Η πηγή της πρώτης ύλης του χαρτιού είναι το δάσος, του πλαστικού είναι το πετρέλαιο, του αλουμινίου είναι το ορυκτό βωξίτης. Για να μετασχηματιστούν τα φυσικά υλικά σε χρηστικά αντικείμενα απαιτούνται μεγάλες ποσότητες ενέργειας, που κατά κύριο λόγο παράγεται από εξαντλούμενες, ρυπαίνουσες, πηγές: πετρέλαιο, φυσικό αέριο, λιγνίτης (αφού ως μοιραίοι και ανόητοι πολεμάμε τυφλά και αντιστεκόμαστε στείρα σε όλες τις ανανεώσιμες, καθαρές πηγές: ανεμογεννήτριες, υδροηλεκτικά, φωτοβολταϊκά).
Οι άνθρωποι πολλαπλασιάζονται ταχύτατα, ήδη 8.000.000.000, ο δυτικός κόσμος σπαταλά ενέργεια, σπαταλά υλικά, οι πόροι του πλανήτη λιγοστεύουν, το φυσικό περιβάλλον δηλητηριάζεται, η φύση βρίσκεται σε κρίση.
Για να διατηρήσουμε τις ευκολίες που ο δυτικός πολιτισμός μας προσφέρει, απαιτείται η επαναχρησιμοποίηση των υλικών με ανακύκλωση, ελπίζοντας ότι δεν είναι τόσο αργά για την επιβίωση του ανθρώπου στο γαλάζιο πλανήτη.
Και όμως, μοιραίοι και ανόητοι πολεμάμε ακόμη κι αυτό!
Όχι, αυτό που διαβάζεις δεν είναι άλλο ένα κείμενο για την κλιματική κρίση και για το ζοφερό μέλλον της ανθρωπότητας, για οφειλόμενες πράξεις και παραλείψεις. Γέμισε ο τόπος με αυτά, εθιστήκαμε στα καμπανάκια του κινδύνου, συνηθίσαμε το πρόβλημα, όπως ο Μιθριδάτης το δηλητήριο και γίναμε ανθεκτικοί και αδιάφοροι. Όσοι καταλαβαίνουν, δεν χρειάζονται υπενθύμιση, όσοι δεν καταλαβαίνουν δεν θα πειστούν με ένα αρθράκι όπως αυτό.
Το έναυσμα δόθηκε από μια αγιογραφική φράση: «μικρά ζύμη όλον το φύραμα ζυμοί». Υπάρχει, φίλοι μου, ένας πυρήνας αυτών που αντιλαμβάνονται και νοιάζονται, αυτών που εκλαμβάνουν πολύ σοβαρά την ατομική τους ευθύνη και προσπαθούν…!
Η ανακύκλωση συσκευασιών δεν είναι πολυτέλεια, είναι ανάγκη και σοβαρή υποχρέωση. Στη μικρή μας πόλη γίνεται μια προσπάθεια με τις συνήθεις δυσλειτουργίες και αστοχίες, υπάρχουν κάδοι υποδοχής που χρησιμοποιούνται από αρκετούς που αναγνωρίζουν την ανάγκη.
Διαπιστώνουμε ότι μεγάλος όγκος απορριπτόμενων χρησιμοποιημένων συσκευασιών δημιουργείται στην παραλία Τουρλίδας, όπου οι πολυάριθμοι λουόμενοι καταναλώνουν υγρά και στερεά τρόφιμα, που παρέχονται αποκλειστικά σε αλουμινένια και πλαστικά δοχεία.
Όμως, κάδος ανακύκλωσης δεν υπάρχει εκεί πουθενά!
Όλος ο όγκος των χρήσιμων αυτών υλικών καταλήγει σε κάποια (οπωσδήποτε υπερκορεσμένη) χωματερή, σπαταλώντας το πολύτιμο υλικό και την ενέργεια της κατασκευής του. Οι τοπικές επιχειρήσεις, ακόμη και αν θέλουν, δεν μπορούν να ανακυκλώσουν το μεγάλο όγκο των χάρτινων και πλαστικών συσκευασιών τους.
Αν το σημείωμά μου αυτό φτάσει στα αυτιά των Αρχών της πόλης, θερμή παράκληση: Εγκαταστήστε μπλε κάδους ανακύκλωσης στην παραλία και γύρω από τα καταστήματα της Τουρλίδας. Ίσως εκπλαγείτε από το αποτέλεσμα. Ίσως «η μικρά ζύμη» αποδειχθεί αρκετά μεγάλη.
Τι ευτύχημα θα ήταν αυτό!
James Bartholdy
