Ετικέτα: ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ

 

 

Του Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνού

Στο σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα, ο Απόστολος Παύλος, προκειμένου να στηρίξει τους αποδέκτες της Επιστολής του στην Κόρινθο, καθώς και να τους διαβεβαιώσει πως είναι ένας γνήσιος Απόστολος του Ευαγγελίου, ανοίγει προς εκείνους αλλά και προς εμάς, ένα παράθυρο της αιωνιότητος.

«Ξέρω έναν άνθρωπο πιστό, γράφει, μιλώντας για τον εαυτό του, ο οποίος πριν από δεκατέσσερα χρόνια ανυψώθηκε μέχρι και τον τρίτο ουρανό – δεν ξέρω αν ήταν με το σώμα του η χωρίς το σώμα, αυτό ο Θεός το ξέρει. Ξέρω ότι αυτός ο άνθρωπος – ή ήταν με το σώμα ή χωρίς το σώμα δεν το ξέρω, ο Θεός το ξέρει –  μεταφέρθηκε ξαφνικά στον παράδεισο κι άκουσε λόγια που δεν μπορεί ούτε επιτρέπεται να τα πει άνθρωπος» (Β Κορ. 2 – 4).

Τις ίδιες εμπειρίες, αδελφοί μου, μάς καλεί ο ίδιος ο Χριστός να βιώσουμε σε κάθε Θεία Λειτουργία,. Εκείνος, είναι διαρκώς διαθέσιμος. Εμείς όμως, έχουμε να διανύσουμε έναν δρόμο προετοιμασίας, ένα αγώνα πίστεως και αγίας ζωής, προκειμένου να γίνουμε άξιοι και ικανοί για την συνάντηση μαζί Του.

Έναν αντίστοιχο δρόμο πρέπει να διανύσει πριν από κάθε Θεία Λειτουργία και ο ιερέας, προκειμένου να προετοιμάσει την τέλεση του υπέρτατου αυτού Μυστηρίου. Στην γλώσσα της Θείας Λειτουργίας, η προετοιμασία αυτή ονομάζεται «προσκομιδή». Πρόκειται για μια Ακολουθία η οποία τελείται στο Ιερό Βήμα, μπροστά στην κόγχη της Ιεράς Προθέσεως, αριστερά της Αγίας Τραπέζης. Στη θέση αυτή ο ιερέας προετοιμάζει το πρόσφορο και το κρασί που έχουν προσφέρει οι πιστοί, προκειμένου να αποτελέσουν την μικρή και ταπεινή υλική προσφορά μας, η οποία θα επιστρέψει προς εμάς, ως πολύτιμη θεϊκή αντιπροσφορά ζωής, ως Σώμα και Αίμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.

Δύο είναι τα βασικά ιερά σκεύη που χρησιμοποιούνται, τόσο στην Ιερά Προσκομιδή όσο και στην Θεία Λειτουργία: το άγιο Ποτήριο και το άγιο Δισκάριο. Το άγιο Ποτήριο εικονίζει το ποτήριο εκείνο, με το οποίο ο Κύριός μας προσέφερε στους μαθητές Του το κρασί, ως το ίδιο Του το Αίμα, κατά την διάρκεια του Μυστικού Δείπνου. Το Ιερό Δισκάριο, αλλά και όλη η κόγχη της Ιεράς Προθέσεως, συμβολίζει την γη, την φάτνη της Βηθλεέμ, αλλά και το νεκρικό κρεβάτι του Εσταυρωμένου, όταν αποκαθηλώθηκε από τον Σταυρό.

Ενώπιον αυτών βρίσκεται πλέον ο ιερέας και ο διάκονος, ενδεδυμένοι με τα ιερά άμφια, αλλά και την καρδιά τους, με την χάρη της ιερωσύνης. Ήδη, μέσα στο Ιερό βρίσκονται τοποθετημένα με τάξη οι προσφορές των πιστών, δηλαδή τα πρόσφορα και οι φιάλες με το κρασί της Θείας Κοινωνίας, το νάμα. Αυτά αποτελούν την απαραίτητη συμμετοχή των πιστών στην τέλεση του Ιερού Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας.

Από τις προσφορές αυτές, ο ιερέας επιλέγει το πρόσφορο και το κρασί που θα καθαγιαστούν. Το πρόσφορο συμβολίζει την Παναγία, την οποία πρόσφεραν οι γονείς της στο Ναό. Η τοποθέτηση του προσφόρου στην Αγία Πρόθεση συμβολίζει την είσοδο της Παναγίας στο σπήλαιο, όπου γέννησε τον Χριστό. Ο λειτουργός προσκομίζει στο χώρο της Αγίας Προθέσεως τον άρτο και τον οίνο. Για τον λόγο αυτό, η ακολουθία της Αγίας Προθέσεως ονομάζεται και «Ιερά Προσκομιδή».

Στο σημείο αυτό, ένα τρίτο σκεύος χρησιμοποιείται, η ιερά Λόγχη. Έχει τριγωνικό σχήμα και συμβολίζει την λόγχη με την οποία εκεντήθη ο Χριστός στον Σταυρό. Με αυτήν ο ιερέας κόβει το κεντρικό κομμάτι της σφραγίδος του προσφόρου και το τοποθετεί στο κέντρο του Αγίου Δισκαρίου. Αυτός είναι ο Αμνός, σε ανάμνηση του Σώματος του Κυρίου μας. Τότε, με την ιερά Λόγχη, ο ιερέας λογχίζει τον Αμνό, ενθυμούμενος τα γεγονότα του Γολγοθά: «Και τότε, εις των στρατιωτών λόγχη την πλευράν αυτού ένυξε και ευθέως εξήλθε αίμα και ύδωρ». Την στιγμή εκείνη ο λειτουργός εκχύει στο άγιο Ποτήριο το νάμα, δηλαδή το κρασί και ελάχιστη ποσότητα νερού.

Με την ιερά λόγχη ο ιερέας αποκόπτει τώρα από το πρόσφορο την μερίδα της Παναγίας, την οποία τοποθετεί αριστερά του Αμνού. Κατόπιν, αποκόπτει την μερίδα των Παμμεγίστων Ταξιαρχών Μιχαήλ και Γαβριήλ και των Επουρανίων Ασωμάτων Δυνάμεων, την οποίαν τοποθετεί δεξιά του Αμνού. Στο ίδιο σημείο τοποθετεί και τις μερίδες των Αγίων κατά κατηγορία: Πρώτα, του αγίου ενδόξου Προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου, κατόπιν, των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, κατόπιν των μεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας μας, με πρώτους τους τρεις Ιεράρχες, κατόπιν των αγίων μαρτύρων, κατόπιν των μεγάλων ασκητών, των αγίων Αναργύρων, των θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης και τέλος, του αγίου που συνέταξε το ιερό κείμενο της Θείας Λειτουργίας.

Με τον τρόπο αυτό φανερώνεται ο ισχυρός δεσμός της κοινωνίας των Αγίων. Όλων αυτών οι βίοι υπήρξαν διαφορετικοί, τα χαρίσματα διαφορετικά, η κλήση διαφορετική. Όλοι όμως βάδισαν τον κοινό δρόμο της απόλυτης αφοσιώσεως στον Χριστό, του αδιαλείπτου πνευματικού αγώνος και της εμπειρίας της θεώσεως. Στην συνέχεια, στο κάτω μέρος του Αμνού τοποθετείται η μερίδα του Επισκόπου.

Τέλος, με την ιερά Λόγχη, ο ιερέας αποκόπτει από το πρόσφορο μικρά ψιχία, διαβάζοντας τα ονόματα των ζώντων και κατόπιν τα ονόματα των κεκοιμημένων που του έχουν παραδώσει οι πιστοί. Αυτά τοποθετούνται δεξιά και αριστερά της μερίδος του Επισκόπου.

Στο Άγιο Δισκάριο υπάρχει πλέον ολόκληρη η Εκκλησία: Επίγεια και Ουράνια. Και στο μέσον όλων, ο Κύριος. Όλοι αποτελούν μέλη του Σώματος του Ιησού Χριστού. Αυτή είναι η μέλλουσα Βασιλεία. Ο άρτος τώρα, έγινε δώρο αφιερωμένο στον Θεό, και συμβολίζει το σώμα του Χριστού που εμφανίστηκε μια νύχτα στην Βηθλεέμ. Γι’ αυτό ο ιερέας αναπαριστά τα θαύματα που έγιναν στον νεογέννητο Κύριο στην φάτνη. Τοποθετεί πάνω στον άρτο τον λεγόμενο Αστερίσκο, ένα σταυροειδές ιερό σκεύος, ως ανάμνηση του αστέρος που στάθηκε πάνω από το σπήλαιο. Κατόπιν, σκεπάζει το άγιο Δισκάριο και το άγιο Ποτήριο με πολυτελή καλύμματα και θυμιάζει. Γιατί, αρχικά, ήταν συγκαλυμμένη η δύναμη του Χριστού, μέχρι τον καιρό που Αυτός άρχισε να θαυματουργεί.

Όλοι αυτοί οι συμβολισμοί έχουν ένα και μοναδικό σκοπό: να μας «μυήσουν» στο ασύλληπτο βάθος του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας που θα ακολουθήσει και να θεμελιώσουν στην ψυχή μας την ακλόνητη πίστη πως αυτή αποτελεί την μοναδική οδό ενώσεώς μας με τον Σωτήρα Χριστό.

Η ερμηνεία εκείνων που τελούνται κατά την Ιερά Πρόθεση, αλλά και κατόπιν, είναι απαραίτητη, δεν είναι όμως αρκετή για να αποκαλύψει στον καθένα μας όλες τις διαστάσεις του Μυστηρίου. Απαιτείται η θερμή πίστη και η απόλυτη βεβαιότητα της παρουσίας του Χριστού ανάμεσά μας, προκειμένου η ουσία του Μυστηρίου να συνταράξει την καρδιά μας και να αλλάξει την ζωή μας.

Την νοητική γνώση ας συμπληρώσει το βίωμα και η καρδιακή συμμετοχή στην Θεία Λειτουργία και ας είμαστε βέβαιοι πως θα βιώσουμε αντίστοιχες καταστάσεις με εκείνες που βίωσε ο Απόστολος Παύλος, όπως ακούσαμε σήμερα στο Αποστολικό ανάγνωσμα, καταστάσεις τις οποίες, όπως ανέφερε σε άλλη του επιστολή, «μάτια δεν είδαν και αυτιά δεν άκουσαν ποτέ» (Α  Κορ. 2, 9).

 

Έναν νέο Πρεσβύτερο απέκτησε η ιερατική οικογένεια της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας το Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2025. Ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Δαμασκηνός, κατά την Θεία Λειτουργία που τέλεσε στον Ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου στο Σπάρτο Αμφιλοχίας, χειροτόνησε στο βαθμό του Πρεσβυτέρου, τον Ιεροδιάκονό του, π. Ιάκωβο Τρομπούκη.

Ο νέος Πρεσβύτερος, κατά την προσφώνησή του, αναφέρθηκε στο μυστήριο της Ιερωσύνης και ευχαρίστησε τα πρόσωπα εκείνα που στάθηκαν δίπλα του όλα αυτά τα χρόνια, καλλιεργώντας τον πόθο του για την Ιερωσύνη, την οικογένειά του, τους φίλους και τους συγγενείς του, τους πνευματικούς του πατέρες και όλους τους κληρικούς που προσήλθαν για να συμμετάσχουν στην Χειροτονία του. Ιδιαιτέρως αναφέρθηκε στον Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μας κ. Δαμασκηνό, πλησίον του οποίου διηκόνησε ως Διάκονος και τον ευχαρίστησε για την αγάπη, την στήριξη και την εμπιστοσύνη προς το πρόσωπό του και για όσα διδάχθηκε πλησίον του.

Ο Μητροπολίτης κ. Δαμασκηνός, κατά την ομιλία του ανέφερε: «Όπως και εσύ τόνισες παρήλθαν δύο χρόνια από τότε που η Χάρις του Παρακλήτου σε αξίωσε να εισέλθεις στην ιερατική μας οικογένεια, να λάβεις τον πρώτο βαθμό της Ιερωσύνης, αυτόν του Διακόνου και να υπηρετήσεις την αγία μας Εκκλησία. Και σε κάλεσα από την πρώτη στιγμή κοντά μου, για να ενταχθείς στους άμεσους συνεργάτες μου, τους Διακόνους και τους Αναγνώστες, τα πρόσωπα αυτά που συνεπικουρούν τον Επίσκοπο, βοηθούν στο έργο της Θείας Λατρείας και αποτελούν τους συμπαραστάτες του στην επιτέλεση των Ιερών Μυστηρίων και των Ιερών Ακολουθιών. Έτσι, λοιπόν, είχα τη δυνατότητα για δύο ολόκληρα χρόνια να γνωρίσω εκ του σύνεγγυς τον χαρακτήρα και την προσωπικότητά σου. Να εκτιμήσω τα χαρίσματα, με τα οποία σε προίκισε ο Θεός και να σε επιλέξω για δύο ολόκληρα χρόνια να αποτελείς τον δευτερεύοντα των Διακόνων, μαζί με τον Αρχιδιάκονο μας, τον π. Δημήτριο.

Μετά από την παρέλευση δύο ετών, πιστεύω ότι πλέον είσαι ώριμος για να λάβεις και τον δεύτερο βαθμό της Ιερωσύνης και να κατασταθείς Ιερεύς και Λειτουργός των φρικτών του Χριστού Μυστηρίων.

Τούτη η ημέρα είναι σημαντική, η πιο σημαντική ημέρα της ζωής σου. Όχι μόνο για εσένα, αλλά και για την τοπική μας Εκκλησία και όλως ιδιαιτέρως γι’ αυτήν την Ενορία που για μεγάλο χρονικό διάστημα ταλαιπωρήθηκε και έμεινε ορφανή και στερήθηκε τον μόνιμο Εφημέριό της.

Σήμερα τελούμε το μυστήριο της προσωπικής σου Πεντηκοστής. Σε λίγο θα ανέλθεις την κλίμακα του Ιερού Θυσιαστηρίου. Θα κλείνεις γόνυ σώματος, ψυχής και καρδίας ενώπιον της Ιεράς και Αγίας Τραπέζης. Θα ακουμπήσεις το μέτωπό σου πάνω της για να εκζητήσεις την Χάρη του Παρακλήτου, η οποία θα σου προσφερθεί διά των αναξίων χειρών μας.

Θα λάβεις την χάρη της Ιερωσύνης, όχι ως απόκτημα, αλλά ως δωρεά. Δεν την κατακτάς. Σου την εμπιστεύεται ο Θεός. Δεν την αξίζεις, ούτε εσύ, ούτε κανένας μας. Με φιλανθρωπία ο Θεός μας την εμπιστεύεται. Δεν είναι η Ιερωσύνη δική σου, αλλά είναι η Ιερωσύνη του Χριστού. Αυτήν την Ιερωσύνη, σήμερα σου εμπιστεύεται ο Επίσκοπός σου και η Εκκλησία μας για να την διαχειριστείς. Με την δύναμη και την χάρη αυτής της Ιερωσύνης να επιτελείς το πνευματικό σου έργο. Ένα έργο που δεν είναι εξουσία και δύναμη, αλλά διακονία και θυσία. Ένα έργο που δεν είναι διεκπεραίωση δημοσιοϋπαλληλικών υποχρεώσεων, αλλά κενωτική θυσία αγάπης ενός ποιμένος προς το ποίμνιό του.

Δεν θα διαχειρίζεσαι μια κοσμική εξουσία, αλλά την αγάπη του Χριστού, την οποία πρέπει να την επιδεικνύεις στο ποίμνιο που σου εμπιστεύομαι σήμερα. Από σήμερα πρέπει να είσαι ο ποιμένας ο καλός. Εσύ να προπορεύεσαι και τα πρόβατα να σε ακολουθούν. Να προπορεύεσαι, όμως, με σύνεση, με ταπείνωση, με διάκριση και με φόβο Θεού.

Το ποίμνιό σου θα σε εμπιστευτεί, όταν αποδείξεις ότι έχεις ανιδιοτέλεια, ειλικρίνεια, συνέπεια λόγων και πράξεων. Όταν εσύ πρώτα εφαρμόζεις και μετά προτρέπεις να εφαρμόσουν οι άλλοι. Όταν υπερέχεις στην προσευχή, στην νηστεία, στην άσκηση, στον πνευματικό σου αγώνα.

Σήμερα, λοιπόν, θα λάβεις την χάρη της Ιερωσύνης και θα εγκαινιαστεί μια νέα σχέση σου με τον Κύριό μας, Ιησού Χριστό. Μια σχέση αγάπης, θυσίας και υπακοής στο θέλημά Του. Από ‘δω και στο εξής θα καλείσαι να αποφασίζεις, όπως θα αποφάσιζε Εκείνος. Να ενεργείς, όπως θα ενεργούσε Εκείνος. Να μιλάς, όπως θα μιλούσε Εκείνος. Να συμπεριφέρεσαι στους ανθρώπους, όπως συμπεριφέρθηκε Εκείνος.

Καλείσαι να καταδεικνύεις στους ανθρώπους τον Χριστό και όταν αυτό το πράττεις, τότε να είσαι σίγουρος, ότι τους οδηγείς σε ασφαλή πνευματικά μονοπάτια. Καλείσαι το Ευαγγέλιο να είναι πρώτα απ’ όλα για εσένα ο φωτισμός και η οδός σου, η υπακοή σου και ο τρόπος έκφρασης της ιερατικής σου διακονίας. Αν εφαρμόζεις τις Ευαγγελικές επιταγές στην ιερατική σου διακονία, τότε με ασφάλεια θα μπορείς να αποφασίζεις σωστά. Να διαχειρίζεσαι με επιτυχία την Ιερωσύνη που σήμερα η Εκκλησία σου εμπιστεύεται και με ασφάλεια να επιτελείς το ιερατικό σου έργο, ανταποκρινόμενος στις προσδοκίες του λαού του Θεού.

Σήμερα καλείσαι να λάβεις την Ιερωσύνη, την οποία έλαβαν πριν από εσένα οι αδελφοί σου συμπρεσβύτεροι. Αυτοί που σήμερα συμπροσεύχονται στην πνευματική σου χαρά και όσοι για διαφορετικούς λόγους απουσιάζουν σωματικά. Καλείσαι να γίνεις και εσύ ένας κρίκος της πνευματικής αλυσίδας των ιερέων της τοπικής μας Εκκλησίας. Να εισέλθεις και εσύ ως Πρεσβύτερος πλέον στην ιερατική μας οικογένεια. Το έχω πει πολλές φορές και θα το επαναλάβω και σήμερα. Δεν καλούμαστε να γίνουμε όμοιοι, ίδιοι, αλλά καλούμαστε να γίνουμε συνοδοιπόροι και συνοδίτες Καλούμαστε να αγωνιστούμε ο καθένας με τις δικές του δυνάμεις και με τις δικές του προϋποθέσεις. Να προσφέρουμε στην Εκκλησία και στο λαό του Θεού τα όποια τάλαντά μας. Όχι για να ενισχύσουν τον εγωισμό μας, την υπερηφάνεια, την φιλαρέσκεια και την φιλαυτία μας, αλλά γιατί, αντιπροσφέροντας τα τάλαντά μας στην Εκκλησία, δοξάζουμε τον Θεό και ωφελούμε τη ζωντανή Του εικόνα, που είναι ο άνθρωπος.

Σαν την μέλισσα θα πρέπει να ακουμπάς πάνω σε ό,τι καλύτερο έχει αυτή η πνευματική μας οικογένεια και να το μιμείσαι. Να το προσλαμβάνεις, να παραδειγματίζεσαι απ’ ό,τι μέχρι στιγμής σε έχει εμπνεύσει και να αποστρέφεσαι ό,τι λανθασμένο επέτρεψε ο Θεός να συμβεί μέχρι τώρα.

Η ιερατική μας οικογένεια έχει καλούς και ευλογημένους κληρικούς. Να τους συμβουλεύεσαι Να στηρίζεσαι σε εκείνους και όλως ιδιαιτέρως, στον καλό σου πνευματικό πατέρα, τον π. Δημήτριο που κατέχει τα σκήπτρα ενός σοφού, συνετού και διακριτικού πνευματικού πατρός. Εσύ ζήτησες να ακουμπήσεις κάτω από το πετραχήλι του και εγώ με περισσή χαρά ευλόγησα αυτή σου την απόφαση. Ο π. Δημήτριος Πατσιαλός μπορεί να είναι η πνευματική σου άγκυρα, το πνευματικό σου λιμάνι. Να είναι ο ασφαλής και απλανής οδοδείκτης της ιερατικής σου διακονίας που σήμερα ξεκινά.

Θα υπηρετήσεις στον τόπο της καταγωγής σου, δίπλα από την πόλη στην οποία γεννήθηκες και μεγάλωσες, την ηρωική, ένδοξη και πανέμορφη Αμφιλοχία. Έχει καλούς κληρικούς, με πρώτο τον Αρχιερατικό Επίτροπο, τον π. Οδυσσέα. Πολλούς από αυτούς ήδη τους έχεις ξεχωρίσει. Να τους τιμάς και να τους σέβεσαι. Να τους αγαπάς και να προσεύχεσαι γι’ αυτούς Και πάντοτε να εκζητείς την δική τους συμβουλή. Μη μείνεις μόνος, εγκλωβισμένος στην αυτάρκεια των δήθεν γνώσεων και της υποτιθέμενης επάρκειας της πνευματικής ή της γνωσιολογικής.

Όταν έρχονται οι ώρες οι κρίσιμες να καταφεύγεις είτε στον πνευματικό σου είτε στους κληρικούς που έχουν εμπειρία και με ταπείνωση να ζητάς τη συμβουλή τους. Και τότε πραγματικά θα δεις και θα διαπιστώσεις, ότι ο ίδιος ο Χριστός θα ομιλεί μέσα από τη δική τους συμβουλή και το δικό τους παράδειγμα.

Καλείσαι να διακονήσεις έναν εκπληκτικό λαό. Είναι οι κάτοικοι αυτής της Ενορίας, αλλά και της ευρύτερης περιοχής. Το έχω πει και άλλοτε και θα το επαναλάβω και σήμερα, είναι ευλογημένο το ποίμνιο της τοπικής μας Εκκλησίας. Είναι άνθρωποι, οι οποίοι αγωνίζονται καθημερινά στο στίβο της ζωής. Τίποτα δεν τους χαρίστηκε άκοπα, αλλά τα χέρια τους είναι ζυμωμένα με τον καθημερινό μόχθο. Αυτό άλλωστε το γνωρίζεις και εσύ από την οικογενειακή σου εστία, από την οποία προέρχεσαι. Είναι όμως άνθρωποι ευλαβείς και παραδοσιακοί. Σέβονται τους θεσμούς και τα πρόσωπα που εκπροσωπούν αυτούς τους θεσμούς. Τηρούν τις αξίες και τα ιδανικά της πίστεως και της φυλής μας. Είναι χρέος όλων μας να ανταποκριθούμε στις πνευματικές ανάγκες και αναζητήσεις αυτού του λαού.

Να θυμάσαι κάποια πράγματα που θα σου είναι απολύτως απαραίτητα μέσα στον αγώνα της ποιμαντικής, που από σήμερα αναλαμβάνεις. Το ποίμνιό σου, οι άνθρωποι που θα απαρτίζουν από εδώ και στο εξής την εκκλησιαστική κοινότητα αυτής της Ενορίας θα σε εμπιστευτούν, θα σε τιμήσουν και θα σε σεβαστούν. Πρόσεξε όμως μην τους απογοητεύσεις και μην τους σκανδαλίσεις.

Οι πιστοί μας έχουν πολλά περιθώρια ανοχής. Πολλά πράγματα δεν τα εκφράζουν. Τα βιώνουν με μία εσωτερική οδύνη, όταν εμείς οι κληρικοί τους απογοητεύουμε. Μην απλώσεις ποτέ το χέρι σου για να πάρεις, αλλά μόνο για να συμπαρασταθείς. Μην κρίνεις ποτέ με αυστηρότητα, αλλά πάντοτε με αγάπη. Για τον εαυτό σου θα είσαι πάντοτε αυστηρός, αλλά απέναντι στους άλλους επιεικής, μακρόθυμος και φιλεύσπλαχνος, όπως ακριβώς ο Κύριός μας, Ιησούς Χριστός.

Μην μετατρέψεις την Ενορία σου σε πεδίο οπαδών, αλλά μόνο αδελφών και παιδιών του Χριστού μας και της Εκκλησίας Του. Δεν έχεις κανέναν λόγο να αποκτήσεις οπαδούς, αλλά μόνο φίλους και αδερφούς του Χριστού. Μην προβάλλεις ποτέ το πρόσωπό σου, τις όποιες αξίες και τα τάλαντά σου, αλλά πάντοτε να προσφέρεις στους ανθρώπους το πρόσωπο του Χριστού και μέσα από αυτό το πρόσωπο να ομιλείς, όπως μίλησε Εκείνος. Να ενεργείς, όπως ενήργησε Εκείνος και να θυσιάζεσαι καθημερινά πάνω στο δικό σου σταυρό, στο δικό σου Γολγοθά για να μπορείς να προσδοκάς την χαρά της Αναστάσεως και το φως που πηγάζει από το κενό Μνημείο της εκ νεκρών Εγέρσεως του Κυρίου μας.

Να ομιλείς περισσότερο με το παράδειγμά σου και λιγότερο με το λόγο σου. Να φροντίζεις πρώτα για τη δική σου πνευματική επάρκεια. Αν δεν είσαι εσύ φωτεινός, δεν μπορείς να προσφέρεις φως στους άλλους. Αν δεν είσαι εσύ ενωμένος με το Θεό προσευχητικά, δεν μπορείς να προτρέπεις τους άλλους να προσεύχονται. Αν εσύ δεν βιώνεις την πληρότητα της παρουσίας του Θεού στη ζωή σου, πώς είναι δυνατόν να απαιτείς από τους άλλους ανθρώπους να το πράξουν αυτό. Να θυμάσαι πάντοτε, ότι σε όλες τις ευχές που αναφέρονται στον Ιερέα, μόνο οι δικές του πράξεις ονομάζονται αμαρτήματα, ενώ οι πράξεις του λαού ονομάζονται αγνοήματα.

Κάποια στιγμή θα διαπιστώσεις, ότι οι δυνάμεις σου δεν επαρκούν. Τότε να εκζητείς την Χάρη του Θεού. Κάποια στιγμή θα βρεθείς μπροστά σε δύσκολες και οριακές καταστάσεις. Τότε να θέτεις ένα ερώτημα, τί θα έκανε ο Χριστός στη θέση μου. Και αν το απαντήσεις σωστά, τότε θα βρεις την κατάλληλη απάντηση και την κατάλληλη διέξοδο από τα δύσκολα ερωτήματα και τα αδιέξοδα, που πολλές φορές ο Θεός παραχωρεί στη ζωή του Ιερέως.

Καλείσαι να υπηρετήσεις την Αγία μας Εκκλησία ως άγαμος κληρικός. Η επιθυμία σου να υπηρετήσεις ως ιεραπόστολος μέσα στον κόσμο δεν είναι εύκολη. Να προσέχεις πολύ τις υποσχέσεις που έδωσες την ημέρα της μοναχικής σου κουράς. Να μην απομακρυνθείς ποτέ από τα μοναχικά ιδεώδη και την αξία της μοναχική βιοτής. Η ζωή σου πρέπει να είναι προσεκτική από φυλακής πρωίας μέχρι νυκτός. Μην υποχωρήσεις ούτε μία σπιθαμή. Αν κάνεις την πρώτη υποχώρηση, τον πρώτο συμβιβασμό, τότε δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής.

Μην επιθυμήσεις την εξοικείωση με το ποίμνιό σου. Να εισέρχεσαι προσεκτικά στη ζωή των ανθρώπων. Με φόβο Θεού να διαχειρίζεσαι τη ζωή τους και τα προβλήματά τους. Και πάντοτε να γνωρίζεις, ότι πρέπει να είσαι σε ένα επίπεδο υψηλότερο από το ποίμνιό σου, όχι για να το ατενίζεις αφ υψηλού και υπεροπτικά, αλλά για να το ατενίζεις όπως ο Χριστός ατένιζε τους πάντες πάνω από τον Σταυρό Του και από εκεί δέχτηκε και την ευγνωμοσύνη και την αγνωμοσύνη, και την αγάπη αλλά και το όξος μετά χολής μεμειγμένο.

Ίσως θα επιτρέψει ο Θεός δοκιμασίες να συμβούν στη ζωή σου. Εσύ να παραμένεις ήρεμος και ασφαλής, στηριζόμενος στη δύναμη του Σταυρού. Όταν βρίσκεσαι πάντοτε πάνω στο Σταυρό, τότε ο Θεός δεν θα σε εγκαταλείψει ποτέ και από το Σταυρό θα σε οδηγήσει στην Ανάσταση.

Κράτησε σε παρακαλώ, αγαπητό μου παιδί, αυτές τις πατρικές μου συμβουλές και παραινέσεις. Είναι αλήθεια, ότι θα στερηθώ την παρουσία σου, την μελωδική και γλυκιά φωνή σου, η οποία για δύο ολόκληρα χρόνια στόλιζε και πλούτιζε τις ιερές μας ακολουθίες. Θα σε εμπιστευτώ όμως από εδώ και στο εξής σ’ έναν άλλο δρόμο, ένα δρόμο που θα είναι μοναχικός. Να το θυμάσαι αυτό, εμείς οι άγαμοι κληρικοί είμαστε “καταδικασμένοι” να ζούμε τον μονήρη βίο. Θα περνάς πολλές ώρες μέσα σε αυτόν τον Ναό. Αλλά το βράδυ θα κλείνει η πόρτα του σπιτιού σου και εκεί θα μένεις μόνος. Όχι όμως εγκαταλελειμμένος, αλλά με την παρουσία του Θεού, την οποία θα εκζητείς μέσα από την προσευχή. Μην θελήσεις να αντικαταστήσεις με τίποτε άλλο την παρουσία του Θεού στη ζωή σου. Αυτό θα είναι ολέθριο και ζημιογόνο για τη διακονία σου, αλλά και για όσους θα θελήσουν πνευματικά να στηριχθούν σε εσένα. Έχω, λοιπόν, την βεβαιότητα και την ελπίδα και θα προσεύχομαι για εσένα, η οδός που ανοίγεται σήμερα μπροστά σου, να είναι μεν σταυρώσιμη, αλλά να θυμάσαι αυτό που ο Κύριος είπε: «ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἔχετε, ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον». Να νικάς πάντοτε κι εσύ την νίκη του Χριστού, που θα είναι νίκη αγάπης, νίκη ταπείνωσης και νίκη προσφοράς. Τότε η ιερατική σου ζωή θα είναι ευλογημένη και όταν έλθει το πλήρωμα του χρόνου να αξιωθείς από τον Θεό να παραδώσεις την Παρακαταθήκη που λαμβάνεις σήμερα, στο Υπερουράνιο Θυσιαστήριο, για να συνεχίσεις εκεί την αέναη Λειτουργία με τους Αγίους και τους Αγγέλους. Είσελθε εις την χαράν του Κυρίου σου».

Την Ακολουθία του Αγιασμού για την έναρξη του νέου εκπαιδευτικού έτους στις Σχολές Βυζαντινής Μουσικής της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας τέλεσε ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Δαμασκηνός.

Ο Σεβασμιώτατος το απόγευμα της Τρίτης 14 Οκτωβρίου 2025, στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Αγρινίου τέλεσε τον Αγιασμό για την έναρξη της νέας χρονιάς στη Σχολή Βυζαντινής Μουσικής Αγρινίου «Δαυίδ ο Ψαλμωδός» και το απόγευμα της Πέμπτης 16 Οκτωβρίου 2025, στο Πνευματικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως, στην Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου, τέλεσε τον Αγιασμό στην Σχολή Βυζαντινής Μουσικής Μεσολογγίου «Άγιος Ιωάννης ο Κουκουζέλης». Συμμετείχαν οι Διευθυντές των Σχολών, το διδακτικό προσωπικό και οι μαθητές που γράφτηκαν στο πρώτο έτος φοίτησης.

Μετά τον Αγιασμό ο Διευθυντής της Σχολής Αγρινίου κ. Κωνσταντίνος Καντάνης και στη Σχολή Μεσολογγίου ο Καθηγητής, Πρωτοπρ. Νικόλαος Σταμάτης, εκ μέρους του Διευθυντή κ. Νεκτάριου Δροσοπαναγιώτη και των καθηγητών, καλωσόρισαν τους νέους μαθητές, ευχήθηκαν καλή διδακτική χρονιά και ευχαρίστησαν τον Ποιμενάρχη μας για τη στήριξη και το ενδιαφέρον του για την εύρυθμη λειτουργία των Σχολών.

Ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε και συνεχάρη τους Διευθυντές και το διδακτικό προσωπικό για το έργο τους και αναφέρθηκε στη λειτουργία κάθε Σχολής, τονίζοντας ότι: «η κάθε Σχολή αγκαλιάζει όλες τις ηλικίες, τα αγόρια και τα κορίτσια, τους άντρες και τις γυναίκες, τους νέους και τους ηλικιωμένους. Όλοι έχουν τη δυνατότητα να σπουδάσουν όχι μια απλή τέχνη, αλλά μια ιερή τέχνη».

Εξηγώντας γιατί η τέχνη της βυζαντινής μουσικής θεωρείται ιερή τέχνη ανέφερε: «Όσοι σπουδάζουν αυτή την τέχνη καλούνται να μιμηθούν τους αγγέλους. Η πρώτη ψαλμωδία, παιδιά μου, συνέβη στον ουρανό και δεν θα σταματήσει ποτέ αυτή η ουράνια ψαλμωδία. Έργο των αγγέλων δεν είναι μόνο να διακονούν τον Θεό, να μεταφέρουν το μήνυμά Του στη γη και να προστατεύουν τους ανθρώπους. Οι άγγελοι είναι λειτουργικά πνεύματα “εις διακονίαν αποστελλόμενα”, που σημαίνει, ότι έργο τους είναι η ακατάπαυστη υμνωδία και η ασίγητη δοξολογία στον Θρόνο του Τρισαγίου Θεού.

Αυτό που ψάλλαμε πριν, το “Άγιος ο Θεός” είναι ο κατ’ εξοχήν αγγελικός ύμνος. Άρα, λοιπόν, είναι ιερή η τέχνη της βυζαντινής μουσικής, διότι αυτό που οι άγγελοι ψάλλουν στον ουρανό, οι άνθρωποι το ψάλλουμε στη γη και με τον τρόπο αυτό μιμούμαστε τους αγγέλους και συλλειτουργούμε μαζί τους στη Θεία Λειτουργία, όπου μυριάδες αγγέλων και χιλιάδες αρχαγγέλων παρίστανται με έναν αόρατο τρόπο.

Η τέχνη όμως της βυζαντινής μουσικής είναι ιερή, γιατί έχει σκοπό να διακονήσει το σημαντικότερο στοιχείο της εκκλησιαστικής μας ζωής, που είναι η Θεία Λατρεία.

Η Εκκλησία φανερώνεται στον κόσμο με τα μυστήριά της, με την λειτουργική της ζωή, με το πλήθος των ακολουθιών της. Αυτή είναι η πεμπτουσία της εκκλησιαστικής μας ζωής. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο η Εκκλησία αγιάζει τον άνθρωπο και τον κόσμο ολόκληρο. Η Εκκλησία μεταμορφώνει τον κόσμο και τον μεταποιεί σε έναν επίγειο παράδεισο. Αυτή, λοιπόν, η τέχνη της βυζαντινής μουσικής διακονεί την μυστηριακή και λατρευτική ζωή της Εκκλησίας. Έργο, λοιπόν, όλων όσοι μαθαίνουν την βυζαντινή μουσική δεν είναι απλά να αποκτήσουν μια ακαδημαϊκού επιπέδου γνώση, αλλά να γίνουν συλλειτουργοί του ιερέως και να συνεπιτελούν μαζί του τα μυστήρια και τις ιερές ακολουθίες.

Και, επίσης, ονομάζεται ιερή τέχνη, διότι μας την παρέδωσαν άγιες μορφές της Εκκλησίας μας. Αυτά που θα μάθετε εσείς, τα έγραψαν και τα μελοποίησαν μεγάλες ασκητικές και πατερικές μορφές της Εκκλησίας μας πριν από χιλιάδες χρόνια και μάλιστα αυτό έγινε με τη χάρη του Παναγίου Πνεύματος. Άρα, λοιπόν, συνεχίζουμε το έργο αυτών των μεγάλων αγίων μελωδών. Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό να πιστεύουμε στην ιερότητα του περιεχομένου αυτής της τέχνης.

Υπάρχει, όμως, και ένας ακόμη λόγος για τον οποίο η τέχνη αυτή θεωρείται ιερή. Λειτουργεί μέσα στην ψυχή μας με σκοπό να μας ενώσει με τον Θεό. Είναι πολλοί οι τρόποι που μπορούμε να ενωθούμε με τον Θεό. Ένας από αυτούς είναι η προσευχή και η ψαλμωδία. Με τον τρόπο αυτό η ψυχή μας ομοιάζει με το θυμίαμα. Όταν ψάλουμε, όταν αποδίδουμε τους ύμνους της Εκκλησίας γινόμαστε και εμείς όπως το θυμίαμα∙ ανεβαίνουμε προς τον ουρανό. Με τη δύναμη της προσευχής φτάνουμε μέχρι τον Θρόνο της μεγαλωσύνης του Θεού. Και όταν η καρδιά μας είναι καθαρή, αυτή η προσευχή ευωδιάζει σαν το θυμίαμα και ευαρεστείται ο Θεός από προσευχομένους ανθρώπους, οι οποίοι έχουν αγνότητα, καθαρότητα καρδίας, ψυχής και διάνοιας. Γι’ αυτό και δεν μπορούμε να ψάλλουμε, όταν είμαστε σε ταραχή. Δεν μπορούμε να μάθουμε τη βυζαντινή μουσική, όταν ο νους μας είναι διασπασμένος. Πρέπει να είμαστε ψυχή τε και σώματι δοσμένοι και αφιερωμένοι σε αυτή.

Καταλήγοντας, ο Μητροπολίτης κ. Δαμασκηνός ευχαρίστησε τους μαθητές γιατί επέλεξαν να σπουδάσουν την ιερή τέχνη των αγγέλων, ευχαρίστησε τους γονείς των μαθητών, γιατί τους προέτρεψαν να εγγραφούν στις Σχολές της Ιεράς Μητροπόλεως, τους Διευθυντές, όλο το διδακτικό προσωπικό και όλους όσοι συμβάλουν στην εύρυθμη λειτουργία των Σχολών και ευχήθηκε καλή και ευλογημένη εκπαιδευτική χρονιά.

 

Το απόγευμα της Κυριακής, 5^ης Οκτωβρίου 2025, στην αίθουσα της Παλαιάς Δημοτικής Αγοράς Αγρινίου, πραγματοποιήθηκε από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνό, η τέλεση του Αγιασμού για την έναρξη των φετινών μαθημάτων και δράσεων του Ιδρύματος Πολιτισμού της Τοπικής μας Εκκλησίας  «ΑΓΙΟΣ ΕΥΓΕΝΙΟΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ».

Την εκδήλωση παρουσίασε η κα Δώρα Μαργάρα, Διευθύντρια του 7^ου Γυμνασίου Αγρινίου και μέλος του Δ.Σ. του Ιδρύματος, ενώ εκ μέρους του Διοικητικού Συμβουλίου χαιρετισμό απηύθυνε η κα Μαρία Αγγέλη, Φιλόλογος, η οποία αναφέρθηκε στους στόχους και το όραμα του Ιδρύματος, υπογραμμίζοντας τον παιδευτικό και πολιτιστικό του ρόλο στην τοπική κοινωνία.

H κα Μαρία Αγγέλη ανέφερε μεταξύ άλλων:

« Σε μια εποχή που πολλά αλλάζουν γοργά, το να στρεφόμαστε προς τις σταθερές μας αξίες αποκτά ιδιαίτερο νόημα. Στην Αιτωλοακαρνανία, τούτον τον ευλογημένο τόπο, όπως συχνά τον χαρακτηρίζει ο Μητροπολίτης μας, η θρησκεία κι ο πολιτισμός δεν είναι απλά δυο έννοιες που συμβαδίζουν. Είναι αλληλένδετα στοιχεία, τα οποία συμβάλλουν στη διαμόρφωση της πνευματικής και πολιτισμικής ταυτότητας του τόπου μας.

Στον άξονα αυτόν κινείται και το Ίδρυμα Πολιτισμού της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας, υποστηρίζοντας τα πολλά τμήματα δημιουργικής ενασχόλησης, που ήδη έχουν δημιουργηθεί.

Ως μέλος του Διοικητικού συμβουλίου,  εκφράζω τη στήριξή μας σε όλους όσοι συμμετέχουν και προσφέρουν, διδάσκοντες, μαθητές, γονείς και συνεργάτες.

Εύχομαι η νέα χρονιά, να είναι γεμάτη έμπνευση, δημιουργία και ευλογία για όλους μας».

Στη συνέχεια, ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Ιδρύματος κ. Χρήστος Ζήσης παρουσίασε τις νέες δράσεις και τα τμήματα που θα λειτουργήσουν τη φετινή χρονιά, ενώ έκανε και έναν σύντομο απολογισμό των δύο πρώτων ετών λειτουργίας, επισημαίνοντας τη θερμή ανταπόκριση των συμμετεχόντων και την ουσιαστική στήριξη της Ιεράς Μητροπόλεως, λέγοντας χαρακτηριστικά:

«Με ιδιαίτερη χαρά σας καλωσορίζουμε στην έναρξη των φετινών δράσεων του Ιδρύματος Πολιτισμού. Η νέα αυτή χρονιά έχει ξεχωριστή σημασία, καθώς συμπληρώνουμε δύο χρόνια δημιουργικής πορείας και ανοίγουμε νέους δρόμους έκφρασης και προσφοράς στην τοπική κοινωνία.

Μέσα από τη σταθερή στήριξη της Ιεράς Μητροπόλεως και του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη μας κ. Δαμασκηνού, το Ίδρυμα συνεχίζει να αναπτύσσεται ως ζωντανός πυρήνας πολιτισμού, όπου Εκκλησία και Τέχνη συναντώνται δημιουργικά, υπηρετώντας τον άνθρωπο και τις αξίες της πίστης και της παράδοσης.

Στα δύο χρόνια λειτουργίας μας, οι δράσεις των θεατρικών, μουσικών, χορευτικών και φιλαναγνωστικών τμημάτων αγκαλιάστηκαν θερμά από την κοινωνία του τόπου μας, ενώ νέες ενότητες έρχονται φέτος να εμπλουτίσουν το έργο μας: Αγιογραφία, Μουσικοκινητική αγωγή, Θεατρικό Εργαστήρι για παιδιά και εφήβους, Ψηφιδωτό, Εικαστικά, Χειροποίητες Δημιουργίες και Νεανική Χορωδία.

Παράλληλα, η εν εξελίξει ανακαίνιση του κτιρίου μας στην οδό Μελεάγρου θα δώσει ένα ακόμη πιο φιλόξενο και λειτουργικό χώρο για τις πολιτιστικές δραστηριότητες του Ιδρύματος.

Ξεχωριστή θέση στις φετινές δράσεις κατέχει η συμμετοχή μας στις εκδηλώσεις για τα 200 χρόνια από την Έξοδο του Μεσολογγίου, με παραστάσεις, συναυλίες και συνεργασίες με καταξιωμένους καλλιτέχνες. Οι σχετικές ανακοινώσεις θα πραγματοποιηθούν στην εναρκτήρια εκδήλωση του επετειακού έτους, την Κυριακή 4^η  Ιανουαρίου 2026.

Ευχόμαστε σε όλους μια χρονιά δημιουργική και εμπνευσμένη. Σας ευχαριστούμε θερμά για την εμπιστοσύνη και τη στήριξή σας στο κοινό μας όραμα: έναν πολιτισμό που ενώνει, εμπνέει και φωτίζει τον άνθρωπο».

Ακολούθησε βίντεο προβολή, με την οποία παρουσιάστηκε το εκπαιδευτικό προσωπικό του Ιδρύματος καθώς και μια αναδρομή στις δράσεις των δύο ετών από τη σύστασή του μέχρι και σήμερα.

Κλείνοντας την εκδήλωση ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνός αναφέρθηκε στην πνευματική στοχοθεσία του Ιδρύματος, τονίζοντας τη σημασία του πολιτισμού ως έκφρασης πίστεως και δημιουργίας, τονίζοντας ιδιαιτέρως:

«Ο Κύριος μας, Ιησούς Χριστός, ο προαιώνιος Λόγος του Θεού εισήλθε μέσα στον χρόνο, σαρκώθηκε και προσέλαβε τα κεντρικά στοιχεία του πολιτισμού ενός συγκεκριμένου τόπου και μιας συγκεκριμένης εποχής. Κάθε τι που προσλαμβάνει ο Χριστός μέσα από το μυστήριο της Θείας Οικονομίας το συνδέει με το Πρόσωπό Του και του προσφέρει την προοπτική της αιωνιότητος. Η Εκκλησία συνεχίζοντας το έργο του Χριστού προσλαμβάνει τα πολιτιστικά στοιχεία κάθε εποχής και τα συνδέει με την Χάρη του Θεού, αφθαρτοποιώντας τα και ουσιαστικά δημιουργεί τις προϋποθέσεις της μετουσίωσης του ανθρώπινου στο θεανθρώπινο.

Με τον τρόπο αυτό η Εκκλησία προσλαμβάνει την κάθε τέχνη και της προσδίδει ένα νέο, καινούργιο περιεχόμενο. Προσλαμβάνει το μέτρο και την αρχιτεκτονική αυστηρότητα του αρχαίου ελληνικού ναού και τα χρησιμοποιεί για την ανέγερση των ορθόδοξων χριστιανικών ναών. Προσλαμβάνει την ελληνική γλώσσα και την μεταποιεί σε ένα φλεγόμενο όχημα διάδοσης του ευαγγελικού λόγου. Προσλαμβάνει την πλατωνική και αριστοτελική φιλοσοφία, με σκοπό να διατυπώσει τα δόγματα, την πίστη και την διδασκαλία της γύρω από το πρόσωπο του Ιησού Χριστού, της Θεοτόκου, της Αγίας Τριάδος. Προσλαμβάνει το χρώμα, το σχήμα, το πινέλο και τα μεταποιεί σε εικόνα, η οποία πλέον θεολογεί, κηρύττει, διδάσκει, μεταφέρει στον άνθρωπο την εμπειρία της παρουσίας του Θεού.

Για όλους αυτούς τους λόγους, λοιπόν, η Εκκλησία, όχι απλά παράγει πολιτισμό, όχι απλά συνδέεται με τα πολιτιστικά στοιχεία κάθε εποχής, αλλά είναι η ίδια πολιτισμός. Και η τομή της Εκκλησίας σε σχέση με την πρό Χριστού εποχή είναι, ότι πλέον οδηγεί από την καλλιτεχνική αξία στην αγιότητα, κάτι που δεν υπήρξε ποτέ στο διάβα της ανθρώπινης ιστορίας. Μόνο η Εκκλησία υπηρετεί την αγιότητα και γι’ αυτό έχει κάθε λόγο και κάθε δικαίωμα να είναι παρούσα στα πολιτιστικά δρώμενα του κάθε τόπου και της κάθε εποχής».

Μιλώντας ο Σεβασμιώτατος για τους σκοπούς του Ιδρύματος Πολιτισμού της τοπικής μας Εκκλησίας, τόνισε ότι «ο στόχος και ο σκοπός μας είναι να προσλάβουμε τα πολιτιστικά στοιχεία του τόπου μας και να τα αφθαρτοποιήσουμε, να τους προσφέρουμε μία άλλη αξία και ταυτόχρονα να τους προσφέρουμε μία εσχατολογική προοπτική αιωνιότητος. Γι’  αυτό και το χέρι που θα ζωγραφίσει ή θα αγιογραφήσει και η οποιαδήποτε άλλη καλλιτεχνική έμπνευση και δημιουργία, η οποία θα βρει την έκφρασή της στις δράσεις του Ιδρύματος μας θα οδηγήσει στην αποκάλυψη της ταυτότητος του ανθρώπου, που είναι η ζωντανη εικόνα του Θεού.

Αυτόν τον σκοπό πρέπει να υπηρετήσουμε. Αυτός είναι ο στόχος μας. Αν απομακρυνθούμε από αυτόν τον στόχο, θα έχουμε λησμονήσει την αποστολή μας.

Στηρίζω χρηστές ελπίδες στους εκπαιδευτές των φετινών δράσεων και θέλω να υπενθυμίσω σε όλους μαζί και στον καθένα ξεχωριστά, ότι οφείλουν να ενστερνιστούν αυτό το όραμά μας, να αποδεχθούν αυτά τα κριτήρια και τις θεμελιώδεις αξιακές βάσεις του Ιδρύματός μας και να τις υπηρετήσουν μέσα από την πολιτιστική και καλλιτεχνική δραστηριότητα που τους έχει ανατεθεί».

Ο Μητροπολίτης κ. Δαμασκηνός ευχαρίστησε τα μέλη του Δ.Σ. «τα οποία αποτελούν συνεργάτες μας και συνοδοιπόρους μας. Είναι εκλεκτά και καταξιωμένα πρόσωπα της τοπικής μας κοινωνίας, ιδιαίτερα στον εκπαιδευτικό χώρο, που από την πρώτη στιγμή ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση μας και ήρθαν και έγιναν συγκυρηναίοι σε αυτό το έργο». Ευχαρίστησε τον Καλλιτεχνικό Διευθυντή, κ. Χρήστο Ζήση, «διότι από την πρώτη στιγμή του εμπιστευθήκαμε το όραμά μας, το προσέλαβε και με τις ικανότητες που διαθέτει κατόρθωσε να συμβάλει καθοριστικά στην πραγμάτωσή του». Ξεχωριστά αναφέρθηκε σε όλους τους εκπαιδευτές των πολιτιστικών δραστηριοτήτων, τους παλαιοτέρους και όσους προσήλθαν στην οικογένεια του Ιδρύματος εφέτος και εγκαινιάζουν μία νέα συνεργασία. Ευχαρίστησε τα μέλη όλων των τμημάτων, μικρούς και μεγάλους, νέους και ηλικιωμένους, άντρες, γυναίκες και παιδιά για την συμμετοχή τους, καθώς και όλους τους παρευρισκομένους στην ακολουθία του Αγιασμού και ζήτησε την προσευχή όλων.

«Σας παρακαλώ η αγάπη σας αυτή να μετουσιωθεί σε προσευχή, γιατί έχουμε ανάγκη την προσευχή σας, την συνδρομή σας και την στήριξή σας για να είμαστε πραγματικά άξιοι της αποστολής μας και να έχουμε τη δυνατότητα να επιτελούμε τους ιδρυτικούς στόχους της πολιτιστικής μας αυτής προσπάθειας, ανάμεσα στους οποίους ξεχωρίζει και η αγαστή συνεργασία με ανάλογες προσπάθειες του τόπου μας. Δεν λειτουργούμε ανταγωνιστικά, παρά μόνο ενωτικά. Δεν ήρθαμε να καλύψουμε ένα κενό. Ήρθαμε να καταθέσουμε και το δικό μας λιθαράκι σε ένα ήδη μεγάλο και κραταιό πολιτιστικό οικοδόμημα της Αιτωλοακαρνανίας. Γι’ αυτό και είμαστε ανοιχτοί σε κάθε πρόταση συνεργασίας, με σκοπό το όντως μεγάλο, σημαντικό και πολύτιμο πολιτιστικό απόθεμα του τόπου μας να παραμείνει ζωντανό, διαχρονικό και να προσφέρει τα μηνύματα του σε όλες τις γενεές».

Την προσεχή Κυρικαή, 5 Οκτωβρίου 2025 και ώρα 6:30 το απόγευμα, στην αίθουσα της Παλαιάς Δημοτικής Αγοράς Αγρινίου, θα πραγματοποιηθεί  από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνό. η τέλεση του Αγιασμού για την έναρξη των φετινών μαθημάτων και δράσεων του Ιδρύματος Πολιτισμού της Τοπικής μας Εκκλησίας  «ΑΓΙΟΣ ΕΥΓΕΝΙΟΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ΄».

 

Έπειτα από δύο έτη επιτυχημένων δράσεων του Ιδρύματος Πολιτισμού της Ιεράς Μητροπόλεως μας,  ξεκινούν  τα μαθήματα των τμημάτων μας.

Ήδη λειτουργούν τα Τμήματα Φιλαναγνωσίας, Χορωδίας Ενηλίκων , Παραδοσιακών Χορών και Θεατρικής Ομάδας, ενώ από φέτος , πάνω σε αυτή τη στέρεη βάση  εμπλουτίζουμε το έργο μας με νέα τμήματα σε Αγρίνιο και  Μεσολόγγι με τα κάτωθι Τμήματα:

• Αγιογραφία, που συνδυάζει τέχνη και πνευματικότητα.
• Μουσικοκινητική αγωγή, που καλλιεργεί στα παιδιά τη χαρά της μουσικής και της κίνησης.
• Θεατρικό Εργαστήρι για Παιδιά, που δίνει βήμα στη φαντασία και τη δημιουργικότητα της νεολαίας.
• Ψηφιδωτό και Εικαστικά, που ανοίγουν δρόμους στη χειροποίητη τέχνη και την παράδοση.
• Χειροποίητες Δημιουργίες, που ενισχύουν τη δημιουργικότητα και την αγάπη για το καλλιτεχνικό έργο.
• Και βεβαίως, η Νεανική Χορωδία, που συγκεντρώνει τους νέους του τόπου μας και τους ενώνει μέσα από το τραγούδι.

 

Το Ίδρυμα Πολιτισμού  δημιουργεί τις προϋποθέσεις συνεργασίας και ενότητος με όλους τους άλλους αντιστοίχους φορείς, οι οποίοι δραστηριοποιούνται σε όλο το γεωγραφικό εύρος της τοπικής μας Εκκλησίας, ώστε να υπηρετήσουμε από κοινού την διάσωση του πολιτιστικού αποθέματος της περιοχής μας.

Η τοπική μας Εκκλησία με αίσθημα ευθύνης προετοίμασε την Κατηχητική χρονιά 2025 – 2026.

Με την μέριμνα και την καθοδήγηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνού και τις ενέργειες των Υπευθύνων Ιερέων Νεότητος συστήθηκαν και θα λειτουργήσουν Κατηχητικά Σχολεία σε όλες τις μεγάλες και κεντρικές Ενορίες της Ιεράς Μητροπόλεως.

Κατάλληλοι και έμπειροι Κατηχητές, χρησιμοποιώντας σύγχρονα και εύληπτα κατηχητικά βοηθήματα για όλες τις κατηχητικές βαθμίδες προσχολικής ηλικίας, πρώτων τάξεων δημοτικού σχολείου, τελευταίων τάξεων δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου, θα διδάξουν τις βασικές αλήθειες της πίστεώς μας, την παράδοση και τον πολιτισμό μας.

Στη σχετική ανακοίνωση της Μητρόπολης Αιτωλίας και Ακαρνανίας σημειώνεται:

“Προτρέπουμε και παρακαλούμε τους γονείς να στηρίξουν τον θεσμό των κατηχητικών συνάξεων και να παροτρύνουν τα παιδιά τους να συμμετάσχουν σε αυτές, αναζητώντας στους Ενοριακούς Ιερούς Ναούς το εβδομαδιαίο πρόγραμμα.

Θα έχουν την δυνατότητα, μέσω αυτών, να μαθητεύσουν στην εμπειρία της Εκκλησίας, στην αγάπη του Χριστού, να χαρούν την συναναστροφή και την ψυχαγωγία, να διδαχθούν τα ήθη και τις παραδόσεις του τόπου μας, να συμμετάσχουν σε ποικίλες ευκαιρίες και δράσεις που διοργανώνει η Ιερά Μητρόπολή μας καθ’ όλο το εκκλησιαστικό έτος και αφορούν τους νέους.

Ο θεσμός των Κατηχητικών Σχολείων για πολλές δεκαετίες άνθισε στον ευλογημένο τόπο μας, γαλούχησε χιλιάδες παιδιά και νέους με την συμβολή εκατοντάδων Κατηχητών, κληρικών και λαϊκών,

Έχουμε χρέος να διατηρήσουμε τον θεσμό αυτό ζωντανό, να προσφέρουμε την κατηχητική εμπειρία της Εκκλησίας μας στα παιδιά μας με σύγχρονο τρόπο.

Εμπιστευθείτε την Εκκλησία μας. Προτείνετε στα παιδιά σας να γίνουν μέλη των Κατηχητικών Σχολείων της Ενορίας τους. Τα οφέλη που θα αποκομίσουν είναι πολλά. Ας μην στερήσουμε από τα παιδιά μας την αγάπη του Χριστού και το πολύτιμο εφόδιο της πίστης.”

 

Του Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνού

 

Οι δύο περικοπές που ακούστηκαν σήμερα, τόσο η Αποστολική όσο και η Ευαγγελική, κρύβουν μέσα τους το μεγαλείο της προσωπικότητος εκείνων που πήραν την σκυτάλη από τον μεγάλο Διδάσκαλο Ιησού Χριστό και ξεχύθηκαν στα πέρατα της Οικουμένης για να αναγγείλουν το χαρμόσυνο μήνυμα του Ευαγγελίου Του.

Η Ευαγγελική περικοπή περιγράφει την ώρα που ο Ιησούς καλεί τον Πέτρο και τους άλλους μαθητές να Τον ακολουθήσουν. Για να τους πείσει, να τους παροτρύνει να ξαναρίξουν τα δίχτυα τους, μετά από μια νύχτα ψαρέματος χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Το δίχτυ πέφτει στην θάλασσα και η ψαριά είναι τόσο βαριά που χρειάστηκε να βοηθήσουν και τα άλλα πλοιάρια για να ανέβει το κατάφορτο δίχτυ.

Άφωνοι μένουν ο Πέτρος, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης. Μα δε ρωτούν πολλά. Μέσα σε μια στιγμή, η καρδιά τους πλημμυρίζει από τον πόθο να ακολουθήσουν Εκείνον, τον μεγάλο ψαρά των ψυχών. Τα εγκαταλείπουν όλα και Τον ακολουθούν.

Όσο για την Αποστολική περικοπή, ο Απόστολος Παύλος, στην δεύτερη Επιστολή του προς τους Κορινθίους, μας παρουσιάζει την μεγάλη ευθύνη που αισθάνεται ως Απόστολος.

«Συνεργάτες του Θεού είμαστε, γράφει στους συντρόφους και μαθητές του. Ας μην πάει χαμένη η χάρη που δεχτήκαμε. Να συνεχίσουμε το έργο που μας ανέθεσε ο Θεός με την μεγάλη υπομονή μας στις θλίψεις, τις δυσχέρειες, τις στενοχώριες, τις κακοποιήσεις, τις φυλακίσεις, τις εναντίον μας εξεγέρσεις, τις ταλαιπωρίες, τις αγρύπνιες, την πείνα. Να απευθυνόμαστε στους ανθρώπους με την εντιμότητα, την γνώση της αλήθειας, την ανεκτικότητα, την καλοσύνη, την φώτιση του Αγίου Πνεύματος, την ανυπόκριτη αγάπη» (11:4-6).

Αυτό το ήθος και αυτή η συμπεριφορά είναι, αγαπητοί μου αδελφοί, η απάντηση της Εκκλησίας σε έναν κόσμο εγωισμού, βίας και απληστίας. Και σε κάθε τοπική ορθόδοξη Εκκλησία, αυτός που παρέλαβε και εκφράζει τα χαρίσματα αυτά, είναι ο ορθόδοξος Επίσκοπος.

Πριν ο Χριστός αναληφθεί στον ουρανό, έθεσε τους Αποστόλους ως ακρογωνιαίους λίθους της Εκκλησίας, όπως αναφέρει ο μεγάλος ιστορικός της Εκκλησίας Ευσέβιος Καισαρείας (3,4,10), ορίζοντάς τους ουσιαστικά, πρώτους Επισκόπους της Εκκλησίας. Από Αυτούς ξεκινά η αδιάσπαστη σειρά όλων των Ορθόδοξων Επισκόπων μέχρι σήμερα, όπως αναφέρει ο Άγιος Ειρηναίος Λυώνος (Κατά αιρέσεων, Γ’ 3,1). Αυτό ονομάζεται «Αποστολική διαδοχή». Έτσι, ο Επίσκοπος της Τοπικής μας Εκκλησίας έχει αποστολική διαδοχή, ανήκει δηλαδή, στην νοητή αλυσίδα που ξεκινά από τον Χριστό και εκφράζει τον λόγο της δικής Του αληθείας.  Όχι όμως μόνον αυτό: Ο Επίσκοπος είναι και ο εκφραστής και εγγυητής της ορθότητος της πίστεως, όπως διατυπώθηκε στις Οικουμενικές Συνόδους. Κατά συνέπεια, ο Τοπικός Επίσκοπος είναι ο μόνος αρμόδιος να μεριμνήσει, ώστε, ο,τιδήποτε κηρύττεται η διδάσκεται στην Τοπική Εκκλησία να είναι απολύτως σύμφωνο με το Ευαγγέλιο του Χριστού και την διδασκαλία των Οικουμενικών Συνόδων.

Στην μεγάλη αυτή ευθύνη της διδασκαλίας και του κηρύγματος προστίθεται και μία ακόμα σημαντικότερη: Η τέλεση των Ιερών Μυστηρίων, δηλαδή η τέλεση των ορατών εκείνων Ακολουθιών, μέσω των οποίων προσφέρεται στους πιστούς η πανσθενουργός Χάρη του Παναγίου Πνεύματος. Μέχρι τον έκτο (6ο) αιώνα, όλα τα Μυστήρια τα τελούσε αποκλειστικά ο Επίσκοπος. Καθώς όμως ο αριθμός των πιστών αυξανόταν, η δυνατότητα της τελέσεως των Μυστηρίων και του κηρύγματος παραχωρήθηκε στους Πρεσβυτέρους. Αυτό όμως δεν ακυρώνει την αποκλειστική ευθύνη του Επισκόπου. Στην πραγματικότητα, ο κάθε Πρεσβύτερος που κηρύττει ή τελεί τα Μυστήρια αποτελεί την φωνή και την εικόνα του Τοπικού Επισκόπου στην κάθε Ενορία.

Εάν θα επιθυμούσαμε να μετατρέψουμε σε εικόνα τον ρόλο του Επισκόπου, θα τον τοποθετούσαμε στο κέντρο και γύρω του, σε έναν πρώτο παράλληλο κύκλο, θα τοποθετούσαμε όλους τους Ιερείς και σε έναν τρίτο κύκλο όλους τους πιστούς. Κάθε Θεία Λειτουργία που τελείται σε μια Τοπική Εκκλησία αποτελεί απεικόνιση της μίας Θείας Λειτουργίας που τελείται μέσα στα όριά της, με μοναδικό λειτουργό τον Επίσκοπο. Αλλά και εκείνος δεν ασκεί ένα δικό του αξίωμα και δεν αποτελεί, ως άνθρωπος, το κέντρο της Τοπικής Εκκλησίας, αλλά υπάρχει ως απεικόνιση του ίδιου του Χριστού, ο Οποίος βρίσκεται ανάμεσα μας στο «εδώ» και στο «τώρα», όπως δίδαξε και ο Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος. Και καθώς ο κάθε Επίσκοπος συνδέεται με τους άλλους Επισκόπους, ως Μέλος της Ιεράς Συνόδου, σε κάθε Θεία Λειτουργία είναι σαν να συμμετέχουμε όλοι μας ως Μέλη της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας.

Στο πρόσωπο του Επισκόπου δεν βλέπουμε έναν αξιωματούχο ή έναν διοικητικό προϊστάμενο, αλλά έναν πατέρα, ο οποίος δέχτηκε την δωρεά της πατρικής αγάπης από τον ίδιο τον Χριστό και την σκορπίζει προς όλους μας. Ο τοπικός Επίσκοπος κάνει ορατή την παρουσία του Χριστού ανάμεσά μας και έχει ως κέντρο της δικής του ζωής τα λόγια Εκείνου που του δώρισαν την ιερωσύνη: «Εγώ είμαι ο καλός ποιμένας· ο καλός ποιμένας θυσιάζει την ζωή του για χάρη των προβάτων» (Ιω.10:11).

Αντιλαμβάνεστε λοιπόν, πως το έργο του Επισκόπου μεταβάλλεται συχνά σε σταυρό αγάπης και αυταπάρνησης, ο οποίος γίνεται ακόμη βαρύτερος εξ αιτίας της μεγάλης ευθύνης για τη διατήρηση της ενότητας της Τοπικής Εκκλησίας. Για τον λόγο αυτό, όλοι μας, πέρα από την ευθύνη του Επισκόπου, πρέπει να έχουμε και επίγνωση της δικής μας ευθύνης για την ενότητα και την πνευματική πρόοδο της Τοπικής μας Εκκλησίας. Ιδιαίτερα, η συμμετοχή στη Θεία Λειτουργία, με συνειδητή πίστη αλλά και με βαθιά γνώση όσων τελούνται, αποτελεί καύχημα αλλά και ενίσχυση της διακονίας του Επισκόπου, η οποία εκπληρώνει συγχρόνως την επιθυμία του Κυρίου μας να πορευθούμε ενωμένοι προς την ουράνια βασιλεία Του, ως δικοί Του αδελφοί και συλλειτουργοί.

Σε ιδιαίτερα θερμό κλίμα πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2025, στο Ξενοκράτειο Αρχαιολογικό Μουσείο της Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου, η υπογραφή Μνημονίου Συνεργασίας μεταξύ της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας και των Διευθύνσεων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Αιτωλοακαρνανίας.

Το μνημόνιο προβλέπει τη συνεργασία των εμπλεκόμενων φορέων σε ζητήματα εκπαιδευτικών δράσεων και προγραμμάτων, με στόχο την πνευματική και μορφωτική καλλιέργεια των μαθητών, αλλά και την αντιμετώπιση κοινωνικών φαινομένων, όπως η σχολική βία και ο αποκλεισμός.

Η έναρξη αυτής της συνεργασίας συμπίπτει με την 200ή Επέτειο της Εξόδου του Μεσολογγίου και συνοδεύεται από την παρουσίαση ενός πρωτοποριακού εκπαιδευτικού προγράμματος, το οποίο σχεδιάστηκε με στόχο την ενίσχυση της ιστορικής μνήμης, αλλά και την αντιμετώπιση προκλήσεων που εμφανίζονται μεταξύ των παιδιών και των εφήβων στο σχολικό περιβάλλον.

Στον χαιρετισμό του, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνός υπογράμμισε την ανάγκη συνεργασίας όλων των φορέων παιδείας και πολιτισμού, επισημαίνοντας πως «μόνο μέσα από τον διάλογο και την ενότητα μπορούμε να ενισχύσουμε τη συνοχή της τοπικής μας κοινωνίας και να προετοιμαστούμε για τις προκλήσεις του μέλλοντος».

Από την πλευρά του, ο Διευθυντής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης κ. Κωνσταντίνος Ρήγας χαρακτήρισε την πρωτοβουλία ως μία γόνιμη σύζευξη του παιδαγωγικού έργου με την πνευματική προσφορά της Εκκλησίας, ενώ ο Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης κ. Χρήστος Καζαντζής ευχαρίστησε τον Σεβασμιώτατο για τη συνεργασία και τόνισε πως το εκπαιδευτικό πρόγραμμα που αφορά τη διακοσιοστή επέτειο της Εξόδου αναμένεται να έχει ισχυρό αντίκτυπο στην τοπική εκπαιδευτική κοινότητα.

Την παρουσίαση της τελετής πραγματοποίησε ο κ. Χρήστος Ζήσης, Διευθυντής του Ιδρύματος Πολιτισμού της Ιεράς Μητροπόλεως, ενώ τη γενική επιμέλεια και προετοιμασία της πρωτοβουλίας είχε ο κ. Ηλίας Λιαμής, Πρόεδρος της Συνοδικής Υποεπιτροπής Καλλιτεχνικών Εκδηλώσεων της Εκκλησίας της Ελλάδος και Καθηγητής της Ελληνογαλλικής Σχολής «Άγιος Ιωσήφ».

Ο χαιρετισμός του Μητροπολίτη κ. Δαμασκηνού

«Με πολλή χαρά αλλά και συγκίνηση σας υποδέχομαι σε αυτήν την Τελετή, η οποία με τον πιο επίσημο τρόπο επιβεβαιώνει την επιθυμία τόσο της Τοπικής μας Εκκλησίας όσο και της Εκπαιδευτικής Κοινότητας να συνεργαστούμε με απώτερο κοινό σκοπό την πνευματική πρόοδο και τη μορφωτική καλλιέργεια της τοπικής μας κοινωνίας…

(…) Εύχομαι, ο Πανάγαθος Θεός να ευλογήσει αυτή την πρωτοβουλία μας και να μας οδηγήσει, από κοινού, σε δρόμους υψηλών οραματισμών, τους οποίους τόσο ανάγκη έχει η Ελλάδα του 21ου αιώνα.»

Η συνεργασία προβλέπει τη δημιουργία τετραμελούς επιτροπής παρακολούθησης, με τη συμμετοχή των εποπτών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, καθώς και δύο στελεχών της Ιεράς Μητροπόλεως, με στόχο τον συντονισμό και την υλοποίηση κοινών δράσεων, που θα αφορούν τόσο την εκπαιδευτική και πνευματική πρόοδο των μαθητών, όσο και την ενίσχυση του κοινωνικού ιστού της περιοχής.

Η Ιερά Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας, η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας και η Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης της Περιφερειακής Ενότητας Αιτωλοακαρνανίας στο πλαίσιο της αγαστής συνεργασίας και με στόχο την ενίσχυση της εκπαιδευτικής διαδικασίας και την προαγωγή της κοινωνικής αλληλεγγύης, του πολιτισμού και της ιστορικής μνήμης, προχωρούν στην υπογραφή  Μνημονίου Συνεργασίας,

Η υπογραφή του μνημονίου θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη, 17 Σεπτεμβρίου 2025, στις 12:00 το μεσημέρι, στο Ξενοκράτειο Αρχαιολογικό Μουσείο Ι.Π. Μεσολογγίου και αποτελεί μια ιδιαίτερα σημαντική στιγμή για τον εκπαιδευτικό και πολιτιστικό ιστό της περιοχής καθώς και για την Τοπική μας Εκκλησία.

Στο πλαίσιο του μνημονίου, προβλέπεται η υλοποίηση εκπαιδευτικού προγράμματος αφιερωμένο στην Επέτειο των 200 ετών από την Έξοδο του Μεσολογγίου, με στόχο οι μαθητές να γνωρίσουν σε βάθος την ιστορία της πόλης τους, να συνδεθούν με τα γεγονότα του 1826 και να αναπτύξουν αξίες όπως η ανιδιοτέλεια, η θυσία και η πατριωτική συνείδηση. Το πρόγραμμα θα περιλαμβάνει εκπαιδευτικά εργαστήρια, δραστηριότητες ιστορικής αναπαράστασης και συμμετοχή σε πολιτιστικές εκδηλώσεις της περιοχής.

Η Ιερά Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας θα συνδράμει με την πνευματική και ηθική καθοδήγηση, ενώ οι Διευθύνσεις Εκπαίδευσης θα συντονίζουν τη συμμετοχή των σχολικών μονάδων και θα παρέχουν επιστημονική υποστήριξη στην υλοποίηση των δράσεων σε συνεργασία με τους αποσπασμένους εκπαιδευτικούς της Ιεράς Μητροπόλεως και τους εκπαιδευτικούς των Σχολικών Μονάδων.

Η συνεργασία αυτή ενώνει Εκκλησία και Εκπαίδευση, δίνοντας στους μαθητές τη δυνατότητα να γνωρίσουν την ιστορία τους και να ενισχύσουν την εθνική τους συνείδηση.

Η υλοποίηση των κοινών δράσεων θα ξεκινήσει άμεσα, με προγραμματισμένες συναντήσεις, εκπαιδευτικά εργαστήρια και πολιτιστικές εκδηλώσεις σε όλη την Περιφερειακή Ενότητα Αιτωλοακαρνανίας. Το μνημόνιο αυτό αναμένεται να αποτελέσει πρότυπο για μελλοντικές συνεργασίες μεταξύ εκπαιδευτικών φορέων και τοπικών κοινωνικών και πνευματικών οργανισμών.

Με αυτή τη συνεργασία, η εκπαίδευση στην Αιτωλοακαρνανία αποκτά νέα δυναμική, ενισχύοντας τη διασύνδεση γνώσης, ιστορίας, πολιτισμού και κοινωνικής ευθύνης.