Ένα συγκλονιστικό video κοινοποίησε μέσω του προσωπικού του λογαριασμού στο Facebook ο υφυπουργός Άμυνας, Αλκιβιάδης Στεφανής με την εξής σημείωση:
“Ακρίτας σκοπός βραχονησίδας υψώνει την Ελληνική σημαία.
Εκεί «έξω» στην είσοδο της Πατρίδας, προστατεύει όλους όσους πρέπει να είναι «σπίτι»!
Τιμή και σεβασμός!”
Να σημειωθεί ότι τις τελευταίες ημέρες και με αφορμή την επέτειο της 25ης Μαρτίου ο κ. Στεφανής κυριολεκτικά έχει ¨οργώσει” το Αιγαίο, εμψυχώνοντας από κοντά, το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων ακόμη και στην πιο απομακρυσμένη βραχονησίδα όπως αυτή που φαίνεται στο βίντεο, λόγω της κατάστασης με το μεταναστευτικό.
Το μήνυμα του Αλκιβιάδη Στεφανή για την 25η Μαρτίου
Το πρωί σήμερα σε μήνυμά του για την επέτειο της 25ης Μαρτίου ο υφυπουργός Άμυνας τόνισε:
“Σ’ αυτή τη γη, τον ουρανό και σ’ αυτή τη θάλασσα, μόνο μία σημαία ταιριάζει, η Γαλανόλευκη.
Ο καθένας να προστατεύει, όπως πρέπει, τη δική του «σκοπιά».
Στο μήνυμά του για την Εθνική Επέτειο της 25ης Μαρτίου, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας τόνισε:
“Έναν χρόνο πριν από τη συμπλήρωση δύο αιώνων από την Ελληνική Επανάσταση, η πατρίδα μας βρίσκεται μπροστά σε δύσκολες προκλήσεις:
Η επέλαση του κορωνοιού στη δημόσια υγεία, οι οικονομικές επιπτώσεις που θα φέρει η πανδημία, οι αναταράξεις στην Ε.Ε. που ακόμη δεν λέει να καταλάβει ότι οικοδομήθηκε στην αρχή της αλληλεγγύης, αλλά και η συνεχιζόμενη τουρκική προκλητικότητα εν μέσω της κορύφωσης της προσφυγικής κρίσης.
Χθες ενημερωθήκαμε για τη μονομερή κατάθεση συντεταγμένων από την Τουρκία, σε περιοχές της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.
Πρόκειται για μια απαράδεκτη κλιμάκωση της έντασης.
Η Ελλάδα πλέον έχει κάθε λόγο να ασκήσει τα δικαιώματά της για την κατάθεση συντεταγμένων.
Ωστόσο, όποτε και αν το πράξει, θα πρέπει πρώτα να έχει δοθεί ένα αυστηρό μήνυμα από την Ευρώπη, ότι μονομερείς ενέργειες όπως αυτή οδηγούν σε κυρώσεις.
Και η Τουρκία θα πρέπει να κατανοήσει ότι διάλογος χωρίς σεβασμό δεν μπορεί να υπάρξει.
Ότι τα επικίνδυνα παιχνίδια δεν θα πετύχουν.
Και ότι οι Ελληνίδες και οι Έλληνες θα σταθούμε ενωμένοι στην προάσπιση των εθνικών μας δικαιωμάτων και του διεθνούς δικαίου.
Ευτυχώς, την ίδια προκλητικότητα δεν αντιμετωπίζουμε πια στα βόρεια σύνορά μας, χάρη στη Συμφωνία των Πρεσπών.
Και χθες, οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης – μαζί και η Ελλάδα – άναψαν πράσινο φως στη Βόρεια Μακεδονία και στην Αλβανία για έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων.
Μια περιοχή, που μόλις πριν λίγα χρόνια βυθιζόταν στις κρίσεις, σήμερα αλλάζει κεφάλαιο, αποκτά σαφή ευρωπαϊκή προοπτική και κάνει βήματα προς τη σταθερότητα.
Όμως πέρα από τις εξωτερικές προκλήσεις, η μεγάλη πρόκληση των καιρών μας είναι η αντιμετώπιση της επιδημίας του κορωνοϊού.
Ένα μέτωπο ζωής είναι πιο αναγκαίο από ποτέ.
Για την υγεία όλων, και για την κοινωνική συνοχή.
Για να μη μείνει κανένας αβοήθητος, ιδιαίτερα από τις κοινωνικά πιο ευάλωτες ομάδες.
Για να μην επιστρέψουμε στις άδικες πολιτικές που οδήγησαν στην πρόσφατη οδυνηρή οικονομική κρίση.
Για να μην ξαναγίνει η Πολιτεία εχθρός των πολλών.
Η κυβέρνηση οφείλει να δώσει μάχη στην Ευρώπη για να ληφθούν γενναίες αποφάσεις, απέναντι στις νεοφιλελεύθερες συνταγές.
Να σταθεί δίπλα σε χώρες που ζητάνε μια νέα Ευρώπη ανάπτυξης και κοινωνικής μέριμνας.
Ενώ στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο, πρέπει να καταλάβουν πως οφείλουμε να αλλάξουμε πολλά, αν θέλουμε η Ευρώπη να παραμείνει ενωμένη και ισχυρή.
Αγαπητοί μου συμπολίτες,
Το 21 υπήρξε πάντοτε πηγή έμπνευσης στους αγώνες για ελευθερία και δικαιοσύνη.
Μας διδάσκει ότι ένας μικρός λαός, όταν είναι ενωμένος και δεν είναι προβλέψιμος και πειθήνιος, κερδίζει αυτά που δικαιούται.
Μας θυμίζει, τέλος, ότι η Ελλάδα δεν είναι μόνο η πατρίδα μας, αλλά και οι αξίες μας.
Και ότι το ένα δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς το άλλο.
Χρόνια πολλά και καλή δύναμη σε όλους και σε όλες!”
Ο Γραμματέας της Κ.Ε. του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας σε δήλωσή του για την επέτειο της 25ης Μαρτίου υπογραμμίζει:
“Σε αυτές τις δύσκολες ώρες, δεν έχει θέση μια «εθνική ομοψυχία» εθνικιστικού ή κοσμοπολίτικου τύπου.
Η ομοψυχία του ελληνικού λαού πρέπει να εκφραστεί απέναντι στις πολιτικές που βάζουν σε κίνδυνο τη ζωή και την υγεία του, εξαιτίας των τεράστιων ελλείψεων σε υποδομές και προσωπικό στον τομέα της υγείας, με ευθύνη όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων.
Γιατί, τίποτα δεν αλλάζει στην κατεύθυνση της κοινωνικής προόδου, εάν ο λαός δεν πάρει την υπόθεση στα δικά του χέρια, υλοποιώντας τις απαιτούμενες κοινωνικές, οικονομικές, πολιτικές ανατροπές.”
Με αφορμή την 199η Επέτειο του Αγώνα της Εθνικής Παλιγγενεσίας, ανήμερα της εορτής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, ο Υπουργός Εθνικής Αμύνης κ. Νικόλαος Παναγιωτόπουλος απηύθυνε την ακόλουθη δήλωση, μπροστά από την Εικόνα της Εξόδου του Μεσολογγίου που κοσμεί το γραφείο του:
«Γιορτάζουμε και τιμούμε σήμερα ανήμερα της μεγάλης Θρησκευτικής Εορτής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου την επέτειο της Εθνικής Παλιγγενεσίας.
Η ατμόσφαιρα φέτος είναι διαφορετική αλλά το νόημα είναι το ίδιο.
Καλούμαστε να αντλήσουμε έμπνευση και δύναμη από το παράδειγμα των ηρώων του 1821 για να αντιμετωπίσουμε τις κρίσιμες απειλές της εποχής μας, τις μεγάλες δοκιμασίες της δίκης μας ιστορικής συγκυρίας.
Έτσι ώστε ο ιστορικός του μέλλοντος να γράψει κάποτε ότι το Μάρτιο του 2020, 199 χρόνια από τον Μάρτιο του 1821, οι Έλληνες ενώθηκαν, αγωνίστηκαν και τα κατάφεραν.
Πρώτα να διατηρήσουν το απαραβίαστο των συνόρων απέναντι σε μια μαζική και οργανωμένη απόπειρα εισβολής και έπειτα να περιορίσουν, την ανεξέλεγκτη διασπορά στο εσωτερικό της χώρας ενός φονικού ιού, που έφερε ολόκληρο τον κόσμο στα όρια των αντοχών του. Με αίσθημα λοιπόν ατομικής ευθύνης αλλά και αλληλεγγύης προς το διπλανό μας. Με Πίστη, σθένος και αποφασιστικότητα. Με ψηλά το κεφάλι και ψηλά τις σημαίες!
Ας θυμηθούμε αυτούς που αγωνίστηκαν για να κάνουν την Ελλάδα ελεύθερο και ανεξάρτητο κράτος. Κι ας φανούμε αντάξιοι τους, γράφοντας τη δική μας ιστορία.
Στην ημερήσια διαταγή του προς το προσωπικό των τριών κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων, ο Αρχηγός Γ.Ε.ΕΘ.Α., Στρατηγός, Κωνσταντίνος Φλώρος τονίζει:
“Αξιωματικοί, Υπαξιωματικοί, Στρατιώτες, Ναύτες, Σμηνίτες και Πολιτικό Προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων,
Η 25η Μαρτίου είναι διπλή εορτή. Εορτή της Ορθοδόξου Πίστεως με τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και εορτή του Έθνους με αφορμή και κυρίαρχο γεγονός την Εθνική Παλιγγενεσία. Είναι ημέρα κατάνυξης, στοχασμού και αφιέρωσης στην Πίστη.
Είναι όμως και ημέρα Εθνικής ανατάσεως, εθνικής μνήμης και απόδοσης τιμών προς όλους εκείνους τους επώνυμους και ανώνυμους ήρωες που αγωνίστηκαν με αυτοθυσία και αυταπάρνηση και κατάφεραν να συνταχθούμε σε ελεύθερο και ανεξάρτητο κράτος μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς.
Όμως, η σημερινή ημέρα, η σημερινή επέτειος δεν είναι απλώς και μόνον μία ημέρα μνήμης, απόδοσης τιμών, ανάμνησης και υπερηφάνειας, αλλά είναι και πρέπει να είναι και ημέρα διδαχής, μία ημέρα απολογισμού, μία φωτεινή ημέρα εθνικής ανατάσεως και μία ημέρα εθνικής αυτοπεποίθησης, για όλα όσα μεγάλα και τρανά μπορεί να πετύχει ένας λαός ενωμένος όταν οι περιστάσεις και το ιστορικό καθήκον το επιβάλλουν και το απαιτούν.
Και τώρα είναι μία τέτοια ώρα!!!
Είμαστε λοιπόν υπερήφανοι και το διατρανώνουμε σε όλους όσους ακούν, και να είσθε βέβαιοι ότι μας ακούν όλοι, για όλους εκείνους τους Έλληνες που στη διαχρονική πορεία του Έθνους έγιναν σύμβολο ηρωισμού και θυσίας και πέτυχαν αυτό που εθεωρείτο ακατόρθωτο, αυτό που έμοιαζε αδύνατο.
Το πέτυχαν όμως!
Και το πέτυχαν έχοντας φάρο τους την Πίστη και τα Ιδανικά του Έθνους. Άνδρες και Γυναίκες των Ενόπλων Δυνάμεων της Ελλάδας,
Ετούτη την ώρα που η πατρίδα μας αντιμετωπίζει ταυτόχρονα πολλές προκλήσεις, με τις δύο εξ αυτών γνωστές σε όλους σας και σε έξαρση, αυτή την περίοδο καλούμεθα όλοι, ανεξαιρέτως, εμπνεόμενοι από τις πανανθρώπινες και διαχρονικές αξίες που όπλισαν το χέρι των αγωνιστών του 1821, να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων εκτελώντας την αποστολή μας και το χρέος μας στην Πατρίδα, με θάρρος και αυταπάρνηση, ανταποκρινόμενοι στις προσδοκίες του Έθνους.
Και είναι εύκολο αυτό για σας.
Το υλικό και ο σπόρος που έπλαθε τον Έλληνα στο παρελθόν, τον Έλληνα που μεγαλούργησε και δόξασε την Ελλάδα, τον πλάθει και σήμερα. Παραμένει αναλλοίωτο. Ερχόμαστε από τα βάθη της Ιστορίας και είμαστε απόγονοι ευκλεών, ανδρείων και γενναίων πολεμιστών. Είστε απόγονοι ανθρώπων που με τη ζωή τους και τη δράση τους άλλαξαν το ρου της Ιστορίας. Προερχόμαστε από την ίδια μήτρα που έπλασε τον Αριστείδη, τον Θεμιστοκλή, τον Αλέξανδρο τον Μέγα, τον Παλαιολόγο, τον Καραϊσκάκη, τον Κολοκοτρώνη, τον Νικηταρά, τον Μιαούλη και τον Κανάρη, τη Μπουμπουλίνα και τη Μαντώ Μαυρογένους, τον Παύλο Μελά, τον Καμπέρο και τον Μωραϊτίνη, τον Ίτσιο, τον Κατσιμήτρο και τον Δαβάκη, τον Κατούντα, τον Κατσάνη και τον Σταυριανάκο και τόσους άλλους ανώνυμους και επώνυμους Έλληνες που πότισαν με το αίμα τους το δένδρο της Ελευθερίας, για να είμαστε εδώ σήμερα ελεύθεροι και υπερήφανοι που είμεθα Έλληνες.
Σας προτρέπω λοιπόν να συνεχίσετε να εκτελείτε το έργο σας όπως το κάνετε μέχρι σήμερα και μην φοβάστε τίποτα!!!
Ατσαλώστε την ψυχή σας και την καρδιά σας, κλείστε μέσα σας την Ελλάδα και να είστε σίγουροι ότι κανείς δεν μπορεί να μας αγγίξει χωρίς βαρύτατο κόστος.
Κλείνοντας, δηλώνω απερίφραστα ότι αισθάνομαι υπέρτατα Υπερήφανος που αξιώθηκα να είμαι Αρχηγός σας, και σας προτρέπω να συνεχίσετε να εργάζεστε εντατικά, άοκνα, μη φειδόμενοι κόπου και προσπαθειών, για τη διασφάλιση της ειρήνης και της ευημερίας της Ελλάδας μας, έχοντας πάντα κατά νουν ότι η Ελευθερία θέλει αρετή και τόλμη,θέλει θυσίες τόσο για να την αποκτήσουμε όσο και κυρίως για να τη διατηρήσουμε.
Και αυτό κάναμε, κάναμε και θα κάνουμε στο διηνεκές. Για αυτό υπάρχουμε.
Είναι τώρα η σειρά μας, η βάρδια μας στις πολεμίστρες, στις πολεμίστρες της ξηράς, της θάλασσας και του αέρα.
Η Παναγία να σας σκέπει όλους!!! Χρόνια πολλά σε όλους σας!!! Χρόνια πολλά στην Ελλάδα μας!!! Χρόνια πολλά σε όλο το Έθνος!!! Ζήτω οι Ένοπλες Δυνάμεις!!!
Το τι προσέφερε το Μεσολόγγι στο Αγώνα του Ελληνικού Έθνους για την απελευθέρωση είναι ένα γεγονός που δεν μπορούσε να αφήσει ασυγκίνητη την Ελληνική Πολιτεία τουλάχιστον τον 19ο αιώνα.
Έτσι για να τιμήσει την ανάκτησή του που έγινε στις 2 Μαΐου 1829, οργάνωσε στις 8 Μαΐου στην Αίγινα μία πάνδημη τελετή κατά την οποία ο Σπυρίδων Τρικούπης, γενικός γραμματέας της επικράτειας τότε, εκφώνησε βαρυσήμαντο πανηγυρικό λόγο που συντάραξε τα αισθήματα του κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια ο οποίος κοινοποίησε διαταγή στην δεύτερη παράγραφο της οποίας μεταξύ των άλλων έλεγε : «Να συναχθώσιν τα λείψανα των θυμάτων της Πολιορκίας και της Εξόδου και να προσδιορισθεί ο τόπος όπου πρέπει να εναποτεθώσιν».
Τον επόμενο χρόνο ο Καποδίστριας επισκέφθηκε τιμητικά το Μεσολόγγι και έδωσε εντολή να ιδρυθεί «Ηρώον αφοσιούμενον εις το Έθνος εις μνήμην των γενναίων υπερασπιστών του Σταυρού» το οποίο όμως δεν πρόλαβε να το δει ολοκληρωμένο διότι το 1831 δολοφονήθηκε.
Η ταφή των οστών που συνελέγησαν έγινε τελικά το 1838 παρόντων του βασιλιά Όθωνα και της βασίλισσας Αμαλίας. Η τελετή ξεκίνησε με μία συγκινητική ιεροτελεστία στην εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονος απ΄όπου με πομπή μεταφέρθηκαν τα κόκκαλα και εναποτέθηκαν σε σωρό, τον γνωστό Τύμβο των Ηρώων χωρίς όμως κάποια περαιτέρω διαμόρφωση του χώρου.
Η εικόνα αυτή για ένα τόσο σπουδαίο γεγονός φάνηκε στον Όθωνα εξαιρετικά πενιχρή. Για τον λόγο αυτό διέταξε να ανεγερθεί στα ίχνη του παλαιού φράχτη που ήταν ακόμη ορατά, το τείχος που υπάρχει σήμερα με δύο όμως Πύλες. Μία προς τη δύση, δίπλα στη Ντάπια Τερρίμπιλε (Φραγκλίνου), που οδηγούσε στο Αιτωλικό και η οποία δεν υπάρχει πλέον, και μία, η σημερινή, προς το Ευηνοχώρι και τούτο «δια την εξυπηρέτησιν των αναγκών της πόλεως.
Το 1958 ο Όθων δώρισε το λιοντάρι που δεσπόζει στην μπροστινή όψη του Τύμβου ενώ παράλληλα διέταξε την δενδροφύτευση του Ηρώου με δένδρα που απέστειλε από τους βασιλικούς κήπους η Αμαλία και των οποίων την φύτευση ανέλαβε ο λοχαγός Κουτκουτάκης.
Το 1898 ο βασιλιάς Γεώργιος ο Α΄ και η βασίλισσα Όλγα ήλθαν στο Μεσολόγγι και τοποθέτησαν στην κορυφή του Τύμβου τον υπάρχοντα σταυρό με την επιγραφή «Εις μνήμην των Ηρώων του Μεσολογγίου».
Αξίζει να σημειωθεί ότι όταν κατασκευάστηκε ο Τύμβος στην μπροστινή του πλευρά έφερε τζάμι μέσα από το οποίο φαινόντουσαν τα οστά και στο επάνω μέρος το τότε έμβλημα της πόλης.
Η επιτύμβια πλάκα με το επίγραμμα και τις ημερομηνίες των δύο πολιορκιών τοποθετήθηκε στις Γιορτές Εξόδου του 1926 δηλαδή στην εκατονταετία που συνέπεσε με την έναρξη της πρώτης δημαρχιακής θητείας Χρήστου Ευαγγελάτου.
Άραγε σήμερα, δύο αιώνες μετά, ο Τύμβος αυτός σηματοδοτεί κάτι για τους σύγχρονους Έλληνες ?
Οι εκπρόσωποι της επίσημης Πολιτείας μπορούν να συγκινηθούν και να νοιώσουν ότι, χάρις εκείνων τα οστά των οποίων φυλάσσονται στον Τύμβο, η Ελλάδα οδηγήθηκε στην ελευθερία της ?
Εάν ναι, ιδού το Μεσολόγγι.
*Ο Αλτάνιος Κλεισοβίτης είναι συλλέκτης & ιστοριοδίφης θεμάτων που αφορούν την Ιερή Πόλη
Δύο εν ενεργεία εργαζόμενοι υψώνουν τη γαλανόλευκη στον ψηλότερο πυλώνα της Εθνικής Γέφυρας της Ελλάδας, στέλνοντας μήνυμα αισιοδοξίας στην καρδιά μιας ιδιαίτερα δυσχερούς συγκυρίας, λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού.
Μια αφορμή για να «θρώσκουμε άνω» ανήμερα της 199ης επετείου της ελληνικής επανάστασης.
Μια ευχή να μας βρει η 200η επέτειος ενωμένους, σοφότερους και… νικητές!
Η εκφώνηση και η ανάκρουση του εθνικού ύμνου είναι παρμένες από τις τελετές έναρξης και λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων ΑΘΗΝΑ 2004, μια χρονιά εθνικής ανάτασης που συνέπεσε με τη «γέννηση» της Γέφυρας Ρίου-Αντιρρίου «Χαρίλαος Τρικούπης».
Ο Κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ., βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας, Σπήλιος Λιβανός σε μήνυμά του, για την Εθνική Επέτειο της 25ης Μαρτίου σημειώνει:
“Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες στον τόπο μας, αλλά και σε ολόκληρη τη γη γιορτάζουμε ταυτόχρονα την απελευθέρωση του Έθνους από τον τουρκικό ζυγό και τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου.
Όμως, η σημερινή ημέρα γιορτής, ελευθερίας και αυτοδιάθεσης είναι τελείως διαφορετική από κάθε άλλη τα τελευταία χρόνια. Δυστυχώς, ο COVID-19 έχει εισβάλλει στη ζωή μας ως λαίλαπα που σαρώνει τα πάντα.
Έχει σημάνει ένας παγκόσμιος συναγερμός και διεξάγεται ένας ασύμμετρος πόλεμος ενάντια σε έναν πολύ επικίνδυνο αόρατο εχθρό.
Η χώρας μας από την πρώτη στιγμή αντιμετωπίζει αυτό τον εχθρό με ψυχραιμία, ακολουθώντας όλα τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα.
Όλοι οι επιστημονικοί φορείς πανευρωπαϊκά αναγνωρίζουν ότι οι Έλληνες πρωτοπορούν στην καταπολέμηση αυτής της Πανδημίας. Έχουμε πάρει όλα τα απαραίτητα σκληρά μέτρα πρόωρα και αυτό φαίνεται ότι αποδίδει.
Το διαχρονικό πατριωτικό μήνυμα της 25ης Μαρτίου είναι ότι όταν οι Έλληνες αγωνιζόμαστε ενωμένοι αντιμετωπίζουμε τα πάντα, κερδίζουμε και τις πιο δύσκολες μάχες.
Όπως το 1821 διεκδικήσαμε και πετύχαμε την ελευθερία μας, έτσι και τώρα η ενότητα των πολιτών, η συνεργασία των πολιτικών δυνάμεων, η αλληλεγγύη και η ατομική ευθύνη απέναντι στο σύνολο θα αποδειχθούν καταλύτες για να νικήσουμε – με τις λιγότερες δυνατές απώλειες – αυτόν τον αλλόκοτο, ολότελα διαφορετικό πόλεμο που αντιμετωπίζουμε. Αυτές οι αρετές αποτελούν και το σύγχρονο, το νέο πατριωτισμό των Ελλήνων.
Το μήνυμα της σημερινής ημέρας πρέπει να είναι η ανάδειξη της ελπίδας.
Μιας ελπίδας που γεννιέται από την υπομονή, την ψυχραιμία και τη σοβαρότητα που επιδεικνύουν οι νέοι Έλληνες πατριώτες, μένοντας σπίτι και ανταποκρινόμενοι στις οδηγίες της επιστημονικής ηγεσίας και τους έκτακτους κανόνες του σύγχρονου κράτους δικαίου της ελληνικής πολιτείας.
Μιας ελπίδας που θα μας βοηθήσει να πετύχουμε ένα διπλό στόχο μετά τη νίκη επί του κορωνοϊού. Πρώτον, να εκπονήσουμε ένα σχέδιο για την ανασυγκρότηση της χώρας και της εθνικής μας οικονομίας μετά την κρίση. Και δεύτερον, να γιορτάσουμε του χρόνου, όλοι μαζί αγκαλιασμένοι στους δρόμους και τις πλατείες τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση του 1821.
Φέτος, λοιπόν, χωρίς παρελάσεις και ανοιχτές εκκλησίες, όλοι οι Έλληνες και οι Ελληνίδες μένουμε στο σπίτι μας. Μένουμε μόνοι μας, αλλά όχι αποξενωμένοι. Ανεβάζουμε τις ελληνικές σημαίες στα μπαλκόνια μας. Είμαστε δυνατοί και θα νικήσουμε!”
Η έξοδος του Μεσολογγίου, μετά από πολιορκία ενός ολόκληρου χρόνου (15 Απριλίου 1825 – 30 Μαρτίου 1826), αποτελεί κορυφαία στιγμή του 1821, που συνεπήρε όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά και όσους από τους ευρωπαίους πολίτες υποστήριζαν με σπάνια πίστη και θέρμη τον Αγώνα.
Μιαν άμεση, σχεδόν δημοσιογραφική μαρτυρία για τα γεγονότα που μετέτρεψαν τον τόπο της θυσίας σε ιερή πόλη και σε σύμβολο του αγωνιστικού φρονήματος, είναι τα «Απομνημονεύματα της Δευτέρας Πολιορκίας του Μεσολογγίου» του Αρτέμιου Ν. Μίχου, τα οποία κυκλοφόρησαν το 2109 από το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων με επιστημονική επιμέλεια (εισαγωγικά σημειώματα και σχόλια) της Μαρίας Ευθυμίου και του Βαγγέλη Σαράφη.
Τέκνο ανθηρής εμπορικής οικογένειας των Ιωαννίνων, που έχασε όλα τα πλούτη της εξαιτίας της συμμετοχής της στις επαναστατικές κινήσεις εναντίον του Αλή Πασά, ο Μίχος έλαβε μέρος στην έξοδο του Μεσολογγίου, για να συνεχίσει και να φτάσει, αφού επέζησε από τον εξανδραποδισμό, μέχρι την έλευση του Καποδίστρια στην Ελλάδα και τη νικηφόρα μάχη της Πέτρας, την τελευταία πολεμική αναμέτρηση της Επανάστασης.
Τα απομνημονεύματά του κυκλοφόρησαν για πρώτη φορά το 1882, λίγο προτού πεθάνει, σε έκδοση του Σπυρίδωνος Αραβαντινού (ήταν γαμπρός του και διακεκριμένος δικαστικός και πολιτικός), και ανήκουν στο σώμα των κειμένων που μιλούν για τον Αγώνα από τη σκοπιά της άμεσης συμμετοχής.
Εκείνο, όμως, το οποίο πρωτίστως χαρακτηρίζει τον λόγο του Μίχου δεν είναι η αναφορά στον εαυτό του και στις πολεμικές πράξεις οι οποίες συνδέονται μαζί του, όπως κατά κανόνα συμβαίνει στα απομνημονεύματα των αγωνιστών, αλλά η εξιστόρηση, σημείο προς σημείο, των γεγονότων του Μεσολογγίου, ιδιαίτερα κατά τη δεύτερη φάση της πολιορκίας του από τις δυνάμεις του Κιουταχή και του Ιμπραήμ, που προετοίμασαν με βασανιστική βραδύτητα την πτώση του.
Κι εδώ ο Μίχος ανακαλεί όχι μόνο τη δόξα των ανθρώπων και την τόλμη η οποία τους μετέτρεψε σε ζωντανό μύθο, αλλά και την υστέρηση ή τη διαφθορά τους: από την ολιγωρία της ελληνικής κυβέρνησης, που άφησε να χαθεί ένα από τα σημαντικότερα προπύργια του Αγώνα με τις εσφαλμένες επιλογές της, και την ανεπάρκεια του στόλου, που δεν κατάφερε να στηρίξει τις προσπάθειες της πόλης να λύσει την πολιορκία, μέχρι την καταλήστευση των προμηθειών τροφίμων από κάποιες οικογένειες ή τον εξαναγκασμό των κατοίκων να τραφούν με τα πτώματα όσων χάθηκαν υπό το κράτος των πυρών του εχθρού.
Ο Μίχος δεν είναι, παρόλα αυτά, εκείνος που θα αμφισβητήσει το ήθος, την παλικαριά και την προσήλωση των πολεμιστών στον υπέρτατο σκοπό τους. Η πείνα τους δεν είναι μόνο ο πειρασμός να αγγίξουν ανθρώπινο κρέας – είναι ταυτοχρόνως το ύψιστο δράμα της ακραίας στέρησης και του οριακού σπαραγμού, συμπληρωμένο από την απαρασάλευτη απόφασή τους είτε να μείνουν μέχρις εσχάτων εντός των τειχών και να τιναχτούν στον αέρα είτε να βγουν έξω από αυτά και να δώσουν τη μάχη σώμα με σώμα στα πεδινά ή τα ορεινά του Μεσολογγίου. Κι όλα αυτά χωρίς εκκωφαντικούς τόνους και φλύαρους ή κούφιους επαίνους, αλλά σαν ένα αποδραματοποιημένο χρονικό, που μιλάει από απόσταση για τη φρικτή πραγματικότητα της εποχής του δίχως από την άλλη μεριά να γίνεται ψυχρό ή να κρύβει το οδυνηρα συναισθήματα του αφηγητή για τα διατρέξαντα.
Με την έννοια αυτή τα απομνημονεύματα του Μίχου συνομιλούν με τα απομνημονεύματα των αγωνιστών της γενιάς του, όπως ο Σπυρομίλιος και ο Νικόλαος Κασομούλης, περισσότερο, όμως, συνομιλούν με ιστορικούς όπως ο Σπυρίδων Τρικούπης ή με δημοσιογράφους όπως ο Ελβετός Ιωάννης-Ιάκωβος Μάγερ, που εξέδιδε τα «Ελληνικά Χρονικά» στο Μεσολόγγι μέχρι την ημέρα της εξόδου και σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια της τελικής σύγκρουσης με τους Τούρκους.
Δημοσιογραφικό χρονικό, μνήμη της Επανάστασης και του πολέμου ή ιστορική καταγραφή; Όποιο όνομα κι αν δώσουμε στα απομνημονεύματα του Μίχου, η ουσία δεν αλλάζει: ο συγγραφέας καταθέτει τη ζωντανή εμπειρία του για ένα από τα σημαντικότερα συμβάντα των πρώτων δεκαετιών της ευρωπαϊκής ιστορίας (ας μην ξεχνάμε τον Μάγερ και το κίνημα του φιλελληνισμού), αποφεύγοντας να παρασυρθεί από τη λογική του προσωπικού ανταγωνισμού και να απειληθεί από την έπαρση ή την περιαυτολογία.
Στο βιβλίο του πρωταγωνιστεί το σπουδαιότερο: το αίμα που χύθηκε για να φυτρώσουν οι ρίζες της σημερινής μας ελευθερίας.
Σε μήνυμά του, ο Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης για την Εθνική Επέτειο της 25ης Μαρτίου αναφέρει:
“Η εθνική επέτειος βρίσκει, φέτος, τη χώρα μας σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Δεν την γιορτάζουμε σε δρόμους και πλατείες. Αλλά την τιμούμε από το σπίτι μας. Με τις σημαίες μας να κυματίζουν ψηλά και τη σκέψη μας στον αγώνα των προγόνων μας για Ελευθερία. Όμως με συνείδηση ότι ο εχθρός, τώρα, είναι η πανδημία. Απέναντί της θα παρελάσουν, σήμερα, η ισχύς και η ενότητά μας. Σ’ αυτό το μέτωπο κρίνεται ο πατριωτισμός της ευθύνης. Και εκεί δοκιμάζεται στην πράξη, και όχι στα λόγια, η κοινωνική αλληλεγγύη. Γιατί όλοι είμαστε ίσοι σε τούτη τη μάχη.
Η φροντίδα της Πολιτείας απευθύνεται στον κάθε πολίτη. Κι αυτός, με τη σειρά του, αναλαμβάνει το δικό του μερίδιο προσφοράς. Αυτή είναι η άλλη όψη της δύναμής μας στον πόλεμο εναντίον της κοινής απειλής. Κανείς μόνος. Αλλά όλοι από την ίδια θέση, στην πρώτη γραμμή.
Πριν από 200 χρόνια οι Έλληνες διεκδίκησαν και έγιναν από υπόδουλοι ελεύθεροι. Και από υπήκοοι, πολίτες. Συγκρότησαν Έθνος. Και ίδρυσαν κράτος Δημοκρατίας και Δικαιοσύνης. Αυτές τις μεγάλες αξίες καλούμαστε να δικαιώσουμε, στις μέρες μας, με ένα νέο περιεχόμενο, αυτό της αμοιβαίας ευθύνης. Γιατί μόνο οι ενωμένοι λαοί μπορούν να ξεπερνούν τις δυσκολίες. Κανένα κοινωνικό οικοδόμημα δεν στέκει χωρίς το θεμέλιο της Υγείας. Και κανείς πολίτης δεν θα είναι καλά αν και οι γύρω του δεν είναι καλά.
Αυτή τη μεγάλη ημέρα, λοιπόν, μετουσιώνουμε την εθνική μνήμη σε ευθύνη για το παρόν. Με πειθαρχία στεκόμαστε δίπλα στην Πολιτεία. Όπως κι αυτή μάχεται δίπλα μας. Γιατί την ίδια «αρετή και τόλμη» που ήθελε η ελευθερία τότε, απαιτεί και ο αγώνας σήμερα. Όσο πιο γρήγορα κερδίζονται οι μικρές και μεγάλες αναμετρήσεις με τον Κορονοϊό, τόσο ταχύτερα θα κερδηθεί και ο πόλεμος. Απώλειες έχουμε και θα έχουμε. Και η οικονομία μας θα υποφέρει. Αλλά χρέος μας είναι να περιορίσουμε τον πόνο στο ελάχιστο. Και να επιμερίσουμε το κόστος της προσαρμογής στην νέα οικονομική πραγματικότητα με τρόπο δίκαιο.
Συμπατριώτες μου, παντού στη χώρα,
Οι οπλαρχηγοί και οι πυρπολητές του καιρού μας είναι οι γιατροί κι οι νοσηλευτές: Οι ήρωες με τις λευκές και τις πράσινες μπλούζες. Οφείλουμε να τους εξοπλίσουμε με τα πολεμοφόδια που σώζουν ζωές. Και να τους δώσουμε δύναμη και φρόνημα, πειθαρχώντας στις συστάσεις τους: Δεν κυκλοφορούμε, μένουμε σπίτι! Έτσι τιμούμε φέτος την εθνική επέτειο.
Το 1821 οι πρόγονοί μας ενώθηκαν, ξεσηκώθηκαν και απελευθέρωσαν την πατρίδα. Και οι επόμενες γενιές την ξανάχτισαν και την μεγάλωσαν. Σήμερα, τα παιδιά της αγρυπνούν σε άλλα μέτωπα: Στα σύνορα, στα νοσοκομεία, στην καθημερινότητα. Σε αυτούς τους συμπολίτες μας της πρώτης γραμμής, απευθυνόμαστε με τα λόγια του εθνικού μας ποιητή: «Η δύναμη σου πέλαγο, η θέλησή μου βράχος».
Η διεθνής συγκυρία, ωστόσο απλώνει τα μηνύματα της Ελληνικής Επανάστασης και πέρα από σύνορα. Και αν, τότε, το κύμα του Φιλελληνισμού υπήρξε πανευρωπαϊκό, σήμερα επιστρέφει ως το ζητούμενο μιας νέας Ευρώπης. Αυτής που δεν θα περιοριστεί στην κοινή υπέρβαση της υγειονομικής κρίσης. Αλλά, κυρίως, θα στηρίξει την οικονομική αναγέννηση μετά από αυτήν. Ποτέ η σημασία της Ενωμένης Ευρώπης δεν ήταν μεγαλύτερη. Ήρθε η ώρα να την αξιοποιήσει προς όφελος όλων των πολιτών της.
Συμπατριώτες μου,
Ένας είναι, τώρα, ο δικός μας αγώνας: Να κρατήσουμε την Ελλάδα δυνατή και τους Έλληνες υγιείς. Η πανδημία θα μας κοστίσει. Θα μας αφήσει, όμως, νικητές και πιο ώριμους. Χαλυβδωμένους όσο ποτέ για να ξαναπάμε την πατρίδα μπροστά.
Η δοκιμασία που βιώνουμε απελευθερώνει ήδη δυνάμεις του λαού μας που βρίσκονταν σε λήθαργο.
Μέσα στην κρίση οι δομές μας εκσυγχρονίζονται.
Η τεχνολογία ταξιδεύει παντού, αλλάζοντας τον τρόπο που εργαζόμαστε. Αλλά και μειώνοντας τη γραφειοκρατία.
Ο εθελοντισμός ριζώνει.
Εμείς οι ίδιοι λειτουργούμε, πλέον, πιο ομαδικά και πειθαρχημένα.
Και χτίζουμε μία νέα σχέση εμπιστοσύνης στο κράτος, που στα δύσκολα δείχνει ότι στέκεται στο ύψος των περιστάσεων. Όλα αυτά θα είναι τα όπλα μας για την επόμενη μέρα. Τα πολύτιμα εργαλεία με τα οποία θα ξαναχτίσουμε ό,τι και αν χάθηκε. Και του χρόνου, όταν αυτή η περιπέτεια θα είναι παρελθόν, θα γιορτάσουμε υπερήφανοι, τους δύο αιώνες ελευθερίας μας.
Καλή δύναμη, και Χρόνια Πολλά σε όλες και σε όλους!”
