Η Πρυτανική Αρχή εκφράζει τη βαθύτατη θλίψη της για την απώλεια της Ευεργέτιδας του Πανεπιστημίου Πατρών, Βασιλικής Μεντζελοπούλου.
Η οικογένεια Μεντζελόπουλου με μοναδικό κίνητρο τη διάθεση για προσφορά, για 12 και πλέον χρόνια χρηματοδοτεί υποτροφίες που φέρουν το όνομα: «Υποτροφίες Ανδρέας Μεντζελόπουλος για προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Πατρών».
Οι υποτροφίες αφορούν σε φοιτητές και φοιτήτριες οι οποίοι αντιμετωπίζουν αποδεδειγμένη δυσκολία ανταπόκρισης στις οικονομικές απαιτήσεις των σπουδών τους, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να ολοκληρώσουν με επιτυχία τις σπουδές τους.
Ευχαριστούμε θερμά την οικογένεια Μεντζελόπουλου για την ανεκτίμητη προσφορά της στο Πανεπιστήμιο Πατρών.
Η Πρυτανική Αρχή του Πανεπιστημίου Πατρών εκφράζει τα ειλικρινή συλλυπητήρια του Ιδρύματος στην οικογένεια και τους οικείους της.
Σύσσωμο το Εργαστήρι «ΠΑΝΑΓΙΑ ΕΛΕΟΥΣΑ» αποχαιρετά με σεβασμό την σπουδαία Ελληνίδα Μαριάννα Βαρδινογιάννη, που το έργο της αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση, στο χώρο της φιλανθρωπίας και της αλληλεγγύης.
Ανέπτυξε διεθνή δράση και απέδειξε την έγνοια της για τα παιδιά, δημιουργώντας τεράστιο φιλανθρωπικό έργο, το οποίο αποτελεί για όλους μας σπουδαία παρακαταθήκη με ανεκτίμητη προσφορά στην πατρίδα.
Ο δήμαρχος Αγρινίου Γιώργος Παπαναστασίου εξέφρασε τα συλλυπητήριά του για τον θάνατο του Κωνσταντίνου Χειμώνα:
«Βαρύς και αξεπέραστος ο αδόκητος χαμός του Κωνσταντίνου Χειμώνα για την οικογένειά του.
Ένας έντιμος άνθρωπος, συνεπής πάντα στις ιδέες και τις αρχές του, ο οποίος με όπλο τη νομιμότητα άσκησε το λειτούργημα του με αξιοπρέπεια και ευθύνη.
Ο Κωνσταντίνος Χειμώνας υπηρέτησε ως Συμπαραστάτης του Δημότη και της Επιχείρησης τον Δήμο Αγρινίου έχοντας καταγράψει μια σημαντική διαδρομή στην κοινωνία ως ενεργός και δραστήριος πολίτης.
Τον αποχαιρετούμε με τιμή.
Εκφράζω θερμά συλλυπητήρια στη σύζυγό του Σωτηρία Σιαδήμα, τα παιδιά Ηλία, Δημήτρη και Χάρη και τις οικογένειές τους».
Ο εκλιπών υπήρξε ενεργός πολίτης, με πολυποίκιλη δράση στα τοπικά δρώμενα. Πτυχιούχος της Νομικής Θεσσαλονίκης, εργάσθηκε ως υπάλληλος στην Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Αγρινίου και ακολούθως ως Προϊστάμενος προμηθευτικών εργασιών στην ίδια Υπηρεσία.
Στη συνέχεια διορίστηκε στο Πρωτοδικείο Αγρινίου όπου υπηρέτησε ως προϊστάμενος της γραμματείας της Εισαγγελίας Αγρινίου. Υπήρξε ο πρώτος Συμπαραστάτης του Δημότη στον δήμο Αγρινίου όπου εξελέγη μετά τη συνταξιοδότηση του.
Yπηρέτησε στη Διοίκηση του Εθνικού Αθλητικού Σταδίου και υπήρξε εκλεγείς Γενικός Γραμματέας της ΤΕ ΣΕΓΑΣ Δυτικής Στερεάς. Τον αθλητισμό όμως τον υπηρέτησε και ως ποδοσφαιριστής και παράγων του Ολυμπιακού Παναιτωλίου. Υπήρξε και μέλος του Δ.Σ. της Γυμναστικής Εταιρείας Αγρινίου. Διατέλεσε πρόεδρος στον παιδικό σταθμό Παναιτωλίου και πρόεδρος στον Πολιτιστικό Σύλλογο Παναιτωλίου.
Υπήρξε επίσης τακτικός αρθρογράφος στον τοπικό τύπο και παραγωγός τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών εκπομπών κοινωνικού και πολιτιστικού περιεχομένου.
Δίδαξε Κοινωνιολογία στις σχολές ΦΥΤΙΛΑ και διοικητικό δίκαιο στους νεοδιορισθέντες αγροφύλακες ενώ διετέλεσε και Διευθυντής στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου Αγρινίου.
Η κηδεία του θα τελεστεί σήμερα Τετάρτη 31 Μαΐου και ώρα 17:00 στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Παναιτωλίου. Η σορός θα βρίσκεται στο ναό μισή ώρα νωρίτερα.
Το Σαλέντο θρηνεί τον Λουίτζι Κιριάττι, μια από τις σημαντικότερες μορφές της Γκρεκάνικης κουλτούρας, καλλιτεχνικό Διευθυντή του μεγαλύτερου Φεστιβάλ Γκρεκάνικης μουσικής στον κόσμο, “LaNottedellaTaranta“.
Μετά από μακρά ασθένεια και πρόσφατη νοσηλεία στο Νοσοκομείο του Tricase, ο 70χρονος LuigiChiriatti, με καταγωγή από το ελληνόφωνο χωριό του Σαλέντο, Martano, άφησε την Πέμπτη 25 Μαΐου 2023, την τελευταία του πνοή.
Μουσικός ερευνητής και συγγραφέας βιβλίων αφιερωμένων στον ταραντισμό & την μουσική του Σαλέντο, ο LuigiChiriatti, ηνάλωσε την ζωή του στην έρευνα της λαϊκής Παράδοσης των ελληνοφώνων χωριών της Κάτω Ιταλίας. Επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου “DiegoCarpitella“, ο Chiriatti, ηχογράφησε το 1977 τον δίσκο «Τραγούδια της GrecìaSalentina» με την συμμετοχή του μουσικού σχήματος CanzoniereGrecanicoSalentino.
Ήταν ο εμπνευστής τού Φεστιβάλ θρησκευτικής μουσικής του Σαλέντο “CantidiPassione” (Ύμνοι των Παθών) ενώ το 2015 ανέλαβε καλλιτεχνικός Διευθυντής του μεγαλύτερου Φεστιβάλ Γκρεκάνικης μουσικής στον κόσμο, “LaNottedellaTaranta“ .
Ο LuigiChiriatti έτρεφε ιδιαίτερη αγάπη και σεβασμό για το Μεσολόγγι και την Ιστορία του.
«Γνώριζα για το Μεσολόγγι όμως είχα την τιμή να εμβαθύνω στην ιστορία τής Ιεράς Πόλεως με την ευκαιρία της αδελφοποίησης της Ένωσης Ελληνοφώνων Δήμων τής GrecìaSalentina με τον Δήμο Μεσολογγίου, τον Απρίλη του 2019», είχε δηλώσει τον Αύγουστο του 2019 κατά την παρουσίαση του μουσικού σχήματος από το Μεσολόγγι, «Armoniagreca», στο Φεστιβάλ “LaNottedellaTaranta“.
Ήταν η πρώτη φορά που ελληνικό μουσικό σχήμα συμμετείχε στην παγκόσμια αυτή διοργάνωση.
Αντίστοιχα θερμή ήταν και η περυσινή υποδοχή της “Armonia greca” από τον ίδιο αλλά και τον Δήμαρχο του ελληνοφώνου χωριού, Martano, FabioTarantino, όταν στην σκηνή του Φεστιβάλ παρουσίαζε τα μέλη του σχήματος από το Μεσολόγγι με την φράση: «FratellidiMessolonghi»(τ’αδέλφια μας από το Μεσολόγγι).
Στο άκουσμα του αγγέλματος του θανάτου του LuigiChiriatti, το Κέντρου Πολιτισμού Ελληνοϊταλικής Φιλίας Ι. Π. Μεσολογγίου «NeaKoinè» δια του Πρόεδρου, Λευτέρη Δακαλάκη, ο οποίος συνδέετο με προσωπική φιλία με τον ίδιο και την οικογένειά του, εξέδωσε ψήφισμα αναφέροντας: «Με μεγάλη θλίψη πληροφορηθήκαμε τον θάνατο του LuigiChiriatti. Η απώλειά του αποτελεί, αναμφισβήτητα, μεγάλη απώλεια για την Τέχνη και τον γκρεκάνικο Πολιτισμό. Εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στους οικείους του».
Το τελευταίο αντίο στον Luigi Chiriatti θα πουν συγγενείς και φίλοι την Παρασκευή 26 Μαΐου στις 3 το μεσημέρι στο Palazzo Marchesale στο Melpignano.
Σε συλλυπητήρια ανακοίνωση του ΚΚΕ για το θάνατο του Κώστα Ε. Τολη αναφέρεται:
“Η Τομεακή Επιτροπή Αιτωλοακαρνανίας του ΚΚΕ, αποχαιρετά το σ. Κώστα Ε. Τόλη, που έφυγε πλήρης ημερών στα 91 του χρόνια.
Ο σ. Κώστας, υπήρξε για χρόνια μέλος τους Κόμματος, στην πορεία αυτή στάθηκε αταλάντευτος.
Στιγμή που χαράχτηκε στη μνήμη του και επέδρασε στη συνείδησή του, ήταν η εκτέλεση των 120 κομμουνιστών, αγωνιστών στην Αγία Τριάδα στο Αγρίνιο το 1944, όπου υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας σε νεαρή ηλικία.
Εκφράζουμε τα συλλυπητήρια μας σε όλους τους οικείους του, στο γιό του σ. Θύμιο, και στον εγγονό του σ. Κώστα.”
Ο Υποστράτηγος (ΤΘ) ε.α. Νικόλαος Λουκάς εκπροσωπώντας την “Τάξη ΄85” της Σχολής Ευελπίδων εκφώνησε τον επικήδειο στον συμμαθητή του, Τάκη Καραμούζα, μετά το πέρας της νεκρώσιμης ακολουθίας στον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής Μεσολογγίου, την περασμένη Τετάρτη:
“«Γινώσκει ο Κύριος τὰς ὁδοὺς τῶν ἀμώμων (Ψαλ. 36,18) Ο Κυριος γνωρίζει πολύ καλά και εκτιμά τους δρόμους της ζωής των δικαίων και ειλικρινών ανθρώπων.
Αγαπητοί Συμμαθητές
Σήμερα είμαστε όλοι εδώ παρόντες σωματικά και νοερά δια να προπέμψουμε στην αιώνια βασιλεία του Θεού με τη δέουσα συγκίνηση, τον εν Χριστώ αδελφό και συμμαθητή μας Δημήτριο, τον καθ’ όλα άνθρωπο, με ήθος ξεχωριστό, με πνευματική και έμφυτη ψυχική ευγένεια και σεμνότητα.
Αγαπημένε Συμμαθητή μας Τάκη
Ξεκίνησες από το Μεσολόγγι και εισήλθες στη Σχολή Ευελπιδων απ όπου απεφοίτησες το 1985 ονομασθείς Ανθλγος ΠΖ και επιλέχτηκες μετέπειτα να υπηρετήσεις σε όλη σου την καριέρα στις ειδικές δυνάμεις στους θρυλικούς Λοκατζήδες που τόσο αγάπησες.
Τελείωσες όλα τα σχολεία του όπλου του πεζικού την Ανωτάτη Σχολή πολέμου και την Σχολή Εθνικής Αμύνης αλλά και όλα τα σχολεία των καταδρομών και των περήφανων αλεξιπτωτιστών που γεμίζουν τους ουρανούς της πατρίδας μας με τα εντυπωσιακά άλματα τόσο του στατικού ιμάντα όσο και της ελευθέρας πτώσεως. Αυτήν την ελευθερία αγαπητέ συμμαθητή Τάκη σήμερα θα την έχεις εις τους αιώνας όπως οι Άγγελοι του θεού έτσι και εσύ κατατασσόμενος στις ταξιαρχίες των ασωμάτων δυνάμεων θα μας ατενίζεις αιώνια υμνολογώντας τον δημιουργό.
Διοίκησες επίλεκτες Μονάδες και υπηρέτησες σε επιτελεία νευραλγικά για την εθνική ασφάλεια. Ο χαρακτήρας σου μαχητικός, χειμαρρώδης και ακατάβλητος. Η ψυχή σου φλογερή, γεμάτη σφρίγος νεανικό, φωτιζόταν από τη λάμψη ανωτέρων ιδανικών. Κατόρθωσες να φτάσεις εις τους ανωτάτους βαθμούς του Στρατού, χωρίς να ξεχάσεις ποτέ την γενέτειρα σου, και τούς συμπατριώτες σου αλλά και χωρίς να υποστείλεις την σημαία των αξιών. Ήσουν πάντα αδέκαστος στην προάσπιση ευγενικών ιδεών και κατάφερες να αποτελείς παράδειγμα προς μίμηση.
Υπήρξες άριστος Εύελπις άριστος Αξιωματικός, άριστος Καταδρομέας αλλά και άριστος οικογενειάρχης.
Πορευτήκαμε μαζί αγαπητέ Τάκη από το 1981 στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων ζώντας τις δύσκολες αλλά ωραίες ημέρες των νεανικών μας χρόνων με τις ασκήσεις τις σκοπιές, τα μελετητήρια, και αργότερα στις μονάδες εκστρατείας επί 35 σχεδόν έτη συμμετέχοντες στη συνεχή στρατιωτική και παράλληλα ακαδημαϊκή μόρφωση μας, ζώντας όλες τις δραστηριότητες του Στρατού.
Τα καλύτερα εύσημα που παίρνεις μαζί σου όμως, δεν είναι οι πολλοί επιστημονικοί τίτλοι σπουδών που με μόχθο απέκτησες στην πολύχρονη, ολοκληρωμένη και ευδόκιμο καριέρα σου, αλλά η αγάπη και η εκτίμηση του κόσμου και των συμμαθητών που σε κατευοδώνουν. Όπως και η αγάπη της φιλόστοργης συζύγου σου, των αξιολάτρευτων παιδιών σου, των τόσων φίλων και συγγενών σου.
Όλοι εμείς, που σε γνωρίσαμε, σε κρατάμε μέσα μας και είμαστε υπερήφανοι, γιατί υπήρξες κομμάτι της ζωής μας, γιατί σε είχαμε πολύτιμο αδελφό και συμμαθητή.
Από όλη την Ελλάδα, έρχονται συνεχώς μηνύματα. Μηνύματα από φίλους, συμμαθητές και μη, από τη Διοικούσα τάξη μας και από τις διοικούμενές μας. Όλοι εκφράζουν την συντριβή τους για την απώλεια σου και την μεγάλη εκτίμηση που σου είχαν.
Το πέρασμά σου, ήταν μια πραγματική ευλογία για την Πατρίδα και τις Ένοπλες Δυνάμεις πολύ δε περισσότερο η πύρινη και ατρόμητη καρδιά σου και ο ατσάλινος χαρακτήρας σου. Οι Ένοπλες Δυνάμεις και ειδικά οι Καταδρομές, πενθούνε, σε ευγνωμονούν και σ’ αποχαιρετούν. Σ’ αποχαιρετούν με συγκίνηση και υπερηφάνεια, ως έναν από τους εκλεκτούς.
Αγαπητέ Συμμαθητή τώρα που η ψυχή σου άνοιξε πανιά για το μεγάλο ταξίδι, σου λέμε ότι υπήρξες σπάνιος και αξιαγάπητος άνθρωπος, υπέροχος σύζυγος και πατέρας, άξιος δάσκαλος, εργάτης του στρατού και φίλος μοναδικός.
Είμαστε υπερήφανοι που υπήρξαμε συνάδελφοι, θα ζεις για πάντα στις καρδιές μας.
Καλό σου ταξίδι Αδελφέ και Συμμαθητή Τάκη
Σε περιμένει μια θέση στους ουρανούς στο ίδιο τραπέζι με τους άλλους συμμαθητές που θρηνήσαμε και θα ανταμώσουμε πάλι όλοι ξανά.
Στην αγαπημένη σου σύζυγο, και στα παιδιά σου εκφράζουμε όλοι οι συμμαθητές την αγάπη και την συμπάθεια μας
Με τη συμπλήρωση σαράντα ημερών από τον θάνατο του εκλεκτής ΠΑΝΩΡΑΙΑΣ ΜΑΛΑΒΕΤΑ, ο αδελφός της ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΛΙΒΙΖΑΤΟΣ αντί για μνημόσυνο κατέθεσε χρήματα στο Κέντρο Λόγου & Τέχνης «ΔΙΕΞΟΔΟΣ» για την ενίσχυση των πολυποίκιλων δραστηριοτήτων των δύο Μουσείων του και της Πολιτιστικής του Βιβλιοθήκης.
Στον εξαιρετικά ευαισθητοποιημένο με την Ιστορία, τα Γράμματα και τις Τέχνες δωρητή, από την «οικογένεια» της «Διεξόδου» εκφράζονται θερμότατες ευχαριστίες για την ευγενική του χειρονομία και για την υποστήριξη του κοινωφελούς πολιτιστικού της έργου.
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Εμποροβιομηχανικού Συλλόγου Ι. Π. Μεσολογγίου, έχοντας πληροφορηθεί τον θάνατο του επί σειρά ετών μέλους της διοίκησης του Εμποροβιομηχανικού Συλλόγου Ι. Π. Μεσολογγίου και επιφανούς επιχειρηματία της πόλης, με σημαντική και πολύπλευρη προσφορά στους κλάδους του εμπορίου και του τουρισμού,
ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΞΗΡΟΥ
αποφάσισε:
Να εκφράσει τα θερμά συλλυπητήριά του στην οικογένεια του εκλιπόντος.
Στην Ιερή Πόλη του Μεσολογγίου, την Τετάρτη 15 Μαρτίου 2023 και ώρα 2 το μεσημέρι, στα γραφεία του Συλλόγου «Φίλοι του Ραδιοφώνου», συνήλθε έκτακτα και συνεδρίασε το Δ.Σ. του Συλλόγου, με το θλιβερό άγγελμα του θανάτου του Δημητρίου Ξηρού, Ιδρυτικού μέλους του Ιστορικού Ραδιοφωνικού Σταθμού, όπου αναδείχθηκε και υπηρέτησε για πολλά χρόνια στα όργανα του Συλλόγου, και ενεργού Πολίτη με μεγάλη προσφορά στην κοινωνία και οικονομία του τόπου μας.
Μετά από διαλογική συζήτηση και αναφορά στις πολύτιμες υπηρεσίες και το πλούσιο έργο του Δημητρίου Ξηρού, όπου του αναγνωρίσθηκε εν ζωή και του απονεμήθηκε ο τίτλος του Επίτιμου Μέλους του Συλλόγου, το Δ.Σ, ομόφωνα αποφάσισε:
Την έκδοση ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ , που θα αναγνώσει και επιδώσει στην οικογένεια του αειμνήστου εκλιπόντος ο Πρόεδρος του Δ.Σ., εκφράζοντας και τα συλλυπητήρια όλων των μελών , συνεργατών και φίλων του Σταθμού μας.
Το Δ.Σ. να παραστεί «εν σώματι», κατά την εξόδιο ακολουθία και να συνοδεύσει την εκφορά του λειψάνου του.
Να τηρηθεί ενός (1) λεπτού σιγή στη μνήμη του, στην πρώτη Γενική Συνέλευση των μελών του Συλλόγου μας και αναφορά της συνολικής προσφοράς του.
Το παρόν ΨΗΦΙΣΜΑ να ανακοινωθεί και δημοσιευθεί στο τοπικό τύπο.
«Κοινό γνώρισμα των δέκα αυτών γυναικών, μερικών περισσότερο και άλλων λιγότερο γνωστών, η πλήρης αφοσίωσή τους στο επιστημονικό έργο τους και η καθοριστική συμβολή τους, όχι μόνο στην εξέλιξη των γραμμάτων και των τεχνών, αλλά και της ίδιας της ελληνικής κοινωνίας.» σημειώνεται μεταξύ άλλων στο αφιέρωμα.
Ακολουθεί το αφιέρωμα που συνοδεύεται με φωτογραφίες εξωφύλλων βιβλίων που έχουν εκδοθεί για τη ζωή, το έργο και τη δράση τους:
Paintings, Drawings
Τιμώντας την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, ανατρέχουμε στη ζωή δέκα σημαντικών γυναικείων πνευματικών προσωπικοτήτων της Ελλάδας, μερικών περισσότερο και άλλων λιγότερο γνωστών, που έχουν όμως ένα κοινό γνώρισμα: την πλήρη αφοσίωσή τους στο επιστημονικό έργο τους και την καθοριστική συμβολή τους, όχι μόνο στην εξέλιξη των γραμμάτων και των τεχνών, αλλά και της ίδιας της ελληνικής κοινωνίας.
Στο λεύκωμα αυτό εξιστορεί η ίδια τη διαδρομή της στο χώρο του θεάτρου, ξεναγώντας τον αναγνώστη από τα παρασκήνια ως τη σκηνή, και από τις πρόβες ως τις παραστάσεις. Το λεύκωμα συμπληρώνεται από κριτικές, απόψεις ανθρώπων του θεάτρου που συνεργάστηκαν μαζί της, έναν κατάλογο των έργων που έπαιξε, και πλούσιο εικονογραφικό υλικό, που επισφραγίζει την αφήγησή της και ζωντανεύει τον κόσμο του θεάτρου, όπως εκείνη τον έζησε, με όλες τις αξέχαστες μορφές του, από το 1932 ως το 1981.
Η βιογραφία της Αθηνάς Γαϊτάνου – Γιαννιού, μιας γυναίκας με ισχυρή προσωπικότητα, μέλους του εργατικού κινήματος, που άφησε τη σφραγίδα της στη διαμόρφωση της πορείας του λαού μας. Παρόλα αυτά οι αναφορές στο πρόσωπο της είναι ελάχιστες. Έχοντας γεννηθεί στα 1880 η Αθηνά Γαϊτάνου – Γιαννιού έζησε σε μια εποχή από τις πιο καθοριστικές για την ιστορία του τόπου και πρόσφερε όλη της τη δύναμη για την πρόοδο της κοινωνίας. Η βιογραφία της βασίστηκε στην ιστορική πραγματικότητα, μέσα από μαρτυρίες , γραπτά και πηγές, καθώς και σε όσα στοιχεία αναφέρει η ίδια η Αθηνά Γαϊτάνου- Γιαννιού για τη ζωή της.
Μέσα από τις εισηγήσεις του Λίνου Μπενάκη, της Γιολάντας Χατζή, της Φραγκίσκης Αμπαζοπούλου και της Μαρίας Βενιέρη φωτίζονται οι διάφορες πτυχές της ζωής και του έργου της Έλλης Λαμπρίδη ενώ παράλληλα αναδεικνύεται η προσωπικότητα της φιλοσόφου, προβάλλοντας μια γυναίκα που αγωνίστηκε συνειδητά για την αναγνώριση της ατομικής αξίας και του σημαντικού επιστημονικού έργου της.
Η Αγγελική Χατζημιχάλη αφιέρωσε τη ζωή της στην έρευνα, τη μελέτη και τη διάσωση της λαϊκής κληρονομιάς. Πρωτοπόρος στις σπουδές της λαογραφίας, πραγματοποίησε μια τομή στον τομέα αυτόν με τα οράματα και τους αγώνες της. Ταλαντούχα ζωγράφος, ακούραστη ερευνήτρια, προσέφερε τις δυνάμεις και την περιουσία της στο μεγάλο έργο της διάσωσης και της ανάδειξης του λαϊκού πολιτισμού. Τολμηρή και μαχητική, ταξίδεψε επί χρόνια σε ολόκληρη την Ελλάδα, ηπειρωτική και νησιωτική, κάτω από δύσκολες συνθήκες και με πρωτόγονα μεταφορικά μέσα για να καταγράψει συστηματικά την κατάσταση της λαϊκής τέχνης και χειροτεχνίας.
Ένα γοητευτικό ταξίδι στον κόσμο της Nelly’s μέσα από τον άμεσο λόγο της ίδιας της φωτογράφου και το πλούσιο φωτογραφικό υλικό το οποίο συνοδεύει το κείμενο, φωτίζοντας από ποικίλες οπτικές την αφήγηση μιας ζωής. Χώρες, επαγγελματική πορεία και καλλιτεχνικές αναζητήσεις, οικογένεια και φιλικοί κύκλοι…: μια βύθιση στον μακρύ εικοστό αιώνα, μέσα από διασταυρούμενους κόσμους ανήσυχων διαδρομών.
Φωτογραφικό λεύκωμα για τη ζωή και το έργο της Πηνελόπης Δέλτα. Ο αναγνώστης παρακολουθεί ένα συναρπαστικό ταξίδι από τα παιδικά της χρόνια στην Αλεξάνδρεια (γέν. 1874) έως το θάνατό της (1941), πλαισιωμένο από τα πολιτικά και ιστορικά γεγονότα του καιρού της. Το βιβλίο χωρίζεται σε δύο μεγάλες ενότητες: Στην πρώτη καταγράφεται το ιστορικό πλαίσιο της εποχής και της πόλης όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, οι ιστορικές καταβολές της οικογένειας, η θέση της στο πατρικό σπίτι, ο γάμος της με τον Στέφανο Δέλτα και η γνωριμία της με τον Ίωνα Δραγούμη. Στη δεύτερη ενότητα η έμφαση δίνεται στο πνευματικό της έργο, καθώς και στα σύγχρονά της γεγονότα, όπως η ίδια τα κατέγραψε.
« Όποιος ενδιαφερθεί να διαβάσει αυτό το κείμενο δεν πρέπει να πιστεύει πως θα βρει μιαν αυτοβιογραφία. Αναμφισβήτητα, όσα γράφω με αφορούν, αφορούν τη ζωή μου και τις εμπειρίες μου, αλλά περιορίζομαι αυστηρά (όσο μπορούσα και όσο μπόρεσα) σε μια κατηγορία εμπειριών: σε όσες αφορούσαν τη θέση μου στο ΚΚΕ και τις περιπέτειες της αμοιβαίας σχέσης μας. […] Σ’ αυτές τις εμπειρίες μου στάθηκα, αυτές προσπάθησα να δώσω στο κείμενό μου, που καταθέτω στο Αρχείο του Μουσείου Μπενάκη με την ελπίδα πως σε κάτι μπορεί να χρησιμεύσει.». Έλλη Παππά, Αθήνα, 27.12.1995
Με αφορμή τα 20 χρόνια χωρίς την Μελίνα, κυκλοφόρησε το φωτογραφικό λεύκωμα με τίτλο «Μελίνα». Μία έκδοση με πλήθος σπάνιων φωτογραφιών από την προσωπική ζωή, την καλλιτεχνική και πολιτική σταδιοδρομία της Μελίνας.
Το Συμπόσιο της Άνδρου συνεισέφερε αποφασιστικά στην άρση αυτής της αδικίας: ύστερα από εκατόν τριάντα τρία χρόνια η Ευανθία άρχισε ξανά να υπάρχει – μια δίκαιη ανάσταση και μια επιβεβλημένη επιστροφή, δικαιώνοντας τον K. Θ. Δημαρά που πρώτος την ανέσυρε από τη λήθη, τοποθετώντας την πρώτη Ελληνίδα λογία στα νεοελληνικά γράμματα. (Η Καθημερινή, 19.06.2001)
Η Ακακία Κορδόση, είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα των γραμμάτων που με το έργο της και την προσφορά της στην πνευματική ζωή του τόπου τιμά τη γενέτειρά της, την Ιερή Πόλη του Μεσολογγίου, και την Ελλάδα γενικότερα..
Το λογοτεχνικό έργο της Ακακίας Κορδόση αντικατοπτρίζει κατά κύριο λόγο την ελληνική πραγματικότητα, με τους ανθρώπους της, άντρες και κυρίως γυναίκες, και την καθημερινότητά τους, με τα μικρά και μεγάλα προβλήματά τους, τις λύπες και τις χαρές τους, τις προσδοκίες και τις απογοητεύσεις τους. Σημαντικό, εν τούτοις, είναι ότι οι ιστορίες της, παρά τον «τοπικό» τους χαρακτήρα έχουν υπέρ-τοπική και υπέρ-χρονική εμβέλεια, γεγονός που καθιστά τη συγγραφέα τους διαχρονική. Γραμμένες με μια γραφή λιτή και απέριττη έχουν τη δύναμη να καθηλώνουν και να συνεπαίρνουν τον αναγνώστη.
