσα στην ζωή της Εκκλησία, καθώς και στα πολλά θαύματα του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου.
Ο Σεβασμιώτατος κατά την αντιφώνησή του, ευχαρίστησε θερμά τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Σταγών και Μετεώρων κ. Θεόκλητο και τον Καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Αγίου Νικολάου Αναπαυσά Μετεώρων, Αρχιμ. Θεοφάνη για την μεταφορά του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου του Μυροβλήτου στην μεγαλώνυμη και ομώνυμη Ενορία της πόλεως του Αγρινίου, στο πλαίσιο της διοργανώσεως των «Δημητρίων 2025».
Αναφερόμενος στην παρουσία του Ιερού Λειψάνου στην φετινή πανήγυρη και στην ευλάβεια των κατοίκων της Ενορίας προς τον Άγιο, τόνισε ότι «σε κάθε Ενορία που ο Άγιος Δημήτριος είναι προστάτης και έφορος πλεονάζει και υπερπερισσεύει και το ιεραποστολικό και το κατηχητικό και το φιλανθρωπικό έργο. Έτσι συμβαίνει και σε αυτήν την Ενορία, με την προσωπική μέριμνα του Προϊσταμένου του Ναού του π. Κωνσταντίνου Καντάνη, συνεπικουρούμενος από τους εκλεκτούς συνεργάτες του. Η Ενορία αυτή έχει να επιδείξει ένα θαυμαστό έργο σε όλα τα επίπεδα της ενοριακή ζωής, στην τέλεση των ιερών ακολουθιών, στην διακονία του Μυστηρίου της Εξομολογήσεως, στην φιλανθρωπία με την ίδρυση του Σπιτιού Γαλήνης Χριστού, στην στήριξη της νεότητος με τη λειτουργία του Κοινωνικού Φροντιστηρίου, στον τομέα της κατήχησης με τη λειτουργία των Κατηχητικών Σχολείων και τους Κύκλους Μελέτης Αγίας Γραφής, στον τομέα στήριξης της οικογένειας με τη λειτουργία της Σχολής Γονέων, καθώς και σε άλλες δραστηριότητες, οι οποίες αγκαλιάζουν κάθε κοινωνική πτυχή αυτής της Ενορίας και αυτής της πόλης.
Ολοκληρώνοντας την ομιλία του, τόνισε ότι κατά την φετινή πανήγυρη ο Άγιος Δημήτριος θα είναι και σωματικά παρών, διά του Ιερού Λειψάνου και ευχήθηκε «να σπεύσει ως Στρατηλάτης και να απομακρύνει κάθε πειρασμό, κάθε δοκιμασία, κάθε θλιβερή περίσταση από την ζωή των ανθρώπων, που θα προστρέξουν να τον προσκυνήσουν και να εκζητήσουν τις πρεσβείες του».
Το ιερό λείψανο θα παραμείνει στον Ιερό Ναό έως την Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2025, ενώ καθημερινά θα τελούνται οι ιερές ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδος του Αγίου Δημητρίου.
Με θέμα: «Η Ορθόδοξη Εκκλησία» άρχισαν τα Εσπερινά Κηρύγματα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνού για το τρέχον εκκλησιαστικό έτος.
Την Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2025, στον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής στην Ιερά Πόλη Μεσολογγίου και την Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2025 στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Ζωοδόχου Πηγής Αγρινίου πραγματοποιήθηκε το πρώτο Εσπερινό Κήρυγμα.
Προηγήθηκε η Ακολουθία του Αγιασμού από τον Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μας κ. Δαμασκηνό για την έναρξη των εσπερινών αυτών συνάξεων.
Ο Σεβασμιώτατος, στην πρώτη αυτή συνάντηση που είχε εισαγωγικό χαρακτήρα στο γενικό θέμα, τόνισε ότι οι Χριστιανοί σήμερα βρίσκονται πλησιέστερα στην αρχαία Εκκλησία απ’ ότι οι προηγούμενες γενιές. Ο Χριστιανισμός άρχισε ως θρησκεία μιας μειοψηφίας μέσα σε μία εξ ολοκλήρου μη χριστιανική κοινωνία και εκεί τείνει να καταλήξει πάλι σήμερα. Η Χριστιανική Εκκλησία στα πρώτη της στάδια ήταν διακεκριμένη από την Πολιτεία και τώρα αυτή η παραδοσιακή συμμαχία μεταξύ Εκκλησίας και Πολιτείας τερματίζεται από τη μία χώρα μετά την άλλη.
Συνεχίζοντας, αναφέρθηκε στις απαρχές της Χριστιανικής Εκκλησίας με την κάθοδο του Παναγίου Πνεύματος επί των Αποστόλων στην Ιερουσαλήμ, κατά την ημέρα της Πεντηκοστής. Με το κήρυγμα του Αποστόλου Πέτρου τρεις χιλιάδες άντρες και γυναίκες βαπτίστηκαν και έτσι σχηματίστηκε η πρώτη χριστιανική κοινότητα των Ιεροσολύμων. Αμέσως μετά, όταν ξέσπασε ο πρώτος διωγμός που ακολούθησε τον λιθοβολισμό του Στεφάνου, οι Χριστιανοί υπακούοντας στην εντολή του Χριστού, όπου πήγαν κήρυξαν πρώτα στους Ιουδαίους και πριν περάσει πολύς καιρός και στους Εθνικούς. Έτσι, σε ένα εκπληκτικά μικρό χρονικό διάστημα, ξεφύτρωσαν μικρές χριστιανικές κοινότητες σε όλα τα κύρια κέντρα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στην διοικητική δομή της πρώτης Εκκλησίας, τονίζοντας ότι βασική μονάδα ήταν η κοινότητα κάθε πόλης στην οποία προΐστατο ο Επίσκοπος, ο οποίος συνεπικουρούνταν από τους Πρεσβυτέρους και τους Διακόνους. Αναφέρθηκε στην διδασκαλία του Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου, ο οποίος τόνισε ιδιαίτερα δύο πράγματα, τον Επίσκοπο και την Ευχαριστία. Θεωρούσε πως η Εκκλησία είναι ταυτόχρονα ιεραρχική και μυστηριακή. Η διδασκαλία του Αγίου Ιγνατίου έχει μεγάλη σημασία για την ορθόδοξη παράδοση. Η Ορθοδοξία μέχρι σήμερα δέχεται την Εκκλησία ως μία Ευχαριστιακή κοινωνία που η εξωτερική της οργάνωση, όσο αναγκαία κι αν είναι, έρχεται σε δεύτερη θέση, όσον αφορά την εσωτερική μυστηριακή ζωή της.
Κατόπιν, λαμβάνοντας αφορμή από τα γραπτά ενός άλλου μάρτυρα Επισκόπου, του Αγίου Κυπριανού Καρθαγένης ανέφερε, ότι όλοι οι Επίσκοποι μετέχουν στην μια Αρχιερωσύνη, κατά τρόπο, ώστε ο καθένας να μην κατέχει ένα τμήμα της, αλλά το όλο. Υπάρχουν πολλές εκκλησίες αλλά μόνο μία Εκκλησία. Υπάρχουν πολλοί Επίσκοποι αλλά μόνο μία Αρχιερωσύνη.
Ξεχωριστή αναφορά έκανε στην απειλή των διωγμών και του μαρτυρίου. Οι Χριστιανοί γνώριζαν πως ανά πάσα στιγμή αυτή η απειλή μπορούσε να γίνει πραγματικότητα. Η ιδέα του μαρτυρίου κατείχε κεντρική θέση στην πνευματική προοπτική των πρώτων χριστιανών. Έβλεπαν πως η Εκκλησία τους είχε θεμελιωθεί πάνω στο αίμα, όχι μόνο του Χριστού, αλλά και στο αίμα όλων εκείνων των «άλλων Χριστών», των μαρτύρων. Στους μετέπειτα αιώνες, όταν η Εκκλησία «εγκαταστάθηκε» και δεν υπέφερε πλέον από διωγμούς, η ιδέα του μαρτυρίου δεν εξαφανίστηκε, αλλά προσέλαβε άλλες μορφές. Η μοναχική ζωή παραδείγματος χάρη θεωρείται συχνά από τους Έλληνες εκκλησιαστικούς συγγραφείς ως ισοδύναμη του μαρτυρίου.
Ολοκληρώνοντας την ομιλία του αναφέρθηκε στην συγκρότηση των τοπικών Συνόδων. Οι Επίσκοποι που μετέχουν στην μια Αρχιερωσύνη συναντώνται σε Συνόδους για τη συζήτηση των κοινών προβλημάτων. Η Ορθοδοξία απέδιδε ανέκαθεν μεγάλη σημασία στη θέση των Συνόδων στη ζωή της Εκκλησίας. Πιστεύει πως η Σύνοδος είναι το κύριο όργανο που επέλεξε ο Θεός για να καθοδηγεί το λαό Του και θεωρεί την καθολική Εκκλησία ως την κατ’ εξοχήν συνοδική Εκκλησία Η σύνοδος είναι η ζωντανή ενσάρκωση του ουσιώδους χαρακτήρα της Εκκλησίας.
Το επόμενο εσπερινό κήρυγμα του Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας θα πραγματοποιηθεί στο Αγρίνιο, στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Ζωοδόχου Πηγής, την Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2025 και στην Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου, στον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής, την Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2025.
