Αποχαιρετούμε με θλίψη τον Βασίλη Πάικο.
Τον εξαίρετο δημοσιογράφο με τη δυσεύρετη ευρυμάθεια.
Τον σύντροφο και αγωνιστή της Αριστεράς από τα χρόνια του αντιδικτατορικού αγώνα.
Τον δάσκαλο εκατοντάδων παιδιών που δίπλα του έγιναν δημοσιογράφοι.
Τον ακέραιο και ευγενή άνθρωπο. pic.twitter.com/u1aIYs18iw
Τα συλλυπητήριά του στην οικογένεια του Βασίλη Πάικου εξέφρασε με μήνυμά του ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης σημειώνοντας: “Γνώριζα προσωπικά τον Βασίλη Πάικο.
Αν και πολιτικά διαφωνούσαμε, εκτιμούσα πάντα το ήθος, τη μετριοπάθεια, και κυρίως την ευγένεια με την οποία άσκησε το λειτούργημα της δημοσιογραφίας.
Στην οικογένεια και τους οικείους του θέλω να εκφράσω τα πιο ειλικρινή μου συλλυπητήρια.”
Γνώριζα προσωπικά τον Βασίλη Πάικο. Αν και πολιτικά διαφωνούσαμε, εκτιμούσα πάντα το ήθος, τη μετριοπάθεια, και κυρίως την ευγένεια με την οποία άσκησε το λειτούργημα της δημοσιογραφίας. Στην οικογένεια και τους οικείους του θέλω να εκφράσω τα πιο ειλικρινή μου συλλυπητήρια.
Ο Βασίλης Πάικος πέθανε σήμερα το απόγευμα. Έχασε την πολύμηνη μάχη που έδωσε με το θάνατο. Αποχαιρετούμε ένα φίλο, ένα σύντροφο κι ένα δάσκαλο. Ο Βασίλης υπήρξε ακέραιος άνθρωπος, με ευγένεια χαρακτήρα, μόρφωση, προσήλωση στις αρχές της δημοσιογραφικής δεοντολογίας, σεβασμό στον αναγνώστη – πολίτη.
Από τα νεανικά του χρόνια, ζυμώθηκε στους δημοκρατικούς αγώνες, αγωνιστής κατά της δικτατορίας, μάχιμος δημοσιογράφος, δάσκαλος πολλών δημοσιογράφων, αν και βέβαια για την εξέλιξη ορισμένων δεν είχε καμία ευθύνη.
Στα περίπου 50 χρόνια δημοσιογραφικής σταδιοδρομίας, ο Βασίλης παρέμενε ουσιαστικά σύγχρονος, πιάνοντας το σφυγμό της εποχής χωρίς να κάνει εκπτώσεις από τις αξίες του. Σταθερός στο χώρο της Ανανεωτικής Αριστεράς, με ευρύτητα πνεύματος, συνέβαλλε στη διαμόρφωση του δημόσιου χώρου της αριστερής διακυβέρνησης στη χώρα μας και τον υπερασπίστηκε απέναντι στις κραυγές του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου.
Η απώλειά του σήμερα καθίσταται ακόμα πιο οδυνηρή μέσα στο ζόφο της εποχής, της κατευθυνόμενης παραπληροφόρησης και των fakenews. Αποχαιρετούμε ένα ενεργό πολίτη – δημοσιογράφο, έναν ακριβό σύντροφο που μέχρι την τελευταία στιγμή της ενεργού παρουσίας του έδινε το «παρών» από τις στήλες της Κυριακάτικης Αυγής και τη συχνότητα του Αθήνα 984.
Η κηδεία του θα γίνει τη Δευτέρα στο νεκροταφείο Ζωγράφου, σε περιορισμένο κύκλο συγγενών λόγω του κορονοϊού. Σε καλύτερες στιγμές θα μπορέσουμε να τον τιμήσουμε όλοι όσοι συμμεριστήκαμε κοινές αγωνίες, αξίες, χαρές και λύπες.
Αν κανείς γνωρίσει σήμερα τον Βασίλη Αρτίκο, θα αργήσει πολύ να καταλάβει (αν κάποιος φυσικά δεν του το «σφυρίξει»), ότι αυτός ο άνθρωπος που μόλις γνώρισε είναι επιστήμονας και μάλιστα οικονομολόγος. Κι αυτό γιατί ο Βασίλης έμαθε να μην κρατάει τα προσχήματα, να μην υπηρετεί συμβάσεις… Να κρατάει μόνο ένα μέτρο… Το μέτρο της ανοιχτής και ελεύθερης ματιάς του. Ζει για να παθιάζεται και να κοιτάει τον κόσμο με μια διαρκή ταλάντωση της ίριδας, σαν να ήρθε στον κόσμο όχι για να παίξει ανάμεσα στα όρια του ορίζοντα, αλλά για να τον μεγαλώσει με το συναίσθημά του και να τον βαθύνει με το βλέμμα του.
Ο Βασίλης Αρτίκος γεννήθηκε το 1958 στη Γαβαλού Μεσολογγίου. Σπούδασε οικονομικές επιστήμες και εργάσθηκε ως οικονομολόγος και έκτακτος καθηγητής στα Τ.Ε.Ι. Μεσολογγίου επί σειρά ετών. Παράλληλα ασχολήθηκε με τη φωτογραφία ως ερασιτέχνης φωτογράφος, ώσπου αυτή η τέχνη τον κέρδισε και πλέον ασχολείται αποκλειστικά και επαγγελματικά.
Έχει κάνει μία μεγάλη σειρά από εκθέσεις στο εξωτερικό και στην Ελλάδα και έχει εκδώσει έξι (6) φωτογραφικά λευκώματα.
Ζει μεταξύ Μεσολογγίου και Αθήνας, όπου διοργανώνει εργαστήρια φωτογραφίας τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό (Αιθιοπία, Ινδία, κ.α.).
Τέλος έχει ιδρύσει το Φεστιβάλ Φωτογραφίας Μεσολογγίου, το οποίο αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής του στο Μεσολόγγι.
Βασίλης Αρτίκος: «Το βλέμμα των ειδώλων»
Λ.Τ. Για όλα τα πράγματα υπάρχει πάντα η πρώτη φορά κι αυτή την πρώτη φορά, όσα κι αν φέρει μετέπειτα ο χρόνος, πάντα η μνήμη την κρατάει ζωντανή. Ποια ήταν η δική σου «πρώτη φορά» Βασίλη ή για να το πω καλύτερα, τι ήταν εκείνο που σε έκανε να βάλεις το βιζιτέρ μιας μηχανής ανάμεσα στο βλέμμα σου και τον κόσμο;
Β.Α. Η πρώτη μου φορά δεν ήταν η φωτογραφία, Λευτέρη. Από μικρό παιδί μου άρεσε να φτιάχνω εικόνες-σχεδίες με το μυαλό μου και να ταξιδεύω μ’ αυτές στους μέσα και έξω μου βυθούς. Ήμουν ένας αθεράπευτος εικονολάτρης ή αλλιώς «ματάκιας», όπως θα έλεγε ένας φίλος μου στο καφενείο. Έχω περάσει ατέλειωτες ώρες στο παράθυρο του σπιτιού μου να γεμίζω το κάδρο του ορίζοντα με όγκους και κατασκευές ιδανικές και αυθαίρετες. Επιχειρούσα μια άυλη σκηνοθεσία χωρίς να υπάρχει καμιά άλλη σκέψη ή φιλοδοξία πίσω από αυτό. Για την ευχαρίστησή μου μόνο.
Λ.Τ. Η οικογένειά σου Βασίλη σε ενθάρρυνε σε αυτές σου τις ανησυχίες; Ποιο ήταν το περιβάλλον που μεγάλωσες;
Β.Α. Είμαι παιδί μιας οικογένειας που με δυσκολία τα «έφερνε βόλτα» εκείνα τα χρόνια. Μπορεί να μην είχαμε πολλά, είχα όμως έναν πατέρα που αγαπούσε πολύ τα βιβλία. Κι απ’ αυτά στο σπίτι υπήρχαν μπόλικα. Πρώτος μου δάσκαλος στην τέχνη: η «Εγκυκλοπαίδεια του Ηλίου». Μια εγκυκλοπαίδεια γεμάτη με γκραβούρες και φωτογραφίες. Με θυμάμαι ώρες ατέλειωτες να κάθομαι και να κοιτάζω όλο αυτό το «θησαυρό» των παιδικών μου χρόνων και να χάνομαι, όπως ο δύτης στο βυθό του. Έτσι, σιγά – σιγά, όπως συμβαίνει με τις πιο βαθιές επιθυμίες, και με μοναδικό εργαλείο μερικές κηρομπογιές άρχισα να ζωγραφίζω τις εικόνες που «έβλεπα». Ήταν μια διαδικασία όλη αυτή αυστηρά ιδιωτική, ένας τόπος δικός μου, που ευτυχώς τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας το σέβονταν και το ενθάρρυναν.
Κάποια στιγμή μάς επισκέφθηκε στο σπίτι ένας αγιογράφος, οπότε ο πατέρας μου του έδειξε κάποια από αυτά που ζωγράφιζα. Κυρίως αγιογραφίες, γεγονός που το ευνοούσε και το περιβάλλον του σπιτιού, ως παπαδοπαίδι που ήμουν. Να υπογραμμίσω εδώ, ότι οι εικόνες στην εκκλησία της Γαβαλούς, στην Αγία Φωτεινή, στην οποία λειτουργούσε ο ιερέας πατέρας μου ήταν και είναι ζωγραφισμένες από τον Φώτη Κόντογλου, οπότε, όπως μπορείς να αντιληφθείς, η επιρροή τους μέσα μου ήταν σημαντική. Αυτές διαμόρφωσαν από κείνα τα χρόνια μέσα μου μια αισθητική αφαιρετική με έντονους όμως συμβολισμούς.
Όσο μεγάλωνα, το μάτι μου και το χέρι μου δούλευαν σχεδόν ερήμην μου την τεχνική και όλο και γινόμουν καλύτερος. Φοιτητής πια στη Θεσσαλονίκη, συνειδητοποίησα ότι αυτό το χάρισμά μου θα μπορούσε ίσως και να με ζήσει. Άρχισα λοιπόν να συχνάζω σε γνωστά εργαστήρια ζωγραφικής και κοιτούσα με λαίμαργα μάτια γνωστούς ζωγράφους της συμπρωτεύουσας να δουλεύουν. Τα καλοκαίρια άρχισα να βγάζω και τα πρώτα μου χρήματα για τις διακοπές μου στα διάφορα νησιά που πήγαινα.
Λ.Τ. Μου μιλάς με ιδιαίτερο ζήλο για τη ζωγραφική. Πώς και δεν συνέχισες προς εκείνη την κατεύθυνση;
Β.Α. Λίγο πριν από τη φωτογραφία ασχολήθηκα ερασιτεχνικά με την κινούμενη φωτογραφία. Το πρώτο μου φωτογραφικό εργαλείο δεν ήταν η φωτογραφική μηχανή… Ήταν μια βιντεοκάμερα. Αγόρασα βέβαια λίγο αργότερα και μια φωτογραφική μηχανή, αλλά όλο μου το ενδιαφέρον ήταν στραμμένο στην καταγραφή των κινούμενων εικόνων. Τη φωτογραφική μηχανή την αντιλαμβανόμουν τότε ως ένα βοηθητικό εργαλείο για την ζωγραφική μου. Φωτογράφιζα για να έχω θέματα να ζωγραφίζω.
Κάθε φορά που επέστρεφα από ένα ταξίδι όμως, ένας φίλος μου, ο Δημήτρης ο Ντόβας, έπαιρνε τα αρνητικά και τα τύπωνε. Τον θυμάμαι σαν τώρα: «Βρε, ασχολήσου με την φωτογραφία», μου έλεγε.. «Πότε θα καταλάβεις ότι είσαι φωτογράφος και μάλιστα πολύ καλός». Αλλά εγώ αρνούμουν πεισματικά σχεδόν να ακούσω τις προτροπές του.
Εκείνη την εποχή στην Ελλάδα υπήρχε μόνο ένα φωτογραφικό site, με το οποίο συνεργάζονταν όλοι οι γνωστοί και καταξιωμένοι φωτογράφοι της εποχής… Ο Μπεχράκης και άλλοι πολλοί… Άρχισα να στέλνω λοιπόν φωτογραφίες μου για δημοσίευση με το ψευδώνυμο «artik». Κάποια στιγμή η διεύθυνση του site αποφάσισε να κάνει ένα ημερολόγιο. Από τις δώδεκα φωτογραφίες που επιλέχτηκαν οι τρεις ήταν δικές μου. Πραγματικά δεν το πίστευα. Ο Μπεχράκης μάλιστα κάποια στιγμή εκφράστηκε με πολύ αφοπλιστικά λόγια για μένα: «Εμείς είμαστε φωτογράφοι», είχε πει, «ο Αρτίκος είναι καλλιτέχνης». Πραγματικά με αφόπλισε. Δεν καλοθυμάμαι τι κατάφερα να ψελλίσω με πάρα πολύ συστολή. «Ρε παιδί μου», μου απάντησε βλέποντας την αμηχανία μου, «πάρε μια καλή μηχανή, και ασχολήσου με αυτή τη τέχνη. Αφού το΄χεις».
Έτσι ξεκίνησα… Τόσο απλά. Με μια καλή φωτογραφική μηχανή, που μου έκανε δώρο η γυναίκα μου.
Ε, μετά από αυτό ξεθάρρεψα και άρχισαν να βγαίνουν μέσα από άλλο δρόμο πια όλα εκείνα που με είχαν επηρεάσει μέχρι τότε στη ζωγραφική μου.
Ήρθε η πρώτη έκθεση στη «Διέξοδο», του Νίκου Κορδόση, άρχισα κι εγώ σιγά-σιγά να συνειδητοποιώ τις φωτογραφικές μου δυνατότητες, να αντιλαμβάνομαι τις ουσιαστικές εκφραστικές δυνατότητες της φωτογραφικής τέχνης και όλα αυτά με οδήγησαν να ασχοληθώ και με το τεχνικό κομμάτι της φωτογραφίας. Να φανταστείς, είχα κάνει δύο εκθέσεις και ακόμα διάφραγμα δεν ήξερα τι είναι. Πήγα λοιπόν ξανά στον Ντόβα και του είπα μεταξύ σοβαρού και αστείου – για μένα σοβαρό, για κείνον αστείο ίσως – το ακόλουθο: «Άκου να σου πω… Εσύ με έσπρωξες στη φωτογραφία, εσύ θα μου πεις τώρα, τι είναι το διάφραγμα».
Είχε πάψει πια η φωτογραφία να είναι ένα απλό χόμπι. Έγινε πάθος. Ένα πάθος που για να λειτουργήσει θέλει τρία πράγματα: ένα βλέμμα, μια μηχανή και το φυσικό φως της μέρας. Βέβαια, για να τα λέμε όλα, δεν ξέρω πόσο καλός φωτογράφος θα ήμουν, αν πριν δεν είχα δουλέψει πολύ με τη ζωγραφική. Δεν χρειάστηκε, για παράδειγμα, να μπω καν στον κόπο να καταλάβω το πόσο σημαντικό είναι το κάδρο, οι τονικότητες, οι γωνίες και ένα σωρό άλλες τεχνικές λεπτομέρειες, αφού αυτές τις κουβαλούσα ήδη μέσα στο αίμα μου. Απ’ την άλλη αυτή η τέχνη δεν είχε καθόλου κόπο, αφού η παραγωγή μιας φωτογραφίας δεν απαιτούσε τόσο πολύ κούραση όσο η ζωγραφική.
Λ.Τ. Ποιο είναι το πιο δύσκολο κομμάτι στην τέχνη της φωτογραφίας;
Β.Α. Θα σου μιλήσω για μένα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα όχι μόνο για την τέχνη της φωτογραφίας, αλλά για κάθε μορφή τέχνης είναι η εύκολη και γρήγορη καταξίωση. Εκεί θέλει προσοχή… Δεν πρέπει να χάσεις το μέτρο.
Όταν είχα αρχίσει να ανεβαίνω φωτογραφικά, και οι φωτογραφικές μου υποχρεώσεις με οδηγούσαν συχνά πυκνά στην Αθήνα, όπως ήταν φυσικό βρέθηκα ανάμεσα στους πιο αξιόλογους φωτογραφικούς κύκλους της χώρας, οι οποίοι άρχισαν να με επηρεάζουν αρχικά σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό, με αποτέλεσμα να ξεστρατίσω από το δρόμο μου και να χάσω την μοναδικότητά μου… Να το πω καλύτερα: Τη δική μου ταυτότητα. Ό,τι με είχε κάνει δηλαδή, να ξεχωρίζω. Τελικά το φωτογραφικό μου αποτέλεσμα εκείνης της μικρής περιόδου ήταν… «κάπως». Λίγο δικό μου, λίγο ξένο. Αυτά όμως που αναγκάζουμε τον εαυτό μας να κάνει έχει πάντα ένα όριο. Δε μπορεί να μας πάει μακριά.
Ευτυχώς ξέμπλεξα νωρίς με το δήθεν της «κουλτούρας». Ξαναντάμωσα τα πράγματα που αγαπούσα, ξαναείδα τον κόσμο με τα δικά μου μάτια. Δεν με ενδιέφερε να λένε για μένα ο Αρτίκος είναι έτσι, είναι αλλιώς, είναι… Ένα σωρό «είναι», αλλά ο Αρτίκος να μην είναι τίποτα από αυτά.
Αυτός είναι ο Αρτίκος και αυτή είναι η ψυχή του. Κοιτώντας τις φωτογραφίες του ποτέ δεν ξέρεις, αν το βλέμμα των ειδώλων του, είναι το δικό του βλέμμα ή αν το δικό του βλέμμα, είναι το βλέμμα των ειδώλων του.
Εκθέσεις:
«ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΦΥΣΗ»
Ατομική | Κέντρο Λόγου και Τέχνης «Διέξοδος» | Μεσολόγγι, 2006.
«ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΦΥΣΗ»
Ατομική | Πνευματικό Κέντρο Ναυπάκτου | Ναύπακτος, 2008.
Ο Θανάσης Φερέτης ήταν ο μεγαλύτερος από τα πέντε παιδιά του Βασίλη και της Λουκίας Φερέτη. Τελείωσε την Ιατρική σχολή στην Αθήνα και ακολούθησε την ειδικότητα της Ακτινολογίας.
Μετεκπαιδεύτηκε στο Παρίσι και εν συνεχεία εργάστηκε – πάντα μέσα στα πλαίσια του Ε.Σ.Υ- συνεχώς στο αγαπημένο του νοσοκομείο, τον “Ερυθρό Σταυρό”, Κοργιαλένειο-Μπενάκειο.
Εκεί βοήθησε με την άοκνη εργασία του και την μεγάλη του οξυδέρκεια, αλλά και μαζί με όλους τους συνεργάτες του τμήματος, στην αναβάθμιση του Ακτινολογικού, που εξυπηρετούσε με την βοήθεια της πλέον σύγχρονης τεχνολογίας στην διάγνωση κυρίως απλών αλλά και δύσκολων περιστατικών.
Είχε άψογη συνεργασία με όλους και τους βοηθούσε στην επιστημονική τους εξέλιξη. Γενικότερα όμως σε όλο το νοσοκομείο του Ερυθρού Σταυρού παρείχε απλόχερα την βοηθειά του σε κρίσιμους καιρούς, αλλά και σε σημαντικά θέματα για το Ε.Σ.Υ. Για όλα αυτά υπήρξε σεβασμός στο πρόσωπό του από όλους στο νοσοκομείο αλλά και στην Ελληνική Ακτινολογική Εταιρεία την οποία κοσμούσε με την διακριτική του παρουσία.
Είχα την τύχη να με συνδέει βαθειά φιλία με την οικογένεια Φερέτη. Η γνωριμία μου ξεκίνησε το 1987 όταν ξεκίνησα να ειδικεύομαι στην Οφθαλμολογία στην Κρατική Οφθαλμολογική Κλινική του Νοσοκομείου Πατρών ” Ο Άγιος Ανδρέας”. Εκεί γνώρισα τον ΔΑΣΚΑΛΟ και ΜΕΝΤΟΡΑ μου στην Οφθαλμολογία τον Διονύση Φερέτη, στον οποίον οφείλω το “ευ ζην” και την αγάπη που μου εμφύσησε για το Μεσολόγγι, το οποίο επέλεξα στην συνέχεια σαν τόπο για να ζήσω και να μεγαλώσω τα παιδιά μου.
Το 1988 σε μια δύσκολη στιγμή της ζωής μου, όταν έχανα την αγαπημένη μου μητέρα από καρκίνο σε ηλικία 53 ετών, γνώρισα τον Χρήστο Φερέτη ο οποίος στο πλαίσιο της ειδικότητάς του σαν Χειρουργός, την βοήθησε να έχει αξιοπρεπές και ανώδυνο τέλος. Κατά την διάρκεια της ειδικότητάς μου το 1990, στο πλαίσιο της εξειδίκευσής μου στις παθήσεις του υαλοειδούς και τις υαλοειδεκτομές, γνώρισα στον Ερυθρό Σταυρό τον Ηλία Φερέτη.
Το 1992, εγκαταστάθηκα στο Μεσολόγγι και γνώρισα και τους αείμνηστους γονείς τους. Τον ΚΥΡΙΟ Βασίλη Φερέτη έναν ευπατρίδη της Ιατρικής επιστήμης, ο οποίος διετέλεσε και Πρόεδρος του Ιατρικού μας συλλόγου και την ΓΛΥΚΥΤΑΤΗ ΚΥΡΙΑ Λουκία Φερέτη, οι οποίοι μου φέρθηκαν πραγματικά σαν γονείς και στα παιδιά μου τα είχαν σαν εγγόνια τους.
Τον Θανάση Φερέτη τον γνώρισα τα τελευταία χρόνια, που σαν συνταξιούχος πια, εγκαταστάθηκε στο αγαπημένο του Μεσολόγγι και γίναμε γείτονες, αφού τα σπίτια μας βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής. Σχεδόν καθημερινές οι συναντήσεις μας, το διακριτικό χιούμορ του αστείρευτο, οι συμβουλές του πολύτιμες, η αγάπη του για εμένα και την οικογένειά μου πηγαία.
Ακόμη και τώρα τελευταία στα δύσκολα για αυτόν, όποτε μας συναντούσε στο δρόμο με την Ρίτα θα μας ρωτούσε για την πρόοδο των παιδιών μας , αλλά και θα μας μιλούσε για τα αγαπημένα του ανήψια για τα οποία ένοιωθε υπερήφανος και για την αγάπη και την συμπαράσταση που δεχόταν από τα αδέρφια του.
Την Παρασκευή στις 13,00 μμ η αγκαλιά της Μεσολογγίτικης γης που τόσο αγάπησες θα ανοίξει και θα σε κρατήσει κοντά της για πάντα αείμνηστε Θανάση.
Ήταν μεγάλη τιμή για εμένα και την οικογένειά μου η φιλία σου.
Θα σε θυμόμαστε ΠΑΝΤΟΤΙΝΑ με αγάπη ΟΛΟΙ οι φίλοι σου εδώ στο Μεσολόγγι και όχι μόνο .
Καλό σου ταξίδι !!
*Ο Άρης Τριβλής είναι Χειρουργός Οφθαλμίατρος, Πρόεδρος Ιατρικού Συλλόγου Αιτωλοακαρνανίας και Πρόεδρος Περιφερειακού Τμήματος Ε.Ε.Σ Μεσολογγίου.
Δεν μπορεί κανείς να βάλει εύκολα τελεία στο κυνήγι του «Προσώπου της χρονιάς». Όταν μάλιστα σε αυτό το κυνήγι οι συμμετέχοντες, με προέλευση ακόμα και από το εξωτερικό, καθημερινά αυξάνονται.
Η κριτική Επιτροπή ανταποκρινόμενη στο κοινωνικό αίτημα αποφάσισε να δώσει παράταση έως τις 15 Νοεμβρίου σε όσους επιθυμούν να προτείνουν υποψήφια πρόσωπα.
Με την επισήμανση ότι η μάσκα, αν και έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας, δεν είναι ικανή να καλύψει τα πρόσωπα εκείνων που με τις πράξεις τους μέσα στο 2020 ξεχώρισαν κι αφού υπάρχουν άνθρωποι με πράξεις φωτεινές έχουμε λόγο να γιορτάσουμε και να σκορπίσουμε αισιοδοξία και ελπίδα στην κοινωνία μας.
Αυτό έρχεται να υπηρετήσει ο θεσμός «Πρόσωπα της Χρονιάς» που για 6η συνεχή χρονιά διοργανώνει η εφημερίδα «ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ».
Η φετινή εκδήλωση, προσαρμοσμένη στα νέα δεδομένα, θα διεξαχθεί εξολοκλήρου διαδικτυακά. Η ημερομηνία διεξαγωγής της θα ανακοινωθεί το επόμενο χρονικό διάστημα. Οι υποψήφιοι που τίθενται στην ψηφοφορία προέρχονται από προτάσεις της κριτικής επιτροπής, των δημοσιογραφικής ομάδας της εφημερίδας και όλων εσάς. Επομένως όποιος έχει ξεχωρίσει το δικό του πρόσωπο για το 2020 και η πράξη του είναι τόσο δυνατή ώστε να είναι ανάμεσα στα προτεινόμενα πρόσωπα της χρονιάς 2020 δεν έχει παρά να το προτείνει έως τις 15 Νοεμβρίου στον σύνδεσμο https://www.prosopaxronias.gr/.
Η ανάδειξη των Προσώπων αποτελεί πια έναν σημαντικό θεσμό στην Αχαϊκή κοινωνία, με τον οποίο τιμούμε τους συμπολίτες μας που επέδειξαν αξιόλογη δράση στο έτος που πέρασε.
ΨΑΧΝΟΥΜΕ:
Πρόσωπα που αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση για το έργο, τα επιτεύγματα και τις προσπάθειες τους.
Προσπάθειες που έγιναν με κόπο, αφοσίωση, επιμονή και πίστη μέχρι να γίνει το όραμα πράξη.
Πράξεις που φωτίζουν το δρόμο για ένα καλύτερο μέλλον, μέσα από ξεχωριστές πρωτοβουλίες.
Πρωτοβουλίες συνανθρώπων μας που δίνουν αξίες στην καθημερινότητα μας και επηρεάζουν τις ζωές όλων μας.
Κοιτάξτε δίπλα σας. Ίσως εκεί να εντοπίσετε το δικό σας πρόσωπο της χρονιάς.
Ο πρόεδρος του Εμποροβιομηχανικού Συλλόγου Μεσολογγίου, Βασίλης Σπυρόπουλος παραχώρησε συνέντευξη στην εφημερίδα «ΠΑΛΜΟΣ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ» και συγκεκριμένα στον Κωστή Τριαντακωνσταντή, την οποία και αναδημοσιεύουμε.
Σημειώνεται ότι η παραχωρήθηκε πριν τα πρόσφατα μέτρα για καθολικό απαγορευτικό κίνησης ή κίνηση με προϋποθέσεις.
Πρόεδρε του Εμποροβιομηχανικού Συλλόγου της Ιεράς Πόλης του Μεσολογγίου κ Σπυρόπουλε μιλήστε μας για το σύλλογος σας.
Ο σύλλογος ιδρύθηκε το 1912. Έχει μακρά ιστορία σε συνδικαλιστικά και διεκδίκησης θέματα της ευρύτερης περιοχής του Μεσολογγίου. Αυτή τη στιγμή έχει 330 μέλη . Έχουμε διαχειριστεί δύο Ευρωπαϊκά προγράμματα ΕΣΠΑ καθώς και δεκάδες προγράμματα επιμορφωτικά για τους συναδέρφους επιχειρηματίες και τους εργαζόμενους στις επιχειρήσεις.
Από επιλογή ζω και εργάζομαι στο Μεσολόγγι από το 1999. Τότε υπήρχε μία αξιόλογη αγορά στη πόλη. Σήμερα η κατάσταση στην αγορά είναι άκρως προβληματική. Τι φταίει;
Το μεγάλο πρόβλημα της πόλης είναι ότι άλλαξε η διάρθρωση της τοπικής οικονομίας. Το Μεσολόγγι στηρίζονταν στις δημόσιες υπηρεσίες- στρατό από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 καθώς και από το Πανεπιστημιακό Ίδρυμα πρώην ΤΕΙ Μεσολογγίου. Γύρω στο 2013-14 είχαμε φυγή πολλών δημόσιων υπηρεσιών και μείωση του προσωπικού των εναπομεινάντων καθώς και δραματική μείωση της τάξης του 80 τοις εκατό των φοιτητών της πόλης.
Μη έχοντας αναπτύξει άλλη μορφή ανάπτυξης βρεθήκαμε σε μία καθίζηση της αγοράς. Το Μεσολόγγι θεωρώ ότι έχει μεγάλες προοπτικές ανάπτυξης , διότι έχει πολλές ανεκμετάλλευτες πηγές πλούτου. Ενδεικτικά αναφέρω τουρισμός με τα πολλά επίπεδα , που είναι η γαστρονομία με τα εμβληματικά τοπικά προϊόντα όπως αυγοτάραχο, αλιεύματα και κυρίως η τσιπούρα Μεσολογγίου, η αφρίνα Μεσολογγίου και γεωργικά προϊόντα όπως η ελιά, το ελαιόλαδο και τα εσπεριδοειδή. Να σημειώσουμε ότι το 35 τοις εκατό της ελιάς καλαμών παράγεται στο Μεσολόγγι. Ορνιθοπαρατήρηση, θρησκευτικός τουρισμός, αλιευτικός τουρισμός, ιστορικός- αρχαιολογικός τουρισμός με αιχμή του δόρατος την ηρωική έξοδο του Μεσολογγίου.
Τι μέτρα προτείνετε για την ενίσχυση της τοπικής αγοράς;
1)Ενίσχυση της πρωτογενούς παραγωγής με μεταποιητικές μονάδες, οι οποίες θα δώσουν προστιθέμενη αξία στα προϊόντα γης και θάλασσας , τα οποία επιβάλλουν ένα επιχειρηματικό πάρκο στην ευρύτερη περιοχή του Μεσολογγίου. Σημειώνουμε ότι τέτοιο πάρκο δεν υπάρχει στη ΠΕ Αιτ/νιας με αποτέλεσμα οι εν δυνάμει επενδυτές να μπαίνουν στη γνωστή γάγγραινα της γραφειοκρατίας για την αδειοδότηση των μονάδων.
2) Να λειτουργήσει επιτέλους η μαρίνα Μεσολογγίου και να δοθεί ένας τουριστικός μακροπρόθεσμος προγραμματισμός με διαφήμιση όλων των παραπάνω. Έτσι θα δοθεί νέα προοπτική και ώθηση στην επιχειρηματικότητα και στην ανάπτυξη της πόλης ενισχύοντας αποφασιστικά το εισόδημα και βεβαίως πολεμώντας την ανεργία , η οποία μαστίζει κυρίως τη νεολαία.
3) Ολοκληρωμένο σχέδιο εκμετάλλευσης και ανάδειξης της λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου- Αιτωλικού.
4) Το αεροδρόμιο του Μεσολογγίου να ενταχθεί σε πρόγραμμα ΕΣΠΑ, ώστε να έχουμε άλλη μία εξωστρεφή δράση που θα βοηθήσει το ΑΕΠ της πόλης ενισχύοντας τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα.
Θεωρώ ότι η υπόθεση της μαρίνας έχει σχέση με τη κίνηση της αγοράς. Τι ακριβώς συμβαίνει; Ποια είναι η θέση σας;
Θεωρώ ότι είναι ένα έργο , το οποίο θα δώσει πνοή στο λιμάνι της πόλης και κατ΄ επέκταση στην ίδια τη πόλη. Η θέση μας είναι να ολοκληρωθεί η επένδυση από τους ιδιώτες , οι οποίοι κατέχουν το πλειοψηφικό μετοχικό ποσοστό στην εταιρεία Μαρίνα ΑΕ, εντός των χρονικών οριζόντων που έχει ορίσει το Υπουργείο Τουρισμού. Σε διαφορετική περίπτωση το Υπουργείο να προχωρήσει σε όλες τις ενέργειες που απαιτούνται για να λειτουργήσει η επένδυση, η οποία έχει ξεκινήσει από το 2009 και δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη.
ΤΟ 2021 γιορτάζουμε τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821. Τι προτείνετε;
Η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας έχει δύο εμβληματικές πόλεις τα Καλάβρυτα από όπου ξεκίνησε η επανάσταση του 1821 και την Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου με την έξοδο που ουσιαστικά εδραίωσε το Ελληνικό κράτος. Εμείς σαν ένα τμήμα της Ιεράς Πόλης του Μεσολογγίου κάναμε τρείς προτάσεις , οι οποίες εγκρίθηκαν από τη Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας που είναι:
1) Σημαιοστολισμός στο δρόμο της πομπής από Άγιο Σπυρίδωνα έως το κήπο των Ηρώων με σημαίες της επανάστασης και του επαναστατημένου Μεσολογγίου.
2) Συγγραφή βιβλίου με τη πορεία της οικονομίας πριν την επανάσταση κατά τη διάρκεια της πολιορκίας του Μεσολογγίου.
3) Ένα χάρτη που να απεικονίζει όλα τα ιστορικά σημεία της πόλης.
Ποιο είναι το επίπεδο συνεργασίας σας με το Δήμο της Ιεράς Πόλης του Μεσολογγίου;
Ως Διοίκηση του συλλόγου είμαστε υποχρεωμένοι να συνεργαζόμαστε με όλες τις Δημοτικές Αρχές . Αποτυχία μιας Δημοτικής Αρχής σημαίνει υπανάπτυξη που ισούται με κλείσιμο καταστημάτων και ανεργία. Ο ρόλος μας είναι καθαρά συμβουλευτικός και παρεμβατικός στο μέτρο που οι αποφάσεις της εκάστοτε Δημοτικής Αρχής επηρεάζουν τη τοπική αγορά.
Θεωρούμε λοιπόν ότι πρέπει να υπάρξει ένας μακροπρόθεσμος αναπτυξιακός σχεδιασμός , διότι μέχρι τώρα αυτό που βλέπουμε και βιώνουμε είναι παρεμβάσεις βραχυπρόθεσμες χωρίς καμία αναπτυξιακή προοπτική.
Ποια είναι η θέση σας για τη δημιουργία Δημοτικής Λαϊκής Αγοράς;
Πάγια θέση του συλλόγου μας είναι η στεγασμένη Λαϊκή Αγορά στην οποία θα τηρούνται όλοι οι κανόνες υγιεινής και ελέγχου των εμπορευμάτων για τη καλύτερη προστασία του καταναλωτή καθώς των επαγγελματιών που επιχειρούν στο πλαίσιο της Λαϊκής Αγοράς . Θεωρούμε ότι η στεγασμένη λαϊκή αγορά θα μπορεί να ελέγχεται από τις αρμόδιες υπηρεσίες ώστε να σταματήσουν να υπάρχουν παράνομοι πλανόδιοι , οι οποίοι δρουν συνήθως στα άκρα των λαϊκών αγορών και δεν καμία σχέση με τους νόμιμους επαγγελματίες της λαϊκής αγοράς.
Συνηθίζω αντί τελευταίας ερώτησης, ν’ αφήνω το συνομιλητή μου να αναπτύξει όποια θέματα θέλει. Πρόεδρε του Εμποροβιομηχανικού Συλλόγου κ Σπυρόπουλε ο λόγος σε εσάς.
Είμαστε ένας απομονωμένος νομός από τους τελευταίους σε ανάπτυξη στην Ελλάδα για παρά πολλά χρόνια. Πρέπει να γίνουν έργα που θα μας βγάλουν από την απομόνωση , που κατά κύρια λόγο είναι η συγκοινωνία, 2ος κόμβος εισόδου- εξόδου στη περιοχή Χαλαζιά, δρόμοι Αγρινίου- Καρπενησίου, Ναύπακτος-Ιτέα, Αμφιλοχία- Βόνιτσα, Μεσολόγγι- Αστακός , σύνδεση Πλατυγιαλιού με Ιόνια οδό, σύνδεση Μεσολογγίου με Ιόνια νησιά ακτοπλοϊκά, καθώς ίδρυση μαρίνας σε Ναύπακτο, Αμφιλοχία, Μεσολόγγι, Βόνιτσα.
Θα πρέπει να νιώσουμε όλοι οι Αιτωλοακαρνάνες και όλοι αυτά που μας παίρνουν ή που δεν μας δίνουν να τα διεκδικήσουμε με μια φω νή δυνατά για να βάλουμε το νομό σε αναπτυξιακή πορεία.
Τέλος ο συνεργάτης της εφημερίδας ΠΑΛΜΟΣ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ Κ. Τριαντακωνσταντής κάνοντας τον επίλογο της συνέντευξης τονίζει: «Θα συμφωνήσετε ,ότι η επιλογή μας να ζητήσουμε τις θέσεις του κ Σπυρόπουλου δεν ήταν τυχαία. Τα παραπάνω αποτελούν κραυγή αγωνίας και ταυτόχρονα δίνουν σαφώς μία προοπτική ανάπτυξη της πόλης του Μεσολογγίου και γενικότερα της Αιτ/νιας. Ευχόμαστε και ελπίζουμε να γίνουν πράξη.»
Στο τελευταίο φύλλο της εφημερίδας “ΠΑΛΜΟΣ ΤΗΣ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΊΑΣ” φιλοξενείται συνέντευξη του πρώην δημάρχου Μεσολογγίου, Παναγιώτη Κατσούλη που παραχώρησε στον συνεργάτη της εφημερίδας Κώστα Τριαντακωνσταντή.
Ο κ. Κατσούλης μεταξύ άλλων αναφέρεται στο τι έγινε και δεν έγινε στη θητεία του, στα λάθη και τις παραλείψεις του κάνοντας την αυτοκριτική του κυρίως όμως εστιάζει στο μεγάλο πρόβλημα του αντιμετωπίζει πλέον η περιοχή του Μεσολογγίου που δεν είναι άλλο από την οικονομική της συρρίκνωση.
Ακολουθεί η συνέντευξη του Παναγιώτη Κατσούλη στην εφημερίδα “ΠΑΛΜΌΣ ΤΗΣ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΊΑΣ”:
“Σήμερα φιλοξενούμε τις απόψεις του πρώην Δημάρχου του Δήμου της Ιεράς Πόλης του Μεσολογγιου κ Πάνου Κατσούλη. Ευχαριστούμε το κ Κατσούλη, ο οποίος ανταποκρίθηκε στη πρόσκληση μας για τη συνέντευξη αυτή. Η γνώμη ενός πρώην Δημάρχου και διαχρονικά ενεργού πολίτη έχει βαρύνουσα σημασία. Σας αφήνουμε να ενημερωθείτε για τις απόψεις του. Να σημειώσουμε ότι απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις μας, όπως ακριβώς ετέθησαν. Σε μερικές είναι ΑΚΡΩΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟΣ.
Ξεκινάμε με ένα ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ του κ ΚΑΤΣΟΥΛΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ του Αλεξάνδρου
Γεννήθηκε στο Μεσολόγγι το 1963. Φοίτησε στην Παλαμαϊκή Σχολή και στο Λύκειο Ευηνοχωρίου. Σπούδασε στο Μαθηματικό τμήμα του Πανεπιστημίου Πατρών. Έγγαμος, πατέρας ενός παιδιού 18 ετών.
Εργάζεται ως καθηγητής πληροφορικής από το 1993 έως σήμερα.
Γραμματέας της Α΄ ΕΛΜΕ Αιτωλ/νιας την περίοδο 1999 – 2000. Πρόεδρός την επόμενη διετία και μέλος του Δ.Σ έως το 2005.
Νομαρχιακός Σύμβουλος το 2006. Αντιπρόεδρος του Νομαρχιακού Συμβουλίου και Αναπληρωτής Πρόεδρος της Νομαρχιακής Επιτροπής Λαϊκής Επιμόρφωσης (ΝΕΛΕ), τη διετία 2006 – 2008 . Αντινομάρχης πολιτισμού, παιδείας και αθλητισμού τη διετία 2009 – 2010.
Δήμαρχος Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου τη χρονική περίοδο 2011 – 2014. Δημοτικός Σύμβουλος – Επικεφαλής Παράταξης την περίοδο 2014 – 2019 και εκλεγμένο μέλος της Γενικής Συνέλευσης της ΚΕΔΕ.
Αντιπρόεδρος του Παγκόσμιου Δικτύου υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, των «Πόλεων Αγγελιοφόρων της Ειρήνης», τη χρονική περίοδο 2011 – 2014.
Συγγραφέας: Έχει γράψει και εκδώσει πέντε βιβλία: Το πρώτο με αναφορά στην Τεχνική Εκπαίδευση. Το δεύτερο με τίτλο «ΑΠΕΙΡΟ – Φιλοσοφική και Μαθηματική Θεώρηση» που σχετίζεται με ζητήματα Φιλοσοφίας και Επιστήμης των Μαθηματικών. Το τρίτο για την Τοπική Αυτοδιοίκηση στο νέο τοπίο της παγκοσμιοποίησης και τίτλο «Η Τοπική Αυτοδιοίκηση στο Παγκόσμιο Χωριό». Το τέταρτο ιστορικού περιεχομένου για το Μεσολόγγι, με τίτλο «Μεσολόγγι 1830 – 1940 – Η μεταμόρφωση μιας κοινωνίας» και το τελευταίο για τη δεκαετία ’40 -΄50, την κατοχή, την αντίσταση και τον εμφύλιο στην περιοχή μας, με τίτλο «1940 – 1950 Φωτεινές και σκοτεινές ημέρες στην περιοχή Μεσολογγίου».
Ιδρυτικό μέλος του σωματείου «ΔΙΑΖΩΜΑ», για τη διάσωση και ανάδειξη των Αρχαίων Θεάτρων της χώρας.
Εθελοντής αιμοδότης και δότης Μυελού των Οστών.
Υπήρξε διαιτητής Ποδοσφαίρου και αθλητής της ομάδας υδατοσφαίρισης του Ναυτικού Ομίλου Μεσολογγίου.
Το Μεσολόγγι έχει βαθύτερο πρόβλημα από αυτό του ονόματος του Δημάρχου!
Να ευχαριστήσω κατ’ αρχάς την εφημερίδα και εσάς προσωπικά κ. Τριαντακωνσταντή, για το βήμα έκφρασης των απόψεων που μου παρέχετε.
Τι έγινε και τι δεν έγινε
Πρώην Δήμαρχε κ Κατσούλη, ξεκινώντας θα θέλαμε να σας ρωτήσουμε ποια είναι τα πέντε σημαντικότερα έργα που θα θέλατε να θυμούνται οι Δημότες επί Δημαρχίας σας; Καθώς και τα πέντε σημαντικότερα λάθη που κάνατε ως Δήμαρχος.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Επιτρέψτε μου να αναφερθώ συνοπτικά στα οκτώ (8)σημαντικότερα έργα – παρεμβάσεις αυτής της πλέον ισχνής χρονικά και οικονομικά δημοτικής θητείας:
1ο: Έξι (6) νέες σχολικές μονάδες, μελετήθηκαν, δημοπρατήθηκαν και ξεκίνησε η κατασκευή τους μέσα σε τρία χρόνια. Πρώτος δήμος στη χώραστη σχολική στέγη, την τριετία 2011 – 2014.
2ο: Ιδρύθηκε και τέθηκαν οι βάσεις κατασκευής του ΑρχαιολογικούΜουσείου Αιτωλοακαρνανίας στο Μεσολόγγι.
3Ο: Αναγνωρίστηκε επιστημονικά και κρατικά ο ιαματικός πυλός της Αγίας Τριάδας.
4Ο: Τοποθετήθηκαν πολιτιστικά μνημεία-σύμβολα σε όλο το δήμο, με κορυφαίο το Άγαλμα της Ελευθερίας.
5Ο: Οι 4 απολύτα επιτυχημένες Εκθέσεις Τοπικών Προϊόντων.
6Ο: Η στήριξη των φτωχών και ανήμπορων δημοτών, σε συνθήκες σκληρών μνημονίων. Κοινωνικό Παντοπωλείο, Ιατρείο, Φαρμακείο και “Προϊόντα χωρίς μεσάζοντες”.
7Ο: Η διαφάνεια και η μείωση του δημοτικού χρέους κατά 50%, όταν οι πόροι στην αυτοδιοίκηση μειώθηκαν κατά 70%.
8Ο: Η σθεναρή διεκδίκηση των δίκαιων αιτημάτων του δήμου, με κορυφαίο γεγονός την 10ημερη απεργία πείνας για την κατάργηση του ΤΕΙ Μεσολογγίου.
Τα σημαντικότερα λάθη:
1ο: Η υποτίμηση της επικοινωνιακής πολιτικής του δήμου, με αποτέλεσμα την ισχνή ανάδειξη του σημαντικού δημοτικού μας έργου.
2Ο: Η μη συχνή προσωπική μου επαφή με τους δημότες, εξαιτίας του μεγάλου όγκου των δημοτικών και κοινωνικών προβλημάτων.
3Ο: Οι αστοχίες και τα λάθη μας σε τομείς της καθημερινότητας.
4Ο: Ο μη επαρκής έλεγχος μερίδας συνεργατών μου. Δεν εφάρμοσα ως μοντέλο διοίκησης την “ενός ανδρός αρχή”. Έδωσα αρμοδιότητες με δικαίωμα υπογραφής σε όλους τους τομείς. Αυτό όμως ο τρόπος διοίκησης για να αποδώσει απαιτεί ουσιαστικό και συχνό έλεγχο, ο οποίος απεδείχθη ανεπαρκής από την πλευρά μου.
Η απήχηση του κ. Καραπάνου στην κοινωνία θα “μετρηθεί” στις επόμενες εκλογές εάν είναι υποχήφιος
Η περίοδος της δημαρχίας του κ Καραπάνου θεωρώ πως ήταν η χειρότερη που γνώρισα από το 1999, για μένα που από επιλογή ζω και εργάζομαι στο Μεσολόγγι. Παρ’ όλα αυτά στο πρώτο και στο δεύτερο γύρο των Δημοτικών εκλογών του 2019, πήρε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό. Ποια είναι η γνώμη σας;
AΠΑΝΤΗΣΗ
Ήταν οι χειρότερες δημοτικές εκλογές της μεταπολίτευσης, γιατί δεν υπήρξε και ούτε εκφράστηκε πολιτικό διακύβευμα για το παρόν και το μέλλον του δήμου και τη ζωή των πολιτών. Η αντίθεση ήταν “Καραπανικοί – Αντικαραπανικοί”.
Η 5ετης διοίκηση Καραπάνου δίχασε με τις πράξεις της στο μέγιστο βαθμό, οριζόντια και κάθετα την τοπική κοινωνία. Οριζόντια όλο το πολιτικό φάσμα, από την άκρα δεξιά έως την αριστερά. Κάθετα όλα τα κοινωνικά στρώματα της τοπικής κοινωνίας. Ο κ. Καραπάνος εκτίμησε λανθασμένα πως με τη διχαστική του πολιτική “οι δικοί μας και οι εχθροί” θα επιβίωνε. Όντως επιβίωσε διατηρώντας σημαντικό εκλογικό ποσοστό, όμως καλλιέργησε τέτοιας έκτασης “αντικαραπανικό μένος” που δεν του αρκούσε το όποιο μεγάλο εκλογικό ποσοστό για να νικήσει.
Τα πραγματικά ποσοστά εκλογικής απήχησης του κ. Καραπάνου θα μετρηθούν στις εκλογές του 2023, αν είναι υποψήφιος.
Να προσθέσω τρία ακόμη στοιχεία ερμηνείας του εκλογικού αποτελέσματος.
Τη χρήση του δημοτικού μηχανισμού στον απόλυτο βαθμό για πάσης φύσης πελατειακές σχέσεις και συναλλαγές.
Τη μη συγκρότηση του τρίτου ενωτικού προοδευτικού δημοτικού πόλου, για τον οποίο αγωνίστηκα όλη την 5ετία. Θα ήταν διαφορετικοί οι συσχετισμοί δύναμης και το ίδιο το εκλογικό αποτέλεσμα.
Τέλος θυμίζω πως οι οκτώ δημοτικοί συνδυασμοί του 2014 έγιναν κατ’ ουσία τρεις το 2019.
Ανησυχητικές οι αρρυθμίες στη δημοτική αρχή Λύρου
Η σημερινή δημοτική αρχή, συμφωνούν οι πάντες, πως δεν έχει βρει το βηματισμό της, ένα χρόνο από την ανάληψη των καθηκόντων της. Ο Δήμαρχος κ. Λύρος, παρ’ ότι είναι υπέρμαχος της διαφάνειας και της χρηστής διοίκησης, θεωρώ ότι έχει κάποιες σοβαρές πολιτικές ανασφάλειες. Πως σχολιάζετε την παραπάνω εκτίμηση;
AΠΑΝΤΗΣΗ
Δεν γνωρίζω ποιές είναι οι “σοβαρές πολιτικές ανασφάλειες” του κ. Λύρου, στις οποίες αναφερθήκατε. Επειδή όμως έχω βιώσει εκ των έσω τα μεγάλα προβλήματα του Δήμου, θα αποφύγω να είμαι ιδιαίτερα επικριτικός αυτό τον πρώτο χρόνο της θητείας του. Το ίδιο έπραξα στον πρώτο χρόνο της θητείας του κ. Καραπάνου, παρά τις προσωπικές ύβρεις και τις συνεχείς σε βάρος μου μηνύσεις.
Επιγραμματικά καταγράφω ορισμένες ανησυχητικές “αρρυθμίες” του κ. Λύρου, οι οποίες απαιτούν βελτιώσεις, όσο υπάρχει ακόμη καιρός. Συγκεκριμένα:
Την πλήρη υποτίμηση, στα όρια της απαξίωσης του Δημοτικού Συμβουλίου.
Την αναβλητικότητα λήψης σημαντικών αποφάσεων. Χαρακτηριστικό και δυστυχώς όχι το μοναδικό, το παράδειγμα της Μαρίνας.
Το κλίμα εσωστρέφειας και τις εσωτερικές αντιπαραθέσεις με στελέχη της παράταξης του.
Τις μεγάλες καθυστερήσεις στη δημοπράτηση και εκτέλεση έργων και στην υποβολή προτάσεων σε προγράμματα. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα του κλειστού γυμναστηρίου.
Μετά το έργο που έγινε τελικά το νερό του Αιτωλικού είναι ή δεν είναι πόσιμο;
Νερό στο Αιτωλικό. Θεωρώ ότι είναι μία υπόθεση κόλαφος για όλες τις δημοτικές αρχές. Ποια είναι η θέση σας; Τι πρέπει να γίνει;
AΠΑΝΤΗΣΗ
“Χθες” μόνο μια ενέργεια έπρεπε ήδη να έχει γίνει. ΔΕΥΑΜ και ΔιεύθυνσηΥγιεινής, οφείλουν με σαφήνεια να απαντήσουν σ’ ένα ερώτημα. Μετά το έργο που έχει εκτελεστεί από την προηγούμενη δημοτική αρχή, το νερό είναι υγιεινό και πόσιμο ή όχι;
Καμία υπεκφυγή δεν είναι δικαιολογημένη, από όπου και αν προέρχεται. Το οφείλουμε στους κατοίκους του Αιτωλικού και στα χρήματα του ελληνικού λαού που δαπανήθηκαν γι’ αυτό το έργο.
Σκάνδαλο ολκής η υπόθεση Μαρίνα Μεσολογγίου
Υπόθεση Μαρίνα. Είναι πρωτοφανή αυτά που συμβαίνουν. Με το χέρι στη καρδιά, τι ακριβώς συμβαίνει κ Κατσούλη; Οι Δημότες είμαστε αγανακτισμένοι.
AΠΑΝΤΗΣΗ
Είναι γνωστό εδώ και 8 χρόνια “τι ακριβώς συμβαίνει”. Ένα σκάνδαλο ολκής. Η συγκεκριμένη εταιρεία είναι αναξιόπιστη και δεν μπορεί να εκτελέσει το έργο. Το έχει αποδείξει πολλάκις. Τόσο ο δήμος αρχικά, μέσω του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου, μετόχου του έργου και ελεγκτή του δημοσίου συμφέροντος, όσο και το υπουργείο Τουρισμού ακολούθως, έπρεπε προ πολλού να αποπέμψουν την εταιρεία και να δημοπρατήσουν εκ νέου το έργο. Η βούληση αυτή εκφράστηκε με μεγάλη πλειοψηφία και ευρύτερη κοινωνική συναίνεση και στο προ μηνών Δημοτικό Συμβούλιο. Αλλά δυστυχώς έμεινε εκεί…
Οι πελατειακές σχέσεις προκαλούν τα χρέη
Χρέη στη ΔΕΥΑΜ. Έλλειμμα τεράστιου χρηματικού ποσού από τη Κοινωφελή Επιχείρηση. Με πολλές απορίες μένουν οι Δημότες για τα θέματα αυτά. Τι προτείνετε;
AΠΑΝΤΗΣΗ
Παρ’ όλο που το χρέος της ΔΕΥΑΜ ως μέγεθος και ως ουσία είναι διαφορετικό πρόβλημα από εκείνο της Κοινωφελούς Επιχείρησης, στη ρίζα τους υπάρχει ένα κοινό στοιχείο. Οι πελατειακές σχέσεις. Εξαιτίας τους διογκώθηκαν τα χρέη τους την προηγούμενη 5ετία.
Όσον αφορά το τι πρέπει να γίνει τώρα, σας απαντώ:
Σχεδιασμένα τριετή σχέδια εξυγίανσης, με ετήσιους οικονομικούς στόχους και συστηματικό έλεγχο, ψηφισμένα από το Δημοτικό Συμβούλιο.
Οικονομικό έλεγχο των προηγούμενων χρήσεων από Ελεγκτές του Υπουργείου Οικονομικών, μετά από απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου.
Αναγκαία η επαναθεμελίωση της έκθεσης τοπικών προϊόντων
Μπορείτε να μας μιλήσετε για την έκθεση τοπικών προϊόντων;
AΠΑΝΤΗΣΗ
Κυριολεκτικά από το μηδέν, χωρίς υποδομές, εμπειρία, χρήμα και προσωπικό, δημιουργήσαμε ένα γεγονός που αντίστοιχο του δεν υπήρξε τη περίοδο 2011 – 2014 σε όλη τη Δυτική Ελλάδα.
Τέσσερεις καλοκαιρινές εκθέσεις και μια χειμωνιάτικη, αυτή του “Κερνάμε Ελλάδα”, μέσω των οποίων αναδείχθηκαν τα τοπικά προϊόντα της Αιτωλοακαρνανίας, κλείστηκαν εμπορικές συμφωνίες και το Μεσολόγγι κατέστη πόλος έλξης χιλιάδων επισκεπτών. Δυστυχώς με ευθύνη της προηγούμενης δημοτικής αρχής αυτή η επιτυχία αυτή εκφυλίστηκε και τελικά η ίδια η Έκθεση Τοπικών Προϊόντων αποτελεί δυστυχώς παρελθόν.
Δεν γνωρίζω αν η τωρινή δημοτική αρχή έχει κάποιο σχέδιο για την επανασύσταση της. Θεωρώ όμως αναγκαία την επαναθεμελίωση της Έκθεσης Τοπικών Προϊόντων, με διαφορετική μορφή και περιεχόμενο αυτή τη φορά.
Θετικό νέο η ανάδειξη του Αρχαίου Θεάτρου Οινιαδών
Είναι βέβαιο ότι το Αρχαίο Θέατρο των Οινιάδων χρειάζεται συντήρηση. Τι προτείνετε;
AΠΑΝΤΗΣΗ
Αυτό το μοναδικής σπουδαιότητας μνημείο της περιοχής και της χώρας ολάκερης, το Αρχαίο Θέατρο των Οινιάδων, χάρη στις άοκνες προσπάθειες της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αιτωλοακαρνανίας και Λευκάδος, εντάχθηκε στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα “ΔΥΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ 2014-2020”, με προϋπολογισμό 700.000,00 ευρώ, ο οποίος περιλαμβάνει τη “ΣΤΕΡΕΩΣΗ, ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΤΩΝ ΟΙΝΙΑΔΩΝ”. Είναι ένα ιδιαίτερα θετικό νέο, το οποίο καλωσόρισα προσωπικά από την πρώτη στιγμή.
Σκόπιμα καλλιεργήθηκε κλίμα εσωστράφειας με αφορμή την προσωπική μου ζωή
Κύριε Κατσούλη, γνωρίζω ότι μεσούσης της δημαρχιακής σας θητείας θέσατε την παραίτηση σας από τη θέση του Δημάρχου στην δημοτική σας ομάδα και τους καλέσατε να εκλέξουν νέο Δήμαρχο. Ωρίμασαν οι συνθήκες, θεωρώ, για να μιλήσετε δημοσίως. Παρακαλώ ενημερώστε τους δημότες.
AΠΑΝΤΗΣΗ
Κάποιες καταστάσεις εκείνης της εποχής είναι ήδη γνωστές και στην παρούσα φάση δεν θα γίνω πιό αναλυτικός. Εν συντομία, στελέχη της τότε δημοτικής αρχής σε συνεννόηση με πολιτικούς παραγοντίσκους που στις εκλογές του 2014 βρέθηκαν επικεφαλής δημοτικών παρατάξεων, επέβαλαν ένα κλίμα εσωστρέφειας με αφορμή την προσωπική μου ζωή. Ακύρωναν τις συλλογικές μας προσπάθειες και εμπόδιζαν την ανάδειξη του έργου μας. Σε συνεδρίαση της δημοτικής μας παράταξης ενώπιον αυτών, έθεσα την παραίτηση μου επιχειρώντας να δώσω τέλος σ’ εκείνη τη νοσηρή κατάσταση. Εκ των αποτελεσμάτων απεδείχθη πως δεν τα κατάφερα.
Όμως η συνολική καταγραφή της ιστορίας είναι μπροστά μας…
Ζητούμενο η οικονομική ανάταξη της περιοχής και όχι τα πρόσωπα
Συνηθίζω αντί τελευταίας ερώτησης, ν’ αφήνω το συνομιλητή μου να αναπτύξει όποια θέματα θέλει. Πρώην Δήμαρχε ο λόγος σε εσάς.
AΠΑΝΤΗΣΗ
Στο Μεσολόγγι με το “καλημέρα” κάθε δημοτικής αρχής, είθισται να ξεκινά μια ατέρμονη συζήτηση που αφορά τις επόμενες δημοτικές εκλογές. Συνήθως προκαλείται εκ των έσω της δημοτικής διοίκησης, ακολούθως όμως διαχέεται κουτσομπολίστικά μέσα από τις συγκεκριμένες πολιτικές πιάτσες της πόλης.
Το ίδιο γίνεται και τώρα, μόνο που αυτή τη φορά η κατάσταση είναι σοβαρότερη από κάθε άλλη φορά και η ονοματολογία, οι “σκιαμαχίες” και οι “λυκοσυμμαχίες” αποπροσανατολίζουν.
Ως δήμος και ως περιοχή αντιμετωπίζουμε ένα εξαιρετικά σοβαρό πρόβλημα, το οποίο οι κάθε λογής πολιτικολογούντες ανά το δήμο ούτε καν το αγγίζουν.
Ποιό είναι αυτό;
Η σημαντική μείωση της οικονομικής – παραγωγικής βάσης της περιοχής μας από το 2013 μέχρι σήμερα, συνέπεια του Σχεδίου “Αθηνά” και της απώλειας του ΤΕΙ Μεσολογγίου το 2013 και της κατολίσθησης της τιμής της ελιάς Καλαμών τη διετία 2019 – 2020.
Πως απαντάμε στο πρόβλημα αυτό, όταν ακόμη και έργα που φέρνουν εισοδήματα δεν λειτουργούν, όπως για παράδειγμα αυτό της Μαρίνας;
Ποιός ο ρόλος του δήμου και της περιφέρειας στο σχεδιασμό και στην απόκτηση μιας νέας παραγωγικής ταυτότητας για την περιοχή μας;
Μέσω ποιών συγκεκριμένων έργων, δράσεων και χρηματοδοτικών εργαλείων, η κρίσιμη από πλευράς πόρων δεκαετία 2020 – 2030, δεν θα πάει χαμένη ή δεν θα εξαντληθεί σε έργα μειωμένης προστιθέμενης αξίας;
Ενεργοί πολίτες, συλλογικοί φορείς και στελέχη της αυτοδιοίκησης, οφείλουμε σχεδιασμένα και μεθοδικά να ξεκινήσουμε τώρα και να ολοκληρώσουμε σε εύλογο χρονικό διάστημα αυτή τη συζήτηση, με δημιουργικά και ρεαλιστικά συμπεράσματα που να αφορούν το παρόν και το μέλλον του δήμου.
Αυτό είναι το επείγον πατριωτικό μας καθήκον και όχι να πολιτικολογούμε δεξιά και αριστερά για τις εκλογές του 2023.
Το οφείλουμε στις δυνατότητες αυτού του τόπου και στη νέα γενιά.
Επίλογος δικός μας.
Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι ο πρώην Δήμαρχος μίλησε με θάρρος, σε μερικά σημεία έκανε την αυτοκριτική του, επισήμανε τις δυνατότητες του τόπου μας και υπογράμμισε το χρέος μας απέναντι στη νέα γενιά.”
Αξιολογούμε ότι ανοίγει μία σοβαρή κουβέντα, κουβέντα πολιτική, για την ανάπτυξη του τόπου μας. Οι απόψεις του θα συζητηθούν.
Εδώ είμαστε να φιλοξενήσουμε και άλλες απόψεις. Οι σχετικές προσκλήσεις έχουν γίνει από τη πλευρά της εφημερίδας. Βεβαίως θα γίνουν και άλλες. Μας κάνει εντύπωση η περιφρονητική στάση εκπροσώπων της Δημοτικής Αρχής, παρότι πολλές φορές τους δώσαμε βήμα επικοινωνίας. Ελπίζουμε να ανταποκριθούν.
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου πανηγυριστών ο Άη Συμιός, μετά την θλιβερή είδηση του θανάτου του καπετάνιου Μάκη Τζίλιου , αποφάσισε ομόφωνα την έκδοση ψηφίσματος με το οποίο:
1) Να εκφράσει την βαθύτατη θλίψη και τα ειλικρινή συλλυπητήρια στην οικογένεια του εκλιπόντος ,
2) Να παραστεί αντιπροσωπεία του Συλλόγου στην εξόδιο ακολουθία,
3) Να δοθεί δωρεά σε κάποιο ίδρυμα αντί στεφάνου ,
4) Να δημοσιευθεί το παρόν ψήφισμα στον τοπικό και ηλεκτρονικό τύπο της πόλης.
