Η προχθεσινή είδηση του θανάτου του Μανώλη Γλέζου σκόρπισε απέραντη θλίψη σε όλη την Επικράτεια. Το γιατί αυτονόητο. Ο Μανώλης Γλέζος ήταν το ζωντανό σύμβολο της Αντίστασης του Ελληνικού Λαού στην Γερμανική Κατοχή.
Ήταν ο άνθρωπος που στη συνέχεια είχε μια εμβληματική πολιτική διαδρομή στο χώρο της Αριστεράς που έτυχε αναγνώρισης και σεβασμού από το σύνολο του πολιτικού κόσμου.
Ίσως με το θάνατό του, να κλείνει ένα μεγάλο κεφάλαιο της πολιτικής ζωής στη χώρα μας. Ένα κεφάλαιο που σίγουρα θα κριθεί από τον ιστορικό του μέλλοντος αλλά με βεβαιότητα μπορούμε να πούμε ότι το πολιτικό προσωπικό που την υπηρέτησε είχε ποιοτικά χαρακτηριστικά που δύσκολα μπορούν να παρομοιαστούν με το σημερινό, πλην λίγων περιπτώσεων.
Σήμερα Πέμπτη 1 Απριλίου 2020 θα γίνει η κηδεία του Μανώλη Γλέζου σε στενό οικογενειακό κύκλο λόγω της COVID-19 με την Ελληνική Σημαία να κυματίζει μεσίστια στο βράχο της Ακρόπολης εκεί που έγραψε μια από τις πιο λαμπρές σελίδες της Εθνικής Αντίστασης.
Είχαμε την τύχη να συνομιλήσουμε αρκετές φορές φορές μαζί του σε επισκέψεις που έκανε στο Μεσολόγγι είτε προσκεκλημένος του αείμνηστου φίλου του Ηλία Κότσαρη είτε στο πλαίσιο πολιτικών του υποχρεώσεων.
Η ευρύτητα της σκέψης και των γνώσεων του, η ρεαλιστική προσέγγιση των πραγμάτων και το πάθος που υπερασπιζόταν τις ιδέες, τις αρχές και τις αξίες του δύσκολα μπορεί να περιγραφεί.
Με την ευχή αυτή η 97χρονη διαδρομή στο δημόσιο βίο της χώρας να βρει μιμητές το μόνο που μπορούμε να πούμε αυτή την ώρα είναι: «Να είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει… Να μείνει Αθάνατη η μνήμη του…»
Δημήτρης Μαλαβέτας
Υ.Γ. Αναδημοσιεύουμε συνέντευξη που μας είχε παραχωρήσει στις 4/11/2003 στο περιθώριο επίσκεψής του στο Μεσολόγγι για την πρώτη σε πανελλήνιο επίπεδο πολιτική εκδήλωση συγκρότησης ενιαίου μετώπου της Ριζοσπαστικής Αριστεράς κάτι που συνέβη λίγο αργότερα με την συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Μεσολόγγι 4/11/2003: Στην πρώτη πολιτική εκδήλωση για την συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ
Ο Μανώλης Γλέζος ήταν το «βαρύ» όνομα των στελεχών της Αριστεράς που βρέθηκαν την περασμένη Πέμπτη 4/11/2003 στο Μεσολόγγι για να παρουσιάσουν τις βασικές αρχές που περιέχονται στην διακήρυξη της «Πρωτοβουλίας για την ενότητα της Αριστεράς».
Όπως ήταν αναμενόμενο η παρουσία του λειτούργησε «ως πόλος έλξης» και έδωσε κύρος στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε ενώ παράλληλα δεν ήταν λίγοι αυτοί που διατύπωσαν τις «απορίες» τους για την τύχη του εγχειρήματος.
Αυτές τις απορίες μεταφέραμε στο αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης, γνωστό για την συνέχεια που διέπει τους αγώνες του για τα δίκαια του ελληνικού λαού.
Χωρίς δισταγμό αποδέχθηκε το «αίτημά» μας και όπως θα διαπιστώσετε στη συνέχεια επιβεβαίωσε την πίστη του για επιτυχία αυτής της πρωτοβουλίας που βρίσκεται σε εξέλιξη για την ενότητα των αριστερών δυνάμεων της χώρας.
«Οι αντίπαλοι μας δεν είναι στην αριστερά, είναι στη αντίπερα όχθη κι αυτό θα πρέπει να το κατανοήσουμε όλοι μας» ήταν η επωδός του…
Μεσολόγγι 4/11/2003: Στο “προεδρείο” της εκδήλωσης δίπλα του ο αείμνηστος Αντώνης Σαλούρος
Ποια είναι τα συμπεράσματα που βγάλατε από την πρώτη εκδήλωση της «Πρωτοβουλίας»;
Θεωρώ ότι το βάπτισμα που έκανε η «Πρωτοβουλία για την ενότητα των πολιτικών δυνάμεων της αριστεράς» στο Μεσολόγγι, ήταν πετυχημένο.
Και το λέω κυριολεκτικά αυτό.
Διότι η ανησυχία που υπάρχει στον κόσμο της αριστεράς για να υπάρξει επιτέλους ένα ξεκίνημα το οποίο θα κάνει τομή στην πολιτική ζωή της χώρας, βρίσκει ανταπόκριση στο εγχείρημα που αποφασίσαμε να κάνουμε.
Από ‘δω και πέρα όμως η υπόθεση δεν εξαρτάται μόνο από εμάς που πήραμε αυτή την πρωτοβουλία. Αν η υπόθεση αυτή δεν γίνει όλων των αριστερών δεν προοιωνίζει ένα θετικό αποτέλεσμα.
Η μεγάλη συμμετοχή του κόσμου σ’ αυτό το βάπτισμα με κάνει να ευελπιστώ ότι θα πάμε καλά.
Έχουμε την ευλογία του Μεσολογγιού
Η πρωτοβουλία αυτή είναι προϊόν συνεννόησης των επικεφαλής των αριστερών κομμάτων;
Η πρωτοβουλία δεν είναι κορυφής αλλά αποτέλεσμα πίεσης απ’ όλους τους αριστερούς. Έτσι αυτή η πίεση υποχρέωσε την κορυφή να ανταποκριθεί σ’ αυτή την απαίτηση.
Αυτή δηλαδή είναι η διαφορετική συνταγή για να πετύχει το εγχείρημα;
Δεν θέλω να χρησιμοποιήσω όρους «από πάνω» ή «από κάτω».
Θα κάνω μια προσέγγιση που πιστεύω ότι ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Η πρωτοβουλία αυτή δεν είναι προϊόν μιας στιγμής. Δεν είναι απόρροια της ανάγκης συμμετοχής σε εκλογές. Είναι μια προεργασία ολόκληρη που έγινε σε κοινούς αγώνες για τα προβλήματα των εργαζομένων, που έγινε για τα προβλήματα όλου του ελληνικού λαού, π.χ. στο ασφαλιστικό. Είναι αποτέλεσμα κοινής δράσης ενάντια στην παγκοσμιοποίηση και στο πόλεμο. Είναι απόρροια ενός επίπονου αγώνα που γίνεται στο «Χώρο του Διαλόγου» και τη κοινής δράσης εδώ και τρία χρόνια. Ενός χώρου που έχει εξελιχθεί σε μεγάλο ζυμωτήρι ιδεών.
Όσοι συμφωνούσαν προχωρούσαν σε αγώνες, όμως κι αυτοί που δεν συμφωνούσαν δεν έφευγαν από τον χώρο διαλόγου.
Συνεπώς έχουμε μια τέτοια προεργασία η οποία πήρε και την έγκριση του λαού σε πολλές περιπτώσεις στις περυσινές νομαρχιακές εκλογές, ειδικά στην υπερνομαρχία Αθηνών. Οι οποίες να θυμίσω είχαν το χαρακτήρα «δημοψηφίσματος» προκειμένου οι πολίτες να είναι αυτοί που θα αποφασίσουν αν θέλουν την ενότητα της αριστεράς.
Έτσι θέλω να ξεκαθαρίσω ότι αυτή η προσπάθεια είναι κοινή του λαού της αριστεράς και των πολιτικών της.
Αυτό το «εγχείρημα» όμως θα κριθεί στις επερχόμενες εκλογές…
Το εγχείρημα αυτό θα κριθεί κατ’ αρχάς στις συγκεντρώσεις, όπως αυτή του Μεσολογγίου, οι οποίες θα γίνουν σ’ όλη την Ελλάδα, θα κριθεί από τη συμμετοχή μας στους αγώνες του λαού και φυσικά θα κριθεί στις εκλογές.
Μετά τις εκλογές θα υπάρξει επιπλέον «άνοιγμα» στις δυνάμεις της Αριστεράς;
Μα και τώρα είμαστε ανοιχτοί σε ισότιμη συνεργασία με όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς, οποτεδήποτε κι αν έρθουν για να συνεργασθούμε.
Δηλαδή το πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί είναι ικανό να καλύψει όλες τις τάσεις ακόμη κι αν υπάρχουν ιδεολογικές διαφοροποιήσεις;
Το θέμα δεν είναι να ταυτισθούμε πλήρως γιατί τότε φτιάχνουμε ένα ενιαίο κόμμα.
Δεν στοχεύουμε να δημιουργήσουμε ένα ενιαίο κόμμα διότι κάτι για κάτι τέτοιο πολλοί έχουν προσπαθήσει να κάνουν εδώ και τριάντα χρόνια. Δηλαδή πολλοί σε διάφορες τάσεις της Αριστεράς προσπαθούν να πείσουν τον άλλο ότι έχουν δίκιο.
Συνεπώς εάν προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε ένα κόμμα τότε θα αποτύχουμε αφού επιδίωξη μας θα είναι να πείσουμε τους άλλους για το «δίκιο» μας.
Έτσι εμείς προσπαθούμε να συνθέσουμε την ιδεολογική διαφορετικότητα του καθενός στην κατεύθυνση της αντιμετώπισης των προβλημάτων του λαού.
Σήμερα μπορεί να υπάρξει φούντωμα αυτής της λαϊκής αγανάκτησης;
Αυτό καταφαίνεται από την συμμετοχή του κόσμου στα αντιπολεμικά συλλαλητήρια και σ’ αυτά εναντίον της παγκοσμιοκρατίας. Επομένως υπάρχει μια αρχή, η οποία πιστεύω θα εξελιχθεί σε ανάταση του λαού αρκεί κι εμείς να φανούμε αντάξιοι των προσδοκιών του.
Τίποτε δεν γίνεται με «από μηχανής θεό».
Απαιτείται η συμμετοχή όλων μας σ’ αυτή την κατεύθυνση.
Βλέπουμε ότι στις κατά τόπους επισκέψεις κάνετε συναντήσεις και συζητήσεις με μαθητές. Για ποιο λόγο και τι αποκομίζετε απ’ αυτές τις συναντήσεις;
Στις περισσότερες περιπτώσεις με προσκαλούν να μιλήσω για την εθνική αντίσταση και ιδιαίτερα στο πλαίσιο του εορτασμού της 28 Οκτωβρίου, της 25ης Μαρτίου και της ημέρας της Εθνικής Αντίστασης. Με κάλεσαν όμως να μιλήσω και όταν ήταν σε εξέλιξη τα γεγονότα σε Γιουγκοσλαβία και Ιράκ.
Σ’ αυτές τις συναντήσεις μου δίνεται η δυνατότητα να συνομιλήσω με τους μαθητές και για άλλα θέματα ενδιαφέροντα όπως π.χ. κοινωνικά, επαγγελματικού προσανατολισμού κ.λ.π.
Η διαπίστωση μου είναι, ότι η νεολαία μας, παρά τις επιδράσεις που δέχεται απ’ αυτούς που θέλουν να επιβληθούν σ’ όλο τον κόσμο, έχει αντίληψη για τα πράγματα και μια δυναμικότητα η οποία θα καταπλήξει τους πάντες.
Π.χ. εδώ στο Μεσολόγγι μετά από την συζήτηση που είχα με τους μαθητές, δυο απ’ αυτούς μου είπαν ότι τους έμεινε η φράση μου «πέρασε η εποχή που αποφάσιζε ο ένας για τον άλλο και σήμερα πρέπει να συναποφασίζουμε για τις τύχες μας»
Δηλαδή αυτή η πρωτοβουλία για την ενότητα της Αριστεράς μπορεί να εκφράσει και τη νεολαία…
Σίγουρα. Ο χώρος της νεολαίας δεν θέλει να επαναληφθούν τα σφάλματα του παρελθόντος. Πονάει για τον κατακερματισμό της Αριστεράς, πονάει με το να βλέπει τα κόμματα της Αριστεράς να αλληλοβρίζονται. Ο αντίπαλος μας είναι στην αντίπερα όχθη.
Δηλαδή το μήνυμα που στέλνετε είναι ότι έχει ξεκινήσει μια προσπάθεια η οποία θα πρέπει να αγκαλιαστεί από τον κόσμο της Αριστεράς…
Ακριβώς έτσι είναι έχει ξεκινήσει αυτή προσπάθεια και πιστεύω ότι το αποτέλεσμα θα είναι θετικό και για πρώτη φορά η αριστερά θα γίνει ενιαία.
Δεν σας φοβίζει το γεγονός, ότι στο δρόμο προς τις εκλογές, τα δυο μεγάλα κόμματα και ιδιαίτερα το κυβερνητικό θα επιδιώξουν την πόλωση;
Ο λαός πλέον έχει πεισθεί ότι ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Ν.Δ. εκφράζουν το νεοφιλελευθερισμό και την ίδια αντιλαϊκή πολιτική.
Είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος.
Αλήθεια επί κυβερνήσεων ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν ήταν που πέρασαν αμερικανικές δυνάμεις για την Γιουγκοσλαβίας; Αλήθεια όπως επί Ν.Δ. το 1991 έτσι και τώρα δεν πήγαν πολεμικά πλοία στον Περσικό κόλπο;
Θα μπορούσα να σας αναφέρω μια σειρά ενεργειών των δυο κομμάτων που μας οδηγούν σ’ αυτό το συμπέρασμα δηλαδή ότι εκφράζουν την ίδια αντιλαϊκή πολιτική που πρεσβεύουν.
