Ένας ηθοποιός με αναβλύζον ταλέντο και υπερχειλίζουσα ομορφιά που τα ξένα ΜΜΕ του προσέδωσαν τον τίτλο «Ωραίος ως Έλληνας» κάνοντάς τον εξώφυλλο σε περιοδικά παγκοσμίου φήμης.
Ένα εξαιρετικό άρθρο για τον μη φωνασκούντα Μεσολογγίτη ηθοποιό γραμμένο από τον Γιάννη Μπαρδάκη* που δημοσιεύθηκε σήμερα στο Ηλεκτρονικό Περισκόπιο Ιστορίας, Γραμμάτων & Τεχνών «Διέξοδος».
Ένας κοσμοπολίτης ηθοποιός, που αντίθετα με τον διακριτικό ιδιωτικό του βίο αφού η ψυχή του καθρεφτίζονταν στην ήρεμη θάλασσα της γενέθλιας πόλης, είχε έντονη παρουσία στα παγκόσμια δρώμενα της 7ης τέχνης.
Είδε το φως του ήλιου το 1933 στην ιερή πολιτεία των ηρώων, του λυρισμού και του μόχθου της λιμνοθάλασσας ως Παναγιώτης Εμμανουήλ.
Τελείωσε τη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών με δάσκαλο τον μεγάλο Ναυπάκτιο στη καταγωγή σκηνοθέτη Δημήτρη Ροντήρη και πρωτοπάτησε στο σανίδι του θεάτρου – στη περιορισμένη θεατρική του δραστηριότητα, αφού αφοσιώθηκε αποκλειστικά στο κινηματογράφο – το έτος 1960 με το «Αρχαίο Αττικό Θέατρο» της Μαλαίνας Ανουσάκη στο έργο « Ιφιγένεια εν Ταύροις» του Ευριπίδη, ερμηνεύοντας το ρόλο του Γελαδάρη.
Η κινηματογραφική του παρουσία χωρίζεται σε εγχώρια και διεθνή.
Στην εγχώρια εμφανίστηκε σε 23 συνολικά ταινίες με 1η εμφάνιση στη σπονδυλωτή κοινωνική περιπέτεια του Νίκου Κούνδουρου «Το ποτάμι» βασισμένη σε σενάριο των Αντώνη Σαμαράκη, Ιάκωβου Καμπανέλλη και Νότη Περγιάλη και μουσική Μάνου Χατζιδάκι, η οποία γυρίστηκε μεν το 1960, αλλά λόγω της διαφωνίας του σκηνοθέτη με τους Αμερικάνους παραγωγούς στο μοντάζ, βγήκε στις κινηματογραφικές αίθουσες πέντε χρόνια αργότερα.
Αξίζει να αναφερθούν και μερικοί ρόλοι του σε σπουδαίες ταινίες όπως στην «Ηλέκτρα» (1962) του Μιχάλη Κακογιάννη με τον ρόλο του Πυλάδη, στον «Ουρανό» (1963) του Τάκη Κανελλόπουλου με τον ρόλο του Γιώργου, στις «Μικρές Αφροδίτες» (1963) του Νίκου Κούνδουρου με τον ρόλο του Τσάκαλου, στον «Αλέξη Ζορμπά» (1964) του Μιχάλη Κακογιάννη με τον ρόλο του Μανόλακα και στην ηθογραφία του Ντίμη Δαδήρα «Ου κλέψεις» (1965) με τον ρόλο του Πέτρακα.
Από το 1967 έως το 1982 μετανάστευσε και μεσουράνησε στο εξωτερικό παίρνονοντας μέρος σε 12 ταινίες, παραγωγής ΗΠΑ, Αγγλίας, Ιταλίας και Αυστραλίας με πρώτο ρόλο το 1967 στη ταινία του Άντονι Χέλερ « Cry the wind» ερμηνεύοντας τον ρόλο του Πέτρου Σαμαράκη.
Μια άλλη πτυχή της προσωπικότητάς του ήταν και η ενασχόλησή του με τη λογοτεχνία, προσφέροντας στο αναγνωστικό κοινό δύο μυθιστορήματα, το 2002 «Το άλλο πρόσωπο του Ιανού» και το 2007 «Η έβδομη φωτογραφία».
Λόγω της διακριτικότητας με την οποία έζησε είναι άγνωστη η προσωπική του ζωή.
Απλώς ξέρουμε ότι υπήρξε στενός συνεργάτης και κατ’ άλλους και σύντροφος της «Ελληνίδας Καρυάτιδας» της Ειρήνης Παππά.
Η αυλαία της ζωής του έπεσε αθόρυβα, όπως και ο ίδιος αθόρυβα έζησε, στις 25 Αυγούστου 2017 σε ηλικία 84 χρόνων και ετάφη στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών.
*Ο κ. Γιάννης Μπαρδάκης είναι δικηγόρος – συλλέκτης ελληνικών κινηματογραφικών ταινιών
