Ετικέτα: Π. ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ

 

Προκειμένου “να μη χαθεί η ευκαιρία  ενός νέου Πολεοδομικού Σχεδιασμού στο δήμο Μεσολογγίου” ο πρώην δήμαρχος της πόλης Παναγιώτης Κατσούλης με την ακόλουθη επιστολή στη δημοτική αρχή ζητά κατά τη σημερινή συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου να υπάρξει εκτός ημερησίας διάταξης απόφαση για ένταξη του δήμου στη δράση που χρηματοδοτεί η Κυβέρνηση για εκπόνηση Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων σε δήμους όλης της χώρας.

Συγκεκριμένα στην επιστολή του ο κ. Κατσούλης αναφέρει:

“Επειδή:

1. Διαπίστωσα πως στο αυριανό Δημοτικό Συμβούλιο δεν είναι θέμα ημερήσιας διάταξης.
2. Στην πρόσκληση που απευθύνει το Υπουργείο Περιβάλλοντος στους δήμους της χώρας ύψους 200 εκατ. ευρώ, για την εκπόνηση “Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων” (ΤΠΣ),  αναφέρεται ρητά πως πρέπει “να εκδηλώσουν το ενδιαφέρον της συμμετοχής τους έως τις 10 Ιουλίου 2020” και να προσδιορίσουν ταυτόχρονα τη “σειρά προτεραιότητας των Δημοτικών τους Ενοτήτων”.

Καταθέτω το παρακάτω ενημερωτικό κείμενο, έτσι ώστε είτε να τεθεί προ ημερήσιας διάταξης αύριο στο Δημοτικό Συμβούλιο, είτε αν αυτό δεν είναι εφικτό να υπάρξει έκτακτη συνεδρίαση εντός του προβλεπομένου δεκαημέρου, κατόπιν διαβούλευσης με το Τμήμα Πολεοδομίας και τα Τοπικά Συμβούλια.

 

ΘΕΜΑ: Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια (ΤΠΣ)

Κύριε Δήμαρχε

Κύριοι Δημοτικοί Σύμβουλοι

 

Μας δίνεται η δυνατότητα απόκτησης ενός “δωρεάν” εργαλείου σχεδιασμού, το οποίο όπως καταγράφεται στη σχετική πρόσκληση αφορά “τις χρήσεις γης, τα νέα οικιστικά σχέδια, τη χωροθέτηση μεγάλων επενδύσεων, το χαρακτηρισμό των τοπικών δρόμων, τα τοπικά σχέδια προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή και τα τοπικά σχέδια διαχείρισης καταστροφών και κινδύνων”, αφού το υπουργείο Περιβάλλοντος αναλαμβάνει το κόστος της εκπόνησης των μελετών και της επίβλεψής τους.

Τα ΤΠΣ έρχονται να αντικαταστήσουν τα Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια (ΓΠΣ) παλαιοτέρων ετών, καθώς και τις Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου. Να επανακαθορίσουν όρους δόμησης, περιοχές προς πολεοδόμηση, δημοτικά οδικά δίκτυα, διορθώσεις ορίων οικισμών, προσδιορισμό ζωνών υποδοχής συντελεστή δόμησης (πτυχή την οποία επιβάλλει και η νομολογία του ΣτΕ). Δεν θα αφορούν τα ΤΠΣ των περιοχών Natura και τ’ άλλα ειδικά καθεστώτα (δάση, ζώνες πρώτης προστασίας υπουργείου Πολιτισμού κ.ά.).

Τα νέα ΤΠΣ θα εκπονηθούν στο επίπεδο των δημοτικών ενοτήτων (δηλαδή των παλιών “καποδιστριακών” δήμων) και όχι για ολόκληρους τους Ο.Τ.Α. που συγκροτήθηκαν με βάση τον “Καλλικράτη”. Στην περίπτωση μας ξεχωριστά για τις τρείς δημοτικές ενότητες Μεσολογγίου, Αιτωλικού και Οινιαδών. Προβλέπεται πως η μελέτη θα μπορεί να περιλαμβάνει δύο ή και περισσότερες δημοτικές ενότητες, αν αυτό κριθεί σκόπιμο, ή ακόμα και διαφορετικές ενότητες μεταξύ όμορων δήμων, εάν πρόκειται για περιοχές με όμοια χαρακτηριστικά.

Οι δήμοι καλούνται άμεσα με αποφάσεις των Δημοτικών τους Συμβουλίων, να εκφράσουν τη σειρά προτεραιότητας που θέτουν για κάθε δημοτική ενότητα. Τα κριτήρια επιλογής των πρώτων δημοτικών ενοτήτων είναι 3+1, ήτοι:

Α) Αναπτυξιακές  δυνατότητες, όπως για παράδειγμα οι περιοχές του “θαλασσίου μετώπου” του Μεσολογγίου, το σχέδιο πόλης του “νησιού” του Αιτωλικού και της “παραποτάμιας οικιστικής ζώνης του Αχελώου” στις Οινιάδες, οι οποίες μπορούν να συγκεντρώσουν επενδυτικό ενδιαφέρον. Ακόμη, η χωροθέτηση υποδομών όπως ΒΙΟΠΑ και η χωροθέτηση χοιροτροφικών και κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων,

1. B) Περιβαλλοντικά προβλήματα αστικού χαρακτήρα (για παράδειγμα η επανεξέταση του πολύ μικρού ποσοστού ελεύθερων χώρων και χώρων πρασίνου, οι αστικές θερμικές νησίδες και η τρωτότητα στην κλιματική αλλαγή, η είσοδος της πόλης του Μεσολογγίου από την Ιόνια οδό,

Γ) Κοινωνικά προβλήματα (συγκέντρωση ειδικών ή ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού, όπως για παράδειγμα ROMA, πρόσφυγες, μετανάστες, σε συγκεκριμένο γεωγραφικό χώρο),

Δ) Ωριμότητα σχεδιασμού μελετών.

Για να εγκριθεί το ΤΠΣ απαιτείται η έγκριση 4 “απολύτως απαραίτητων” μελετών: α) Πολεοδομική β) Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων γ) Γεωλογική δ) Μελέτη Οριοθέτησης Υδατορεμάτων. Ανάλογα δε με τη δημοτική ενότητα, μπορεί να απαιτηθεί και πρόσθετη μελέτη (π.χ. δασική).

 

Κύριε Δήμαρχε

Κύριοι Δημοτικοί Σύμβουλοι

 

Η εκπόνηση Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων δεν αποτελεί πολυτέλεια, αλλά τωρινή αναγκαιότητα και μελλοντική επένδυση.

Μπορούμε ως δήμος, αν κινηθούμε σχεδιασμένα, συλλογικά και με την πρέπουσα ταχύτητα, να αξιοποιήσουμε την ευκαιρία που μας παρουσιάζεται.”

 

 

Γράφει ο Παναγιώτης Κατσούλης*

Το προχθεσινό Δημοτικό Συμβούλιο ήταν αποκαλυπτικό. Ουδείς μπορεί πια να παριστά τον ανήξερο ή ουδέτερο παρατηρητή των εξελίξεων. “Μαχαίρι και πεπόνι” βρίσκονται πλέον στα χέρια του Δημάρχου Κώστα Λύρου και ακολούθως, εφόσον εκείνος πράξει τα δέοντα, στην ευθύνη του Υπουργείου Τουρισμού και της κυβέρνησης. Τα ψέματα τελείωσαν, αφού προχθές ειπώθηκαν αλήθειες όπως:

1. Η εταιρεία βρίσκεται σε κατάσταση χρεωκοπίας, βουτηγμένη σε χρέη περίπου 3 εκατ. ευρώ, ενώ αδυνατεί ένεκα της διαμάχης των δύο μετόχων να προβεί στην απαραίτητη εκ του νόμου αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου.
2. Πραγματοποίησε στο πρόσφατο παρελθόν ένα σύνολο οικονομικών συναλλαγών αμφισβητούμενης νομιμότητας.
3. Η παρουσία της στον παραχωρηθέντα δημόσιο χώρο στηρίζεται σε αμφιβόλου νομιμότητας συμβάσεις από το 2013 και μετά. Ακόμη και οι υποχρεώσεις της από τη σύμβαση του 2019, δεν έχουν εκτελεστεί.
4. Η ίδια παραδέχθηκε εγγράφως την ανικανότητα της να εκτελέσει το έργο και πρότεινε την “υποκατάσταση” της από άλλη εταιρεία.
5. Ακόμη και αν ένας εκ των δύο μετόχων, ο έχων το management της εταιρείας, έχει και θέσει τα χρήματα για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου και την υλοποίηση της επένδυσης, τότε δεν θα ακολουθήσει ο άλλος. Άρα η επένδυση δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί και οι προχθεσινές τοποθετήσεις των δύο μετόχων απλά το επιβεβαίωσαν!

Από τη προχθεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, αναδείχθηκαν δύο ακόμη σημαντικά πολιτικά μηνύματα:

(Α) Έχει διαμορφωθεί μια ευρύτερη πολιτική και κοινωνική συναίνεση οριστικής επίλυσης και όχι διαιώνισης του όλου προβλήματος. Διαφάνηκε αυτή σε αρκετές τοποθετήσεις παρισταμένων στη συνεδρίαση, κάτι που επανειλημμένα ανέφερε και ο δήμαρχος.

(Β)  Το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο δεν είναι απλά ο μέτοχος του 5%, που κάθε φορά καλείται να επιλέξει μεγαλομέτοχο. Είναι πρωτίστως ο προασπιστής και ελεγκτής του δημοσίου και δημοτικού συμφέροντος στο έργο. Γι’ αυτό του διατέθηκε ποσοστό 5% και υλοποίησε το διαγωνισμό. Οφείλει με διαφάνεια να προστατεύει την υλοποίηση της επένδυσης και όχι τα συμφέροντα του κάθε μετόχου. Σε όσους δε ενοχλήθηκαν από αυτή μου την τοποθέτηση, απαντώ: “Η ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ ΑΠΕΘΑΝΕ, ΖΗΤΩ Η ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ”.

  Η επόμενη μέρα βρίσκεται στα χέρια του δημάρχου. Απαιτείται όμως η λήψη απόφασης από το ΛΤ, διαφορετικά το Υπουργείο θα “πετάξει τη μπάλα στην εξέδρα” και θα δηλώσει αναρμόδιο. Το έχουμε δει ξανά το έργο… Συγκεκριμένα:

• Το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο να λάβει άμεσα πολιτική απόφαση έκφρασης της προχθεσινής συναίνεσης, η οποία να σταλεί στο Υπουργείο Τουρισμού. Σε αυτή να διαπιστώνεται, πως η υπό χρεωκοπία εταιρεία δεν εφαρμόζει τις συμβατικές της υποχρεώσεις και αδυνατεί να εκτελέσει το έργο.
• Να ζητά από το Υπουργείο Τουρισμού, ως ο συμβεβλημένος εταίρος με την εταιρεία ΜΑΡΙΝΑ Α.Ε., να καταγγείλει τη νέα σύμβαση που υπέγραψε το 2019, να προχωρήσει στη διοικητική αποβολή της εταιρείας από το δημόσιο χώρο και να επαναδημοπρατήσει το έργο.

Σε αντίθετη περίπτωση, ο Υπουργός Τουρισμού και η κυβέρνηση συνολικά, θα φέρουν ακεραία την αποκλειστική ευθύνη που ένα σημαντικό αναπτυξιακό έργο για το Μεσολόγγι και την ευρύτερη περιοχή θα συνεχίσει να απαξιώνεται.

Δυστυχώς για τον τόπο, χάθηκαν 9 πολύτιμα χρόνια από την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του 2012, το οποίο διαπίστωσε την αναξιοπιστία της εταιρείας, διέβλεψε την τελμάτωση του έργου και ζήτησε την επαναδημοπράτηση του έργου.

Όμως ποτέ δεν είναι αργά. “Αργά” είναι μόνο ο χαμένος χρόνος!

---

*Ο Παναγιώτης Κατσούλης είναι εκπαιδευτικός και πρώην δήμαρχος Ιεράς Π¨ολεως Μεσολογγίου

Γράφει ο Παναγιώτης Κατσούλης*

Φαίνεται πως δεν είναι μόνο η 6^η ΥΠΕ που τροφοδοτεί με άφθονο χρήμα “τα δικά μας παιδιά”. Ακολουθεί ασθμαίνοντας η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, όπου ο Περιφερειάρχης όντως τα κάνει “όλα από την αρχή”, μοιράζοντας εν μέσω καραντίνας  με διαδοχικές αναθέσεις δημόσιο χρήμα σε ημετέρους, κυρίως για τις “επικοινωνιακές του ανάγκες”.

Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιοποίησε χθες η εφημερίδα “Documento”, η Οικονομική Επιτροπή της ΠΔΕ ενέκρινε στις 11/3/2020 “την εξειδίκευση πίστωσης” 59.203,80 ευρώ “για τη διεξαγωγή καμπάνιας ενημέρωσης των πολιτών…για τον κορονοϊο”. Εξ αυτών 9.920 ευρώ για παραγωγή TV spot, 24.749,16 ευρώ για μακέτες καταχώρησης τύπου και 24.534,64 ευρώ για ραδιοφωνικό και τηλεοπτικό σποτ. Η  πρώτη πίστωση ανατίθεται στην “Κλάδης Ν. και Σία ΟΕ”. Η δεύτερη στην εταιρεία “ΑΜΕΣΑ ΕΠΕ”, η οποία διαχειρίζεται εβδομαδιαία εφημερίδα αγγελιών και φέρεται πως ο ένας εκ των δύο διαχειριστών της είναι ο γνωστός πατρινός επιχειρηματίας Γ. Καραγεωργόπουλος. Η τρίτη πίστωση, εντελώς τυχαία, πήγε στην κόρη αυτού!

Στις 31/3/2020 η Οικονομική Επιτροπή της ΠΔΕ ενέκρινε πίστωση ποσού 49.600 ευρώ συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ, “χρήματα της έκτακτης επιχορήγησης του Υπουργείου Εσωτερικών – για την συμμετοχή της ΠΔΕ στην καμπάνια “Μένουμε Σπίτι” λόγω της πανδημίας του Covid 19”. Εξ αυτών των χρημάτων, ποσό 24.800 ευρώ ήταν για τη “δημιουργία και συντήρηση διαδικτυακής πλατφόρμας ενημέρωσης” και ποσό 24.800 ευρώ για “την τηλεφωνική και ψυχοκοινωνική υποστήριξη των πολιτών που μένουν σπίτι λόγω των περιοριστικών μέτρων”.

Σε χρόνο ρεκόρ, μόλις την επόμενη μέρα όπως αναφέρεται στη Διαύγεια (ΑΔΑ:ΩΨΥΑ7Λ6-ΚΓ2), “έπειτα από έρευνα αγοράς προσκομίστηκε μία προσφορά από την εταιρεία “DYNACOMB AEBE” με συνολικό κόστος 24.800 ευρώ συν ΦΠΑ”. Ο περιφερειάρχης ανέθεσε τη δουλειά σε αυτή την εταιρεία, η οποία έτυχε να ανήκει στον  Γ. Γραμματέα του Επιμελητηρίου Αχαΐας!

Μία μέρα μετά στις 2/4/2020, ο περιφερειάρχης με νέα ταχύτατη απόφασή του (ΑΔΑ: ΩΧΤ57Λ6-3Ω7), με την ίδια αιτιολογία και με μία μόνο προσφορά ανέθεσε στην “εταιρεία δημοσκοπήσεων DATA RESEARCH k CONSULTING AE” τα υπόλοιπα 24.800 ευρώ. Η τύχη χαμογέλασε ξανά… αφού η εταιρεία ανήκει στον εκδότη της εφημερίδας “Πελοπόννησος”!

Ο κ. Φαρμάκης προσπάθησε να μην απαντήσει σε όλα αυτά δια της γενικολογίας. Μίλησε πως θα ήταν “πολιτικά και ηθικά ανήθικο θα ήταν να μην αξιοποιήσουμε χρήματα που προορίζονται για την στήριξη των πολιτών της Δυτικής Ελλάδας… συνεργαζόμενοι με όλους, ανεξαιρέτως. Ή τουλάχιστον με όσους μπορούν και θέλουν να βοηθήσουν… Και αυτοί είναι οι απείρως περισσότεροι!”. Ακόμη και έτσι, το τελευταίο εδάφιο της απάντησης του είναι “μνημείο” καθεστωτικής λογικής. “Mε όσους μπορούν και θέλουν να βοηθήσουν” αναφέρει, ήτοι με όσους “σιωπούν και μας λιβανίζουν”. Με τους “άλλους” απλά δεν συνεργαζόμαστε. Δικό μας είναι το χρήμα και ότι θέλουμε το κάνουμε!

Και συνέχισε έτσι, αφού στις 28/4/2020 μοίρασε δημόσιο χρήμα και εκτός συνόρων. Με απόφαση του Αντιπεριφερειάρχη Τουρισμού και Πολιτισμού Ν. Κοροβέση, ανατέθηκε στην εφημερίδα “ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ ΤΗΣ Ν. ΥΟΡΚΗΣ” ποσό 3.000 ευρώ, για “τη συμμετοχή της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας στην έκδοση αγγλόφωνου αφιερώματος στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας”. Να σας θυμίσω πως και το “επιτελικό κράτος” της ΝΔ επιχορηγεί τη συγκεκριμένη εφημερίδα αμελητέας κυκλοφορίας, η οποία όμως – εντελώς τυχαία και αυτή τη φορά – ανήκει στον προσφάτως παραιτηθέντα υφυπουργό Εξωτερικών Αντώνη Διαματάρη!

Εν μέσω λοιπόν καραντίνας και σε αναλογία με τις επιχορηγήσεις της κεντρικής κυβέρνησης προς τα ΜΜΕ, μοιράστηκε σκανδαλωδώς από τον Περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας και τους συνεργάτες του ποσό άνω των 100 χιλ. ευρώ, σε επώνυμους “φίλους και προπαγανδιστές” του.

Αν την ίδια ώρα οι εργαζόμενοι μένουν άνεργοι, οι μικρομεσαίοι δεν μπορούν να ανοίξουν τα μαγαζιά τους και οι αγρότες δεν μπορούν να πουλήσουν τα προϊόντα τους, λίγο τους νοιάζει. Είναι ο κρατικοδίαιτος καπιταλισμός αγαπητέ!

Προβλέπω δε στη δημοσκόπηση για τον ένα χρόνο του “ Όλα Τίποτα”, με τόσο χρήμα που μοιράζει ο κ. Φαρμάκης να ξεπεράσει τον Πρωθυπουργό και να λάβει ποσοστό ψήφου άνω του 80%.

 

---

 

*Ο Παναγιώτης Κατσούλης είναι εκπαιδευτικός, πρώην δήμαρχος Μεσολογγίου και μέλος  Ν.Ε. Ανασυγκρότησης ΣΥΡΙΖΑ Αιτωλ/νιας

Γράφει ο Παναγιώτης Κατσούλης*

Στα 20 από τα 27 χρόνια της δημόσιας εκπαιδευτικής μου θητείας, διδάσκω στις αίθουσες και στα εργαστήρια της τεχνικής εκπαίδευσης. Βίωσα κάθε λογής “μεταρρύθμιση”. Πολυκλαδικό, ΤΕΛ, ΤΕΣ, ΤΕΕ, ΕΠΑΣ, ΕΠΑΛ. Με βεβαιότητα υποστηρίζω πως όλες είχαν κοινό πολιτικό παρανομαστή. Η Δεξιά στην εξουσία, αμιγώς ή συγκυβερνούσα, οδηγεί την Τεχνική Εκπαίδευση στη ΣΥΡΡΙΚΝΩΣΗ.  

Είναι νωπό το 2013. Απολύσεις/διαθεσιμότητες 2.500 συναδέλφων, από 50 διαφορετικές ειδικότητες, με κατάργηση τριών τομέων και 15 ειδικοτήτων των ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ. Αν δεν συνέβαινε η πολιτική αλλαγή του 2014, τώρα θα λειτουργούσε μόνο το 1/3 σχολικών μονάδων. Τα συνδυαστικά μέτρα στήριξης που έλαβε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, μαζικοποίησαν και αναβάθμισαν τα ΕΠΑΛ.

Η ΝΔ έδειξε εξ αρχής “τα δόντια της”. Ανέστειλε τη λειτουργία των Διετών Προγραμμάτων Επαγγελματικής Εκπαίδευσης για τους αποφοίτους των ΕΠΑΛ και κατήργησε τη δυνατότητα ελεύθερης πρόσβασης στα Τμήματα Ελεύθερης Επιλογής της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Τώρα θέλει να τελειώσει ότι δεν κατάφερε το 2013. Βρήκε δε ένα τρόπο ομολογουμένως ευφάνταστο, την ΗΛΙΚΙΑ των μαθητών.

Για πρώτη φορά στην ιστορία της ελληνικής εκπαίδευσης, επιχειρείται  “μεταρρύθμιση” της τεχνικής εκπαίδευσης με βάση την ηλικία των μαθητών. Δικαίως η υπουργός διεκδικεί θέση στο βιβλίο Γκίνες. Περίοπτη εκτιμώ, αφού αιτιολογεί με μοναδικό τρόπο γιατί πρέπει στην Α΄ και Β΄ τάξη των ΕΠΑΛ να μην εγγράφονται ή μετεγγράφονται μαθητές και μαθήτριες άνω των 17 ετών. Διότι έτσι θα καταστεί “αποτελεσματικότερη η πρόληψη φαινόμενων ενδοσχολικής βίας και εκφοβισμού, τα οποία παρατηρούνται ιδίως μεταξύ ενηλίκων και ανηλίκων μαθητών”!

Ομολογώ πως όλοι όσοι διδάσκουμε στα ΕΠΑΛ και όχι στης “αριστείας” τα Harvard, έχουμε αντιληφθεί ακριβώς το αντίθετο. Σ’ ένα δύσκολο κοινωνικό και μορφωτικό τοπίο, οι ενήλικες μαθητές συμβάλλουν θετικά στην καλύτερη δυνατή διδακτική προσέγγιση μέσα στις τάξεις και στα εργαστήρια. Βέβαια η ουσιαστική αιτιολόγηση του νομοσχεδίου και όχι εκείνη που απευθύνεται σε ηλιθίους, βρίσκεται μερικές γραμμές παρακάτω. Γράφουν, πως “παράλληλα, επιχειρείται η σταδιακή αποσυμφόρηση, από σκοπιάς μαθητικού δυναμικού, των ημερήσιων ΕΠΑΛ, με γνώμονα τη συνολική βελτίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας διά του εξορθολογισμού της αριθμητικής σχέσης εκπαιδευτικού και μαθητή”!!

Περιμέναμε πως θα “χτυπήσουν” φέτος. Είχαν έρθει αρκετά παιδιά από τα Γενικά Λύκεια, υπήρξαν επιτυχίες μαθητών μας στις πανελλήνιες, είχε ανέβει το μορφωτικό επίπεδο των ΕΠΑΛ. Εκτιμούσαμε πως άξονας θα ήταν η ΒΑΣΗ του 10, η οποία θεσμοθετείται και σε συνδυασμό με την προαγωγή από την Α΄ Λυκείου μέσω της τράπεζας θεμάτων, θα θέσουν την οριστική ταφόπλακα των ΕΠΑΛ την επόμενη χρονιά. Βιάζονται όμως, γι’ αυτό ξεκίνησαν τώρα με το ηλικιακό όριο.

Όσοι αναρωτιέστε γιατί, η απάντηση είναι απλή. Πάντοτε η οπισθοδρομική ελληνική Δεξιά θεωρούσε και θεωρεί την τεχνική εκπαίδευση Β΄ κατηγορίας, η οποία απευθύνεται στα “παιδιά ενός κατώτερου θεού”. Πολλά εξ αυτών των παιδιών “δεν χρειάζονται” τις σπουδές μετά το Δημοτικό, αφού “ανήκουν” στην ανειδίκευτη και φθηνή εργασία. Oσοι αντέχουν οικονομικά, ως πελατεία θα έχουν δύο επιλογές: 1^η) Στη μετά το Γυμνάσιο πρόωρη κατάρτιση με την επαναλειτουργία των σχολών ΣΕΚ, όπου ήδη προέβλεψαν να ιδρύονται και από ιδιώτες τύπου “Σκόιλ ελικικού” και “Μέτζη του νεόκτη”. 2^η) Στα ιδιωτικά ΙΕΚ, αφού και η μαθητεία εξαφανίζεται!

Οι αριθμοί συμβάλουν στην κατανόηση της ταξικής επιλογής. Το δυναμικό των ημερησίων ΕΠΑΛ είναι σήμερα περίπου 70.000 μαθητές. Εξ αυτών, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ έτους 2017-18, οι μαθητές και των τριών τάξεων που ήταν άνω των 17 ετών ανέρχονταν στα 18.391 άτομα, ήτοι το 27,4% του μαθητικού πληθυσμού. Αν εφαρμοστεί το νομοσχέδιο Κεραμέως, τότε όλοι αυτοί θα βρεθούν άμεσα εκτός ΕΠΑΛ, ενώ τα απογευματινά ημερήσια ΕΠΑΛ, των οποίων το 90% των μαθητών είναι ενήλικες, θα βάλουν λουκέτο. Προσθέστε τα επερχόμενα αποτελέσματα της Βάσης του 10, της Τράπεζας Θεμάτων και της μαθητείας, για να κατανοηθεί η εκδίωξη από τη δημόσια τεχνική εκπαίδευση σχεδόν 30000 νέων.

Όσοι ισχυρίζονται πως όλοι αυτοί οι νέοι έχουν την επιλογή των εσπερινών ΕΠΑΛ, είτε δεν ξέρουν είτε κοροϊδεύουν. Τα εσπερινά αποτελούν το 19% των ΕΠΑΛ της χώρας (76 στα 399), ενώ δεν καλύπτουν όλες τις ειδικότητες σε κάθε περιοχή. Ακόμη σε 11 Νομούς και 22 νησιά εκτός αυτών των Νομών, δεν υπάρχει σήμερα εσπερινό. Για παράδειγμα, στην Αιτωλοακαρνανία υπάρχει μόνο ένα στο Αγρίνιο. Θεωρεί κάποιος εφικτό να μετακινούνται κάθε απόγευμα μαθητές από τη Ναύπακτο, το Μεσολόγγι και τη Βόνιτσα προς Αγρίνιο;

Οι παγκόσμιες τεχνολογικές εξελίξεις – 4^η βιομηχανική επανάσταση, ψηφιακό/συνεργατικό σχολείο, τεχνητή νοημοσύνη – οδηγούν στην ακριβώς αντίθετη επιλογή. Στην ολόπλευρη στήριξη και αναβάθμιση της δημόσιας τεχνικής εκπαίδευσης και όχι στον περιορισμό και τη διάλυση της. Η ταξική ιδεοληψία της κυβέρνησης, μας επιστρέφει στο παρελθόν. Παραβιάζει τη συνταγματική αρχή της παροχής ίσων εκπαιδευτικών ευκαιριών και σε αγαστή σύμπλευση διαπλοκής με συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα, διαμορφώνει ένα νέο χαμηλού μορφωτικού επιπέδου, φθηνό και μισό ανειδίκευτο εργατικό δυναμικό.

Είναι καθήκον όλων μας – εκπαιδευτικών, γονιών και μαθητών – το οπισθοδρομικό και ταξικά μεροληπτικό κυβερνητικό νομοσχέδιο να μείνει στα χαρτιά!

---

Παναγιώτης Α. Κατσούλης

Εκπαιδευτικός

Πρώην Δήμαρχος Μεσολογγίου

Μέλος Ν.Ε. Ανασυγκρότησης ΣΥΡΙΖΑ Αιτωλ/νιας

 

 

 

 

 

“Στο Γολγοθά που βαδίζουμε σήμερα, ευελπιστώ πως η δύναμη της ψυχής μας, θα μας οδηγήσει στο Φως… Καλή Ανάσταση!” αναφέρει σε ευχετήριο μήνυμά του για τις ημέρες του Πάσχα, ο πρώην δήμαρχος Μεσολογγίου, Παναγιώτης Κατσούλης.

Γράφει ο Παναγιώτης Α. Κατσούλης
Εκπαιδευτικός
Πρώην Δήμαρχος Μεσολογγίου
Μέλος Ν.Ε. Ανασυγκρότησης ΣΥΡΙΖΑ Αιτωλ/νιας

Προφανώς δεν έχω κάτι με τα αναγκαία για τη φυσική ισορροπία τετράποδα. Tα βλαβερά “πολιτικά τρωκτικά” απεχθάνομαι, τα οποία επιβεβαιώνουν για πολλοστή φορά πως “ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται”. Η Καλύτερη  αναμπουμπούλα δε που μπορεί να υπάρξει είναι η καλλιέργεια πολεμικού κλίματος, ώστε υπογείως να κάνουμε τις “δουλειές” μας.

Ποιες είναι αυτές; Καταγράφω τις βασικότερες, μετά την “ασύμμετρη απειλή” του Έβρου:

ΠΕΛΑΤΕΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ – ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΗΜΑ: Πριν από σχεδόν μια εβδομάδα, κατατέθηκε εκπροθέσμως και ψηφίστηκε σε νομοσχέδιο που αφορούσε ζητήματα των ΟΤΑ, τροπολογία του κ. Μηταράκη σύμφωνα με την οποία:

Α) Προσλαμβάνεται στο Υπουργείο μεταναστευτικής πολιτικής μεγάλος αριθμός υπαλλήλων λόγω “εκτάκτων αναγκών”. Άνευ των τυπικών διαδικασιών! Το υπουργείο “γιοφύρι της Άρτας”, εμφάνισε αίφνης “έκτακτες ανάγκες” στα “Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης”, όπως αναφέρεται στην τροπολογία. Τα οποία όμως Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης υπολειτουργούν, αφού η διαδικασία παροχής ασύλου έχει ανασταλεί με κυβερνητική απόφαση και αναμένονται αντί αυτών τα Κλειστά Κέντρα μέχρι το καλοκαίρι. Δεν είναι φυσικά οι πρώτες προσλήψεις. Ήδη προσλήφθηκαν στην υπηρεσία ασύλου 220 άτομα, ενώ ο Σύλλογος Υπαλλήλων Υπηρεσίας Ασύλου και Αρχής Προσφυγών καταγγέλλει, πως “προκαλείται πρόσθετο διοικητικό βάρος και δυσλειτουργίες… καθώς και την πρακτική στελέχωσης της υπηρεσίας με πρόσληψη συμβασιούχων και ενοικιαζόμενων υπαλλήλων και τη χειροτέρευση των συνθηκών εργασίας…”.

Β) Ας δεχθούμε καλόπιστα ότι αίφνης προέκυψαν τώρα “έκτακτες ανάγκες” προσωπικού στο υπουργείο Μετανάστευσης. Προέκυψαν όμως και “έκτακτες ανάγκες” μετακλητών; Όχι απλά υπαλλήλων, αλλά μετακλητών προϊσταμένων για την “εύρυθμη λειτουργία των υπηρεσιών μετανάστευσης”, όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση. Ίσως καταγραφούμε στο βιβλίο Γκίνες, αφού πρόκειται για παγκόσμια πρωτοτυπία ο υπουργός να προσλαμβάνει μετακλητούς και να τους βαφτίζει προϊστάμενους! Αλλά είπαμε, άμα είσαι “Άριστος” όλα τα μπορείς…

Γ) Σε “καιρό πολέμου” οι “Άριστοι”, εκτός της εκλογικής τους πελατείας νοιάζονται και για το δημόσιο χρήμα. Αφού ως γνωστόν “νηστικό αρκούδι δεν χτυπά τα τύμπανα του πολέμου”. Έτσι ευρισκόμενοι σε κατάσταση “έκτακτης ανάγκης”, όλες οι δημόσιες συμβάσεις θα υλοποιούνται με απ’ ευθείας αναθέσεις! Τώρα μάλιστα που κατάφεραν τα πρώτα 350 εκατ. € από τα 700 της βοήθειας της Ε.Ε. να τα διαχειριστούν οι ίδιοι και όχι ορισμένες “κακές ΜΚΟ”, αντιλαμβάνεστε λόγω “έκτακτων αναγκών” το πάρτι των απ’ ευθείας αναθέσεων που στήνεται. Πρώτος επισήμως συμμετέχων σε αυτό, καταγράφεται, “ο κατασκευαστής πληροφοριακών συστημάτων των προ-αναχωρησιακών κέντρων κράτησης αλλοδαπών”.

Η οποία όμως κατάσταση “έκτακτης ανάγκης” δεν αφορά μόνο το Υπουργείο Μετανάστευσης. Εξαπλώνεται και στο Υπουργείο Τουρισμού με απ’ ευθείας ανάθεση στον ανάδοχο της “υλοποίησης ενεργειών του προγράμματος επικοινωνίας του ΕΟΤ για την προώθηση και προβολή του ελληνικού τουριστικού προϊόντος”. Κάπου θα χρωστούσαν οι “Άριστοι”, δεν εξηγείται αλλιώς…

ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΕΠΙΔΟΜΑΤΟΣ ΑΣΥΛΟΥ: Με την τροπολογία της 5^ης  Μαρτίου “καθορίστηκε η διαδικασία εξόδου από προγράμματα φιλοξενίας, καθώς και η διακοπή παροχών σε είδος και σε χρήμα για όσους έχουν λάβει θετική απόφαση διεθνούς ή επικουρικής προστασίας… οι παροχές διακόπτονται μετά από 30 ημέρες από την λήψη θετικής απόφασης ασύλου, με εξαίρεση περιπτώσεις ασυνόδευτων ανηλίκων ”.

Οι περικοπές αφορούν το αποκλειστικά χρηματοδοτούμενο πρόγραμμα της Ε.Ε. “ΕΣΤΙΑ”, με διαχειριστή την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ. Παρείχε οικονομικό βοήθημα σε 14.900 αναγνωρισμένους πρόσφυγες. Το επίδομα κυμαίνονταν από 90 έως 550 €, ανάλογα με την εστία διαμονής και το μέγεθος της οικογένειας. Σε καταλύματα φιλοξενούνται 6.537 αναγνωρισμένοι πρόσφυγες, το 58% εκ των οποίων βρίσκονται εντός Αττικής. Εξ αυτών το 94% έχουν ΑΜΚΑ, το 76% ΑΦΜ, το 36% έχει εγγραφεί στα μητρώα του ΟΑΕΔ, το 82% των παιδιών τους έχει εγγραφεί σε δημόσιο σχολείο. Συνολικά μένουν σε διαμερίσματα περίπου 27.000 άτομα, ενώ υφίσταται μεγάλος αριθμός δυνητικών δικαιούχων. Πριν από 1,5 μήνα, έλαβαν με προπληρωμένες κάρτες το οικονομικό βοήθημα και οι 93.976 αιτούντες άσυλο.

Επομένως δεν πρόκειται για χρήματα του κρατικού προϋπολογισμού που τώρα κόβονται και θα τα πάρουν Έλληνες. Είτε θα πάνε σε άλλες χώρες, ακόμη και στην Τουρκία, είτε θα επιχειρήσει η κυβέρνηση να τους αλλάξει σκοπό, που εκτιμώ πως είναι η πολιτική της στόχευση.

Η κυβερνητική πολιτική, εκτός Έβρου, έχει το τελευταίο διάστημα δύο πυλώνες. Τα ΚΛΕΙΣΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΠΑΝΤΟΥ, στα νησιά και την ενδοχώρα και την ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ. Γι’ αυτό δεν προχωρά η αποσυμφόρηση των νησιών, δεν αιτούνται αναλογικές ροές στην Ε.Ε. και  καταργούν το πρόγραμμα “ΕΣΤΙΑ”. Τα κλειστά κέντρα σημαίνουν μεγάλες μπίζνες με τα 2-3 κατασκευαστικά μεγαθήρια, ενώ παράλληλα ικανοποιείται και το ακροδεξιό ακροατήριο. Το πολεμικό κλίμα στον Έβρο βολεύει, εκτός των άλλων επιδιώξεων, στην κάμψη των αντιδράσεων των δεξιών Περιφερειαρχών/Δημάρχων.

Σχεδιασμός επικίνδυνος, ο οποίος θα δούμε αν θα πετύχει. Μέχρι τότε όμως η κυβέρνηση οφείλει να απαντήσει:

Με το τέλος του προγράμματος, αυτοί οι περίπου 100.000 άνθρωποι τι θα απογίνουν, χωρίς στέγη και χρήματα για τη διατροφή τους, ενώ δεν μπορούν να φύγουν από τη χώρα; Ακόμη και αν βρουν εργασία, τότε όσοι τώρα καταγγέλλουν το πρόγραμμα θα διαμαρτυρηθούν για “τους ξένους που μας παίρνουν τις δουλειές”.

Όσο για τις τοπικές κοινωνίες και τις αγορές, οι οποίες είχαν “στεγνώσει” από ρευστό πριν την πανδημία, προφανώς είναι αμελητέα ποσότητα μερικές δεκάδες εκατ. ευρώ μηνιαίως. Ας πάνε τα χρήματα στις κατασκευαστικές, για να φανεί για μια ακόμη φορά ποιοι είναι με τους πολλούς και ποιοι με τους λίγους! 

Γι’ αυτό αναφέρθηκα σε επικίνδυνο σχεδιασμό. Γιατί θα επηρεάσει αρνητικά την ήδη επιβαρυμένη κοινωνική μας συνοχή. Όσοι δεν το καταλαβαίνουν και κατασκευάζουν “εσωτερικούς εχθρούς”, τους καλώ να διαβάσουν μια έρευνα για την τωρινή κατάσταση σ’ ένα ελληνικό νησί, εφημερίδας φιλικής στην κυβέρνηση. Με όσα σχεδιάζει η κυβέρνηση είναι μια “σκηνή από το μέλλον μας”.

(https://www.kathimerini.gr/1068032/interactive/epikairothta/ereynes/avevaiothta-kai-dixasmos-sth-lesvo-ths-prosfygias)

 

Γράφει ο Παναγιώτης Κατσούλησ

Εκπαιδευτικός – Πρώην δήμαρχος Μεσολογγίου

Ευτυχώς που δεν υπήρχαν ανεπτυγμένα Social media στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Τότε που ο “υπερπατριώτης” Α. Σαμαράς δεν έκλεισε τα σύνορα και περίπου 900 χιλιάδες μετανάστες εξ Αλβανίας ήρθαν και έμειναν (καλώς) στη χώρα μας. Αν υπήρχαν, ίσως να είχαμε σφαχτεί μεταξύ μας, με βάση όλα όσα μας σερβίρουν και αναπαράγουμε διαδικτυακά τις τελευταίες μέρες από τον Έβρο.

Η Matina Stevis, δημοσιογράφος και απεσταλμένη των New York Times, έγραψε:“Είναι τρομακτική, επικίνδυνη η παραπληροφόρηση που διακινείται σε Ελλάδα και Τουρκία σχετικά με την κατάσταση στα σύνορα. Είμαι στον Έβρο, ακούω και βλέπω πράγματα τρελά. Να κοιτάτε ποιος μεταδίδει τι, ποιες πηγές. Η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή για να παίρνετε την ενημέρωσή σας ελαφρά”.

Αποδείχθηκε όμως για μια ακόμη φορά, “πως παίρνουμε την ενημέρωση μας πολύ ελαφρά”. Γνωρίζω πως η κατανόηση του πολύπλοκου “παγκόσμιου χωριού”, απαιτεί μεγάλη πνευματική προσπάθεια, πολλά διαβάσματα, διαφοροποιημένη γνώση, συζητήσεις, κριτική σκέψη και όλα αυτά καλλιεργούνται δυστυχώς σε μικρό βαθμό στα σχολεία μας.

Γνωρίζω επιπροσθέτως πως τα μορφωτικά μας προβλήματα διογκώθηκαν εξαιτίας του τρόπου χρήσης/κατανάλωσης των νέων τεχνολογιών και της κυριαρχίας του πολιτισμού της εικόνας. Εδώ και καιρό δεν διαβάζουμε βιβλία, εφημερίδες, περιοδικά. Νομίζουμε πως ένα γρήγορο “σερφάρισμα” (surfing) στην οθόνη του κινητού ή του υπολογιστή μας αρκεί για να μάθουμε τα πάντα. Μάλλον για “να καταπιούμε αμάσητα” τα πάντα.

Υπάρχει κάτι ακόμη, το οποίο θεωρώ πως χειροτερεύει την όλη κατάσταση. Η πολιτισμική ηγεμονία του “ΔΗΘΕΝ”, του “ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΟΥ”, συνέπεια και προχώρημα του πολιτισμού της εικόνας και του life style. Ότι “γυαλίζει” πουλάει επικοινωνιακά, γίνεται μόδα, εμπεδώνεται σε μεγάλα τμήματα του πληθυσμού, καθίσταται στρεβλή συνείδηση. Πρώτη και καλύτερη η ΕΙΔΗΣΗ.

Αρκεί ότι “ΦΑΙΝΕΤΑΙ” και αφού “ΦΑΙΝΕΤΑΙ” αρκεί!

Το τι στημένο βίντεο μας σερβίρουν αυτές τις μέρες δεν λέγεται. Ορισμένα με μια απλή ματιά φανερώνονται πως είναι εικονικά. Και όμως τα πιστεύουμε, τα αναπαράγουμε στο f/b και τα συνοδεύουμε με απαράδεκτους και παθιασμένους διχαστικούς προσωπικούς και πολιτικούς χαρακτηρισμούς. Έχει χαθεί η λογική, αφού ο ορυμαγδός της παραπληροφόρησης στοχεύει στο συναίσθημα, ενίοτε και στα πλέον άγρια ένστικτα μας. Αλλοιωμένες συνειδήσεις, οι οποίες διαμορφώνονται μέσα στο χαοτικό τοπίο μιας αλλοιωμένης πραγματικότητας.

Μιας πραγματικότητας που στηρίζεται στη μία και μοναδική εικονική αλήθεια. Πρόκειται για την “μετα-αλήθεια” του Καθηγητή Ιστορίας Yuval Noah Harari (“21 μαθήματα για τον 21^ο αιώνα”). Για το “βέβαιο προϊόν των μηχανικών αναπαραγωγών συστημικών δικτύων χωρίς καμιά εμπειρική βάση”, κατά τον ίδιο. Μια αλήθεια που δεν απαιτεί ακριβή δεδομένα, είναι άνευ αιτιών και υπευθύνων, αλλά θεωρείται το “αναμφίβολο θέσφατο της αναπαραγόμενης είδησης”.

Ντρέπομαι να διαβάζω τούτες τις μέρες στο f/b για “Φασίστες, ρατσιστές, δοσίλογους, ανθέλληνες, λαμόγια, τομάρια…” και μάλιστα από ανθρώπους που λόγω ηλικίας διαθέτουν εμπειρίες και θα έπρεπε να συμπεριφέρονται με ωριμότητα. Θεωρώ πως η πλέον διχαστική και ταυτόχρονα σκοταδιστική “ασύμμετρη απειλή” είναι αυτή και βρισκόμαστε ενώπιον της.

Δείχνει όμως πως ορισμένοι, δυστυχώς πολλοί, το έχουν ανάγκη. Πως εκφράζει κάτι βαθύτερο “μέσα” τους και αυτό είναι που με προβληματίζει πιότερο. Φανατισμός; Μισαλλοδοξία; Απωθημένα; Συνθήκες κοινωνικής απομόνωσης; Ανάγκη προσωπικής δικαίωσης και επιβεβαίωσης; Ελαφρότητα; Αγένεια; Ανοησία; Χυδαιότητα; Φοβίες; Εθισμός στα “σκουπίδια της διαδικτυακής χωματερής”;

Όπως ντρέπομαι και ανησυχώ για πολλά από αυτά που συμβαίνουν στον Έβρο και τα νησιά μας. Εκεί όπου ακραία στοιχεία από πολλές πλευρές – “Γκρίζοι Λύκοι”, γερμανοί νεοναζί, έλληνες ακροδεξιοί και πράκτορες – προσπαθούν με την κρατική ανοχή να επιβάλλουν ένα ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΟ ΑΓΡΙΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟ, ο οποίος ακολούθως αναπαράγεται και μεταφέρεται διαδικτυακά.

Ναι κάποια στιγμή εκφράστηκε και ολίγη “συμπάθεια” για αυτούς τους “δυστυχείς ανθρώπους”, ήτοι για τα χιλιάδες πιόνια μιας χρήσης στο γεωπολιτικό σκάκι που παίζεται στην περιοχή μας. Δεν αντιλαμβανόμαστε πως στην ίδια θέση βρισκόμαστε και εμείς, μόνο που οι ισχυροί παίκτες που σήμερα ανταγωνίζονται μας βλέπουν ακόμη ως “Πύργο” στο όλο παιχνίδι και όχι ως αναλώσιμα πιόνια όπως τους τωρινούς “εισβολείς ”.

Υπάρχουν τρόποι άμυνας. Σε καμία περίπτωση απάντηση δεν είναι η σιωπή, ούτε φυσικά η άσκηση λεκτικής διαδικτυακής βίας. Επιχειρήματα, εξερεύνηση των πηγών ενημέρωσης, αποκάλυψη των fake news και κυρίως σεβασμός στον κάθε άνθρωπο και στη διαφορετικότητα του, με ταυτόχρονη απαίτηση να προηγείται η σκέψη του λόγου και όχι το αντίστροφο.