Στο Χριστουγεννιάτικο μήνυμά του, ο δήμαρχος Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου, Κώστας Λύρος αναφέρει:
“Σ’ έναν κόσμο γεμάτο καθημερινές προκλήσεις, το μήνυμα της Γέννησης του Κυρίου μας ας φέρει την γαλήνη και την καθαρότητα στις ψυχές όλων για να σταθούν όρθιες μπροστά σε κάθε δοκιμασία.
Ας φέρει δύναμη και υπομονή μπροστά σ’ αυτή την ταραγμένη καθημερινότητα. Ακόμη κι αν όλοι μας λόγω των υγειονομικών συνθηκών είμαστε αναγκασμένοι να μείνουμε μακριά ο ένας από τον άλλο, τίποτε δεν είναι ικανό να περιορίσει τις καρδιές μας.
Θα παραμείνουν ελεύθερες, βρίσκοντας τον δικό τους δρόμο στην αγάπη, την ομόνοια, την αλληλεγγύη, την πνευματικότητα. Κλείνοντας μέσα τους, όλα όσα δίδαξε ο Θεάνθρωπος Χριστός.
Μέσα από την δική μου καρδιά εύχομαι Υγεία, Ελπίδα κι Αισιοδοξία.
Όπως ο έναστρος ουρανός την νύκτα προσελκύει και συγκεντρώνει τα βλέμματα των ανθρώπων, έτσι και ο Σαρκωθείς Θεός μας, ο Κύριος Ιησούς Χριστός, απείρως περισσότερο ελκύει τα βλέμματα όλου του κόσμου από της δημιουργίας μέχρι σήμερα. Ελκύει το ενδιαφέρον των ανθρώπων, την αγάπη η το μίσος τους, την ομολογία η την άρνησί τους.
Ο πρώτος τον οποίον αντίκρυσε με τα μάτια του ο άνθρωπος, ο πρώτος τον οποίον σκέφθηκε με το λογικό του και λάτρευσε με βαθειά ευγνωμοσύνη, ήταν ο Πλάστης του, ο πανάγαθος Θεός. Πανευτυχής ζούσε στον επίγειο παράδεισο της Εδέμ ατενίζοντας και υπακούοντας τον Πλάστη του.
Αυτή όμως η ευτυχία χάθηκε. Γιατί; Διότι ο άνθρωπος έχασε τον Πλάστη του, τον Θεό του, αφού ο ίδιος έπαυσε να προσβλέπη και να στηρίζεται στην παντοδυναμία και την αγάπη Του. Με την παρακοή και την πτώσι έμεινε στον άνθρωπο η ανάμνησι της ευτυχίας, αλλά και η νοσταλγία της λυτρώσεως. Με την παρακοή και την πτώσι ο άνθρωπος δεν βρήκε την θέωσι και την ευτυχία, αλλά την θόλωσι, την σύγχυσι και την αθλιότητα. Έφθασε σε φοβερά δεινά και κτηνώδεις παραβάσεις. «Άνθρωπος εν τιμή ων ου συνήκε, παρασυνεβλήθη τοις κτήνεσι τοις ανοήτοις και ωμοιώθη αυτοίς»[2], τονίζει το ιερό Ψαλτήριον.
Έτσι οι άνθρωποι προ Χριστού, χωρίς φως και βοήθεια, υπέφεραν, στέναζαν, πονούσαν, έκλαιγαν, ζητούσαν και ποθούσαν την λύτρωσι.
Όποιος μελετάει τα βιβλία των αρχαίων λαών ανατολής και δύσεως, διαπιστώνει ότι από τα πλήθη των ανθρώπων εξερχόνταν κραυγή οδύνης, αλλά και κραυγή νοσταλγίας και ελπίδος. Καταπλήσσεται μάλιστα κανείς όταν μελετά χρησμούς και παραδόσεις των τότε λαών. Ζητούσαν όλοι λυτρωτή και τόνιζαν ότι ο λυτρωτής θα έλθη για να συντρίψει τον «φοβερό όφι» και να ελευθερώση την ανθρωπότητα. Μπορεί οι ειδωλολάτρες να μιλούσαν θολά και αόριστα, όμως όλοι μιλούσαν με προσμονή και λαχτάρα για την έλευσι του ελευθερωτού. Είναι θαυμαστό το ότι οι εξ ανατολών περίμεναν τον λυτρωτή εκ δυσμών, οι δε εκ δυσμών τον περίμεναν από ανατολών. Φανερό ότι συνέκλιναν στην Μέση Ανατολή, στην Βηθλεέμ.
Οι προφήτες μίλησαν πιο καθαρά, συγκεκριμένα και με λεπτομέρειες, για τον ερχόμενο Μεσσία. Παρότι ζούσαν ανάμεσα σε κόσμο καθήμενο «εν σκότει και σκια θανάτου»[3] ἐπειδὴ ἦταν θεοσεβεῖς, θεόληπτοι «ὑπὸ πνεύματος Θεοῦ φερόμενοι»[4] προσέβλεπαν στον ερχόμενο Σωτήρα προφήτευσαν, προανήγγειλαν και προδιέγραψαν το μέγα της ευσεβείας μυστήριον.
«Ιδού η παρθένος εν γαστρί λήψεται και τέξεται υιόν και καλέσεις το όνομα αυτού Εμμανουήλ»[5]. «Παιδίον εγεννήθη ημίν υιός και εδόθη ημίν… θαυμαστός σύμβουλος, θεός ισχυρός, εξουσιαστής, άρχων ειρήνης…»[6] προφητεύει ο προφήτης Ησαΐας, οκτακόσια χρόνια προ Χριστού.
Και ο προφήτης Βαρούχ, λέει: «ούτος ο Θεός ημών, ου λογισθήσεται έτερος προς αυτόν, μετά τούτο επί της γης ώφθη και τοις ανθρώποις συνανεστράφη»[7].
Ο προφήτης Μιχαίας, επτακόσια πενήντα χρόνια πριν από τη γέννησι του Χριστού ως ανθρώπου, προφητεύει ακριβώς την Βηθλεέμ ως τόπο της γεννήσεώς Του: «και συ Βηθλέεμ γη Ιούδα ουδαμώς ελαχίστη ει εν τοις ηγεμόσιν Ιούδα… εκ σου εξελεύσεται ηγούμενος όστις ποιμανεί τον λαόν μου»[8].
Σε όλη την προ Χριστού εποχή, όλων τα βλέμματα, έστω και με διαφορετικό τρόπο, προσέβλεπαν στον ερχόμενο Λυτρωτή. Όλοι ζούσαν με την προσδοκία, με την νοσταλγία του ερχομού Του.
Η νοσταλγία και η προσδοκία έγιναν πραγματικότητα. «Ότε ήλθε το πλήρωμα του χρόνου εξαπέστειλε ο Θεός τον υιόν αυτού, γενόμενον εκ γυναικός»[9].
Οι άνθρωποι της Καινής Διαθήκης δεν τον προσμένουν δεν τον προφητεύουν, τον έχουν ήδη ανάμεσά τους τον Λυτρωτή.
Πως όμως τον δέχθηκαν; Ο προφήτης Συμεών ο Θεοδόχος είπε στην Παναγία μας κατά την Υπαπαντή του Κυρίου: «ιδού ούτος κείται εις πτώσιν και ανάστασιν πολλών… και εις σημείον αντιλεγόμενον»[10]. Ο Θεάνθρωπος Χριστός έγινε η πτώσι των απίστων, των μη πεπιστευκότων σ’ Αυτόν, έγινε και η ανάστασι, η ζωή, η λύτρωσι, η ευτυχία, η χαρά, η σωτηρία για όσους προσέβλεψαν και υπήκουσαν στο ιερό Ευαγγέλιο.
Το αποδεικνύει η δισχιλιετής εσταυρωμένη ζωή της ορθοδόξου Εκκλησίας. Να αναφέρουμε τους αγίους Αποστόλους; Ήταν οι πρώτοι και άμεσοι μαθητές του Κυρίου. Σ’ αυτούς ανέθεσε ο Χριστός μετά την Ανάστασί Του, να κηρύξουν το Ευαγγέλιο, το Μήνυμα της Αναστάσεως. Οι άσημοι και αγράμματοι έγιναν οι Απόστολοι, οι οικουμενικοί διδάσκαλοι και οι αναμορφωτές της οικουμένης. Μπορεί κανείς να το αμφισβητήση; «Επόθησαν τον Χριστό και σκύβαλα ηγήσαντο πάντα ίνα Αυτόν κερδήσωσι»[11]. Και ο Κύριος δια των Αποστόλων «παρέσχε τω κόσμω φως, ιάματα, ειρήνη, ζωή, χαρά»[12].
Να μιλήση κανείς για τους αγίους και θεοφόρους πατέρες, για τους μάρτυρες, τους οσίους και τους νεομάρτυρες; Αλήθεια μπορεί κανείς να αναφέρη, να υποδείξη πιο λαμπρούς, φωτισμένους, καλλιεργημένους, χρήσιμους, ειρηνικούς, πιο χαρούμενους και ευτυχισμένους ανθρώπους στη γη από τους αγίους μας, του Χριστού τους αγίους;
Ανέδειξε κανείς, αγαπητοί, αγίους όπως ανέδειξε ο σαρκωθείς Θεός μας; Δεν αναδεικνύει ο νηπιάσας Κύριος μόνο αγίους, αλλά και κατά χάριν Θεούς. Αυτός «ενηνθρώπησεν ίνα ημείς θεοποιηθώμεν» (έγινε άνθρωπος για να γίνουμε εμείς Θεοί) λέει ο Μέγας Αθανάσιος. Γι’ αυτό και ο ιερός Χρυσόστομος πανηγυρίζει λέγοντας: «Θεός επί γης ώφθη (φανερώθηκε). Χαίρομεν τοίνυν και αγαλλιώμεθα». Και συμπληρώνει ο μέγας Θεολόγος Γρηγόριος: «Χριστός γεννάται, δοξάσατε. Χριστός επί γης, υψώθητε. Ευφραινέσθωσαν οι ουρανοί, αγαλλιάσθω η γη».
Σήμερα, αλλά και πάντοτε, μπορούν να συγκριθούν οι άνθρωποι που ζουν με υπακοή στο ιερό Ευαγγέλιο και τη συνειδητή ζωής της Εκκλησίας μας με τους χωρίς Χριστό και θεία Χάρι ανθρώπους; Θα ήταν άσχημη η κοινωνία μας αν την κατοικούσαν όλο άγιοι άνθρωποι; Δεν θα δημιουργούνταν τα σημερινά προβλήματα της συγχύσεως, της ακαταστασίας, της υποκρισίας, της καταδυναστεύσεως, της τρομοκρατίας, της ανισότητος, της πείνας, της αθλιότητος, αν όλοι οι άνθρωποι προσέβλεπαν στον Σωτήρα της Βηθλεέμ και ζούσαν ειλικρινά το Ευαγγέλιο.
Σήμερα, στον καιρό της Καινής Διαθήκης, έχουμε και εκείνους τους ανθρώπους, που εγωπαθείς, σκληροί, ανάλγητοι, έξυπνοι, τάχα μόνο για το εγώ τους, αποστράφηκαν τον γεννηθέντα Κύριο, τον μίσησαν, τον πολέμησαν, τον εδίωξαν και τον διώκουν, μαζί με όλους τους γνησίους ακολούθους Του χριστιανούς. Όλοι αυτοί, ποιές αρετές μας παρουσίασαν και μας παρουσιάζουν; Ποιά ωφέλεια και προσφορά θυσίας, ανιδιοτελή, έδωσαν στον λαό του Θεού; Πόσο εστήριξαν και στηρίζουν συνειδητά την ορθοδοξία, την πατρίδα, την αληθινή οικογένεια, τις αιώνιες και αληθινές αξίες, τα ιδανικά; Πόσο τα προσέφεραν όλα αυτά με αγάπη στη δοκιμαζόμενη νεότητα;
Αυτοί που πήραν τα βλέμματά τους από τον Χριστό, που Τον πολέμησαν και Τον πολεμούν, αφανίσθηκαν, χάθηκαν, λησμονήθηκαν όπως ο Ηρώδης, ο Νέρων, ο Διοκλητιανός, ο Ιουλιανός ο Παραβάτης, αλλά και τόσοι άλλοι πολλοί νεώτεροι.
«Χριστός γεννάται δοξάσατε»!
Για μία φορά ακόμη σήμερα, αγαπητοί, τα Χριστούγεννα μας διακηρύσσουν ότι ο Υιός και Λόγος του Πατρός, ο Ένας της Αγίας Τριάδος, φόρεσε τη σάρκα μας, έφερε το Φως μέσα στον κόσμο, καθάρισε τον κόσμο από την κτηνωδία της προ Χριστού εποχής, αλλά καθάρισε και καθαρίζει την ακαταστασία της καρδιάς μας όταν εμείς προσβλέπουμε με πίστι στην θεότητά Του, στη θεία Του Χάρι.
Ναι, σήμερα, που οι εχθροί του Χριστού μας θέλουν να φέρουν την αθλιότητα της χωρίς Χριστό εποχής, εμείς μην πάρουμε το βλέμμα της καρδιάς μας, την πίστι μας, την αγάπη μας, την υποταγή μας από τον Χριστό και Θεό μας· για να μεταμορφωθούμε και να ζήσουμε εις τον αιώνα. Αμήν.
Η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας και ο Αθλητικός Όμιλος Αλποχωρίου διοργανώνουν διαδικτυακή – ψηφιακή μουσική εκδήλωση με τίτλο: «Μουσικά Χριστούγεννα στο σπίτι» η οποία θα μεταδοθεί σε ζωντανή μετάδοση σήμερα, Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου, στις 9 το βράδυ, από το YouTube.
Στη χριστουγεννιάτικη αυτή εκδήλωση θα λάβουν μέρος τρία μουσικά όργανα (πιάνο, κιθάρα και σαξόφωνο) και θα μας ταξιδέψουν με Χριστουγεννιάτικες μελωδίες στο κλίμα των ημερών.
Η διαδικτυακή εκδήλωση απευθύνεται όχι μόνο στο τοπικό κοινό, αλλά σε όλη την ελληνική επικράτεια και το εξωτερικό.
Ένα γούρι για να πάει καλά η νέα χρονιά καθώς και μια όμορφη κάρτα έφεραν ως δώρο στο Δήμαρχο Ι.Π. Μεσολογγίου Κώστα Λύρο οι εκπαιδευτικοί του ΚΔΑΠ ΑμΕΑ.
Ο διευθυντής της δομής, Τάκης Φωλιάς μαζί με τους εκπαιδευτικούς Αντώνη Βουλιμιώτη και Γεωργία Παπατσίρου επισκέφθηκαν σήμερα το Δημαρχείο για να δώσουν τις ευχές εκ μέρους όλων των εκπαιδευτικών και των παιδιών, αλλά και συμβολικά δώρα φτιαγμένα από τους ίδιους και τους μαθητές.
Ο Κώστας Λύρος τους υποδέχθηκε με χαρά, τους ευχαρίστησε για το παραγόμενο έργο του ΚΔΑΠ και ευχήθηκε το μήνυμα της Γέννησης του Κυρίου μας να φέρει την γαλήνη και την καθαρότητα στις ψυχές όλων για να σταθούν όρθιες μπροστά σε κάθε δοκιμασία. Παρών στην επίσκεψη ήταν και ο αντιδήμαρχος Μεσολογγίου, Νίκος Καραπάνος.
Στα πλαίσια υλοποίησης της δράσης «ΓΕΥΜΑΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ» η Π.Ε. Αιτωλοακαρνανίας σε συνεργασία με την Ένωση Επαγγελματιών Εστίασης και Αναψυχής Αγρινίου (ΕΝΕΕΑ) διένειμε σήμερα, Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου εορταστικά γεύματα αγάπης στο Σελίβειο Γηροκομείο Μεσολογγίου, στο Γηροκομείο Αγρινίου της Χριστιανικής Ένωσης και στις στέγες υποστηριζόμενης διαβίωσης στο Μεσολόγγι και στο Αγρίνιο του Εργαστηρίου Ειδικής Επαγγελματικής Αγωγής και Αποκατάστασης ΠΑΝΑΓΙΑ ΕΛΕΟΥΣΑ, παρουσία του Περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας, Νεκτάριου Φαρμάκη και της Αντιπεριφερειάρχη Π.Ε Αιτωλοακαρνανίας, Μαρίας Σαλμά.
Η διανομή των γευμάτων θα πραγματοποιηθεί στις παραπάνω δομές και ανήμερα των Χριστουγέννων, καθώς και στις 30 και 31 Δεκεμβρίου.
«Οι μεγάλες γιορτές αποτελούν μία ευκαιρία να δείξουμε ότι η κοινωνία της Δυτικής Ελλάδας είναι κοινωνία αγάπης, αλληλεγγύης και πρόνοιας. Αυτό όμως δεν ισχύει μόνο την περίοδο των γιορτών…
Η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας αποτελεί διαρκή συμπαραστάτη των δομών κοινωνικής πρόνοιας της περιοχής μας, οι οποίες προσφέρουν πολύ σημαντικό έργο και ανεξάντλητα αποθέματα αγάπης.
Ευχόμαστε δύναμη και υγεία σε όλους.
Ευχόμαστε η επόμενη χρονιά να μας βρει όλους μαζί, να γιορτάζουμε αγκαλιασμένοι» δήλωσε ο κ. Φαρμάκης.
Από την πλευρά της η Μαρία Σαλμά σημείωσε: «Οι μέρες που διανύουμε είναι δύσκολες για όλους. Όμως, δεν μπορούν να σταματήσουν τη δύναμη της αγάπης και της προσφοράς προς τον άνθρωπο. Αυτή είναι η δύναμη όλων μας, φυσικά και η δύναμη πάνω στην οποία στηρίζεται η περιφερειακή Αρχή».
Σήμερα η ΟΝΝΕΔ Αιτωλοακαρνανίας εκπροσωπούμενη από τον Πρόεδρο της Τ.Ο. ΟΝΝΕΔ Ναυπακτίας Φάνη Δημητρακόπουλο και τον Γραμματέα Γιώργο Καλαρύτη, παρέδωσε στο “ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΙΟ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ” είδη πρώτης ανάγκης που συγκεντρώθηκαν μετά από διαδικτυακή πρωτοβουλία της οργάνωσης.
Για τη δράση αυτή από την ΟΝΝΕΔ Αιτωλοακαρνανίας εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:
“Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλους όσοι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα και προσέφεραν απλόχερα τη βοήθειά τους σε ανθρώπους που μας χρειάζονται. Θα θέλαμε ακόμη να ευχαριστήσουμε θερμά τον αρμόδιο Αντιδήμαρχο σε θέματα Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Κοινωνικών Υποθέσεων κύριο Τσουκαλά που μας τίμησε με την παρουσία του και βοήθησε σε ό,τι χρειαστήκαμε.
Στη συνέχεια ακολούθησε συνάντηση με τον Δήμαρχο Ναυπακτίας κύριο Γκίζα και είχαμε την χαρά να κάνουμε μια ιδιαιτέρως εποικοδομητική συζήτηση σχετικά με την επικαιρότητα και ειδικότερα τα θέματα που απασχολούν τους νέους του Δήμου Ναυπακτίας.
Οι φετινές γιορτές είναι σίγουρα διαφορετικές από τις προηγούμενες χρονιές αλλά μας θυμίζουν ακόμα περισσότερο την ανάγκη για αλληλεγγύη και προσφορά, μας βοηθούν τελικά να εστιάσουμε στα σημαντικά και στο ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο. Ως νέοι πρέπει να συμμετέχουμε έμπρακτα σε τέτοιες δράσεις, δίνοντας το παράδειγμα οδηγώντας την κοινωνία στην αλλαγή που χρειάζεται.”
Μπορεί οι περιορισμοί λόγω πανδημίας να επιβάλλουν ένα εντελώς διαφορετικό τοπίο, στη Ρούμελη όμως τα έθιμα, οι συνήθειες και κυρίως τα εδέσματα δεν μπορούν να περιοριστούν. Ήδη τα χοιρινά, τα λουκάνικα αλλά και οι παραδοσιακοί χριστουγεννιάτικοι μεζέδες βρίσκονται στην οροφή της ατζέντας για τις επόμενες μέρες και οι προετοιμασίες δίνουν και παίρνουν.
Μπορεί να μην έχουμε ευρύτατες συγκεντρώσεις σε πόλεις και χωριά, που αποκλείονται λόγω περιορισμών, όμως το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι συνεχίζει να είναι γεμάτο και τα παραδοσιακά έθιμα στη Ρούμελη μεταλαμπαδεύονται από γενιά σε γενιά.
Οι παραδοσιακές συνταγές για φαγητά και εδέσματα «ξεσκονίζονται» από τις νέες γενιές. Ανάμεσα στις «σύγχρονες εκδόσεις», η αναζήτηση για παραδοσιακά εδέσματα ή ακόμη για έθιμα που είναι συνδεδεμένα με τις παραδόσεις που έχουν βαθιές ρίζες στο χρόνο και που συνδυάζονται με τη γέννηση του Χρήστου, είναι συνεχώς αυξανόμενη .
Οι κουζίνες των νοικοκυριών σε πόλεις και χωριά δίνουν ένα ξεχωριστό άρωμα στο χριστουγεννιάτικο κλίμα που απλώνεται απ’ άκρη σ’ άκρη σ’ ολόκληρη την Στερεά Ελλάδα. Μνήμες παιδικών χρονών αρχίζουν και πάλι να ζωντανεύουν ανακαλύπτοντας συνήθειες που ενδιάμεσα τις είχαμε εγκαταλείψει. Από ξεχασμένα κάλαντα και εδέσματα μέχρι συνήθειες και ευχές για κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα
Παραδόσεις που ξεκινούν από τον τρόπο με τον οποίον θα σφάξουν τα γουρούνια και φτάνουν μέχρι το πάντρεμα της φωτιάς. «Τσιγαρίθρες», λουκάνικα, «μπουμπάρια», «χριστόψωμα», «βασιλόψωμα», «βασιλοκουλούρες», μπακλαβάδες και πολλά κάλαντα είναι γεμάτα τα Χριστούγεννα στη Ρούμελη.
Εκτός από τα κάλαντα που ακούγονται σε κάθε γωνιά της Ρούμελης διατηρούνται ακόμη ορισμένα από τα έθιμα που παραδοσιακά μεταφέρονται από γενιά σε γενιά και δίνουν ένα διαφορετικό χρώμα στις Άγιες τούτες μέρες.
Χοιροσφαγή: Στα ορεινά χωριά της δυτικής Φθιώτιδας είναι απίθανο να μη συναντήσουμε τουλάχιστον ένα χοίρο σε κάθε σπίτι. Ήταν πάντα θέμα αρχοντιάς, κοινωνικής και οικονομικής επιφάνειας. Η προετοιμασία για τη σφαγή τους ξεκινά πολύ νωρίς αφού οι νοικοκυρές είναι υποχρεωμένες να βρουν πλέον γανωματή για να γανώσουν (να κασιτερώσουν) τα οικιακά σκεύη που είναι αναγκαία για την χοιροσφαγή. Τώρα όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Οι παρέες έγιναν μικρότερες και φέτος σχεδόν οικογενειακές και τα πράγματα έχουν περισσότερο απλοποιηθεί. Η χοιροσφαγή όμως παραμένει ολόκληρη τελετουργία αφού είναι απαραίτητο να υπάρχει φωτιά, κάρβουνο και λιβάνι και την ώρα της σφαγής, η νοικοκυρά θα πρέπει να τα ρίξει πάνω στη σφαγή ενώ στο στόμα του χοίρου βάζουν ένα λεμόνι για να μένει ανοιχτό και να αερίζεται.
Στη συνέχεια τοποθετούν το χοιρινό ανάμεσα σε δύο ξύλα μεγάλα και αρχίζουν το «ξεπάστωμα». Στο παρελθόν, όταν τελείωναν με όλους του χοίρους της γειτονιάς άρχιζε το γλέντι ενώ την ίδια ώρα οι νοικοκυρές έφτιαγναν λουκάνικα, «τσιγαρίθρες» και «μπουμπάρια»
Τσιγαρίθρες: Είναι μια παλιά ιεροτελεστία για να διαχωρίσουν το λίπος του χοιρινού από το κρέας.
Κόβονται κομμάτια λίπους από τα πιο «παστωμένα» τμήματα του χοιρινού κυρίως στην κοιλιακή χώρα, τα οποία έχουν και λίγο κρέας. Το τοποθετούν στο καζάνι με πολύ φωτιά και αρχίζει να βράζει και έτσι βγάζουν το λίπος το οποίο παλιά το αποθήκευαν για την υπόλοιπη χρονιά. Συγχρόνως, τα μικρά κομμάτια λίπους και κρέατος μειώνονται συνεχώς και στο τέλος ό,τι απομείνει το σβήνουν με καλό κρασί και αυτό για πολλές μέρες είναι ένας καλός και πρόχειρος μεζές που συνοδεύει τα τραπέζια.
Μπουμπάρια: Είτε με ρύζι είτε με μπλουγούρι (πλιγούρι) τα μπουμπάρια είναι είδος που δεν λείπει από το παραδοσιακό χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Το παχύ έντερο του χοιρινού, τα εντόσθια και τα λίπη τους και μαζί λίγος κιμάς χοιρινός χοντροκομμένος, πράσο και ρύζι είναι τα βασικά υλικά. Με όλα αυτά γεμίζουν το χοιρινό έντερο και στη συνέχεια τα ψήνουν. Από περιοχή σε περιοχή προσθέτουν και αφαιρούν υλικά καθώς το έθιμο κρατά από την τουρκοκρατία.
“Πασπαλάς”: Κρέας από την κοιλιά του χοιρινού. Πρέπει να έχει αρκετό πάχος το κρέας πάνω. Παίρνουμε λοιπόν, το κρέας και το κόβουμε σε κομμάτια όχι πολύ μεγάλα άλλα ούτε πολύ μικρά, το βάζουμε σε μία λεκάνη και ρίχνουμε αλάτι χοντρό, το αφήνουμε για 4-5 μέρες και το τουμπάρουμε κάθε τόσο να πάρει καλά το αλάτι και να σφίξει το κρέας για να μη μας χαλάσει. Μετά τις πέντε μέρες το ξεπλένουμε να φύγει το πολύ αλάτι και το βάζουμε σε μία κατσαρόλα και το βράζουμε, όταν κρυώσει το κρέας το βάζουμε σε ένα τάπερ και ρίχνουμε από το ζουμί που έβρασε για να πήξει,(παλιά το έβραζαν σε καζάνι γιατί έφτιαχναν μεγάλες ποσότητες και δεν υπήρχαν τα ψυγεία για να το διατηρήσουν, το έβαζαν σε τενεκέδες του τυριού και το διατηρούσαν για 2-3 μήνες, μέχρι τη λαμπρή είχαν πασπαλά.)Ένα πολύ ωραίος μεζές που μπορούμε να τον φάμε σκέτο με ψητό ψωμί, μπορούμε να το κόψουμε σε πιο μικρά κομμάτια και να το τηγανίσουμε, να το κάνουμε ομελέτα, με πατάτες, με τυρί τηγανιτό….. όπως τραβάει η όρεξη μας…..
Πηχτή: Είναι ένας μεζές που μπορεί να κρατήσει καιρό και να συντροφεύει το κρασί και το τσίπουρο τις κρύες νύχτες του χειμώνα. Είναι παστό χοιρινό κρέας από το κεφάλι συνήθως του ζώου, με αλάτι και πράσο!
Το τσίκνισμα: Τα ξημερώματα των Χριστουγέννων σε ορισμένες περιοχές της Φθιώτιδας και κυρίως στις περιοχές της Λοκρίδας το «τσικνίζουν». Μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας τα ξημερώματα των Χριστουγέννων ανάβουν τις φωτιές και πριν ακόμα βγει ο ήλιος έχουν ήδη στήσει το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι με χοιρινά και μεζέδες.
Το αρραβώνιασμα της φωτιάς: Το αρραβώνιασμα της φωτιάς: γινόταν ξημερώματα των Χριστουγέννων την ώρα που ο λαός την αποκαλεί «ανοιχτή ώρα». Η νοικοκυρά βάζει ένα μεγάλο ξύλο στο τζάκι και σύμφωνα με την παράδοση εκείνη την ώρα ό,τι ζητήσεις – βεβαίως θα πρέπει να αφορά τα παιδιά και όχι τους παντρεμένους – μπορεί να γίνει. Αντίθετα το πάντρεμα της φωτιάς γίνεται τα ξημερώματα της Πρωτοχρονιάς. Στο τζάκι μπαίνουν δύο μεγάλα ξύλα που φροντίζει ο νοικοκύρης να είναι ισομερή για να καίγονται το ίδιο. Σύμφωνα με την παράδοση εκείνη την ώρα που δεν αλλάζει μόνο ημέρα, αλλά αλλάζει και χρόνος όποια ευχή ή όποια κατάρα και αν κάνει ο άνθρωπος, θα πιάσει τόπο λέει ο λαός. Τα συγκεκριμένα έθιμα τα συναντάμε σε πάρα πολλά σημεία της Ρούμελης ιδιαίτερα όμως στη δυτική Φθιώτιδα και στην ορεινή Δωρίδα.
Το τάισμα της βρύσης: Τα μεσάνυχτα της παραμονής των Χριστουγέννων, στα χωριά της Κεντρικής Ελλάδας, γινόταν το λεγόμενο «τάισμα» της βρύσης.
Οι κοπέλες του χωριού, λίγες ώρες πριν ξημερώσει Χριστούγεννα, πηγαίνουν στις βρύσες του χωριού και τις αλείφουν με βούτυρο και μέλι, με την ευχή όπως τρέχει το νερό να τρέχει και η προκοπή στο σπίτι τον καινούργιο χρόνο και όπως γλυκό είναι το μέλι, έτσι γλυκιά να είναι και η ζωή τους. Μ’ αυτή την κίνηση παίρνουν από τη βρύση το «αμίλητο» νερό.
Για να έχουν καλή σοδειά έφερναν στη βρύση βούτυρο, τυρί, ή ψημένο σιτάρι ή κλαδί ελιάς, ή όσπρια και φρόντιζαν να φτάσουν εκεί όσο το δυνατόν νωρίτερα, γιατί, όπως έλεγαν, όποια θα πήγαινε πρώτη στη βρύση, αυτή θα στεκόταν και η πιο τυχερή ολόκληρο το χρόνο.
Επιστρέφοντας στο σπίτι, οι γυναίκες, έφερναν το καινούργιο νερό, αφού πρώτα είχαν αδειάσει από τα βαρέλια τους το παλιό.
Η διαδικασία αυτή της μετάβασης και της επιστροφής στη βρύση, γίνεται σιωπηλά- για αυτό και ονομάστηκε αμίλητο νερό. Με το ‘αμίλητο’ νερό οι γυναίκες ραντίζουν τα σπίτια τους, για ευρωστία και καλή τύχη.
Σκηνές απώλειας και θλίψης εναλλάσσονται με στιγμές ελπίδας και αισιοδοξίας, σε μια χρονιά που άλλαξαν πολλά…
To 2020 ήταν αναμφίβολα μια χρονιά διαφορετική, που σημάδεψε την ανθρωπότητα και μεταμόρφωσε ριζικά την καθημερινότητά της σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Η εξάπλωση της πανδημίας που οδήγησε στον θάνατο πάνω από 1,7 εκατομμύρια συνανθρώπους μας και τα πρωτοφανή μέτρα που επιβλήθηκαν ανά τον κόσμο αφήνουν μια πικρή γεύση στο στόμα καθώς αποχαιρετούμε το 2020. Ήταν ένα έτος που έφερε την απώλεια σε εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες, και αναμένεται να έχει αρνητικές επιδράσεις στη ζωή αναρίθμητων ανθρώπων και τα επόμενα χρόνια, λόγω των ολέθριων επιπτώσεων της πανδημίας στην οικονομία και της αναμενόμενης αύξησης της ανεργίας.
Ως «σκοτεινός» πρωταγωνιστής της χρονιάς που πέρασε λοιπόν, ο κορωνοϊός δεν θα μπορούσε παρά να κατέχει κεντρική θέση στο βίντεο με την ανασκόπηση της χρονιάς που δημιούργησε ο Ελβετός καλλιτέχνης Cee-Roo, και έχει γίνει viral τα τελευταία 24ωρα.
Στο κλιπ που έχει συγκεντρώσει εκατοντάδες χιλιάδες views σε διάφορες πλατφόρμες βλέπουμε τα σημαντικότερα γεγονότα της χρονιάς που φεύγει. Η ανασκόπηση με την υποβλητική μουσική περιλαμβάνει πλάνα από την συγκλονιστική έκρηξη στη Βηρυτό, τις ταραχές στην Αμερική και το κίνημα Black Lives Matter, τις καταστροφικές πυρκαγιές που μετέτρεψαν σε στάχτη δασικές εκτάσεις σε διάφορες περιοχές της Γης και τους δύο «γίγαντες» του αθλητισμού που χάσαμε φέτος: Τον Κόμπι Μπράιαντ, που βρήκε τραγικό θάνατο σε αεροπορικό δυστύχημα τον Ιανουάριο του 2020 και τον Ντιέγκο Μαραντόνα, που έφυγε πριν από μερικές εβδομάδες μετά από σοβαρή χειρουργική επέμβαση στην οποία υποβλήθηκε.
Η φονική πορεία της πανδημίας παρουσιάζεται με διαδοχικές σκηνές που ξεκινούν από την Ουχάν και επεκτείνονται σε όλον τον κόσμο. Άδειοι δρόμοι, φοβισμένα πρόσωπα, απεγνωσμένοι υγειονομικοί υπάλληλοι αλλά και σκηνές ελπίδας, ανθρωπιάς και συμπαράστασης που εκτυλίχθηκαν στις γειτονιές.
Πρόκειται για ένα βίντεο που πραγματικά καταφέρνει να αιχμαλωτίσει μέσα σε λίγα λεπτά τα ανάμικτα συναισθήματά μας για μια χρονιά που άφησε ανεξίτηλα το σημάδι της πάνω μας, και που μας επηρέασε με τρόπους που δεν μπορούν να εκφραστούν με λέξεις.
«Αυτά τα Χριστούγεννα με την τόση μοναξιά, την απόγνωση, την απώλεια αγαπημένων μας προσώπων, αλλά και των εργασιών μας, ας ανοίξουμε τις καρδιές μας στην αγάπη του Θεού. Παρά τις απορίες και αμφιβολίες που γέννησε η δοκιμασία της πίστης μας όλο αυτό το διάστημα, ο Κύριος δεν χάνει την εμπιστοσύνη του σε μας και εμφανίζεται μπροστά στα μάτια της ψυχής μας με την ταπεινή του ενδυμασία, γιατί γνωρίζει ότι θα τον αναγνωρίσουμε ως Αρχηγό της Ειρήνης και Βασιλέα των Βασιλέων. Αυτό είναι το μυστήριο της αγάπης του Θεού, που δεν μας εγκαταλείπει ποτέ και μας συναντά διαρκώς όπου κι αν βρισκόμαστε», αναφέρει, μεταξύ άλλων, ο αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος στο μήνυμά του για την εορτή των Χριστουγέννων.
Αναλυτικά, το μήνυμα του αρχιεπισκόπου Αμερικής:
«Αγαπητοί μου χριστιανοί,
σ’ αυτές τις σκοτεινές νύχτες του χειμώνα κάνει την εμφάνισή του το πιο λαμπερό αστέρι που έχει φωτίσει ποτέ τη γη. Ακτινοβολεί στις καρδιές μας για να φωτίσει τον δρόμο προς την πόλη του Δαβίδ και προς την ταπεινή φάτνη της κατά σάρκα Γέννησης του Χριστού.
Το Παιδίον της Βηθλεέμ μάς καλεί κοντά του για να ψηλαφήσουμε την ακέραιη, αλλά και ευάλωτη ανθρώπινη φύση που έλαβε για χάρη μας. Κατήλθε από τα ουράνια, σαρκώθηκε στα σπλάχνα μιας έκπληκτης Παρθένου κόρης και εμπιστεύτηκε τον εαυτό του σ’ έναν γεμάτο απορίες γέροντα, τον Ιωσήφ.
Αυτά τα Χριστούγεννα με την τόση μοναξιά, την απόγνωση, την απώλεια αγαπημένων μας προσώπων, αλλά και των εργασιών μας, ας ανοίξουμε τις καρδιές μας στην αγάπη του Θεού. Παρά τις απορίες και αμφιβολίες που γέννησε η δοκιμασία της πίστης μας όλο αυτό το διάστημα, ο Κύριος δεν χάνει την εμπιστοσύνη του σε μας και εμφανίζεται μπροστά στα μάτια της ψυχής μας με την ταπεινή του ενδυμασία, γιατί γνωρίζει ότι θα τον αναγνωρίσουμε ως Αρχηγό της Ειρήνης και Βασιλέα των Βασιλέων. Αυτό είναι το μυστήριο της αγάπης του Θεού, που δεν μας εγκαταλείπει ποτέ και μας συναντά διαρκώς όπου κι αν βρισκόμαστε.
Αγαπητοί μου φίλοι, οι γιορτές των Χριστουγέννων μού δίνουν την ευκαιρία να εναγκαλισθώ νοερά όλους και όλες σας με την αγάπη του Παιδίου της Βηθλεέμ.
Είθε η παρουσία του να φωτίζει τις καρδιές σας, όπως το αστέρι φώτισε εκείνη τη σκοτεινή νύχτα τον ουρανό (της Βηθλεέμ) και να σας οδηγήσει σ’ ένα ευλογημένο και ασφαλές Νέο Έτος.
