Τους «Τρεῖς Μεγίστους Φωστῆρες τῆς Τρισηλίου Θεότητος», τον Μέγα Βασίλειο, τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο και τον Γρηγόριο τον Θεολόγο, τους προστάτες της Παιδείας και των Γραμμάτων τίμησε η Ιερά Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας την Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2025.
Το απόγευμα της παραμονής, στην Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου και στον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής τελέσθηκε η ακολουθία του πανηγυρικού Εσπερινού, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνού, με την συμμετοχή των Κληρικών της Ιεράς Πόλεως, προεξάρχοντος του Αρχιερατικού Επιτρόπου Μεσολογγίου Αρχιμ. Αναστασίου Καντάνη.
Κατά την απόλυση του Εσπερινού τελέσθηκε Αρτοκλασία υπέρ υγείας των Εκπαιδευτικών και Επιμνημόσυνη Δέηση υπέρ αναπαύσεως όλων των κεκοιμημένων Εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας και της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Αιτωλοακαρνανίας.
Αμέσως μετά, εντός του Ιερού Ναού, πραγματοποιήθηκε τιμητική εκδήλωση για δύο καταξιωμένους συνταξιούχους εκπαιδευτικούς της Πρωτοβάθμιας και της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, τον κ. Διονύσιο Μπερερή και την κα Όλγα Αδρασκέλα – Πατογιάννη αντίστοιχα.
Για την εκπαιδευτική προσφορά και την προσωπικότητα του κ. Μπερερή μίλησε ο τ. Αντινομάρχης κ. Δημοσθένης Καπώνης. Χαρακτήρισε τον κ. Μπερερἠ «σεβαστό, εγκάρδιο και αγαπητό μεταξύ των μαθητών και των συγχωριανών που ενέπνεε τον σεβασμό και την αποδοχή στο σύνολο της τοπικής κοινωνίας. Με το πλατύ του χαμόγελο αντιμετώπιζε και αγκάλιαζε όλους τους μαθητές του, ασχέτως των επιδόσεων τους στα μαθήματα και στις εν γένει σχολικές δραστηριότητες… Ωστόσο και πέραν των διδακτικών του υποχρεώσεων καταλυτικός ήταν ο ρόλος του στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς μας, καθώς και στον γενικότερο προσανατολισμό μας, όταν ως νέοι μπαίναμε στην εφηβεία και στις μετέπειτα μεγαλύτερες εκπαιδευτικές μας υποχρεώσεις. Ήταν ένας δεύτερος πατέρας, αλλά και φίλος μας ταυτόχρονα. Το Σχολείο και οι μαθητές του ήταν γι’ αυτόν οι πρώτες και αδιαπραγμάτευτες προτεραιότητές του».
Ακολούθως ο Σεβασμιώτατος επέδωσε τον Χρυσό Σταυρό της Ιεράς Μητροπόλεως στον κ. Διονύση Μπερερή, ο οποίος ευχαρίστησε τον Σεβασμιώτατο για την τιμητική διάκριση, λέγοντας ότι «στο πρόσωπό μου τιμά τον Δάσκαλο και το λειτούργημά του». Αναφέρθηκε στο έργο των Τριών Ιεραρχών τονίζοντας, ότι «αναδείχτηκαν μαργαριτάρια, πυξίδες του πνεύματος, πηγές ουράνιου πλούτου και ποταμοί θεογνωσίας. Αρμονικοί συνδετικοί κρίκοι του ελληνικού και χριστιανικού πνεύματος».
Μιλώντας για το πώς ο ίδιος βίωσε την διδακτική εμπειρία, τόνισε ότι: «είχα πάντα στο νου μου τα νάματα, με τα οποία οι Τρεις Ιεράρχες καταύγασαν την οικουμένη και την εικόνα του δασκάλου, όπως την φιλοτέχνησαν και την ζωγράφισαν οι Άγιοι των γραμμάτων. Του δασκάλου εκείνου που έχουν ανάγκη οι δικοί μας καιροί και οι μελλούμενοι. Του δασκάλου εκείνου που συνδυάζει αρμονικά το ανεπίληπτο ήθος και την αγάπη για τους μαθητές του. Εκείνου που με ενθουσιασμό και ευλάβεια εκτελεί το μορφωτικό του έργου, που είναι επινοητικός και δημιουργικός σε μεθόδους διδασκαλίας, ελκυστικός και επίκαιρος, ποιοτικός και ευχάριστος. Του δασκάλου που το έργο του δεν σταματά πάνω στην έδρα, αλλά γίνεται φάρος καλής συμπεριφοράς και δραστηριοτήτων μέσα στην κοινωνία».
Ολοκληρώνοντας, απευθύνθηκε στους νέους μαθητές προτρέποντάς τους: «ακούστε τις παραινέσεις των γονέων και των δασκάλων σας. Να σας διακρίνει εργατικότητα, αγάπη για τον συνάνθρωπο, φιλότιμο, φιλαλήθεια, συνεργατικότητα. Μακριά ο εγωϊσμός, ο φθόνος, η αδικία. Γαλουχηθείτε με τα θεία νάματα της Θρησκείας και της Πατρίδας».
Για το έργο, την εκπαιδευτική και κοινωνική προσφορά της κας Όλγας Αδρασκέλα – Πατογιάννη μίλησε η φιλόλογος κα Ευαγγελία Μανθάτη – Παλαιολόγου, η οποία αναφέρθηκε στην καλοσύνη, το χαμόγελο, την ευγένεια και την δημοκρατικότητα του χαρακτήρα της. Υπογράμμισε επίσης την εργατικότητά της, το φιλότιμο, την υπομονή, την υπευθυνότητα και τη συνέπειά της, την ειλικρινή αγάπη για τα παιδιά, την άριστη κατάρτιση της ως προς την διδασκαλία, τις καλές σχέσεις με τους συναδέλφους, την πραγματική έγνοια για το δημόσιο σχολείο και τη διάθεση προσφοράς. «Αυτά τα χαρίσματα δεν την εγκατέλειψαν ποτέ. Πάντοτε είχε και έχει το μυαλό της το σχολείο και τα παιδιά», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας περικόσμησε την κα Αδρασκέλα με τα διακριτικά της τιμητικής διακρίσεως της Ιεράς Μητροπόλεως και η τιμώμενη εμφανώς συγκινημένη ευχαρίστησε τον Σεβασμιώτατο για την τιμή στο πρόσωπό της, ευχαρίστησε τους δικούς της δασκάλους όλων των βαθμίδων, τους συναδέλφους της και τους μαθητές της σε όλα τα σχολεία που δίδαξε.
Μιλώντας για τους Τρεις Ιεράρχες ανέφερε ότι είναι «πανάξια πρότυπα, σπουδαίοι πανεπιστήμονες με ακτινοβολία παγκόσμια, αλλά και κοινωνικοί εργάτες που θυσίασαν τη ζωή τους για την Εκκλησία και τον συνάνθρωπο».
Αναφερόμενη στον ρόλο του σχολείου και του εκπαιδευτικού, τόνισε ότι «Σχολείο δεν θα πρέπει να είναι μόνο το μάθημα και η προώθηση στο πανεπιστήμιο, αλλά κυρίως η διαμόρφωση του χαρακτήρα και της προσωπικότητας των παιδιών. Ο εκπαιδευτικός οφείλει να σκύβει πάνω από το παιδί, να αφουγκράζεται τις ανησυχίες και τις αγωνίες του, να ακούει τους προβληματισμούς του, να το συμβουλεύει και να το κατευθύνει. Να το αφήνει να εκφράζει την άποψή του, να κάνει διάλογο μαζί του, να μην είναι αυστηρός. Τα παιδιά θέλουν αγάπη. Έτσι τα κερδίζεις».
Τέλος μίλησε για τις διαφορές των σχολείων και των μαθητών των αστικών κέντρων με αυτά της υπαίθρου και για το φαινόμενο της ενδοσχολικής βίας, εκφράζοντας την παράκληση προς τους ειδικούς και τους ιθύνοντες να το μελετήσουν και να το διαχειριστούν προσεκτικά και αποτελεσματικά, γιατί προκαλεί μέγιστη ζημιά στα σχολεία και στα ίδια τα παιδιά.
Την επιμέλεια, τον συντονισμό και την παρουσίαση της εκδήλωσης είχε ο Αρχιερατικός Επίτροπος Μεσολογγίου, Αρχιμ. Αναστάσιος Καντάνης.
Το απόγευμα της Πέμπτη 30ης Ιανουαρίου στο Αγρίνιο, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Παπαστρατείου Μεγάρου της Γυμναστικής Εταιρείας έλαβε χώρα η εορταστική εκδήλωση προς τιμήν δύο συνταξιούχων εκπαιδευτικών, της κας Μαρίας Μπαλιάτσα, Εκπαιδευτικού Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και του κ. Ιωάννη Κωστάκη, Εκπαιδευτικού Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
Για το πρόσωπο και το έργο της κας Μπαλιάτσα μίλησε ο κ. Άρης Γιαννακάς, Επίκουρος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών. Χαρακτήρισε την κα Μπαλιάτσα ως την καλύτερη δασκάλα του, που τον δίδαξε, τον επηρέασε και τον καθοδήγησε περισσότερο μετά τους γονείς του και αναφέρθηκε στα χαρακτηριστικά γνωρίσματα που κάνουν αυτή την διαφορά. «Ως Ηπειρώτισσα στην καταγωγή διακρινόταν για το «Γιαννιώτικο» μέτρο. «Μετρημένη λοιπόν σε όλα της η κα Μαρία! Μόνο σε ένα πράγμα δεν είχε και δεν έχει μέτρο. Στο χαμόγελο, που σκόρπιζε απλόχερα σε κάθε μαθητή της και σκορπίζει μέχρι σήμερα σε κάθε συνάνθρωπο και συνομιλητή της. Δεν διέκρινε ποτέ μαθητές. Δεν ήταν πάνω από τους μαθητές της, ήταν δίπλα τους, συνοδοιπόρος σε κάθε δυσκολία τους. Ενδιαφερόταν για όλους. Όταν και όποτε χρειάζονταν να είναι αυστηρή ήταν, ας μου επιτραπεί η έκφραση, «αγαπητικά» αυστηρή. Μας νουθετούσε, μας συμβούλευε με ξέχειλη αγάπη και αυτή η «αυστηρή» αγάπη, ήταν που σε έκανε να δέχεσαι τις συμβουλές της και να πείθεσαι, ότι είναι για το καλό σου και να τις ακολουθείς. Ρωτούσε πάντοτε για εμάς, με το ενδιαφέρον του ανθρώπου που σιωπηρά και ταπεινά προσεύχεται για σένα, με ενδιαφέρον να σε συμβουλέψει».
Αναφερόμενος στην κινητήρια δύναμη που την ενέπνεε στο έργο της, τόνισε ότι «είχε αποκαταστήσει μέσα της, είχε εγκαθιδρύσει και ενισχύσει την αγάπη της για το Χριστό. Είναι γνωστό, ότι όταν όλοι μας αποκαταστήσουμε τη σχέση μας με το Χριστό και εμπιστευτούμε το Θεό Πατέρα, αυτό αντανακλάται άμεσα στη σχέση μας με τους συνανθρώπους μας. Η κα Μαρία είχε και έχει κάνει πράξη την σταυρική αγάπη, κάθετα προς το Χριστό και οριζόντια προς τους ανθρώπους. Αυτή η σχέση με το Χριστό ήταν και είναι αυτό που την κάνει να ξεχωρίζει ως δασκάλα και ως άνθρωπος».
Ο Σεβασμιώτατος απένειμε τον Χρυσό Σταυρό της Ιεράς Μητροπόλεως στην τιμώμενη, με τους παρευρισκομένους να χειροκροτούν και η κα Μπαλιάτσα συγκινημένη, ευχαρίστησε για την τιμητική διάκριση, λέγοντας ότι «εδώ, στη θέση μου, θα μπορούσε να είναι ο κάθε εκπαιδευτικός. Όμως, ο Σεβασμιώτατος θέλησε να τιμήσει και στο πρόσωπό μου όλους εσάς». Ανέφερε επίσης ότι «σήμερα οι Τρεις Ιεράρχες τιμούν την εκπαίδευση, δασκάλους και μαθητές» και ευχήθηκε «να ενστερνιστούμε όλοι τα άγια και σοφά μηνύματα τους», ενώ ζήτησε τις ευχές όλων, ώστε «ο Τίμιος Σταυρός του Κυρίου που απόψε εσείς μου προσφέρατε να αποτελεί το εφόδιο για το υπόλοιπο της ζωής μου».
Ακολούθως, ο κ. Φώτης Μάλαινος, θεολόγος – φιλόλογος, τέως Λυκειάρχης αναφέρθηκε στο έργο και την προσφορά του κ. Ιωάννη Κωστάκη, χαρακτηρίζοντάς τον «διακεκριμένο θεολόγο του τόπου μας, τον οποίο τιμά σήμερα η Ιερά Μητρόπολή μας για την τεράστια και πολύχρονη προσφορά του στην εκπαίδευση, την κοινωνία και την τοπική μας εκκλησία».
Μιλώντας για το έργο του ανέφερε, ότι «ως θεολόγος καθηγητής προσπαθούσε να μεταδώσει στους μαθητές του τα μηνύματα και τις αξίες της χριστιανικής ζωής, παράλληλα με την επιστημονική γνωσιολογική ύλη των σχολικών εγχειριδίων του μαθήματος των Θρησκευτικών. Προσπαθούσε να καλλιεργήσει στους μαθητές του την πίστη και την αγάπη προς τον Χριστό, την σύνδεσή τους με την λειτουργική ζωή της Εκκλησίας, τον σεβασμό προς τους κληρικούς μας». Συνεχίζοντας, τόνισε ότι «ο Ιωάννης Κωστάκης ήταν και είναι ένας εκκλησιαστικός και ιεραποστολικός θεολόγος, άνθρωπος των έργων και όχι των λόγων, αληθινός πατέρας των κατά πνεύμα παιδιών του».
Τέλος αναφέρθηκε στο ιεροκηρυκτικό του έργο, λέγοντας ότι: «υπήρξε θαυμάσιος, ακαταπόνητος και πληθωρικός ιεροκήρυκας που επί εξήντα χρόνια δεν έπαψε να κηρύττει ανελλιπώς των θείο λόγο, σε πόλεις και χωριά. Το κήρυγμά του ήταν πάντοτε θεολογικό, χριστοκεντρικό, πατερικό, εποικοδομητικό, παραδοσιακό αλλά και σύγχρονο, δομημένο, σαφές, περιεκτικό, σύντομο και φιλολογικώς άψογο». Για την προσφορά του στην τοπική μας Εκκλησία τόνισε, ότι «συνέβαλε τα μέγιστα στην ίδρυση της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής «Δαυίδ ο Ψαλμωδός», της οποίας ψυχή ήταν ο αείμνηστος Πρωτοψάλτης Γεράσιμος Πρεβεζιάνος και σπονδυλική στήλη ο τιμώμενος καθηγητής, ο οποίος επί πολλά έτη υπηρέτησε ως μέλος της Δ.Ε., ταμίας και κυρίως ως ο ακαταπόνητος γραμματέας αυτής, που σήκωσε στους ώμους του την γραμματειακή και οργανωτική στήριξη, κατά την ίδρυση και τα πρώτα χρόνια λειτουργίας της».
Στο δεύτερο μέρος της εκδήλωσης η Γυναικεία Βυζαντινή Χορωδία του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου Αγρινίου, υπό την διεύθυνση της Μουσικού κας Γεωργίας Βουλδή, απέδωσε εκκλησιαστικούς ύμνους και άσματα της εορτής των Τριών Ιεραρχών, κάνοντας την πρώτη της εμφάνιση σε εκδήλωση της Ιεράς Μητροπόλεως και αποσπώντας το θερμό χειροκρότημα των παρευρισκομένων.
Την επιμέλεια και την παρουσίαση της εκδήλωσης είχε ο Αρχιερατικός Επίτροπος Αγρινίου, Αρχιμ. Νεκτάριος Τριάντης.
Κλείνοντας και τις δύο εκδηλώσεις ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνός αναφέρθηκε στην τιμή που αποδίδει η Εκκλησία μας στους Τρεις Ιεράρχες, συγκαταλέγοντάς τους στις τρεις πρώτες θέσεις των Αγίων Πατέρων Ιεραρχών. «Δικαίως όμως και οι τρεις θα μπορούσαν να συγκαταριθμηθούν και στην χορεία Αγίων Ισαποστόλων, διότι η ζωή τους ήταν αποστολομίμητη, αφού κήρυξαν με τον ίδιο αποστολικό ζήλο και με το ίδιο αποστολικό φρόνημα. Ποιός θα μπορούσε να τους αρνηθεί όμως θέση και μέσα στη χορεία των Αγίων Μαρτύρων, αφού οδηγήθηκαν στο μαρτύριο της αγάπης, στο όνομα της οποίας προσέφεραν τα μέγιστα στην αγία μας Εκκλησία. Και όσιοι θα μπορούσαν να αποκληθούν, διότι βίωσαν την οσιακή ζωή και πολιτεία, γενόμενοι πρότυπα οσιακής βιοτής. Αλλά και Προφήτες θα μπορούσαμε να τους αποκαλέσουμε, αφού ο λόγος τους ήταν και είναι πάντοτε προφητικός, δηλαδή επίκαιρος και διαχρονικός. Αυτούς λοιπόν τους “τρεῖς μεγίστους φωστῆρες τῆς Τρισηλίου Θεότητος“ η σοφία της Εκκλησίας μας έθεσε προστάτες των γραμμάτων και της παιδείας».
Συνεχίζοντας ο Μητροπολίτης κ. Δαμασκηνός αναφέρθηκε στην τιμή που αποδίδει η τοπική μας Εκκλησία προς την εκπαιδευτική κοινότητα, λέγοντας ότι «αναρίθμητοι εκπαιδευτικοί στα πρόσωπα των Τριών Ιεραρχών και Οικουμενικών Διδασκάλων είδαν και βίωσαν την πηγή της δικής τους έμπνευσης, της δικής τους ενδυνάμωσης. Είδαν τους φωτεινούς οδοδείκτης που φώτισαν την εκπαιδευτική τους διαδρομή και καθοδήγησαν τα βήματα τους να ιερουργήσουν το μέγιστο μυστήριο της παιδείας των νέων ανθρώπων.
Τιμώντας λοιπόν τους προστάτες της παιδείας, η τοπική μας Εκκλησία χθες στην Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου και σήμερα στην πόλη του Αγρινίου διοργάνωσε αυτή την τιμητική εκδήλωση ως απόδοση της οφειλόμενης τιμής και του δικαίου επαίνου στους παλαίμαχους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι έλαβαν στα χέρια τους το άροτρον της παιδείας και πότισαν την γη της εκπαιδευτικής τους προσφοράς με το τίμιο δάκρυ και με τον αγιασμένο ιδρώτα του κόπου τους και της διακονίας τους. Οι ίδιοι δεν επεζήτησαν, ούτε λαχτάρησαν αυτή την τιμή. Οφείλουμε να τους αποδώσουμε τον δίκαιο έπαινο, γιατί θέλουμε να τους θέσουμε ως παραδείγματα και για τους σύγχρονους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι επιβάλλεται να γνωρίζουν ποιοί προηγήθηκαν, ποιοί έγραψαν τη δική τους ιστορία και ποιοί καλλιέργησαν το γεώργιο της τοπικής μας Εκκλησίας, με τον ιεραποστολικό τους ζήλο και την εκκλησιαστική και εκπαιδευτική τους προσφορά».
Ο Σεβασμιώτατος τόνισε, ότι η Αιτωλοακαρνανία ανέδειξε μεγάλες προσωπικότητες στον χώρο των γραμμάτων και της παιδείας, τους οποίους η Ιερά Μητρόπολη περιβάλλει με τιμή και σεβασμό και αναφέρθηκε ξεχωριστά στον κάθε τιμώμενο μιλώντας για την προσφορά και το έργο του στην τοπική κοινωνία και για τους λόγους που η Ιερά Μητρόπολη απέδωσε την ύψιστη τιμητική διάκριση, υπογραμμίζοντας ότι είναι το ελάχιστο “ευχαριστώ” που ως τοπική Εκκλησία λέμε για την προσφορά τους στον τόπο μας.
Τέλος, ευχαρίστησε τους ομιλητές που κατέθεσαν το καταστάλαγμα της καρδιάς τους προς τιμήν των δασκάλων τους, τα μέλη της χορωδίας, τους συντονιστές των εκδηλώσεων και όλους όσοι συμμετείχαν σε αυτές, μεταξύ των οποίων ήταν εκπρόσωποι των τοπικών αρχών, συγγενείς και φίλοι των τιμηθέντων.
