Η Τομεακή Επιτροπή Αιτωλοακαρνανίας του ΚΚΕ με θλίψη αποχαιρετά την Πλουσία Λιακατά, , την ακλόνητη αγωνίστρια Μακρονησιώτισσα που έφυγε από κοντά μας την Παρασκευή 7/3, πλήρης ημερών.
Σε μικρή ηλικία οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ και ήταν σύνδεσμος με την καθοδήγηση του Κόμματος που είχε την έδρα της στο Βουνό. Συνελήφθη γιατί έγραφε συνθήματα στους τοίχους κατά των Γερμανών κατακτητών και φυλακίσθηκε στο κτίριο της Γκεστάπο. Από εκεί κατάφερε να δραπετεύσει και ανέβηκε στο βουνό όπου και συναντήθηκε με τον αδελφό της, ο οποίος ήταν μέλος του ΚΚΕ και αντάρτης του ΕΛΑΣ. Εντάχθηκε και η ίδια στον ΕΛΑΣ, στην 13η Μεραρχία στο Καρπενήσι.
Μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας και τα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν με τις διώξεις και τις εκτελέσεις των κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών από τις αστικές κυβερνήσεις, η Πλουσία συνέχισε να αγωνίζεται στο πλευρό του ΚΚΕ. Το 1948 συλλαμβάνεται και εξορίζεται στην Ικαρία. Στη συνέχεια ακολουθεί την ίδια πορεία που ακολούθησαν χιλιάδες γυναίκες, που αρνήθηκαν να προδώσουν τις αξίες και τα «πιστεύω» τους: Χίος – Τρίκερι – Μακρόνησος. Στους τόπους εξορίας εντάχθηκε σε θεατρικά σχήματα και χορωδίες. Εκεί διδάχθηκε τους παραδοσιακούς ελληνικούς χορούς. Μετά την επιστροφή της από την εξορία, ασχολήθηκε επαγγελματικά με το χορό. Συνεργάστηκε την Ελένη Τσαούλη, την Δώρα Στράτου, την Δόμνα Σαμίου και δίδαξε χορό σε παιδιά στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
