Από την Οδό Μεσολογγίου στην Αθήνα περνάω συχνά όταν πηγαίνω για διάφορες δουλειές στα επί ή τα πέριξ του δρόμου αυτού. Τυχαίνει όταν πηγαίνω στο σπίτι μου στην Πάτρα να διέρχομαι από την Οδό Μεσολογγίου. Στην καθημερινή μου διαδρομή όταν βρίσκομαι στα Γιάννενα, όπου πηγαίνω συχνά λόγω γυναικοχωρίου [Γραμμένο Ιωαννίνων, κοντά στην πόλη] διασχίζω πεζός έναν κάθετο δρόμο που η πινακίδα του γράφει επίσης: «Οδός Μεσολογγίου – Ιερή Πόλη της Ελλάδας». Έτσι, θέλοντας και μη, και στις διακοπές μου ακόμη βρίσκω μπροστά μου πάλι ό,τι έχω αφήσει πίσω μου και με πονάει βαθύτατα. Σκέφτομαι ότι η πόλη αυτή με «κυνηγάει» όπου κι αν βρίσκομαι.
Και όλους όσους αγαπάμε και ενδιαφερόμαστε για την πόλη αυτή μας πονάει και μας πληγώνει περισσότερο από όση χαρά και υπερηφάνεια μας δίνει είτε κοντά της είτε μακριά της, με την πραγματικότητά της και το όνομά της.
Στις 12 Αυγούστου διάβασα σε αθηναϊκή εφημερίδα άρθρο για τη χάλια κατάσταση της παραλίας του Λούρου και της γύρω περιοχής από άποψη σκουπιδιών, και όχι μόνο, και ήταν σαν μια ακόμη μαχαιριά στην καρδιά. Και ο δρόμος της Τουρλίδας όχι μόνο είναι σκοτεινός το βράδυ αλλά και το οδόστρωμα είναι τόσο χάλια τρύπιο που προβληματίζεσαι να ξαναπεράσεις από εκεί.
Προβληματιζόμενος για μια ακόμη φορά κατά την επιστροφή μου από τα Γιάννενα στο Μεσολόγγι με την απουσία σωστής και αρμόζουσας αναγραφής του Μεσολογγίου στις πινακίδες της Ιόνιας Οδού, διάβασα μια σχετική εξαιρετική ανακοίνωση του «Φορέα Πολιτών Ανάπτυξης Ι.Π Μεσολογγίου» που συνέπεσε χρονικά και αναθάρρησα. Ο ίδιος φορέας έχει κάνει καταπληκτικές και ουσιαστικές παρεμβάσεις κατά καιρούς που αναπτερώνουν το ηθικό όσων πονάμε για την Πόλη ( και τον Δήμο συνολικά, εννοείται). Την ίδια αίσθηση προκάλεσε και η ακαταμάχητη ανακοίνωση δημοτών και συλλόγων πριν λίγο καιρό για τη Μητρόπολη. Και στο γραμματοκιβώτιό μου βρήκα, μαζί με διάφορους λογαριασμούς και άλλα καταθλιπτικά, μια ανακοίνωση για επικείμενη έκδοση τοπικού περιοδικού, ‘’Ούρειος Άνεμος’’, ποικίλης ύλης, αν και χωρίς κανένα όνομα υπογράφοντα. Ευχάριστο πάντως αν εκδοθεί.
Και μαζί με τόσα άλλα καλά και όμορφα που γίνονται εδώ λες, ναι, τελικά υπάρχουν άνθρωποι που νοιάζονται, που μπορούν να κάνουν πράγματα για τον Δήμο μας γιατί τον αγαπούν και τον πονούν. Κορυφαία οπωσδήποτε πάντα η διοργάνωση και πραγματοποίηση των Γιορτών Εξόδου, αλλά δεν φτάνει. Φαίνεται όμως πως υπάρχει πλέον ο κρίσιμος πυρήνας για πολλά περισσότερα και αναγκαία.
Εν τω μεταξύ, έχουμε ήδη τρεις δημοσιοποιημένες νέες υποψηφιότητες για τη δημαρχία στις επόμενες δημοτικές εκλογές, που δείχνουν να θέλουν, να ξέρουν και να μπορούν να παίξουν σοβαρό ρόλο και σε αυτό το σημαντικό επίπεδο. Εδώ είμαστε να τα δούμε όλα. Με την «αδιαφορία» όλο και περισσότερων δημοτών για αυτά που κατά κύριο λόγο τους αφορούν δεν βγαίνει τίποτα καλό.
Η Πόλη, ο Δήμος μας είναι το κοινό μας σπίτι που αξίζει να το δούμε περισσότερο σαν δικό μας, να νοιαστούμε και να κάνουμε ό,τι μπορεί ο καθένας και η καθεμιά μας γι’ αυτό, απ’ όποιο πόστο, σε όποιον τομέα γνώσης, ενδιαφερόντων και προσφοράς. Γιατί η εξέλιξη έρχεται όταν πονάς.