Την τελευταία του πνοή άφησε το πρωί του Σαββάτου στο Μεσολόγγι, ο λαϊκός ζωγράφος Χρήστος Αθανασίου.
Η είδηση σκορπά θλίψη στην τοπική κοινωνία καθώς ήταν ιδιαίτερα αγαπητός. Αφήνει παρακαταθήκη ένα σημαντικό καλλιτεχνικό έργο.
“Ο Χρήστος Αθανασίου μας καλωσορίζει σ” ένα προσωπικό εικαστικό αφήγημα που περιγράφει διαδρομή σαράντα χρόνων. Η βιοματική του σχέση με τη θεματολογία του επιτρέπει την αβίαστη μετάβαση από τη σύνθεση στην αφαίρεση με τρόπο που θυμίζει μελωδία.
Μας ξεναγεί στον κόσμο των δικών του χρωμάτων με ευαισθησία αλλά και σεμνότητα, όπως ακριβώς τα διαχειρίζεται είτε είναι χρωματικά είτε αχρωματικά. Δεχόμενοι ότι το σχέδιο είναι η λογική ενός πίνακα, ενώ το χρώμα το συναίσθημα, κατανοούμε την καθαρή, άδολη ματιά του καλλιτέχνη αλλά και το σιωπηλό του δέος στη θέα του κόσμου τούτου. Αυτό το δέος στο οξυδερκές και διεισδυτικό μυαλό του γίνεται σκέψη και συναίσθημα, σχέδιο και χρώμα.Οι ανοιχτοί ορίζοντες της λιμνοθάλασσας και το απέραντο του ουρανού της αποδίδονται χωρίς να εξαφανίζουν τα ανθρώπινης κλίμακας στοιχεία του θέματος, (κορμιά, γαΐτες, πελάδες κλπ) μέσα από μια προσωπική ανάπτυξη αλλά και με τη λιτότητα του χρωστήρα του. Αλλού πάλι βλέπουμε ένα χρωματικό ξέσπασμα – τραγούδι στην ομορφιά και τη χαρά της ζωής.Άνθρωποι – τοπία – σκηνές – νεκρές φύσεις, από το ρεαλισμό στον νατουραλισμό αλλά και πιο πέρα μερικές φορές, τα έργα του Αθανασίου έχουν μήνυμα και το λένε. Μόνο που το λένε με τρόπο ποιητικό και τρυφερό μαρτυρώντας όχι μόνο τη φύση του καλλιτέχνη, αλλά και τη ζωή του που ξεδιπλώνεται μέσα από αυτά.” είχε σημειώσει ο Γιάννης Μακρής προλογίζοντας έκθεση ζωγραφικής στο Μεσολόγγι του αείμνηστου ζωγράφου, πριν 10 χρόνια.
Η κηδεία του θα γίνει αύριο Κυριακή 21 Απριλίου στις 1 το μεσημέρι στον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής Μεσολογγίου.
