Η φορολογία στις στοιχηματικές εταιρίες: Ποιοι κερδίζουν πραγματικά;

Η φορολογία στις στοιχηματικές εταιρίες: Ποιοι κερδίζουν πραγματικά;

Η φορολογία στις στοιχηματικές εταιρίες αποτελεί κρίσιμο κομμάτι της ρυθμιστικής πλαισίου του τζόγου, με στόχο την προστασία του κράτους, των παικτών και της αγοράς από παράνομες δραστηριότητες. Στην Ελλάδα και την Ευρώπη, η φορολογία βασίζεται κυρίως στα μεικτά έσοδα (Gross Gaming Revenue – GGR, δηλαδή πονταρίσματα μείον κέρδη παικτών), με ποσοστά που κυμαίνονται από 15% έως 51%.

Παρά την ανάπτυξη της αγοράς –με τζίρο €28,3 δισ. στην Ελλάδα για τα πρώτα οκτώ μήνες του 2024 και €123,4 δισ. στην Ευρώπη–, το ερώτημα “ποιοι κερδίζουν πραγματικά” παραμένει: Οι στοιχηματικές εταιρίες με τα υψηλά κέρδη τους, το κράτος με τους φόρους, ή οι παίκτες που βλέπουν μέρος των εσόδων σε χορηγίες αθλημάτων;

Το Φορολογικό Καθεστώς στην Ελλάδα

Στην Ελλάδα, η αγορά ανοίχτηκε το 2011 με τον Νόμο 4002/2011, και από το 2016 ισχύει φορολογία 35% στα GGR των στοιχηματικών εταιρειών, αυξημένη από 30%. Αυτός ο φόρος επιβάλλεται στα μεικτά κέρδη των εταιρειών, ενώ για τους παίκτες τα κέρδη από νόμιμες εταιρίες φορολογούνται με 10-15% (ανάλογα με το ποσό), συχνά απορροφούμενα από τις εταιρείες (π.χ. Stoiximan, Novibet καλύπτουν 100%). Τα κέρδη δεν προσμετρώνται στο εισόδημα για κλίμακα φόρου, αλλά πρέπει να δηλώνονται εάν ξεπερνούν τα €100 ετησίως.

Για το 2025, η φορολογία παραμένει σταθερή, με έμφαση στην καταπολέμηση του παράνομου τζόγου. Οι 24 αδειοδοτημένες εταιρείες (π.χ. OPAP, Stoiximan, Bet365) συμβάλλουν σημαντικά στα δημόσια έσοδα, με φόρους €476 εκατ. στο εξάμηνο του 2024 (+13,5%). Η OPAP, με μονοπώλιο σε λοταρίες, κατέγραψε GGR €2,3 δισ. το 2024 (+10%), από τα οποία μέρος πηγαίνει σε φόρους και χορηγίες αθλημάτων.

Το Φορολογικό Καθεστώς στην Ευρώπη

Η Ευρώπη παρουσιάζει ετερογένεια, με φόρους GGR από 15% (Ουγγαρία για online betting) έως 51% (New Hampshire, ΗΠΑ – αλλά στην ΕΕ, υψηλότερα στην Γαλλία 52,9% μετά τις αλλαγές 2025). Στη Γαλλία, η FDJ UNITED προβλέπει μείωση εσόδων κατά €45 εκατ. το 2025 λόγω αύξησης φόρων σε 52,9% και 15% σε διαφημίσεις. Στη Βουλγαρία, εισήχθησαν φόροι το 1998, ενώ στην Ιρλανδία και Βέλγιο δεν φορολογούνται τα κέρδη παικτών. Η μέση φορολογία online τζόγου είναι 20-30%, με την ΕΕ να εξαιρεί VAT από τζόγο (Οδηγία 2006/112/ΕΚ).

Το 2025, τάσεις περιλαμβάνουν αυξήσεις για κοινωνική προστασία (π.χ. Σλοβακία, Ιταλία), με την αγορά να φτάνει €127,7 δισ. (+3,5%). Εταιρείες όπως Flutter και Entain επενδύουν σε ρυθμιζόμενες αγορές, αλλά κριτικάρονται για “μεταφορές” σε χαμηλούς φόρους (π.χ. Codere από Ισπανία σε Melilla).

Ποιοι Κερδίζουν Πραγματικά; Οι Κύριοι Ωφελημένοι

Οι Εταιρείες: Υψηλά Κέρδη Παρά Φόρους

Οι στοιχηματικές κερδίζουν τα περισσότερα, με καθαρά κέρδη μετά φόρους. Στην Ελλάδα, η OPAP είχε €491,6 εκατ. καθαρά κέρδη το 2024 (+11,9%), ενώ στην Ευρώπη η FDJ UNITED €3,8 δισ. έσοδα το 2025. Οι φόροι μειώνουν τα περιθώρια (π.χ. 35% στην Ελλάδα vs 20% σε άλλες χώρες), αλλά η αύξηση τζίρου (€28,3 δισ. Ελλάδα, €123,4 δισ. Ευρώπη) τα αντισταθμίζει. Εταιρίες επενδύουν σε εξαγορές (π.χ. FDJ-Kindred €2,8 δισ.) και χορηγίες, ενισχύοντας την κερδοφορία.

Το Κράτος: Σταθερά Δημόσια Έσοδα

Το κράτος κερδίζει από φόρους, που χρηματοδοτούν κοινωνικές δαπάνες και αθλητισμό. Στην Ελλάδα, €476 εκατ. φόροι εξαμήνου 2024 (+13,5%), με €211 εκατ. από παίκτες (+39,8%). Στην Ευρώπη, €320 εκατ. επιπλέον στη Σλοβακία το 2025. Αυτά τα έσοδα ενισχύουν το ΑΕΠ κατά 0,5-1%, αλλά κριτικάρονται ως “επιδημία” λόγω εθισμού.

Οι Παίκτες και η Κοινωνία: Περιορισμένα Οφέλη

Οι παίκτες χάνουν μέσω φόρων (10-15%), αλλά νόμιμες εταιρίες προσφέρουν ασφάλεια και υπεύθυνο παιχνίδι. Μέρος των εσόδων πηγαίνει σε χορηγίες αθλημάτων (π.χ. 5% από GGR στην Ελλάδα), ωφελώντας ομάδες. Ωστόσο, ο εθισμός (15% εφήβων στην Ελλάδα) δημιουργεί κοινωνικά κόστη, με χαμηλή channeling σε ρυθμιζόμενες αγορές.

Συμπέρασμα

Στην Ελλάδα (35% GGR) και την Ευρώπη (20-50%), οι στοιχηματικές εταιρίες κερδίζουν πραγματικά τα περισσότερα, με υψηλά κέρδη παρά φόρους, ενώ το κράτος ωφελείται από σταθερά έσοδα (€476 εκατ. Ελλάδα). Οι παίκτες απολαμβάνουν προστασία, αλλά αντιμετωπίζουν ρίσκα εθισμού. Η ισορροπία απαιτεί αυστηρότερη ρύθμιση για κοινωνική προστασία, διασφαλίζοντας ότι η ανάπτυξη της αγοράς ωφελεί όλους – όχι μόνο τους “μεγάλους παίκτες”.