Ετικέτα: ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΆΙΚΟΣ

Η «Διέξοδος» τίμησε τη μνήμη του Βασίλη Πάικου  με μια συγκινητική εκδήλωση αγάπης στο Μεσολόγγι. 

 

Με καλεσμένους κορυφαίους πολιτικούς και δημοσιογράφους η «Διέξοδος»  μέσα σε κλίμα συγκινησιακά φορτισμένο η «Διέξοδος» τίμησε την Κυριακή 31 Οκτωβρίου τη μνήμη του αριστίδην μέλους της Βασίλη Πάικου.

Επρόκειτο για μια εκδήλωση αγάπης, όπως οι διοργανωτές την απεκάλεσαν, στην οποία συμμετείχαν με ομιλίες τους ο πρώην υπουργός Νίκος Φίλης, ο θεμελιωτής της Ελεύθερης Ραδιοφωνίας  στην Ελλάδα Γιάννης Τζανετάκος, ο κεντρικός παρουσιαστής του τηλεοπτικού Σταθμού Contra Channel Γιώργος Μελιγγώνης, η δημοσιογράφος Μίνα Μαύρου,  ο ιδρυτής της «Διεξόδου» Νίκος Κορδόσης  και με χαιρετισμούς τους οι πρώην υπουργοί Μαριέτα Γιαννάκου και Γιώργος Κουμουτσάκος.    

Η εκδήλωση είχε προγραμματιστεί να γίνει στον αύλειο χώρο του Μουσείου Άλατος στην Τουρλίδα Μεσολογγίου  αλλά λόγω των ανέμων που έπνεαν στην περιοχή μεταφέρθηκε στο παρακείμενο εστιατόριο «Ψαρ – Ρέστοραν» όπου στο τέλος της παρατέθηκε δεξίωση  σε όλους όσοι παραβρέθηκαν.

Την έναρξη της εκδήλωσης έκανε ο Νίκος Κορδόσης ξεδιπλώνοντας τα παιδικά χρόνια και την οικογενειακή ζωή του φίλου του Βασίλη Πάικου στο Μεσολόγγι. Μίλησε για  την ζωή του στον χώρο των αλυκών, όπου ο πατέρας του ήταν διευθυντής,  για τους συμμαθητές και  παιδικούς του φίλους, τα σχολικά χρόνια του στο «Ξενοκράτειο» και την «Παλαμαϊκή»,  τις πνευματικές του ανησυχίες, τις εφηβικές του δραστηριότητες,  τις σπουδές του στη γεωπονική σχολή και κατέληξε με χαρακτηρισμούς της εν γένει προσωπικότητάς του  που ήταν «απόλυτα συνυφασμένη με την αξιοπρέπεια, την άδολη αγάπη και την αρχοντιά, την  περιβεβλημένη από το πολυτελές και ανεκτίμητης αξίας ένδυμα της ποιότητας».

Ο Γιάννης Τζανετάκος, αναφέρθηκε στον πολιτικό προσανατολισμό του Βασίλη Πάικου, στην μακρόχρονη συνεργασία τους στον ραδιοφωνικό σταθμό 9,84, στην μαχόμενη και αδέσμευτη δημοσιογραφία του, τις πολιτικές του αναλύσεις στις εφημερίδες «Ελεύθερος Τύπος»,  «Βήμα της Κυριακής» και «Αυγή» και στην αντιστασιακή του δράση τα χρόνια της δικτατορίας,  ενώ ο Νίκος Φίλης αναφέρθηκε στην  κινηματική του πορεία στα μετέπειτα χρόνια της Αριστεράς  και στην ορθή πολιτική του σκέψη  που ήταν από τα κύρια χαρακτηριστικά της δημοσιογραφικής του γραφίδας.

Η Μαριέττα Γιαννάκου  εστίασε τον χαιρετισμό της στον άνθρωπο με  το πάθος για τη δουλειά του, την αφοσίωσή του στην έγκυρη  και με διαύγεια αντικειμενική πληροφόρηση  και την προσήλωση στις ιδεολογικές του αρχές με απαρέγκλιτο σεβασμό σε οποιαδήποτε αντίθετη άποψη.

Ο Γιώργος Κουμπουτσάκος τον χαρακτήρισε ως «έναν από τους τελευταίους μεγάλους  της μεγάλης  Δημοσιογραφίας την οποία υπηρέτησε  με απόλυτη συνέπεια».

Ο Γιώργος Μελιγγώνης, σπουδαστής αρχικά στο Εργαστήρι Επαγγελματικής Δημοσιογραφίας, όπου δίδασκε ο Βασίλης Πάικος και στη συνέχεια  δημοσιογράφος ο ίδιος και εγκάρδιος  φίλος του,  αναφέρθηκε στην καθημερινότητα που έζησε δίπλα του, στην τελειομανία του ως δάσκαλος και δημοσιογράφος, στο ήθος του και τον σεβασμό που ενέπνεε στους μαθητές  και στην εμμονή του για την ορθή χρήση της ελληνικής γλώσσας. Μίλησε για τον  «διανοούμενο» Βασίλη Πάικο, τις ιδιαίτερες θεατρικές και λογοτεχνικές του γνώσεις και αναλύσεις, την κουλτούρα του και την ευρυμάθειά του.

Τέλος, η Μήνα Μαύρου,  μίλησε  για το ήθος, τις γνώσεις,  την αγάπη για τις τέχνες και τον πολιτισμό του δασκάλου της τον οποίο χαρακτήρισε «άρχοντα του πνεύματος»,  «δυσεύρετα καλλιεργημένο» και «βαθειά διδακτικό».

Στην συνέχεια οι καλεσμένοι επισκέφθηκαν το Μουσείο Άλατος, στην δημιουργία του οποία ποικιλοτρόπως είχε συμβάλλει ο Βασίλης Πάικος,   και ξεναγήθηκαν από την διευθύντριά του Δέσποινα Κανέλλη.

Στην εκδήλωση συμμετείχαν εκατοντάδες Μεσολογγίτες και όχι μόνο, φίλοι και συνάδελφοι του τιμώμενου δημοσιογράφοι από την Αθήνα, πολιτικοί και δημοτικοί άρχοντες μεταξύ των οποίων ο υπουργός  Σπήλιος Λιβανός, ο βουλευτής  Δημήτρης Κωνσταντόπουλος, ο πρώην δήμαρχος Γιάννης Αναγνωστόπουλος, η πρώην βουλευτής  Μαρία Τριανταφύλλου, ο πρώην Γ.Γ. Υπουργείου Διοικητικής Ανασυγκρότησης Γρηγόρης Θεοδωράκης και οι δημοτικοί σύμβουλοι Παντελής Σκαρμούτσος,  Πάνος Νούλας, Τάσος Σκαρμούτσος,  Παναγιώτης  Παπαδόπουλος, Κώστας Δαουτίδης και Σπύρος Βασιλείου.

 

Σε συγκινησιακά φορτισμένη ατμόσφαιρα πραγματοποιήθηκε σήμερα στο Μεσολόγγι και συγκεκριμένα στην Τουρλίδα η εκδήλωση μνήμης για τον δημοσιογράφο Βασίλη Πάικο που έφυγε πριν ένα χρόνο από τη ζωή.

Μια εκδήλωση που μόνο τυχαία δεν διοργανώθηκε από τον Πολιτιστικό Οργανισμό της ΔΙΕΞΟΔΟΥ στην Τουρλίδα, μιας και ο Βασίλης Πάικος είχε μεγάλη συμβολή στη δημιουργία του Μουσείου Άλατος.

Για τον Βασίλη Πάικο που στην κοινωνική και επαγγελματική του διαδρομή πορεύτηκε με ήθος, εντιμότητα,  ευγένεια, δημοσιογραφική μαχητικότητα και συνέπεια στις αρχές του  μίλησαν  ο βουλευτής και πρώην υπουργός Νίκος Φίλης, ο ιδρυτής της «Διεξόδου» Νίκος Κορδόσης, οι δημοσιογράφοι Γιάννης Τζανετάκος, Γιώργος Μελιγκώνης και Μίνα Μαύρου, ενώ διαβάστηκαν μηνύματα, από τη  βουλευτή και πρώην υπουργό, Μαριέττα Γιαννάκου (που δεν μπόρεσε να παραστεί -όπως είχε προγραμματιστεί -στην εκδήλωση για λόγους υγείας) και τον πρώην υπουργό, Γιώργο Κουμουτσάκο.

Να σημειωθεί ότι η εκδήλωση λόγω καιρού δεν έγινε στον αύλειο χώρο του Μουσείου Άλατος όπως είχε ανακοινωθεί αλλά στο προαύλιο του Restaurant “Ψαρ῾ ΤΟΥΡΛΙΔΑ” και  ανάμεσα στο κοινό ήταν ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Σπήλιος Λιβανός, ο βουλευτής, Δημήτρης Κωνσταντόπουλος, η πρώην βουλευτής, Μαρία Τριανταφύλλου, ο τ. ΓΓ Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Γρηγόρης Θεοδωράκης, ο πρώην δήμαρχος Μεσολογγίου, Γιάννης Αναγνωστόπουλος, οι δημοτικοί σύμβουλοι, Κώστας Δαουτίδης, Τάσος Σκαρμούτσος, Σπύρος Βασιλείου, Παντελής Σκαρμούτσος και Παναγιώτης Παπαδόπουλος.

 

 

Η «ΔΙΕΞΟΔΟΣ»  ΤΙΜΑ ΤΟ ΗΘΟΣ & ΤΗΝ ΑΡΧΟΝΤΙΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ – Μνήμη  Βασίλη Πάικου

Την Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2021, στις 11.30 το πρωί, στον υπαίθριο χώρο του Μουσείου Άλατος στην Τουρλίδα Μεσολογγίου, με αφορμή την συμπλήρωση ενός χρόνου από τον θάνατο του Μεσολογγίτη δημοσιογράφου, του ανθρώπου της μόρφωσης, της καλλιέργειας και της αρχοντιάς Βασίλη Πάικου, η «Διέξοδος» διοργανώνει τιμητική εκδήλωση μνήμης.

Για την ζωή και το έργο του τιμώμενου,  που δίδαξε ήθος, εντιμότητα,  ευγένεια, δημοσιογραφική μαχητικότητα και συνέπεια στις αρχές του  θα μιλήσουν ο βουλευτής και πρώην υπουργός Νίκος Φίλης, ο ιδρυτής της «Διεξόδου» Νίκος Κορδόσης και οι δημοσιογράφοι Γιάννης Τζανετάκος, Γιώργος Μελιγκώνης και Μίνα Μαύρου ενώ χαιρετισμό θα απευθύνει η  βουλευτής και πρώην υπουργός Μαριέττα Γιαννάκου.

Για την εκδήλωση δεν θα αποσταλούν ατομικές προσκλήσεις και η προσέλευση θα είναι ελεύθερη με την τήρηση όλων των προβλεπόμενων υγειονομικών μέτρων κατά της πανδημίας.

 

 

Όπως είναι γνωστό πριν από δύο εβδομάδες  έφυγε από τη ζωή ο  διαπρεπής Μεσολογγίτης δημοσιογράφος, ο βαθειά καλλιεργημένος και σκεπτόμενος πολίτης ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΪΚΟΣ.

Στη μνήμη του  και αντί στεφάνου ο ιατρός – καθηγητής  Πανεπιστημίου κ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΑΘ. ΚΟΡΔΟΣΗΣ   κατέθεσε  χρήματα   στο Κέντρο Λόγου & Τέχνης «ΔΙΕΞΟΔΟΣ» για την ενίσχυση  των  πολυποίκιλων  δραστηριοτήτων του Ιστορικού Μουσείου και του νεοσύστατου Μουσείου Άλατος.

Στον  εξαιρετικά  ευαισθητοποιημένο   με την Ιστορία, τα Γράμματα και τις Τέχνες  δωρητή    εκφράζονται θερμότατες ευχαριστίες γιατί τιμώντας  με την    ευγενική   του  χειρονομία    τη μνήμη του εκλιπόντος  υποστηρίζει  παράλληλα και την αδιάκοπη πολυετή καθημερινή λειτουργία της «Διεξόδου»  στην «οικογένεια» της  οποίας ο Βασίλης Πάικος  είχε δεσπόζουσα θέση.

ΚΈΝΤΡΟ ΛΌΓΟΥ ΚΑΙ ΤΈΧΝΗΣ “ΔΙΈΞΟΔΟΣ”

 

 

Και τ΄ όνομα του ήταν Άνθρωπος…

 

Ο Βασίλης Πάικος δεν είναι πια μαζί μας.

Άφησε την τελευταία του πνοή το απόγευμα της Παρασκευής 27 Νοεμβρίου.

 

Δεν αποχαιρετούμε μόνο έναν πολύτιμο σύντροφο, φίλο και δάσκαλο. Αποχαιρετούμε έναν βαθιά εμποτισμένο με περίσσεια ευγένεια Μεσολογγίτη.

 

Ο Βασίλης Πάικος διέθετε το κληρονομικό χάρισμα της μεγαλοφυΐας της καρδιάς. Αυτή που κάνει να σιωπά κάθε τι ηχηρό και μετρήσιμο και το μαθαίνει να ακούει, να λειαίνει ακατέργαστες επιθυμίες. Η μεγαλοφυΐα της καρδιάς διδάσκει καλοσύνη και γλυκιά πνευματικότητα. Διδάσκει ιδανικά και αλήθειες γι’ αυτό ο Βασίλης Πάικος ήταν βαθιά “αιρετικός” και στην σωστή πλευρά της ιστορίας.

 

Στο Μεσολόγγι είδε το φως και κατάλαβε την ζωή. Εκεί έχτισε δομές και ανακάλυψε αξίες, όπως έλεγε ο ίδιος σε κάθε συζήτηση και ευκαιρία.

 

Μόνη πατρίδα τα παιδικά μας χρόνια σύντροφε μας Βασίλη.

Με την ευλογημένη αύρα της να σε διαπερνά και να σε καθορίζει.

Ήσουν από τους τυχερούς που κατάφερες να την αποκρυπτογραφήσεις περισσότερο. Την αρχοντιά, την πνευματικότητα και την σαγήνη του τοπίου του γκρίζου και των νερών που γοητεύει τους πάντες.

 

Καλές αντάμωσες αδερφέ μας

 

 

“ΣΥΡΙΖΑ – ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΉ ΣΥΜΜΑΧΊΑ” Μεσολογγίου

Σε δήλωσή του ο πολιτευτής του «ΣΥΡΙΖΑ – ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ» Αιτωλοακαρνανίας, Γιώργος Βασιλείου  για τον θάνατο του Μεσολογγίτη Δημοσιογράφου, Βασίλη Πάικου σημειώνει:

 

“Ένας θάνατος χλωμός, ο ίδιος για όλους, χτυπάει καλύβια των φτωχών, παλάτια βασιλιάδων.”  Οράτιος

Ο Βασίλης Πάικος, γνήσιος Αιτωλοακαρνάνας, αγνός Μεσολογγίτης.

Φίλος ακραιφνής, βαθειά ευγενικός άνθρωπος.

Υπέρμαχος τού δημοκρατικού διαλόγου.

Μεγάλος δάσκαλος της Δημοσιογραφίας ο οποίος θα μείνει αξέχαστος μέσα από το έργο του.

Δημοσιογράφος με ήθος και γνώση που, σήμερα, σπανίζει. Εργάστηκε σκληρά, με προσήλωση, στην δεοντολογία του λειτουργήματος. Με την πολύχρονη εμπειρία του δίδασκε, στους νεότερους Δημοσιογράφους, με περισσή αγάπη και σεβασμό.

Θα θυμάμαι, πάντοτε, τις συζητήσεις μας και το ενδιαφέρον του για την αλήθεια και την Δημοκρατία.

Αιωνία σου η μνήμη, αγαπητέ φίλε, Βασίλη.

Γράφει ο Παναγιώτης Κολέλης

Όσοι είχαν την τύχη να μαθητεύσουν στο πλάι του, τον αποκαλούσαν δάσκαλο. Μία λέξη που έβγαινε αβίαστα από τα χείλη ύστερα από τα πρώτα μαθήματα, από εκείνες τις αναγνωριστικές κινήσεις που οριοθετούν την επικράτεια ενός τμήματος. Δίδασκε πολιτική ανάλυση, ραδιοφωνικό και τηλεοπτικό ρεπορτάζ. Ήταν η ψυχή της σχολής, ο άνθρωπος που ήξερε όχι μόνο να κοντρολάρει την τάξη, αλλά και να κερδίζει τον σεβασμό, την εκτίμηση και την εμπιστοσύνη.

Ερχόταν νωρίτερα στην αίθουσα, διάβαζε τα νέα (διαφορετικές εφημερίδες ήταν πάντοτε αραδιασμένες στο γραφείο του), έπινε τον καφέ του και κάπνιζε. Περίμενε τους μαθητές του για να τους μεταλαμπαδεύσει την αγάπη του για τη δημοσιογραφία. Είχε περάσει τα 70, μα δίδασκε με το πάθος ενός ανθρώπου που μόλις ξεκινούσε την καριέρα του. Εκεί που άλλοι τα παρατάνε, αυτός συνέχιζε αδιάκοπα να προσφέρει τις γνώσεις και την εμπειρία του κρατώντας άσβεστη τη φλόγα μέσα του.

Ήταν σεμνός και χαμηλών τόνων, στοργικός με τους μαθητές, μα ταυτόχρονα αυστηρός και απαιτητικός. Υπήρξε μετρημένος στα μπράβο και στα συγχαρητήρια που μοίραζε. Όχι από έπαρση ή μία αφ’ υψηλού θεώρηση του κόσμου, αλλά επειδή ένιωθε την ανάγκη να είναι δίκαιος με όλους. Έδινε απλόχερα συμβουλές, άκουγε με υπομονή τις διαφορετικές απόψεις και προέτρεπε τους μαθητές του να μην φοβηθούν τη ζωή. Ακόμα κι αν αυτό σήμαινε να κάνουν λάθη, να φάνε τα μούτρα τους και να χάσουν τις σταθερές τους.

Βοηθούσε τους νέους. Ειδικά όταν έκρινε πως έχουν δυνατότητες και αγαπούν αυτό που σπουδάζουν. Θεωρούσε πως το ταλέντο από μόνο του δεν αρκεί, αν δεν συνοδεύεται από σκληρή δουλειά και μπόλικο μεράκι. Είχε δει πολλούς ταλαντούχους να τα παρατούν και να αυτοκαταστρέφονται και ακόμη περισσότερους να δουλεύουν σκληρά, να ξεπερνούν τα όριά τους και να τα καταφέρνουν.

Δεν βοηθούσε τους αχάριστους και τους φαφλατάδες, αν και προσπαθούσε κι αυτούς να τους κατανοήσει και να τους στηρίξει με τον τρόπο του. Δεν πίστευε πως υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν όνειρα και φιλοδοξίες, αλλά πως οι συγκυρίες και οι τρικλοποδιές της ζωής είναι αυτές που τους βάζουν σιγαστήρα, που ρίχνουν τις απαιτήσεις και προκαλούν τη συμμόρφωση με μια παράξενη και αλλοπρόσαλλη πραγματικότητα.

Ήταν άνθρωπος της δράσης, πολυσχιδής και με αστείρευτο χιούμορ. Αγαπούσε το καλό φαγητό, όπως και τους ανθρώπους με ισχυρή προσωπικότητα, αυτούς που μπορούσαν να τον συνεπάρουν με τις γνώσεις, τον δυναμισμό και το τσαγανό τους.

Εκτός από τη δημοσιογραφία, λάτρευε ακόμα το Μεσολόγγι, το κολύμπι και το θέατρο. Ειδικά για το θέατρο μπορούσε να μιλάει για ώρες. Να αναλύει σκηνές, να κρίνει υποκριτικές μανιέρες, να συγκρίνει παραστάσεις, ακόμα και να μοιράζει ρόλους σε άλλους ηθοποιούς όταν πίστευε πως αυτοί που είχε μπροστά του δεν ανταποκρίνονταν στις απαιτήσεις του έργου.

Ήταν επίσης ανοιχτόκαρδος και ανοιχτοχέρης. Δεν είναι μόνο ότι κερνούσε συγγενείς και φίλους ή βοηθούσε αθόρυβα ανθρώπους στο Μεσολόγγι, αλλά και ότι φρόντιζε να δίνει πάντοτε χρήματα σε όποιον ζητιάνο περνούσε μπροστά από το τραπέζι του. Μοιάζει πραγματικά παράδοξο, μα είναι αλήθεια. Τουλάχιστον, όσες φορές είχα την τιμή να απολαύσω την παρέα του, δεν τον θυμάμαι να αποστρέφει το βλέμμα του προσπαθώντας να αποφύγει την παρουσία ενός ρακένδυτου που πάσχιζε να περισυλλέξει κάποιο νόμισμα.

Δεν το έκανε επειδή ένιωθε ανώτερος ή επειδή έψαχνε να καλύψει μία τρύπα στο ψηφιδωτό των δικών του ματαιοδοξιών, αλλά επειδή ήθελε πραγματικά να βοηθήσει. Έστω κι αν ήξερε πως η βοήθειά του δεν θα άλλαζε τη ζωή του ανθρώπου που είχε απέναντί του, παρά μόνο θα σχημάτιζε ένα ανεπαίσθητο χαμόγελο στο πρόσωπό του για λίγα δευτερόλεπτα.

Ο Πάικος το επιζητούσε αυτό το χαμόγελο, επειδή πίστευε ότι από τα μικρά θα γεννηθεί μία μέρα το μεγάλο, πως οι μικρές ενέργειες καλοσύνης είναι ικανές να δημιουργήσουν μία μεγαλύτερη αλυσιδωτή αντίδραση.

Ουτοπικός ρομαντισμός; Κραυγαλέα ψευδαίσθηση; Ιδιόμορφος ρεαλισμός; Ό,τι και να ήταν, ο Πάικος είχε έναν δικό του, ιδιαίτερο τρόπο να ζυγιάζει τα δεδομένα και να ονειρεύεται την ευτυχία του κόσμου. Γι’ αυτό και υπήρξε αγαπητός και σεβαστός απ’ όλο το πολιτικό φάσμα, ανεξαρτήτως μικρότερων ή μεγαλύτερων πολιτικών διαφορών. Διαφορών, που παρότι ήταν υπαρκτές και σημαντικές, δεν κατάφεραν να αλλοιώσουν τη στόφα ενός ανθρώπου που πορεύτηκε με εντιμότητα και ανιδιοτέλεια στη ζωή.

 

Δάσκαλε, καλέ μου φίλε Βασίλη, καλό κατευόδιο.

 

Πηγή: katiousa.gr 

“Αποχαιρετούμε με θλίψη τον Βασίλη Πάικο.

Τον εξαίρετο δημοσιογράφο με τη δυσεύρετη ευρυμάθεια.

Τον σύντροφο και αγωνιστή της Αριστεράς από τα χρόνια του αντιδικτατορικού αγώνα.

Τον δάσκαλο εκατοντάδων παιδιών που δίπλα του έγιναν δημοσιογράφοι.

Τον ακέραιο και ευγενή άνθρωπο.” ανέφερε σε ανάρτησή του ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, Αλέξης Τσίπρας για τον θάνατο του συμπατριώτη μας δημοσιογράφου Βασίλη Πάικου.

 

See more

Αποχαιρετούμε με θλίψη τον Βασίλη Πάικο.
Τον εξαίρετο δημοσιογράφο με τη δυσεύρετη ευρυμάθεια.
Τον σύντροφο και αγωνιστή της Αριστεράς από τα χρόνια του αντιδικτατορικού αγώνα.
Τον δάσκαλο εκατοντάδων παιδιών που δίπλα του έγιναν δημοσιογράφοι.
Τον ακέραιο και ευγενή άνθρωπο. pic.twitter.com/u1aIYs18iw

— Αλέξης Τσίπρας – Alexis Tsipras (@atsipras) November 27, 2020

Τα συλλυπητήριά του στην οικογένεια του Βασίλη Πάικου εξέφρασε με μήνυμά του ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης σημειώνοντας: “Γνώριζα προσωπικά τον Βασίλη Πάικο.

Αν και πολιτικά διαφωνούσαμε, εκτιμούσα πάντα το ήθος, τη μετριοπάθεια, και κυρίως την ευγένεια με την οποία άσκησε το λειτούργημα της δημοσιογραφίας.

Στην οικογένεια και τους οικείους του θέλω να εκφράσω τα πιο ειλικρινή μου συλλυπητήρια.”

 

See more

Γνώριζα προσωπικά τον Βασίλη Πάικο. Αν και πολιτικά διαφωνούσαμε, εκτιμούσα πάντα το ήθος, τη μετριοπάθεια, και κυρίως την ευγένεια με την οποία άσκησε το λειτούργημα της δημοσιογραφίας. Στην οικογένεια και τους οικείους του θέλω να εκφράσω τα πιο ειλικρινή μου συλλυπητήρια.

— Prime Minister GR (@PrimeministerGR) November 27, 2020

Ο Βασίλης Πάικος πέθανε σήμερα το απόγευμα. Έχασε την πολύμηνη μάχη που έδωσε με το θάνατο. Αποχαιρετούμε ένα φίλο, ένα σύντροφο κι ένα δάσκαλο. Ο Βασίλης υπήρξε ακέραιος άνθρωπος, με ευγένεια χαρακτήρα, μόρφωση, προσήλωση στις αρχές της δημοσιογραφικής δεοντολογίας, σεβασμό στον αναγνώστη – πολίτη.

Από τα νεανικά του χρόνια, ζυμώθηκε στους δημοκρατικούς αγώνες, αγωνιστής κατά της δικτατορίας, μάχιμος δημοσιογράφος, δάσκαλος πολλών δημοσιογράφων, αν και βέβαια για την εξέλιξη ορισμένων δεν είχε καμία ευθύνη.

Στα περίπου 50 χρόνια δημοσιογραφικής σταδιοδρομίας, ο Βασίλης παρέμενε ουσιαστικά σύγχρονος, πιάνοντας το σφυγμό της εποχής χωρίς να κάνει εκπτώσεις από τις αξίες του. Σταθερός στο χώρο της Ανανεωτικής Αριστεράς, με ευρύτητα πνεύματος, συνέβαλλε στη διαμόρφωση του δημόσιου χώρου της αριστερής διακυβέρνησης στη χώρα μας και τον υπερασπίστηκε απέναντι στις κραυγές του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου.

Η απώλειά του σήμερα καθίσταται ακόμα πιο οδυνηρή μέσα στο ζόφο της εποχής, της κατευθυνόμενης παραπληροφόρησης και των fakenews. Αποχαιρετούμε ένα ενεργό πολίτη – δημοσιογράφο, έναν ακριβό σύντροφο που μέχρι την τελευταία στιγμή της ενεργού παρουσίας του έδινε το «παρών» από τις στήλες της Κυριακάτικης Αυγής και τη συχνότητα του Αθήνα 984.

Η κηδεία του θα γίνει τη Δευτέρα στο νεκροταφείο Ζωγράφου, σε περιορισμένο κύκλο συγγενών λόγω του κορονοϊού. Σε καλύτερες στιγμές θα μπορέσουμε να τον τιμήσουμε όλοι όσοι συμμεριστήκαμε κοινές αγωνίες, αξίες, χαρές και λύπες.

Νίκος Φίλης