Κατηγορία: 2021

Κατηγορίες
2021 Κοινωνία Περιφερειακά Νέα

Η Έξοδος του Μεσολογγίου, η σημασία και ο αντίκτυπός της στην επαναστατημένη Ελλάδα και στον υπόλοιπο κόσμο

 

Γράφει η Έλενα Σπίνουλα – Ζαβιτσανάκη

Φιλόλογος 

10 Απρίλη του 1826! Ο προβολέας της Ιστορίας σταματά στο Βαλκανικό χώρο στην Ελληνική γη και φωτίζει άπλετα το ηρωικό Μεσολόγγι.

 

Οι Ευρωπαϊκοί λαοί απορούν, οι Βαλκανικοί θαμπώνονται, οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι θαυματουργούν! Έγινε κάτι, που η Ιστορία δυσκολεύεται να τ’ αγκαλιάσει.

Φτάνει σε μια άκρη, που η πραγματικότητα κόβεται, για να δώσει τη θέση της στο μύθο.

Ό,τι έγινε τότε, απλώνεται μεταξύ ιστορικού και μυθικού.

Πουθενά αλλού δεν άστραψε πιο δυνατά και ξάστερα το οικουμενικό νόημα του Αγώνα των Ελλήνων εναντίον των Τούρκων, και σε καμμιά άλλη στιγμή του 1821 η Λευτεριά δεν ήταν πιο συνειδητή όσο στο Μεσολόγγι.

Οι σχέσεις «Ελευθερία ή Θάνατος» και άρα Ελευθερία = Ζωή και Δουλεία = Θάνατος, πουθενά αλλού δεν λούστηκαν με τόσο Ελληνικό αίμα και δεν υποστηρίχθηκαν με τόση πεισματική συνέπεια.

Τα Ψαρά αντιμετώπισαν τη βία ηρωικά, η Χίος την υπέστη, οι Σουλιώτες την απέφυγαν, τα Δερβενάκια την συνέτριψαν! Το Μεσολόγγι όμως κατόρθωσε όλα αυτά και κάτι ακόμη, την εξευτέλισε!

Γι’ αυτό το Μεσολόγγι θα μιλήσουμε σήμερα. Το «στεφάνωμα και το καύχημα της Νεοελληνικής Ιστορίας», όπως το ονομάζει ο Ποιητής του, γι’ αυτό που ύστερα από την Αθήνα, μαζί με την Αθήνα και πάνω από την Αθήνα, του νέου Γένους η Κιβωτός, που η δόξα του τραγουδημένη από την ποιητική Aγία Τριάδα των αιώνων: τον Βύρωνα, τον Γκαίτε, τον Ουγκώ, δεν είναι ούτε του χτες ούτε του σήμερα. Είναι εκείνη των αιώνων.

Το λιμνοχώρι αυτό «με τη θάλασσα τη ρηχή και την ήμερη, την πλατιά την μεγάλη» δεν είχε κανένα λόγο να υποπτευθεί πως θα γινόταν η πόλη με την ασήκωτη δόξα. Απλωμένο όπως είναι στην θάλασσα δεν έχει τίποτε από τα στοιχεία εκείνα, που κάνουν τις πόλεις οχυρές.

Και όμως! Αυτός ο τόπος ήτανε το κλειδί της Δυτικής Στερεάς, η «πύλη της Χερσονήσου» όπως το είπαν.

Όποιος τότε είχε το Μεσολόγγι, κρατούσε στον έλεγχό του το δρόμο που άρχιζε από την Ήπειρο και έφτανε στις Αιτωλοακαρνανικές ακτές, στον Πατραϊκό. Έτσι θα είχε εύκολο το πέρασμα στο Μωριά, εκεί που η φωτιά του ξεσηκωμού ήταν μεγαλωμένη.

Να ποια ήταν η στρατηγική σημασία της θέσης και γιατί ο εχθρός βάλθηκε να καταλάβει το Μεσολόγγι, να το συντρίψει, που τους χαλούσε τα σχέδια.

Μετά τις δύο αποτυχημένες προσπάθειες των πολιορκητών το 1822 και το 1823, για να καθαριστούν οι λογαριασμοί με το πεισματάρικο Μεσολόγγι, οι Πολιορκημένοι νιώθουν την θύελλα να πλησιάζει.

Στις 15 Απρίλη 1825 φτάνει μπροστά στην πόλη το πρώτο εχθρικό σώμα.

Η δύναμη της φρουράς του Μεσολογγίου φτάνει τις 4.000 και ο άμαχος πληθυσμός τις 8.000, έναντι εχθρικής δύναμης 30.000.

Και τώρα το Μεσολόγγι είναι έτοιμο να παίξει το ρόλο που του έγραψε η μοίρα. Το δράμα αρχίζει! Ο εχθρός προτείνει παράδοση. Οι πολιορκημένοι παρατείνουν έντεχνα τις διαπραγματεύσεις και όταν τον Ιούνιο του 1825  φθάνουν Υδραίικα καράβια με τρόφιμα, απαντούν στις νέες προτάσεις: «Τα κλειδιά του Μεσολογγίου είναι κρεμασμένα στις μπούκες των κανονιών μας».

Φτάνει ο Δεκέμβρης και ο Κιουταχής δεν έχει πετύχει τίποτε.  Και έρχεται ο Ιμπραήμ, ο ερημωτής του Μωριά με 10.000. Και ο νέος πολιορκητής υπόσχεται να μπει στην πόλη μέσα σε δύο εβδομάδες. Είχε λησμoνήσει όμως, ότι εδώ το λένε Μεσολόγγι!

Oι επιθέσεις γίνονται όλο και πιο σκληρές. Ο εφοδιασμός των πολιορκημένων όλο και πιο δύσκολος. Και όμως κρατούν!

Έτσι ο υπερήφανος Ιμπραήμ, ταπεινωμένος τώρα που οι προθεσμίες έχουν περάσει, αναγκάζεται να δεχθεί την σύμπραξη του Κιουταχή. Και ο εχθρός όλο και νέα σχέδια και νέους τρόπους επιθέσεων εφευρίσκει. Αλλά και οι πολιορκημένοι τους αντιμετωπίζουν βρίσκοντας νέους τρόπους απόκρουσης.

Κάποτε όμως ο κλοιός σφίγγει πολύ και πέφτει το Βασιλάδι, ύστερα ο Ντολμάς και ο ανεφοδιασμός σταματά.

Τώρα νέος εχθρός σκληρός και αδυσώπητος προστίθεται η πείνα. Και αυτό ο εχθρός το ξέρει και κάνει νέες δελεαστικές προτάσεις για παράδοση.

Κι εκείνοι ούτε να ακούσουν!

Τί είδους άνθρωποι λοιπόν ήταν εκείνοι οι ήρωες;

Τί είδους ήρωες ήταν εκείνοι οι άνθρωποι;

Ήταν άνθρωποι του καθημερινού μόχθου, χωρίς υπέρμετρες φιλοδοξίες και με κανένα ιδιαίτερα εντυπωσιακό τρόπο ζωής. Και όταν ήρθε η στιγμή της υπέρτατης θυσίας με την ίδια απλότητα προσέφεραν τα πάντα χωρίς επίγνωση ότι δημιουργούσαν Ιστορία, χωρίς πρόθεση να γίνουν σύμβολα.

Είχαν συνειδητοποιήσει ότι ο άνθρωπος τότες αξίζει την ανθρωπιά του, όταν αποφασίζει να πεθάνει, αφού δεν τον αφήνουν να ζήσει ελεύθερος.

Γι’ αυτό, όταν πλέον είχε καταντήσει «οι άνθρωποι να μην βρίσκουν γης να πατήσουν και οι πεθαμένοι για να κοιμηθούν», σε πείσμα όλων των πειρασμών και των περιστάσεων, αποφασίστηκε η Έξοδος. Για τους Ελεύθερους Πολιορκημένους η ηθική ελευθερία είναι το πιο ισχυρό καταφύγιο της ανθρώπινης ψυχής που πολιορκείται από τη φυσική βία και ο άνθρωπος που συνειδητοποιεί την αυτονομία του απέναντι στις φυσικές δυνάμεις οδηγείται στη δράση – σύγκρουση από την οποία γεννιούνται οι υψηλές πράξεις.

Η ψυχή των Μεσολογγιτών, ψυχή αυτόνομη, αδούλωτη, ανεξάρτητη,  κατορθώνει από το φοβερό γεγονός της πολιορκίας να γεννήσει το υψηλό, το θαυμαστό γεγονός της αντίστασης του αγώνα και της θυσίας για την Ελευθερία.

Και ήταν τότε που είχε έρθει η Άνοιξη. Η φύση βρισκότανε «στην καλή και στην γλυκιά της ώρα». Ήταν τότε, που είχε έρθει ο Πειρασμός, που κάνει και τους απελπισμένους να θέλουν να ζήσουν, όταν τα πάντα γύρω σου σε καλούν και σένα να ζήσεις.

Και όμως!

Οι μάρτυρες θα αποφασίσουν και θα προτιμήσουν τους χίλιους θανάτους, αφού δεν βολεί να ζήσουν σαν άνθρωποι. Για να αντιμετωπίσουν τον εχθρό τους, εκατονταπλασίασαν την ψυχή τους. Ο ένας δεν ήταν ένας. Με μια θεϊκή έξαρση, ανέβηκαν πάνω από το φόβο, πάνω από τον εαυτό τους και τις ανάγκες του. Γνώριζαν το εαυτό τους και τις ανάγκες του. Γνώριζαν το τέλος τους. Παρόλα αυτά θα περπατήσουν με άνεση από τη ζωή στον θάνατο.

«Εκείθε με τους αδελφούς έδωθε με το χάρο!». Η φιλοσοφία τους ήταν η απλή σκέψη που έκανε ο Μακρυγιάννης: «Εμείς απ’ ούλα είμαστε αδύνατοι… κι αν αποθάνωμεν… αυτός ο θάνατος είναι γλυκός…». Ο θάνατος ήταν για τους υπερασπιστές του Μεσολογγίου, ο πιο κοντινός τους φίλος, το πιο ασφαλές τους καταφύγιο, η πιο ασφαλής τους λύτρωση. Θα έλεγε κανείς πως το σώμα τους λειτουργούσε σαν ψυχή.

«Ουράνιες δυνάμεις επί της γης» ήταν αυτοί οι άνθρωποι. Θα βαδίσουν προς την Έξοδο, εξαϋλωμένοι από την πείνα, σαν να είχαν αγγελοποιηθεί και να μην πατούσαν στο χώμα.

Αποφασισμένοι για την υπέρτατη θυσία, ελεύθεροι καίτοι πολιορκημένοι,  επέλεξαν τον αγώνα από την παράδοση, την ηθική ελευθερία από την δουλεία.

Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι ανακάλυψαν το φως μέσα τους. Αυτό το εσωτερικό φως που φώτισε το δρόμο της Εξόδου και όλον τον κόσμο. Ο αγώνας των Πολιορκημένων ήταν η σύγκρουση του φωτός με το σκοτάδι, του πολιτισμού με την βαρβαρότητα. Τους αδέλφωνε η αγάπη της Ελλάδας και τους εξευγένιζε η περιφρόνηση του θανάτου.

«Έπρεπε για να στεργιώσει η οικοδομή του Εθνικού μας Ναού, να στοιχειώσει σαν της Άρτας το γιοφύρι, κάποια ζωή στα θεμέλια. Έπρεπε στη ρίζα της κάποιος μεγάλος χαμός να συντελεσθεί. Και τότε για στοιχειό προσέφερε τη ζωή του το Μεσολόγγι».

Και το καταπληκτικότερο την απόφαση αυτή για την θυσία που είναι άρνηση ζωής, την επήρε όχι ένα άτομο ξεχωριστά, μεμονωμένα αλλά ολόψυχα ένας λαός! Και την επήραν όλοι μαζί, γιατί είχαν φτάσει στην αντίληψη της

Λευτεριάς, που όταν σε κυριεύει σβήνει κάθε άλλη σκέψη.

Η Έξοδος λοιπόν αποφασίσθηκε να γίνει στις 2 το βράδυ της 10ης Απριλίου 1826, ημέρα Σάββατο ξημερώνοντας Βαΐων.

Και αρχίζει η ετοιμασία. Ο Κασομούλης γράφει: «Με την μεγαλυτέραν χαρά και ευχαρίστηση οι γυναίκες άρχιζαν να μαζεύουν τα πράγματά τους και να καλούν τους διαβαίνοντας στρατιώτες να πάρουν και να αλλάξουν τα λερωμένα ρούχα των με καινούργια. Έβλεπες έναν αγώνα προετοιμασίας να γίνεται με τόσην αταραξία και με γέλια».

Σε λίγο ήρθε η ώρα! Η φοβερή ώρα!  Και οι Εξοδίτες βρέθηκαν μπροστά σ’ ένα εχθρό που περίμενε.  Και η σφαγή άρχισε! Η Έξοδος από το Μεσολόγγι ήταν το κορύφωμα των ηρωικών αγώνων των Ελεύθερων Πολιορκημένων!

Κραδαίνοντας με τις τελευταίες δυνάμεις τους τα ξίφη και βοώντας «Χριστός Ανέστη», διασχίζουν την βασανισμένη πόλιν φονεύοντας και φονευόμενοι μέχρι ενός. Ήταν ο πιο θριαμβικός γύρος του θανάτου. Μέσα στην πόλη η σφαγή των γυναικόπαιδων, ύστερα η φωτιά του Καψάλη και την άλλη μέρα η φωτιά του Ανεμόμυλου, από τον ηρωικό Δεσπότη Ιωσήφ Ρωγών,  ολοκλήρωσε το χαλασμό.

Έτσι μέσα στο Μεσολόγγι και ένα γύρο από αυτό, δεν υπάρχει στη ζωή τίποτε. Έτσι ένας σωρός ερειπίων, στάχτη, πέτρες και πτώματα έμειναν στην εξουσία του εχθρού, ο οποίος είδε με λύπη του να χάνεται το μισό του στρατεύματός του για να κυριεύσει τέτοια δυστυχή λείψανα.

Κατά τον Μικαρέλλι, χριστιανό ιερωμένο που διηύθυνε τότε το Αυστριακό Προξενείο Πατρών, 6.000 γυναίκες και παιδιά είναι τώρα αιχμάλωτοι.  Όλοι οι άρρενες από 12 ετών και πάνω εθανατώθησαν και 3.000 ζεύγη αυτιών συνελέγησαν και στάλθηκαν στην Κωνσταντινούπολη.

H Έξοδος των Μεσολογγιτών που οδήγησε στο Ολοκαύτωμα του Μεσολογγίου ήταν από τα πιο ηρωικά πεπραγμένα των αγωνιστών της Ελληνικής Επανάστασης και ταυτόχρονα από τα μεγαλύτερα τραγικά γεγονότα της Ανεξαρτησίας.

Το αίμα τους χύθηκε για να φυτρώσουν οι ρίζες της σημερινής μας Ελευθερίας. Το πέσιμο του Μεσολογγίου τάραξε τα πάντα. Το ένδοξο τέλος του, υπήρξε αναμφισβήτητα σταθμός με μεγάλο αντίκτυπο όχι μόνο στο εσωτερικό, στην επαναστατημένη Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό.

Στο εσωτερικό, όταν τρείς μέρες μετά την Έξοδο έφθασε η θλιβερή είδηση στην Πιάδα (Επίδαυρο), όπου συνεδρίαζε η Γ΄ Εθνοσυνέλευση, γράφει χαρακτηριστικά στα απομνημονεύματά του ο Κολοκοτρώνης: «Εβάλαμε τα μαύρα όλοι, μισή ώρα εστάθη σιωπή που δεν έκρινε κανένας αλλά εμέτραε καθένας με τον νούν του τον αφανισμόν μας. Βλέποντας εγώ την σιωπή, εσηκώθηκα εις το πόδι και τους εμίλησα λόγια για να εμψυχωθούν. Τους είπα ότι το Μεσολόγγι εχάθη, αλλά ενδόξως και θα μείνει αιώνας η ανδρεία του».

Το πλήγμα που ήρθε σε μια πολύ κρίσιμη περίοδο του αγώνα, ήταν πραγματικά βαρύ και οι συνέπειές του άμεσες και μεγάλες, γιατί σκόρπισε τον πανικό και προκάλεσε την υποταγή, το γνωστό “προσκύνημα”, προ πάντων στη Ρούμελη.

Οι Επαναστάτες συγκλονισμένοι από το Ολοκαύτωμα ανέβαλαν τις εργασίες για την Γ΄ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου, την οποία πραγματοποίησαν αργότερα στην Τροιζήνα. Η κυβέρνηση Γεωργίου Κουντουριώτη παραιτείται. Η επανάσταση μετά την πτώση του Μεσολογγίου είχε σχεδόν κατασταλεί. Η φλόγα όμως του Αγώνα παρέμεινε άσβεστη.

Αλλά και την εσωτερική μας κατάσταση έσωσε με την πτώση του το Μεσολόγγι. Οι φλόγες που άναψαν στην Ιερή Πόλη εκείνη την νύχτα, έγιναν το «καθαρτήριο πυρ», που εξάγνισε του Έλληνες από το πάθος της διχόνοιας και τα μίση των προηγούμενων εμφυλίων πολέμων, η δάδα που φώτισε τη συνείδηση του χριστιανικού κόσμου και ο φάρος που καθοδήγησε το Έθνος μας στην κατοπινή πορεία του.

Η καρδιά του Έθνους μας έμεινε να χτυπά στο Μεσολόγγι. Σ’ αυτά τα χώματα που αυτοί ελευθέρωσαν, “κτίστηκε” η Πατρίδα μας. Το μικρό αυτό αλωνάκι, δικαιούται να το χαιρετά στον αιώνα τον άπαντα η ευγνωμοσύνη του έθνους.

Το Μεσολόγγι αψηφώντας τον θάνατο, έκανε την Ελλάδα να αναγεννηθεί και να ζήσει.

Η Έξοδος, αντίθετα στο εξωτερικό ξεσήκωσε ένα κύμα ενθουσιασμού και συμπάθειας για τον ελληνικό λαό, που μεταμορφώθηκε σε έντονη φιλελληνική κίνηση, την οποία ο Άγγλος αγωνιστής του 1821 και ιστορικός της Επανάστασης Thomas Gordon παραλλήλισε με το πνεύμα που επικρατούσε κατά την εποχή των σταυροφοριών.

Τα μετέπειτα χρόνια το Μεσολόγγι γίνεται το απόλυτο σύμβολο τραγικού ηρωισμού και αυτοθυσίας. Το έπος της άμυνας και της   εξόδου της φρουράς της ηρωικής πολιτείας, ανάγκασαν την πολιτισμένη Ευρώπη να θυμηθεί έντονα ότι σε μια γωνιά της Βαλκανικής, ένας μικρός χριστιανικός λαός, απόγονος του μεγάλου φωτοδότη της αρχαιότητας, κινδύνευε να εξολοθρευθεί από την πείνα και το μαχαίρι του βάρβαρου δυνάστη του.

Η αναζωπύρωση του Φιλελληνισμού που παρατηρήθηκε παντού μετά την πτώση του Μεσολογγίου, δεν προερχόταν πια από τον ρομαντισμό και τη γνώση της κλασικής αρχαιότητας, αλλά από βαθιά αισθήματα ανθρωπισμού και συμπάθειας και η βοήθεια που προσέφερε στον ελληνικό αγώνα, υπήρξε μεγαλύτερη και θετικότερη. Το φιλελληνικό ρεύμα επεκτάθηκε τότε και έξω από την Ευρώπη, στην Αμερική και έφθασε ως τις μακρινές Ινδίες.

Η Έξοδος της ηρωικής φρουράς του Μεσολογγίου, έδωσε στους ξένους το μέτρο του μεγαλείου της Ελληνικής Φυλής. Δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι πέφτοντας τότε το Μεσολόγγι, έσωσε από τον αφανισμό την Ελλάδα.

Το έπος του Μεσολογγίου δημιούργησε μια πραγματική «Φιλελληνική φιλολογία και τέχνη», που επηρέασε έντονα την κοινή γνώμη στο εξωτερικό και ανάγκασε τον Αυστριακό καγκελάριο, τον σκληρό Μέττερνιχ της Ιερής συμμαχίας, να απευθυνθεί προς τον Σουλτάνο λέγοντας: «Δεν θα μπορούμε στο μέλλον να σας βοηθάμε όπως πριν. Δυστυχώς εμεσολάβησε το Μεσολόγγι».

Θα λέγαμε ότι ο Φιλελληνισμός στάθηκε πάνω από την πολιτική των κυβερνήσεων. Από τους Φιλέλληνες τονίζεται η επικράτηση του σταυρού πάνω στην ημισέληνο.  

Τέλος, κάτω από την πίεση της κοινής γνώμης, στις Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, διαμορφώθηκε το κατάλληλο κλίμα, που οδήγησε στην παρέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων και την αναγνώριση της Ελληνικής Επανάστασης. Με την συνθήκη του Λονδίνου το 1827, που οδήγησε στην καταστροφή του τουρκοαιγυπτιακού στόλου στο Ναβαρίνο, επισφραγίστηκε η Ελευθερία των Ελλήνων.

Είναι δύσκολο να αναπαραστήσει κανείς το μεγαλείο αυτής της πολιορκίας και αυτής της Εξόδου, που συγκλόνισε τους λαούς. Δικαιολογημένα λοιπόν ο Αύγουστος Φαμπρ στο βιβλίο του «Η Ιστορία της Πολιορκίας του Μεσολογγίου» γράφει: «Η άμυνα του Μεσολογγίου αποτελεί από τα πιο ωραία πρότυπα, ίσως τα ωραιότερα από όλα που ο πατριωτισμός και το θάρρος προσφέρανε ποτέ στην ανθρωπότητα».

Ο Γερμανός ποιητής Μύλλερ μετά το Ολοκαύτωμα του Μεσολογγίου,  μετονομάσθηκε Έλληνας και δήλωσε: «Χωρίς εσέ Ελλάς, τί θα ήταν ο Κόσμος;».

Εμείς θα προσθέσουμε: «Χωρίς εσέ ηρωικό Μεσολόγγι, τί θα ήταν η σύγχρονη Ελλάδα;».

«Γιατί στο μικρό αυτό αλωνάκι αναπνέεις Ελλάδα, σκέπτεσαι Ελλάδα, διδάσκεσαι Ελλάδα. Τα ερειπωμένα αυτά τείχη δεν περιβάλλουν πια μόνο το Μεσολόγγι. Περιβάλλουν την Ελλάδα ολόκληρη. Το Μεσολόγγι έχει γίνει μια συμπυκνωμένη Ελλάδα σ’ ότι έχει ηθικότερο και υψηλότερο. Το Μεσολόγγι δεν βρίσκεται μονάχα εδώ, στον ορατό τούτο χώρο. Βρίσκεται παντού όπου η Ελληνική αρετή φανερώνεται!».

Και θα τελειώσουμε με τα λόγια του ποιητή μας και ακαδημαϊκού Νικηφόρου Βρεττάκου: «…Την ημέρα της Επετείου της Εξόδου θα έπρεπε να βρίσκεται συγκεντρωμένο όλο το Έθνος. Να έχει περικυκλώσει νοερά, τον ιερό αυτό τόπο με την αφοσίωσή του και με την πίστη του.

Θα έπρεπε να παιδιά των σχολείων όλης της χώρας να προσανατολίζονται προς το Μεσολόγγι για μια ολιγόλεπτη σιωπή και περισυλλογή, μια που το πιο κοντινό μας μνημείο μετά τον Παρθενώνα και την Αγία Σοφία, είναι το ιδεατό μνημείο του Μεσολογγίου!».

 

Βιβλιογραφία

  1. Ιωάννου – Ιάκωβου Μάγερ, Ημερολόγιο της Πολιορκίας του Μεσολογγίου 1825 – 1826, Επιμέλεια Γεωργίας Δροσίνη Καρδίτσα 2002
  2. Αύγουστος Φαμπρ. Η Ιστορία της Πολιορκίας του Μεσολογγίου, Εκδόσεις Πολύπλευρο 1999
  3. Αντώνης Διακάκης, Το Μεσολόγγι στο 1821, Εκδόσεις Ασίνη 2019
  4. Οι ημέρες των Ελεύθερων Πολιορκημένων (1821 – 1826), Εκδόσεις Ωκεανίδα Αθήνα 2001
  5. Νικόλαος Αθ. Κολόμβας, Το Μεσολόγγι (1821 – 1829) Οι Αθάνατοι πρόμαχοι, ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΛΦΑ, ΣΕΙΡΑ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ – ΑΘΗΝΑ 1998
  6. Στέφανος Ι. Παπαδόπουλος, Το Μεσολόγγι και ο Φιλελληνισμός, Ιωάννινα 1971
  7. Γεώργιος Φίνλευ, Η Ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης, Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και την Δημοκρατία.

 

Αναδημοσίευση από την Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη της Βυρωνικής Εταιρείας

Κατηγορίες
2021 Αφιερώματα Πρόσωπα

«Ο Ύμνος εις την Ελευθερίαν»: Το Ιδανικό της Ελευθερίας με Ποίηση και Μουσική

 

 

Γράφει η Έλενα Σπίνουλα-Ζαβιτσανάκη – Φιλόλογος

Γενική Γραμματέας Βυρωνικής Εταιρείας Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου

 

Ο Διονύσιος Σολωμός (Ζάκυνθος 1798 – Κέρκυρα 1857), ο Εθνικός Ποιητής της Ελλάδας και κεντρική μορφή της ποίησης στην Επτανησιακή Σχολή, το 1823 γράφει μέσα σε ένα μήνα (Ιάκωβος Πολυλάς) σε μία από τις νήσους του Ιονίου, στη γενέτειρά του Ζάκυνθο το εκτενές και εμβληματικό του ποίημα με τίτλο: «Ύμνος εις την Ελευθερίαν» (ένα χαρακτηριστικό του έργου του είναι ότι δεν ολοκληρώθηκε σχεδόν τίποτα και τίποτε δεν δημοσιεύθηκε κατά την διάρκεια της ζωής του εκτός από τον Ύμνο· ο Παλαμάς έγραψε σχετικά: «Δεν ξέρω αν βρίσκεται σ’ άλλη λογοτεχνία ποιητής μ’ έργα έτσι λιγοστά και έτσι μισοκαμωμένα όμοια γερός και πλούσιος και σημαντικός σαν τον Σολωμό»).

Σ’ αυτό το ποίημα εκφράζει την αγάπη του γι’ αυτό το σπουδαίο και υπέρτατο αγαθό την Ελευθερία, την επείγουσα συλλογική ανάγκη για την κατάκτησή του, τον ενθουσιασμό του για την πορεία και την προοπτική της Επανάστασης του 1821, την ανάγκη του ελληνικού λαού για εθνική αυτοδιάθεση και για την διαμόρφωση ενός κράτους στο οποίο το πανανθρώπινο ιδανικό της ελευθερίας θα συνδεόταν με την ελληνική ταυτότητα.

Ο Ύμνος επίσης εξέφρασε με ενάργεια και αποτελεσματικότητα ότι η Ελευθερία είναι κορυφαία και αδιαπραγμάτευτη αξία για τον Έλληνα και πως ο αγώνας για την κατάκτησή της, αποτελεί θεμελιώδη ανάγκη για τη ζωή και την εξέλιξή του.

Τα ιδανικά της ελευθερίας, της εθνικής συνείδησης, του πατριωτισμού, αυτά που τελικά σφράγισαν το ελληνικό θαύμα της ανεξαρτησίας από τον οθωμανικό ζυγό, διαπνέουν τον Ύμνο και είναι αυτά που αναδεικνύουν την Ελληνική Επανάσταση του 1821 ως την λαμπρότερη στιγμή της ενιαίας μακράς ιστορίας του Έθνους μας, που κάνουν την Ελλάδα να αναγεννάται από το σκοτάδι της δουλείας της οθωμανικής κατοχής, που διήρκησε τέσσερις αιώνες (1453 – 1821).

Ο Ύμνος εις την Ελευθερίαν τυπώθηκε το 1825 αρχικά στο Παρίσι, μετά στο Λονδίνο και πρώτη φορά σε ελληνικά και ιταλικά στο πολιορκούμενο Μεσολόγγι από τον Δημήτριο Μεσθενέα, από το τυπογραφείο των Ελληνικών Χρονικών. Αντίτυπο αυτής της έκδοσης εκτίθεται στη Δημοτική Πινακοθήκη Ιερής Πόλης Μεσολογγίου.

Αντίτυπο της πρώτης ελληνικής έκδοσης του «Ύμνου εις την Ελευθερίαν» του Διονυσίου Σολωμού, που εξέδωσε ο Δημήτριος Μεσθενεύς στο Μεσολόγγι το 1825

 

Ο Ύμνος εις την Ελευθερίαν αποτελείται από 158 τετράστιχες στροφές με συνολικούς 632 στίχους. Συνδυάζει στοιχεία από τον ρομαντισμό αλλά και από τον κλασικισμό. Συγκλονισμένος ο Δ. Σολωμός από τους κανονιοβολισμούς που άκουγε από το Μεσολόγγι κατά την Α΄ Πολιορκία (1822), εμπνεύστηκε και έγραψε τον Ύμνο (λόφος Στράνη, Ζάκυνθος), το «άσμα ασμάτων της εποχής» του, όπως δικαιολογημένα το χαρακτήρισε ο Ζακυνθινός ποιητής και φίλος του, Ι. Τυπάλδος. Στις στροφές 88 έως 122 περιγράφεται ποιητικά η Χριστουγεννιάτικη νίκη των Ελλήνων εναντίον των Τούρκων (1822), καθώς και η εικόνα του πνιγμού στον Αχελώο των ατάκτως υποχωρησάντων Τουρκαλβανών.

Ο Φωριέλ επιβεβαιώνοντας την αληθινή αξία του Ύμνου και τον θρίαμβο του Σολωμού, τον δημοσιεύει μέσα στα γνωστά του Δημοτικά τραγούδια των Ελλήνων καθώς και ο Σπυρίδων Τρικούπης στο γράμμα του προς τον φίλο του βάρδου της Λευτεριάς Ι. Πολυλά, αναφέρει: «Εις κανέναν καιρόν και εις κανέναν Έθνος η Ελευθερία δεν εύρε ψάλτην αξιώτερον».

Ο Διονύσιος Σολωμός το 1828 εγκαθίσταται στην Κέρκυρα, σημαντικό πνευματικό κέντρο των Επτανήσων, όπου γνωρίζει και συνδέεται με στενούς δεσμούς φιλίας με τον Νικόλαο Χαλκιόπουλο Μάντζαρο, ιδρυτή και σημαντικότερο εκπρόσωπο της λεγόμενης Ιωνικής Μουσικής Σχολής. Ο Ιάκωβος Πολυλάς έγραφε σχετικά: «Εγνώρισε τον έξοχο Κερκυραίον Μουσικοδιδάσκαλον, Νικόλαον Μάντζαρον. Της ποιητικής και της μουσικής η στενή συγγένεια, της οποίας λαμπρό παράδειγμα, και ίσως το άκρον, ήταν το ιδιαίτερο ποιητικό πνεύμα του Σολωμού, ο προς την Τέχνην υψηλός ζήλος, όπου διακρίνει τον Μάντζαρο, εμόρφωσαν μεταξύ τους εκείνη τη θερμή φιλία.

Ο μουσικός εμέτρησε δια μιας το ύψος του ποιητή, εννόησε τα πλάσματά του, και δεν άργησε να χαρίσει εις το έθνος του το πρώτο ελληνικό μουσικό καλλιτέχνημα, τον Ύμνον εις την Ελευθερίαν. Ο πλούτος της ποιητικής ύλης έδωσε αφορμή εις τον Μάντζαρο, να δείξει και αυτός την μουσική του δύναμη, εις τα εικοσιτέσσερα κομμάτια, όπου συνθέτουν το πόνημά του. Είπα ελληνικό το σύνθεμα, διότι ο Μάντζαρος, μ’ όλον ότι μορφωμένος εις την Ιταλία, όμως στα περισσότερά του πονήματα και εξόχως εις τον Ύμνον, έπλασε εμπνεόμενος από την δημοτική μουσική, ένα νέο είδος του οποίου τα χαρακτηριστικά είναι η καθαρή απλότης και η θερμότης ίδια της Ανατολής».

Το 1828 μελοποιήθηκε ο Ύμνος από τον Ν. Μάντζαρο, πάνω σε λαϊκά μοτίβα για τετράφωνη ανδρική χορωδία. Από τότε ακουγόταν τακτικά σε εθνικές εορτές, αλλά και στις κατοικίες των Κερκυραίων αστών και αναγνωρίστηκε στη συνείδηση των Ιονίων ως άτυπος Ύμνος της Επτανήσου. Παραδίδεται μάλιστα ότι στη μελοποίηση του Ύμνου ο ποιητής έδιδε με το βήμα του, μέσα στο γραφείο του μουσικού, το εκάστοτε τέμπο και τις πρόσφορες ρυθμικές αγωγές. Ακολούθησαν και άλλες μελοποιήσεις του Ύμνου από τον Μάντζαρο (1837, 1840) και τέλος υπέβαλε το έργο του στον Όθωνα το 1844, σε 4η «αντιστικτική» μελοποίηση.

Παρά την τιμητική επιβράβευση του Δ. Σολωμού με το Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Σωτήρα (1849) και του μουσικοσυνθέτη Μάντζαρου με τον Αργυρό Σταυρό του ίδιου Τάγματος (1845), το έργο διαδόθηκε μεν ως «θούριος», αλλά δεν υιοθετήθηκε σαν ύμνος από τον Όθωνα.

Ο Μάντζαρος το 1861 επανεξέτασε για 5η φορά το έργο, αυτή τη φορά σε ρυθμό εμβατηρίου κατά παραγγελία του Υπουργού Στρατιωτικών Δημητρίου Μπότσαρη. Όταν ο Βασιλιάς Γεώργιος Α΄ επισκέφθηκε την Κέρκυρα το 1865 μετά την ενσωμάτωση των Επτανήσων με την Ελλάδα (1864), άκουσε την μπάντα της Φιλαρμονικής εταιρείας Κέρκυρας, του έκανε εντύπωση και ακολούθησε Βασιλικό Διάταγμα του Υπουργείου Ναυτικών, που χαρακτήρισε «επίσημον εθνικόν άσμα», τις 24 πρώτες στροφές του Ύμνου. Από το 1966 δε, έγινε ο Εθνικός Ύμνος και της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οι δύο πρώτες δε στροφές δίνουν το χαρακτηριστικό πνεύμα του συνολικού έργου και ανακρούονται πάντα κατά την διάρκεια της έπαρσης και υποστολής της σημαίας και σε επίσημες τελετές. Το πιο σημαντικό χειρόγραφο μελοποίησης του Ύμνου είναι το λεγόμενο Χειρόγραφο του «Δημαρχείου», το οποίο φυλάσσεται στο Δημαρχείο Κέρκυρας και αποτελεί την μόνη σωζόμενη έκδοση της τρίτης μελοποίησής του.

Χειρόγραφο «Δημαρχείου» Κέρκυρας. Η 3η μελοποίηση του Εθνικού Ύμνου από τον Ν. Χαλκιόπουλο Μάντζαρο.

Ο Δ. Σολωμός και ο Ν. Μάντζαρος βάζουν τα βαθιά θεμέλια της νεοελληνικής ποίησης και μουσικής αντίστοιχα. Ο μεν ποιητής εισηγήθηκε ως εθνική γλώσσα τη δημοτική, ο δε μουσουργός εισηγήθηκε ως εθνική μουσική το δυτικό μέλος δυναμωμένο με τα μπόλια της δημοτικής μουσικής.

Ήταν εύνοια της τύχης για την Ελλάδα και τον πολιτισμό μας λοιπόν, το γεγονός ότι συναπαντήθηκαν στην Κέρκυρα και συνδημιούργησαν τον Εθνικό Ύμνο, πρώτοι μεταξύ ίσων, ο Εθνικός ποιητής Διονύσιος Σολωμός και ο Εθνικός μουσουργός Νικόλαος Χαλικιόπουλος Μάντζαρος. Από διαφορετικούς δρόμους ερχόμενοι σφράγισαν με το έργο τους – και χωριστά και μαζί – και τη λογοτεχνία και τη μουσική της αναγεννημένης πατρίδας ύστερα από τέσσερις αιώνες δουλείας. Και μπορεί να ήσαν και οι δύο ιταλόφωνοι Βρετανοί υπήκοοι, αλλά η ελληνική εθνική συνείδησή τους είναι το διακριτό και βαρύνον στοιχείο ακέραιης της προσωπικότητάς τους. Ο καθένας τους ήταν αποδεδειγμένα «φιλόπατρις» με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο (με την ιδιαίτερη μάλιστα σημασία που έχει δώσει στη λέξη ο Ανδρέας Κάλβος). Ο Παλαμάς έχει γράψει χαρακτηριστικά ότι ο Σολωμός αν δεν κράτησε όπλο, με τη λύρα πλήρωσε το μεγάλο φόρο προς την πατρίδα.

Και θα τελειώσουμε το αφιέρωμά μας στον «Ύμνο εις την Ελευθερία» με την Εθνική υποθήκη του εκφραστή της Επανάστασης του 1821, Διονυσίου Σολωμού:

«Κλείσε στην ψυχή σου την Ελλάδα

και θα αισθανθείς να λαχταρίζει μέσα σου κάθε είδος μεγαλείου»

 

 Αναδημοσίευση  από την Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη της Βυρωνικής Εταιρείας Μεσολογγίου.

Βιβλιογραφία

  1. Βαγενάς Ν. (1998) «Το επίτευγμα του Σολωμού». Το Βήμα, 13 Δεκεμβρίου 1998
  2. Γαραντούδης Ε. (1999) «Η μυθοποίηση της ποιητικής παράδοσης. Ο Σολωμός και η ποιητική γενιά του 1970»
  3. Κριαράς Ε. (1957) 1970. Διονύσιος Σολωμός. Ο βίος – Το έργο. Αθήνα: Εστία.
  4. Πολίτης Λ. (1985) 1995. Γύρω στον Σολωμό. Μελέτες και άρθρα (1938 – 1982). Αθήνα: Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης
  5. Κώστα Καρδάμη 2015: Νικόλαος Χαλικιόπουλος – Μάντζαρος. Εκδόσεις Fagotto.
  6. Διονύσιος Σολωμός 1986: Ο εθνικός μας ποιητής. Η ζωή του, το έργο του, η εποχή του. Νέοι καιροί. Αθηναϊκές εκδόσεις.
  7. Κωνσταντίνος Τερζόπουλος 2008. Ο Νικόλαος Χαλκιόπουλος – Μάντζαρος και οι μελοποιήσεις του σολωμικού Ύμνου. Διδακτορική Διατριβή. Ιόνιο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Μουσικών Σπουδών.
Κατηγορίες
2021

ΠΑΤΡΑ: Παρουσιάστηκε η επετειακή έκδοση για το δημοτικό τραγούδι στα χρόνια της Επανάστασης

Το Δημοτικό Τραγούδι στην περίοδο της Ελληνικής Επανάστασης 1821 στις Περιφερειακές Ενότητες Αχαΐας, Αιτωλοακαρνανίας και Ηλείας αναδεικνύει το βιβλίο «Απάνθισμα Ιστορικών και Κλέφτικων Δημοτικών Τραγουδιών στη Δυτική Ελλάδα» που εξέδωσε η Χρολογική Εταιρεία σε συνεργασία με την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας.

Η έκδοση παρουσιάστηκε την Τετάρτη 9 Μαρτίου 2022 στο Δημοτικό Θέατρο «Απόλλων», που παραχωρήθηκε για την εκδήλωση από το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας.

Το εκδοτικό «Απάνθισμα» όπως αναφέρει ο Νικόλαος Πομώνης, πρόεδρος της Χορολογικής Εταιρείας, που χρηματοδοτήθηκε από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας και υποστηρίχθηκε από την Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Δυτικής Ελλάδας, τις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης των τριών νομών και των Γραφείων Φυσικής Αγωγής. Το βιβλίο διανέμεται στις βιβλιοθήκες των σχολείων της Δυτικής Ελλάδας και το επόμενο διάστημα, με την επανέκδοσή του, θα αποσταλεί δωρεάν σε βιβλιοθήκες Δήμων, πολιτιστικών και άλλων φορέων της περιοχής.

Στην παρουσίαση του βιβλίου τονίστηκε από τους ομιλητές η δύναμη του δημοτικού τραγουδιού στη σύγχρονη εποχή, η κοινωνική του διάσταση και η χρησιμότητά του στην εκπαίδευση και την κοινωνία. Στην αξία της καταγραφής και της ταυτοποίησης των δημοτικών τραγουδιών της Δυτικής Ελλάδας εστίασαν ο Δρ. Διονύσιος Γ. Κάρδαρης, καθηγητής Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων στο γνωστικό αντικείμενο της Φυσικής Αγωγή με έμφαση στους Ελληνικούς Παραδοσιακούς Χορούς, ο Ιωάννης Δ. Μακρής, Πρόεδρος της Διεθνούς Αδελφότητος Απογόνων των Ελεύθερων Πολιορκημένων της Ι.Π. Μεσολογγίου και ο Δρ. Γρηγόριος Ε. Μικρώνης, μέλος Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού Φυσικής Αγωγής Πανεπιστημίου Πατρών στο Πανεπιστημιακό Γυμναστήριο για τη διδασκαλία του Ελληνικού Παραδοσιακού Χορού και μέλος του Δ.Σ. της Χορολογικής Εταιρείας.

Ακολούθησε καλλιτεχνικό μουσικό πρόγραμμα εμπνευσμένο από το περιεχόμενο του βιβλίου, με τη συμμετοχή παραδοσιακής μουσικής κομπανίας την οποία αποτέλεσαν οι: Ξένια Βέρρα(τραγούδι), Πάνος Κοτρώτσος(κλαρίνο), Γιάννης Οικονόμου(Βιολί),  Ελένη Παπαπροκοπίου(λαούτο και το τραγούδι) και  Ανδρέας Νιάρχος(φλογέρα και κρουστά).

Σην εκδήλωση χαιρετισμό απηύθυναν ο Νικόλαος Πομώνης πρόεδρος της Χορολογικής Εταιρείας, ο π. Κωνσταντίνος Θεοδωρόπουλος Αρχιμανδρίτης – εκπρόσωπος του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Πατρών κκ. Χρυσοστόμου, οι Αντιπεριφερειάρχες Ανδρέας Φίλιας (Οικονομικής Πολιτικής και Δημοσιονομικού Ελέγχου), Νικόλαος Κοροβέσης(Πολιτισμού και Τουρισμού), η Μαρία Κουτσούμπα Καθηγήτρια στο Γνωστικό αντικείμενο της Χορολογίας με έμφαση στον Ελληνικό Παραδοσιακό Χορό, ο Κωνσταντίνος Γιαννόπουλος Περιφερειακός Διευθυντής Εκπαίδευσης Δυτικής Ελλάδας και η Γεωργία Μητρογιάννη Προϊσταμένη Γραφείου Φυσικής Αγωγής Ν. Αχαΐας, ενώ αναγνώστηκε μήνυμα από τον Διευθυντή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. ΑχαΐαςΑνδρέα Ζέρβα.

Η έκδοση εντάσσεται στις επετειακές δράσεις που υλοποιεί η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας με αφορμή τη συμπλήρωση 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Στο πλαίσιο αυτό ο κ. Φίλιας απένειμε στη Χορολογική Εταιρεία αναμνηστική πλακέτα της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας

Η εκδήλωσης έκλεισε με την παρουσίαση επί σκηνήςτης εικοσαμελούς ομάδα της Χορολογικής Εταιρείας που επιμελήθηκε τη συγγραφή , την οποία αποτελούν οι: ΓρηγόριοςΜικρώνης, ΑθηνάΚολλύρου, ΝικόλαοςΧρόνης, ΝικόλαοςΠομώνης, ΔημήτριοςΚαραβασίλης, ΝικόλαοςΧρυσανθόπουλος, ΧρύσαΒαγενά, ΑθηνάΚωνσταντινίδη, ΦωτεινήΦαρμάκη, ΑριστέαΜπαρούνη, ΕλένηΤσιρίμπα, ΜαρίαΠομώνη, ΜαρίαΤσενίκογλου, ΜαρίαΣιολέ, ΑγγελικήΠαπαδοπούλου, ΒασιλικήΤσιντώνη, ΓεώργιοςΚατσίβελος, ΚωνσταντίνοςΚωλέτσης, ΔημήτριοςΤσάντας.

Την εκδήλωση συντόνισε η Αφροδίτη Τσικριτσή, δημοσιογράφος, μέλος της Ε.Σ.Η.Ε.Π.Η.Ν.

Η Χορολογική Εταιρεία, ως Σύλλογος καθηγητών Φυσικής Αγωγής ειδίκευσης Ελληνικού παραδοσιακού χορού, όπως προανήγγειλε προγραμματίζει για το επόμενο διάστημα μεγάλη εκδήλωση αφιερωμένη στα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Κατηγορίες
2021 Εκδηλώσεις Πολιτισμός

ΠΑΤΡΑ: Παρουσιάζεται ο επετειακός τόμος «Απάνθισμα Ιστορικών και Κλέφτικων Δημοτικών Τραγουδιών στη Δυτική Ελλάδα»

«Απάνθισμα Ιστορικών και Κλέφτικων Δημοτικών Τραγουδιών στη Δυτική Ελλάδα» είναι ο τίτλος του βιβλίου που εξέδωσε η Χορολογική Εταιρεία με την υποστήριξη της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας. Η επετειακή έκδοση που συνδέεται με τη συμπλήρωση 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση θα παρουσιαστεί σε εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 9 Μαρτίου 2022 και ώρα 7:30 μμ., στο Δημοτικό Θέατρο «Απόλλων» της Πάτρας.

Ολόκληρη την προηγούμενη χρονιά είκοσι καθηγητές Φυσικής Αγωγής ειδίκευσης Ελληνικού παραδοσιακού χορού από τη Δυτική Ελλάδα, αναζήτησαν κυρίως βιβλιογραφικά, ταξινόμησαν και παρουσίασαν σε ένα πόνημα, ενδεικτικά ιστορικά και κλέφτικα τραγούδια που αποτυπώνουν στιγμές της Ελληνικής Επανάστασης στη Δυτική Ελλάδα.

Τη συγγραφή του βιβλίου επιμελήθηκαν τα μέλη της Χορολογικής Εταιρείας: Γρηγόριος Μικρώνης, Αθηνά Κολλύρου, Νικόλαος Χρόνης, Νικόλαος Πομώνης, Δημήτριος Καραβασίλης, Νικόλαος Χρυσανθόπουλος, Χρύσα Βαγενά, Αθηνά Κωνσταντινίδη, Φωτεινή Φαρμάκη, Αριστέα Μπαρούνη, Ελένη Τσιρίμπα, Μαρία Πομώνη, Μαρία Τσενίκογλου, Μαρία Σιολέ, Αγγελική Παπαδοπούλου, Βασιλική Τσιντώνη, Γεώργιος Κατσίβελος, Κωνσταντίνος Κωλέτσης, Δημήτριος Τσάντας.

«Πρόκειται για ένα χρήσιμο βιβλίο, τόσο για την εκπαίδευση όσο και για την κοινωνία μας. Η έκδοση αυτή εντάσσεται στο πλαίσιο των ερευνητικών, εκπαιδευτικών και καλλιτεχνικών δράσεων της Χορολογικής Εταιρείας, που είναι ένας Πανελλήνιος μη κερδοσκοπικός επιστημονικός σύλλογος καθηγητών Φυσικής Αγωγής με ειδίκευση στον Ελληνικό Παραδοσιακό Χορό και με έδρα την Πάτρα» ανέφερε ο Πρόεδρος της Χορολογικής Εταιρείας και εκπαιδευτικός Φυσικής Αγωγής Νικόλαος Πομώνης.

Την έκδοση χρηματοδότησε η Περιφέρεια Δυτική Ελλάδας και στάθηκε αρωγός για την πραγματοποίηση της εκδήλωσης, όπου την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας θα εκπροσωπήσει ο Αντιπεριφερειάρχης Οικονομικής Πολιτικής & Δημοσιονομικού Ελέγχου Ανδρέας Φίλιας, ενώ θα παραβρεθούν εκπρόσωποι όλων των βαθμίδων της Εκπαίδευσης.

Για την παρουσίαση του βιβλίου έχουν προσκληθεί:

-Δρ. Διονύσιος Γ. Κάρδαρης, καθηγητής Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων (Φυσική Αγωγή με έμφαση στους Ελληνικούς Παραδοσιακούς Χορούς).

–Ιωάννης Δ. Μακρής, Φιλόλογος, Πρόεδρος της Διεθνούς Αδελφότητος Απογόνων των Ελεύθερων Πολιορκημένων της Ι.Π. Μεσολογγίου.

-Δρ. Γρηγόριος Ε. Μικρώνης, μέλος Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού Φυσικής Αγωγής Πανεπιστημίου Πατρών/Πανεπιστημιακό Γυμναστήριο (Διδασκαλία Ελληνικού Παραδοσιακού Χορού), μέλος Δ.Σ. Χορολογικής Εταιρείας.

Το βιβλίο πρόκειται να διανεμηθεί δωρεάν σε πολλές βιβλιοθήκες σχολείων στη Δυτική Ελλάδα, αλλά και σε πολιτιστικούς φορείς με σκοπό να γνωρίσει ο αναγνώστης σημαντικές στιγμές και ηρωικά πρόσωπα της ιστορίας μας.

Η εκδήλωση θα ολοκληρωθεί με παραδοσιακά ακούσματα από μουσικό σχήμα, ενώ θα αποδοθούν επιλεγμένα δημοτικά τραγούδια του βιβλίου και από τις τρεις Περιφερειακές Ενότητες της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας από τους μουσικούς και ερμηνευτές: Ξένια Βέρρα-τραγούδι, Πάνος Κοτρώτσος -κλαρίνο, Γιάννης Οικονόμου-Βιολί, Ελένη Παπαπροκοπίου-λαούτο και τραγούδι, Ανδρέας Νιάρχος-φλογέρα και κρουστά.

Την εκδήλωση θα συντονίσει η δημοσιογράφος, μέλος Ε.Σ.Η.Ε.Π.Η.Ν. Αφροδίτη Τσικριτσή.

Η είσοδος στην εκδήλωση θα είναι ελεύθερη για το κοινό, με την τήρηση των υγειονομικών πρωτοκόλλων και την προϋπόθεση εξασφάλισης δωρεάν εισιτηρίου, μέσω του ιστότοπου:

https://www.ticketservices.gr/event/apanthisma-istorikon-kai-kleftikon-dimotikon-tragoudion/

Κατηγορίες
2021

«6+1 Podcasts για το ’21» από το ΕΚΠΑ και την Τράπεζα Πειραιώς

Το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ), στο πλαίσιο του πολύπλευρου προγράμματος επετειακών εκδηλώσεων για τον εορτασμό των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση του 1821 δημιούργησε, με την ευγενική υποστήριξη της Τράπεζας Πειραιώς, τη σειρά  ψηφιακών αρχείων ήχου «6+1 Podcasts για το ’21» με σκοπό τη συμβολή στον αναστοχασμό και τη διεύρυνση του διαλόγου για την πορεία του ελληνικού κράτους από τις αρχές του 19ου αιώνα μέχρι σήμερα. Οι επετειακές δράσεις του ΕΚΠΑ με την Τράπεζα Πειραιώς αποσκοπούν, μεταξύ άλλων, και στην εκλαΐκευση και διάχυση της επιστημονικής γνώσης για το 1821 στο ευρύτερο κοινό.

Στα επτά αυτά podcasts, ένδεκα έγκριτοι καθηγητές του ΕΚΠΑ, από τους σημαντικότερους επιστήμονες στον τομέα τους, συνομιλούν για τις ιδεολογικές, πολιτικές οικονομικές και κοινωνικές συνιστώσες της Επανάστασης, το ευρωπαϊκό και οθωμανικό πλαίσιο, το εσωτερικό μέτωπο και τους εμφυλίους πολέμους, τις βιβλιογραφικές προσεγγίσεις, τη μουσική και τις τέχνες στην Επανάσταση. Υπεύθυνη της σειράς «6+1 Podcasts για το ‘21» είναι η Καθηγήτρια Ιστορίας στο ΕΚΠΑ, κα Μαρία Ευθυμίου. 

Ειδικότερα, στα podcasts συμμετέχουν οι διδάσκοντες και διδάσκουσες του ΕΚΠΑ: Παρασκευάς Κονόρτας, Αν. Καθηγητής στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Άννα Καρακατσούλη,  Αν. Καθηγήτρια Ευρωπαϊκής Ιστορίας και Πολιτισμού στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, Άννα Ταμπάκη, Ομ. Καθηγήτρια στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, Νάσια Γιακωβάκη, Επ. Καθηγήτρια στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης, Νίκος Αλιβιζάτος, Ομ. Καθηγητής στη Νομική Σχολή,  Αριστείδης Χατζής,  Καθηγητής Φιλοσοφίας Δικαίου & Θεωρίας Θεσμών στο Τμήμα Ιστορίας & Φιλοσοφίας της Επιστήμης, Ευάνθης Χατζηβασιλείου, Καθηγητής στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Βαγγέλης Καραμανωλάκης, Αν. Καθηγητής στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Λάμπρος Λιάβας, Καθηγητής Εθνομουσικολογίας στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών και Δημήτρης Παυλόπουλος, Αν. Καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας. Τις ομιλίες συντονίζει η Μαρία Ευθυμίου Καθηγήτρια στο Τμήμα Ιστορίας & Αρχαιολογίας. Την επιμέλεια παραγωγής των podcasts είχε η Μαρίνα Ρήγου, Επίκουρη Καθηγήτρια στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Μέσα από την ακρόαση της σειράς αυτής δίδεται στο ευρύ κοινό,  η δυνατότητα μιας συναρπαστικής διανοητικής διαδρομής, μία πνευματική απόλαυση που μόνον η βαθιά επιστημοσύνη, το υψηλό ακαδημαϊκό ήθος και ο καθαρός στοχασμός μπορούν να προσφέρουν.

Τα «6+1 Podcasts για το ‘21» είναι διαθέσιμα στους ακόλουθους υπερσυνδέσμους:

https://www.eleftheroi.gr/nea/podcasts–gia–tin–epanastasi

 

Κατηγορίες
2021 Εκδηλώσεις Πολιτισμός

ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ: Ανοιχτή για το κοινό η έκθεση «Αγωνιστές και άρματα» στη Λέσχη Αξιωματικών

Την έκθεση με τίτλο «Αγωνιστές και άρματα», που παρουσιάζεται,  με αφορμή τη συμπλήρωση των 200 χρόνων από την κήρυξη της Ελληνικής Επανάστασης, στη Λέσχη Αξιωματικών στο Μεσολόγγι,  επισκέφτηκε χθες,  ο Δήμαρχος της πόλης, Κώστας Λύρος.

 

Ο Κώστας Λύρος  ξεναγήθηκε στην έκθεση μαζί με το Διοικητή του 2/39 Συντάγματος Ευζώνων, Ιωάννη Τσαούση, τον Πρόεδρο του Πνευματικού Κέντρου Δήμου Ι.Π. Μεσολογγίου, Νίκο Χατζή, την Προϊσταμένη Εφορείας Αρχαιοτήτων Αιτωλοακαρνανίας και Λευκάδος,  Ολυμπία Βικάτου και τη Δήμητρα Γαβρίνα Υπάλληλο ΠΕ Πολιτισμικής Διαχείρισης – Μουσικοπαιδαγωγό, που έχει οριστεί ως υπεύθυνη για τη δράση,.

Η έκθεση επιλεγμένων κειμηλίων που περιοδεύει σε πόλεις ανά την Ελλάδα έχει διοργανωθεί από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού μετά από σχετική πρόταση συνεργασίας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας για την υλοποίηση της δράσης με τίτλο “Το Μουσείο Πάει Σχολείο”, η οποία σχεδιάστηκε και τελεί υπό την αιγίδα της Επιτροπής Ελλάδα 2021.

 

Τα εκθέματα που φιλοξενούνται στη Λέσχη Αξιωματικών Φρουράς Μεσολογγίου, στη κεντρική πλατεία (Μάρκου Μπότσαρη) πρόκειται να μείνουν ανοιχτά για το κοινό από τις 29/11/2021 έως τις 3/12/2021. Ενώ το κοινό δύναται να επισκεφτεί την έκθεση και απογεύματα τις ημέρες Τετάρτη 1/12/2021, Πέμπτη 2/12/2021, Παρασκευή 3/12/2021 και ώρα 18:00 – 20:00 μ.μ.

 

Κατηγορίες
2021 Ανακαλύψτε το Μεσολόγγι Κοινωνία Νομαρχιακά Νέα

Τα νέα εκπαιδευτικά προγράμματα για μαθητές με επίκεντρο το Μεσολόγγι από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Αιτ/νιας – Λευκάδας

Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Αιτωλοακαρνανίας και Λευκάδος, σε συνεργασία με την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος, έχει σχεδιάσει δύο νέα εκπαιδευτικά προγράμματα για μαθητές της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, στο πλαίσιο εορτασμού της επετείου των 200 χρόνων από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.

Τα προγράμματα φέρουν τους τίτλους «Ιωάννης Ιάκωβος Μάγερ. Ο πρωτοπόρος του Τύπου στο Μεσολόγγι» και «Ιερή Πόλη Μεσολογγίου: Το Αλωνάκι της Θυσίας. Από την έναρξη της Επανάστασης με τον Δημήτρη Μακρή και τον Αθανάσιο Ραζη- Κότσικα έως τις πράξεις τέλους του Χρήστου Καψάλη και Ιωσήφ Ρωγών». Πρόκειται για βιωματικές δράσεις, με περιήγηση σε ιστορικά σημεία της Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου, αναδεικνύοντας σημαντικές πτυχές της Επανάστασης, με τρόπο εύληπτο και ψυχαγωγικό για τους μικρούς και νεαρούς συμμετέχοντες. Για περισσότερες λεπτομέρειες οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνούν με τα γραφεία της Υπηρεσίας, προκειμένου να συμμετέχουν σε αυτά.

Επιπροσθέτως, το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού αποδέχθηκε πρόταση συνεργασίας από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας για την υλοποίηση της δράσης με τίτλο “Το Μουσείο Πάει Σχολείο“, η οποία σχεδιάστηκε και τελεί υπό την αιγίδα της Επιτροπής Ελλάδα 2021. Σκοπός της δράσης είναι η παρουσίαση από το Πολεμικό Μουσείο μιας αυτοδύναμης περιοδεύουσας έκθεσης με τίτλο «Αγωνιστές και άρματα», που απευθύνεται σε μαθητές. Οι πόλεις στις οποίες περιοδεύει η έκθεση είναι τα Χανιά, το Ηράκλειο, η Ρόδος, η Κοζάνη, τα Ιωάννινα, η  Κέρκυρα, η Λέσβος, η Σύρος, η Πάτρα, η Αλεξανδρούπολη, η Καβάλα, το Κιλκίς, η Λάρισα, η Λαμία, ο Βόλος, τα Τρίκαλα και το Μεσολόγγι.

Η έκθεση επιλεγμένων κειμηλίων θα βρίσκεται στο Μεσολόγγι κατά το διάστημα 29/11/2021 έως 3/12/2021 στην Λέσχη Αξιωματικών Φρουράς Μεσολογγίου, στη κεντρική πλατεία (Μάρκου Μπότσαρη).

Υπεύθυνη επικοινωνίας και παρακολούθησης των δράσεων έχει οριστεί η Μουσειοπαιδαγωγός κα Γαβρίνα Δήμητρα, την οποία μπορείτε να καλείτε στο τηλέφωνο 26310-55654, καθημερινά 7:00 πμ -3:00 μμ. για περισσότερες διευκρινίσεις.

 

 

Κατηγορίες
2021 Εκδηλώσεις Πολιτισμός

ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ: Η έκθεση «Αγωνιστές και άρματα» του Πολεμικού Μουσείου θα παρουσιαστεί στη Λέσχη Αξιωματικών

Η έκθεση με τίτλο «Αγωνιστές και άρματα», που επιμελήθηκε το “Πολεμικό Μουσείο”  απευθύνεται σε μαθητές περιοδεύει σε πλήθος πόλεων ανά τη χώρα μεταξύ αυτών και το Μεσολόγγι.

Η δράση οργανώνεται με αφορμή τη συμπλήρωση των 200 χρόνων από την κήρυξη της Ελληνικής Επανάστασης. Ειδικότερα το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού αποδέχθηκε πρόταση συνεργασίας από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας για την υλοποίηση της δράσης με τίτλο “Το Μουσείο Πάει Σχολείο”, η οποία σχεδιάστηκε και τελεί υπό την αιγίδα της Επιτροπής Ελλάδα 2021.

Η έκθεση επιλεγμένων κειμηλίων θα βρίσκεται στο Μεσολόγγι κατά το διάστημα 29/11/2021 έως 3/12/2021 στη Λέσχη Αξιωματικών Φρουράς Μεσολογγίου, στη κεντρική πλατεία (Μάρκου Μπότσαρη). Το κοινό δύναται να επισκεφτεί την έκθεση και απογεύματα τις ημέρες Τετάρτη 1/12/2021, Πέμπτη 2/12/2021, Παρασκευή 3/12/2021 και ώρα 18:00 – 20:00 μ.μ.

Επισημαίνεται ότι θα τηρηθούν όλα τα υγειονομικά πρωτόκολλα που προβλέπει η ΚΥΑ στο πλαίσιο της λήψης μέτρων έναντι του COVID – 19.

Κατηγορίες
2021 Εκδηλώσεις Πολιτισμός

“ΣΚΙΕΣ ΣΤΟΝ ΑΔΗ”: Η μουσικοθεατρική παράσταση της Λυρικής Σκηνής σε συνεργασία με τη Βυρωνική Εταιρεία Μεσολογγίου

ΣΚΙΕΣ ΣΤΟΝ ΑΔΗ

Αλέξανδρος Μούζας

  • 27, 28 Νοε 2021

Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος

Πρώτη παρουσίαση / Ανάθεση της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ

Κύκλος «Ωδές στον Βύρωνα»
Επιμέλεια Αλέξανδρος Μούζας

Στο πλαίσιο του εορτασμού των 200 ετών από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης

Σε συνεργασία με τη Βυρωνική Εταιρεία Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου

Ώρα έναρξης 20.30 (Κυριακή 19.30)  |   

 

Το νέο μουσικοθεατρικό έργο Σκιές στον Άδη του διακεκριμένου συνθέτη Αλέξανδρου Μούζα έρχεται σε πρώτη παρουσίαση μέσα από τη σκηνοθετική ματιά του Θωμά Μοσχόπουλου στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.

Το έργο μουσικού θεάτρου για ηθοποιό και μουσικό σύνολο θα παρουσιαστεί για δύο μόνο παραστάσεις στις 27 και 28 Νοεμβρίου 2021, στο πλαίσιο του εορτασμού των 200 ετών από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης. Το ενδεκαμελές μουσικό σύνολο διευθύνει ο Νίκος Βασιλείου, ενώ τον ρόλο του Λόρδου Μπάιρον ερμηνεύει ο Χρήστος Λούλης.

Το έργο Σκιές στον Άδη αξιοποιεί, αποκλειστικά, αυθεντικά κείμενα του Λόρδου Μπάιρον επιλεγμένα από τις τελευταίες επιστολές του από την Ελλάδα, το ταξιδιωτικό του έργο Τσάιλντ Χάρολντ, το θεατρικό του έργο Κάιν, καθώς και ποιήματά του. Στο έργο περιγράφεται η κατάβαση του Μπάιρον, με τη μορφή του αρχετυπικού «έκπτωτου αγγέλου», στο υγρό και δυστοπικό περιβάλλον του Μεσολογγίου, σε έναν Άδη που παγιδεύει στις Σκιές του, σε ένα απόλυτα «Greek Gothic» περιβάλλον.

Μέσα σε ένα υποβλητικό, μουσκεμένο σκηνικό που αποδίδει με γλαφυρό τρόπο την αίσθηση ενός φαντασιακού Άδη γεμάτου σκιές, προαισθήματα και αναμνήσεις, η ατμοσφαιρική μουσική του Αλέξανδρου Μούζα φλερτάρει με την κινηματογραφική αισθητική πλαισιώνοντας με μοναδικό τρόπο την απαιτητική ερμηνεία του ηθοποιού Χρήστου Λούλη. Ο τελευταίος καταθέτει με τη σειρά του μια ιδανική ανάγνωση ενός Λόρδου Μπάιρον παιγνιώδους και ποιητικού, εμμονικού και δέσμιου των παθών του αλλά και ένδοξου δημιουργού της μοίρας του.

Η παραγωγή υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) [www.SNF.org] για τη δημιουργία του επετειακού προγράμματος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση του 1821.

Το έργο Σκιές στον Άδη αποτελεί ανάθεση της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ και εντάσσεται στον θεματικό κύκλο «Ωδές στον Βύρωνα», ο οποίος αποδίδει φόρο τιμής στον εμβληματικό ρομαντικό ποιητή και φιλέλληνα. Τον κύκλο επιμελείται ο Αλέξανδρος Μούζας. Το έργο παρουσιάζεται σε συνεργασία με τη Βυρωνική Εταιρεία Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου.

Ευγλωττία, χιούμορ, ενσυναίσθηση, δηκτική ειρωνεία και σωρεία από πολύτιμες βιογραφικές, ιστορικές και εθνογραφικές πληροφορίες χαρακτηρίζουν τις περίπου 3.000 (!) επιστολές του Λόρδου Μπάιρον που έχουν διασωθεί ως τις μέρες μας, κατατάσσοντάς τον, κατά ευρεία ομολογία, ανάμεσα στους σπουδαιότερους επιστολογράφους του 19ου αιώνα. Από αυτό το ατίθασο και ανεξάντλητο κειμενικό σώμα, ο επιμελητής του Κύκλου «Ωδές στον Βύρωνα», συνθέτης Αλέξανδρος Μούζας επέλεξε τις επιστολές που γράφτηκαν κατά το τελευταίο τρίμηνο της ζωής του ποιητή στο Μεσολόγγι, μαζί με αποσπάσματα από τα γραπτά, τις σκέψεις και τα ποιήματα του Μπάιρον, ως υλικό για το νέο μουσικοθεατρικό του έργο.

Οι ακάματες προσπάθειες του Μπάιρον να ενώσει τις φατρίες των αγωνιζόμενων Ελλήνων, να ενισχύσει οικονομικά την Επανάσταση, να αφυπνίσει συνειδήσεις στο εξωτερικό, να παράσχει ανθρωπιστική βοήθεια στα θύματα του πολέμου και να τακτοποιήσει τις προσωπικές του υποθέσεις προτού ο πρώιμος θάνατός του τον αναδείξει σε διεθνές σύμβολο του φιλελληνισμού και κινήσει αποφασιστικά το ενδιαφέρον των ξένων δυνάμεων για την ελληνική Εθνεγερσία αναπαρίστανται σε ένα καθηλωτικό μονόδραμα σε πρώτο πρόσωπο, που συνδυάζει τη σύγχρονη μουσική γλώσσα με την ενδελεχή ιστορική έρευνα.

Καταλυτικό ρόλο στην απόφαση για τη δομή του έργου έπαιξε μια αποστροφή σε επιστολή του Μπάιρον προς τον εκδότη Τόμας Μουρ την περίοδο της συγγραφής του Τσάιλντ Χάρολντ: «Ήμουν μισότρελος […] ανάμεσα στη μεταφυσική, τα βουνά, τις λίμνες, την άσβεστη αγάπη, τις άφατες σκέψεις και τον εφιάλτη των δικών μου παραπτωμάτων».

Η μουσική του Αλέξανδρου Μούζα λειτουργεί σχεδόν με κινηματογραφική οπτική, προσπαθώντας, με σύγχρονο τρόπο, να αναδείξει νέα μηνύματα μέσα από μια προσωπική ανάγνωση. «Δεν περιέχει μουσικά δάνεια, ούτε παραπέμπει σε μουσικές αναφορές της εποχής ή την παράδοση. Στις επιστολές, αφήνεται στον ηθοποιό σχετική ελευθερία να χειριστεί το κείμενο εντός συγκεκριμένων χρονικών πλαισίων, ενώ, στα ποιητικά κείμενα, η παρτιτούρα απαιτεί απόλυτη ακρίβεια στην εκφορά του λόγου και ο ηθοποιός αναλαμβάνει ρόλο σολίστ. Μεταξύ των μερών παρεμβάλλονται μεγάλα ορχηστρικά μέρη που λειτουργούν σχολιαστικά στη σκηνική δράση», σημειώνει ο συνθέτης.

Παράλληλα, η σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου αποδίδει γλαφυρά την πνιγηρή ατμόσφαιρα της ύστατης, παράτολμης περιπέτειας του ποιητή στο Μεσολόγγι, ένδοξο τελευταίο σταθμό μιας βιογραφίας μοναδικής – και πέρα για πέρα ρομαντικής.

 

Σύνοψη

Ένας «έκπτωτος άγγελος» προσγειώνεται σε ένα κάθυγρο τοπίο, σχεδόν σαν ανάμνηση από τα Φτερά του έρωτα του Βιμ Βέντερς. Είναι ο ρομαντικός ποιητής Λόρδος Μπάιρον που καταφθάνει στην Ελλάδα τον Αύγουστο του 1823. Ο ήρωας εγκλιματίζεται σταδιακά στον χώρο και τον χρόνο, και φανερώνει την «αποστολή» του στο κοινό: ήρθε για να υπηρετήσει τον αγώνα των επαναστατημένων Ελλήνων απέναντι στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η κατάσταση είναι δύσκολη, γιατί οι έριδες και οι αντιμαχόμενες φατρίες επιβαρύνουν το έργο της Επανάστασης. Ο Μπάιρον, όντας πλούσιος, ευγενής, αλλά και επίσημος εκπρόσωπος του Φιλελληνικού Κομιτάτου του Λονδίνου, προσπαθεί να κρατήσει ίσες αποστάσεις και να ενισχύσει τους Έλληνες με ακριβοδίκαιο τρόπο. Αντιμέτωπος με τις εσωτερικές διαμάχες, τα ψέματα και τη φιλαργυρία των Ελλήνων, ο εξοργισμένος Μπάιρον καταφεύγει στον εσωτερικό του κόσμο, την αισθαντική αναπόληση και τον μεταφυσικό στοχασμό.

Η υψιπετής του φαντασίωση έρχεται σε σκληρή αντίθεση με την απομαγευμένη πραγματικότητα του Μεσολογγίου, όπου γίνεται δεκτός με τιμές τον Ιανουάριο του 1824. Η αποφασιστικότητά του να παραμείνει στο πλευρό των Ελλήνων ως το τέλος ενισχύεται, όσο κι αν ο νους του πολιορκείται από σκέψεις αισθηματικές, που στρέφονται γύρω από την εγκαταλελειμμένη κόρη του Άντα και την ανάμνηση του φοιτητικού του έρωτα Τζων Έντλεστον. Το πνεύμα του ταλαντεύεται ανάμεσα στην πραγματικότητα του πολέμου, την αισθηματική διέγερση και τη φιλοσοφική ανησυχία. Η υγεία του επιβαρύνεται εξαιτίας του κλίματος και των κακουχιών, όμως η ελπίδα και το ρομαντικό όραμα της λύτρωσης τον συνοδεύουν ως το τέλος. Καθώς οι ζωτικές του λειτουργίες φθίνουν, ο νους του στρέφεται ξανά προς την αγαπημένη του Ελλάδα… Εντέλει, η ψυχή αυτού του «έκπτωτου αγγέλου», γενναία ως την ύστατη στιγμή, και ο επίγειος κόσμος αποχωρίζονται – «σαν δυο ωραίοι εχθροί».

Σύλληψη – Μουσική – Επιλογή κειμένων:
Αλέξανδρος Μούζας

Μουσική διεύθυνση:
Νίκος Βασιλείου

Σκηνοθεσία:
Θωμάς Μοσχόπουλος

Σκηνικά:
Ευαγγελία Θεριανού

Κοστούμια:
Μαγδαληνή Αυγερινού

Κινησιολογία:
Αλέξης Φουσέκης

Σχεδιασμός φωτισμών:
Νίκος Βλασόπουλος

Καλλιτεχνική συνεργάτις
Άννα-Μόσχα Καμπόσου

Με τον ηθοποιό Χρήστο Λούλη

Συμμετέχουν οι χορευτές: Αντώνης Βαής, Δέσποινα Λαγουδάκη

Συμμετέχει ενδεκαμελές μουσικό σύνολο

 

Τιμές εισιτηρίων: 15€, 20€
Φοιτητικό: 10€

Με βάση τα περιοριστικά μέτρα για την προστασία της δημόσιας υγείας από τον κίνδυνο διασποράς του κορονοϊού COVID-19 και σύμφωνα με τις οδηγίες της Ελληνικής Πολιτείας, οι αίθουσες της ΕΛΣ στο ΚΠΙΣΝ θα λειτουργούν ως αμιγείς χώροι για εμβολιασμένους και νοσήσαντες, στο 100% της χωρητικότητάς τους (οι θεατές οφείλουν να επιδεικνύουν έγκυρο σχετικό πιστοποιητικό  παράλληλα με την ταυτότητα ή το διαβατήριό τους). Για παιδιά από 4 έως και 17 ετών ισχύει η επίδειξη πιστοποιητικού εμβολιασμού ή νόσησης, είτε δήλωση αρνητικού αυτοδιαγνωστικού ελέγχου (selftest) τελευταίου 24ώρου.

«Η Εθνική Λυρική Σκηνή δεν συλλέγει ούτε επεξεργάζεται κανένα προσωπικό δεδομένο μέσω της διαδικασίας ελέγχου των πιστοποιητικών»

– Ισχύουν όλα τα μέτρα για την αποφυγή συνωστισμού στην είσοδο και την έξοδο των θεατών, ενώ η χρήση μάσκας είναι υποχρεωτική στην είσοδο, την έξοδο και καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης.

– Αναλυτικές πληροφορίες στο https://www.nationalopera.gr/eisitiria

Κατηγορίες
2021 Εκπαίδευση Κοινωνία Τοπικά Νέα

Στην έκθεση “ΕΠΑΝΑCYΣΤΑΣΗ ΄21” ξεναγήθηκαν μαθητές του 1ου Λυκείου Μεσολογγίου

Εν συνεχεία των  επισκέψεων που ξεκίνησαν οι μαθητές του 1ου Γενικού Λυκείου Μεσολογγίου στα πλαίσια μιας πρώτης πολιτιστικής και ιστορικής επαφής με αντίστοιχους προορισμούς, την προηγούμενη εβδομάδα επισκέφτηκαν το “Μουσείο για τον Λόρδο Βύρωνα & τον Φιλελληνισμό” στο Βυρώνειο και ξεναγήθηκε στην έκθεση ΕΠΑΝΑCYΣΤΑΣΗ ΄21.που  παρουσιάζεται σε συνεργασία της Βυρωνικής Εταιρείας Μεσολογγίου και του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου. 

Η κυρία Έλενα Σπίνουλα – Ζαβιτζανάκη προέβη σε μια  απολύτως διαφωτιστική ξενάγηση στο χώρο, η οποία  αποτέλεσε αφόρμηση για περαιτέρω έρευνα των μαθητών.

“Οι επισκέψεις θα συνεχιστούν ,έτσι ώστε οι μαθητές, πέρα της εκπαιδευτικής διαδικασίας, να ευαισθητοποιηθούν και σε θέματα πολιτισμού, γεγονός απαραίτητο για την διάχυση και μετάδοση της ιστορίας και του πολιτισμού του τόπου μας.” σημειώνει σε δήλωσή του ο διευθυντής του σχολείου, Κώστας Μπαλχούρας. 

 

 

Exit mobile version