Η «πίστη του φιλάθλου» είναι πιθανότατα η ευρύτερη λαϊκή θρησκεία που υπάρχει σήμερα. Δεν έχει μυστήρια αλλά έχει τελετουργίες, δεν έχει δόγματα αλλά έχει υπαγωγές, δεν έχει αγίους αλλά έχει ήρωες.

Και κυρίως έχει μια ψυχική δύναμη που υπερβαίνει κάθε ορθολογική λογική. Όταν υποστηρίζουμε μια ομάδα, δεν επιλέγουμε ένα προϊόν ψυχαγωγίας: αναζητούμε μια κοινωνική ταυτότητα.

Αυτό είναι ένα θεμελιώδες σημείο που στο δημόσιο διάλογο συχνά υποτιμάται: ο φανατισμός δεν είναι ψυχαγωγία, είναι ανήκειν. Οι κοινωνικές νευροεπιστήμες έχουν δείξει ότι όταν «η δική μας» ομάδα κερδίζει, οι περιοχές του εγκεφάλου που ενεργοποιούνται είναι οι ίδιες που κωδικοποιούν την προσωπική ανταμοιβή. Δεν «παρακολουθούμε» μια νίκη: την βιώνουμε ως δική μας. Γι’ αυτό οι φίλαθλοι δεν λένε «κέρδισαν», λένε «κερδίσαμε».

Οι βαθύτεροι λόγοι: ανήκειν, ντοπαμίνη, κατοπτρισμός

Ο φανατισμός είναι ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο, αλλά τουλάχιστον τρεις μεγάλες κατηγορίες τον εξηγούν επιστημονικά.

• Ανήκειν: Ο άνθρωπος έχει βιολογική ανάγκη για φυλή. Η υπερ-κοινωνικότητα είναι το κύριο εξελικτικό μας χαρακτηριστικό: επιβιώσαμε όχι επειδή ήμασταν ισχυρότεροι, αλλά επειδή ήμασταν πιο συντονισμένοι. Η ομάδα, για τον φίλαθλο, είναι ένα σύγχρονο υποκατάστατο της φυλής. Η φανέλα είναι τοτεμικό σύμβολο. Το χρώμα είναι κώδικας. Το γήπεδο ή ο αγώνας είναι η «τελετουργική αρένα» στην οποία βιώνεται το εμείς.
• Ντοπαμίνη και απροσδιοριστία: Η ντοπαμίνη ανταμείβει τη μεταβλητότητα, όχι τη βεβαιότητα. Η ένταση του 90ού λεπτού, ο τελευταίος γύρος στην πίστα ποδηλασίας, η τελευταία ανάβαση στο Giro ή στο Tour, παράγουν ταλαντώσεις ντοπαμίνης που αποτελούν από τις πιο έντονες συναισθηματικές εμπειρίες που μπορεί να αντέξει κανείς χωρίς σωματικό πόνο. Γι’ αυτό πλατφόρμες στοιχηματισμού όπως η NetBet* επενδύουν στον αθλητισμό: η δυναμική της προσδοκίας-αποδέσμευσης είναι νευροχημικά συγγενής με τον στοιχηματισμό, παρότι δεν είναι το ίδιο πράγμα ούτε ηθικά ούτε πολιτισμικά.
• Νευρώνες-κάτοπτρα: Τα ατομικά αθλήματα όπως η ποδηλασία είναι το ιδανικό εργαστήριο. Το να βλέπεις έναν αθλητή να παράγει 450 watt σε μια ανηφόρα 10% ενεργοποιεί κινητικές περιοχές σαν να τα παρήγαγες εσύ. Αυτό είναι κινητικός κατοπτρισμός. Γι’ αυτό στην ποδηλασία ο φανατισμός μπορεί να γίνει σχεδόν «οδυνηρός»: το κοινό αισθάνεται τον κόπο.

Γιατί υποστηρίζουμε «ένα» άτομο

Όταν υποστηρίζουμε ένα μεμονωμένο πρόσωπο — έναν τενίστα ή έναν ποδηλάτη — μπαίνουμε στο πεδίο της αρχέτυπης ταύτισης: ο πρωταθλητής γίνεται avatar. Υποστηρίζουμε τον Federer ή τον Nadal όχι για την τεχνική, αλλά για την ιστορία που ενσαρκώνουν: χάρη εναντίον πάλης, αρμονία εναντίον πολέμου. Στην ποδηλασία: ο αισθητιστής (Sagan), ο μοναχός του πόνου (Froome), ο θηρευτής (Nibali). Σε καθέναν υπάρχει ένα κομμάτι από εμάς. Ο αθλητής είναι ένα αφηγηματικό σύμβολο που μας αντιπροσωπεύει.

Η επιμονή του φανατισμού ως ψυχο-κοινωνικό φαινόμενο

Γι’ αυτό ο φανατισμός δεν θα τελειώσει ποτέ. Είναι υπερβολικά βαθύ, υπερβολικά ριζωμένο στη λειτουργία του ίδιου του κοινωνικού μας εγκεφάλου, υπερβολικά πλεγμένο με τη βαθύτερη διάσταση του είδους μας. Δεν είναι ένα χόμπι, είναι μια ψυχική αρχιτεκτονική νοήματος.

Δεν υποστηρίζουμε για το ίδιο το άθλημα, δεν είναι η αθλητική πράξη που δημιουργεί την εξάρτηση: υποστηρίζουμε για να έχουμε έναν συμβολικό τόπο όπου νιώθουμε ότι ανήκουμε, όπου νιώθουμε ότι η συναισθηματική μας ενέργεια έχει μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, και όπου μπορούμε να επενδύουμε στοργή χωρίς να ζητάμε τίποτα ως αντάλλαγμα πέρα από τη δυνατότητα να συνεχίσουμε να πιστεύουμε.

Η «φιλαθλητική πίστη» είναι μια αρχαϊκή τεχνολογία που κατοικεί μέσα σε έναν σύγχρονο κόσμο: είναι μια γέφυρα ανάμεσα στο γεγονός ότι είμαστε κοινωνικά ζώα και στο γεγονός ότι ζούμε σε ανώνυμες μεγα-κοινωνίες όπου συχνά περιοριζόμαστε σε άτομα.

*21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 210 9237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ”

Με εξαιρετικές εμφανίσεις και πέντε συνολικά μετάλλια — δύο χρυσά, ένα ασημένιο και δύο χάλκινα — ολοκλήρωσε τη συμμετοχή του το αγωνιστικό τμήμα Κ14 του συλλόγου ΠΝΟΗ στο Αναπτυξιακό Πρωτάθλημα Ατομικών Αγωνισμάτων Στίβου, που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2025 στο ΔΑΚ Αγρινίου.

Σε ηλικίες όπου το σώμα και το πνεύμα διαμορφώνονται, ο στίβος λειτουργεί ως πραγματικό σχολείο ζωής. Κάθε εκκίνηση, κάθε άλμα, κάθε ρίψη, κάθε τερματισμός είναι μια μικρή νίκη απέναντι στα προσωπικά όρια. Όπως σημειώνουν οι άνθρωποι της Πνοής, «η νίκη επί του εαυτού είναι η πρώτη και μεγαλύτερη των νικών».

Αναλυτικά οι διακρίσεις

• Ιωάννης Ξεσφίγγης — 1η θέση στα 800 μ.
• Έλενα Ξηρού — 1η θέση στο άλμα εις ύψος
• Αλέξης Καλαμάκης — 2η θέση στη σφαιροβολία
• Μελίνα Καλαμάκη — 3η θέση στα 150 μ.
• Κωνσταντίνος Χαϊκάλης — 3η θέση στο άλμα εις ύψος
• 4η θέση στη σφαιροβολία — Δημήτρης Αλεξόπουλος
• 4η θέση στα 60 μ. — Γεωργιάνα Ντρούκα

Πίσω από κάθε διάκριση κρύβονται ατέλειωτες ώρες προπόνησης, πίστη και στήριξη. Οι προπονητές του συλλόγου υπογραμμίζουν ότι η επιτυχία αυτή δεν είναι μόνο αγωνιστική, αλλά και μήνυμα ελπίδας και συνέχειας για το μέλλον του στίβου στην πόλη.

Συνεχίζουμε με το ίδιο πάθος και όραμα να αναπτύσσουμε τις ικανότητες των παιδιών και να διαμορφώνουμε ολοκληρωμένους ανθρώπους, με χαρακτήρα, αξίες και δια βίου αγάπη για τον στίβο και την υγιεινή ζωή.

Θερμές ευχαριστίες προς τους γονείς που στηρίζουν σταθερά τα παιδιά τους και το άθλημα· τους προσφέρουν το πιο σπουδαίο δώρο: την ευκαιρία να ανακαλύψουν πόσο μακριά μπορούν να φτάσουν.

Ανακαλύψτε τις έξυπνες ψυχολογικές τακτικές που χρησιμοποιούν οι λοταρίες για να αυξήσουν τις πωλήσεις. Η ελπίδα, οι πλάνες και η δύναμη του τζάκποτ.

Λοταρίες και ψυχολογία: Οι κρυφοί λόγοι που αγοράζουμε λαχεία

Τα τεράστια, αστρονομικά τζάκποτ των λοταριών έχουν μια σχεδόν μαγική έλξη. Η ιδέα ότι με ένα απλό λαχείο η ζωή μας θα μπορούσε να αλλάξει για πάντα είναι μια σκέψη που αιχμαλωτίζει τη φαντασία, προσφέροντας μια διαφορετική μορφή ελπίδας από αυτή που μπορεί να αναζητήσει κανείς στο Verde Casino. Παρά τις απειροελάχιστες πιθανότητες νίκης, εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο σπεύδουν να αγοράσουν ένα λαχείο, ειδικά όταν το ποσό φτάνει σε ιλιγγιώδη ύψη. Γιατί το κάνουμε αυτό; Η απάντηση κρύβεται σε μια σειρά από έξυπνες ψυχολογικές αρχές που οι λοταρίες εκμεταλλεύονται με αριστοτεχνικό τρόπο.

Η δύναμη του ονείρου: Το “εισιτήριο” για μια καλύτερη ζωή

Ο πιο θεμελιώδης λόγος γιατί αγοράζουμε λαχεία είναι απλός: η ελπίδα. Ένα λαχείο δεν είναι απλώς ένα κομμάτι χαρτί. Είναι ένα εισιτήριο για όνειρα. Για το μικρό αντίτιμο ενός λαχείου, αγοράζουμε το δικαίωμα να φανταστούμε μια ζωή χωρίς οικονομικές ανησυχίες: εξωτικά ταξίδια, το σπίτι των ονείρων μας, βοήθεια σε αγαπημένα πρόσωπα, παραίτηση από μια δουλειά που δεν μας αρέσει.

Αυτή η διαδικασία της ονειροπόλησης είναι από μόνη της μια ευχάριστη εμπειρία που προσφέρει μια προσωρινή απόδραση από την πραγματικότητα. Οι ψυχολόγοι το ονομάζουν «συναισθηματικό όφελος». Ακόμα κι αν γνωρίζουμε λογικά ότι οι πιθανότητες είναι εναντίον μας, η χαρά της προσμονής και της φαντασίας είναι συχνά αρκετή για να δικαιολογήσει το κόστος του λαχείου.

Οι λοταρίες πουλάνε την πιθανότητα, όσο μικρή κι αν είναι, μιας ριζικής αλλαγής. Σε έναν κόσμο όπου ο έλεγχος που έχουμε στη ζωή μας είναι συχνά περιορισμένος, η ιδέα ότι η τύχη μπορεί να τα αλλάξει όλα με μιας είναι εξαιρετικά δελεαστική.

Η πλάνη της διαθεσιμότητας: “Αφού κέρδισε κάποιος, μπορώ κι εγώ”

Ένας από τους πιο ισχυρούς ψυχολογικούς μηχανισμούς που ενισχύουν τις πωλήσεις λαχείων είναι η «πλάνη της διαθεσιμότητας». Ο εγκέφαλός μας έχει την τάση να υπερεκτιμά τη σημασία των πληροφοριών που είναι άμεσα διαθέσιμες στη μνήμη μας. Οι λοταρίες το γνωρίζουν αυτό και το εκμεταλλεύονται στο έπακρο.

Βομβαρδιζόμαστε συνεχώς με εικόνες και ιστορίες των μεγάλων νικητών. Βλέπουμε τις φωτογραφίες τους στις ειδήσεις, διαβάζουμε τις συνεντεύξεις τους, ακούμε πώς σκοπεύουν να ξοδέψουν τα χρήματά τους. Αυτές οι ζωντανές, συναισθηματικές ιστορίες εντυπώνονται στο μυαλό μας πολύ πιο έντονα από τις ψυχρές στατιστικές των εκατομμυρίων ανθρώπων που δεν κέρδισαν τίποτα.

Επειδή οι νικητές είναι τόσο ορατοί, αρχίζουμε ασυναίσθητα να πιστεύουμε ότι η νίκη είναι ένα πολύ πιο συχνό φαινόμενο από ό,τι είναι στην πραγματικότητα. Αυτή η ψευδαίσθηση μας κάνει να νιώθουμε ότι η νίκη είναι εφικτή και μας ωθεί να αγοράσουμε το δικό μας λαχείο, ελπίζοντας να γίνουμε η επόμενη μεγάλη είδηση.

Η ψευδαίσθηση του ελέγχου: “Οι τυχεροί μου αριθμοί”

Παρόλο που η λοταρία είναι ένα παιχνίδι 100% τυχαίο, οι διοργανωτές δίνουν στους παίκτες την επιλογή να διαλέξουν τους δικούς τους αριθμούς. Αυτή η απλή επιλογή είναι μια ιδιοφυής ψυχολογική τακτική που δημιουργεί την «ψευδαίσθηση του ελέγχου». Όταν επιλέγουμε οι ίδιοι τους αριθμούς μας – είτε είναι γενέθλια, είτε ημερομηνίες, είτε απλώς «τυχεροί» αριθμοί – νιώθουμε ότι συμμετέχουμε ενεργά στο παιχνίδι και ότι κατά κάποιο τρόπο επηρεάζουμε το αποτέλεσμα.

Αυτή η αίσθηση ελέγχου, αν και ψευδής, κάνει το παιχνίδι πολύ πιο ελκυστικό. Μας κάνει να νιώθουμε λιγότερο παθητικοί παρατηρητές της τύχης και περισσότερο αρχιτέκτονες του πεπρωμένου μας.

Τακτική	Ψυχολογικό Αποτέλεσμα
Επιλογή αριθμών	Δημιουργεί ψευδαίσθηση ελέγχου και προσωπική σύνδεση με το λαχείο.
Ποικιλία παιχνιδιών	Προσφέρει την αίσθηση της στρατηγικής επιλογής («ποιο παιχνίδι έχει καλύτερες πιθανότητες;»).
Ομαδικά δελτία	Ενισχύει την κοινωνική διάσταση και μειώνει το αίσθημα του ατομικού ρίσκου.

Αυτές οι τακτικές ενισχύουν την ψυχολογική μας επένδυση στο παιχνίδι. Μας κάνουν να νιώθουμε ότι οι επιλογές μας έχουν σημασία, ακόμα και σε ένα πλαίσιο καθαρής τύχης.

Το φαινόμενο FOMO και τα γιγαντιαία τζάκποτ

Όταν το τζάκποτ φτάνει σε αστρονομικά ποσά, ενεργοποιείται ένας άλλος ισχυρός ψυχολογικός μηχανισμός: ο φόβος μη μείνεις απ’ έξω (Fear of Missing Out – FOMO). Βλέπουμε συναδέλφους στο γραφείο να οργανώνουν ομαδικά δελτία, ακούμε συζητήσεις παντού και τα μέσα ενημέρωσης καλύπτουν το θέμα συνεχώς. Αυτό δημιουργεί μια αίσθηση κοινωνικής πίεσης.

Η σκέψη που κυριαρχεί είναι: «Κι αν βγουν οι αριθμοί που παίζει το γραφείο και εγώ είμαι ο μόνος που δεν συμμετείχε;». Αυτός ο φόβος της μεταμέλειας είναι συχνά πιο ισχυρός από τη λογική ανάλυση των πιθανοτήτων. Η αγορά ενός λαχείου γίνεται ένας τρόπος να παραμείνεις μέρος της συλλογικής εμπειρίας και να αποφύγεις την πιθανότητα να είσαι ο «χαμένος» σε μια ιστορία επιτυχίας.

Τα γιγαντιαία τζάκποτ μετατρέπουν τη λοταρία από μια ατομική πράξη σε ένα κοινωνικό γεγονός, και η συμμετοχή σε αυτό γίνεται σχεδόν αυτονόητη για πολλούς.

Η δύναμη των μικρών κερδών

Μια άλλη έξυπνη πτυχή της λοταρίες και ψυχολογία είναι ο σχεδιασμός των επάθλων. Ενώ όλοι ονειρεύονται το μεγάλο τζάκποτ, οι λοταρίες είναι δομημένες έτσι ώστε να προσφέρουν και πολλά μικρότερα, δευτερεύοντα έπαθλα. Το να κερδίσεις ένα μικρό ποσό, ακόμα κι αν είναι ίσο με το κόστος του λαχείου, είναι μια μορφή θετικής ενίσχυσης.

Αυτές οι μικρές νίκες κάνουν δύο πράγματα:

1. Επιβεβαιώνουν ότι η νίκη είναι δυνατή: Σου δίνουν μια γεύση της επιτυχίας και σε κάνουν να νιώθεις ότι πλησιάζεις στο μεγάλο έπαθλο.
2. Ενθαρρύνουν την επανεπένδυση: Οι περισσότεροι άνθρωποι που κερδίζουν ένα μικρό ποσό το χρησιμοποιούν αμέσως για να αγοράσουν περισσότερα λαχεία.

Αυτό δημιουργεί έναν κύκλο συνεχούς συμμετοχής. Οι μικρές, συχνές ανταμοιβές κρατούν τους παίκτες στο παιχνίδι και διατηρούν την ελπίδα ζωντανή.

Το όνειρο σε ένα κομμάτι χαρτί

Η ψυχολογία πίσω από την επιτυχία των λοταριών είναι μια συναρπαστική μελέτη της ανθρώπινης ελπίδας, των γνωστικών μας πλανών και της επιθυμίας μας για απόδραση. Οι λοταρίες δεν πουλάνε απλώς αριθμούς, πουλάνε όνειρα.