Ο πολεμικός ανταποκριτής Γεράσιμος Κασόλας και οι ιστορικές ανταποκρίσεις του από την Κορυτσά
Σπάνιες φωτογραφίες και ρεπορτάζ από το Αλβανικό Μέτωπο ζωντανεύουν μέσα από τις σελίδες του “Ασύρματου”, με την υπογραφή του Μεσολογγίτη ανταποκριτή Γερασίμου Κασόλα – του ανθρώπου που μετέφερε στο ελεύθερο μετόπισθεν τον παλμό και τη συγκίνηση των ελληνικών θριάμβων του ’40.
Από το έπος του Οκτωβρίου 1940 έως τις πρώτες ημέρες του Νοεμβρίου, όταν ο ελληνικός στρατός πέρασε στην αντεπίθεση, ο Γεράσιμος Κασόλας, με την πένα και τη φωτογραφική του μηχανή, βρέθηκε εκεί όπου γράφονταν οι πιο λαμπρές σελίδες της σύγχρονης ιστορίας.
Οι ανταποκρίσεις του από τη γραμμή της Κορυτσάς, του Αργυροκάστρου και της Πίνδου δημοσιεύονταν σε πανελλήνια έντυπα, ανάμεσά τους και στον Ασύρματο, μεταφέροντας στον ελληνικό λαό εικόνες ηρωισμού, αυταπάρνησης και ελπίδας.
Στο φύλλο του “Ασύρματου” που κυκλοφόρησε τις πρώτες ημέρες του Νοεμβρίου 1940, φιλοξενούνται οι πολεμικές ανταποκρίσεις του Μεσολογγίτη δημοσιογράφου Γερασίμου Κασόλα από την πρώτη γραμμή του Αλβανικού Μετώπου.
Ο φακός του αποτύπωσε σκηνές από το πεδίο της μάχης: στρατιώτες σε θέσεις βολής, μεταφορά τραυματιών, στρατιωτικές πορείες και στιγμές ανακούφισης στα χωριά της Βορείου Ηπείρου — εικόνες που αποπνέουν τη δύναμη και την ψυχή ενός έθνους που δεν λύγισε.
Με καθαρά μεσολογγίτικη ψυχή και λόγο γεμάτο συναίσθημα, ο Κασόλας περιέγραφε όχι μόνο τις συγκρούσεις, αλλά και την ανθρώπινη πλευρά του πολέμου: τις προσευχές πριν τη μάχη, τα δάκρυα των χωρικών, τα χαμόγελα των στρατιωτών που ένιωθαν ότι γράφουν ιστορία.
Η γραφή του, δημοσιογραφικά μεστή και βαθιά ανθρώπινη, αποτελεί σήμερα πολύτιμη μαρτυρία της συμμετοχής των Μεσολογγιτών στο Έπος του ’40 — όχι μόνο στα χαρακώματα, αλλά και στην ενημέρωση, στη διάσωση της μνήμης, στη μαρτυρία της αλήθειας.
Καθώς τιμούμε σήμερα την επέτειο του «Όχι», αξίζει να θυμηθούμε πως, εκτός από τα όπλα, η Ελλάδα είχε και τις λέξεις της — κι αυτές οι λέξεις, γραμμένες από χέρια όπως του Γερασίμου Κασόλα, κράτησαν άσβεστη τη φλόγα της ελευθερίας.
Ο Γεράσιμος Κασόλας ήταν ζωγράφος, αγιογράφος, ποιητής και δημοσιογράφος. Γεννήθηκε στο Μεσολόγγι στις 12 Απριλίου 1902 και απεβίωσε το 1991.
Σπούδασε κοντά στον πατέρα του Δ. Κασόλα και τους δασκάλους Δ. Μπραέσα και Σπ. Παπαλουκά.
Έργα του υπάρχουν στην Πινακοθήκη του Μεσολογγίου, την Αρχιεπισκοπή Αθηνών, τη Μητρόπολη Αιτωλίας-Ακαρνανίας, Πατρών, στο Ιστορικό Μουσείο Καλαβρύτων, στη βιβλιοθήκη της Μυτιλήνης και σε εκκλησίες της Πάτρας, Αιτωλοακαρνανίας και της Αθήνας.
Είχε συμμετάσχει σε πανελλήνιες εκθέσεις των ετών 1960, 1965 και 1973 και ήταν μέλος του Κ.Ε.Ε.
Ως δημοσιογράφος έγραψε κείμενα (άρθρα, σχόλια, ανταποκρίσεις κ.λ.π.) σε εφημερίδες της Αθήνας (Καθημερινή, Ακρόπολις, Βραδυνή, Χρόνος), της Πάτρας και του Μεσολογγίου.
Το 1926 τύπωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή «Για την Ειρήνη», η οποία προκάλεσε το ενδιαφέρον του πνευματικού και λογοτεχνικού κόσμου της χώρας.
Το 1950 τύπωσε ένα πεζογράφημα από τις δημοσιογραφικές εμπειρίες του κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο με τον τίτλο «Ταξιδεύοντας με το θάνατο» και το 1972 εξέδωσε την ποιητική συλλογή «Χαμένοι δρόμοι». Στο Μεσολόγγι ίδρυσε τον φιλολογικό σύλλογο «Κωστής Παλαμάς» του οποίου ήταν επίτιμος πρόεδρος.
Ήταν επίσης μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων Αθηνών από το 1939 και μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας.
