ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ: Το βιβλίο «Ουρανός απ’ άλλους τόπους» του Σ. Δημητρίου παρουσιάζεται στο “Κτίριο Χρυσογέλου”

Το βιβλίο του Σωτήρη Δημητρίου, με τίτλο «Ουρανός απ’ άλλους τόπους»  που παρουσιαστεί το Σάββατο 7 Μαΐου 2022 και ώρα 20.00, στο Κτίριο Χρυσόγελου, στο Μεσολόγγι.

Η παρουσίαση θα γίνει στο πλαίσιο εκδήλωσης που διοργανώνεται από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας που στοχεύει  να μυήσει  στην λογοτεχνική διαδικασία το ευρύτερο κοινό και να δημιουργήσει  ένα περιβάλλον με επικοινωνιακούς κώδικες   που  συνδέονται με την ψυχική ανάταση των  συμμετεχόντων.

Για το βιβλίο θα μιλήσει η φιλόλογος ΜSc Σοφία Λαναρά και αποσπάσματα θα διαβάσει ο εκπαιδευτικός, Τάσος Ζήκας.

Όπως αναφέρει ο Αντιπεριφερειάρχης Πολιτισμού & Τουρισμού, Νίκος Κοροβέσης, σύμφωνα με το Διάγραμμα του Πυρήνα  της πολιτιστικής του Δράσης στο κτίριο Χρυσόγελου υπάρχει τομέας φιλοξενίας δημιουργών με τίτλο «Συνδημιουργοί  Χρυσόγελου»/« co-creators». Οι «co-creators» είναι ένα ραντεβού  με καλλιτέχνες, συγγραφείς, επιστήμονες, στοχαστές, ακτιβιστές,  δημοσιογράφους, ανθρώπους  με ιδέες για  έναν κόσμο τρισδιάστατα φτιαγμένο, με ψηφία που αλλάζουν τον τρόπο σκέψης μας, μέσα από τη δουλειά τους και τη ζωή τους, δίνοντας ένα βήμα στον πολιτισμό.

Ο φιλοξενούμενος συγγραφέας, Σωτήρης Δημητρίου, γεννήθηκε στην Πόβλα Θεσπρωτίας το 1955 και μεγάλωσε στην Ηγουμενίτσα. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Το έργο του έχει τιμηθεί με το βραβείο διηγήματος της εφημερίδας «Τα Νέα» (1987), δύο φορές με το βραβείο διηγήματος του περιοδικού «Διαβάζω» (η τελευταία το 2002 για το βιβλίο του Η βραδυπορία του καλού), μία φορά με το βραβείο του Ιδρύματος Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών (2013), ενώ το μυθιστόρημά του «Ν’ ακούω καλά τ’ όνομά σου» ήταν υποψήφιο για το Ευρωπαϊκό Αριστείο Λογοτεχνίας. Κείμενά του έχουν μεταφερθεί πολλές φορές στον κινηματογράφο, σε ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους, στο θέατρο. Το τελευταίο βιβλίο του Σωτήρη Δημητρίου, «Ουρανός απ’ άλλους τόπους», είναι ένα τεράστιο εργόχειρο, γραμμένο στην ηπειρωτική διάλεκτο στο οποίο ο αναγνώστης μπορεί να βυθιστεί στη γλωσσική αύρα η οποία αντανακλά τη λαϊκή ψυχή, το ηπειρωτικό ήθος, τον πόνο της ζωής και το ‘αχ’ πολλών βασάνων. Αυτό είναι και η συγκινησιακή δύναμη του έργου, που ισοδυναμεί με ένα συγκεκριμένο είδος αισθητικής αυταξίας. Ο Σωτήρης Δημητρίου στήνει ένα λεκτικό μνημείο στην ιδιαίτερη πατρίδα του και μαζί στον απλό άνθρωπο και την αίσθηση που έχει για τον κόσμο. Η ζωή μιας ασήμαντης γυναίκας είναι ο μικρόκοσμος μιας ολόκληρης κοινωνίας και μιας ολόκληρης εποχής. Γι’ αυτό η λογοτεχνία τέτοιου είδους αξίζει ως το απαύγασμα του παρελθόντος που μιλά με άλλη γλώσσα στο παρόν.