Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης περιφέρειας Μεσολογγίου Κωστής Παλαμάς, μετά τη θλιβερή είδηση του θανάτου του συνταξιούχου συναδέλφου δασκάλου Οδυσσέα Πέτρου που υπηρέτησε στο Δ.Σ. Αστακού, αποφάσισε ομόφωνα τα παρακάτω:
1.Να εκφράσει τη βαθιά του θλίψη και τα ειλικρινή συλλυπητήρια στους οικείους του εκλιπόντος.
2.Να παραστεί στην εξόδιο ακολουθία.
3.Να δημοσιεύσει το παρόν ψήφισμα στον τοπικό τύπο.
4.Αντί στεφάνου να καταθέσει χρηματικό ποσό στο ίδρυμα Παναγία Ελεούσα.
Στην Ιερή Πόλη του Μεσολογγίου, σήμερα Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου 2024 και ώρα 2 το μεσημέρι, στα γραφεία του Συλλόγου «Φίλοι του Ραδιοφώνου», συνήλθε έκτακτα και συνεδρίασε το Δ.Σ. του Συλλόγου, με το θλιβερό άγγελμα του θανάτου του Κωνσταντίνου Ρεπάσου, επί σειρά ετών Προέδρου του Συλλόγου – Μέλους του Ιστορικού Ραδιοφωνικού Σταθμού, που διετέλεσε Δήμαρχος Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου, Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Μεσολογγίου με συμμετοχή και σε άλλους φορείς, ενεργού Πολίτη με μεγάλη προσφορά στην κοινωνία του τόπου μας.
Μετά από διαλογική συζήτηση και αναφορά στις πολύτιμες υπηρεσίες και το πλούσιο έργο του Κωνσταντίνου Ρεπάσου, το Δ.Σ, ομόφωνα αποφάσισε:
Την έκδοση του παρόντος ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ, που θα αναγνωσθεί και επιδοθεί στην οικογένεια του αειμνήστου εκλιπόντος, εκφράζοντας και τα συλλυπητήρια όλων των μελών , συνεργατών και φίλων του Σταθμού μας.
Το Δ.Σ. να παραστεί «εν σώματι», κατά την εξόδιο ακολουθία και να συνοδεύσει την εκφορά του λειψάνου του.
Να τηρηθεί ενός (1) λεπτού σιγής στη μνήμη του, στην πρώτη Γενική Συνέλευση των μελών του Συλλόγου μας και ΝΑ ΓΙΝΕΙ αναφορά της συνολικής προσφοράς του.
Το παρόν ΨΗΦΙΣΜΑ να ανακοινωθεί και δημοσιευθεί στο τοπικό τύπο.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της Εταιρίας Ψυχικής Υγείας Παιδιού και Εφήβου Αιτωλοακαρνανίας –ΕΨΥΠΕΑ, εκφράζει θερμότατες ευχαριστίες προς το Λαογραφικό Σύλλογο Μεσολογγίου για τη δωρεά χρηματικού ποσού, εις μνήμην του φιλολόγου Κωνσταντίνου Παπαδόπουλου.
Με την ευγενική δωρεά του ο Λαογραφικός Σύλλογος Μεσολογγίου, υποστηρίζει και ενισχύει το έργο της ΕΨΥΠΕΑ και βοηθά στη συνέχεια της προσφοράς της.
Στην γκαλερί Orangerie του Anhaltischen Gemäldegalerie στην πόλη Dessau της Γερμανίας παρουσιάζεται η έκθεση «Ελευθερία στην σύγχρονη εποχή» της φωτογράφου Zerina Kaps.
Έκθεση που είχε παρουσιαστεί και στο Μεσολόγγι το καλοκαίρι και παρουσιάζει το “ανθρωποκεντρικό” οδοιπορικό της Zerina Kaps στην περιοχή κατά την τρίμηνη παραμονή της.
Η καλλιτέχνης αποθανάτισε πρόσωπα και στιγμιότυπα από την περιοχή, παρουσιάζοντας έτσι, μια έκθεση γεμάτη ενδιαφέρουσες εντυπώσεις, εμπειρίες και συναίσθημα στην πόλη όπου ζει στη Γερμανία.
Παράλληλα με το ομώνυμο φωτογραφικό λεύκωμα που εκδόθηκε με αφορμή την έκθεση δημιουργήθηκε μια παρακαταθήκη για το αύριο, δηλαδή για το ποιοί είναι οι άνθρωποι του Μεσολογγίου και οι δραστηριότητές τους, σήμερα!
Τα εγκαίνια της έκθεσης έγιναν την περασμένη Παρασκευή 15/12 παρουσία πολλών φιλότεχνων και θα λειτουργήσεις έως 29 Ιανουαρίου.
Προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αιτωλοακαρνανίας και Λευκάδος
Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Αιτωλοακαρνανίας και Λευκάδος αποχαιρετά με αισθήματα βαθιάς θλίψης, οδύνης και συγκίνησης τον σπουδαίο Έλληνα Πέτρο Θέμελη, κορυφαίο αρχαιολόγο, πρωτοπόρο ερευνητή και χαρισματικό δάσκαλο.
Υπηρέτησε για 60 χρόνια την επιστήμη της Αρχαιολογίας είτε από τη θέση του Επιμελητή και του Εφόρου Αρχαιοτήτων είτε από τη θέση του Καθηγητή Κλασικής Αρχαιολογίας, αφήνοντας ένα πλούσιο ερευνητικό, αναστηλωτικό και συγγραφικό έργο, το οποίο αποδεικνύει πως υπήρξε πιστός, άξιος και ακαταπόνητος εργάτης του πολιτισμού.
Με το ανασκαφικό του έργο, στη Βεργίνα, στην Πέλλα, στην Ολυμπία, στους Δελφούς, στην Ερέτρια, στο αιτωλικό Κάλλιο, στην Ελεύθερνα κ.α., ο Πέτρος Θέμελης, έφερε στο φως σημαντικές αρχαιότητες, ενώ με το συγγραφικό του έργο χάρισε στην επιστημονική κοινότητα δεκάδες μονογραφίες και άρθρα σε ελληνικά και ξενόγλωσσα περιοδικά, πρακτικά διεθνών συνεδρίων και συλλογικούς τόμους, αποδεικνύοντας την άρτια επιστημονική του δεινότητα.
Από το 1984 ως το 2003 ως καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Kρήτης μεταλαμπάδευσε σε γενιές Ελλήνων αρχαιολόγων τα απαραίτητα γνωστικά εφόδια, την τεχνογνωσία και την απεριόριστη αγάπη για τα μνημεία μας.
Το έργο όμως με το οποίο είχε συνδέσει όλη του τη ζωή και αφιερώθηκε ολόψυχα, είναι η Μεσσήνη μια από τις μεγαλύτερες ελληνικές ανασκαφές και από τα μεγαλύτερα αναστηλωτικά έργα στη χώρα μας.
Την αγάπησε και την υπηρέτησε με πάθος και αφοσίωση, αφιερώνοντας 40 χρόνια ανασκαφών και έρευνας.
Την οραματίστηκε ως ένα ανοιχτό μουσείο και για εκείνον «η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να μπορέσεις να ξεκινήσεις από το μηδέν (και να φτάσεις) στο είναι».
Το ευρωπαϊκό βραβείο Europa Nostra το 2006 στη Μαδρίτη και το 2011 στο Άμστερνταμ, ο Tαξιάρχης του Tάγματος του Φοίνικος που του απενεμήθη το 2005 από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο και ο Ανώτερος Ταξιάρχης του Τάγματος του Φοίνικος από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο το 2016 είναι μόνο μερικές από τις τιμητικές διακρίσεις που έλαβε.
Πολύτιμη παρακαταθήκη του αποτελεί η ανεκτίμητη επιστημονική προσφορά που αφήνει ο σπουδαίος αρχαιολόγος στις επερχόμενες γενεές και αναγνωρίζεται από την ελληνική και παγκόσμια κοινότητα.
Στην Αιτωλοακαρνανία άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα του με τη σπουδαία ανασκαφή στο αρχαίο Κάλλιο και τη συμμετοχή του στις Επιστημονικές Επιτροπές για τα αναστηλωτικά έργα στις αρχαίες πόλεις Πλευρώνας, Οινιαδών και Παλαίρου.
Η Προϊσταμένη και το προσωπικό της Εφορείας Αρχαιοτήτων εκφράζουν τη βαθειά τους λύπη για τη δυσαναπλήρωτη απώλεια και τα ειλικρινή συλλυπητήρια στην οικογένειά του.
Αγαπητέ μας Δάσκαλε, σε αποχαιρετούμε με αγάπη και με βαθειά ευγνωμοσύνη για την τεράστια προσφορά σου.
Τα όσα αναφέρατε στο έγκριτο σας ενημερωτικό σάιτ Mesolonghinews στις 10/9/2023 με την συμπλήρωση είκοσι χρόνων από το θάνατο του αειμνήστου Δημάρχου μας, Τάκη Παλκογιάννη, αποτελούν το ιδανικότερο μνημόσυνο.
Αναφερθήκατε διεξοδικά στα έργα της τετραετίας, με απόλυτη εγκυρότητα και καταλήξατε αναφέροντας, ότι ήταν η αποδοτικότερη Δημαρχιακή περίοδος, μεταπολιτευτικά. Οι κρίσεις και μάλιστα οι συγκρίσεις, ενός έγκριτου δημοσιογράφου, πάντα έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα, όπως και αυτές των συμπολιτών μας, ενώ η δική μου, ως άμεσου συνεργάτη, περιττεύει.
Δεν αναφέρεστε όμως, στο σημείωμα σας, στην προσφορά του αειμνήστου Δημάρχου μας και στον θεσμικό τομέα, που άφησε ξεχωριστό αποτύπωμα, ιστορικό θα έλεγα. Οι παρεμβάσεις του ήταν:
Μετά από πρότασή του και απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου υιοθετήθηκε ως έμβλημα της πόλης, η παράσταση της Απτέρου Νίκης, που απεικονίζεται στην σημαία και τα έγγραφα του Δήμου μας.
Πάλι με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, συντάχθηκε κανονισμός λειτουργίας, Δημοτικού Συμβουλίου, ο οποίος ισχύει μέχρι σήμερα. Εμείς είχαμε παραλάβει κανονισμό λειτουργίας του 1971!
Με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου συστάθηκε και εφαρμόζεται, έκτοτε, η διαβάθμιση, επιπέδων απόδοσης τιμών, στα τιμώμενα πρόσωπα.
Ακόμη, στα έργα δεν αναφέρθηκε η έκδοση ΦΕΚ των συναρμόδιων Υπουργείων και του Πολεμικού Ναυτικού, για την αποτύπωση αιγιαλού και παραλίας, απαραίτητη προϋπόθεση για την ΧΩΡΟΘΕΤΗΣΗ Μαρίνας. Μάλιστα τότε έγινε και η πρώτη γενναία χρηματοδότηση για το έργο, διαμόρφωσης χώρου, από τον Νομάρχη, Γιάννη Βαϊνά.
Όμως θα σταθώ και στο ήθος του ανδρός, αναφερόμενος σε κάποιες ‘’λεπτομέρειες’’ του βίου του.
Παραβιάζοντας το απόρρητο, γνωστοποιώ ότι ο Τάκης Παλκογιάννης, όταν αναμείχθηκε με τα κοινά, είχε καταθέσεις εκατομμυρίων δραχμών και όταν απεχώρησε, ελάχιστα, ενώ παράλληλα εκποίησε και το τελευταίο κομμάτι γης της μητέρας του, στην Κατοχή.
Με καθυστέρηση ενός χρόνου, αποδέχθηκε την απόφαση της Δημαρχιακής Επιτροπής και παρέλαβε κινητό τηλέφωνο και στην συνέχεια κατέβαλε, εξ ιδίων τα έξοδα λειτουργίας του.
Τον πιέζαμε να αγοράσει ο Δήμος, αυτοκίνητο για τις μετακινήσεις του. Μάταια. Συνέχιζε να μετακινείται για υπηρεσιακούς λόγους, εντός και εκτός Δήμου, με το ιδιωτικό του αυτοκίνητο.
Δεν γνώριζε, ούτε ερευνούσε ποιο είναι το ύψος της αποζημίωσής του, αφού ένα χρόνο μετά το κλείσιμο της τετραετίας, τον κάλεσαν από την οικονομική υπηρεσία του Δήμου, να του καταβάλουν χρηματικά ποσά που δικαιούταν και δεν εισέπραττε.
Υστερόγραφα, αναφέρω κ. Μαλαβέτα ότι το σημείωμά σας, βοήθησε να θυμηθούν οι παλιότεροι και να γνωρίσουν οι νεότεροι, την προσωπικότητα και την προσφορά του Τάκη Παλκογιάννη στον Δήμο μας.
Γ.Κ. Λύτρας Συνταξιούχος ALPHA BANK πρ. Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου Ι.Π. Μεσολογγίου
Τον Γνώρισα πριν από περίπου 12 χρόνια στο πλαίσιο του πενταετούς προγράμματος για τη συστηματική ανασκαφή του θεάτρου της αρχαίας Καλυδώνας, την οποία και ολοκλήρωσε υπό τη συνεργασία και εποπτεία της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αιτωλοακαρνανίας και Λευκάδος.
Λάτρης του αρχαίου ελληνικού κόσμου αλλά και της καθημερινότητας του τόπου μας. Απλός, προσιτός, διαρκώς χαμογελαστός και ευδιάθετος, ένας από εμάς.
Σου χρωστάμε Rune Frederiksen και στο άμεσο μέλλον εμπράκτως θα στο ανταποδώσουμε!
Ήταν μεσημέρι της 9ης Σεπτέμβρη του 2003 όταν μαθεύτηκε στο Μεσολόγγι η είδηση του αιφνίδιου θανάτου του Τάκη Παλκογιάννη στην Αθήνα, ύστερα από καρδιακό επεισόδιο.
Μια είδηση που σκόρπισε, όπως ήταν αναμενόμενο, θλίψη στην τοπική κοινωνία διότι ο Τάκης Παλκογιάννης ήταν ο πολιτικός που υπηρέτησε με ανιδιοτέλεια το κοινό καλό του τόπου τόσο από τη θέση του δημάρχου της Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου την περίοδο 1995-98, όσο και ως δημοτικός σύμβουλος επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας τις περιόδους 1986 – 90 και 1999 – 02 αλλά και παλαιότερα μέσω συλλογικών προσπαθειών.
Η δημαρχιακή του θητεία, χωρίς υπερβολή μπορεί να χαρακτηριστεί, μια από τις καλύτερες, αν όχι η καλύτερη των τελευταίων πενήντα χρόνων για το δήμο, αφού κατά το διάστημα αυτό ολοκληρώθηκαν, σχεδιάστηκαν και προγραμματίστηκαν μια σειρά έργων που δημιούργησαν, τις προϋποθέσεις για την ουσιαστική επίλυση των βασικών αναγκών
της πόλης.
Ενδεικτικά υπενθυμίζουμε τις παρακάτω παρεμβάσεις:
Ολοκληρώθηκε το έργο της υδροδότησης της πόλης του Μεσολογγίου, από τον Εύηνο δίνοντας τέλος σε ένα χρόνιο πρόβλημα της πόλης.
Σχεδιάστηκε και ξεκίνησε η διαδικασία κατασκευής του ΧΥΤΑ Μεσολογγίου, ώστε να δοθεί τέλος στο περιβαλλοντικό έγκλημα της ανεξέλεγκτης καύσης και απόθεσης των σκουπιδιών στην Κλείσοβα.
Προτάθηκε και υιοθετήθηκε από το αρμόδιο υπουργείου δημοσίων έργων η κατασκευή των δυο νέων περιμετρικών και έτσι δόθηκε τέλος στο «μπάζωμα» της λιμνοθάλασσας και ταυτόχρονα η πόλη απέκτησε δυο νέες οδικές αρτηρίες εισόδου.
Σχεδιάστηκαν και κατασκευάστηκαν οι πεζόδρομοι στο ιστορικό κέντρο του Μεσολογγίου δίνοντας μια νέα ταυτότητα στην πόλη.
Ξεκίνησε από τη ΔΕΥΑΜ ο σχεδιασμός για τον εκσυγχρονισμό του δικτύου αποχέτευσης και της ουσιαστικής λειτουργίας του Βιολογικού καθαρισμού, με αποτέλεσμα πλέον να σταματήσει η ανεξέλεγκτη διάθεση των λυμάτων στην Κλείσοβα.
Σχεδιάστηκε και ξεκίνησε η κατασκευή του ποδηλατοδρόμου της Τουρλίδας.
Για να επιτευχθούν όμως οι παραπάνω δράσεις απαιτούνταν, η συνεργασία με όλες τις βαθμίδες της διοίκησης, μια συνεργασία που παρά, τις όποιες κομματικές διαφορές της εποχής, υπήρχε και μάλιστα σε βαθμό παρεξηγήσεως…
Από ότι είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, ο Τάκης Παλκογιάννης, ως δήμαρχος Μεσολογγίου συνεργάστηκε και πέτυχε πολλά από τα παραπάνω, με ανθρώπους της «απέναντι» κομματικής πολυκατοικίας, γιατί έβαζε πάνω από όλα το κοινό και όχι το κομματικό καλό.
Για να γίνουν οι νέες περιμετρικές και τα έργα ύδρευσης και αποχέτευσης συνεργάστηκε με τον τότε υφυπουργό ΠΕΧΩΔΕ, Χρίστο Βερελή.
Για να γίνει ο ΧΥΤΑ συνεργάστηκε με τον τότε νομάρχη Γιάννη Βαϊνά,
τον τότε πρόεδρο της ΤΕΔΚ Θύμιο Σώκο και με τον τότε υπουργό ΠΕΧΩΔΕ, Κώστα
Λαλιώτη, εξασφαλίζοντας για το δήμο, ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ χρηματοδότηση ύψους 1 δις. Δραχμών!
Πέρα των παραπάνω η θητεία του ακόμη και σήμερα σχολιάζεται θετικά, για τις παρεμβάσεις που έγιναν για την βελτίωση της ποιότητας ζωής και της καθημερινότητας. Όλοι έχουν να θυμηθούν την εύρυθμη λειτουργία της υπηρεσίας καθαριότητας, αλλά και τη συνολική διοικητική λειτουργία του δήμου.
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε επίσης, ότι στη θητεία του υπήρξε εξυγίανση των δημοτικών αλυκών και ορθολογική χωρίς ελλείμματα διαχείριση της ΔΕΥΑΜ, ενώ από την τότε αντιπολίτευση κανένας αρνητικός λόγος, δεν είχε υπάρξει για την οικονομική διαχείριση του δήμου.
Μια ενδεικτική πρακτική που ακολουθήθηκε για την εξασφάλιση της διαφάνειας ήταν ο τρόπος των αναθέσεων για τα μικρά έργα του δήμου. Σε συνεργασία με τον τοπικό σύλλογο εργοληπτών καταρτίστηκε λίστα και κυκλικά δινόταν οι αναθέσεις σε όλα τα μέλη του συλλόγου, χωρίς να ευνοούνται οι «φίλα προσκείμενοι» στην παράταξή του.
Στη θητεία του ανέπτυξε συνεργασία εκτός των άλλων και με τον τότε δήμαρχο Αθηναίων Δημήτρη Αβραμόπουλο, αποτέλεσμα της οποίας ήταν η υποβολή πρότασης στην Ε.Ε. για την οικοτουριστική αξιοποίηση της Τουρλίδας, μια πρωτοβουλία που δυστυχώς δεν είχε
συνέχεια από την επόμενη δημοτική αρχή.
Παράλληλα με αυτά ως δήμαρχος προσπαθούσε για την ανάδειξη της πόλης σε πανελλήνιο επίπεδο μέσω συνεργασιών, δράσεων και πρωτοβουλιών.
Δεν θα ξεχάσουμε ότι το Μεσολόγγι το 1996 ήταν η πρώτη πόλη στην Ελλάδα που έγινε διέλευση της Ολυμπιακής Φλόγας και στην συνέχεια τις επόμενες ολυμπιάδες καθιερώθηκε Πανελλήνια Λαμπαδηδρομία.
Μάλιστα πλάνα από την υποδοχή της φλόγας στο Μεσολόγγι χρησιμοποιήθηκαν λίγο αργότερα για να υποστηριχτεί ο φάκελος της Αθήνας για την διεκδίκηση των αγώνων. Μια πρωτοβουλία που ήταν το αποτέλεσμα των σχέσεων συνεργασίας με την Ε.Ο.Ε..
Επίσης στο πομπικό σκέλος των Εορτών Εξόδου υιοθετήθηκε η πρότασή του για συμμετοχή αγήματος της Προεδρικής Φρουράς, κάτι που από το 1995 γινόταν συνεχώς μέχρι και πέρυσι…
Φυσικά για να συμβούν όλα τα παραπάνω μερίδιο είχαν και οι συνεργάτες του στη δημοτική αρχή που κατείχαν θέσεις ευθύνης, ο αείμνηστος Παναγιώτης
Γιαννόπουλος που καθόλη την τετραετία ήταν αντιδήμαρχος έργων και
οικονομικών, οι κυρίες Ροδάνθη Φλώρου και Κάκια Θεοδωράκη που διετέλεσαν
αντιδήμαρχοι πολιτιστικών, ο Νίκος Γκουβάτσος, που κι αυτός όπως και ο Γιάννης
Κατσαρός, καθόλη την τετραετία ήταν πρόεδροι στη ΔΕΥΑΜ και τις δημοτικές
αλυκές, αντίστοιχα και τέλος οι Παύλος Νίνης και Γιώργος Λύτρας που
ήταν πρόεδροι του δημοτικού συμβουλίου.
Κλείνοντας, το σημείωμα μας θέλουμε να τονίσουμε το πάθος και την αγάπη του αείμνηστου δημάρχου για την πόλη και τους πολίτες της, ένα πάθος και μια αγάπη που δεν περιοριζόταν στα κομματικά και παραταξιακά (σ.σ. του συνδυασμού του) στεγανά, με απώτερο στόχο την πρόοδο όλων.
Στα 1954 – πολύ νερό κύλησε κάτω από τις γέφυρες από τότε, που λέει ο ποιητής – ένας νεαρός φοιτητής πήγε στην οδό Χριστοκοπίδου 12, όπου το οικοτροφείο για φοιτητές με ιδρυτή, συντηρητή, οργανωτή, εμψυχωτή τον αλησμόνητο π. Αυγουστίνο Καντιώτη.
Ζητούσε στέγη και διαβίωση για συνέχιση και περάτωση των σπουδών του. Μαύρα χρόνια, ασυντρόφευτα, αμέσως μετά τον εμφύλιο και με οδυνηρές απηχήσεις του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Πεινασμένη ύαινα η φτώχεια και η “αναφαγιά”. Χτύπησε το κουδούνι της εξώπορτας. Παρουσιάστηκε ένας κοντόσωμος φοιτητής, κινητικός και δραστήριος.
Καλοπρόθετα κι ευγενικά ρώτησε τον πρωτόγνωρο επισκέπτη. Ποιόν ζητάς; Και πήρε αυτοστιγμής την απάντηση: Τον π. Αυγουστίνο, τον Καντιώτη. Θα περιμένεις, πρόσθεσε.
Σε λίγο επανήλθε λέγοντας. Ο π. Αυγουστίνος σε περιμένει. Για να μιλήσεις στον π. Αυγουστίνο πρέπει να έχεις βαθειά πίστη στο Σωτήρα Χριστό. Η επικοινωνία έγινε. Είχε μια γονική ζεστασιά.
Ο φοιτητής έγινε δεκτός στο Οικοτροφείο. Όλα πήραν το δρόμο τους.
Ποιος ο επισκέπτης φοιτητής; Ποιός ο καλοπρόθετος υποδοχέας του;
Ο επισκέπτης φοιτητής ήταν ο υποφαινόμενος! Ο κοντόσωμος και καλοπρόσθετος φοιτητής που τον οδήγησε στον π. Αυγουστίνο ήσουν συ αδελφέ, φίλε, συνάδελφε, κουμπάρε και ανάδοχε του αλησμόνητου Νίκου μου, που στην ακμή της νιότης του πέταξε ανάλαφρα στα ουρανοτόπια της αιωνιότητας.
Ήσουν συ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΕ ΠΡΙΟΒΟΛΕ!
Έκτοτε ο ένας έγινε σκιά του άλλου. Μαζί στο Πανεπιστήμιο. Ομόστεγοι και ομοτράπεζοι. Φίλοι στενοί με δημιουργική και για τους δυο μας επικοινωνία. Βρεθήκαμε συντοπίτες με κοινή καταγωγή από τα πανωχώρια της Ορεινής Ναυπακτίας.
Εγώ από τη Στράνωμα κι εκείνος από το Καταφύγιο. Εμείς οι πανωχωρήσιοι συντηρούμε μέσα μας ένα μυστικό. Όταν βρισκόμαστε μακρυά από τον τόπο μας, αγαπάμε ο ένας τον άλλο σα να είμαστε μέλη της ίδιας οικογένειας.
Η πίστη στο Σωτήρα Χριστό μας ένωνε και διέπνεε τα νεανικά μας οράματα. Υπήρξαμε σύμψυχοι και σε μαχητικές αποστολές του αλησμόνητου π. Αυγουστίνου. Επισκέψεις στα ιδρύματα, όπου εύρισκε άσυλο η δυστυχία. Βρεθήκαμε μαζί στο λεπροκομείο της Αγίας Βαρβάρας επισκέπτες μεταφέροντας ελπίδα σε αναξιόπαθους συνανθρώπους μας.
Ενάντια στις Καρναβαλικές γιορτές στην Πάτρα. Ανεξάλειπτη θύμηση δια βίου. Μαζί με τα άλλα παιδιά του Οικοτροφείου και άλλους δοσμένους ολόψυχα στην συναισθηματολογία του αείμνηστου π. Αυγουστίνου.
Στη διαμαρτυρία για την χειροτονία Αρχιεπισκόπου της Ουνίας στην Πόλη της Αθήνας μιας κίνησης φραγκοπαπικής έμπνευσης. Ζητωκραυγάσαμε υπέρ της Ορθοδοξίας. «Ζῆ Κύριος Ἰησοῦς εἰς τούς αἰῶνας!». Παρόντες σε εναντιώσεις σε χειροτονίες ανάξιων κληρικών με στίγματα, που μειώνουν τον άνθρωπο!
Ανέφερα δειγματοληπτικά κάποια περιστατικά για να αναβιώσουμε μεγάλες δράσεις της κοινής μας διαδρομής.
Ο χρόνος περνούσε. Μεγαλώσαμε. Διοριστήκαμε. Βρεθήκαμε στο Μεσολόγγι. Εδώ, αδελφέ Χριστόφορε, ασκήσαμε το επάγγελμά μας. Δημιουργήσαμε οικογένειες! Φιλίες! Εδώ πιθανά και τα λάθη μας.
Το χώμα της Ιερής γης του Μεσολογγίου δέχθηκε το άψυχο πλέον σκήνωμά σου και η αγνή ψυχή σου φτερούγισε στους ουρανούς!
Ήρθαμε εδώ σα μεταφυτεμένα κλίματα. Ριζώσαμε. Δημιουργήσαμε. Ένα πλήθος μαθητών μάς θυμάται και παντοιότροπα δείχνει το σεβασμό του.
Συγκινούμασταν βλέποντας παλιές μαθητριούλες μας μητερούλες τώρα, να βγάζουν βόλτα τα παιδάκια τους! Στην εργασία παλιούς μαθητές μας! Όλα αυτά τα αιστανόμασταν αδαπάνητο πλούτο, που μας προσπόριζε ευτυχία και χαρά!
Όμως ήρθε και το “τώρα”. Μετά από κάποιο χρόνο κλονισμένης υγείας, ο αρχάγγελος Μιχαήλ φτερούγισε πάνω από το σπίτι σου και σε οδήγησε στον προορισμό σου. Αυτό ήθελες. Αυτό ζητούσες.
Εκεί έβλεπες να εκπληρώνεται ο προορισμός σου. Στους Ουρανούς! Εδώ θα αναφερθώ σε μια φιλάνθρωπη ενέργειά σου.
Στο Σύλλογό μας Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης, που στοχεύει στην ίδρυση Στέγης μόνιμης διαμονής αυτιστικών ατόμων στο Μεσολόγγι – ήρθαν στη ζωή φορτωμένα την ατυχία τους χωρίς να φταίνε – από την πρώτη στιγμή υπήρξες δραστήριο μέλος με γενναιόδωρη συμμετοχή στη δράση του για υλοποίηση της στοχοθεσίας του.
Άφησες πίσω σου μια υπέροχη οικογένεια! Την σύζυγό σου Τασία, υπέροχο και αξιοσέβαστο πρόσωπο, τα παιδιά σου με αγωνιστική παρουσία στην Κοινωνία μας και ένα περιβάλλον ευρύτερο, που η αναγνώρισή σου υπήρξε δεδομένη.
Σε όλους εύχομαι να ζήσουν πολλά χρόνια να σε θυμούνται πολλά χρόνια. Είναι αυτό για σένα μια μορφή αθανασίας μέσα από τη θύμηση.
Όλοι μας σου ευχόμαστε με καρδιόθερμη διάθεση καλό ταξίδι. Ουρανοδρομία γεμάτη ευλογία και χαρά. Καλό παράδεισο!
Όταν και εμείς οι “οι περιλειπόμενοι” ανεβούμε στα ουρανοτόπια της αιωνιότητας είμαι βέβαιος ότι θα κατεβείς στο κατωσκάλι του υπερπέραν και με καθαρή φωνή θα μας πεις: Καλώς ήρθατε. Είναι Μεγάλος ο Θεός! Οικτείρμων και πολυέλεος…
Και μια προσωπική εξυπηρέτηση. Στην πολυαγαπημένη Κόρη σου Άννη ευχές για την ανάπαυσή της και την ουράνια ευτυχία της. Να πεις ακόμη στο βαφτιστικό σου και γυιό μου Νίκο ότι έχω ένα προσωπικό παράπονο με τη Μητέρα του: ότι έφυγες μπροστά από μας!
Η απάντηση – είμαι βέβαιος – θα έλθει αβίαστη, καρδιόθερμη και με δύο στίχους Έλληνα ποιητή:
“Χωρίς το θέλημα Θεού
ψηλά κανείς δεν πάει…”
Καλή αντάμωση, αδελφέ, στην αιωνιότητα…
Σ.Σ. : Σήμερα τελέστηκε 40ημερο μνημόσυνο στη μνήμη του τ. λυκειάρχη της Παλαμαϊκής, Χριστόφορου Πριόβολου που “έφυγε” πρόσφατα, από κοντά μας.
Την Πέμπτη 3 Αυγούστου 2023 και ώρα 10.00 π. μ στον Ιερό Ναό Φανερωμένης στον Χολαργό Αττικής, θα γίνει η κηδεία του οικονομολόγου και συγγραφέα, Μπάμπη Κουβέλη. Η ταφή του θα γίνει στην ιδιαιτέρα του πατρίδα τις Φυτείες (Μαχαλάς) Ξηρομέρου που τόσο πολύ αγαπούσε.
Το Κεντρικό Συμβούλιο της Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Ξηρομέρου (Ο.Π.ΣΥ.Ξ.) εξέδωσε το ακόλουθο ψήφισμα για την απώλεια του Μπάμπη Κουβέλη:
Ψ Η Φ Ι Σ Μ Α
Το Κεντρικό Συμβούλιο της Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Ξηρομέρου (Ο.Π.ΣΥ.Ξ.), το οποίο συνήλθε σήμερα ειδικά, ύστερα από επείγουσα πρόσκληση του Προέδρου κ. Δημήτρη Στεργίου, μόλις πληροφορήθηκε τη θλιβερή είδηση του θανάτου του
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ (ΜΠΑΜΠΗ) ΚΟΥΒΕΛΗ
ο οποίος υπήρξε Πρόεδρος του Κεντρικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Ξηρομέρου (Ο.Π.ΣΥ.Ξ.), Αντιπρόεδρος της ΠΑΝ.ΣΥ., καθώς και πρόεδρος του Συλλόγου Φυτειωτών «το Λιγοβίτσι» και υπηρέτησε με δυναμισμό και ειλικρίνεια το πολιτιστικό κίνημα του Ξηρομέρου.
Ο εκλιπών σπούδασε στον Πειραιά και στην Αθήνα και σταδιοδρόμησε ως οικονομολόγος στην Τράπεζα ΕΤΒΑ. Συμμετείχε στο Δ.Σ. της Αιτωλικής Πολιτιστικής Εταιρείας (ΑΙ.ΠΟ.Ε.), του Πνευματικού Κέντρου Ρουμελιωτών, υπήρξε μέλος του Δ.Σ. της Ένωσης Αιτωλοακαρνάνων Λογοτεχνών (Ε.Α.Λ.), του Δ.Σ. της Εταιρείας Στερεοελλαδικών Μελετών και μέλος του Συνδέσμου Ιστορικών Συγγραφέων. Έχει χρηματίσει αντιπρόεδρος της Παναιτωλοακαρνανικής Συνομοσπονδίας (ΠΑΝ.ΣΥ.) πολιτιστικών συλλόγων, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Ξηρομέρου (Ο.Π.Σ.Υ.Ξ.) και επί 18 έτη πρόεδρος του Συλλόγου των Φυτειωτών της Αθήνας “Το Λιγοβίτσι”.
Υπήρξε εκδότης-διευθυντής της εφημερίδας στην εφημερίδα “Φυτειώτικα νέα” από το 1989 ως το 2007. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά. Το 1997 εξέδωσε το βιβλίο “Το χωριό μου οι Φυτείες”, όταν ακόμα το έλεγαν Μαχαλά, το 1999 το “Λεξιλόγιο του Ξηρομέρου”, το 2001 τα “Χρονογραφήματα για το Ξηρόμερο και τους Ξηρομερίτες”, το 2008 τα “Χρονογραφήματα στο ξηρομερίτικο γλωσσικό ιδίωμα”, το 2010 τα “Παθήματα στρατιωτικού βίου λοχίου Σπαή Φ. Σπυρίδωνος, κλάσεως 1915 , το 2011 το “Πάνθεον των Ξηρομεριτών αγωνιστών όλων των πολέμων από το 1821 ως το 1940-1941”, το 2013 “Πάνος Γαλάνης Μεγαπάνος” και το βιβλίο «Τα Γενεολογικά δέντρα στο Μαχαλά».
Το Κεντρικό Συμβούλιο εκτιμώντας την αστείρευτη προσφορά του, την ευγένεια, τον ακέραιο χαρακτήρα του και ότι απετέλεσε εξαίρετο παράδειγμα Ξηρομερίτη,
Ψ Η Φ Ι Ζ Ε Ι
Να εκπροσωπηθεί στην κηδεία το Κεντρικό Συμβούλιο.
Να επιδοθεί το ψήφισμα αυτό στην οικογένεια του εκλιπόντος.
Να γίνει δωρεά σε φιλανθρωπικό Σύλλογο της Αιτωλ/νίας στη μνήμη του.
Να δημοσιευθεί το παρόν ψήφισμα στον Αιτωλοακαρνανικό τύπο.
