Εκτεταμένες συντηρήσεις σε σχολεία όλων των βαθμίδων υλοποιεί ο Δήμος Αγρινίου με το έργο «Επισκευή και Συντήρηση σχολικών κτιρίων και αύλειων χώρων» προϋπολογισμού 1.100.000,00€.
Η μελέτη αφορά στην επίστρωση των αθλητικών γηπέδων των σχολείων με ειδικό ελαστοπλαστικό δάπεδο αλλά και συνοδευτικές εργασίες αποκατάστασης αύλειων χώρων. Προβλέπονται παρεμβάσεις με πλακοστρώσεις για την αποκατάσταση επικινδύνων τμημάτων στις πλακοστρωμένες επιφάνειες αφού προηγηθούν οι κατάλληλες προεργασίες (καθαιρέσεις σκυροδεμάτων, επιχώσεις, σκυροδετήσεις δαπέδων κλπ). Σε κάποιες περιπτώσεις θα κατασκευαστούν αγωγοί όμβριων για την απομάκρυνση των νερών ανάλογα με τις ανάγκες των σχολείων.
Ο δήμαρχος Αγρινίου, Γιώργος Παπαναστασίου τόνισε ότι με τα έργα αυτά, η δημοτική αρχή, δημιουργεί ακόμη ασφαλέστερες συνθήκες λειτουργίας στα σχολεία της πόλης: «Σε συνεργασία με την Σχολικές Επιτροπές και τους Διευθυντές συνεχίζουμε την προσπάθεια μας για την κάλυψη των αυξημένων αναγκών στην εκπαίδευση.
Μέσα στο καλοκαίρι θα εργαστούμε εντατικά ώστε να συντηρήσουμε και να επισκευάσουμε αθλητικά γήπεδα και να κάνουμε πιο ασφαλείς τους αύλειους χώρους.
Διαχρονικός στόχος μας παραμένει η αναβάθμιση και η φροντίδα των σχολικών υποδομών.
Είναι προτεραιότητα αλλά και υποχρέωση μας απέναντι στα παιδιά και την εκπαιδευτική κοινότητα».
Από την ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ (Α.Ε.Κ.) για Παρέμβαση στη ΔΥΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση για την επικείμενη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση:
“Ήλθε η ώρα ενός ρωμαλέου και ανυπότακτου πολύπλευρου εκπαιδευτικού κινήματος
Ζωντανά και συνεργατικά σχολεία ανοιχτά στη γνώση και τη ζωή
Ναι στο ζωντανό και ενιαίο σχολείο των πολλών
ΟΧΙ στο εικονικό σχολείο της αμάθειας (τηλεκπαίδευσης/τηλεργασίας). ΟΧΙ μικρόφωνα ή και κάμερες στις αίθουσες
Η κατάργηση της ζωντανής διδασκαλίας οδηγεί στην αμάθεια, στη κατηγοριοποίηση, μαθητών και σχολείων
Η απομάκρυνση των μαθητών από τα σχολεία μειώνει την κοινωνικοποίηση και τη συνεργατικότητα και απομονώνει.
Σε περιπτώσεις ακραίων συνθηκών επεκτείνουμε σε μαθήματα και προσωπικό την ζωντανή κατ’ οίκον διδασκαλία ή αναπληρώνουμε πολυποίκιλα την αναγκαία μαθησιακή ύλη (Πρόσθετη Διδακτική στήριξη, παράλληλη στήριξη, αύξηση διδακτικού ετήσιου χρόνου)
Αγωνιζόμαστε για να ΄ναι τα σχολεία πληθυντικός του ονείρου! Όχι στις «κλειδαρότρυπες»!
Συναδέλφισσες / φοι
Η σταδιακή επιστροφή στα σχολεία, αναδεικνύει μία σειρά από αντιφάσεις και γεννά αρκετά ερωτήματα. Αυτά το μόνο που φανερώνουν είναι ότι η κυβέρνηση αντιμετώπισε καθαρά πειραματικά (και επικοινωνιακά) ακόμη και το άνοιγμά τους, για να δημιουργήσει μία εικόνα επιστροφής στη “μερική κανονικότητα”, να προωθήσει άμεσα το διχασμό των μαθητών σε ζωντανά και δήθεν εικονικά παρακολουθούντων (βλέπε εγκ. 15.05.2020), αλλά όχι συμμετεχόντων, γι αυτό τους έκλεισε «πονηρά» και το μάτι νωρίτερα για να μην έρθουν στο σχολείο. Μπροστά μάλιστα στη μεγάλη ύφεση και τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα που ήδη σχεδιάζει (μείωση διορισμών έως και αόριστη παράταση της αδιοριστίας, μειώσεις μισθών, μόχλευση συντάξεων και φόρων, αναδιάταξη προσωπικού, κλπ), πουλά πολλά καθρεφτάκια…
Σε αυτές τις επικοινωνιακές τακτικές της κυβέρνησης συνέβαλε και η πλειοψηφία της ΟΛΜΕ με την απεργία παρωδία στις 6-5-2020, για την οποία ήμαστε οι μοναδικοί που διαφωνήσαμε δημόσια από πριν (και όχι μετά, όπως το ΠΑΜΕ) και δεν διευκολύναμε καμία πλευρά να κλείσει τα σχολεία με τη διασπορά του φόβου και την εναλλακτική της τηλεκπαίδευσης, που οδηγεί τους μαθητές σε άλλες επιλογές εκτός του σχολείου.
Λίγο πριν επιστρέψουν στις σχολικές τάξεις οι μαθητές της Γ’ Λυκείου, η υπουργός Παιδείας, επικαλούμενη το δημόσιο συμφέρον, νομοθέτησε αιφνιδιαστικά και σε άσχετο νομοσχέδιο την απ’ ευθείας αντιπαιδαγωγική αναμετάδοση της ζωντανής διδασκαλίας από τη σχολική τάξη για όσους μείνουν σπίτι, επιβάλλοντας στην ουσία τον «μεγάλο αδελφό» και στη σχολική τάξη! Δηλαδή τίθεται ωμά πλέον η κύρια αντίθεση για τον κλάδο: ενιαίο ζωντανό σχολείο των πολλών ή εικονικό και διχοτομικό/αυτόνομο σχολείο; Ζούμε σε μια άλλη, σκοτεινή εποχή. Σήμερα άνθρωποι του πνεύματος (όπως τουλάχιστον τους αποκαλούν τα ΜΜΕ), σαν τον κ. Μπαμπινιώτη, καθώς και το σύνολο των επίσημων ΜΜΕκαθαγιάζουν την άθλια πρακτική της αναμετάδοσης μέσα από την τάξη. Η στόχευση γνωστή. Δεν διευκολύνουν αυτούς που απουσιάζουν, αφού υπάρχουν ζωντανές εναλλακτικές, αλλά θέλουν να επιβάλλουν τον φρονηματισμό και την τρομοκράτηση των εκπαιδευτικών, με την εισαγωγή της λογικής του Μεγάλου Αδελφού στο σχολείο. Παράλληλα θέλουν να πετάξουν στα σκουπίδια το συνεργατικό σχολείο όλης της ζωντανής τάξης για τα παιδιά του λαού και να τα οδηγήσουν από τη σημερινή ημιμάθεια στην ουσιαστική αμάθεια λόγω της απουσίας της κριτικής γνώσης και της ομαδικής ζωντανής ψυχοδυναμικής διδασκαλίας. Απομονώνουν τον εκπαιδευτικό από το μαθητή, τον καθιστούν έρμαιο του μικροφώνου ή και της κάμερας, τον σύρουν ως δάσκαλο και ως εργαζόμενο στο έλεος ενός πανοπτικού αντιδημοκρατικού ελέγχου. Με αυτό τον τρόπο θέλουν να προωθήσουν τόσο την εσωτερική όσο και την εξωτερική αξιολόγηση δομών και προσώπων.
Με τη νομοθέτηση της με κάθε τρόπο και μέσο μεταφοράς ήχου /ή και εικόνας, θέτουν πλέον ως κυρίαρχο τη θεμελίωση της αλλαγής της θεώρησης της Εκπαίδευσης, στα πλαίσια της οποίας θα δίδεται η γνώση σε πακέτα,που θα εκπέμπονται από το κέντρο συντονισμού (ΠΕΚΕΣ) παροχής εκπαιδευτικών υπηρεσιών (αντί του σχολείου και των δασκάλων μέχρι τώρα) στον πελάτη: στο παιδί ως μαθητή, στους γονείς ως φορολογούμενους, στο δάσκαλο ως εργαζόμενο. Μια πρακτική που θα συνεχίζεται τεμαχισμένα (κατάρτιση και όχι εκπαίδευση ή και παιδεία) «δια βίου» για να έχει πιθανότητα ο εκπαιδευόμενος να επιβιώσει στη ζούγκλα της ευέλικτης αγοράς εργασίας. Στο σχεδιασμό αυτό εντάσσεται και το σπάσιμο της επαφής δασκάλου και μαθητών (στην τάξη και στο σχολείο). Επιδιώκουν να επέλθει η κατάργηση δηλαδή του παιδαγωγικού θεμελίου της διδακτικής πράξης.
Επιβεβαιώνοντας τη λαϊκή σοφία ότι: «Ο λύκος στην αντάρα χαίρεται» (συγγνώμη λύκε)
Το εκπαιδευτικό κίνημα και οι δάσκαλοι/καθηγητές δεν αντέδρασαν ως σύνολο, όπως θα έπρεπε, πιάστηκαν στον ύπνο. Βασικοί συντελεστές οι παρατάξεις (είναι πλέον γνωστές, όσο κι αν προσπαθούν να κρυφτούν) που έσπευσαν με ανακοινώσεις τους να ευνοήσουν τη γραμμή της Κεραμέως (και της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη). Εργαλεία του κυβερνητικού επιτελείου αποτέλεσαν:α) η συναίνεση της γνωστής πλειοψηφίας της ΟΛΜΕ στην τηλεκπαίδευση, που de facto μπήκε στη ζωή των σχολείων και απέναντι στην οποία η πλειοψηφία των εκπαιδευτικών, χωρίς συλλογική σκέψη, ενέδωσε β) το διαλυτικό σχέδιο νόμου εν μέσω εγκλεισμού και γ) η τροπολογία για αναμετάδοση του ζωντανού μαθήματος σε άσχετο νομοσχέδιο τα μεσάνυχτα καθώς και η σχετική εγκύκλιος για εφαρμογή της πριν βγει καν η έκθεση αντικτύπου της ΑΠΠΔ.
Με τις τελευταίες αντιδράσεις του ζωντανού κόσμου της εκπαίδευσης, που εκφράστηκαν με τις ποικίλες αγωνιστικές κινητοποιήσεις μας, αποκαλύφθηκε το Οργουελικό έργο της κυβέρνησης και καταφέραμε τις πρώτες ρωγμές, δίνοντας κουράγια συνολικής απάντησης τώρα και το Σεπτέμβριο στην κυβέρνηση. Στις πορείες αναμειγνύονται όλα τα ρεύματα και τα μέρη που σχετίζονται με το ζωντανό σχολείο των πολλών και αυτό είναι που μας ενώνει. Το ανυπότακτο φρόνημα όλων αυτών που τις τελευταίες ημέρες βρέθηκαν στους δρόμους στο τέλος θα νικήσει.
Η τηλεκπαίδευση απέναντι στην ζωντανή διδασκαλία
(Μερικές εκτιμήσεις απέναντι στις εκδοχές της συναίνεσης: που διαφωνούμε)
Χρησιμοποιούν την πραγματική (εγκλεισμός) και φτιαχτή (κλείσιμο ματιού να μην έλθουν οι μαθητές στα σχολεία) ανάγκη ως πρόφαση. Θέλουν να οδηγήσουν το δημόσιο σχολείο σε «παράλυση». Δεν αντιλαμβάνονται οι γνωστές τέσσερις παρατάξεις στην ΟΛΜΕ ότι ακριβώς αυτά τα «νέα εργαλεία» αποτελούν χάντρες προς ιθαγενείς διότι η ολιγαρχία δίνει στα δικά της παιδιά και ζωντανά εργαστήρια και εντατικά δια ζώσης φροντιστήρια και ζωντανές καλλιτεχνικές σπουδές (μουσική – πιάνα – ζωγραφική) ενώ στα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων δίνει βιντεάκια και εικονικές καρικατούρες που οδηγούν στην πνευματική υστέρηση μέσω της σχεδιασμένης κρατικής ηλεκτρονικής λοβοτομής της νεολαίας.
Η όλη επιχείρηση αποβλέπει στην αποδόμηση των ΓΕΛ και των ΕΠΑΛ. Με τις διάφορες ιδιωτικές πλατφόρμες οι ΠΕΚΕΣεάρχες, μαζί με τους «χρήσιμους ηλίθιους» και τους νέους γιάπηδες της αγοράς, εκτός της ιδιοτέλειας επιδιώκουν την ολιστική «αμάθεια» στη νέα γενιά, με ταυτόχρονη μείωση του κόστους λειτουργίας του δημοσίου στα πλαίσια της συμφωνίας της Λισσαβόνας του 2000. Ο ηλικιακός κόφτης εγγραφών μαθητών στα ΕΠΑΛ είναι η βίαιη μεταστροφή των παιδιών των φτωχολαϊκών κοινωνικών στρωμάτων στην κατάρτιση και απλήρωτη μαθητεία νέου τύπου, στην υπηρεσία των πολυεθνικών, επαναφέροντας την κοινωνία στις αρχές του προηγούμενου αιώνα! Αρνούνται την κοινωνικοποίηση των μαθητών και θα τους στέλνουν από πρώιμη ηλικία στα κάτεργα των εμπόρων των εθνών!
Τα σχολεία, που θα μείνουν για τους λίγους και εκλεκτούς γόνους της κοινωνικής ελίτ, θα αλλάξουν συθέμελα· θα υπάρξουν πολλά επίπεδα δομών εναλλακτικής μάθησης, όπως προκύπτει από το περιεχόμενο του εθνικού απολυτηρίου (International Baccalaureate). Θα αλλάξει· ακόμα και το αρχέτυπο των κτιρίων., Βέβαια θα φτιάξουν τις ΣΕΚ για τους πολλούς κατατρεγμένους αυτής της κοινωνίας. Εμείς είμαστε με τους πολλούς διότι δεν έχουμε ξεχάσει την καταγωγή μας και την ταξική μας θέση· και αυτό ας το καταλάβουν πολλοί εντός και εκτός του κλάδου!
Οι κάμερες, που παραβιάζουν τα προσωπικά δεδομένα, θα λειτουργήσουν, ως ένας νέος «σύγχρονος ηλεκτρονικός επιθεωρητής» που εξ αποστάσεως χειραγωγεί τη συμπεριφορά εκπαιδευτικών και μαθητών, αφού όλοι θα νιώθουν ότι παρακολουθούνται, ότι καταγράφεται κάθε κίνηση, φράση, συμπεριφορά και απάντησή τους. Με τον Big Brother (τις κάμερες) ως αθέατο μάρτυρα στο σχολείο, η υπουργός παιδείας των «αρίστων» επιδιώκει τη χειραγώγηση και όχι τη χειραφέτηση της νέας γενιάς!
Εδώ βέβαια εκτίθενται όσοι θεωρούν ότι η αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου θα είναι μια «δημοκρατική» διαδικασία στα χέρια των συλλόγων διδασκόντων. Υποτιμούν (σκόπιμα;) τις δυνατότητες των μηχανισμών ελέγχου του αστικού συστήματος, καθώς το πανοπτικό σύστημα με τα σύγχρονα εργαλεία στην εποχή της Ρομποτικής και της νανοτεχνολογίας, εκτός των αναφερόμενων, θα εκτοπίσει πολύ σύντομα ακόμα και την φυσική παρουσία του καθηγητήαπό την εικονική τάξη που φτιάχνουν οι διάφοροι ντελάληδες του Μπιλ Γκέιτς και των άλλων ευαγών ιδρυμάτων…!
Θεωρούμε ότι τα εργαλεία των νέων τεχνολογιών πρέπει να ενσωματωθούν στις υποδομές των σχολείων για τη διευκόλυνση και καλύτερη αποδεικτική διαδικασία στη μάθηση, και τις εφαρμογές της τεχνολογικής επιστήμης, στο φυσικό χώρο που διεξάγεται το μάθημα (αίθουσα ή εργαστήριο) και μόνο για τους παρόντες. Το σχολείο σήμερα έχει ανάγκη από πραγματική αντισταθμιστική εκπαίδευσηκαι μπροστά στο υγειονομικό πρόβλημα πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη γιααναπλήρωση της ύληςκαι προσδιορισμός του ελάχιστου αριθμού διδακτικών ημερών για κάθε μάθημα (κάτι που ακολουθούν πολλές χώρες) ώστε να σταματήσει αυτό το «μπάχαλο» με την τηλεκπαίδευση, που ευνοεί πλήρως την ιδιωτία. Εμείς στην προηγούμενη ανακοίνωσή μας προβάλαμε τη διεύρυνση και επέκταση της «κατ’ οίκον διδασκαλίας» και σ’ αυτή το λογική της ζωντανής και πολυεπίπεδης αναπλήρωσης. Δύο πρακτικές που εμβρυακά και νομικά υπάρχουν στο σχολείο, τις οποίες όμως η κυβέρνηση αυτή ούτε καν τις αναφέρει για να τις αποδομήσει!!! Παράλληλα θα μπορούσε να επεκταθεί μέρος της σύγχρονης τεχνολογίας εντός της ζωντανής τάξης, αλλά σε τέτοιο βαθμό ώστε: α) Να μην εκτίθενται στις οθόνες οι μαθητές για πολύ χρόνο, β) Να μην υποβαθμίζεται-ακυρώνεται το ουσιαστικό εργαστηριακό έργο της εξάσκησης και των δεξιοτήτων στα ΕΠΑΛ ή στις ειδικότητες των φυσικών επιστημών γ) να μη μειώνεται η ψυχοδυναμική της τάξης, δ) να μην αποδυναμώνεται η συνεργατικότητα στην τάξη ή και στο σχολείο, ε) να ενεργοποιεί τη συλλογική δράση των μαθητικών κοινοτήτων.
Η παιδαγωγική, επιστημονική και ιδεολογική μας αντίθεση στο επιχειρούμενο ανοσιούργημα της εικονικής πραγματικότητας δεν θα μας οδηγήσει να γίνουμε βέβαια και «λουδίτες…», αλλά ούτε θα υποστείλουμε και τη σημαία του αγώνα των ιδεών μας για πραγματική ζωντανή δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση με σύγχρονα ωρολόγια προγράμματα και μια ενιαία ΤΕΕ, που θα υπηρετεί την αναγέννηση της «εθνικής» οικονομίας, με νέες ειδικότητες και μια άλλη δομική οργάνωση, που θα είναι μοχλός για την οριστική μας αποδέσμευση από το μαγγανοπήγαδο της γερμανικής ΕΕ.
Δυστυχώς τα πρώτα «θύματα» αυτού του κοινωνικού «πολέμου» στο χώρο μας θα είναι ο δραστικός περιορισμός των κενών σε εκπαιδευτικό προσωπικό με την απόλυση μεγάλου μέρους αναπληρωτώνοι οποίοι ακόμα δεν έχουν καταλάβει τους κινδύνους που έρχονται, παρά μόνο εκθειάζουν ως προσόν τους για την προτίμησή τους στη συνέχεια της εργασίας, το γεγονός ότι συνέβαλαν στην τηλεκπαίδευση, δηλαδή στο μηχανισμό που τους καταργεί και δεν υπερασπίζονται τη ζωντανή εκπαίδευση και το ανοιχτό σχολείο, που εξασφαλίζουν τις θέσεις τους!
Η απειρία τους ίσως και οι ψευδαισθήσεις ορισμένων τους εμποδίζει να συμμετέχουν στις τελευταίες κινητοποιήσεις ενάντια στο πολυνομοσχέδιο της Κεραμέως της ΝΔ., ενώ δεν έχουν αντιληφθεί το αίτημα που εμείς προβάλουμε σθεναρά και τους ενοποιεί αφού τους κατοχυρώνει τη συνέχεια στο δικαίωμα της εργασίας,: «την επαναπρόσληψη όλων των αναπληρωτών από 1-7-2020, για το νέο σχολικό έτος».
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΚΑΤΑΣΤΡΩΜΑΤΟΣ
(η ελπίδα είναι ακόμα στο ζωντανό σχολείο)
Στη Δυτική Ελλάδα στις 13 και 14 Μαΐου φέτος έγιναν συγκεντρώσεις και παραστάσεις διαμαρτυρίας στην Πάτρα, στο Αγρίνιο, στο Μεσολόγγι και στον Πύργο. Κορύφωση αποτέλεσε το μεγάλο απογευματινό συλλαλητήριο της προηγούμενης Πέμπτης με την αγορά ανοικτή, πράγμα που δείχνει το ανέβασμα της δυναμικής μας.
Ήμαστε απ’ αυτούς που πιέσαμε στην Α ΄ΕΛΜΕ Αχαΐας τις προηγούμενες ημέρες, για την επιτυχία ζωντανής Γεν. Συνέλευσης, η οποία παρ’ ολίγο να έχει και τη μεγάλη καταστατική απαρτία. Η επιτυχία συνοδεύτηκε και με την σημαντική συνάντηση με δεκάδες διευθυντές/διευθύντριες των σχολείων. Αντίστοιχο αγωνιστικό ρόλο έπαιξαν οι συνάδελφοι μέλη μας στην Β΄ΕΛΜΕ Αχαΐας, Β’ ΕΛΜΕ Αιτωλ/νίας και οι συναγωνιστές της ΑΡΠΑ στην Ηλεία.
Οι συνάδελφοι της Α.Ε.Κ. για Παρέμβαση στη Δυτική Ελλάδα, κόντρα στους αρνητικούς συσχετισμούς στις ΕΛΜΕ, χωρίς περιστροφές και χωρίς να έχουν βάλει ως «φύλλο συκής» την Video-μετάδοση στις διεκδικήσεις τους, όπως κάνουν οι πλειοψηφίες της ΟΛΜΕ, και των ΕΛΜΕ, καθώς και τα πολιτικά κόμματα, αμφισβητούν το σύνολο των αντιδραστικών διατάξεων του πολυνομοσχεδίου που φέρει, εκτός των άλλων αντιεκπαιδευτικών μέτρων και την τηλεργασία, ως τη νέα «βάρδια», του ακραίου νεοφιλελευθερισμού, ενώ αναδείξαμε τις ολέθριες συνέπειες που θα έχουν τόσο στο δημόσιο σχολείο, όσο και στις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών.
Στο επόμενο διάστημα και ενόψει των Γεν. Συνελεύσεων των ΕΛΜΕ και των Προέδρων, που στην ΟΛΜΕ δεν πρέπει να υπάρχουν ταλαντεύσεις και εφησυχασμός, ούτε εκπτώσεις στις διεκδικήσεις μας.
Το είχαμε πει και με το που κατέθεσε το πολυνομοσχέδιο η Κεραμέως: τα σημεία που ακουμπά η σημερινή, γαλάζια λαίλαπα της επίθεσης είναι τόσο πολύ στον πυρήνα των πραγμάτων, που – μέσα στο σκοτάδι – ανοίγεται μια πρώτης τάξης ευκαιρία να αναδειχτούν όλα αυτά που θα μπορούσαν να αποτελούν τους άξονες της δικής μας πρότασης για την «εκπαίδευση των αναγκών μας». Για την ακρίβεια, εάν αυτά δεν τεθούν με σαφήνεια, η τραγική Κεραμέως θα κάνει περίπατο από πάνω μας, πάνω από τα ερείπια της δημόσιας εκπαίδευσης.
ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΜΕΣΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΣΤΙΣ ΓΕΝ. ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ
Για μας, τρία άμεσα κομβικά σημεία θα καθορίσουν τη στάση μας στις προσεχείς συνελεύσεις:
Άμεση απόσυρση του εκπαιδευτικού σχεδίου νόμου του υπουργείου παιδείας
Ακύρωση της τροπολογίας των κάθε είδους αναμεταδόσεων των μαθημάτων στις τάξεις. Να μην εφαρμοστεί η εμπροσθοβαρής εγκύκλιος του Υπ. Παιδείας. Αρνητικές αποφάσεις για την εφαρμογή των συλλόγων διδασκόντων με προτάσεις των ΔΣ ΕΛΜΕ ή και ΔΣ ΟΛΜΕ. Απεργία-Αποχή.
Επαναπρόσληψη των αναπληρωτών τώρα – με 12μηνη σύμβαση από 1-7-2020
Βαθμολογικά κέντρα παντού με μικρό αριθμό, ευρύχωρα και με ανθρώπινες συνθήκες εργασίας
Αύξηση όλων των αναγκαίων υγειονομικών μέτρων, ώστε στα σχολεία να έρθουν όλοι οι μαθητές.
Δεν παραιτούμαστε για:
Δωρεάν, Δημόσιο και ενιαίο σχολείο των όλων, των ίσων, των διαφορετικών, με όλες τις απαραίτητες υποδομές.
Όχι στις Τράπεζες θεμάτων, και στους φραγμούς που ενισχύουν τα άθλια κολέγια των σχολαρχών. Σύγχρονα ζωντανά εργαστήρια σε όλα τα σχολεία πλήρως εξοπλισμένα και στελεχωμένα.
Αναβάθμιση των ΕΠΑΛ και ενιαία ΤΕΕ σε επίπεδο λυκειακής βαθμίδας στο ΥΠΑΙΘ σε πρώτη φάση. . – Μετατροπή της μαθητείας σε Πρακτική Άσκηση με πλήρη εργασιακά δικαιώματα – Για τους Εργαζόμενους Ενίσχυση του Δωρεάν Δημόσιου Χαρακτήρα των Δημοσίων ΙΕΚ και σύνδεσή τους με τα ΕΠΑΛ και τα Εργαστηριακά Κέντρα αναβαθμίζοντας συνολικά και σε άλλο επίπεδο την Τεχνική Εκπαίδευση. Όχι στην άτυπη κατακερματισμένη εκπαίδευση των ΚΕΚ, Ιδιωτικά ΙΕΚ κ.λπ.
Να παρθούν τώρα όλα τα απαραίτητα υγειονομικά μέτρα προστασίας για όλα τα σχολεία.
Ολιγομελή τμήματα παντού πλέον.
Προτείνουμε την κήρυξη:
Απεργία – Αποχή για κάθε αναμετάδοση ζωντανού μαθήματος.
Η κατάθεση του πολυνομοσχεδίου προς ψήφιση στη βουλή πρέπει να βρει τον κλάδο στους δρόμους, με ανοιχτό το ενδεχόμενο των απεργιακών κινητοποιήσεων που θα φθάνουν μέχρι και τα βαθμολογικά κέντρα, με αποφάσεις Γεν. Συνελεύσεων.
Επίσης σε περίπτωση μη τήρησης μέτρων προστασίας στα βαθμολογικά κέντρα, με νέες Γεν. Συνελεύσεις που θα προκηρύξει η ΟΛΜΕ προχωράμε σε αποχή
Αποφασίζουμε αποχή από την 1η Σεπτεμβρίου εάν δεν έχουν λυθεί τα τρία βασικά αιτήματα που θέτουμε και γι΄αυτό πρέπει να συμμετέχουν οι συνάδελφοι σε αυτές τις κρίσιμες Γ.Σ. και να ψηφιστούν από όλους.
Απεργία- Αποχή από κάθε διαδικασία αξιολόγησης εκπαιδευτικών και σχολείων
Καταγγέλλουμε όποια Δημοτική Αρχή εγκαταστήσει τώρα κάμερες δήθεν για τη φύλαξη των διδακτηρίων!
ΑΠΟΧΗ-ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟ ΤΗΛΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ & ΤΗΛΕΜΑΤΑΔΟΣΗ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ
Με ανακοίνωσή της η Α΄ΕΛΜΕ Αιτωλοακαρνανίας εκφράζει την αντίθεσή της στην “livestreaming παράδοση μόνο της ύλης ενός μαθήματος”, ενώ τάσσεται υπέρ “ασύγχρονης” ή “σύγχρονης” εξ αποστάσεως εκπαίδευσης.
Συγκεκριμένα στην ανακοίνωση τονίζεται:
“Το Υπουργείο Παιδείας, νομοθετώντας την παρουσία καμερών μέσα στις αίθουσες διδασκαλίας και τη σε livestreaming παράδοση μόνο της ύλης ενός μαθήματος χωρίς να υπάρχει δυνατότητα ερωτήσεων, απαντήσεων και γενικά συμμετοχής των μαθητών, προσπαθεί να επιβάλλει μια διαδικασία που μας γυρίζει πολλές δεκαετίες πίσω, που έχει προκαλέσει ενστάσεις από την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, τον νομικό κόσμο και φυσικά από τους εκπαιδευτικούς, τους γονείς και τους μαθητές.
Η πέρα για πέρα απαράδεκτη αυτή παιδαγωγικά διαδικασία είναι όμως και πρακτικά ανέφικτο να υλοποιηθεί αφού δεν υπάρχει εξοπλισμός στα σχολεία, πράγμα που αναγνωρίζει και το ίδιο το Υπουργείο που καλεί τους εκπαιδευτικούς να δουλέψουν με δικά τους μέσα!!!
Απέναντι σε αυτή την απαράδεκτη θέση εμείς αρνούμαστε να παίξουμε το ρόλο του κομπάρσου, ειδικά σε διαδικασίες που πρακτικά δεν “δύνανται” να εφαρμοστούν και καλούμε τους συναδέλφους να πάρουν ξεκάθαρη θέση στους συλλόγους διδασκόντων.
Ήμαστε δίπλα στους μαθητές μας στα δύσκολα, θα συνεχίσουμε να είμαστε και στο τελείωμα της χρονιάς με ασφαλείς, πρακτικούς και προ παντός εφαρμόσιμουςτρόπους.
Η εκπαιδευτική κοινότητα έχει αντιπροτείνει να συνεχιστεί η ασύγχρονη και σε περιπτώσεις που δύνανται οι συνάδελφοι που έχουν αιτηθεί άδεια να συνεχιστεί και η σύγχρονη εκπαίδευση με ασφάλεια για όλους υλοποιώντας με αυτό τον τρόπο ένα πακέτο εξ αποστάσεως και εξ ανάγκης διδασκαλίας που πραγματικά θα στηρίξει τους μαθητές όχι για το φαίνεσθαι αλλά για την ουσία.
Καλούμε το Υπουργείο Παιδείας να ασχοληθεί με τα πραγματικά προβλήματα που υπάρχουν και να ανταποκριθεί στις σύγχρονες απαιτήσεις! Να στηρίξει τους εκπαιδευτικούς και να δώσει τη δυνατότητα σε όλους τους μαθητές να ακολουθήσουν!
Ένας υπολογιστής σε κάθε εκπαιδευτικό και κάθε μαθητή!
Με συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τη διεύθυνση πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Αιτωλοακαρνανίας συνέχισαν οι δάσκαλοι τις κινητοποιήσεις τους ενάντια στο υπό ψήφιση εκπαιδευτικό νομοσχέδιο και επέδωσαν ψήφισμα στον διευθυντή.
Τα αιτήματα της διαμαρτυρίας συνοψίζονται ως εξής:
“Λέμε ΟΧΙ στο αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας.
Λέμε ΟΧΙ στο Live Streaming μέσα στις αίθουσες διδασκαλίας.
Υπερασπιζόμαστε τη Δημοκρατία, το Δημόσιο σχολείο,τους εκπαιδευτικούς και τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών μας!!!”
Ακολουθεί ανοιχτή επιστολή της Α΄ΕΛΜΕ Αιτωλοακαρνανίας με αφορμή την επανέναρξη της λειτουργίας των σχολείων στην οποία εκφράζεται η αντίθεση του κλάδου στην “προωθούμενη” ζωντανή αναμετάδοση των μαθημάτων:
“Επανερχόμαστε σιγά – σιγά στην κανονική ζωή που είχαμε πριν την πανδημία, με βήματα που θα έπρεπε να είναι προσεκτικά και σταθερά. Να πατάμε καλά σε κάθε σκαλί της μεγάλης σκάλας που πρέπει να ανεβούμε για να βρεθούμε και πάλι όλοι μαζί υγιείς νικητές μετά από το μεγάλο πόλεμο των τελευταίων μηνών.
Όλο αυτό το διάστημα που τα σχολεία ήταν κλειστά, προσπαθήσαμε να κρατήσουμε επαφή με τους τρόπους που υποδείχτηκαν σε εσάς και εμάς.
Οι εκπαιδευτικοί, χωρίς καμία απολύτως σχετική επιμόρφωση, χωρίς να τους δοθεί ο απαραίτητος εξοπλισμός, χωρίς να τους δοθεί κανένα χρονικό περιθώριο, έπρεπε να προετοιμάσουν υλικό σε ψηφιακή μορφή και να το αναρτήσουν σε τάξεις που έπρεπε να δημιουργήσουν στο Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο. Αυτός ήταν ο περίφημος ασύγχρονος τρόπος διδασκαλίας. Η κατακόρυφη αύξηση στη δημιουργία τάξεων και μαθημάτων στο δίκτυο, με στοιχεία που έχουν δημοσιευθεί, φανερώνει ότι οι εκπαιδευτικοί έσπευσαν να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες. Τα προβλήματα είχαν αρχίσει όμως να φαίνονται. Τάξεις και μαθήματα «εξαφανίζονταν», λογαριασμοί καταργούνταν, το δίκτυο έπεφτε, η εργασία επεκτάθηκε και μέχρι τις προχωρημένες πρωινές ώρες… Αυτά είναι που δεν είδατε. Αυτά είναι που βίωναν μόνο οι εκπαιδευτικοί στα σπίτια τους, την ώρα που λοιδορούνταν ότι είναι σε παρατεταμένες διακοπές. Δεν τα παράτησαν όμως. Συνέχισαν να προσπαθούν, γιατί ήξεραν πως περιμένατε από αυτούς στήριξη. Κάποια στιγμή ζητήθηκε και από εσάς τους γονείς να δημιουργήσετε λογαριασμούς για τα παιδιά σας, και τότε ήρθατε για πρώτη φορά αντιμέτωποι με όσα ζούσαμε την πρώτη εβδομάδα της υποχρεωτικής καραντίνας. Διαπιστώσατε τα μεγάλα προβλήματα. Οι λογαριασμοί των μαθητών άργησαν πάρα πολύ να ολοκληρωθούν, μερικοί ακόμη δεν έχουν, και αυτό στενοχώρησε κάποιους γιατί δεν μπορούσαν να κατηγορήσουν και πάλι τους εκπαιδευτικούς…
Την ίδια ώρα, από πολλούς εκπαιδευτικούς προτιμήθηκε η σύγχρονη εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Βλέποντας τα προβλήματα, κάποιοι αποφάσισαν να κάνουν μάθημα σε πραγματικό χρόνο δείχνοντας τις σημειώσεις τους και ζητώντας απαντήσεις από τους μαθητές προφορικά ή και γραπτά με τον ίδιο τρόπο. Κι αυτό όμως προϋπέθετε ότι θα υπάρχει κατάλληλος εξοπλισμός και τεχνογνωσία από όλους. Οι εκπαιδευτικοί αναγκάστηκαν να δουλεύουν με δικά τους μέσα, κι όπως αναφέραμε στην αρχή χωρίς καμία επιμόρφωση. Κάποιες προσπάθειες να μάθουν όλοι τα στοιχειώδη γίνονταν κυρίως από τους εκπαιδευτικούς Πληροφορικής των σχολείων (που και αυτοί δεν είχαν ξαναδουλέψει τις πλατφόρμες που χρησιμοποιήθηκαν…) κι έτσι κάπως επιχειρήθηκε να σωθούν τα προσχήματα. Όμως ακόμη κι έτσι, οι ώρες εργασίας πολλαπλασιάστηκαν. Το υλικό έπρεπε να ψηφιοποιηθεί, εξοπλισμός δεν υπήρχε. Πολλοί εκπαιδευτικοί αγόρασαν υπολογιστές, σκάνερ και άλλα μέσα, κι αυτό είναι κάτι που επίσης δεν το μάθατε. Κάποιοι είπαν και το απίστευτο ότι οι εκπαιδευτικοί ήταν υποχρεωμένοι να έχουν εξοπλισμό, λες και οι εργαζόμενοι στο δημόσιο δουλεύουν γενικά με δικό τους εξοπλισμό… Είπαμε όμως, κάποιοι βρήκαν ευκαιρία να χτυπήσουν κάτω από τη μέση… Κι ενώ έστω και με μπαλώματα η δουλειά από τους εκπαιδευτικούς προχωρούσε, τα προβλήματα των μαθητών ήταν πολλά.
Τι κι αν δημιουργήθηκαν οι λογαριασμοί, τι κι αν οι δυνατότητες στοιχειώδους επικοινωνίας υπήρχε μέσω πολλών συσκευών. Ελάχιστοι μαθητές είχαν τα εργαλεία για να δουλέψουν όπως έπρεπε, κι εσείς το γνωρίζετε καλά αυτό. Χρειάζονταν υπολογιστή, είχαν κινητό. Δεν έβλεπαν καλά ότι γράφονταν στους ψηφιακούς ή κανονικούς πίνακες. Τα τάμπλετ τα ίδια, ημίμετρα. Άλλωστε σε τι κειμενογράφο θα έγραφαν τις απαντήσεις που ζητούνταν; Φυσικά, δεν υπήρχε εξοπλισμός στα σχολεία για να δανειστεί ούτε σε αυτούς ούτε στους εκπαιδευτικούς… Μια φήμη που κυκλοφόρησε για μαζική προμήθεια εξοπλισμού σε κάθε σχολείο με αφορμή μια ατυχή εγκύκλιο, ήταν μόνο φήμη, δεν υπήρχε τέτοιο σχέδιο. Υπήρχαν όμως και χειρότερα. Πολλοί μαθητές είτε δεν είχαν σύνδεση στο διαδίκτυο είτε είχαν, αλλά δεν είχαν δεδομένα (μέχρι να γίνει δωρεάν η χρήση). Ανακαλύφθηκε τότε η λύση …διδασκαλία με τηλεφωνική κλήση! Πρωτότυπο, καινοτόμο, αλλά απίστευτο να το έχει σκεφτεί κανείς, μια λύση που κανένας επιστήμονας παιδαγωγός δεν μπορεί καν να συζητήσει, αφού το δια ζώσης μάθημα δεν αντικαθίσταται με τίποτε. Όλο αυτό το εγχείρημα ήταν έτσι κι αλλιώς λύση ανάγκης, μπάλωμα που δεν μπορούσε να αποφευχθεί κι αυτό το ήξεραν όλοι. Όχι όμως να φτάσουμε να συζητάμε και για μάθημα από το τηλέφωνο…
Δεν είναι αλήθεια πως οι εκπαιδευτικοί αντέδρασαν στην τηλεκπαίδευση. Η πλειοψηφία στήριξε την εξ αποστάσεως διδασκαλία διαπιστώνοντας την κατάσταση και τα μοναδικά χαρακτηριστικά της, εκφράζοντας παράλληλα όλους τους παραπάνω φόβους που ήταν πραγματικοί. Αυτό έλεγαν κάθε μέρα στα κανάλια, αυτό έβγαινε και από τα μετρήσιμα στοιχεία στο Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο. Όμως τα λόγια τους διαβάζονταν και χρησιμοποιούνταν κατά το δοκούν… Όλοι γνωρίζουν ότι το δια ζώσης μάθημα δεν μπορεί να υποκατασταθεί, όταν το έλεγαν οι εκπαιδευτικοί τους κολλούσε η ρετσινιά ότι δεν θέλουν να δουλέψουν…
Είναι γεγονός πως κάποιοι εκπαιδευτικοί δεν μπόρεσαν να συμμετέχουν είτε στη σύγχρονη είτε στην ασύγχρονη εξ αποστάσεως διδασκαλία. Ελάχιστοι ήταν αυτοί που δεν συμμετείχαν σε καμία μορφή, οι περισσότεροι απόλυτα δικαιολογημένα. Γνωρίζετε το σχολείο σας και την ηλικιακή κατανομή των εκπαιδευτικών σας. Δυστυχώς δεν έχουν γίνει νέοι διορισμοί τα τελευταία δέκα χρόνια με αποτελέσματα που είναι ορατά. Επιπλέον, δεν υπάρχουν προγράμματα επιμόρφωσης που να διδάσκουν τα αντικείμενα που απαιτούνταν. Ελάχιστοι ήταν αυτοί που θα μπορούσαν να ανταποκριθούν άμεσα στις νέες καταστάσεις. Οι περισσότεροι από τους υπόλοιπους ήθελαν και τα κατάφεραν με πολύ πείσμα, φιλότιμο και θέληση να ανταποκριθούν. Ελάχιστοι δεν μπόρεσαν απόλυτα δικαιολογημένα τελικά. Υπήρχαν και ακόμη πιο λίγοι που απλά δεν ήθελαν. Δεν είναι όμως αυτοί που διαμορφώνουν τον κανόνα. Αυτό επίσης δεν έγινε σαφές σε κανέναν. Από τη μια υπήρχαν τα κανάλια και οι εντεταλμένοι δημοσιογράφοι που διαστρέβλωσαν αυτή την απλή πραγματικότητα. Δυστυχώς πολλοί μαθητές που επέλεγαν να μην συμμετέχουν στα μαθήματα (έτσι κι αλλιώς ήταν προαιρετικά για όλους) διαμόρφωναν διαφορετική εικόνα από την πραγματική. Υπήρχαν και μαθητές που δεν γνώριζαν πως θα βρουν τα μαθήματα, δικαιολογημένα στην πρωτόγνωρη για όλους διαδικασία, και απλά νόμιζαν ότι δεν υπάρχουν και ότι ο εκπαιδευτικός τους δεν είχε φροντίσει… Από την άλλη υπήρχαν μαθητές που συμμετείχαν στα εξ αποστάσεως μαθήματα κανονικά και έβλεπαν αν γινόταν δουλειά ή όχι.
Τι γινόταν όμως στους υπόλοιπους εργασιακούς χώρους; Κάποιοι εργαζόμενοι στην αρχή απολύθηκαν. Κάποιοι χώροι εργασίας έκλεισαν άμεσα και παραμένουν κλειστοί με απόφαση της κυβέρνησης. Πολλοί εργαζόμενοι σταμάτησαν να δουλεύουν, κλείστηκαν στα σπίτια τους και ζούσαν μόνο με το ειδικό επίδομα από το κράτος. Άλλοι συνέχισαν κανονικά τη δουλειά τους τις μισές μέρες, μια μέρα στη δουλειά, μια μέρα στο σπίτι. Άλλοι ασχολούμενοι με οικονομικά και δουλειές που γίνονταν με χρήση υπολογιστή, δούλευαν αποκλειστικά εξ αποστάσεως όλο το διάστημα. Η τηλεργασία είχε μπει για τα καλά στη ζωή όλων…
Εμείς πάλι, δουλεύαμε καθημερινά και μάλιστα πολλές ώρες. Για να ετοιμαστεί άρτια ένα μάθημα για σύγχρονη εκπαίδευση απαιτούνταν πολλές ώρες προετοιμασίας. Από όλες αυτές φαινόταν τελικά μόνο η μία, αυτή της επικοινωνίας στο δωμάτιο του μαθήματος… Τα ίδια και χειρότερα στην ασύγχρονη τάξη. Πολλές ώρες για την ετοιμασία των εργασιών για τους μαθητές, ειδικά για όσους εκπαιδευτικούς δεν είχαν ψηφιοποιημένο υλικό. Νοιάστηκε κανείς για όλα αυτά; Όχι φυσικά! Όλοι δούλευαν εξ αποστάσεως (μάλιστα κάποιοι τις μισές μέρες…) οι εκπαιδευτικοί “τεμπέλιαζαν”, έστω κι αν δούλευαν πολλαπλάσιες ώρες καθημερινά…
Αυτή ήταν η αλήθεια όλο αυτό το διάστημα. Μια αλήθεια που δεν διαβάσατε πουθενά, δεν είδατε πουθενά, και όσοι δεν ασχοληθήκατε με τα εξ αποστάσεως μαθήματα, δεν αντιληφθήκατε καν…
Κι έρχεται η στιγμή που τα σχολεία ανοίγουν!
ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ σίγουρα για εμάς τους εκπαιδευτικούς. ΚΑΝΕΙΣ εκπαιδευτικός δεν προτιμούσε την κατάσταση όπως ήταν. Το ίδιο φανταζόμαστε και για εσάς, γονείς και μαθητές.
Κι όμως η Τετάρτη που άνοιξαν τα σχολεία ήταν ημέρα σκέψης για εμάς… Σκεφτόμασταν ότι τώρα που σταματά η εργασία στο σπίτι, σταματά η εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Από τη μια αυτό πρόσφερε σε όλους εμάς τη δυνατότητα …να δουλέψουμε πραγματικά γιατί μέχρι τώρα …καθόμασταν, αλλά από την άλλη στερούσε στους μαθητές που συμμετείχαν την δυνατότητα να μάθουν έστω και με αυτόν τον τρόπο –λύση ανάγκης κάποια πράγματα… Το ωραίο είναι ότι τώρα που κατά τους πολλούς θα δουλέψουμε “κανονικά”, εμείς νοιώθουμε ότι η δουλειά σταματά… Κι αυτό μπορούν να το καταλάβουν μόνο όσοι δούλεψαν μαζί μας όλο αυτό το διάστημα…
Το άνοιγμα των σχολείων για την Τρίτη Λυκείου ήταν υποχρεωτικό. Η ύλη που ανακοινώθηκε ως εξεταστέα για τις πανελλαδικές δεν έλαβε υπόψη τι πραγματικά είχε διδαχθεί, άσχετα με τις δηλώσεις των αρμόδιων. Πολλά σχολεία με ευθύνη του Υπουργείου, είδαν να έρχονται καθηγητές το Νοέμβριο. Ήταν απόλυτα βέβαιο ότι δεν θα μπορούσαν να έχουν τελειώσει ομαλά την ύλη αρχές Μαρτίου. Κι ενώ θα μπορούσε να επιλεγεί να γίνει μάθημα μόνο στην Τρίτη τάξη και η ύλη στις υπόλοιπες να καλυφθεί με άλλους πρόσφορους τρόπους που είχαν σαφέστατα κατατεθεί, το Υπουργείο αποφάσισε να ανοίξει τα Λύκεια σε δύο δόσεις, όπως γνωρίζετε, και στη δεύτερη να ανοίξει και τα Γυμνάσια. Θα μπορούσε να αναρωτηθεί κάποιος, γιατί τόσο ρίσκο, όταν με τόσες θυσίες καταφέραμε και αντιμετωπίσαμε άψογα και με συγχαρητήρια από όλο τον κόσμο την κατάσταση. Δεν υπάρχει απάντηση. Ίσως γιατί κάποιοι γονείς θα απελευθερωθούν και θα πάνε στις δουλειές τους, ίσως κάτι άλλο.
Οι όροι της επιστροφής διαφέρουν πολύ στην εκπαίδευση σε σχέση με τους υπόλοιπους χώρους και η σύγκριση είναι δυσμενής και αποκαλυπτική. Οι επιστήμονες λένε ότι αυτό οφείλεται στο ότι στα σχολεία οι ομάδες είναι κλειστές και ελεγχόμενες, αυτό όμως σημαίνει ότι στο κακό σενάριο θα γνωρίζουμε τουλάχιστον από ποιον νοσήσαμε, όχι ότι θα αποφύγουμε τη νόσο…
Στα σχολεία θα πρέπει να οριστεί ένας εκπαιδευτικός υπεύθυνος διαχείρισης πιθανού κρούσματος. Ξεχάστε φυσικά ότι θα δείτε τους …ρόμποκοπ των νοσοκομείων. Άντε να δείτε κανέναν εκπαιδευτικό με μια απλή μάσκα και γάντια στα χέρια. Δεν υπάρχει άλλωστε εξοπλισμός. Καταλαβαίνετε…
Μάσκες και γάντια στο σχολείο είναι προαιρετικά. Άλλωστε δεν θα μπορούσαν να είναι υποχρεωτικά, δεν υπάρχει τόσο υλικό… Καταλαβαίνετε…
Τα πληκτρολόγια στους υπολογιστές πρέπει να καλύπτονται με μεμβράνη μιας χρήσης για πιθανή μόλυνση από μεταφορά του ιού. Τα ποντίκια και τα γραφεία όχι. Εκεί δεν υπάρχει πρόβλημα αλλά έτσι κι αλλιώς είναι τεχνικά ανέφικτο… Καταλαβαίνετε…
Η αναλογία πελατών – εργαζομένων στα καταστήματα τροφίμων είναι 1 άτομο ανά 15 τετραγωνικά μέτρα. Στα σχολεία που οι χώροι είναι και μικρότεροι, ισχύει η αναλογία 1 άτομο ανά 3-4 τετραγωνικά. Με την άλλη αναλογία …δεν έβγαιναν οι αριθμοί… Καταλαβαίνετε…
Μια ακόμη καινοτομία. Αναγνωρίζεται στους μαθητές ο κίνδυνος νόσησης συγγενικού προσώπου με υποκείμενα νοσήματα, τους δίνεται η δυνατότητα να μην προσέρχονται στο …ασφαλές κατά τα άλλα σχολείο και με μια απλή δήλωση να μην καταχωρούνται οι απουσίες τους. Το δικαίωμα αυτό δεν δίνεται στους εκπαιδευτικούς. Καταλαβαίνετε… Από την άλλη πρέπει να γίνει και μάθημα… Πως θα γίνει αν απέχουν οι περισσότεροι μαθητές χρησιμοποιώντας τις καινοτομίες που τους παρέχονται; Κι εδώ υπάρχει απάντηση.
Χωρίς να ερωτηθεί κανείς επιστήμονας της παιδαγωγικής, της ψυχολογίας, της ιατρικής και όλων των άλλων εμπλεκόμενων επιστημών, ανακοινώνεται και ψηφίζεται ότι τα μαθήματα θα μεταδίδονται σε απευθείας μετάδοση όπου επιθυμεί να τα παρακολουθήσει ο μαθητής. Μπορεί να ακούγεται απίστευτο, είναι όμως πλέον αληθινό. Κι εδώ υπάρχει η μέγιστη αντίδραση σε όσα έχουμε ακούσει κι έχουμε δει ως τώρα. Και μάλιστα είναι καθολική σχεδόν η αντίδραση αυτή. Όχι μόνο από το χώρο των εκπαιδευτικών, αλλά και από το χώρο των συλλόγων γονέων και τα ανώτατα όργανά τους. Ποιος μαθητής θα τολμήσει να κάνει μια ερώτηση που από κάποιους μπορεί να θεωρηθεί “χαζή”; Ποιος θα σηκωθεί στον πίνακα να λύσει μια άσκηση με τον ίδιο κίνδυνο; Ποιος εκπαιδευτικός θα κάνει σωστά τη δουλειά του χωρίς να νοιώθει ότι παρακολουθείται συνεχώς για πιθανό λάθος; Ποιος διανοήθηκε να διασπάσει την ιερότητα και το “άβατο” της τάξης που μόνο ο εκπαιδευτικός και οι συμμετέχοντες μαθητές έχουν δικαίωμα να ζουν και να μοιράζονται; Είναι να απορεί κανείς γιατί επιλέχθηκε η ευθεία σύγκρουση ενώ θα μπορούσε να επιλεγεί η μέθοδος της υποχρεωτικής ασύγχρονης εκπαίδευσης για όσους μαθητές δεν μπορούσαν να παρακολουθήσουν. Οι εκπαιδευτικοί δηλαδή να αναρτούν τις σημειώσεις και τις ασκήσεις της ημέρας και οι μαθητές υποχρεωτικά να βλέπουν, να λύνουν και να αναρτούν τις απαντήσεις. Δεν γνωρίζουμε πραγματικά για ποιο λόγο επιλέχθηκε ένας τρόπος που πιστεύουμε ότι έχει πολλά νομικά θέματα αναπάντητα, έχει προκαλέσει πολλές αντιδράσεις ήδη και δεν φαίνεται να βρίσκει εφαρμογή ΠΟΥΘΕΝΑ, σε κανένα σχολείο της χώρας.
Από την άλλη πολλά ζητήματα χρειάζονται απαντήσεις:
• Για ποιο λόγο το υπουργείο δεν προχωρά σε προγράμματα προμήθειας εξοπλισμού για τα σχολεία; Γνωρίζετε ότι στο καλύτερα εξοπλισμένο εργαστήριο πληροφορικής η αναλογία είναι 2 μαθητές ανά υπολογιστή; Κι αυτό στην καλύτερη των περιπτώσεων φυσικά… Και οι μαθητές κάθονται σε επαφή αφού τα τμήματα είναι 20άρια. Παλιότερα ο αριθμός μαθητών ανά τμήμα ήταν μικρότερος και η αναλογία 1-1. Τώρα;
• Για ποιο λόγο το υπουργείο δεν προχωρά στη προμήθεια υπολογιστών με τα οποία θα μπορούσε να βοηθήσει εκπαιδευτικούς και μαθητές να κάνουν δωρεάν και σοβαρά τη δουλειά τους; Έχει γίνει στο παρελθόν, θα μπορούσε να γίνει και τώρα. Γιατί επιλέγονται αμφιλεγόμενοι και απαράδεκτοι τρόποι διαχείρισης έστω και σε περιόδους κρίσης; Ποιος διαφωνεί με την πρόταση “ένας υπολογιστής σε κάθε μαθητή και σε κάθε εκπαιδευτικό”;
• Γιατί δεν γίνονται προγράμματα επιμόρφωσης που τόσο πολύ φαίνεται ότι επιζητούν οι εκπαιδευτικοί και σε σύγχρονες κατευθύνσεις αλλά επιλέγεται να γίνουν ελάχιστα επιμορφωτικά προγράμματα για λίγους και σε αντικείμενα που δεν είναι αιχμής για την αντιμετώπιση τέτοιων κρίσεων;
• Τόσα χρόνια δεν είχαμε ανάγκη τις κάμερες για να αναπληρώσει κανείς μαθητής την ύλη που έχανε στο σχολείο λόγω απουσίας. Το ρόλο των καμερών τον αναλάμβανε ένας φίλος, ένας γείτονας και κανένας δεν έχανε τίποτε και ήταν διαβασμένος την επόμενη αν ήθελε. Για ποιο λόγο αποφασίσαμε να εθίσουμε τα παιδιά στη διαδικασία του πλήρη ελέγχου των κινήσεών τους από τόσο μικρή ηλικία;
• Γνωρίζετε ότι οι περισσότερες οδηγίες από αυτές που έφτασαν στα σχολεία για το άνοιγμά τους δεν μπορούν να εφαρμοστούν και μάλλον γράφτηκαν από κάποιον άσχετο με την ελληνική πραγματικότητα;
Σε ποιο ελληνικό σχολείο κάθε τμήμα μπορεί να έχει δικό του προαύλιο και να τηρούνται και οι απαραίτητες αποστάσεις;
Σε λίγο θα πιάσουν μεγάλες ζέστες, ποιοι θα είναι οι τυχεροί που θα είναι στον ίσκιο;
Σε ποιο ελληνικό σχολείο θα μπορέσουν να εφαρμοστούν οι κανόνες για τον συνεχή καθαρισμό κάθε επιφάνειας όσες φορές χρησιμοποιείται;
Οι ειδικοί καλά τα γράφουν, ποιος μπορεί να τα εφαρμόσει στο σχολείο;
Πόσοι εκπαιδευτικοί απαιτούνται για να επιβάλλουν την τήρηση των απαραίτητων μέτρων ασφάλειας στους εκατοντάδες μαθητές (αν έρθουν φυσικά…);
Τι γίνεται σε περίπτωση άρνησης των μαθητών να συμμορφωθούν; Οι ερωτήσεις είναι δεκάδες, εκατοντάδες. Δεν μπορούν να γραφούν. Φαντάζεστε κι εσείς οι ίδιοι. Ας ελπίσουμε ότι τα πράγματα θα εξελιχθούν ομαλά για όλους. Μετά θα τα βρούμε όλα τα υπόλοιπα, ή τουλάχιστον θα προσπαθήσουμε. Εμείς οι εκπαιδευτικοί αποδείξαμε ότι θέλουμε…“
Εν΄όψει της επανέναρξης των σχολείων και των αλλεπάλληλων εγκυκλίων που την συνοδεύουν θα ήθελα να πω τα εξής:
Η «μόρφωση» είναι θεμελιώδης έννοια ως «συνάντηση» που πραγματοποιείται ανάμεσα στα μορφωτικά αγαθά και στον αναπτυσσόμενο άνθρωπο και σημαίνει «το άνοιγμα του ανθρώπου στον κόσμο (στην πραγματικότητα) και το άνοιγμα του κόσμου στον άνθρωπο» (W.Klafk).
Και η μόρφωση για να «συναντηθεί» με τον άνθρωπο χρειάζεται καλούς εκπαιδευτικούς να τη μεταφέρουν. Μια κοινωνία, λοιπόν, που μέμφεται τους εκπαιδευτικούς που διαθέτει και τους απαξιώνει, έχει δυστυχώς συμβιβαστεί με την ιδέα ότι η εκπαιδευτική διαδικασία είναι μια μηντιακή επίκληση και όχι πρωτεύον κοινωνικό αγαθό υψίστης σημασίας.
Οι εκπαιδευτικοί είμαστε δημόσιοι λειτουργοί και ως εκ’ τούτου δρούμε όχι κατά βούληση αλλά στο πλαίσιο κανόνων, νόμων και διαδικασιών. Δεν είμαστε όμως μηχανικά υποκείμενα ρομποτικών εντολών. Το πρώτο κριτήριο αξιολόγησης ενός εκπαιδευτικού εκτός από τη γνώση του διδακτικού του αντικειμένου πρέπει να είναι η ευρύτητα της σκέψης του και η κριτική του ικανότητα. Κανένας σχεδιασμός δεν μπορεί να αποδώσει στηριζόμενος σε άβουλους εκπαιδευτικούς άθυρμα των εξελίξεων.
Ο εκπαιδευτικός για να είναι συνεπής απέναντι στο λειτούργημά του πρέπει να ενεργεί με συναίσθημα και αίσθημα ευθύνης. Μόνο τότε είναι χρήσιμος για το κοινωνικό σύνολο. Γι’ αυτό πρέπει να κρίνεται αυστηρά. Η πολιτεία ωστόσο οφείλει να του εξασφαλίζει τα μέσα και να του παρέχει τους αναγκαίους βαθμούς ελευθερίας προκειμένου να ανταποκρίνεται σ’ αυτό του το καθήκον.
Οι αλλεπάλληλοι εγκύκλιοι του υπουργείου που αλλάζουν ύφος ανάλογα με την περίπτωση για καθαρά επικοινωνιακούς λόγους και λόγους απόδοσης ευθυνών, δεν βοηθούν στη διαμόρφωση του απαραίτητου κλίματος εμπιστοσύνης. Υπάρχουν περιπτώσεις που το ύφος είναι αυστηρότατο σχεδόν απειλητικό. Ωστόσο σε άλλες περιπτώσεις που χρειάζεται ουσιαστική καθοδήγηση, το ύφος παραπέμπει στην περίφημη «δημιουργική» ασάφεια. Έτσι οδηγούμαστε σε τραγελαφικές καταστάσεις. Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής της «δημιουργικής» ασάφειας είναι και η τροπολογία που ψηφίστηκε τα μεσάνυχτα της 7/5 προς 8/5/2020 στη βουλή και αφορά την εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση. Κανείς δεν έχει αντίρρηση ότι η εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση αποτελεί εκπαιδευτική πρακτική παγκοσμίως. Το e-learning όμως απαιτεί μακροχρόνιο σχεδιασμό καλές υποδομές και υποστηρικτικά εργαλεία. Χρειάζεται για να αποδώσει πολύ καλή προετοιμασία από πλευράς του εκπαιδευτικού και πολύ χρόνο να οργανωθεί. Αυτό που πέτυχαν οι Έλληνες εκπαιδευτικοί ουσιαστικά απροετοίμαστοι χωρίς την απαιτούμενη υλικοτεχνική υποστήριξη μάλλον χαρακτηρίζεται ως κατόρθωμα παρά ως τεμπελιά.
Είναι, όμως, άλλο πράγμα η εξ’ αποστάσεως διδασκαλία που ο εκπαιδευτικός διδάσκει τους μαθητές του διαμέσου του υπολογιστή του και εντελώς άλλο η απ’ ευθείας αναμετάδοση του μαθήματος μέσα από την τάξη. Όποιος το σκέφτηκε αυτό έχει πλήρη άγνοια του όρου τάξη. Τάξη πρώτα απ’ όλα σημαίνει σχέση, σημαίνει δέσμευση, σημαίνει γραπτό και άγραφο συμβόλαιο λειτουργίας μεταξύ διδάσκοντα και διδασκομένων, σημαίνει πρώτα και πάνω απ’ όλα εμπιστοσύνη. Η ποιότητα της σχέσης μαθητή-δασκάλου κάνει τη διαφορά. Η αποτελεσματικότητα της διδασκαλίας εξαρτάται από την ποιότητα αυτής της σχέσης και όχι από το αντικείμενο, τη διδακτέα ύλη, το θέμα ή τον τρόπο διδασκαλίας ή και το υποκείμενό της.
Η εκπαιδευτική διαδικασία είναι μυσταγωγία, με τα μυστικά της αν θέλετε που είναι όμως τόσο αναγκαία για την λειτουργία της. Όλα αυτά, λοιπόν, δεν μπορεί να είναι σε δημόσια θέα. Τι θα πει καταγράφονται ή δεν καταγράφονται; Είναι σαν να λέμε δεν έχουμε πρόβλημα με τη ζωντανή αναμετάδοση οικογενειακών μας στιγμιότυπων αρκεί αυτά να μη βιντεοσκοπούνται.
Η θέση αυτή δεν σημαίνει ότι είμαι εναντίον της καταγραφής υποδειγματικών διδασκαλιών ακόμα και με την παρουσία μαθητών με την προϋπόθεση ότι αυτοί και οι κηδεμόνες τους συναινούν. Η διαδικασία αυτή και καινοτόμα είναι και πολύ χρήσιμη. Είναι όμως σεμιναριακού τύπου και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γίνει καθημερινή πρακτική.
Επίσης σε συνδυασμό με το δικαίωμα αποχής από την εκπαιδευτική διαδικασία, που δίνει η πολιτεία με την προσκόμιση ΥΔ, εγείρονται και άλλα ζητήματα. Με τη ζωντανή κάλυψη του μαθήματος, τα παιδιά που οι γονείς τους προσκομίζουν ΥΔ και απέχουν από τα μαθήματα, βρίσκονται σε πλεονεκτικότερη θέση σε σχέση με τα παιδιά που βρίσκονται στο σχολείο και συμμετέχουν σε μια διαδικασία υψηλού ρίσκου. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα παιδιά αυτά θα μείνουν ακάλυπτα.
Ίσα ίσα με τις δυνατότητες της ασύγχρονης τηλεκπαίδευσης και με την επικοινωνία με τους διδάσκοντες καθηγητές μέσω mail μπορούν να παρακολουθούν αδιαλείπτως την πορεία του τμήματός τους.
Για τους λόγους που εξήγησα παραπάνω είμαι εναντίον στην απευθείας κάλυψη των μαθημάτων μέσα από την τάξη. Η θέση αυτή είναι θέση αρχής και δεν πηγάζει από κανένα φοβικό σύνδρομο. Η στάση της εκπαιδευτικής κοινότητας άλλωστε καθ’ όλη τη διάρκεια της καραντίνας συνηγορεί σ΄αυτό. Πιστεύω ότι οι εκπαιδευτικοί των σχολείων θα μεριμνήσουν ώστε να εφαρμοστούν τα μέτρα υγιεινής όπως ανακοινώθηκαν από τον ΕΟΔΥ παρόλο που αυτά σε αρκετές περιπτώσεις υπερβαίνουν το ρόλο τους και την ιδιότητά τους.
*Ο Ηλίας Γουβέλης είναι καθηγητής Φυσικής Αγωγής και διευθυντής στο 2ο Γυμνάσιο Μεσολογγίου
Άνδρες (δεν αναφέρω καν τα ασήμαντα ονόματά τους),των οποίων η “προσωπικότητα”, το επιστημονικό τους “κύρος” και η προσφορά τους στην κοινωνία εξαντλούνται στις μίζερες, ευκαιριακές και κραυγαλέως αγράμματες εκπομπούλες τους, που γίνονται προς τέρψη των “φανατικών” τηλεθεατών τους.
Μάταια προσπαθούν να βγουν λίγο στην επιφάνεια της δημοσιότητας ( 5΄ – 10 λεπτά ντόρου και βερμπαλισμού αρκούν). Ευτυχώς το ακροατήριο τους πήρε “χαμπάρι”!
Βλέπετε επιτελούν οι …κύριοι, κοινωνικό έργο και πρέπει να στηλιτεύσουν τα κακώς κείμενα της “συντεχνίας των τεμπέληδων εκπαιδευτικών”!
Ιδού πεδίο δόξης λαμπρό!! “…Κάνουν διακοπές διαρκείας και πληρώνονται!!” Το προσπερνάω αυτό, διότι απευθύνομαι σε νοήμονες!
Στέκομαι όμως στα εξής:
Αλήθεια οι συγκεκριμένοι και όσοι ενστερνίζονται τις απόψεις τους, τι γνωρίζουν από τις πραγματικές συνθήκες εργασίας των εκπαιδευτικών;
Πότε ασχολήθηκαν στις μίζερες και θλιβερές τους εκπομπούλες, με τα προβλήματα της καθημερινότητας των εκπαιδευτικών;
Πότε έσκυψαν με πραγματικό ενδιαφέρον και ειλικρινή διάθεση προκειμένου να προβάλλουν και να επιλυθούν χρονίζοντα προβλήματα;
Το αντίθετο μάλλον, με μεγάλη ελαφρότητα, ευκολία και βαρύγδουπους τίτλους, ρίχνουν το ανάθεμα σε κάθε ευκαιρία.
Αναρωτήθηκαν ποτέ πόσους ρόλους, εκτός του λειτουργήματός του, καθημερινά ενδύεται ένας Δάσκαλος, ο οποίος έχει να διαχειριστεί τουλάχιστον 100 με 120 διαφορετικούς μαθητές;;
Μιλάμε για πρόσωπα κύριοι…και όχι για αριθμούς!!
Θα σας αναφέρω μερικούς (χωρίς σχολιασμό, αυτός δικός σας): Ρόλο Ψυχολόγου, ρόλο διαμεσολαβητή – ειρηνοποιού, ρόλο φύλακα εισόδου – εξόδου, ρόλο γραμματέως, ρόλο δικαστή, ρόλο διασκεδαστή, ρόλο χωροφύλακα (με την κλασική έννοια “φυλάσσω το χώρο”), ρόλο κοινωνικού λειτουργού, ρόλο πνευματικού, ρόλο γιατρού, ρόλο τραπεζοκόμου, ρόλο ελεγκτού τροφίμων, ρόλο συνοδού εκδρομών και ενίοτε ρόλο προσωρινού γονιού!!!
Και τώρα τελευταία, θέλουν να τον κάνουν κομπάρσο, συμμετέχοντα σε ….”ριάλιτι”….
Κύριοι δεν κρατιέται μια τάξη και ένα σχολείο, εάν δεν καταθέσεις το “είναι” σου και την ψυχή σου!!!
Δεν θεσπίστηκαν οι διακοπές για τους εκπαιδευτικούς, αλλά για τους μαθητές!
Μην πυροβολείτε λοιπόν κύριοι της επιφάνειας, της πρόσκαιρης προβολής και της ευκαιριακής αναγνωρισιμότητας τους εκπαιδευτικούς λειτουργούς, διότι σε αυτούς και εσείς και όλοι μας εμπιστευόμαστε τα παιδιά μας και αυτοί οι “τεμπέληδες” συμπληρώνουν τα κενά της ανεπάρκειάς σας!!
Τα ίδια κενά της εκάστοτε εξουσίας που και τώρα με διάθεση προσφοράς προσπαθούν απεγνωσμένα να καλύψουν, προκειμένου να κρατήσουν ζωντανές τις παιδαγωγικές λειτουργίες εντός και εκτός σχολείου!
Τώρα νομιμοποιείται η κάμερα στην τάξη!! Άλλο κεφάλαιο, άλλη έκπτωση!
Όχι δεν φοβούνται οι δάσκαλοι την κάμερα, τους μαθητές τους θέλουν να προφυλάξουν και το δικαίωμά τους να μην προσποιούνται ρόλους για το “θεαθήναι”, αλλά να διδάσκουν ελεύθερα το μάθημά τους.
Τάξεις που γεμίζουν φόβο, απομόνωση, μοναξιά και ανασφάλεια τείνουν να μετατραπούν οι αίθουσες διδασκαλίας.
Σχολείο σημαίνει μόρφωση, κοινωνικοποίηση, χαρά, δημιουργία, δεξιότητες, παιχνίδι, ανεμελιά και επαφή!
Σημαίνει διπλανό, συμμαθητές, σημαίνει μοιράζομαι το θρανίο, το προαύλιο και την τάξη!
Αυτό θα πει ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΣΧΟΛΕΙΟ.
Και για να είμαι δίκαιη, οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν το γενικό κανόνα!
* Η Σοφία Χαντζάρα είναι εκπαιδευτικός, αντιδήμαρχος Παιδείας-Εθελοντισμού και Ανθρώπινου Δυναμικού δήμου Βριλησσίων και κατάγεται από το Μεσολόγγι.
“Έτοιμα για να λειτουργήσουν ξανά τα Λύκεια σε Μεσολόγγι, Αιτωλικό και Οινιάδες” αναφέρεται ότι είναι σε σχετική ανακοίνωση του δήμου Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου, αργά το βράδυ της Παρασκευής 8/5.
Κάτι που πρακτικά σημαίνει ότι από πλευράς δήμου έχουν διατεθεί σε όλες τις σχολικές μονάδες τα απαραίτητα προστατευτικά υλικά (αντισηπτικά, καθαριστικά, μάσκες, μεμβράνες κλπ.) που απαιτούνται σύμφωνα με τις οδηγίες και τις συστάσεις από το Υπουργείο Παιδείας και τον ΕΟΔΥ και ότι έχει υπάρξει μέριμνα ώστε από Δευτέρα να γίνονται εκτεταμένοι καθαρισμοί στα σχολεία ακόμη και κατά τη λειτουργία τους.
Παράλληλα με την ίδια ανακοίνωση τύπου από το δήμο Μεσολογγίου έγινε γνωστό ότι:
“Το σχολικό συγκρότημα του Λυκείου Νεοχωρίου, ανήμερα της εορτής του πολιούχου του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, επισκέφθηκε σήμερα ο Δήμαρχος Ι.Π. Μεσολογγίου Κώστας Λύρος συνοδευόμενος από την Πρόεδρο της Σχολικής Επιτροπής Β/θμιας Εκπαίδευσης, κα Μέμη Γούργαρη.
Τον Δήμαρχο και την κα Γούργαρη υποδέχτηκε ο Διευθυντής του Λυκείου Δημήτρης Λιαπίκος , ο οποίος τους ενημέρωσε για την προετοιμασία του σχολείου ενόψει της επανέναρξης μαθημάτων για την Γ΄ Λυκείου την προσεχή Δευτέρα. Όπως είπε ο κ. Λιαπίκος το σχολείο είναι έτοιμο, έχουν παρθεί όλα τα προβλεπόμενα μέτρα πρόληψης για τη νόσο του κορωνοϊού και ευχαρίστησε την δημοτική αρχή για το ενδιαφέρον και την αποδοτική συνεργασία.
Ο Δήμαρχος Ι.Π. Μεσολογγίου Κώστας Λύρος τόνισε πως απαιτείται υπευθυνότητα και εγρήγορση ώστε να κυλήσουν όλα ομαλά και σταδιακά να επανέλθει η κανονικότητα.”
Η Ψηφιακή Ακαδημία Πολιτών είναι από σήμερα διαθέσιμη, μέσω του gov.gr, σε όλους τους πολίτες που θέλουν να βελτιώσουν τις ψηφιακές τους δεξιότητες.
Πρόκειται για πρωτοβουλία του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης που υλοποιήθηκε υπό την καθοδήγηση του υφυπουργού Γρηγόρη Ζαριφόπουλου και συγκεντρώνει σε μία διαδικτυακή πλατφόρμα (nationaldigitalacademy.gov.gr) δωρεάν εκπαιδευτικό υλικό, ελεύθερα διαθέσιμο στους πολίτες.
Στην πρώτη της έκδοση η Ψηφιακή Ακαδημία Πολιτών διαθέτει πάνω από 150 μαθήματα βασικού και προχωρημένου επιπέδου που αντιστοιχούν σε πάνω από 1.500 ώρες εκπαίδευσης.
Τα μαθήματα απευθύνονται τόσο σε αυτούς που χρειάζονται βασικές ψηφιακές δεξιότητες στην καθημερινότητά τους όσο και σε αυτούς που θέλουν να εμπλουτίσουν περαιτέρω τις γνώσεις τους στις νέες τεχνολογίες. Ο κάθε πολίτης μπορεί να επιλέξει το μάθημα που ταιριάζει στα ενδιαφέροντά του και στο επίπεδο γνώσης του, να το παρακολουθήσει και να το ολοκληρώσει όποτε ο ίδιος επιθυμεί.
Το εκπαιδευτικό περιεχόμενο προσφέρεται δωρεάν από οργανισμούς με αναγνωρισμένο ακαδημαϊκό και εκπαιδευτικό κύρος: ελληνικά ακαδημαϊκά ιδρύματα, γνωστές διεθνείς εταιρείες, τραπεζικά ιδρύματα, τηλεπικοινωνιακοί πάροχοι και οργανισμοί ψηφιακής εκπαίδευσης.
Το περιεχόμενο επιλέχθηκε από ομάδα εμπειρογνωμόνων του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης, σε συνεργασία με Έλληνες ακαδημαϊκούς και ειδικούς στην ψηφιακή εκπαίδευση. Αξιοποιήθηκε ελληνική και διεθνής εμπειρία ώστε τα κριτήρια επιλογής να διασφαλίσουν: α) την ποιότητα στο περιεχόμενο και στην δομή της εκπαιδευτικής πλατφόρμας και β) την απλότητα στη χρήση.
Η πλατφόρμα είναι δυναμική. Δηλαδή, τόσο οι θεματικές ενότητες όσο και τα μαθήματα, θα συνεχίσουν να εμπλουτίζονται, καλύπτοντας μεγαλύτερο εύρος εκπαιδευτικών αναγκών. Στο άμεσο μέλλον, η Ψηφιακή Ακαδημία Πολιτών θα προσφέρει αυτοδιαγνωστικά εργαλεία για να μπορεί ο πολίτης να αξιολογήσει το επίπεδο των ψηφιακών του δεξιοτήτων. Ανάλογα με τα αποτελέσματα αυτών των εργαλείων αλλά και τους προσωπικούς στόχους του κάθε πολίτη, η πλατφόρμα θα προτείνει εξατομικευμένα «εκπαιδευτικά μονοπάτια», με συνδυασμούς μαθημάτων από τους διάφορους παρόχους.
“Για την Κυβέρνηση και το Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης αποτελεί εθνικό στοίχημα να μη μείνει κανείς πίσω στην ψηφιακή εποχή.” τονίζεται σε ανακοίνωση του αρμόδιου υπουργείου.
Το 3ο Λύκειο Αγρινίου επισκέφθηκε ο Δήμαρχος Αγρινίου Γιώργος Παπαναστασίου προκειμένου να ενημερωθεί από τον Διευθυντή Ευθύμιο Κότσαλο για την προετοιμασία ενόψει της επανέναρξης των μαθημάτων.
Ο Γιώργος Παπαναστασίου συνοδευόμενος από τον Αντιδήμαρχο Χρήστο Ζαρκαβέλη επισκέφθηκαν τις σχολικές αίθουσες και διαπίστωσαν ότι οι εκπαιδευτικοί έχουν ενημερωθεί για τις οδηγίες σχετικά με την λειτουργία των σχολείων:
«Με ικανοποίηση βλέπω ότι τα Λύκεια της πόλης είναι έτοιμα να υποδεχθούν την επόμενη Δευτέρα τους μαθητές.
Έχουν διατεθεί απολυμαντικά και έχει ενισχυθεί το προσωπικό καθαριότητας ώστε τα παιδιά μας να επιστρέψουν σε ένα απόλυτα ασφαλές περιβάλλον.
Οι οδηγίες του Υπουργείου Παιδείας είναι σαφείς και πρέπει όλοι να συμμορφωθούμε ώστε να διασφαλίσουμε ότι όλα θα κυλήσουν ομαλά», ανέφερε σχετικά ο Δήμαρχος Αγρινίου.
Κατά την επίσκεψή του ο Δήμαρχος Αγρινίου είχε την ευκαιρία να ευχηθεί σε μαθητές της Γ΄ Λυκείου, οι οποίοι συμμετείχαν σε διαδικτυακό μάθημα, καλή επιτυχία και δύναμη για να κατακτήσουν τους στόχους τους.
