Γράφει ο Γιώργος Κ. Λύτρας
Συνταξιούχος ALPHA BANK
Το νομοθετικό πλαίσιο στη τοπική αυτοδιοίκηση που θεσπίσθηκε πριν δύο χρόνια, γνωστότερο, ως ‘’Κλεισθένης δεν έμελλε να μακροημερεύσει.
Με δύο τροπολογίες, ευρείας κλίμακας, η κυβέρνηση στις αρχές καλοκαιριού, επέφερε ουσιαστική αλλοίωση του νομού. Για τους κυβερνώντες, αποτελούσε προτεραιότητα η ουσιαστική κατάργηση του νόμου, εν ονόματι της κεβερνησιμότητας των Δήμων και των Περιφερειών. Οι νομοθετικές αυτές πρωτοβουλίες αποτελούσαν συνέπεια, των προεκλογικών δεσμεύσεων.
Θυμίζω ότι η συζήτηση πριν τη ψήφιση του προαναφερόμενου νόμου, είχε εξελιχθεί σε μετωπική σύγκρουση. Η κυβέρνηση άρχισε το ‘’ξήλωμα’’ του ‘’Κλεισθένη’’ πριν την ανάληψη των καθηκόντων των Δημοτικών και Περιφερειακών αρχών. Αποτέλεσμα να έχουμε γεγονότα, πρωτόγνωρα, για τα μεταπολιτευτικά χρονικά, όπως αυτό της έγκρισης των ετήσιων προϋπολογισμών ως αποτέλεσμα μειοψηφίας, στο Σώμα Δημοτικών Περιφερειακών Συμβουλίων.
Η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση, τότε ως κυβέρνηση, με προμετωπίδα το εύηχο δίπτυχο, απλή αναλογική, επιχείρησε, σε διπλή στόχευση. Κατά πρώτον, να συσπειρώσει τα μικρά κόμματα, του τότε κοινοβουλίου, κατά δεύτερον, να θέσει ως συνδαιτυμόνες της τοπικής εξουσίας τις διάφορες μειοψηφίες των κοινωνιών.
Το ζητούμενο του νόμου εκείνου, ήταν οι συνεργασίες. Κάτι τέτοιο όμως ήταν ανεδαφικό. Δεν έχουμε πεισθεί ότι έχει καλλιεργηθεί αυτή η κουλτούρα στις τοπικές κοινωνίες, αφού κυριαρχούν, κακώς, πολιτικές και κομματικές αγκυλώσεις.
Μοιραία η τοπική αυτοδιοίκηση έμπαινε στο αδιέξοδο της ακυβερνησίας και στο αλισβερίσι του πάρα – δώσε. Σχήμα οξύμωρο αποτελεί άλλωστε το γεγονός ότι οι εκάστοτε νομοθετούντες (πλειοψηφίες), δεν έχουν δείγματα συνεργασίας με την αντιπολίτευση. Δεν έχουν αναπτύξει αυτή την κουλτούρα, σε εθνικής διάστασης θέματα, όπως η εξωτερική πολιτική και το μεταναστευτικό! Δηλαδή ζητούν κουλτούρα συνεργασίας ‘’αλά κάρτ’’.
Η κυβέρνηση δεν αρκέσθηκε στις νομοθετικές πρωτοβουλίες του καλοκαιριού, αλλά υπάρχει και συνέχεια. Δόθηκε στο τέλος του χρόνου μια θέση ακόμη αντιδημάρχου, άμισθου. Πρόσφατα έγιναν συσκέψεις στο Υπουργείο Εσωτερικών και για άλλους τομείς της αυτοδιοίκησης, όπως αυτό των ποινικών ευθυνών των τοπικών αρχόντων, αλλά και παραχώρησης εσόδων, από την κεντρική εξουσία προς την αυτοδιοίκηση. Αυτό αποτελεί οφειλόμενη, έστω και καθυστερημένη εξέλιξη, όταν πάρει ‘’σάρκα και οστά’’. Αποτελεί διαχρονικό αίτημα των εκπροσώπων της αυτοδιοίκησης και θα χαρακτήριζε την πληρότητα του χώρου, που απέκτησε πλείστες αρμοδιότητες στη δεκαετία του ’80.
Παράλληλα, στην πρώτη της συνεδρίαση η ΠΕΔ Δυτική Ελλάδος βάζει θέματα, αλλαγής – προσθήκης στο νόμο ‘’Κλεισθένη’’. Γίνεται φανερό πλέον, ότι οδηγούμεθα σε μια συνολική αλλαγή του νομοθετικού αυτοδιοικητικού τοπίου και όχι απλά σε μια κωδικοποίηση νόμων, διατάξεων, εγκυκλίων.
Στις προθέσεις των κυβερνώντων, πέραν των άλλων, είναι και η επαναφορά του παλιού εκλογικού συστήματος.
Στην αυτοδιοικητική μου διαδρομή πίστευα και εξακολουθώ να έχω τις ίδιες απόψεις. Με απλή αναλογική δεν κυβερνώνται οι Δήμου. Όχι όμως να πάμε στο άλλο άκρο, το πλειοψηφικό, στο οποίο ο Δήμαρχος της δεύτερης Κυριακής τα έπαιρνε όλα, ενώ ο δεύτερος συνδυασμός έχανε τα πάντα.
Υπάρχει και η μέση λύση. Ναι μεν ο Δήμαρχος που αναδείχθηκε έστω και με ισχνή πλειοψηφία, να εφαρμόσει το πρόγραμμά του, αλλά και οι υπόλοιποι συνδυασμοί να μην ληστευθούν. Μία παράμετρος ακόμη είναι η ανάδειξη του Δημάρχου από τον α’ γύρο με ένα ποσοστό άνω του 45%. Να μην απαιτείται δεύτερη Κυριακή.
Ολοκληρώνω κλείνοντας για το εκλογικό σύστημα. Μια λογική πρόταση είναι να έχει πλειοψηφία Συμβούλων ο Δήμαρχος, όχι όμως του επιπέδου, αντίστοιχου του 65% που έδινε ο προηγούμενος, ένας νόμος καθαρά ληστρικός.