Τα φωτοβολταϊκά συστήματα θεωρούνται μια από τις πιο αξιόπιστες επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Με χαμηλό λειτουργικό κόστος και μεγάλη διάρκεια ζωής, προσφέρουν σημαντική εξοικονόμηση σε βάθος χρόνου.
Ωστόσο, για να λειτουργούν αποδοτικά και να αποδίδουν τα μέγιστα, χρειάζονται τακτική συντήρηση. Το κόστος συντήρησης φωτοβολταϊκών είναι μικρό σε σχέση με τα οφέλη που αποφέρουν, αλλά αποτελεί παράγοντα που πρέπει να υπολογιστεί από την αρχή.
Παράγοντες που επηρεάζουν το κόστος
Το συνολικό κόστος συντήρησης δεν είναι σταθερό· εξαρτάται από διάφορους παράγοντες:
Μέγεθος εγκατάστασης: Όσο μεγαλύτερο το σύστημα, τόσο περισσότερη εργασία και χρόνος απαιτούνται για έλεγχο και καθαρισμό.
Τύπος φωτοβολταϊκών: Τα επίγεια συστήματα μπορεί να χρειάζονται πιο συχνό καθαρισμό λόγω σκόνης ή βλάστησης.
Περιβαλλοντικές συνθήκες: Σε περιοχές με πολλή σκόνη, γύρη ή θαλάσσια αλμύρα, οι επιφάνειες λερώνονται γρηγορότερα.
Εξοπλισμός και τεχνολογία: Προηγμένα inverter ή συστήματα παρακολούθησης μπορεί να απαιτούν επιπλέον ελέγχους.
Καθαρισμός πάνελ – το βασικότερο κόστος
Η πιο συχνή ανάγκη συντήρησης είναι ο καθαρισμός των πάνελ. Η σκόνη, τα φύλλα, τα περιττώματα πουλιών και άλλοι ρύποι μειώνουν την απόδοση, εμποδίζοντας την ηλιακή ακτινοβολία να απορροφηθεί πλήρως.
Ένας καθαρισμός 2–3 φορές τον χρόνο είναι αρκετός στις περισσότερες περιοχές, με κόστος που κυμαίνεται περίπου από 1–2 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο πάνελ. Σε μεγάλες εγκαταστάσεις, το ποσό υπολογίζεται ανά κιλοβάτ εγκατεστημένης ισχύος.
Έλεγχος inverter και καλωδιώσεων
Το inverter είναι η «καρδιά» του συστήματος, καθώς μετατρέπει τη συνεχόμενη τάση σε εναλλασσόμενη. Ο τακτικός έλεγχος της λειτουργίας του διασφαλίζει ότι η εγκατάσταση αποδίδει σωστά.
Παράλληλα, οι καλωδιώσεις πρέπει να ελέγχονται για φθορές, διάβρωση ή χαλάρωση συνδέσεων. Αυτές οι εργασίες συνήθως περιλαμβάνονται σε ετήσιο συμβόλαιο συντήρησης με κόστος από 100 έως 300 ευρώ ετησίως, ανάλογα με το μέγεθος του συστήματος.
Προληπτικοί έλεγχοι
Εκτός από τον καθαρισμό, προτείνεται τουλάχιστον μία φορά τον χρόνο να γίνεται ένας πλήρης τεχνικός έλεγχος. Αυτός περιλαμβάνει θερμογραφία πάνελ για τον εντοπισμό βλαβών, έλεγχο στήριξης, ασφαλειών και γειώσεων.
Ένα τέτοιο service προλαμβάνει βλάβες που θα μπορούσαν να μειώσουν την απόδοση ή να δημιουργήσουν κινδύνους. Το κόστος κυμαίνεται συνήθως μεταξύ 150–500 ευρώ για μικρές και μεσαίες εγκαταστάσεις.
Συνολικό κόστος σε βάθος χρόνου
Για ένα τυπικό οικιακό σύστημα 5–10 kWp, το ετήσιο κόστος συντήρησης μπορεί να κυμανθεί από 150 έως 300 ευρώ. Σε μεγαλύτερες επαγγελματικές εγκαταστάσεις, το κόστος αυξάνεται αλλά παραμένει μικρό ποσοστό σε σχέση με την εξοικονόμηση που προσφέρει η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.
Σε διάστημα 20–25 ετών, η συνολική δαπάνη συντήρησης είναι πολύ χαμηλότερη από τα οφέλη που αποφέρει το σύστημα.
Γιατί δεν πρέπει να παραλείπεται
Η παράλειψη συντήρησης μπορεί να μειώσει την απόδοση ενός φωτοβολταϊκού συστήματος έως και 20%. Αυτό σημαίνει μεγαλύτερους λογαριασμούς ρεύματος και καθυστέρηση στην απόσβεση της επένδυσης. Επιπλέον, μικρές βλάβες που δεν αντιμετωπίζονται έγκαιρα μπορεί να οδηγήσουν σε υψηλότερα κόστη επισκευής στο μέλλον.
Συμπέρασμα
Η συντήρηση φωτοβολταϊκώνέχει σχετικά χαμηλό και απολύτως δικαιολογημένο κόστος, σε σχέση με τα οφέλη. Με τακτικό καθαρισμό, ελέγχους inverter και προληπτικό service, εξασφαλίζεται η μέγιστη απόδοση του συστήματος και η μακροχρόνια προστασία της επένδυσης.
Η σωστή φροντίδα δεν αποτελεί περιττό έξοδο, αλλά απαραίτητη προϋπόθεση για να απολαμβάνετε χαμηλότερους λογαριασμούς ρεύματος και ενεργειακή ανεξαρτησία για πολλά χρόνια.
Παρατήρησα μια γενικά αρνητική στάση για κάποιες δραστηριότητες σε σχέση με εγκατάσταση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ) στη περιοχή του Μεσολογγίου. Πολλές από τις ενστάσεις αφορούν τη διαδικασία εγκατάστασης, όπως π.χ. τήρηση των κανόνων εγκατάστασης ώστε να υπάρξει η ελάχιστη παρέμβαση στον περιβάλλοντα χώρο, και την γενικότερη πολιτική «ποιος και για ποιόν»? Αυτές οι ενστάσεις είναι εύλογες. Όμως, το ύφος αυτών των αντιρρήσεων δείχνει σαφώς ένα πνεύμα αντίθεσης γενικά σε τέτοιες εγκαταστάσεις. Ένας καινούργιος εχθρός αναδύθηκε!
Τα παρακάτω αποσπάσματα είναι από μια πρόσφατη ομιλία του Γ.Γ. Αντόνιο Γκουτιέρες στο Παν/μιο της Κολούμπια, ΗΠΑ.
Το πρόβλημα
Αντιμετωπίζουμε μια καταστροφική πανδημία, νέα ύψη παγκόσμιας υπερθέρμανσης, χειρότερη οικολογική υποβάθμιση και νέα εμπόδια στο έργο μας προς τους παγκόσμιους στόχους για πιο δίκαιη, χωρίς αποκλεισμούς και βιώσιμη ανάπτυξη. Με απλά λόγια, η κατάσταση του πλανήτη είναι υπό κατάρρευση.
Η ανθρωπότητα διεξάγει πόλεμο με την φύση. Αυτό είναι αυτοκτονικό. Η φύση επιτίθεται πάντα – και το κάνει ήδη με αυξανόμενη δύναμη και οργή.
Η βιοποικιλότητα καταρρέει. Ένα εκατομμύριο είδη κινδυνεύουν να εξαφανιστούν. Τα οικοσυστήματα εξαφανίζονται μπροστά στα μάτια μας. Οι έρημοι εξαπλώνονται. Οι υγρότοποι χάνονται. Κάθε χρόνο, χάνουμε 10 εκατομμύρια εκτάρια δασών. Οι ωκεανοί υπεραλιεύονται – και πνίγονται στα πλαστικά απορρίμματα. Το διοξείδιο του άνθρακα που απορροφούν κάνει τις θάλασσες όξινες. Οι κοραλλιογενείς ύφαλοι λευκαίνουν και πεθαίνουν.
Η ατμοσφαιρική ρύπανση και η ρύπανση των υδάτων σκοτώνουν 9 εκατομμύρια ανθρώπους ετησίως – έξι φορές περισσότερο από το τρέχον ποσοστό της πανδημίας. Και με τους ανθρώπους και τα ζώα να πλησιάζουν περαιτέρω σε βιότοπους ζώων και να διαταράσσουν τους παρθένους τόπους θα μπορούσαμε να δούμε περισσότερους ιούς και άλλους παράγοντες που προκαλούν ασθένειες να μεταπηδούν από ζώα σε ανθρώπους. Ας μην ξεχνάμε ότι το 75% των νέων εμφανιζόμενων ανθρώπινων μολυσματικών ασθενειών είναι ζωονοσογόνοι.
Σήμερα, δύο νέες έγκυρες εκθέσεις από τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό και το Πρόγραμμα Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Εθνών αναφέρουν πόσο κοντά είμαστε στην καταστροφή του κλίματος. Το 2020 κοντεύει να είναι ένα από τα τρία πιο θερμά έτη παγκοσμίως – παρόλη την δροσιστική επίδραση του φετινού Λα Νίνια. Η τελευταία δεκαετία ήταν η πιο θερμή στην ανθρώπινη ιστορία.
Η θερμότητα του ωκεανού έχει φθάσει σε επίπεδα ρεκόρ. Φέτος, περισσότερο από το 80 τοις εκατό των ωκεανών του κόσμου βίωσαν θαλάσσια θερμά κύματα. Στην Αρκτική το 2020 σημειώθηκε εξαιρετική ζέστη, με θερμοκρασίες που ξεπερνούν κατά τις 3 βαθμούς Κελσίου τον μέσο όρο – και πάνω από 5 βαθμούς στην βόρεια Σιβηρία. Ο Αρκτικός θαλάσσιος πάγος τον Οκτώβριο ήταν ο χαμηλότερος που έχει καταγραφεί ως τώρα – και τώρα το εκ νέου πάγωμα ήταν το πιο αργό που έχει καταγραφεί. Ο πάγος της Γροιλανδίας συνέχισε τη μακροπρόθεσμη πτώση του, χάνοντας κατά μέσο όρο 278 γιγατόνους ετησίως. Το μόνιμο στρώμα πάγου λιώνει και έτσι απελευθερώνει μεθάνιο, ένα ισχυρό αέριο θερμοκηπίου.
Τεράστιες πυρκαγιές, πλημμύρες, κυκλώνες και τυφώνες είναι ολοένα και πιο συνήθη φαινόμενα. Η εποχή των κυκλώνων του Βόρειου Ατλαντικού έχει δει 30 τυφώνες, υπερδιπλασιάζοντας την για πολλά χρόνια μέση τιμή και σπάζοντας το ρεκόρ για μια πλήρη εποχή. Η Κεντρική Αμερική εξακολουθεί να χτυπιέται τα τελευταία χρόνια και από τις δύο μεριές από αλλεπάλληλους τυφώνες, στην πιο έντονη περίοδο των τυφώνων. Πέρυσι, τέτοιες καταστροφές κόστισαν στον κόσμο 150 δισεκατομμύρια δολάρια.
Τα λοκντάουν εξαιτίας του COVID-19 μείωσαν προσωρινά τις εκπομπές και την ρύπανση. Ωστόσο, τα επίπεδα του διοξειδίου του άνθρακα εξακολουθούν να είναι πολύ υψηλά και αυξάνονται. Το 2019 τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα έφτασαν το 148% των προ-βιομηχανικών επιπέδων. Το 2020 η ανοδική τάση συνεχίστηκε παρά την πανδημία. Το μεθάνιο αυξήθηκε ακόμη περισσότερο, φθάνοντας το 260%. Το οξείδιο του αζώτου, ένα ισχυρό αέριο θερμοκηπίου αλλά και ένα αέριο που βλάπτει την στιβάδα του όζοντος, έχει αυξηθεί κατά 123%.
Εν τω μεταξύ, οι πολιτικές για το κλίμα δεν έχουν ακόμη ανταποκριθεί στην πρόκληση. Οι εκπομπές είναι 62% υψηλότερες τώρα από ό,τι όταν ξεκίνησαν οι διεθνείς διαπραγματεύσεις για το κλίμα το 1990. Κάθε δέκατο ενός βαθμού θερμοκρασίας έχει σημασία. Σήμερα, βρισκόμαστε στους 1,2 βαθμούς θερμοκρασίας και ήδη παρατηρούμε πρωτοφανείς ακραίες κλιματικές συνθήκες και αστάθεια σε κάθε περιοχή και σε κάθε ήπειρο. Προχωρούμε προς μια μεγάλη αύξηση της θερμοκρασίας από 3 έως 5 βαθμούς Κελσίου αυτόν τον αιώνα. Η επιστήμη είναι ξεκάθαρη: για να περιορίσει την άνοδο της θερμοκρασίας στους 1,5 βαθμούς Κελσίου πάνω από τα προ-βιομηχανικά επίπεδα, ο κόσμος πρέπει να μειώσει την παραγωγή ορυκτών καυσίμων κατά περίπου 6% κάθε χρόνο από τώρα έως το 2030. Αντιθέτως ο κόσμος πηγαίνει στην αντίθετη κατεύθυνση, προγραμματίζοντας ετήσια αύξηση 2%.
Η επίπτωση της επίθεσης στον πλανήτη μας, εμποδίζει τις προσπάθειές μας να εξαλείψουμε την φτώχεια και να εξαλείψουμε την επισιτιστική ανασφάλεια. Καθιστά επίσης το έργο μας για την ειρήνη ακόμη πιο δύσκολο, καθώς οι διαταραχές οδηγούν σε αστάθεια, μετακινήσεις πληθυσμών και σύγκρουση. Δεν είναι τυχαίο ότι το 70% των πιο ευάλωτων στο κλίμα χωρών είναι επίσης από τις πιο ευάλωτες πολιτικά και οικονομικά.
Δεν είναι τυχαίο ότι από τις 15 χώρες που είναι πιο ευαίσθητες σε κλιματικούς κινδύνους, οκτώ φιλοξενούν ειρηνευτική ή ειδική πολιτική αποστολή των Ηνωμένων Εθνών. Όπως πάντα, οι επιπτώσεις επηρεάζουν περισσότερο τους πιο ευάλωτους ανθρώπους του κόσμου. Όσοι έχουν συμβάλλει ελάχιστα στην δημιουργία του προβλήματος υποφέρουν περισσότερο. Ακόμη και στον ανεπτυγμένο κόσμο, οι περιθωριοποιημένοι είναι τα πρώτα θύματα καταστροφών και οι τελευταίοι που ανακάμπτουν.
Ας είμαστε σαφείς: οι ανθρώπινες δραστηριότητες βρίσκονται στην ρίζα της πορείας μας προς το χάος. Αλλά αυτό σημαίνει ότι η ανθρώπινη δράση μπορεί να βοηθήσει στην επίλυσή τους. Η ειρήνη με την φύση είναι το καθοριστικό καθήκον του 21ου αιώνα. Πρέπει να είναι η κορυφαία, η σημαντικότερη προτεραιότητα για όλους, παντού.
Σε αυτό το πλαίσιο, η ανάκαμψη από την πανδημία είναι μια ευκαιρία. Μπορούμε να δούμε ακτίνες ελπίδας με την μορφή του εμβολίου. Αλλά δεν υπάρχει εμβόλιο για τον πλανήτη. Η φύση χρειάζεται διάσωση. Ξεπερνώντας την πανδημία, μπορούμε επίσης να αποτρέψουμε την καταστροφή του κλίματος και να αποκαταστήσουμε τον πλανήτη μας. Αυτό είναι μια επική δοκιμασία για την πολιτική. Αλλά τελικώς πρόκειται για μια ηθική δοκιμασία.
Τα τρισεκατομμύρια δολάρια που απαιτούνται για την ανάρρωση από τον COVID είναι χρήματα που δανειζόμαστε από τις μελλοντικές γενιές. Και την παραμικρή δεκάρα. Δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτούς τους πόρους για να κλειδώσουμε τις πολιτικές που τις επιβαρύνουν με ένα τεράστιο χρέος σε έναν κατεστραμμένο πλανήτη. Ήλθε η ώρα να πατήσετε τον “πράσινο διακόπτη”. Έχουμε την ευκαιρία όχι απλώς να επαναφέρουμε την παγκόσμια οικονομία αλλά και να την μεταμορφώσουμε. Μια βιώσιμη οικονομία που θα βασίζεται σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας, καθαρότερες υποδομές και ένα ανθεκτικό μέλλον. Ένας κόσμος χωρίς αποκλεισμούς θα βοηθήσει να διασφαλιστεί ότι οι άνθρωποι μπορούν να απολαμβάνουν καλύτερη υγεία και τον πλήρη σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους και να ζουν με αξιοπρέπεια σε έναν υγιή πλανήτη.
Συνεχίζεται.
*Ο Σπύρος Μαργέτης είναι καθηγητής πυρηνικής φυσικής στο Πανεπιστήμιο ΚΕΝΤ του Οχάιο.
“«Από της Τρίκορφης Βαράσοβας, τα ύψη σαν από πύργου δώμα, δέσποινα η Σελήνη, στα ολόστρωτα νερά την όψη της θα σκύψει»(Κωστής Παλαμάς)
Η εξαντλητική χρήση των συμβατικών μορφών ενέργειας σε συνδυασμό με την περιβαλλοντική υποβάθμιση και την κλιματική αλλαγή, έχουν στρέψει τις σύγχρονες κοινωνίες σε αναζήτηση ήπιων και εναλλακτικών μορφών ενέργειας. Στο πλαίσιο της απαραίτητης μετάβασης στο μοντέλο της πράσινης οικονομίας, η χρήση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) προκύπτει ως αναγκαία συνθήκη.
Κυρίαρχη θέση στις ΑΠΕ, ιδίως σε μια χώρα με τα γεωγραφικά, μορφολογικά και κλιματικά χαρακτηριστικά της Ελλάδας, κατέχει η Αιολική Ενέργεια. Η αξιοποίηση της Αιολικής Ενέργειας σύμφωνα με τους ειδικούς, μπορεί να αποτελέσει αξιόπιστη λύση στο ζήτημα της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.
Βέβαια, βασική αρχή για την εγκατάσταση και λειτουργία των Αιολικών Πάρκων αποτελεί η απόλυτη προστασία περιβαλλοντικά ευαίσθητων περιοχών. Σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να γίνει ανεκτή η εγκατάσταση ενός Αιολικού Πάρκου που προκαλεί μεγαλύτερα περιβαλλοντικά προβλήματα από αυτά που καλείται να αντιμετωπίσει.
Στο πλαίσιο αυτό η πρόσφατη έκδοση από την ΡΑΕ Βεβαίωσης Παραγωγού που αφορά σε σχετικό αίτημα εγκατάστασης Αιολικού Σταθμού Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΣΠΗΕ) στο όρος Βαράσοβα, προκαλεί έντονη ανησυχία στους φορείς και τους κατοίκους της περιοχής.
Όπως επισημαίνει σε σχετική ανακοίνωσή του ο Φορέας Διαχείρισης Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου «η Βαράσοβα Αιτωλοακαρνανίας σύμφωνα με την ΚΥΑ 22306 ΦΕΚ 477Δ’/31-05-2006 εντάσσεται στις περιοχές Προστασίας της Φύσης( ΠΦ 2Θ) του Εθνικού Πάρκου Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου και στις οποίες δεν επιτρέπεται η ίδρυση και λειτουργία Α.Π.Ε.» και επιπροσθέτως
«…βρίσκεται εντός του Δικτύου Natura 2000 και συγκεκριμένα εντός ζώνης ΤΚΣ «Τόποι Κοινοτικής Σημασίας» (Sites of Community Importance – SCI), όπως ορίζονται στην Οδηγία 92/43/ΕΟΚ. Στην ζώνη αυτή εντοπίζονται σημαντικοί τύποι οικοτόπων όπως Ψευδομακκί ( 5350) , Φρύγανα με SarcopoteriumSpinosum ( 5420), Ασβεστολιθικά βραχώδη πρανή με χασμοφυτική βλάστηση ( 8210) , Δάση Αριάς (9340) ενώ το όρος αποτελεί χώρο τροφοληψίας για σημαντικά και σπάνια πτηνά όπως το όρνιο, ο μαυρόγυπας, κι ο χρυσαετός ο οποίος και αναπαράγεται στην περιοχή».
Επιπροσθέτως, η Βαράσοβα ή αλλιώς το «Άγιο Όρος Αιτωλίας» έχει ιδιαίτερη θρησκευτική αξία, καθώς κατά το Βυζάντιο ήταν πολλοί οι ασκητές που ζούσαν στις σπηλιές του και τα απομεινάρια από τα ξωκλήσια που έχτιζαν είναι ακόμη φανερά, ενώ διαθέτει ο πλήθος αναρριχητικών διαδρομών και είναι ιδιαίτερα δημοφιλής σε όσους ασχολούνται με τη συγκεκριμένη δραστηριότητα.
Πέραν των ανωτέρω, ανακύπτει κι ένα μείζον ζήτημα αισθητικής υποβάθμισης του τοπίου. Η Βαράσοβα βρίσκεται ανάμεσα στις πανέμορφες παραλίες του Κρυονερίου και της Κάτω Βασιλικής και είναι πλήρως ενταγμένη στο οικοσύστημα της περιοχής, με το καθρέφτισμά της στην λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου να αποτελεί διαχρονική πηγή έμπνευσης για τους ανθρώπους του πολιτισμού.
Δυστυχώς, η κυβέρνηση της ΝΔ με επανειλημμένες νομοθετικές πρωτοβουλίες το τελευταίο διάστημα, υποβαθμίζει συνειδητά το περιβάλλον και αφήνει περιθώρια χωροταξικών επεμβάσεων, ακόμη και εντός περιοχών natura.
Ας το βάλουν καλά στο μυαλό τους:
Η περιβαλλοντική υποβάθμιση της περιοχής του Μεσολογγίου και των όμορων περιοχών δεν θα γίνει ανεκτή.
Λέμε ναι στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας.
Λέμε όχι στην αυθαίρετη εγκατάσταση Αιολικών Πάρκων σε περιβαλλοντικά ευαίσθητες περιοχές και σε περιοχές υψηλής προστασίας.
Λέμε όχι στη δημιουργία Αιολικού Πάρκου στη Βαράσοβα.
Ζητούμε την επανεξέταση της σχετικής διοικητικής πράξης της ΡΑΕ.”
Αφορμή για το παρόν άρθρο είναι η από 1/3/2021 έκδοση της υπ΄αριθμ. 2200/2021 Βεβαίωσης παραγωγού από την Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (Ρ.Α.Ε.) για εγκατάσταση ανεμογεννητριών στην Βαράσοβα.
Η κλιματική αλλαγή θεωρείται μια από τις τρείς μεγαλύτερες απειλές για το μέλλον του πλανήτη. Προέρχεται από την ανεξέλεγκτη χρήση ορυκτών καυσίμων.
Σε παγκόσμιο επίπεδο γίνεται τεράστια προσπάθεια αντικατάστασης των ορυκτών καυσίμων με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (Α.Π.Ε.).
Είναι αυτονόητο ότι κανείς δεν έχει αντίρρηση στην χρήση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειες.
Η εγκατάσταση των Α.Π.Ε. είναι επίσης αυτονόητο ότι θα πρέπει να γίνεται σύμφωνα με τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας, σε αρμονία με το φυσικό περιβάλλον και με σεβασμό των τοπικών κοινωνιών.
Η επιχειρούμενη εγκατάσταση ανεμογεννητριών δεν πληροί τις παραπάνω προϋποθέσεις διότι :
Η Βαράσοβα, βρίσκεται εντός του Δικτύου Natura 2000 και συγκεκριμένα εντός ζώνης ΖΕΠ «Ζώνες Ειδικής Προστασίας» (Special Protection Areas – SPA) για την Ορνιθοπανίδα, όπως ορίζονται στην Οδηγία 79/409/EK «για τη διατήρηση των άγριων πτηνών», με κωδικό GR23100015- SPA, αλλά και εντός ζώνης ΤΚΣ «Τόποι Κοινοτικής Σημασίας» (Sites of Community Importance – SCI), όπως ορίζονται στην Οδηγία 92/43/ΕΟΚ.
Η Βαράσοβα βρίσκεται εντός ορίων του «Εθνικού Πάρκου Λιμνοθαλασσών Μεσολογγίου – Αιτωλικού, κάτω ρου και εκβολών ποταμών Αχελώου και Εύηνου και νήσων Εχινάδων». Είναι χαρακτηρισμένη ως «Ζώνη Προστασίας της Φύσης Π.Φ. 2Θ». Το καθεστώς προστασίας του πάρκου προσδιορίζεται από την KYA 22306 (ΦΕΚ 477Β’/31-05-2006) και, σύμφωνα με το Άρθρο 3 «Χρήσεις, δραστηριότητες, μέτρα, όροι και περιορισμοί προστασίας και διαχείρισης», δεν επιτρέπεται η εγκατάσταση αιολικών πάρκων.
Επίσης, η με αριθμό Α/Φ31/4261/170/10-03-1975 Υ.Α., που δημοσιεύτηκε στο Φ.Ε.Κ. 325/Β της 19ης-03-1975 αναφέρει σχετικά: «Χαρακτηρίζομεν ολόκληρον τον ορεινόν όγκον της Βαράσοβας από της θαλάσσης μέχρι της Εθνικής οδού Μεσολογγίου – Ναυπάκτου ως τόπον ιστορικόν και ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους διότι:
α) το όρος τούτο συνδέεται στενώς προς τους υπέρ της Εθνικής ανεξαρτησίας αγώνας
και β) αποτελεί εν των ωραιοτέρων ορέων της Ελλάδος και συνάπτεται κατά τρόπον αυτόχρημα εντυπωσιακόν προς την είσοδον του Κορινθιακού κόλπου, το τοπίον των Πατρών προς το οποίον παρουσιάζει αφάνταστον ποικιλίαν πλαστικών όγκων και χρωματικών εναλλαγών και τον ορίζοντα της ηρωικής πόλεως του Μεσολογγίου».
Οι Τοπικές Κοινότητες Γαλατά, Περιθωρίου, Άνω Βασιλικής και Κάτω Βασιλικής που βρίσκονται στους πρόποδες της Βαράσοβας καθώς και ο Δήμος Ναυπακτίας στον οποίο υπάγονται διοικητικά με ομόφωνες αποφάσεις τους είναι αντίθετες στο ενδεχόμενο τοποθέτησης ανεμογεννητριών στη Βαράσοβα και έχουν ήδη δρομολογήσει παρεμβάσεις ήπιας τουριστικής ανάπτυξης σεβόμενοι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της.
Η Βαράσοβα (Χαλκίς) έχει μια μακραίωνη ιστορική διαδρομή. Ευρήματα και αναφορές ξεκινούν από την Παλαιολιθική εποχή (Ανθρωπολογικό Μουσείο Πετραλώνων), συνεχίζουν στην Μυκηναϊκή περίοδο (Αγχίαλος Χαλκίς – Όμηρος) και καταλήγουν στη Βυζαντινή Περίοδο και την Τουρκοκρατία. Ο χαρακτηρισμός της Άγιο Όρος της Αιτωλοακαρνανίας είναι ενδεικτικός και οφείλεται στον μεγάλο πλήθος ναών, μονών και ασκηταριών που αποτέλεσαν κιβωτό της Ορθοδοξίας και του ‘Έθνους.
Η Βαράσοβα θεωρείται ένας από τους καλύτερους προορισμούς για αναρρίχηση, ορειβασία, πεζοπορία και άλλες αθλητικές δραστηριότητες (αλεξίπτωτο πλαγιάς κ.λ.π.).Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με τις δύο πανέμορφες παραλίες Κάτω Βασιλικής και Κρυονερίου, που βρίσκονται στους πρόποδές της δίνει προστιθέμενη τουριστική αξία στην ευρύτερη περιοχή.
Όσοι έχουμε περπατήσει κατά μήκος της λεπτής κορυφογραμμής της Βαράσοβας γνωρίζουμε καλά το πολύ μικρό εύρος της.
Συνεπώς οι παρεμβάσεις που απαιτείται να γίνουν για την τοποθέτηση ανεμογεννητριών θα προκαλέσουν τεράστιες αλλοιώσεις στο φυσικό περιβάλλον όχι μόνο αισθητικές αλλά και ικανές να δημιουργήσουν πλημύρες και κατολισθήσεις σε ακραία φαινόμενα με καταστροφικές συνέπειες στα χωριά και τους οικισμούς που βρίσκονται στους πρόποδές της.
Είναι προφανές για όλους τους παραπάνω λόγους ότι η επιχειρούμενη εγκατάσταση ανεμογεννητριών στην Βαράσοβα δεν πρέπει να πραγματοποιηθεί.
*Ο Φώτης Σκληρός είναι εκπαιδευτικός και μέλος του Μητρώου Στελεχών, μέλος της Γραμματείας Επιστημονικών Φορέων, μέλος του Τομέα Παιδείας, μέλος του Τομέα Επαγγελματικής Κατάρτισης και Δια Βίου Μάθησης της Ν.Δ.
Η πολιτεία, μέσω των θεσμοθετημένων οργάνων της, προγραμματίζει την αδειοδότηση τοποθέτησης ανεμογεννητριών στη Βαράσοβα. Ως Έλληνας πολίτης και ως κάτοικος της περιοχής έχω όχι μόνο το δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση να καταθέσω τις απόψεις μου για το θέμα. Πιστεύω πως, για μια σειρά από λόγους, δεν πρέπει να τοποθετηθούν ανεμογεννήτριες στη Βαράσοβα.
Κάθε λογικός άνθρωπος αναγνωρίζει ως κύρια χαρακτηριστικά των αποφάσεων κάθε ευνομούμενης πολιτείας τη σοβαρότητα, την αξιοπιστία, τη συνέχεια και τη συνέπεια. Στην προκειμένη περίπτωση, η πολιτεία έχει χαρακτηρίσει τη Βαράσοβα ως τόπο ιστορικό και ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, άρρηκτα δεμένο με τους αγώνες της Εθνικής Ανεξαρτησίας.
Συγκεκριμένα, η με αριθμό Α/Φ31/4261/170/10-03-1975 Υ.Α., που δημοσιεύτηκε στο Φ.Ε.Κ. 325/Β της 19ης-03-1975 αναφέρει σχετικά: «Χαρακτηρίζομεν ολόκληρον τον ορεινόν όγκον της Βαράσοβας από της θαλάσσης μέχρι της Εθνικής οδού Μεσολογγίου – Ναυπάκτου ως τόπον ιστορικόν και ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους διότι: α) το όρος τούτο συνδέεται στενώς προς τους υπέρ της Εθνικής ανεξαρτησίας αγώνας και β) αποτελεί εν των ωραιοτέρων ορέων της Ελλάδος και συνάπτεται κατά τρόπον αυτόχρημα εντυπωσιακόν προς την είσοδον του Κορινθιακού κόλπου, το τοπίον των Πατρών προς το οποίον παρουσιάζει αφάνταστον ποικιλίαν πλαστικών όγκων και χρωματικών εναλλαγών και τον ορίζοντα της ηρωικής πόλεως του Μεσολογγίου».
Η εν λόγω περιοχή βρίσκεται εντός ορίων του «Εθνικού Πάρκου Λιμνοθαλασσών Μεσολογγίου – Αιτωλικού, κάτω ρου και εκβολών ποταμών Αχελώου και Εύηνου και νήσων Εχινάδων». Είναι χαρακτηρισμένη ως «Ζώνη Προστασίας της Φύσης Π.Φ. 2Θ». Το καθεστώς προστασίας του πάρκου προσδιορίζεται από την KYA 22306 (ΦΕΚ 477Β’/31-05-2006) και, σύμφωνα με το Άρθρο 3 «Χρήσεις, δραστηριότητες, μέτρα, όροι και περιορισμοί προστασίας και διαχείρισης», δεν επιτρέπεται η εγκατάσταση αιολικών πάρκων.
Το όρος Βαράσοβα, βρίσκεται εντός του Δικτύου Natura 2000 και συγκεκριμένα εντός ζώνης ΖΕΠ «Ζώνες Ειδικής Προστασίας» (Special Protection Areas – SPA) για την Ορνιθοπανίδα, όπως ορίζονται στην Οδηγία 79/409/EK «για τη διατήρηση των άγριων πτηνών», με κωδικό GR23100015- SPA, αλλά και εντός ζώνης ΤΚΣ «Τόποι Κοινοτικής Σημασίας» (Sites of Community Importance – SCI), όπως ορίζονται στην Οδηγία 92/43/ΕΟΚ.
Πιθανή αδειοδότηση τοποθέτησης ανεμογεννητριών στη Βαράσοβα, θα αναιρέσει τα χαρακτηριστικά της σοβαρότητας, της αξιοπιστίας της συνέχειας και της συνέπειας από τις αποφάσεις των οργάνων της Πολιτείας και θα μειώσει το κύρος της στα μάτια των πολιτών.
Η Βαράσοβα στη διάρκεια των Βυζαντινών Χρόνων και της Τουρκοκρατίας, με τις πολλές εκκλησίες, τα μοναστήρια και τα ασκηταριά των μοναχών, ήταν το «Ιερό Βουνό», ο «Άθως» της Δυτικής Στερεάς Ελλάδας. Ο Γάλλος περιηγητής Bazin, που πέρασε από την περιοχή το 1865, γράφει, μεταξύ των άλλων, για τη Βαράσοβα: «Οι ποιμένες που την ηρεύνησαν ανεύρον εις τας κλιτύας και τας φαράγγας της 72 εκκλησίας και μοναστήρια …»
Στις βουνοπλαγιές της Βαράσοβας, η οποία κατά τους μεσοβυζαντινούς χρόνους (9ος – 12ος αι.) παρουσίασε μοναστική άνθηση, σώζονται σήμερα απομεινάρια των ναών:
α. Άγιος Δημήτριος: Γράφει γι’ αυτόν, μεταξύ των άλλων, στη «Βυζαντινή Αιτωλοακαρνανία» ο αείμνηστος καθηγητής Βυζαντινής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Αθανάσιος Παλιούρας, που είχε αφιερώσει τη ζωή του στη μελέτη, αναστύλωση και προβολή των ναών, των εξωκλησιών και των ασκηταριών της Βαράσοβας: «Μισοκατεστραμμένος ναός, πάνω από το χωριό Κάτω Βασιλική, σε χαμηλό λοφίσκο ανατολικά της άγριας Βαράσοβας. Ο Ορλάνδος που μελέτησε το μνημείο το 1935 το τοποθετεί στα τέλη του 10ου ή στις αρχές του 11ου αιώνα. Αποτελεί μεταβατικό τύπο μεταξύ του ελεύθερου και του εγγεγραμμένου τρίκογχου ναού. … Οι τοίχοι του, που σώζονται μέχρι το ύψος των 4 μέτρων, είναι κατασκευασμένοι με πελεκητές γκριζοπράσινε πέτρες … Η αρχιτεκτονική του μνημείου είναι θαυμάσια, γιατί αποτελεί μια ισορροπημένη σύνθεση που δείχνει τις ικανότητες του αρχιτέκτονα και των μαστόρων».
β. Άγιοι Πατέρες: Στη βορειοδυτική πλευρά της Βαράσοβας, νοτιοδυτικά του χωριού Άνω Βασιλική, συναντά ο επισκέπτης μια σειρά από σπήλαια, που ξεχωρίζουν και από μακρινή απόσταση. Στο εσωτερικό ενός από αυτά τα σπήλαια σώζονται τα ερείπια του ασκηταριού των Αγίων Πατέρων. «Προ του σπηλαίου σώζονται τα ερείπια κεραμοσκεπούς κτίσματος, προφανώς δεξαμενής, εκτιμένου δια σειρών πλίνθων και λίθων. Εσωτερικώς διατηρούνται λείψανα επιχρίσματος. Εντός του σπηλαίου υψούνται ερείπια τοίχων εκ σειρών μη ορθογωνισμένων λίθων και πλίνθων, πάχους 0,025 – 0,030 μ.», έγραψε ο Παναγιώτης Βοκοτόπουλος. Το σπήλαιο ήταν ζωγραφισμένο, αλλά τα περισσότερα επιχρίσματα καταστράφηκαν, εξαιτίας της πολύχρονης εγκατάλειψης. Σήμερα σώζονται τέσσερις παραστάσεις που παρουσιάζουν μεγάλες φθορές, αλλά και πολύ μεγάλο εικονογραφικό ενδιαφέρον: της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, της Πεντηκοστής, της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού και κεφάλι αγίου σε υπερφυσικό μέγεθος. Ο Αθανάσιος Παλιούρας, που μελέτησε σχολαστικά τις τοιχογραφίες αυτές, υποστηρίζει πως η εικονογράφηση του σπηλαίου έγινε την πρώιμη μεταεικονομαχική περίοδο, το πιθανότερο τον 10ο με 11ο αιώνα.
γ. Άγιος Νικόλαος Κάτω Βασιλικής: Μοναστηριακό συγκρότημα φρουριακού χαρακτήρα, με διαρκή ζωή δέκα περίπου αιώνων (9ος – 18ος αι.). Τμήμα του μικρού ναού, που βρίσκεται μέσα στο σπήλαιο, έχει αναστυλωθεί. Νότια του ναού υπάρχει μικρότερο σπήλαιο, που χρησίμευε ως εστία – μαγειρείο. Αυτή η σπηλιά επικοινωνούσε με την τράπεζα του μοναστηριού, της οποία σώζονται τα αρχιτεκτονικά λείψανα. Εκτός από την εστία, η ανασκαφική έρευνα έφερες στο φως, στη ΒΑ γωνία του σπηλαίου, μια εντυπωσιακή κατασκευή που ταυτίζεται με τον φούρνο του μοναστηριού. Στα ΒΑ της εσωτερικής αυλής αποκαλύφθηκε ορθογώνια δεξαμενή, στην οποία απέρρεαν με σύστημα ξύλινων αγωγών τα νερά που συγκεντρώνονταν από τις στέγες των κελιών και από τις σχισμές της βραχοσκεπής. Ένα άλλο, μικρότερο όμως, σπήλαιο χρησίμευε ως ησυχαστήριο για περισσότερη άσκηση κι άλλοτε ως καταφύγιο στις περιπτώσεις των επιδρομών. Στην οροφή της βραχοσκεπής διακρίνει ο επισκέπτης την «εγκλείστρα», ένα μικρό σπήλαιο πάνω από το μεγάλο, στο οποίο ο «έγκλειστος» ανέβαινε με ξύλινη σκάλα. Στον απομονωμένο αυτό χώρο παρέμεινε εβδομάδες, μήνες, ίσως και χρόνια, μελετώντας, προσευχόμενος ή διαβάζοντας και γράφοντας κάποιο ασκητικό κείμενο. Στον ελλαδικό χώρο είναι η μοναδική. Μια ανάλογη, του Αγίου Νεοφύτου, εντοπίστηκε στην Πάφο της Κύπρου και άλλες τρεις στην Αίγυπτο και την Παλαιστίνη.
δ. Άγιος Πέτρος: «Ηρειπωμένος μονόχωρος δρομικός ναός μετά τριπλεύρου αψίδος, επί της δυτικής κλιτύος της Βαράσοβας. Το μνημείον είναι εκτισμένον δια σειρών αδρομερώς λελαξευμένων ασβεστολίθων, μεταξύ των οποίων παρεντίθενται μοναί, ή ενίοτε, διπλαί στρώσεις εκ τεμαχίων πλίνθων, πάχους 0,02 – 0,025μ. … Ο νότιος και ανατολικός τοίχος διατηρούνται μέχρι ύψους 2,40 μ. περίπου ενώ το ανατολικόν άκρον του βορείου τοίχου μέχρι ύψους 2 μ., ενώ των λοιπών τοίχων σώζονται μόνον τα θεμέλια. Το μνημείον έχει μήκος 8,05 μ. άνευ της αψίδος και πλάτος 4,85 μ. … Ο ναός περικλείεται εντός περιβόλου διαστάσεων 15 Χ 24 μ. Το μνημείον ανάγεται πιθανότατα εις τους υστάτους βυζαντινούς χρόνους», έγραψε πριν από κάποια χρόνια ο Παναγιώτης Βοκοτόπουλος, που αφιέρωσε τη ζωή του στην έρευνα και ανάδειξη της βυζαντινής τέχνης.
Η τοπική παράδοση αναφέρει πως το μοναστήρι αυτό ήταν διώροφο και είχε 62 κελιά. Τη βραδιά μάλιστα της Εξόδου των πολιορκημένων Μεσολογγιτών μια ομάδα Εξοδιτών κατέφυγε στο μοναστήρι. Οι καλόγεροι τους φρόντισαν. Κατέφτασαν όμως οι Τούρκοι και τους επεφύλαξαν παραδειγματική τιμωρία. Κρέμασαν όλους τους καλόγερους στα δυο πλατάνια που υπήρχαν κοντά στην πηγή νερού κι έκαψαν το μοναστήρι. Ακόμα, στην παρακείμενη τοποθεσία «Χαλιάδες», ΒΑ του μοναστηριού, σώζονται ερείπια πύργου, που χρησίμευε ως παρατηρητήριο και καταφύγιο των μοναχών.
ε. Στη νοτιοδυτική πλευρά της Βαράσοβας και σε μικρή απόσταση ανατολικά του Αγίου Πέτρου, σώζονται μέσα σε σπηλιά τα ερείπια κι άλλου μικρού ναού (8 Χ 3,8 μ.), αφιερωμένου στον Άγιο Νικόλαο, που χρησιμοποιήθηκε ως ασκηταριό στη διάρκεια των Βυζαντινών Χρόνων και της Τουρκοκρατίας. Στο άνοιγμα της σπηλιάς δεσπόζει η Αγία Τράπεζα, ενώ στο βάθος υπάρχει δεξαμενή βρόχινου νερού. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, στη σπηλιά αυτή τα χρόνια της τουρκικής σκλαβιάς λειτουργούσε κρυφό σχολειό. Αναφέρεται μάλιστα και σχετικό περιστατικό.
στ. Στο διάσελο της Βαράσοβας, νοτιοανατολικά του πηγαδιού, σώζονται τα ερείπια της Παναγούλας, ενός μικρού ναού, αφιερωμένου στην Παναγία. Όλοι οι ναοί, τα ξωκλήσια, οι σκήτες και τα μοναστήρια της Βαράσοβας επικοινωνούσαν με δίκτυο μονοπατιών.
Απομεινάρια της αγχιάλου Χαλκίδος, οι πολίτες της οποίας συμμετείχαν στην Τρωική εκστρατεία με δύο επανδρωμένα πλοία, σώζονται μέχρι σήμερα σε ένα μακρόστενο οροπέδιο στα ανατολικά της Βαράσοβας.
Στην κορυφή της έβοσκε τα κατσίκια του ο Τίτορμος ο Αιτωλός, που νίκησε στην άρση βαρών τον περίφημο ολυμπιονίκη Μίλωνα από τον Κρότωνα της Κάτω Ιταλίας.
Τέλος, στη θέση «Σκάλα του Μαυρομμάτη», εκεί όπου η Βαράσοβα συναντά τον Εύηνο, κοντά στο χωριό Περιθώρι του Δήμου Ναυπακτίας, στις 5 Μαρτίου του 1821 σημειώθηκε η πρώτη επαναστατική ενέργεια των σκλαβωμένων Ελλήνων ενάντια στους Οθωμανούς κατακτητές, σε ολόκληρη την Αιτωλοακαρνανία.
Προκύπτει από τις προηγούμενες αναφορές στα χριστιανικά και ιστορικά μνημεία πως φρόντισαν οι πρόγονοί μας με τη δράση τους και τα έργα τους, λαϊκοί και κληρικοί, να αφήσουν ανεξίτηλα χαραγμένα τα σημάδια της πολιτιστικής τους ταυτότητας στις βουνοπλαγιές της Βαράσοβας, πλούσια κι αντιπροσωπευτική παρακαταθήκη της εθνικής μας κληρονομιάς, προϋποθέσεις ανάπτυξης και προόδου.
Αναλογίζομαι, σε περίπτωση τοποθέτησής τους, τι θα σκέφτεται ο πολίτης μετά από πενήντα και εκατό χρόνια, όταν περπατώντας στη Βαράσοβα, θα αντικρίζει τα κουφάρια των ανεμογεννητριών και τα υπολείμματα των θεμελιώσεών τους.
Αμείλικτα προβάλλουν τα ερωτήματα: Με ποιο δικαίωμα θα καταστρέψουμε με τις παρεμβάσεις μας τα θεοβάδιστα μονοπάτια του βουνού, στα οποία περπάτησαν προσωπικότητες σαν τον Απόκαυκο; Με ποιο δικαίωμα θα προσβάλλουμε τις πηγές έμπνευσης και δημιουργίας ποιητών διαμετρήματος Κωστή Παλαμά και Μιλτιάδη Μαλακάση, συγγραφέων, λαογράφων και ζωγράφων;
Ας μη διαφεύγει της προσοχής μας πως «χρωστάμε και σε όσους … θα ’ρθούνε, θα περάσουν. Κριτές θα μας δικάσουν οι αγέννητοι, οι νεκροί», όπως λέει κι ο Παλαμάς.
«Αυτά, και δέκα χιλιάδες τάλαρα να σας δώσουνε, να μην το καταδεχτείτε να βγουν από την πατρίδα μας. Γι’ αυτά επολεμήσαμε», είχε πει ο στρατηγός Μακρυγιάννης στους στρατιώτες του, προσπαθώντας να καλλιεργήσει στην ψυχή και στο πνεύμα τους τα χαρακτηριστικά του ελληνικού έθνους, καθώς και τον σεβασμό και την ανάγκη προστασίας της πολιτιστικής μας ταυτότητας, της εθνικής μας κληρονομιάς.
ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΥΙΟΘΕΤΗΣΕ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Η δυνατότητα συνεργασίας μικρών παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας (από ανανεώσιμες πηγές) και η κοινή υποβολή αιτήματος προς τον ΑΔΜΗΕ για κατασκευή νέων Υποσταθμών, παρέχεται πλέον από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
«Πρόκειται για μία πολύ σημαντική εξέλιξη, τόσο για την περιοχή μας, όσο και γενικότερα για όλη τη χώρα, που μάλιστα ήρθε μετά από σχετική πρόταση που είχε καταθέσει ο Περιφερειάρχης, Νεκτάριος Φαρμάκης, προς το Υπουργείο» αναφέρει ο Αντιπεριφερειάρχης Ενέργειας, Περιβάλλοντος, Φυσικών Πόρων και Χωροταξίας. Λάμπρος Δημητρογιάννης, τονίζοντας πως μέσα από αυτόν τον τρόπο παρέχεται πλέον η δυνατότητα σε παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας (ιδίως μέσω φωτοβολταϊκών) να ενταχθούν στο σύστημα, κάτι που δεν μπορούσε να γίνει μέχρι τώρα, λόγω του κορεσμού των δικτύων μέσης τάσης.
«Οι παραγωγοί ΑΠΕ θα μπορούν συνεργαζόμενοι πλέον, να αιτούνται τη δημιουργία νέων υποσταθμών, δηλαδή την αύξηση και ενίσχυση του δικτύου, αντί να παραμένουν εκτός συστήματος και σε δυσχερή θέση, έχοντας μάλιστα ήδη επενδύσει αρκετά χρήματα» προσθέτει ο κ. Δημητρογιάννης, εκφράζοντας την ικανοποίησή του για το γεγονός πως το Υπουργείο αποδέχτηκε την πρόταση του Περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας.
Σημειώνεται ότι η επιστολή του κ. Φαρμάκη προς τον Υφυπουργό Περιβάλλοντος, Γεράσιμο Θωμά και τη Γενική Γραμματέα Ενέργειας και Ορυκτών Πόρων, Αλεξάνδρα Σδούκου, από τις 21 Ιανουαρίου 2020 ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής:
«Πλήθος ενδιαφερόμενων παραγωγών Α.Π.Ε δεν μπορούν να υλοποιήσουν τις επενδυτικές τους προθέσεις, έχοντας παράλληλα ήδη προβεί σε μεγάλα λειτουργικά έξοδα, ιδίως σε μια περιοχή όπως της Δυτικής Ελλάδας όπου τα ενεργειακά έργα είναι ύψιστης σημασίας. Για να επιλυθεί το παραπάνω ζήτημα, κατόπιν ωρίμου σκέψεως και μελέτης, προτείνουμε την τροποποίηση του 8 Ν. 3468/2006, και πιο συγκεκριμένα της παραγράφου 4 του άρθρου 8 ως εξής: « Για το Διασυνδεδεμένο Σύστημα και το Δίκτυο της ηπειρωτικής χώρας, τα αιτήματα χορήγησης Προσφοράς Σύνδεσης για σταθμούς ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ ισχύος έως και 8 MW υποβάλλονται από τους ενδιαφερόμενους στον Διαχειριστή του Δικτύου (ΔΕΔΔΗΕ Α.Ε.) ενώ τα αιτήματα για σταθμούς ισχύος άνω των 8 MW υποβάλλονται από τους ενδιαφερόμενους στον Διαχειριστή του Συστήματος (ΑΔΜΗΕ Α.Ε.). Οι Διαχειριστές του Συστήματος και του Δικτύου, συνεργαζόμενοι όπου αυτό απαιτείται, χορηγούν τις σχετικές Προσφορές Σύνδεσης σε σταθμούς που συνδέονται στο Σύστημα και το Δίκτυο αντίστοιχα, παρέχοντας συνολικά τη βέλτιστη τεχνοοικονομικά λύση σε συνδυασμό με την ορθολογική ανάπτυξη του Συστήματος και του Δικτύου. Είναι δυνατή η υποβολή κοινού αιτήματος για χορήγηση Προσφοράς Σύνδεσης στην ΑΔΜΗΕ Α.Ε. που αφορά σε περισσότερους σταθμούς των άρθρων 3 και 4, όταν η συνολική ισχύς αυτών ξεπερνά το όριο των 8 MW, εφόσον η σύνδεση γίνεται μέσω νέου αποκλειστικού δικτύου και κατασκευή νέου υποσταθμού μέσης τάσης προς υψηλή».
