Πολλαπλές ερμηνείες έχει χθεσινοβραδινή ανάρτηση της αντιδημάρχου Οινιαδών, Μέμης Γούργαρη, σχετικά με μπαράζ δημοσιευμάτων και αναρτήσεων για την καθημερινότητα στις κοινότητες της Δ.Ε. Οινιαδών.
Το σημαντικότερο όμως συμπέρασμα που προκύπτει από την ανάγνωση της ανάρτησης είναι αδυναμία οργανωμένης και συντονισμένης παροχής υπηρεσιών καθαριότητας, ηλεκτροφωτισμού και φροντίδας πρασίνου από το δήμο Μεσολογγίου.
Δηλαδή ότι οι υπηρεσίες του δήμου Μεσολογγίου σε αυτή τη μεγάλη ενότητα είναι ανύπαρκτες.
Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει από τους ισχυρισμούς της Μέμης Γούργαρη ότι συχνά πυκνά, αποκομιδή σκουπιδιών και κόψιμο χορταριών γίνεται με δικά της μέσα… Κάτι που εμμέσως πλην σαφώς, δηλώνει την έλλειψη οργάνωσης και συντονισμού των υπηρεσιών του δήμου.
Αναλυτικά η ανάρτηση:
«ΑΝΘΡΩΠΟΙ και ποντίκια
Όταν αποφάσισα να ασχοληθώ με τα κοινά στην τοπική αυτοδιοίκηση, γνώριζα ότι ο δρόμος είναι μακρύς, ανηφορικός και δύσκολος, στρωμένος με αγκάθια και όχι με ροδοπέταλα.
Προσπαθώ, αγωνίζομαι με όλες τις δυνάμεις μου να ανταποκριθώ στα καθήκοντα που μου ανατέθηκαν για να δικαιώσω αυτούς που με στήριξαν και με εξέλεξαν στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Μεσολογγίου. Κατάφερα πολλά, έγιναν και λάθη – καλόπιστη πάντα η κριτική γιατί κανένας δεν γεννήθηκε τέλειος. Μπορούσαν όλα να κυλήσουν ρολόι, αν είχα και τη συμπαράσταση αυτών που καθόμαστε στο ίδιο τραπέζι, δίπλα δίπλα στις καρέκλες. Θα πετυχαίναμε πολλά περισσότερα για τον ιερό αυτό τόπο που κατοικούμε.
Όμως πλανήθηκα οικτρά.
Στην ιδέα του να είμαι πάλι υποψήφια δημοτική σύμβουλος στις ερχόμενες εκλογές, έκανε πολλούς να χάσουν τον ύπνο τους.
Δεν μπορούν να χωνέψουν όλα όσα έγιναν αυτά τα χρόνια στη Δημοτική Ενότητα Οινιάδων και προσπαθούν με διάφορες… εργολαβίες – συγνώμη, δικαιολογίες ήθελα να πω – να σπιλώσουν την υπόληψή μου και να «εξαφανίσουν» το έργο μου. Κάποιος ή κάποιοι που κάθονται δίπλα σου, μπορεί να σου κάνουν τον φίλο, να χαμογελούν ειρωνικά, αλλά κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους και την ΑΝΩΝΥΜΙΑ τους.
Εγώ τους γνωρίζω, όπως και πολλοί άλλοι. Τους αξίζει μόνο περιφρόνηση, και κρύβονται γιατί θεωρούν τους εαυτούς τους λίγους και αδύναμους να αντιμετωπίσουν ανθρώπους αξιοπρεπείς και με κύρος.
Σαν τα ποντίκια που ψάχνουν στα σκουπίδια να βρουν κανένα ΕΡΓΟΛΑΒΟ, αυτό το νόστιμο και αφράτο γλυκό. Εξαφανίζονται όμως από προσώπου γης όταν εμφανίζεται η γάτα, και τρέχουν να κρυφτούν στην πιο σκοτεινή τρύπα όσο πιο βαθιά μπορούν, για να νιώσουν ΑΣΦΑΛΕΙΑ από τα νύχια της.
Όταν αποχωρίσει ο «εχθρός» βγαίνουν πάλι στην επιφάνεια για να συνεχίσουν το έργο τους. Είναι αηδιαστικό να τα βλέπεις, πόσο μάλλον σιχαμερό να τα νιώθεις κοντά σου.
Πολλοί προσπάθησαν να παραποιήσουν, να ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΗΣΟΥΝ την ιστορία, να μειώσουν ηθικές αξίες και να εξαφανίσουν ήρωες. Τι κατάφεραν; Έσπασαν τα μούτρα τους. Η κοινωνία τους έβαλε στο περιθώριο.
Ας δούμε λοιπόν, όλα τα γεγονότα που κατέγραψε η ιστορία και αποτυπώθηκαν από τον φωτογραφικό φακό και όχι από κάποιον περιθωριακό τύπο που βγάζει χαρτζιλίκι τα σαββατοκύριακα. Με τη γλώσσα της ΑΛΗΘΕΙΑΣ και όχι με κατασκευασμένα πυροτεχνήματα.
Όσο ζουν και αναπνέουν οι άνθρωποι, πάντα γύρω τους θα υπάρχουν… σκουπίδια που η μπόχα τους είναι ανυπόφορη.
Στις 4 Αυγούστου, ο Γιάννης Κότσιρας έδωσε μια μοναδική συναυλία στο Νεώριο των Αρχαίων Οινιάδων. Ο χώρος ήθελε μεγάλη προετοιμασία αφού έπρεπε να καθαριστεί και να τοποθετηθούν καθίσματα, πάντα με μεγάλη προσοχή, αφού πρόκειται για αρχαιολογικό χώρο. Όχι μόνο συντόνισα τη διαδικασία, αλλά βοήθησα ενεργά. Δεν δίστασα να καθαρίσω και να κουβαλήσω, ώστε να είναι όλα έτοιμα για το βράδυ της συναυλίας. Ακόμα και τα κιγκλιδώματα τα κουβάλησα μόνη μου για να μην επιβαρύνω τους εργαζόμενους κάτω από τον καυτό ήλιο. Για να καθαριστεί ο χώρος όπως έπρεπε, χρειάστηκε να φέρω καταστροφέα που πέρασε τα χόρτα τρεις φορές. Ήταν τόσα πολλά τα χορτάρια, που ολόκληρη την ημέρα τα μάζευα με τη τσουγκράνα και τα φόρτωνα στον κάδο του jsb για να τα ρίξει στο φορτηγό. Και όλα αυτά γιατί απαγορεύονταν να ξύσει το χώμα το μηχάνημα.
Την επόμενη ημέρα, Σάββατο 5 Αυγούστου η δουλειά στο Νεώριο ήταν ακόμα πιο δύσκολη, αφού δεν ήταν εργάσιμη ημέρα για τους δημοτικούς υπαλλήλους και ήθελα να τους αφήσω να ξεκουραστούν. Έτσι, με μοναδική βοήθεια ένα συγγενικό μου πρόσωπο, επί τέσσερις ώρες μάζευα σκουπίδια και όλες τις καρέκλες που είχαν τοποθετηθεί το προηγούμενο βράδυ. Είχα υποσχεθεί ότι θα παραδώσω τον αρχαιολογικό χώρο άψογο από κάθε άποψη, όπως και έγινε.
Τις ημέρες που τα απορριμματοφόρα δεν περνούν για την περισυλλογή σκουπιδιών, το τηλέφωνο μου χτυπάει σαν τρελό, και ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες που η ζέστη κάνει αφόρητη την κατάσταση. Αντί να ρίξω αλλού τις ευθύνες αποφασίζω να δράσω μόνη μου. Επιστρατεύω το αγροτικό αυτοκίνητο της οικογένειάς μου και μαζεύω σκουπίδια πληρώνοντας τους εργάτες από την τσέπη μου.
Δεν είναι όμως μόνο οι κάδοι. Κάθε δημόσιος χώρος που είναι υπό την εποπτεία μου καθαρίζεται επιμελώς, όπως είναι τα προαύλια των σχολείων όπου και πάλι δεν διστάζω να μαζέψω σκουπίδια μόνη μου προκειμένου να γίνει η δουλειά πιο γρήγορα και αποτελεσματικά.
Παραμονή 28ης Οκτωβρίου το απόγευμα: Ενημερώθηκα την τελευταία στιγμή ότι το τοπικό της Πενταλόφου δεν καθάρισε το χώρο του τύμβου ως όφειλε για την κατάθεση στεφάνου. Δεν έμεινα άπραγη. Πλήρωσα και πάλι από την τσέπη μου έναν εργάτη και πήγα επί τόπου και καθαρίσαμε μαζί τον τύμβο.
Ακόμα και τα Χριστούγεννα, έτρεχα να ετοιμάσω τον στολισμό, αφού δεν υπήρχε προσωπικό. Από το πρωί μέχρι το βράδυ στόλιζα μόνη μου φτιάχνοντας ακόμα και τα φις ώστε να μπορεί ο ηλεκτρολόγος να προχωρά πιο γρήγορα τις συνδέσεις. Πρέπει να αναφέρω το γεγονός ότι ενώ βρισκόμουν στην εκκλησία, μου τηλεφώνησαν ότι έχουν κλείσει όλα τα φώτα στον κεντρικό του Νεοχωρίου και πήγα επί τόπου και ανέβασα τις ασφάλειες.
Άλλη μια μέρα που κίνησα γη και ουρανό για είναι οι δημόσιοι χώροι καθαροί ήταν την παραμονή του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, πολιούχου του Νεοχωρίου. Κάποιος ή κάποιοι θεώρησαν σωστό να βγάλουν κλαριά σε κεντρικούς δρόμους. Άλλη μια φορά διέθεσα το δικό μου αυτοκίνητο αλλά και δικά μου χρήματα για να πληρώσω εργάτη να τα μαζέψει, αφού δεν υπήρχε μηχάνημα διαθέσιμο από τον Δήμο.
Τι άλλο κάνω; Τις βροχερές ημέρες που φρεάτια δεν προλαβαίνουν να τραβήξουν τα νερά, τρέχω από φρεάτιο σε φρεάτιο και τα ξεβουλώνω ακόμα και με γυμνά χέρια.
Στον Λούρο ο δήμος έχει τοποθετήσει ένα εμπορευματοκιβώτιο για να τοποθετούνται εκεί τα σκουπίδια των μαγαζιών. Ο άνθρωπος που φέρνει τον κάδο ανέφερε ότι κάποιοι άνοιξαν την πόρτα και σκορπίστηκαν τα σκουπίδια. Πήγα αμέσως στο σημείο και φρόντισα να καθαριστεί η περιοχή. Αυτό όμως δεν έδειξε να συγκινεί τους πολιτικούς μου αντιπάλους. Μάζεψα την Πέμπτη τα σκουπίδια και η αντιπολιτευόμενοι ανέβασαν φωτογραφίες τρεις ημέρες αργότερα, την Κυριακή, όπου με κατηγορούσαν για ανικανότητα. Όταν δεν υπάρχει φιλότιμο…
Το Σάββατο στις 5 Αυγούστου το μεσημέρι, παραμονή του Σωτήρος, μου τηλεφώνησαν από την εκκλησία της Πενταλόφου και με ενημέρωσαν ότι οι κάδοι ήταν γεμάτοι. Έστειλα το μικρό απορριμματοφόρο και τους άδειασε όμως δεν υπήρχαν εργάτες για να καθαρίσουν όσα έμειναν. Εκείνη την ώρα βρισκόμουν στο Νεώριο όπου μάζευα σκουπίδια και καρέκλες μετά από τη συναυλία του Γ. Κότσιρα, πήγα αμέσως στον προαύλιο χώρο του Ναού της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος και καθάρισα τον χώρο για να είναι έτοιμος για τη μεγάλη γιορτή.
Υ.Γ Θα κάνω ΗΡΩΙΚΗ ΕΞΟΔΟ μόνο όταν το αποφασίσω εγώ, όταν θα νιώσω αδύναμη και ανήμπορή να βοηθήσω τους δημότες μου που θα με κοιτούν στα μάτια. Μόνο που δεν θα είναι αναίμακτη. Μην φανταστείτε στον 21ο αιώνα ότι θα βγουν γιαταγάνια. Υπάρχουν πιο σύγχρονα όπλα για να «εξοντώσεις» αυτούς που σε περιμένουν κρυμμένοι στις σκιές. Είναι τα στοιχεία και οι αποδείξεις.”
