Η δημοτικός σύμβουλος Μεσολογγίου με τη ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ, Βάνα Πατρινού σε δήλωσή της για την εμφάνιση του φαινομένου του υδροθείου στο Αιτωλικό αναφέρει:
“Είναι γνωστό το πρόβλημα παραγωγής υδρόθειου στην κλειστή και βαθειά λιμνοθάλασσα του Αιτωλικού. Η δημιουργία του οφείλεται στο σάπισμα των φυκιών, που είναι πάρα πολλά λόγω ευτροφισμού και του φυτοπλαγκτού και στην ταυτόχρονη απουσία οξυγόνου.
Το πρόβλημα γίνεται αντιληπτό κατά διαστήματα με την αναστροφή των νερών και την ανάδυση του υδρόθειου, σε περιόδους κακοκαιρίας κυρίως, όπως συνέβη πρόσφατα την ημέρα των Θεοφανείων.
Μπορεί η οσμή “των κλούβιων αυγών” να είναι ενοχλητική όμως είναι και άκρως επικίνδυνη. Το υδρόθειο είναι ένα άχρωμο και ιδιαίτερα τοξικό αέριο. Έκθεση σε αυτό προκαλεί από πονοκεφάλους, προβλήματα στην όραση και την αναπνοή έως παράλυση του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος και θάνατο, σε πολύ αυξημένες συγκεντρώσεις. Η επαναλαμβανόμενη δε έκθεση, οδηγεί σε αυξημένη ευαισθησία.
Η αντιμετώπιση του φαινομένου είναι περισσότερο από επιτακτική, διότι άπτεται άμεσα της Δημόσιας ασφάλειας και υγιεινής και όχι μόνο. Προκαλείται τεράστια οικολογική καταστροφή των ζωντανών οργανισμών στα νερά. Ποιός μπορεί να μείνει απαθής στο θέαμα των νεκρών ψαριών που επιπλέουν στα νερά της λιμνοθάλασσας; Αλλά και ποιός δεν θα επισημάνει και την μεγάλη οικονομική καταστροφή των ψαράδων της περιοχής;
Μπορεί η μορφολογία της υδάτινης λεκάνης και η εκτροπή των νερών της Λυσιμαχείας την δεκαετία του ‘70 να δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη του φαινομένου, όμως οι αιτίες θα πρέπει να αναζητηθούν και στην ανεξέλεγκτη χρήση λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων και στα οικιακά απόβλητα, που οδήγησαν στον ευτροφισμό.
Μια σειρά από παρεμβάσεις ή η απουσία αυτών, έφεραν την κατάσταση “στο μη παρέκει”. Πολυδιαφημιζόμενα τα έργα ανάπλασης της λιμνοθάλασσας, αποσπασματικά και εν μέρει
αμφιλεγόμενα, που δεν λύνουν το πρόβλημα. Καλή είναι η τουριστική ανάπτυξη της περιοχής, η ανάπτυξη εναλλακτικών δράσεων κλπ., όμως βασική προϋπόθεση είναι να υπάρχει λιμνοθάλασσα. Λιμνοθάλασσα υγιής, με σεβασμό στην χλωρίδα και την πανίδα της, πηγή πλούτου και πολιτισμού για τους κατοίκους της. Δεν νοείται μια περιοχή θεωρητικά προστατευμένη περιβαντολλογικά (natura) να αντιμετωπίζεται σαν “βορά” των εκάστοτε εργολαβικών συμφερόντων.
Καλούμε τους κατοίκους σε συναγερμό και κινητοποίηση για να υποχρεωθούν οι αρμόδιοι φορείς και υπηρεσίες ,Φορέας διαχείρισης, Δήμος, Περιφέρεια, να προβούν άμεσα σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες περιορισμού του φαινομένου ανάπτυξης του υδροθείου κατ’αρχήν, προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος και του πρωτογενούς τομέα της αλιείας κατ’επέκταση.
1. Άμεση λειτουργία των βιολογικών καθαρισμών , κυρίως του Αιτωλικού, με βελτίωση των υποδομών, στελέχωση και στενή παρακολούθηση.
2. Σύστημα επεξεργασίας απορροών στράγγισης νερών γεωργικής εκμετάλλευσης και εργοστασιακών αποβλήτων.
3. Διευκόλυνση ανανέωσης υδάτων με άρση αναχωμάτων, εκβάθυνση διόδων κ.λ.π.
4.Υλοποίηση της εκφρασμένης επιστημονικής πρότασης για μηχανική οξυγόνωση των υδάτων.
5. Αποζημίωση των ψαράδων της περιοχής.
Γιατί, παραφράζοντας τα λόγια του ποιητή, “μια λιμνοθάλασσα αλυκοποιημένη, κατατεμαχισμένη, μπαζωμένη, μολυσμένη και καταπατημένη, δεν θα ξαναπελαγήσει”.”
Σχολιάζοντας τα όσα συζητήθηκαν στη συνεδρίαση του ΣΝΟ Πολιτικής Προστασίας του δήμου Μεσολογγίου, σε ανακοίνωσή της η ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΜΕΣΟΛΟΓΓΊΟΥ (σ.σ. την υπογράφουν η δημοτικός σύμβουλος, Βάνα Πατρινού και ο πρόεδρος Πενταλόφου, Δημήτρης Κουτρούλης) καταγγέλλει:
“Την Δευτέρα 8 Ιανουαρίου συνεδρίασε το Συντονιστικό Πολιτικής Προστασίας του Δήμου Ι.Π. Μεσολογγίου. Με τον χειμώνα να είναι μπροστά μας και την ανησυχία για τις επιπτώσεις των καιρικών φαινομένων έκδηλη, δεδομένου και του πρόσφατου πλημμυρικού παρελθόντος της περιοχής, θα περίμενε κανείς μια ουσιαστική συζήτηση και μια ακόμα πιο ουσιαστική προετοιμασία και παρέμβαση εκ των αρμοδίων.
Τι ακούσαμε; ΤΙΠΟΤΑ. Μάθαμε να κλείνουμε το ρήμα “δεν έχουμε”.
Τι μας είπαν:
-Δεν έχουμε μηχανήματα, ούτε ο Δήμος, ούτε η Περιφέρεια, ούτε η Πυροσβεστική Υπηρεσία, ούτε η Δασική Υπηρεσία
-Δεν έχουμε οχήματα
-Δεν έχουμε το απαραίτητο προσωπικό.
Στο “και πέντε” παραδέχτηκαν την γύμνια των κρατικών φορέων, που δεν μπορούν να κάνουν τα αυτονόητα, να προστατέψουν τις ζωές και τις περιουσίες των πολιτών. Η παραδοχή αυτή δεν μας εκπλήσσει. Είναι άμεσα συνυφασμένη με την πολιτική που ασκείται από την κυβέρνηση και κατ’επέκταση από την Περιφέρεια. Πολιτική που δεν εντάσσει τις δαπάνες για την πολιτική προστασία στις επιλέξιμες δαπάνες, γιατί δεν έχουν κέρδος.
Η Λαϊκή Συσπείρωση έχει πολλές φορές αναφερθεί στο ζήτημα, έχει στηλιτεύσει την εφαρμοζόμενη πολιτική, έχει απαιτήσει να δοθούν λύσεις προς όφελος του κοινού συμφέροντος, αλλά “στου κουφού την πόρτα, όσο θέλεις βρόντα”. Αντί για την δημιουργία των απαραίτητων υποδομών, είδαμε και πάλι την σπατάλη του δημοσίου χρήματος, των δικών μας “ματωμένων φόρων” σε ακριβές ενοικιάσεις μηχανημάτων κλπ για κάλυψη αναγκών, πάντα την τελευταία στιγμή.
Τι μας πρότειναν;
-Κουβέντα για την προμήθεια των απαραίτητων μηχανημάτων, εργαλείων κλπ
-Κουβέντα για αξίωση πρόσληψης του αναγκαίου προσωπικού
-Κουβέντα για αύξηση των απαραίτητων χρηματοδοτήσεων
Η λύση που προτάθηκε είναι απλή, ανέξοδη και το κυριότερο, μεταθέτει τις ευθύνες αλλού: “εθελοντισμός”
Οι πολίτες θα πρέπει να οργανωθούν και να πάρουν μέτρα πρόληψης.
Οι πολίτες θα πρέπει να παρέμβουν με τις δικές τους δυνάμεις και τα δικά τους μηχανήματα, όπου χρειαστεί.
Και αν κάτι πάει λάθος, οι πολίτες που δεν βοήθησαν αρκετά θα χρεωθούν και το ανάθεμα;
Οι πολίτες θα κάνουν αυτό που οι αρμόδιοι, που θεωρητικά έχουν τις απαραίτητες γνώσεις και έχουν εκπονήσει τα ανάλογα σχέδια, δεν μπορούν; Με ποιές γνώσεις, ποιό συντονισμό και ποιές αρμοδιότητες;
Ευτυχώς ζούμε ακόμα σε μια χώρα, που είναι βαθιά στη συνείδηση του λαού μας η βοήθεια και η αλληλεγγύη. Αποδείχτηκε άλλωστε περίτρανα και πρόσφατα, την περίοδο των καταστροφών στον Θεσσαλικό κάμπο.
Δεν πρέπει όμως να συγχέεται το γεγονός αυτό, με τις ευθύνες του κράτους. Είναι απόλυτη ευθύνη του κράτους η μέριμνα, η προετοιμασία, ο σχεδιασμός και η υλοποίηση όλων των απαραίτητων ενεργειών για την προστασία της ανθρώπινης ζωής και περιουσίας.
Ο “εθελοντισμός” μπορεί να υπάρξει μόνο συνεπικουρικά, σε ακραίες καταστάσεις,κάτι που κανείς δεν επιθυμεί να συμβεί.
ΚΑΝΕΝΑ ΑΛΛΟΘΙ δεν θα δοθεί σε αυτούς που έχουν την ευθύνη και επιλέγουν την εύκολη λύση, το “στρίβειν δια του αρραβώνος”.
Να δοθούν τώρα τα απαραίτητα κονδύλια και να πραγματοποιηθούν όλες οι απαραίτητες ενέργειες για την πρόληψη και προστασία των ζωών και των περιουσιών μας.
Για να μην γίνουμε θιασώτες ενός ακόμα προαναγγελθέντος εγκλήματος, που “αναζητεί” τον θύτη.
Γιατί είναι απαράδεκτο η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ να είναι ουσιαστικά ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΑΡΩΔΙΑ.”
Στο ευχετήριο μήνυμά της για τις εορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς η επικεφαλής της ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ, Βάνα Πατρινού σημειώνει:
“Σε λίγες ημέρες έρχονται τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά. Ημέρες “παραδοσιακά” γιορτινές, με πολύχρωμα λαμπιόνια, κάλαντα και μουσικές, γλυκά και παραδοσιακά εδέσματα. Ημέρες ευφορίας και χαλάρωσης.
Όσο όμως και αν θέλουν να μας πείσουν ότι οι ημέρες αυτές είναι μέρες χαράς και υπερκατανάλωσης, κάτι σαν τις γνωστές διαφημίσεις στην τηλεόραση, η πραγματικότητα της πλειονότητας των ελληνικών νοικοκυριών τους διαψεύδει οικτρά.
Η ακρίβεια εξανεμίζει το πενιχρό εισόδημα.
Το σαφάρι για την ανεύρεση των “προσφορών” στα ράφια των καταστημάτων τροφίμων αποβαίνει άκαρπο και το “καλάθι της νοικοκυράς” είναι πιο άδειο από ποτέ.
Η συζήτηση για το χρώμα των τιμολογίων της ΔΕΗ χωρίς αντίκρυσμα, αφού όπως και νά’χει πάλι ο καταναλωτής θα πληρώσει πανάκριβα τις επιλογές τους για την ενέργεια και τα καύσιμα. Οι στοιχειώδεις ανάγκες για θέρμανση και κίνηση θυσία στον βωμό της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ και της “πράσινης ανάπτυξης”. Και αφού με την ενέργεια “μας τελείωσαν” ετοιμάζονται τώρα να μας δώσουν και την χαριστική βολή με την ιδιωτικοποίηση των νερών, που ουσιαστικά προαναγγέλθηκε.
Το “επί γης ειρήνη” μοιάζει με κακόγουστο αστείο, όταν η χώρα έχει μετατραπεί σε “πεδίο βολής φθηνό, που ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι”, βάζοντάς μας στο επίκεντρο των πολεμικών συρράξεων και συνεπώς, στο κέντρο πιθανών αντιποίνων.
Οι συνήθεις ευχές των ημερών για υγεία, σκοντάφτουν στον πολυδιαφημισμένο Νεο Υγειονομικό Χάρτη και στην συνεχιζόμενη διάλυση του ΕΣΥ με στόχο την ιδιωτικοποίησή του.
Όσο για το “καλή πρόοδο” για τα παιδιά μας σημαίνει τι; σχολεία χωρίς εκπαιδευτικούς, χωρίς θέρμανση και ρεύμα, με ταβάνια που πέφτουν; Αλλά βέβαια θα αναβαθμιστούν με την ίδρυση ιδιωτικών μη κερδοσκοπικών Πανεπιστημίων. Μα καλά, ποιόν κοροϊδεύουν;
Και όμως υπάρχει φως. Και το φως έρχεται “από την Ελλάδα που αντιστέκεται”.
Αυτό είναι το μήνυμα των ημερών. Η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο μένει ζωντανή μέσα από την συνεχή πάλη και διεκδίκηση. Για τον άνθρωπο και τις ανάγκες του. Για το μέλλον των παιδιών μας.
Η Λαϊκή Συσπείρωση εύχεται σε όλους σας καλές γιορτές και συνεχίζει τον αγώνα οι ευχές για υγεία, ειρήνη και ευτυχία να αποκτήσουν ουσιαστικό νόημα. Γιατί “μόνο εκείνος που παλεύει το σκοτάδι θά’χει μεθαύριο μερτικό στον δικό του ήλιο”.”
Συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στη κατάπτυστη απόφαση κατάργησης του ΝΠΔΔ του «Μουσείο Χαρακτικής Βάσως Κατράκη» και ένταξης του ως μια υπηρεσία Δήμου, πραγματοποίησαν οι Οργανώσεις του ΚΚΕ του Δήμου ΙΠ. Μεσολογγίου το απόγευμα της Τρίτης στο Αιτωλικό.
Στην ομιλία που πραγματοποιήθηκε από τη νεοεκλεγείσα Δημοτική Σύμβουλος Δήμου Μεσολογγίου, επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης», Βάνα Πατρινού, τονίστηκε ότι η απόφαση αυτή αποτελεί συνειδητή επιλογή υποβάθμισης και απαξίωσης συνολικά πολιτιστικών δράσεων και οργανισμών που δεν εξυπηρετούν οικονομικά συμφέροντα της τουριστικής βιομηχανίας, γενικότερα και ειδικά του έργου της εξαίρετης αυτής αναγνωρισμένης δημιουργού.
Υπογράμμισε ότι με το έργο της σημάδεψε την παγκόσμια χαρακτική δημιουργία εκφράζοντας το μόχθο και τους μεγάλους αγώνες του λαού, για δίκιο και ελευθερία, από την Εθνική Αντίσταση, έως τα δύσκολα μετεμφυλιακά χρόνια και τη δικτατορία.
Υπογραμμίστηκε, ότι το ΚΚΕ από το 2014 είχε επισημάνει τα προβλήματα του Μουσείου και με ερώτηση στην Βουλή είχε ζητήσει, από τότε, να ληφθούν μέτρα τόσο για την εύρυθμη λειτουργία του όσο και για την προστασία του έργου της μεγάλης Χαράκτριας.
«Από τότε έχουν περάσει 9 χρόνια και η κατάσταση του μουσείου όχι μόνο δεν βελτιώθηκε αλλά φαίνεται να έχει σημαδευτεί ανεξίτηλα από την αδιαφορία του κράτους και την εγκατάλειψη διαχρονικά από τις δημοτικές αρχές του δήμου Μεσολογγίου.
Τα κροκοδείλια δάκρυα και οι εκ των υστέρων εκκλήσεις κανέναν δεν πείθουν ειδικά όταν προέρχονται από αυτούς που είχαν την είτε την δημοτική είτε την κυβερνητική ευθύνη για την σωστή και εύρυθμη λειτουργία του Μουσείου», είπε, μεταξύ άλλων η ομιλήτρια.
Επισήμανε, επιπλέον, ότι οι Κομματικές οργανώσεις του ΚΚΕ στο Δήμο Μεσολογγίου και η «Λαϊκή Συσπείρωση», θα συνεχίσουν να παλεύουν τόσο για την ανάκληση της απόφασης όσο και για την συνέχεια της λειτουργίας του Μουσείου ως ΝΠΔΔ, ώστε, να παρθούν τώρα όλα τα μέτρα για τη συντήρηση και αποκατάσταση των έργων, να γίνουν οι απαραίτητες παρεμβάσεις στους χώρους του, να διασφαλιστούν οι κατάλληλες συνθήκες έκθεσης και φύλαξης των έργων, αλλά και να προσληφθεί όλο το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό (φύλακες, διοικητικοί υπάλληλοι, ξεναγοί, ιστορικοί, επιμελητές εκθέσεων) ώστε να λειτουργήσει και να αποτελέσει πολιτιστικό πόλο όχι μόνο για την περιοχή αλλά πολύ ευρύτερα.
Κλείνοντας την ομιλία της, η Βάνα Πατρινού, κάλεσε κάθε δημότη και δημότισσα, που εκτιμά την προσφορά του έργου της Βάσως Κατράκη, σε αγώνα και κινητοποίηση ώστε να ακυρωθεί η απόφαση αυτή, τους πολιτιστικούς συλλόγους και μαζικούς φορείς του Δήμου, να σταθούν δίπλα στο Μουσείο Χαρακτικής, που έχει το όνομα της καλλιτέχνιδας, καταδικάζοντας την απόφαση της κυβέρνησης, δηλώνοντας, ότι σήμερα προβάλλει επιτακτικά πια η αναγκαιότητα πρώτα από όλα κυριολεκτικά να σωθούν τα έργα της.
Μετά το πέρας της ομιλίας, πραγματοποιήθηκε πορεία με τα συνθήματα για την προστασία του Μουσείου να δονούν την ατμόσφαιρα.
Σειρά ερωτημάτων θέτει με ανακοίνωσή της η επικεφαλής της ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ Μεσολογγίου, Βάνα Πατρινού σχετικά με την οικονομική κατάσταση της Κοινωφελούς Μεσολογγίου.
Αφορμή για την παρέμβαση της Βάνας Πατρινού αποτελεί πρόσφατη απόφαση του ΔΣ της Κοινωφελούς με την οποία ζητείται νέα χρηματοδότηση από το δήμο για την κάλυψη λειτουργικών δαπανών.
Πώς προέκυψαν αυτά τα χρέη; ποιά είναι τα στοιχεία της οικονομικής διαχείρισης; ποιές ενέργειες έχουν γίνει για την διευθέτησή τους;
Είναι ή όχι πρώτο μέλημα η απόδοση της μισθοδοσίας; η πλειονότητα των εργαζομένων είναι συμβασιούχοι μέσω ΕΣΠΑ. Η εκταμίευση του ποσού της μισθοδοσίας έγινε το καλοκαίρι και η επόμενη δόση θα εκταμιευθεί τον Νοέμβριο. Γιατί οι εργαζόμενοι δεν πληρώθηκαν; Πού πήγαν τα χρήματα αυτά;
Τι γίνεται με τους εργαζόμενους με τίτλους κτήσης; Οι συμβάσεις τους λήγουν 31/10. Θα πληρωθούν, πότε και από που;
Πάγια τακτική η αναζήτηση έκτακτης επιχορήγησης από το Δημοτικό Συμβούλιο, που τώρα καλείται να καλύψει όλο το ανωτέρω ποσό. Από ποιό κονδύλι; Και με ποιά λογική να γίνει αποδέσμευση των ΑΦΜ όλων των διατελεσάντων προέδρων; αποποίηση ευθυνών;
Πίσω όμως από όλα αυτά κρύβεται μια πιο τραγική αλήθεια. Και αυτή είναι η υποστελέχωση των δομών ευθύνης της ΔΚΕΚΑΠΜ, οι ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή και το κυριότερο, η ομηρία των εργαζομένων.
Η Λαϊκή Συσπείρωση έχει πολλάκις αναφερθεί στο θέμα, τονίζοντας ότι μόνο η διεκδίκηση για πρόσληψη μόνιμου προσωπικού, με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα είναι η λύση.
Η πάγια τακτική, κατευθυνόμενη και υποβαλλόμενη από την κυβέρνηση, για ελαστικές συμβάσεις εργασίας, που ακολούθησαν όλες οι προηγούμενες Δημοτικές αρχές, αποτελεί “μπάλωμα” και μάλιστα περιορισμένου χρόνου και εμβέλειας.
Αποτέλεσμα εργαζόμενοι μετέωροι και ανασφαλείς, άρα εύκολα “εκβιάσιμοι”, υπηρεσίες υπολειτουργούσες που δεν μπορούν να προσφέρουν.
Απαιτείται η ΑΜΕΣΗ αποπληρωμή όλων των δεδουλευμένων στους εργαζόμενους.
Στήριξη σε εργαζόμενους και υλικοτεχνική υποδομή όλων των δομών ευθύνης της ΔΚΕΚΑΠΜ. Δομών που από 1/1/2024 μεταφέρονται στην ευθύνη του Δήμου της Ι.Π.Μεσολογγίου (βάσει της υπ αριθ 1172/12-10-23 εγκυκλίου).
Διεκδίκηση για πρόσληψη μόνιμου προσωπικού, με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Όχι στον νέο εργασιακό Μεσαίωνα.
Πλήρης οικονομικός έλεγχος και διαφάνεια στην ΔΚΕΚΑΠΜ και απόδοση ευθυνών, όταν αυτές προκύψουν.
Να μην μετακυλιστούν τα συσσωρευμένα χρέη ΔΚΕΚΑΠΜ και Δήμου στις πλάτες των πολιτών, μέσω της “περιβόητης” ανταποδοτικότητας.”
Η επικεφαλής της ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΜΕΣΟΛΟΓΓΊΟΥ, Βάνα Πατρινού έκανε την ακόλουθη δήλωση με αφορμή τη μόλυνση της λιμνοθάλασσας στο Αιτωλικό από αγωγό ακαθάρτων λυμάτων:
“Πριν ακόμα τελειώσει η καταμέτρηση ψήφων των Δημοτικών εκλογών, τα προβλήματα που συνειδητά κανένας από τους αντιπάλους μας δεν ανάδειξε και δεν πήρε θέση , βγήκαν κάτω από το χαλί που επιμελώς τα είχαν κρύψει.
Στις σημερινές (σ.σ. χθεσινές) φωτογραφίες 10/10/2023 , αποτυπώνεται βλάβη στο τμήμα της Ανατολικής επέκτασης του αγωγού του βιολογικού καθαρισμού, επί των ανατολικών γεφυριών, γεμίζοντας με λύματα το κατάστρωμα της γέφυρας και πέφτοντας στην λιμνοθάλασσα .
Μόνο τυχαία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί η βλάβη αυτή, αφού η έλλειψη σχεδιασμού, προστασίας και συντήρησης τόσο του αγωγού όσο και των γεφυριών από την διέλευση Βαρέων οχημάτων είναι διαχρονική.
Η πραγματικότητα επιβεβαιώνει την ορθότητα των θέσεων της ΛΑΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ για έργα προς όφελος των πολλών, για κάλυψη των λαϊκών αναγκών.
Η ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ τόνισε ιδιαίτερα την αναγκαιότητα επέκτασης και συντήρησης τόσο του συστήματος ύδρευσης όσο και του βιολογικού καθαρισμού. Επίσης τόνισε την ανάγκη υποστήριξης της ΔΕΥΑΜ με άμεση πρόσληψη προσωπικού και χρηματοδότηση, ώστε να μπορεί να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις. Ιδιαίτερη μνεία έκανε επίσης στην παντελή έλλειψη σχεδιασμού ως προς την συντήρηση των υπαρχόντων γεφυριών και τον σχεδιασμό νέων, για την διέλευση των οχημάτων.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΗΨΗ ΑΜΕΣΩΝ ΜΕΤΡΩΝ για:
-ΤΗΝ ΣΩΣΤΗ ΔΙΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΓΟΥ
-ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΓΕΦΥΡΙΩΝ
Στόχος μας και προτεραιότητά μας πρέπει να είναι ΠΑΝΤΑ η προστασία της υγείας του λαού και η προστασία της λιμνοθάλασσας.
Η ΛΑΙΚΉ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ πιστή στις αρχές , στις αξίες της και στις δεσμεύσεις της , θα συνεχίσει να αναδεικνύει , να προτείνει , και να αγωνίζεται μαζί με το Λαό για λύσεις που θα καλύπτουν τις ανάγκες των πολλών και όχι για τα κέρδη των λίγων.”
Την Δευτέρα 2 Οκτωβρίου έγινε προεκλογική ομιλία της Βάνας Πατρινού, υποψήφια Δήμαρχος με την Λαϊκή Συσπείρωση ΙΠ Μεσολογγίου στο Αιτωλικό.
Πλήθος κόσμου παραβρέθηκε στην συγκέντρωση όπου άκουσαν τις θέσεις της Λαϊκής Συσπείρωσης και πιο ειδικά τις θέσεις για την περιοχή του Αιτωλικού.
Πριν την ομιλία αλλά και ύστερα πολίτες συνομίλησαν με την υποψήφια Δήμαρχο και με υποψήφιους δημοτικούς και κοινοτικούς συμβούλους για ζητήματα της περιοχής.
Αναλυτικά η ομιλία της Βάνας Πατρινού
“Φίλοι και φίλες, συναγωνιστές και συναγωνίστριες,
Φτάσαμε αισίως μια εβδομάδα πριν τις Δημοτικές και Περιφερειακές εκλογές. Στις 8 του μήνα οι κάτοικοι του Δήμου μας, θα κληθούν να ψηφίσουν για τους τοπικούς άρχοντες της επόμενης πενταετίας.
Πόσοι όμως γνωρίζουν τι ακριβώς σημαίνει αυτό;
Πόσοι πιστεύουν ακόμα οι οι Δήμαρχοι είναι κάτι σαν τους παλιούς «κοινοτάρχες» σε πιο μεγάλη κλίμακα, που τους απασχολούν μόνο τα προβλήματα του τόπου τους και μπορούν απερίσπαστα να εργαστούν γι’αυτά;
Πόσοι ακόμα ψηφίζουν με κριτήριο αν κάποιος «τα λέει άνετα», είναι συμπαθής ή συγγενής του γνωστού, της γνωστής , του φίλου ή της φίλης;
Πόσοι μιλούν ακόμα για «ανεξάρτητους υποψήφιους» μια και το απολιτικ στις μέρες μας «πουλάει»;
Και το λέμε αυτό γιατί όλη αυτή την προεκλογική περίοδο είδαμε πολλά, ακούσαμε διάφορα και διαβάσαμε δυστυχώς ακόμα λιγότερα…
Για να βάλουμε λοιπόν τα πράγματα στην θέση τους:
Οι εκλογές για την ΤΑ, που μόνο αυτοδιοίκηση δεν είναι, είναι πολιτικές εκλογές. Το νομικό πλαίσιο που ψήφισαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, και ιδιαίτερα μετά τον Κλεισθένη, είναι ασφυκτικό.
Ουσιαστικά τι θέλουν; Να λειτουργήσουν οι Περιφέρειες και οι Δήμοι σαν το «μακρύ χέρι» της εκάστοτε κυβέρνησης σε τοπικό επίπεδο. Και για να το πούμε πιο αναλυτικά, να εφαρμόζουν την πολιτική της στην περιφέρεια χωρίς να φαίνεται αυτή.
Διπλό το κέρδος για τους κυβερνώντες.
Από την μία μεταφέρουν την αντικειμενικά μεγάλη δυσαρέσκεια και οργή των πολιτών στους τοπικούς άρχοντες και όχι στην κυβέρνηση.
Από την άλλη, κλείνοντας την στρόφιγγα των επιχορηγήσεων, αναγκάζουν τους Δήμους να αντλήσουν από τους δημότες τα χρήματα που απαιτούνται για μια σειρά αρμοδιότητες που εκχωρήθηκαν στους Δήμους, χωρίς να υποστηρίζονται οικονομικά. Αυτή είναι η περίφημη ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑ.
Για να το πούμε πιο απλά, θέλεις σχολεία καθαρά και ασφαλή;… αύξησε τα δημοτικά τέλη, θέλεις νερό; Αύξησε τα δημοτικά τέλη, θέλεις έργα αγροτικής οδοποιϊας;… αύξησε τα δημοτικά τέλη… και πάει λέγοντας!!!
Μα καλά, αν για όλα αυτά πρέπει να πληρώσουν οι πολίτες, τότε τα χρήματα που εισπράττει το κράτος με την υπερφορολόγηση και την μείωση των μισθών και συντάξεων, πού πάνε;;; πάνε στα «ματωμένα πλεονάσματα», πάνε στις τσέπες λίγων για τα δήθεν αναπτυξιακά προγράμματα, πάνε στα ψίχουλα των κάθε μορφής επιδομάτων που πλασάρονται σαν κοινωνική πολιτική. Εδώ είναι αυτό που λέει ο λαός μας: «και κερατάς και δαρμένος».
Το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί σε αυτές τις εκλογές είναι τι Δήμο θέλουμε να έχουμε; Σε ποια πόλη θέλουμε να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας, να εργαστούμε και να δημιουργήσουμε; Μπορούμε να ελπίζουμε; Να ονειρευτούμε;
Η απάντηση στο ερώτημα είναι αβίαστα ΟΧΙ. Είναι κοινή πεποίθηση ότι τα πράγματα πρέπει να αλλάξουν. Δεν διαφωνεί κανείς. Η διαφωνία είναι στο πώς θα αλλάξουν; Σε ποια κατεύθυνση πρέπει να αλλάξουν; Η απάντηση στα ερωτήματα αυτά είναι που κάνει και ξεκάθαρη την διαφορά της Λαϊκής Συσπείρωσης από όλους τους άλλους διεκδικητές του δημαρχιακού θώκου, και είναι και πολλοί.
Η ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ έχει ξεκάθαρη θέση και άποψη και είναι γνωστή. Έχει συνέχεια, συνέπεια, σταθερότητα και εντιμότητα και αυτό το αναγνωρίζουν, έστω και απρόθυμα, όλοι.
Εμείς σαν Λαϊκή Συσπείρωση θέλουμε πολίτες ενεργούς, διεκδικητικούς και αγωνιστικούς. Θέλουμε πολίτες που να παλεύουν γι’αυτά που τους στερούν καθημερινά. Γιατί το δικό μας όραμα δεν χωράει στο «πάμε και όπου βγεί» αλλά «στο πάμε αλλιώς».
Οι εκλεγμένοι της Λαϊκής Συσπείρωσης ήταν και θα εξακολουθήσουν να είναι εκεί, ενισχύοντας και στηρίζοντας τον αγώνα
ΓΙΑ Μόνιμη και σταθερή δουλειά
ΓΙΑ Ενίσχυση του Δημόσιου Συστήματος υγείας με προσωπικό και χρηματοδοτήσεις
ΓΙΑ Αυξημένη κρατική χρηματοδότηση στα σχολεία. Για Ενίσχυση των προγραμμάτων φροντίδας και ανάπτυξης των παιδιών
Για Εξασφάλιση δωρεάν χώρων άθλησης και πολιτισμού για όλους
Για Ουσιαστική στήριξη σε γονείς και παιδιά ΑΜΕΑ. Για Προστασία των ηλικιωμένων
Για Εξασφάλιση Ελεύθερων χώρων στις πόλεις και τα χωριά μας.
Για ανάπτυξη έργων για την προστασία από τις φωτιές, τις πλημμύρες, τους σεισμούς.
Για την προστασία του περιβάλλοντος
Για να μπει φρένο στο πάρτυ εκατομμυρίων ευρώ που στήνουν Δήμοι και Περιφέρειες με εργολάβους με τα χρήματα του λαού.
Γιατί στην όμορφη πόλη που ονειρευόμαστε, οι εργαζόμενοι δεν θα δουλεύουν ήλιο με ήλιο ούτε μέχρι τα 74, θα έχουν εργασιακά δικαιώματα και μισθούς που δεν θα τσακίζονται από την ακρίβεια και την φοροληστεία της κυβέρνησης. Θα έχουν χρόνο να ξεκουραστούν, να διασκεδάσουν. Δεν θα έχουμε παιδιά στα ναρκωτικά και την κατάθλιψη.
Φίλοι και φίλες,
Σε ένα Δήμο πληθυσμιακά σχετικά μικρό, όπως ο δικός μας, 8 είναι οι συνδυασμοί που διεκδικούν την ψήφο σας.
Και επειδή καλό αλλά και κακό χωριό τα λίγα σπίτια και όλοι λίγο-πολύ γνωρίζονται μεταξύ τους, ας πούμε και μερικές αλήθειες που όλοι τις ξέρουν αλλά, όψιμα, κάνουν πως τις ξεχνούν.
Και οι 7 υπηρέτησαν στον Δήμο και την περιφέρεια από θέσεις ευθύνης. Άλλοι κατά μόνας και άλλοι περιφερόμενοι από συνδυασμό σε συνδυασμό. Τι έκαναν;;; οι πολίτες λένε «τίποτα». Εμείς λέμε «πολλά» αλλά σε απόλυτα λάθος κατεύθυνση.
Σήμερα διεκδικούν εκ νέου την ψήφο σας. Για να συνεχίσουν το έργο τους, ποιο έργο; Απολογήθηκαν ουσιαστικά γι αυτά που έκαναν; Και το σημαντικότερο, απολογήθηκαν μήπως για αυτά που δεν έκαναν; Ρητορικό το ερώτημα…
Στήθηκε ένα μεγάλο «μεταγραφικό παζάρι» αφού διαφορές επί της ουσίας μεταξύ τους δεν υπάρχουν και υπερθεματίζουν ότι είναι το φρέσκο, το υγιές, το διαφορετικό ξεχνώντας το πρόσφατο παρελθόν. Μα καλά, ποιόν κοροϊδεύουν;
Αν παρακολουθήσει κανείς τις ομιλίες του νυν Δημάρχου, θα θεωρήσει τον εαυτό του επιεικώς χαζό. Χαζό γιατί δεν έχει αντιληφθεί ότι η πόλη είναι ένα απέραντο εργοτάξιο από τα έργα, έργα, έργα που έχουν πραγματοποιηθεί και αυτά που έχουν δρομολογηθεί.
Ας μας απαντήσει όμως, πόσες μελέτες και έργα είναι απλώς καταχωνιασμένα στα συρτάρια του γιατί δεν φέρνουν κέρδος; πόσα έργα που πραγματικά θα ανακούφιζαν τις λαϊκές ανάγκες δεν υπάρχουν καν ούτε για σκέψη; Πόσα μας χρέωσαν τόσα χρόνια με την εμμονή τους στην ιδιωτική πρωτοβουλία και τις αναθέσεις σε ιδιώτες; Πόσα δεν πραγματοποιήθηκαν και χάθηκαν λόγω αναβλητικότητας; Και πόσα, ενώ γνωρίζει ότι δεν θα γίνουν, τα παρουσιάζει ότι βρίσκονται «επί του πιεστηρίου»;;;
Δικαιολογίες του στυλ ότι «η θητεία μου ήταν μικρή και δεν πρόλαβα» ή «ήμουν μικρός και δεν γνώριζα, φταίνε οι κακοί συνεργάτες και αρρώστησα» που ακούσαμε από τα χείλη των έτερων Δημάρχων δεν νομίζω ότι επιδέχονται κριτικής.
Οι δύο αντιδήμαρχοι, υπόσχονται ότι θα τα καταφέρουν καλύτερα σαν Δήμαρχοι. Θέλουν να μας πείσουν ότι δεν τα κατάφεραν, περιπλανώμενοι από συνδυασμό σε συνδυασμό, γιατί έφταιγε πάντα ο εκάστοτε Δήμαρχος . Τα σχόλια περιττεύουν.
Όσο αφορά την έτερη υποψήφια, ένα μπορούμε να πούμε: δεν γίνεται να είσαι με τα πόδια σε δυο βάρκες γιατί στο τέλος νομοτελειακά πέφτεις. Διγλωσσία όπως ανάπτυξη για το λαό από τη μία, αλλά ιδιώτης στη μαρίνα, εισιτήριο στα Μουσεία, σχεδιασμός για μεγάλες ξενοδοχειακές επενδύσεις από την άλλη δεν συνδυάζονται. Όταν μέλημα είναι η προβολή του πόσο καλές επαφές έχουμε με τα χρηματοδοτικά κέντρα και αρχές και τους tour operators, τα σχόλια δικά σας.
Είναι φανερό ότι όλοι τους λειτουργούν σαν πλασιέ των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων. Οι μεταξύ τους διαμάχες αφορούν μόνο στο ποιος θα εξυπηρετήσει καλύτερα ποιόν. Κοκορομαχίες και κούφια λόγια που λέγονται για να κρύψουν την απόλυτη ταύτιση των συνδυασμών που άμεσα ή έμμεσα στηρίζονται από ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ, που στα ψηφοδέλτια τους εκφράζονται ατόφια τα τοπικά και υπερτοπικά επιχειρηματικά συμφέροντα. Συνδυασμοί που ακριβώς λόγω της συμφωνίας τους στα κρίσιμα ζητήματα της τοπικής διοίκησης, στην κυριολεξία όλοι πάνε με όλους, και δεν τρέχει τίποτα.
Στις 9 του Οκτώβρη τα προβλήματα θα εξακολουθούν να είναι εδώ, θα ζητούν επιτακτικά τις λύσεις τους, οι λαϊκές ανάγκες δεν πρόκειται να ικανοποιηθούν δια μαγείας. Ένα είναι το σίγουρο.
Ότι ο μόνος που θα είναι εδώ και θα δίνει καθημερινό αγώνα για τις λαϊκές διεκδικήσεις ,θα είναι μόνο η ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ. Ενισχυμένη και δυνατή, νικητής στην συνείδηση των πολιτών με τις θέσεις και την στάση της. Και ας προσπαθούν κάποιοι τεχνηέντως να μας «εξαφανίσουν» από τον χάρτη επειδή θορυβήθηκαν από την δυναμική μας. Λες και η ζωή μας και το μέλλον μας μπορεί να μπει στη διαδικασία της προγνωστικής λοταρίας.
Φίλοι και φίλες, συναγωνιστές και συναγωνίστριες,
Είναι λυπηρό και ταυτόχρονα εξοργιστικό, μιλώντας σε ένα τόπο τόσο ιδιαίτερο και προνομιούχο από άποψη περιβάλλοντος και ιστορίας όπως το Αιτωλικό, να πρέπει να αναφερθείς μόνο σε προβλήματα. Προβλήματα που χρονίζουν, που απαιτούν επιτακτικά λύσεις. Προβλήματα που πηγάζουν από την διαχρονική εφαρμογή της εγκληματικής πολιτικής του κέρδους.
Η λιμνοθάλασσα θα έπρεπε να αποτελεί πηγή πλούτου και πολιτισμού για τους κατοίκους. Είναι όμως έτσι; Υπάρχει μεγάλη περιβαλλοντολογική επιβάρυνση, εύκολα ορατή. Ποια βήματα έχουν γίνει;
Ο βιολογικός καθαρισμός, με τον τρόπο που είναι σχεδιασμένος και δουλεύει είναι ανεπαρκής. Χρειάζεται αναβάθμιση και επέκταση. Χρειάζεται έλεγχος συστηματικός στην λειτουργία του, να πληρεί τα διεθνή standars, ώστε να μπορούμε να μιλάμε για πιστοποιημένα εργοστάσια επεξεργασίας λυμάτων.
Δεν πρέπει να παραλείψουμε το γεγονός ότι δεν μιλάμε μόνο για βοθρολύματα αλλά και για απόβλητα επεξεργασίας εργοστασίων και για απορροή υδάτων από τις αγροτικές καλλιέργειες.
Χρειάζεται επαναπροσδιορισμός του σχεδιασμού και της λειτουργίας ώστε να καλύπτει τις ανάγκες σε βάθος χρόνου, με την προϋπόθεση ότι το αποτέλεσμα της επεξεργασίας των αποβλήτων δεν πρέπει να πέφτει στη λιμνοθάλασσα.
Πρόσφατα είδαμε ανακοινώσεις για έναρξη κάποιων βελτιωτικών έργων για την λιμνοθάλασσα. Τα έργα αυτά, αν και όποτε εκτελεστούν είναι λίγα, αποσπασματικά και αμφιλεγόμενα.
Για να λυθεί το πρόβλημα της λιμνοθάλασσας, να αντιμετωπιστεί το ζήτημα της ανανέωσης των υδάτων και της ανάπτυξης του υδροθείου, να προστατευτεί η αναπαραγωγή τω ψαριών και κατ΄επέκταση ο πρωτογενής αλιευτικός τομέας , χρειαζόμαστε πολλά περισσότερα από κάποια βελτιωτικά έργα.
Χωρίς σοβαρή και απόλυτα εμπεριστατωμένη περιβαντολλογική μελέτη, που να λαμβάνει υπ’οψιν της τις ιδιαιτερότητες της περιοχής και να περιλαμβάνει ολόκληρη την λιμνοθάλασσα και όχι κάποιο τμήμα της κάθε φορά, δεν μπορεί να μιλήσει κανείς για έργα.
Έργα που να βελτιώνουν και όχι να επιβαρύνουν, στην καλύτερη των περιπτώσεων. Δεν μπορεί η λιμνοθάλασσα, πηγή ζωής για την περιοχή, να αντιμετωπίζεται σαν «βορά» των εκάστοτε εργολαβικών συμφερόντων.
Δεν μπορεί σε μια περιοχή θεωρητικά προστατευμένη (natura), η προστασία της χλωρίδας και της πανίδας να είναι το ζητούμενο αντί το αυτονόητο.
Να μιλήσουμε για αντιπλημμυρικά έργα; Μα δεν υπάρχουν. Τα δυο αντλιοστάσια του Αιτωλικού δεν επαρκούν και αν εδώ προσθέσουμε και τα μεγάλα προβλήματα των αντλιοστασίων του Μεσολογγίου, που καινούργια μεν, χρυσοπληρωμένα και ανεπαρκή δε, το πρόβλημα είναι μεγάλο και επιτακτικό.
Έχει κανείς την ψευδαίσθηση ότι αν πέσει ικανή ποσότητα βροχής και το Μεσολόγγι και το Αιτωλικό δεν κινδυνεύουν; Το Αιτωλικό μάλιστα περισσότερο, μιας και είναι νησί και όλα τα νερά που θα καταλήξουν στην λιμνοθάλασσα θα ανεβάσουν επικίνδυνα την στάθμη της.
Είδατε να προτείνεται και να προκρίνεται η κατασκευή αντιπλημμυρικών έργων; Όχι βέβαια, γιατί είναι έργα που κοστίζουν και δεν έχουν ανταποδοτικότητα. Λες και οι ζωές και οι περιουσίες μας μπορούν να μπουν στη λογική του κόστους – όφελος.
Και όμως, μετά τα όσα απόλυτα σοκαριστικά είδαμε και μάθαμε με την μεγάλη καταστροφή στην Θεσσαλία, όπου οι καταστροφές είναι ανυπολόγιστες, καταλάβε ακόμα και ο πιο δύσπιστος ότι δυστυχώς οι ζωές μας είναι στο έλεος των μεγαλοκατασκευαστικών εταιρειών και του κέρδους τους, με τις ευλογίες της κυβέρνησης και της ΕΕ.
Με πόσο κυνισμό δεν το παραδέχτηκε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, με φόντο τις καταστροφές, ότι το κράτος δεν μπορεί ή/και δεν θέλει να προστατέψει και να αποζημιώσει. Με πόση υποκρισία δεν πρόκρινε ως λύση την υποχρεωτική ασφάλιση των περιουσιών με ίδια μέσα, να βάλει δηλαδή πάλι ο λαός βαθιά το χέρι στην άδεια του τσέπη, με αντίβαρο την μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 10%; Καμμία ντροπή.
Σε όλο το Αιτωλικό ακόμα και οι πέτρες μιλούν για δυο πράγματα, νερό και σκουπίδια.
Δεν χρειάζεται νομίζω να σχολιάσει κανείς τι τραγελαφικά συνέβησαν την περίοδο της μεγάλης κρίσης με το θέμα του νερού, ούτε με ποιους πρωταγωνιστές. Δεν θα αναφερθώ στο κόστος που επιβαρύνθηκε ο οικογενειακός προϋπολογισμός για την αγορά νερού, ούτε στα κέρδη των εταιρειών εμφιάλωσης.
Θα πω όμως τούτο: το νερό είναι κοινωνικό αγαθό. Δεν είναι δυνατόν περιοχή με δυο ποτάμια να μην έχει άφθονο, ποιοτικό και φθηνό νερό. Γιατί λοιπόν το Αιτωλικό ταλαιπωρείται ακόμη;
Είναι κοινό μυστικό ότι η πηγή του Κεφαλόβρυσου πρέπει να καταργηθεί, καίτοι έχουν γίνει βήματα για την σωστή χλωρίωση της. Για να δοθεί ουσιαστική λύση στο πρόβλημα, το Αιτωλικό θα πρέπει να υδροδοτηθεί από τον Εύηνο ή εναλλακτικά, από τον Αχελώο. Έργο πνοής για την περιοχή. Έργο υποδομής, που ούτε μελετητικά δεν έχει ξεκινήσει τόσα χρόνια μετά. Γιατί άραγε; Τα συμπεράσματα δικά σας.
Αλλά και συνολικότερα στον Δήμο πρέπει να προχωρήσουν άμεσα έργα επισκευής, αντικατάστασης και επέκτασης του υπάρχοντος δικτύου και να στελεχωθεί η ΔΕΥΑΜ με το αναγκαίο προσωπικό, καθώς το ελλιπές υπάρχον «τρέχει και δεν φτάνει». Και για να γίνουν αυτά πρέπει η ΔΕΥΑΜ να έχει χρήματα. Και για να έχει χρήματα πρέπει να διεκδικήσει είσπραξη των οφειλών από τους μεγαλοοφειλέτες και επιπλέον επιχορήγηση.
Αλήθεια, πόσες μελέτες είναι καλά καταχωνιασμένες στα συρτάρια γιατί δεν υπάρχουν χρήματα για την υλοποίησή τους , αλλά και πόσες ακόμα δεν έχουν καν εκπονηθεί για τον ίδιο λόγο;
Και μην ξεχνάμε, στα πλαίσια της ανταποδοτικότητας, που όλοι οι υπόλοιποι υποστηρίζουν, οι δημότες πληρώνουν ακριβότερα από τον καθένα σχεδόν το νερό και νερό δεν έχουν.
Το θέμα των σκουπιδιών και γενικά της καθαριότητας είναι άλλη πονεμένη ιστορία για την περιοχή. Με τυμπανοκρουσίες αναγγέλθηκε η υπογραφή της αδειοδότησης των ΧΥΤΑ. Στα μουλωχτά πέρασαν την άμεση ανάθεση της λειτουργίας τους σε ιδιώτη. Αστρονομικό το πρόστιμο στις πλάτες των πολιτών για την μέχρι τώρα λειτουργία τους, ένα πρόστιμο από τα πολλά.
Διαχρονικό το πρόβλημα και εμείς το ξέρουμε ότι φταίνε όλοι οι προηγούμενοι. Και δεν χρειάζεται να το αποδείξουμε: τα λένε οι ίδιοι μόνοι τους. Αξεπέραστο το ξεκατίνιασμα για το ποιος θα πάρει τα εύσημα για την λειτουργία των ΧΥΤΑ. Αξεπέραστο και το ξεκατίνιασμα για το ποιος θα χρεωθεί το πρόστιμο. Και ενώ αυτοί ξεκατινιάζονται, κουβέντα για την ανάγκη αύξησης του προσωπικού στην καθαριότητα, κουβέντα για μόνιμες προσλήψεις με δικαιώματα, κουβέντα για την προστασία των εργαζομένων από ατυχήματα και λοιμώξεις, κουβέντα για συντήρηση και ανανέωση των οχημάτων και του εξοπλισμού, κουβέντα για την ανανέωση και αύξηση των κάδων και για το πλύσιμο αυτών. Κουβέντα για το ότι το πρόβλημα λύθηκε προσωρινά και σε λίγα χρόνια θα μας δείξει πάλι τα δόντια του, κουβέντα για τα τέλη ταφής που θα πέσουν στις πλάτες των δημοτών, κουβέντα για τα απίστευτα κέρδη των εταιρειών που δραστηριοποιούνται στο χώρο. Μα πώς να πουν κουβέντα, αφού στην ουσία όλοι τους συμφωνούν. Εμείς είμαστε ξεκάθαροι. Οριστική λύση μπορεί να δοθεί μόνο μέσα από κεντρικό κρατικό φορέα διαχείρισης, ανακύκλωση με διαλογή στην πηγή και κομποστοποίηση, υγειονομική ταφή του υπολείμματος και βέβαια, μακρυά από κάθε είδους επιχειρηματική δραστηριότητα και ανταποδοτικότητα.
Για να μπεις στο Αιτωλικό πρέπει να περάσεις από τα γιοφύρια. Γνωστά και πολυφωτογραφημένα. Γραφικά και πανέμορφα. Λειτουργικά; Όχι. Ασφαλή; Όχι. Καλά καλά δεν μπορούν να περάσουν δυο ΙΧ μαζί, πόσο μάλλον βαρέως τύπου οχήματα. Το να τα διασχίσεις με τα πόδια και ιδιαίτερα το βράδυ: επικίνδυνη αποστολή. Μην ξεχνάμε ότι σχεδιάστηκαν και κατασκευάστηκαν μια άλλη εποχή, όπου οι ανάγκες χρήσης ήταν διαφορετικές. Στο Αιτωλικό του 21ου αιώνα όμως χρειάζεται άμεσα επαναπροσδιορισμός στην οδό προσέγγισής του. Η συντήρηση και ενίσχυση των υπαρχόντων γεφυριών είναι απαραίτητη, όμως θα πρέπει να χρησιμοποιούνται αποκλειστικά σαν πεζογέφυρες.
Λαμβάνοντας υπ’όψιν τις ιδιαιτερότητες της λιμνοθάλασσας, θα πρέπει να κατασκευαστούν νέες γέφυρες για τα οχήματα, που να καλύπτουν τις ανάγκες, δεν θα διαταράσσουν το οικοσύστημα και την ροή των υδάτων αλλά, και θα είναι αισθητικά εναρμονισμένες με το περιβάλλον.
Μήπως υπάρχουν διεκδικήσεις χρηματοδότησης για το θέμα, συγκεκριμένες μελέτες και εμείς δεν το ξέρουμε; Γιατί προς το παρόν μόνο ευχολόγια ακούμε…αν κάνουμε λάθος διορθώστε μας.
Σε μια σύγχρονη πολιτεία, το επίπεδο του πολιτισμού της κρίνεται και από το επίπεδο των υπηρεσιών υγείας. Το Αιτωλικό ευτύχησε να διαθέτει Κ.Υ. αλλά και να βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από το Νοσοκομείο Μεσολογγίου. Θεωρητικά το πρόβλημα είναι λυμένο. ΛΑΘΟΣ τίποτα δεν είναι λυμένο. Το αυτονόητο, δημόσια δωρεάν και υψηλού επιπέδου υγεία για όλους είναι πλέον ζητούμενο.
Το ΕΣΥ εκπέμπει σήμα κινδύνου ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΑ. Υποστελέχωση, υποχρηματοδότηση, προσπάθειες άλωσης του Δημόσιου χαρακτήρα του, απαξίωση μισθολογική και επιστημονική των λειτουργών του, έμμεση ώθηση στην μετανάστευση του επιστημονικού προσωπικού, ακατάλληλες ή κακοσυντηρημένες κτηριακές υποδομές, καθυστερήσεις και περικοπές στις προμήθειες ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού είναι μερικά από τα προβλήματα. Και ναι, το πρόβλημα είναι διαχρονικό, καθώς όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις “έστρωσαν το χαλί” μη θωρακίζοντας το ΕΣΥ με τις υποδομές και το προσωπικό που χρειαζόταν.
Οι γιατροί από το ΚΥ Αιτωλικού καλούνται να καλύψουν τις εφημερίες των ΤΕΠ του Νοσοκομείου, γιατι οι ελάχιστοι εναπομείναντες νοσοκομειακοί ιατροί δεν επαρκούν. Είναι μια προσωρινή λύση. Δεν είναι όμως Η λύση. Δεν μπορείς να κάνεις μπαλώματα. Δεν μπορείς να χαλάς την Πρωτοβάθμια για να υποστηρίξεις την Δευτεροβάθμια περίθαλψη, ούτε το ανάποδο. Απαιτούνται και οι δύο και πρέπει να λειτουργούν σωστά, με όλους τους σύγχρονους επιστημονικούς κανόνες. Και για να γίνει αυτό χρειάζονται άμεσες μόνιμες προσλήψεις προσωπικού και χρηματοδότηση. Η λογική της ιδιωτικοποίησης της υγείας, με τους ασθενείς να πρέπει να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη, τα πρωτόκολλα θεραπείας που βασίζονται στο κόστος και όχι στις ανάγκες των ασθενών μας βρίσκουν κάθετα αντίθετους.
Εμείς δεν θα ψελλίσουμε δικαιολογίες, ούτε θα πουλήσουμε εκδουλεύσεις ότι θα μιλήσουμε στον ταδε υπουργό ή στον δείνα βουλευτή, επειδή τον ξέρουμε. Για μας μόνη λύση η αγωνιστική διεκδίκηση!!! !!! Αυτό κάναμε και αυτό θα εξακολουθήσουμε να πιστεύουμε.
Τρανταχτό παράδειγμα η μαζικότητα της κινητοποίησης στο Δήμο μας για την σωτηρία του Νοσοκομείου μας, που βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα, που οργάνωσαν τα σωματεία των εργαζομένων. Μόνο έτσι μπορούμε να εξασφαλίσουμε στο λαό αυτό που του αξίζει και που έχει ήδη πληρώσει πολύ ακριβά για να μην έχει. Και αφήνουμε τους υπόλοιπους να τρέχουν καταϊδρωμένοι να φωτογραφηθούν για να πουν «είμαστε και μεις εκει» ενώ στην πράξη ήταν απόλυτα απόντες.
Ένα από τα ζητήματα που προκαλεί έντονο προβληματισμό στους κατοίκους της περιοχής είναι και το θέμα των καταυλισμών των ΡΟΜΑ. Το πρόβλημα δεν είναι αν υπάρχουν καταυλισμοί ή όχι. Το πρόβλημα είναι γιατί να υπάρχουν οι καταυλισμοί.
Είναι δυνατό να είναι αποδεκτό να ζουν σήμερα οικογένειες ολόκληρες χωρίς στέγη, χωρίς νερό, χωρίς τις απαραίτητες συνθήκες υγιεινής; Είναι δυνατόν να δεχόμαστε ότι τον 21ο αιώνα το ποσοστό των αναλφάβητων να είναι τραγικό αλλά και τι να γίνει; Είναι δυνατόν να δεχόμαστε την εργαλιοποίηση του προβλήματος για την υποκίνηση κάθε μορφής φασιστικής και ρατσιστικής βίας;
Δεν αποτελεί λύση του προβλήματος η δικαιολογία ότι για όλα φταίει η πολιτισμική κουλτούρα των ΡΟΜΑ. Και φυσικά, δεν αποτελεί λύση του προβλήματος η επιδοματική πολιτική έτσι, για να τα κουκουλώσουμε και όποτε μας συμφέρει, τότε το ξαναθυμόμαστε. Οι ευθύνες είναι διαχρονικές και αφορούν όλες τις εκάστοτε κυβερνήσεις.
Χρειάζονται μέτρα που θα εξασφαλίσουν δουλειές και εισοδήματα, χώρους μετεγκατάστασης με κανόνες ασφάλειας και υγιεινής και κίνητρα για μόρφωση. Όσο οι ΡΟΜΑ αντιμετωπίζονται σαν πολίτες δεύτερης και τρίτης κατηγορίας, τόσο το πρόβλημα θα εντείνεται και θα διογκώνεται.
Άφησα να αναφερθώ στο τέλος για ένα ζήτημα που θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικό. Το Μουσείο Χαρακτικής Βάσω Κατράκη. Ξέρω ότι αρκετοί από εσας που βρίσκεστε απόψε εδώ έχετε γνωρίσει την Βάσω Κατράκη προσωπικά.
Δεν θα αναφερθώ ούτε στην παγκόσμια εμβέλεια του έργου της, ούτε στην αγωνιστική της πορεία και την εξορία.
Θέλω να κάνω όμως την εξής απλή ερώτηση: έχουμε φερθεί στην παρακαταθήκη που μας άφησε, στο έργο της, με το σεβασμό και την ευαισθησία που του αξίζει;
Στο Αιτωλικό υπάρχει ένα Μουσείο μοναδικό στο είδος, που θα έπρεπε να είναι σημείο αναφοράς. Οι προηγούμενες δημοτικές αρχές διαχρονικά, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, δεν έδωσαν την απαραίτητη προσοχή και βαρύτητα που όφειλαν. Ποιά είναι η κατάσταση σήμερα; Ανεπανόρθωτες φθορές και αλλοιώσεις των εκτιθεμένων έργων και καταστροφή όλων σχεδόν των αποθηκευμένων έργων, σχεδίων, αντικειμένων και ειδών πωλητηρίου. Αιτία; η παντελής έλλειψη κλιματισμού, που θα εξασφάλιζε σταθερές κλιματικές συνθήκες, βάσει των διεθνών προτύπων, για την ασφαλή έκθεση και αποθήκευση των έργων.
Για την Λαϊκή Συσπείρωση είναι πρώτιστο θέμα η προστασία του έργου της μεγάλης χαράκτριας. Θα πρέπει να ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα και για την συντήρηση των έργων και για την αναβάθμιση των κτηριακών υποδομών.
Όμως ένα Μουσείο δεν μπορεί να είναι απλώς εκθεσιακός χώρος. Πρέπει να είναι ένας ζωντανός οργανισμός που να προβάλλει αλλά και να παράγει πολιτισμό. Είναι χρέος της νέας Δημοτικής Αρχής να κάνει όλες τις απαραίτητες ενέργειες προς την κατεύθυνση αυτή. Ενέργειες επί της ουσίας και όχι επικοινωνιακές φανφάρες. Και ας αρχίσει από το πιο απλό, την συχνή σύγκλειση του ΔΣ. Ας συμπεριφερθούμε στην Βάσω Κατράκη και στο έργο της με τον σεβασμό και την αναγνώριση που της αρμόζει και ας αποδώσουμε στην πόλη ένα Μουσείο-κόσμημα, που θα τιμά την πολιτιστική ιστορία της περιοχής και θα προάγει τον πολιτισμό.
Φίλοι και φίλες, συναγωνιστές και συναγωνίστριες,
Στις ημέρες που απομένουν μέχρι τις εκλογές, συνεχίζουμε με μεγαλύτερη ένταση και αποφασιστικότητα την ενημέρωση των πολιτών. Να φτάσει η διακήρυξη και το ψηφοδέλτιο της Λαϊκής Συσπείρωσης σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε σπίτι.
Στις 8 Οκτώβρη μπορεί και πρέπει να έχει ο λαός και η νεολαία περισσότερους Δημάρχους, περισσότερους δημοτικούς και περιφερειακούς συμβούλους, που θα είναι συμπαραστάτες στους αγώνες και τις διεκδικήσεις τους.
Δημάρχους και συμβούλους «κακά παιδιά», γιατί δεν πειθαρχούν στις πολιτικές που μας έφεραν εδώ, γιατί δεν βάζουν τίποτα πάνω από τις ανάγκες του λαού, γιατί θα εξαντλήσουν κάθε περιθώριο για την βελτίωση της ζωής και της καθημερινότητας, χωρίς να διστάσουν να τα βάλουν με όλους και με όλα.
Οι αγωνιστές και οι αγωνίστριες που πλαισιώνουν τα ψηφοδέλτια της Λαϊκής Συσπείρωσης θα είναι πάντα εκεί, να παλεύουν για ένα Δήμο για τις ανάγκες των πολλών, χωρίς δεσμεύσεις από επιχειρηματικά συμφέροντα και κάθε είδους «επενδυτές».
Ψήφος στην Λαϊκή Συσπείρωση είναι ψήφος αγώνα και προοπτικής. Είναι ψήφος ελπίδας.
Ενισχύστε τα ψηφοδέλτια της Λαϊκής Συσπείρωσης και στον Δήμο και στην Περιφέρεια.
Με το χέρι στην καρδιά και το κεφάλι ψηλά, γεμίζουμε τις κάλπες με γαρύφαλλα.
Γιατί «όταν στον δρόμο μιλάει ο λαός, γεννιούνται παντού πόλεις του φωτός!!!»
με κεντρική ομιλήτρια την υποψήφια δήμαρχο Βάνα Πατρινού
την Δευτέρα 2/10 στο Αιτωλικό – στο εκλογικό κέντρο του Αιτωλικού, 8.00μμ. Θα μιλήσουν η Βάνα Πατρινού, υποψήφια Δήμαρχος και ο Μπάμπης Τουλιάτος, υποψήφιος Περιφερειακός Σύμβουλος
την Τρίτη 3/10 στο Μεσολόγγι – στην κεντρική πλατεία, 8.00μμ. Θα μιλήσουν η Βάνα Πατρινού, υποψήφια Δήμαρχος και ο Γιάννης Καρναβιάς, υποψήφιος Περιφερειακός Σύμβουλος
την Παρασκευή 6/10 στην Πεντάλοφο, 8.00μμ. Θα μιλήσουν η Βάνα Πατρινού, υποψήφια Δήμαρχος και ο Σπύρος Σταματάτος, υποψήφιος περιφερειακός Σύμβουλος.
Υποψήφια δήμαρχος Μεσολογγίου με τη ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ
Μετά και την συνάντηση που είχαμε με τους απογόνους της Βάσω Κατράκη θεωρούμε απαραίτητο να επανέλθουμε και να επανατοποθετηθούμε δημοσίως για τα θέματα που αφορούν την λειτουργία του Μουσείου στο Αιτωλικό.
Δεν θα μιλήσουμε ούτε για την χαράκτρια, ούτε για την καλλιτεχνική αξία του έργου της. Μιλάει από μόνη της η παγκόσμια αναγνώρισή της και το δέος που αισθάνεται όποιος έρχεται σε επαφή με τα έργα της.
Θα μιλήσουμε όμως ξανά και θα υπερτονίσουμε την σημαντικότητα της ύπαρξης του Μουσείου στην περιοχή μας. Και θα κάνουμε ευθέως το ερώτημα: θέλουμε το Μουσείο στην περιοχή μας;
Και δεν είναι ρητορικό το ερώτημα. Γιατί αν η απάντηση είναι “ναι” τότε θα πρέπει να απαντηθεί και το επόμενο ερώτημα: έχουν γίνει όλες οι απαραίτητες ενέργειες για την απρόσκοπτη και σωστή λειτουργία του Μουσείου, για την διαφύλαξη των έργων; και εδώ η απάντηση είναι κάθετα “ΟΧΙ”.
Οι προηγούμενες δημοτικές αρχές διαχρονικά, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, δεν έδωσαν την απαραίτητη προσοχή και βαρύτητα που όφειλαν.
Ποιά είναι η κατάσταση σήμερα;
Ανεπανόρθωτες φθορές και αλλοιώσεις των εκτιθεμένων έργων και καταστροφή όλων σχεδόν των αποθηκευμένων έργων, σχεδίων, αντικειμένων και ειδών πωλητηρίου.
Αιτία; η παντελής έλλειψη κλιματισμού, που θα εξασφάλιζε σταθερές κλιματικές συνθήκες, βάσει των διεθνών προτύπων, για την ασφαλή έκθεση και αποθήκευση των έργων.
Για την Λαϊκή Συσπείρωση είναι πρώτιστο θέμα η προστασία του έργου της μεγάλης χαράκτριας. Θα πρέπει να ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα και για την συντήρηση των έργων και για την αναβάθμιση των κτηριακών υποδομών.
Όμως ένα Μουσείο δεν μπορεί να είναι απλώς εκθεσιακός χώρος. Πρέπει να είναι ένας ζωντανός οργανισμός που να προβάλλει αλλά και να παράγει πολιτισμό.
Η σύνδεση του Μουσείου με τις Ανώτατες Σχολές Καλών Τεχνών, τους καλλιτέχνες, άλλα Μουσεία και αντίστοιχους φορείς άλλων κρατών και διεθνών οργανισμών όπως η Unesco θα έδιναν ζωή στο Μουσείο και θα βοηθούσαν στην περαιτέρω ανάδειξη και έγκυρη προβολή του έργου της Β.Κατράκη.
Το Μουσείο θα μπορούσε να γίνει κέντρο αναφοράς καλλιτεχνών για μελέτη, έρευνα και δημιουργία με αντικείμενο τις χαρακτικές τέχνες.
Παράλληλα όμως, θα έδινε και την σημαντική ευκαιρία να έρθει σε επαφή η νεολαία της περιοχής και όχι μόνο, με την τέχνη και τον πολιτισμό. Όλοι ξέρουμε ότι η πολιτιστική διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας είναι ελλιπής ως ανύπαρκτη.
Είναι χρέος της νέας Δημοτικής Αρχής να κάνει όλες τις απαραίτητες ενέργειες προς την κατεύθυνση αυτή. Ενέργειες επί της ουσίας και όχι επικοινωνιακές φανφάρες. Και ας αρχίσει από το πιο απλό, την συχνή σύγκλειση του ΔΣ του ΝΠΔΔ.
Ας συμπεριφερθούμε στην Βάσω Κατράκη και στο έργο της με τον σεβασμό και την αναγνώριση που της αρμόζει και ας αποδώσουμε στην πόλη ένα Μουσείο-κόσμημα, που θα τιμά την πολιτιστική ιστορία της περιοχής και θα προάγει τον πολιτισμό.
Κλιμάκιο της Λαϊκής Συσπείρωσης με επικεφαλής την Βάνα Πατρινού, υποψήφια Δήμαρχο του Δήμου Ι.Π. Μεσολογγίου και αποτελούμενο από τον Σπύρο Σταματάτο, υποψήφιο περιφερειακό σύμβουλο Δυτικής Ελλάδας και υποψηφίους δημοτικούς και κοινοτικούς συμβούλους, περιόδευσε στο κέντρο του Μεσολογγίου.
Το κλιμάκιο συνομίλησε με αυτοαπασχολούμενους, εργαζομένους και κατοίκους της πόλης προβάλλοντας τις θέσεις της Λαϊκής Συσπείρωσης.
Παράλληλα, οι πολίτες συζήτησαν με τους υποψήφιους της Λαϊκής Συσπείρωσης τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η πόλη αλλά και η ευρύτερη περιοχή.
