Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνός, μετά την καταστροφική πυρκαγιά που έπληξε την περιοχή της Σταμνάς Αιτωλοακαρνανίας και απείλησε την τοπική κοινότητα, αποφάσισε να τροποποιήσει το πρόγραμμά των χοροστασιών του Δεκαπενταυγούστου και να τελέσει την τελευταία Παράκληση προς την Υπεραγία Θεοτόκο, στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Σταμνάς, σήμερα το απόγευμα και ώρα 19:30’, προκειμένου να αναπέμψουμε όλοι μαζί ευχαριστήριες προσευχές προς την Παναγία μας για την διάσωση του χωριού και των κατοίκων του, την προστασία των μελών του Πυροσβεστικού Σώματος και των εθελοντών που συνέβαλλαν στον έλεγχο και τον περιορισμό της φωτιάς και στην σωτηρία του χωριού.
Χθες το βράδυ, μετά την Ακολουθία του Παρακλητικού Κανόνα προς την Υπεραγία Θεοτόκο που τέλεσε στις Ενορίες του Καλουδίου και του Παμφίου της Αρχιερατικής Περιφέρειας Θέρμου, ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Δαμασκηνός μετέβη στην Σταμνά για να βρεθεί κοντά στους κατοίκους την ώρα της μεγάλης δοκιμασίας, να τους εμψυχώσει και να τους συμπαρασταθεί και να ενημερωθεί από τους υπευθύνους του Πυροσβεστικού Σώματος για το σχέδιο εκκένωσης του χωριού.
Αμέσως μετά μετέβη στην Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου, όπου στα Γραφεία της Ιεράς Μητροπόλεως συγκάλεσε ευρεία σύσκεψη με την συμμετοχή όλων των Ιερέων της Αρχιερατικής Περιφέρειας Μεσολογγίου και των λαϊκών υπαλλήλων, προκειμένου σε συνεργασία με τις αρμόδιες υπηρεσίες της πολιτικής προστασίας του Δήμου Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου και της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος να συνδράμουν στο έργο της εκκένωσης της Σταμνάς και της διαφυλάξεως των κατοίκων.
Επίσης, ο Σεβασμιώτατος με αισθήματα πατρικής αγάπης και ενδιαφέροντος απέστειλε εμφιαλωμένα νερά και σάντουιτς στα μέλη του Πυροσβεστικού Σώματος που επιχειρούν στην πρώτη γραμμή των πύρινων μετώπων, ως ελάχιστη ένδειξη ευγνωμοσύνης και στήριξης στο δύσκολο έργο τους.
Ας συμμετάσχουμε όλοι στην αποψινή Ιερά Παράκληση στην Σταμνά για να ενώσουμε τις προσευχές μας προς την Υπεραγία Θεοτόκο για την αντιμετώπιση και κατάσβεση των καταστροφικών πυρκαγιών που πλήττουν την Πατρίδα μας, για την διαφύλαξη, την προστασία και την ενίσχυση των μελών του Πυροσβεστικού Σώματος και των εθελοντών που αγωνίζονται, καταβάλλοντας υπεράνθρωπες προσπάθειες, για να διασώσουν τις ζωές, το βιός και τις περιουσίες των συνανθρώπων μας, αλλά και για την εξ ύψους δύναμη και ενίσχυση των ανθρώπων εκείνων που αναπάντεχα είδαν τις περιουσίες τους και τις καλλιέργειές τους να καταστρέφονται.
Η Ιερά Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας ανακοινώνει ότι το Γραφείο Γάμων που λειτουργεί στην Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου θα παραμείνει κλειστό την Δευτέρα 18 και την Τρίτη 19 Αυγούστου, καθώς και από Δευτέρα 25 έως και Τετάρτη 27 Αυγούστου 2025.
Του Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνού
«Φως αναλλοίωτον, Λόγε, φωτός Πατρός αγεννήτου».
Ο Κύριος, κατά το τρίτο έτος του κηρύγματός Του, μιλούσε συχνά στους μαθητές Του για το επικείμενο πάθος και την μέλλουσα δόξα Του, μετά την Ανάστασή Του. Για να μην εξουθενωθούν τελείως από τα γεγονότα της Σταυρώσεως και για να μην εκπέσει ούτε ένας από την Χάρι Του, ο Χριστός θέλησε να τους δείξει μέρος της θείας δόξης Του, «καθώς ηδύναντο», και οι μαθητές Του είδαν με τα ίδια τους τα μάτια την δόξα του Χριστού, «ως εχώρουν». Όπως αναφέρει ο Απόστολος Πέτρος, «αλλ ἐπόπται γενηθέντες της εκείνου μεγαλειότητος» (Β Πέτρ. 1, 15).
Γι’ αυτόν τον λόγο παρέλαβε ο Κύριος τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη στο όρος Θαβώρ «και μετεμορφώθη έμπροσθεν αυτών, και έλαμψε το πρόσωπον αυτού ως ο ήλιος, τα δε ιμάτια αυτού εγένετο λευκά ως το φως» (Ματθ. 17, 2). Πήρε τον Πέτρο ως μαθητή της πίστεως, διότι αυτός ήταν ο πρώτος που ομολόγησε την πίστη του στον Χριστό, ως Υιό του Θεού. Πήρε τον Ιάκωβο, μαθητή της ελπίδος, διότι αυτός ήταν που με πίστη στην επαγγελία του Χριστού έδωσε πρώτος από όλους τους Αποστόλους την ζωή του για τον Κύριο. Και τον Ιωάννη, ως μαθητή της αγάπης, διότι ανέπεσε στο στήθος του Χριστού και παρέμεινε μέχρι τέλους κάτω από τον Σταυρό.
Τους υπόλοιπους μαθητές, τους άφησε κάτω στην πεδιάδα, μαζί με τον Ιούδα τον Ισκαριώτη, ο οποίος δεν ήταν άξιος να δει την Θεία δόξα του Διδασκάλου, τον Οποίον έμελλε να προδώσει. Αλλά και ο Κύριος δεν ήθελε να τον αφήσει μόνο στους πρόποδες του όρους, ώστε ο προδότης να μην δικαιολογήσει την προδοσία του γι’ αυτόν τον λόγο.
Ο Χριστός μας μετεμορφώθη σε όρος και όχι σε πεδιάδα, διότι όπως γράφει ο Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς «θέλησε να μας διδάξει δύο αρετές: την φιλοπονία και την θεοφροσύνη. Καθότι η ανάβαση στα ύψη απαιτεί κόπο και, επιπλέον, τα ύψη καθ’ αυτά αντιπροσωπεύουν την ανύψωση της διανοίας μας στα του Θεού».
Δίπλα στον Χριστό εμφανίστηκαν ο Μωυσής από τον Άδη και ο Ηλίας από τους ζώντες, να συνομιλούν μαζί Του για το μελλοντικό σωτήριο πάθος Του και να δείχνουν, ότι Αυτός είναι ο Κύριος και των ζώντων και των νεκρών. Ταυτόχρονα, για να απαντήσουν στην ιουδαϊκή πλάνη, ότι ο Χριστός ήταν ένας εκ των προφητών.
Εν συνεχεία «ιδού νεφέλη φωτεινή επεσκίασεν αυτούς, και ιδού φωνή εκ της νεφέλης λέγουσα. ούτος εστιν ο Υιός μου ο αγαπητός, εν ω ευδόκησα. αυτού ακούετε» (Ματθ. 17, 7). Όπως και στα Άγια Θεοφάνεια, στον Ιορδάνη ποταμό, έτσι και εδώ, στο όρος Θαβώρ, η φωνή του Πατρός επιβεβαίωσε την θεότητα του Ιησού και το Πανάγιο Πνεύμα έδειξε την παρουσία Του με την μορφή της Νεφέλης, όπως τότε που καθοδηγούσε τον Ισραήλ στην έρημο για σαράντα χρόνια προς την γη της επαγγελίας. Και εδώ το Άγιο Πνεύμα μας καθοδηγεί δεικνύοντάς μας το σωτήριο Πρόσωπο του Ιησού Χριστού.
Οι Απόστολοι έχοντας αυτήν την εμπειρία της Θείας δόξης μπορούσαν να διαβεβαιώσουν στα πέρατα του κόσμου, ότι ο Εσταυρωμένος και Αναστάς Χριστός, τον Οποίον κηρύσσουν, είναι ο αληθινός Θεός, «το απαύγασμα του Πατρός», «φως εκ φωτός». Γι’ αυτό και ψάλλουμε σήμερα «Φως αναλλοίωτον, Λόγε, φωτός Πατρός αγεννήτου».
Αυτό, λοιπόν, το αναλλοίωτο φως, το αιώνιο και καθοδηγητικό που έλλαμψε στο Θαβώριο όρος, παρακαλούμε να λάμψει και στις καρδιές όλων μας, που ζούμε μέσα στο σκοτάδι των ψυχοφθόρων παθών και των ανθρωπίνων αδυναμιών μας και να μας οδηγήσει στον δρόμο της αγιότητος και της αρετής.
Το περασμένο διάστημα ολοκληρώθηκε η πρώτη φάση της διανομής του Προσκυνηματικού Οδηγού των Ιερών Μονών που εξέδωσε και κυκλοφόρησε η Ιερά Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας.
Σε συνεργασία με την Ένωση Ξενοδόχων Αιτωλοακαρνανίας 1.117 αντίτυπα διατέθηκαν στις ξενοδοχειακές μονάδες της περιοχής μας, τα οποία θα τοποθετηθούν στα δωμάτια των ξενοδοχείων, προκειμένου οι επισκέπτες να μπορούν να ενημερώνονται για τα εκκλησιαστικά και βυζαντινά μνημεία της Ιεράς Μητροπόλεώς μας και να λαμβάνουν τις απαραίτητες πληροφορίες και τα ιστορικά στοιχεία των Ιερών Μονών.
Τα «Μοναστήρια της Ι. Μ. Αιτωλοακαρνανίας» είναι μια δίγλωσση έκδοση, στα Ελληνικά και στα Αγγλικά, που αποτελεί ένα εξαιρετικό οδοιπορικό στις Ιερές Μονές της τοπικής μας Εκκλησίας, η κάθε μια από τις οποίες έχει να επιδείξει τα δικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, από την αρχιτεκτονική της δομή έως την τοπική ιστορία που την περιβάλλει. Περιλαμβάνει πλούσιο, σύγχρονο φωτογραφικό υλικό υψηλής ανάλυσης, ιστορικά σημειώματα και τα στοιχεία επικοινωνίας της κάθε Μονής.
Πρόκειται για άλλη μια προσπάθεια της Ιεράς Μητροπόλεως να καταστήσει γνωστή την πλούσια εκκλησιαστική και πολιτιστική κληρονομιά του τόπου μας στο ευρύτερο κοινό, από την Ελλάδα και το εξωτερικό, που ενδιαφέρεται να ταξιδέψει και να γνωρίσει από κοντά ιερά προσκυνήματα, χώρους λατρείας και ασκήσεως αλλά και τόπους, στους οποίους κατά το παρελθόν διεξήχθησαν ιστορικά γεγονότα, καθοριστικής σημασίας για την περιοχή της Δυτικής Ελλάδος ή αλλιώς της ηρωικής Ρούμελης.
Του Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνού
Λίγο πριν το Άγιον Πάθος Του, ο Κύριός μας έστρεψε τα μάτια Του προς τον ουρανό και απηύθυνε προς τον Επουράνιο Πατέρα όλων μας την συγκλονιστικότερη προσευχή ολόκληρης της Καινής Διαθήκης. Πρόκειται για την περίφημη Αρχιερατική Προσευχή, την οποία κατέγραψε μόνον ο Ευαγγελιστής Ιωάννης. Κύριο θέμα της είναι η σχέση των ανθρώπων με τον Θεό, αλλά και η ενότητα μεταξύ εκείνων που θα πιστέψουν στο όνομά Του. Μεταξύ πολλών άλλων, ο Κύριος λέει και το εξής συγκλονιστικό:
«Δεν προσεύχομαι μόνο γι’ αυτούς (εννοεί του μαθητές Του) αλλά και για ‘κείνους που με το κήρυγμα αυτών θα πιστεύσουν σ’ εμένα, ώστε να είναι όλοι ένα, όπως εσύ, Πατέρα, είσαι ενωμένος μ’ εμένα κι εγώ μ’ εσένα. Να είναι και αυτοί ενωμένοι μ’ εμάς και έτσι ο κόσμος να πιστέψει ότι μ’ έστειλες εσύ». Τα λόγια αυτά έχουν ανυπολόγιστη πνευματική αξία. Ο Κύριός μας διδάσκει πως η ενότητα της Εκκλησίας αποτελεί καθρέφτισμα της ενότητας της Αγίας Τριάδος. Άρα, η διάσπαση και η διχόνοια μέσα στην Εκκλησία αλλοιώνουν την αποκάλυψη του υπέρτατου τριαδολογικού δόγματός της.
Οπωσδήποτε γνώριζε ο Χριστός πως ο μεγαλύτερος κίνδυνος στην πορεία της Εκκλησίας θα είναι οι διαιρέσεις και οι φατριασμοί. Οπωσδήποτε γνώριζε πως η πηγή του διχασμού, που δεν είναι άλλη από τον ανθρώπινο εγωισμό, δεν μπορεί από τη μια στιγμή στην άλλη να αντικατασταθεί από την απόλυτη αγάπη. Οπωσδήποτε γνώριζε πως ο πειρασμός της προσωπικής προβολής και του ναρκισσισμού θα είναι διαρκώς παρών μέσα στη ζωή της Εκκλησίας. Όλα αυτά αποδείχθηκαν αληθινά και μάλιστα από πολύ νωρίς.
Ο απόστολος Παύλος δεν γνώρισε τον Χριστό. Με θεία φώτιση όμως, αλλά και με την αδελφική σχέση που δημιουργήθηκε με τους μαθητές και αποστόλους, απέκτησε πλήρη συνείδηση της σημασίας της ενότητας αλλά και του τεράστιου κινδύνου του σχίσματος μέσα στην Εκκλησία.
Βρισκόμαστε στο 59 μ. Χ. Στην Έφεσο, στην οποία διέμενε για 3 περίπου χρόνια ο Παύλος, φτάνουν οι ειδήσεις από την Εκκλησία της Κορίνθου· ειδήσεις που τον στεναχωρούν και τον ανησυχούν, διότι αυτά που συμβαίνουν απειλούν την ενότητα της Εκκλησίας και θέτουν σε κίνδυνο τη σωτηρία των πιστών.
Απευθύνει λοιπόν προς τους Κορινθίους την πρώτη επιστολή του και γράφει: «Και τώρα, αδερφοί, σας ζητώ, στο όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, να είστε όλοι σύμφωνοι μεταξύ σας και να μην υπάρχουν ανάμεσά σας διαιρέσεις, αλλά να είστε ενωμένοι, με μία σκέψη και με ένα φρόνημα. Αυτό το γράφω, αδερφοί μου, γιατί με πληροφόρησαν για σας άνθρωποι της Χλόης ότι έρχεστε σε προστριβές μεταξύ σας. Θέλω να πω ότι ο καθένας σας λέει κάτι διαφορετικό» (Α Κορ. 1:10-11).
Δυστυχώς, δεν επρόκειτο μόνον για διαφορετικές απόψεις, αλλά για κάτι ακόμη χειρότερο: Ο καθένας θεωρούσε πως, αυτός που τον βάπτισε ήταν ανώτερος από τους άλλους, με αποτέλεσμα, ο καθένας να διεκδικεί υψηλότερη θέση, περισσότερο κύρος και επιπλέον προνόμια μέσα στην Εκκλησία. Ακούστε την αγωνία του μεγάλου αποστόλου: «Ο ένας λέει: Εγώ είμαι του Παύλου, ο άλλος: Εγώ είμαι του Απολλώ, ένας άλλος: Εγώ είμαι του Κηφά και κάποιος άλλος: Εγώ είμαι του Χριστού. Διαμοιράστηκε, λοιπόν, ο Χριστός; Μήπως είναι ο Παύλος που πέθανε πάνω στο σταυρό για να σας σώσει; Ή μήπως στο όνομα του Παύλου έχετε βαφτιστεί;» (Α Κορ. 1:12-13).
Τί γνώριζε ο Παύλος; Αυτό που αναφέρει ο ευαγγελιστής Ιωάννης στο ευαγγέλιό του: πως με την συμπεριφορά των Κορινθίων κινδυνεύει, όχι μόνον ο Χριστιανικός τρόπος ζωής, όπως τον δίδαξε ο Χριστός, αλλά και το μεγαλύτερο όπλο της χριστιανικής μαρτυρίας και της ιεραποστολής που είναι η αγάπη και η ενότητα μεταξύ των μελών της Εκκλησίας. Στην διάσπαση, λοιπόν, των Χριστιανών της Κορίνθου, ο Παύλος βλέπει να κινδυνεύει η ίδια η κοσμοσωτήρια αποστολή του.
Άρα, η ευθύνη όσων διασπούν το σώμα της Εκκλησίας είναι τεράστια. Το ίδιο τεράστια όμως, είναι και η ευθύνη όσων παραμένουν απαθείς μπροστά σε παρόμοια φαινόμενα. Κανένα πρόσωπο, όσο σοφό, όσο άγιο και αν είναι, δεν μπορεί να διεκδικήσει θέση υπεράνω του γλυκύτατου προσώπου του Ιησού Χριστού. Αυτός και μόνον Αυτός είναι ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στα μέλη της Εκκλησίας. Αυτός και μόνον Αυτός είναι η πηγή όλων των χαρισμάτων. Αυτόν και μόνον Αυτόν προδίδει, όποιος ενσπείρει μέσα στην Εκκλησία τη διχόνοια.
Έρχεται, όμως και το σημερινό Ευαγγέλιο να τεκμηριώσει με τον καλύτερο τρόπο τις νουθεσίες του αποστόλου Παύλου προς τους Κορινθίους. Τί ακούσαμε σήμερα; Ακούσαμε για το θαύμα του πολλαπλασιασμού των πέντε άρτων και των δύο ψαριών, με το οποίο χόρτασαν τα πλήθη.
Τί θέλησε να δείξει ο Κύριος με το θαύμα αυτό; Πως μόνον Αυτός είναι σε θέση να καλύψει τις ανάγκες των ανθρώπων, όχι μόνον για ψωμί, αλλά και για νόημα ζωής. Όχι μόνον για υλικά αγαθά, αλλά και πολύτιμα πνευματικά δώρα. Όχι μόνο για επιβίωση, αλλά και για ζωή χωρίς φθορά και θάνατο.
Όπως λέει το Ευαγγέλιο, αφού ο Κύριος πολλαπλασίασε τους άρτους και τα ψάρια, ανέθεσε στους μαθητές Του να τα μοιράσουν στον κόσμο. Φαντάζεστε άραγε, έναν από τους μαθητές να λέει στο πλήθος πως αυτά που σας προσφέρω είναι δικά μου; Θα έμοιαζε σαν περιφρόνηση και προδοσία του αληθινού δωροδότη Χριστού. Από αυτόν ακριβώς τον κίνδυνο προσπαθεί και ο απόστολος Παύλος να προστατέψει τους Κορινθίους αλλά και όλους εμάς.
Όλοι, μέσα στην Εκκλησία, είτε κληρικοί, είτε λαϊκοί, όποια διακονία και αν επιτελούμε, το θέλημα του Κύριου επιτελούμε και δικά Του δώρα διαχειριζόμαστε. Όσο θυμόμαστε αυτό, η ενότητα της Εκκλησίας είναι εξασφαλισμένη. Και μια ενωμένη Εκκλησία είναι σε θέση να αντιμετωπίσει κάθε ενέργεια, η οποία αποσκοπεί στο να δημιουργήσει ρήγματα στο οικοδόμημα της Εκκλησίας και να προσελκύσει οπαδούς.
Όσο η Εκκλησία πορεύεται σε αυτόν τον κόσμο, δεν θα λείψουν ποτέ κάθε είδους πειρασμοί, με πιο επικίνδυνο τον πειρασμό της διάσπασης και του σχίσματος. Γι’ αυτό και δεν πρέπει ούτε στιγμή να πάψει ο αγώνας όλων μας εναντίον των παθών και ιδιαιτέρως του πάθους του εγωισμού, ο οποίος, ορισμένες φορές, κρύβεται ακόμη και πίσω από μανδύες ευσεβείας, γοητευτικού λόγου και, δήθεν, γνήσιας παραδοσιακότητας. Όσο, όμως, η Εκκλησία παραμένει συσπειρωμένη γύρω από τον Επίσκοπο και όσο ενισχύεται μεταξύ των μελών της ο πνευματικός αγώνας και η συμμετοχή στα άγια μυστήρια, οι θανατηφόροι αυτοί πειρασμοί θα προσκρούουν σε ισχυρότατο τείχος, του οποίου η προμετωπίδα θα αναγράφει ένα και μόνο όνομα: Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ!
Του Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνού
«Τῇ Θεοτόκῳ ἐκτενῶς νῦν προσδράμωμεν…»
Μέσα στην περίοδο του θέρους, οι άνθρωποι αναζητούν τόπους και τρόπους αναψυχής και δροσιάς απέναντι στην ζέστη και τον καύσωνα. Αντιστοίχως, μέσα στην ζέστη και τον καύσωνα της αμαρτίας, των παθών, των πειρασμών αλλά και των προβλημάτων της καθημερινότητας, ο άνθρωπος έχει ανάγκη από ανάλογη πηγή πνευματική δροσιάς και αυτή η πηγή δεν είναι άλλη από την ίδια την Πηγή της Ζωής, την Κυρία Θεοτόκο.
Η Εκκλησία μας, λοιπόν, επιθυμώντας να μας ανακουφίσει από τους πειρασμούς και τους κινδύνους του πονηρού και να μας βοηθήσει να βιώσουμε με κατάνυξη την μεγάλη Θεομητορική εορτή της Κοιμήσεως και της Μεταστάσεως της Θεοτόκου μας ενισχύει με νηστεία, προεόρτιες και μεθεόρτιες ακολουθίες, με τις Ιερές Παρακλήσεις και μας προσκαλεί σε μετάνοια και προσευχή. Τελικά, μέσα από όλον αυτόν τον πνευματικό αγώνα θα βιώσουμε την παραμυθία και την παρηγοριά στην ψυχή μας, προερχόμενη όχι από άνθρωπο, αλλά από την Μητέρα του Φωτός και Μητέρα όλων των πιστών, την Παναγία μας.
Πανορθοδόξως, λοιπόν, αποδίδουμε τις οφειλόμενες τιμές στο πανάγιο πρόσωπο της Θεοτόκου, διότι η σεμνή Κόρη της Ναζαρέτ για την αρετή της και την ταπεινοφροσύνη της, αξιώθηκε να κυοφορήσει τον Σωτήρα του κόσμου, τον Χριστό. Είναι η Θεοτόκος, η γυναίκα που έτεκε, εν Πνεύματι Αγίω, το δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, τον Υιό και Λόγο του Θεού.
Τιμούμε την Παναγία μας, γιατί κατά τρόπο θαυμαστό και ασύλληπτο στον ανθρώπινο νου, παρέμεινε σ’ όλο το βίο της Αγνή Παρθένου, και προ του τόκου και εν τω τόκω και μετά τον τόκο. «Νενίκηνται της φύσεως οι όροι εν σοι, Παρθένε άχραντε». Γι’ αυτό και είναι και ονομάζεται «Αειπάρθενος». Στην κατανόηση αυτού του θαυμαστού γεγονότος, χωρά μόνο η πίστις για την προσέγγιση του δόγματος. «Παρθενεύει γαρ τόκος και ζωήν προμνηστεύεται θάνατος. Η μετά τόκον παρθένος και μετά θάνατον ζώσα σωζοις αεί, Θεοτόκε την κληρονομίαν σου».
Σύμφωνα με την πίστη της Εκκλησίας μας την Θεοτόκο δεν την άγγιξε ο θάνατος, με την έννοια που δίνουμε σε αυτόν εμείς οι άνθρωποι. Η Παναγία «εκοιμήθη», «μετέστη προς την ζωήν» και ζει και «μετά θάνατον». Είναι από τα θαυμαστά γεγονότα γύρω από το πρόσωπο της Θεοτόκου. Η Μητέρα της Ζωής, αυτή που γέννησε τη Ζωή, τον Χριστό, δεν ήταν δυνατό να αφεθεί στην φθορά και τον θάνατο. Ο Χριστός που είπε «Εγώ ειμι η οδός και η αλήθεια, η ανάστασις και η ζωή» (Ιωάν. 14,6, 11, 25), Αυτός μετέστησε προς την ζωή, την Μητέρα της Ζωής.
Επίσης, η Μητέρα του Χριστού, που δίκαια την μακαρίζουν αιώνες «πάσαι αι γενεαί», είναι η ακοίμητη προστάτρια και βοηθός στις ποικίλες ανάγκες των πιστών. Είναι αυτή που μετά την κοίμησή της δεν εγκατέλειψε τον κόσμο αλλά συνεχώς πρεσβεύει, μεσιτεύει και μεσολαβεί στον Υιό της και Θεό μας για την σωτηρία μας, την λύτρωσή μας από τα δεσμά της αμαρτίας και του θανάτου και την αποκατάστασή μας «εις την αρχαίαν μακαριότητα». Είναι η ελπίδα των πιστών, διότι πάντοτε θα μας σκεπάζει με την φοβερά προστασία της και θα μας παρέχει αιωνίως την ευεργετική χάρι της.
Φέρεται εις γνώσιν των ευλαβών χριστιανών, ότι στην Ιερά Μονή Παναγίας Ελεούσας Κλεισούρας Μεσολογγίου, κατά το διάστημα του Ιερού Δεκαπενταυγούστου θα τελεσθούν οι προβλεπόμενες ιερές ακολουθίες, με την ευθύνη και την επίβλεψη του νέου αδελφού της Ιεράς Μονής, Ιερολογιωτάτου Ιεροδιακόνου Ιγνατίου Γοργολίτσα.
Το πρόγραμμα των ιερών ακολουθιών είναι το ακόλουθο. Το τηλέφωνο επικοινωνίας της Ιεράς Μονής είναι: 26320 22386.
Το Σάββατο 9 Αυγούστου 2025 στην Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Αστακού θα τελεσθεί το Τεσσαρακονθήμερο Μνημόσυνο του μακαριστού Πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Τέγα, Συνταξιούχου Εφημερίου της Ιεράς Μητροπόλεως, πρώην Αρχιερατικού Επιτρόπου της Αρχιερατικής Περιφέρειας Αστακού και επί πολλά έτη διατελέσαντος Εφημερίου του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Αστακού.
Της Θείας Λειτουργίας και του Ιερού Μνημοσύνου θα προεξάρχει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνός.
Ζητεί την κατανόηση του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου της Ενορίας της Αμβρακιάς, των δύο Πολιτιστικών Συλλόγων των Απανταχού Αμβρακιωτών και όλων των κατοίκων της κωμοπόλεως αυτής του Θέρμου για την αλλαγή του προγράμματος και υπόσχεται, ότι το επόμενο έτος, συν Θεώ, θα συμμετάσχει στην ετήσια αυτή πανήγυρη της Ενορίας, που αποτελεί κορυφαία εκδήλωση της τοπικής κοινότητας.
Την μνήμη του Αγίου Μεγαλομάρτυρος και Ιαματικού Παντελεήμονος πανηγύρισαν με μεγαλοπρέπεια την Κυριακή 27 Ιουλίου 2025 οι φερώνυμοι Ιεροί Ναοί της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας.
Το απόγευμα του Σαββάτου 26 Ιουλίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνός χοροστάτησε και κήρυξε τον θείο λόγο στην ακολουθία του πανηγυρικού Εσπερινού στον ιστορικό Ιερό Ναό Αγίου Παντελεήμονος Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου.
Αμέσως μετά τον Εσπερινό ακολούθησε η πάνδημη λιτάνευση της Ιεράς Εικόνος του Αγίου στους δρόμους της Ενορίας, με τη συνοδεία της Φιλαρμονικής του Δήμου Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου και τη συμμετοχή πλήθους κόσμου.
Το πρωί της αγιωνύμου ημέρας ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνός χοροστάτησε στην ακολουθία του Όρθρου και προεξήρχε στην πανηγυρική Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό του Αγίου Παντελεήμονος στην Ιερά Πόλη Μεσολογγίου.
Στην Θεία Λειτουργία συμμετείχαν οι Κληρικοί της Ιεράς Πόλεως, με επικεφαλής τον Αρχιερατικό Επίτροπο Μεσολογγίου και Προϊστάμενο του Ναού, Αρχιμ. Αναστάσιο Καντάνη, ενώ εκκλησιάστηκε πλήθος πιστών.
Κατά το κήρυγμά του ανέφερε τα εξής: «Όλοι γνωρίζουμε πως οι διδασκαλίες και τα όμορφα λόγια γοητεύουν συχνά το μυαλό. Δεν είναι όμως αρκετά για να αλλάξουν την ζωή μας. Αντίθετα, τις περισσότερες φορές, μόλις παρέλθει η πρώτη εντύπωση, ξεχνιούνται και είναι σαν να μην ακούστηκαν ποτέ.
Τα όμορφα λόγια δεν άλλαξαν ποτέ την ζωή ενός ανθρώπου. Αυτό το πετυχαίνει πάντοτε το ζωντανό παράδειγμα ενός δασκάλου, η αντιστοιχία των λόγων με την ζωή του, η φωτεινή προσωπικότητά του, η οποία σφραγίζει την ζωή του μαθητή του για πάντα.
Η διδασκαλία του Αποστόλου Παύλου, οι σκέψεις του και οι παρακαταθήκες που άφησε στους ακροατές και τους μαθητές του είναι καταγεγραμμένες στις Επιστολές του και αποτελούν μνημεία πνευματικής κληρονομιάς της ανθρωπότητας.
Είναι όμως βέβαιο πως η βαθιά επίδραση που άσκησε ο Παύλος στην εποχή του, ως μέγας πνευματικός διδάσκαλος, δεν στηρίχτηκε στα λόγια και στην γραφή του αλλά, κυρίως, στην προσωπικότητά του, στην πίστη που είχε διαποτίσει ολόκληρη την ύπαρξή του, στον πόθο και την αγωνία του να εκπληρώσει το έργο της ιεραποστολής του, στην ευγνωμοσύνη του στο πρόσωπο του Εσταυρωμένου που επέλεξε αυτόν, έναν πρώην διώκτη, να γίνει κήρυκας της αγάπης του. Αυτά ήταν που σημάδεψαν την ζωή των πνευματικών του παιδιών.
Πνευματικό του παιδί ήταν και ο Άγιος Τιμόθεος, στον οποίο ο Απόστολος των Εθνών εμπιστεύτηκε την πνευματική καθοδήγηση της πρώτης χριστιανικής Εκκλησίας της Εφέσου. Το σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα περιλαμβάνεται στην δεύτερη Επιστολή του προς αυτόν. Γνωρίζουμε πως γράφτηκε γύρω στο 66 μ.Χ., κατά την διάρκεια της δεύτερης συλλήψεως του Αποστόλου Παύλου στην Ρώμη και αποτελεί την τελευταία του Επιστολή.
Ο μεγάλος Απόστολος γνωρίζει πως το τέλος του είναι κοντά. Την ψυχή του, είναι επόμενο να την διακατέχει ο φόβος και η αγωνία. Η πίστη του όμως, η βαθιά του πίστη στον Χριστό, είναι η πηγή του θάρρους και της ελπίδας του πως σύντομα θα βρεθεί στην αγκαλιά Εκείνου, στον οποίον αφιέρωσε ολόκληρη την ζωή του.
Στις δύσκολες αυτές ώρες αναζητά τον πιστό του μαθητή Τιμόθεο. Του κάνει γνωστά τα βάσανά του και τον προειδοποιεί: Όποιος αποφασίσει να ζήσει σύμφωνα με την διδασκαλία και το παράδειγμα του Χριστού, θα βρεθεί συχνά μπροστά σε δυσκολίες και σε συγκρούσεις. Θα αισθανθεί ξένος σε έναν κόσμο εγωισμού, αρπαγής, απληστίας και ελλείψεως αγάπης. Θα βρεθεί όμως αντιμέτωπος και με εσωτερικούς πειρασμούς. Θα ακούσει μέσα του συχνά μια φωνή που θα του ψιθυρίζει πως όλοι οι πνευματικοί κόποι και οι σκληροί αγώνες κατά των παθών είναι μάταιοι και πως είναι ανόητος εκείνος που δεν παραδίνεται στις φτηνές και μάταιες χαρές αυτού του κόσμου.
Προσπαθεί να τον στηρίξει: «Εσύ, λοιπόν, παιδί μου, του γράφει, να παίρνεις δύναμη από την χάρη που μας έδωσε ο Ιησούς Χριστός. Δέξου τα παθήματα σαν καλός στρατιώτης του Ιησού Χριστού και μην χάσεις τον δρόμο σου. Κανείς στρατευμένος δεν μπλέκεται στις υποθέσεις της καθημερινής ζωής, αν θέλει να είναι συνεπής απέναντι σ’ εκείνον που τον στρατολόγησε.
Και συμπληρώνει: «Γι’ αυτό και εγώ όλα τα υπομένω για χάρη των εκλεκτών του Θεού, για να πετύχουν κι αυτοί την σωτηρία που έφερε ο Ιησούς Χριστός και να δοξαστούν αιώνια».
Όπως βλέπουμε, αδελφοί μου, στις δύσκολες αυτές στιγμές, τόσο για τον ίδιο όσο και για τον Τιμόθεο που, εκείνο το διάστημα, αγωνίζεται στην Έφεσο εναντίον όσων προσπαθούν να νοθεύσουν την αυθεντική πίστη στον Χριστό, ο Παύλος δεν παραθέτει κείμενα και διδασκαλίες αλλά του θυμίζει δύο ζωντανά παραδείγματα:
Πρώτα, τον ίδιο τον Χριστό. Αυτόν που, για χάρη δική μας, ταλαιπωρήθηκε και κακοποιήθηκε μέχρι θανάτου πάνω στον Σταυρό. Και δεύτερον, την δική του ζωή· ζωή γεμάτη διώξεις, ταλαιπωρίες, απειλές, χλευασμούς και μαρτύρια. Ποιός είναι ο σκοπός του; Να καλέσει τον μαθητή του, αλλά και όλους μας, σε μια ζωή ηρωική, ζωή αντιστάσεως στο κακό, ζωή ακράδαντης ελπίδος στην Χάρη και το έλεος του Θεού, ζωή αναμφίβολης πίστεως πως η τελική μοίρα αυτού του κόσμου είναι το φως και όχι το σκοτάδι. Για τον λόγο αυτό, στο τέλος της σημερινής περικοπής, θυμίζει στον Τιμόθεο τα λόγια, μάλλον ενός ύμνου των πρώτων Χριστιανών η μιας μικρής ομολογίας πίστεως που πιθανόν να χρησιμοποιούσαν τότε:
«Μαζί με το Χριστό αν πεθάνουμε,
μαζί Του και θα ζήσουμε.
Αν υπομένουμε,
μαζί Του και θα βασιλέψουμε.
Αν Τον αρνηθούμε,
κι εκείνος θα μας αρνηθεί.
Αν απιστούμε,
πιστός εκείνος μένει,
να αρνηθεί τον εαυτό Του δεν μπορεί».
Ο Απόστολος Παύλος δεν δίδαξε τον κόσμο ως ένας διδάσκαλος με κοσμικό κύρος. Δεν έγινε αποδεκτός από τους σοφούς της εποχής του. Δεν υπήρξε ο δημοφιλής ομιλητής, για τον οποίον συνέρρεαν εκστασιασμένοι θαυμαστές. Κήρυξε ως ένας φυγάς, ως ένας κατάδικος, ως ένας περιφρονημένος και, τελικά, ως ένας μάρτυρας. Από που άντλησε την δύναμή του; Από την βαθιά του πίστη στην αγάπη και την χάρη του Χριστού. Πιθανόν, κάποιες στιγμές, να έφτασε και στην αμφιβολία για τα αποτελέσματα των κόπων του. Είναι όμως βέβαιο πως, τις στιγμές εκείνες, κατέφευγε πάντα στον αγαπημένο του Εσταυρωμένο. Από Εκείνον αντλούσε δύναμη και ελπίδα. Εκείνος ήταν που γέμιζε με φως τα μάτια της ψυχής του και τον διαβεβαίωνε πως η σπορά της αποστολής του θα δώσει άφθονο καρπό, όπως και έγινε.
Είναι γεγονός πως και στην δική μας εποχή, τα όσα συμβαίνουν, μας οδηγούν συχνά στην απογοήτευση και την απελπισία. Ο νους σταματά μπροστά στην φρίκη και την απειλή που καθημερινά εισβάλλουν στην καθημερινότητά μας. Απορούμε, γιατί να συμβαίνουν όλα αυτά. Αναρωτιόμαστε, γιατί ο Θεός τα επιτρέπει. Μοιάζουμε με τους δύο τυφλούς της σημερινής Ευαγγελικής περικοπής που δεν αντιλαμβάνονταν τις αληθινές διαστάσεις των πραγμάτων και των γεγονότων. Εκείνοι, βεβαίως, δεν απελπίστηκαν. Εμείς όμως, συχνά, αποθαρρυνόμαστε και καταθλιβόμαστε.
Τις ώρες που δεχόμαστε στον πειρασμό της απογνώσεως, ο Απόστολος Παύλος μας καλεί να στραφούμε με πόθο καρδιάς και ακλόνητη πίστη προς τον Χριστό και να Του απευθύνουμε την ίδια ικεσία με εκείνην των δύο τυφλών, που Τον ακολουθούσαν, φωνάζοντας: «Σπλαχνίσου μας, υιέ του Δαυίδ» (Μτθ. 9:27).
Ας μην αμφιβάλλουμε ούτε στιγμή, πως, όπως σ’ εκείνους έτσι και σ’ εμάς, ο Αναστημένος Αρχηγός της ζωής, με τρόπο θαυματουργικό, θα διαλύσει τα σκοτάδια της αμφιβολίας και της λιποψυχίας, θα χαρίσει τον φωτισμό του νου μας και θα πλημμυρίσει την ψυχή μας από ανεκλάλητη χαρά και ακράδαντη ελπίδα στη δύναμη και την αγάπη Του».
Με κατάνυξη ο μεθεόρτιος εσπερινός στη Βόνιτσα
Το απόγευμα της Κυριακής 27 Ιουλίου 2025 ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνός μετέβη στην Βόνιτσα Αιτωλοακαρνανίας, όπου στον Ιερό Ναό Αγίου Παντελεήμονος τελέσθηκε η ακολουθία του μεθέορτου Εσπερινού και ακολούθησε η Λιτάνευση της Ιεράς Εικόνας και αποτμήματος του Ιερού Λειψάνου του Αγίου στους δρόμους της Βόνιτσας, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου.
Η Ιερά Λιτανεία κατευθύνθηκε στο λιμάνι της πόλεως, όπου τελέσθηκε αρτοκλασία και μίλησε στους άρχοντες και τον λαό ο Μητροπολίτης κ. Δαμασκηνός.
Η ιερά πανήγυρη του Αγίου Παντελεήμονος στη Βόνιτσα προσελκύει πλήθος πιστών, καθώς ο Άγιος Παντελεήμων αποτελεί τον συμπολιούχο της πόλεως μαζί με τον Άγιο Σπυρίδωνα, Επίσκοπο Τριμυθούντος.
Συμμετείχαν η Φιλαρμονική του Δήμου Ακτίου Βονίτσης, οι Κληρικοί της Βόνιτσας και της ευρύτερης περιοχής, ο Δήμαρχος Ακτίου – Βόνιτσας κ. Αθανάσιος Κασόλας και πλήθος πιστών.
Με πνευματική ευλάβεια και ιδιαίτερη ποιμαντική φροντίδα, ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνός θα πραγματοποιήσει εκτεταμένο πρόγραμμα ιερών ακολουθιών και επισκέψεων σε ενορίες της Ιεράς Μητροπόλεως κατά το πρώτο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου, περιλαμβάνοντας μεταξύ άλλων την εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και την κορυφαία Θεομητορική εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει την τέλεση Παρακλητικών Κανόνων προς την Υπεραγία Θεοτόκο, όπως επίσης και Πανηγυρικές Θείες Λειτουργίες σε σημαντικές εορτές του εκκλησιαστικού ημερολογίου. Οι ακολουθίες θα πραγματοποιηθούν τόσο σε αστικά κέντρα όσο και σε πολυάριθμες κωμοπόλεις και χωριά της περιοχής.
Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί η επιλογή του Σεβασμιωτάτου να βρεθεί την περίοδο του Δεκαπενταύγουστου σε πλήθος μικρών, και σε πολλές περιπτώσεις απομακρυσμένων, κοινοτήτων της Μητροπόλεως.
Από το Αργυροπηγάδι και τον Πάμφιο έως το Λαμπίρι, τα Σιταράλωνα, το Καλούδιον και το Κρυονέρι, ο Μητροπολίτης φροντίζει να μεταφέρει τη στοργή και τη ζωντανή παρουσία της τοπικής Εκκλησίας ακόμη και στα πιο δυσπρόσιτα σημεία της Αιτωλίας και της Ακαρνανίας.
Η ποιμαντική αυτή μέριμνα δεν είναι απλώς συμβολική, αλλά ουσιαστική, καθώς ενισχύει το θρησκευτικό αίσθημα και την πνευματική σύνδεση των πιστών με τον Επίσκοπό τους.
Ακολουθεί αναλυτικά το πρόγραμμα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου από 1ης έως 15ης Αυγούστου 2025.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 1 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2025
18:30 – Λαμπίρι, Ιερός Ναός Αγίου Δημητρίου
Ακολουθία Παρακλητικού Κανόνος στην Υπεραγία Θεοτόκο
20:00 – Καλλιθέα, Ιερός Ναός Αγίας Παρασκευής
Ακολουθία Παρακλητικού Κανόνος στην Υπεραγία Θεοτόκο
ΣΑΒΒΑΤΟ 2 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2025
07:30 – Τσουκαλάδες Παραβόλας, Ιερό Ησυχαστήριο Μεταμορφώσεως του Σωτήρος
Όρθρος και Πανηγυρική Θεία Λειτουργία
ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2025
07:30 – Άγιος Νικόλαος Βονίτσης, Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου
Όρθρος και Πανηγυρική Θεία Λειτουργία
18:30 – Άνω Χρυσοβίτσα, Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου
Ακολουθία Παρακλητικού Κανόνος στην Υπεραγία Θεοτόκο
20:00 – Κάτω Χρυσοβίτσα, Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου
Ακολουθία Παρακλητικού Κανόνος στην Υπεραγία Θεοτόκο
ΤΡΙΤΗ 5 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2025
20:00 – Τρίκλινο, Ιερός Ναός Μεταμορφώσεως του Σωτήρος
Αρχιερατικός Εσπερινός εορτής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος
ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2025
07:30 – Αγγελόκαστρο, Ιερά Μονή Παντοκράτορος
Όρθρος και Πανηγυρική Θεία Λειτουργία
19:00 – Πεντάλοφος, Ιερός Ναός Μεταμορφώσεως του Σωτήρος
Ακολουθία μεθέορτου Εσπερινού
ΠΕΜΠΤΗ 7 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2025
20:00 – Σιταράλωνα, Ιερός Ναός Αγίου Παντελεήμονος
Αρχιερατικός Εσπερινός εορτής Αγίου Καλλινίκου, Επισκόπου Εδέσσης του Αιτωλού
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 8 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2025
18:30 – Δρύμωνας, Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου
Ακολουθία Παρακλητικού Κανόνος στην Υπεραγία Θεοτόκο
20:00 – Αετόπετρα, Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου
Ακολουθία Παρακλητικού Κανόνος στην Υπεραγία Θεοτόκο
ΣΑΒΒΑΤΟ 9 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2025
07:30 – Αστακός, Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Αστακού
Όρθρος και Πανηγυρική Θεία Λειτουργία
19:00 – Πετροχώρι, Ιερός Κοιμητηριακός Ναός Αποστόλου Θωμά
Αρχιερατικός Εσπερινός
ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2025
07:30 – Αγρίνιο, Ιερός Ναός Ζωοδόχου Πηγής
Όρθρος και Πανηγυρική Θεία Λειτουργία
18:30 – Κάμπος Αναλήψεως, Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου
Ακολουθία Παρακλητικού Κανόνος στην Υπεραγία Θεοτόκο
20:00 – Αβαρίκος, Ιερός Ναός Αγίας Παρασκευής
Ακολουθία Παρακλητικού Κανόνος στην Υπεραγία Θεοτόκο
ΔΕΥΤΕΡΑ 11 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2025
18:30 – Κρυονέρι, Ιερός Ναός Αγίας Τριάδος
Ακολουθία Παρακλητικού Κανόνος στην Υπεραγία Θεοτόκο
20:00 – Λευκό, Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου
Ακολουθία Παρακλητικού Κανόνος στην Υπεραγία Θεοτόκο
ΤΡΙΤΗ 12 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2025
18:30 – Καλούδιον, Ιερός Ναός Αγίας Παρασκευής
Ακολουθία Παρακλητικού Κανόνος στην Υπεραγία Θεοτόκο
20:00 – Πάμφιο, Ιερός Ναός Αγίου Ιωάννου
Ακολουθία Παρακλητικού Κανόνος στην Υπεραγία Θεοτόκο
ΤΕΤΑΡΤΗ 13 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2025
18:30 – Αργυροπηγάδιον, Ιερός Ναός Αγίου Δημητρίου
Ακολουθία Παρακλητικού Κανόνος στην Υπεραγία Θεοτόκο
ΠΕΜΠΤΗ 14 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2025
19:30 – Θέρμο, Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου
Πανηγυρικός Εσπερινός εορτής Κοιμήσεως της Θεοτόκου
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2025
07:30 – Πλαγιά Βονίτσης, Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου
Όρθρος και Πανηγυρική Θεία Λειτουργία
