Ας μην γίνουμε για ακόμη μια φορά «άξιοι της μοίρας μας»…
«Καλή θητεία, λοιπόν! Από τον κατ´ εξοχήν ξεχασμένο νομό, από το νομό του πρωτογενούς τομέα, από το μικρό Μεσολόγγι… το σπουδαιότερο υπουργείο!» μια από τις πολλές αναρτήσεις στο Facebook σχετικά με την ανάθεση του χαρτοφυλακίου της «Αγροτικής Ανάπτυξης» στον Σπήλιο Λιβανό.
Ένα υπουργείο που συγκαταλέγεται στα παραγωγικά, αλλά με μια δομή,κυριολεκτικά πολυδαίδαλη, λόγω μιας αποτυχημένης αποκέντρωσης που είχε επιχειρηθεί στο παρελθόν.
Αρκεί, να επισημανθεί ότι τις όποιες πολιτικές του υπουργείου καλούνται να τις φέρουν «εις πέρας» υπηρεσίες που διοικητικά υπάγονται είτε σε δήμους, είτε σε περιφέρειες, είτε σε ενώσεις, είτε σε οργανισμούς του ίδιου υπουργείου, είτε ακόμη και ιδιώτες. Με μια διοικητική λειτουργία, όλων αυτών πολλές φορές υποστελεχωμένη ή «χαμένη στη μετάφραση»… Το αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης λίγο πολύ γνωστό…
Επομένως, ένα από τα στοιχήματα του Σπήλιου Λιβανού πρέπει να αποτελέσει η εύρεση τρόπου, ώστε ο αγρότης και της πιο απομακρυσμένης περιοχής στη χώρα να γίνεται δέκτης των δράσεων του υπουργείου. Να το πούμε πιο απλά ο «γεωπόνος να είναι δίπλα στον αγρότη για να τον συμβουλεύει και να τον κατευθύνει για ποιοτική παραγωγή».
Όσον αφορά την Αιτωλοακαρνανία εκτιμούμε, ότι είναι πολύ δύσκολο κατεστημένες αντιλήψεις και νοοτροπίες δεκαετιών που έχουν οδηγήσει το νομό σε αυτή τη δυσμενή οικονομική κατάσταση να μπορέσουν να ανατραπούν άμεσα.
Όμως, στο χέρι όλων των παραγόντων είναι επιτέλους, να γίνει μια αρχή στην κατεύθυνση της αξιοποίησης των πλεονεκτημάτων που έχει ο τόπος, χωρίς να στεκόμαστε στο πρόσωπο.
Επομένως, επιβάλλεται σε αυτή τη συγκυρία, ειδικά οι του κυβερνητικού «στρατοπέδου» να λειτουργήσουν ομαδικά. Έτσι ώστε, να μην γίνουμε για ακόμη μια φορά, «άξιοι της μοίρας μας»…
Ίδωμεν…
Η αύξηση 20% στα τέλη καθαριότητας «έμεινε» και φέτος στο Μεσολόγγι…
Ζητούμενο από κάθε άποψη είναι η αύξηση του παραγόμενου έργου από τη δημοτική αρχή του Μεσολογγίου σε διάφορους τομείς, καθώς υπάρχουν μια σειρά ανοιχτών ζητημάτων.
Κατά την προσωπική μας εκτίμηση από τα θέματα που πρέπει να τεθούν «ψηλά» στην ατζέντα τη νέα χρονιά είναι η διαχείριση των σκουπιδιών (ΧΥΤΑ) και η διοικητική λειτουργία του δήμου.
Για το πρώτο ζήτημα αξίζει να επισημανθεί ότι πέρυσι επιβλήθηκε υπερβολικά μεγάλη αύξηση 20% στα τέλη καθαριότητας. Μια αύξηση που τότε δικαιολογήθηκε ότι «θα πρέπει να επιβληθεί προκειμένου ο δήμος να μπορέσει να λειτουργήσει σωστά τον ΧΥΤΑ». Κάτι που νομίζουμε ότι δεν έχει συμβεί, τουλάχιστον στο σκέλος της διάθεσης των πόρων της αύξησης για το σκοπό αυτό.
Φέτος δεν υπήρξε αναπροσαρμογή προς τα κάτω των τελών… Έτσι θα πρέπει να εξηγηθεί που πήγε και που θα πάει, το επιπλέον 20% που καταβάλουν οι δημότες… Κυρίως, όμως, πρέπει να αναληφθούν πρωτοβουλίες για την επίλυση του ζητήματος της διαχείρισης των σκουπιδιών.
Αναφορικά, με τη διοικητική λειτουργία, η κατάσταση είναι λίγο πολύ γνωστή. Όμως η δημοτική αρχή ολοκληρώνει τον δεύτερο χρόνο της θητείας της και ακόμη δεν έχει βρει τον βηματισμό της και κυρίως φαίνεται ότι δεν υπάρχει και κάποιο συγκεκριμένο πλάνο.
Ταυτόχρονα, πολλές φορές εφαρμόζεται το «διαίρει και βασίλευε», με αποτέλεσμα να έχει χαθεί και πολύτιμος χρόνος, αλλά κυρίως χάθηκε η δημιουργία προϋποθέσεων ομαλής λειτουργίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η κατάσταση της τεχνικής υπηρεσίας του δήμου Μεσολογγίου, όπου οι συνεχείς αντικαταστάσεις προϊσταμένων έχουν δημιουργήσει συνθήκες διάλυσης…
Τέλος στο σκέλος της διοικητικής λειτουργίας δεν θα πρέπει να παραβλεφθεί ο τρόπος που διαχειρίζεται η δημοτική αρχή τις αποσπάσεις και την κινητικότητας. Τρόπος που θέτει σε προτεραιότητα το μικροπολιτικό όφελος ή τη σκοπιμότητα.
Τα παραπάνω εκτιμούμε ότι είναι ζητήματα καίρια.
Με «δυο μέτρα δυο σταθμά» η σχέση δήμου Μεσολογγίου και ΜΜΕ
«Δυο μέτρα δυο σταθμά» είναι η τακτική με την οποία αντιμετωπίζει πολλά ζητήματα η δημοτική αρχή του Μεσολογγίου, με πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα η αντιμετώπιση του τοπικού τύπου.
Μια αντιμετώπιση απόλυτα μονοδιάστατη, αφού κατ΄ επανάληψη γίνεται διάχυση της ενημέρωσης «πρώτα» σε ένα συγκεκριμένο μέσο και ύστερα από ώρες ή συνήθως μέρες στα υπόλοιπα…
Ενημέρωση για τυχόν συναντήσεις ή επισκέψεις της δημοτικής αρχής με κυβερνητικούς ή άλλους αξιωματούχους ποτέ δεν γίνεται σε «πρώτο» χρόνο, ώστε να γίνεται δημοσιογραφική κάλυψη. Αλλά πως τυχαίνει να παρίσταται, συνήθως, εκπρόσωπος του συγκεκριμένου μέσου, χρήζει «χαρτομαντείας»…
Μέσο με το οποίο επίσημος συνεργάτης του δημάρχου Μεσολογγίου είχε και ίσως έχει «αφανή» ιδιοκτησιακή σχέση.
Κάτι που εκτός των άλλων θέτει και ζήτημα υγιούς ανταγωνισμού.
Και ενώ συμβαίνουν αυτά, εντύπωση προκαλούν δημοσιεύματα σε αυτό το μέσο, περί δεοντολογίας, διαφάνειας κλπ, κλπ… με στόχευση πάντα “πραγματικούς ή κατά φαντασία” πολιτικούς αντιπάλους, της δημοτικής αρχής ή όσους ασκούν ακόμη και καλόπιστη κριτική.
Αλήθεια που νομίζουν ότι απευθύνονται…