Αριθμοί που προκαλούν αναμφίβολα σοκ αλλά για τους «παροικούντες στην Ιερουσαλήμ» μάλλον θεωρούνται «νομοτέλεια».
Κι αυτό διότι η υπόθεση «υποδειγματική λειτουργία ΜΕΘ δεν είναι μια απλή υπουργική απόφαση…».
Η υποδειγματική λειτουργία ΜΕΘ είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων που επίκεντρο έχουν τον άνθρωπο, δηλαδή το επιστήμονα γιατρό και νοσηλευτή που έχει λάβει την απαιτούμενη εκπαίδευση και εμπειρία.
Όσοι παρακολουθείτε το MessolonghiNews ίσως να θυμάστε άρθρο του γιατρού Γιάννη Δατσέρη που είχαμε δημοσιεύσει πέρυσι τον Μάρτιο, στο ξεκίνημα της πανδημίας όταν τότε ζητιούνταν επιτακτικά «άνοιγμα και λειτουργία ΜΕΘ» (ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ).
Μεταξύ άλλων στο άρθρο ο κ. Δατσέρης υπογράμμιζε:
“Οι ΜΕΘ δεν λείπουν από έλλειψη εξοπλισμών, αλλά από έλλειψη προσωπικού.
Ως σύστημα αργήσαμε να αναγνωρίσουμε την εξειδίκευση της Εντατικολογίας, όπως και της Λοιμωξιολογίας, λόγω των συντεχνιακών πιέσεων των ισχυρών ιατρικών εταιρειών. Ο γιατρός του ΕΣΥ σήμερα ξεκινά με 960 ευρώ καθαρά τον μήνα ως ειδικευόμενος για να φτάσει στα 2.080 ευρώ το μέγιστο ως 67χρονος διευθυντής. Πλέον 180-400 ευρώ από εφημερίες.
Ισοπεδωτικά. Ανεξάρτητα ειδικότητας, έντασης και όγκου εργασίας, ποιότητας εξειδίκευσης, ευθύνης και βαρύτητας της νοσοκομειακής μονάδας.
Οι εντατικολόγοι εργάζονται σκληρά, υπό πίεση, και δεν έχουν πρόσβαση στην ολοήμερη λειτουργία (απογευματινά ιατρεία) ή στις «γκρίζες ζώνες» για να αυξήσουν το εισόδημά τους. Αν το κάνουν από επιλογή, προτιμούν τη Γερμανία ή τη Σουηδία με μισθούς 4.500-12.000 ευρώ τον μήνα.
Στην Ελλάδα δεν θα οργανώσουμε ΜΕΘ και ολόκληρο το ΕΣΥ αν δεν αλλάξουν ριζικά οι εργασιακές σχέσεις των γιατρών. Χρειάζεται μια εθνική συλλογική σύμβαση με τον ελάχιστο μισθό και μετά ατομικές συμβάσεις με βάση την ακριβή περιγραφή των εργασιακών υποχρεώσεων και τι συνεπάγονται αυτές σε αποδοτικότητα.”
Συνεπώς γίνεται κατανοητό ότι στα ζητήματα δημόσιας υγείας δεν χωρά μικροπολιτική προσέγγιση αλλά συνεννόηση, στη βάση ρεαλιστικής στοχοθεσίας, μακριά από ιδεοληψίες και ειδικά από όσους έχουν υπηρετήσει τη δημόσια υγεία από θέσεις πολιτικής ευθύνης…
Δημοσιεύτηκε στα ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΑ της 18ης Ιουλίου 2021
