Η επιστολή του συμπολίτη μας κ. Μιχάλη Κοτίνη, την οποία δημοσιεύουμε παρακάτω, αναδεικνύει με τεκμηριωμένο και συγκροτημένο λόγο ένα διαχρονικό ζήτημα για το Μεσολόγγι: την εγκατάλειψη και τη μη αξιοποίηση του κτιρίου του Παλαιού Νοσοκομείου, το οποίο παραμένει αναξιοποίητο εδώ και δεκαετίες, παρά τη σημαντική του ιστορική και πολεοδομική αξία.
Με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις γύρω από τη χρηματοδότηση της ανακαίνισης των Καπναποθηκών Παπαπέτρου στο Αγρίνιο, ο κ. Κοτίνης επιχειρεί έναν καίριο και καλοπροαίρετο παραλληλισμό, υποδεικνύοντας με σαφήνεια την αναγκαιότητα οργανωμένης και επίμονης διεκδίκησης για την αξιοποίηση του εμβληματικού αυτού κτιρίου που κοσμεί την είσοδο του Μεσολογγίου.
Αναλυτικά η επιστολή:
“Κύριε Διευθυντά,
Στην εφημερίδα «Αιτωλοακαρνανικός Τύπος» Μαρτίου 2025, διαβάζουμε τα παρακάτω:
Στα 26,3 εκατομμύρια ευρώ το κόστος ανακαίνισης των Καπναποθηκών ΠΑΠΑΠΕΤΡΟΥ. Προχωρά η διαδικασία για την ανακαίνιση των Καπναποθηκών Παπαπέτρου στο Αγρίνιο. Το Υπουργείο Πολιτισμού είναι έτοιμο, μετά την ολοκλήρωση των μελετών για τη δημοπράτηση του έργου, προκειμένου να λειτουργήσουν ως Διαχρονικό Μουσείο του Αγρινίου. Τον προηγούμενο μήνα το Υπουργείο κατέθεσε στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας το τεχνικό δελτίο του έργου προκειμένου να δεσμευθεί το ανάλογο ποσό από το ΕΣΠΑ Δυτικής Ελλάδας. ……………………………………….
…………………………………………………………………………………………………………………….
Έτσι ο Δήμος Αγρινίου με συντονισμένες προσπάθειες, οι οποίες άρχισαν το 2021, πέτυχε το σοβαρό ποσό των 26,3 εκατομμυρίων ευρώ για την ανακαίνιση των Καπναποθηκών ΠΑΠΑΠΕΤΡΟΥ (προέλευση ποσού ΕΣΠΑ).
Αντίθετα ο Δήμος Μεσολογγίου για το κόσμημα της πόλης, το Παλαιό Νοσοκομείο δίπλα στα Ηρώα, δεν δύναται να παρουσιάσει παρόμοιο επίτευγμα.
Με την παρούσα θα επιδιώξω, εν συντομία, να εκφράσω την προσωπική μου άποψη, για το πρόβλημα του Παλιού Νοσοκομείου.
Μετά τη δημιουργία του νέου νοσοκομείου, το κτίριο του παλιού εγκαταλείφθηκε.
Ο Δήμος Μεσολογγίου επέτυχε την έκδοση της υπ’αριθμ. 1751/2001 απόφασης του Εφετείου Αθηνών. Στη δίκη παρενέβη υπέρ του Δήμου το Γενικό Νοσοκομείο Μεσολογγίου ΧΑΤΖΗΚΩΣΤΑ Ν.Π.Δ.Δ., το οποίο είχε τότε τη διοίκηση και διαχείριση του Κληροδοτήματος Χατζηκώστα. Η απόφαση αυτή, την οποία πολλοί επικαλούνται, λίγοι όμως φαίνεται να την έχουν διαβάσει, όρισε τη σταδιακή ρευστοποίηση των μετοχών της Εθνικής Τράπεζας που κατείχε το Κληροδότημα, ανάλογα με την πρόοδο των εργασιών αποκατάστασης του Παλιού Νοσοκομείου. Δυστυχώς καθυστέρησε σημαντικά και αδικαιολόγητα η εφαρμογή της απόφασης. Επακολούθησε η οικονομική κρίση που επέφερε τον εκμηδενισμό της αξίας των μετοχών. Το Κληροδότημα δεν είχε άλλους πόρους.
Στη συνέχεια έγιναν διάφορες προσπάθειες, χωρίς αποτέλεσμα.
Έτσι από το 2002, επί εικοσαετία και πλέον, οι διατελέσαντες διαδοχικά Δήμαρχοι δεν πέτυχαν να επισκευάσουν το νοσοκομείο.
Το παράδειγμα του Δήμου Αγρινίου και όχι μόνο, γιατί όπως διαβάζουμε και άλλοι Δήμοι της χώρας έχουν αποσπάσει σημαντικά χρηματικά ποσά για πολιτιστικούς σκοπούς, υποδεικνύει την ακολουθητέα διαδικασία.
Κατ’αρχάς φαίνεται ότι λεφτά υπάρχουν, προερχόμενα από το Δημόσιο, ιδιώτες, την Ευρωπαϊκή Ένωση. Απαιτείται, όμως, η συστηματική και οργανωμένη προσπάθεια, αρχικά με τη δημιουργία του σχετικού φακέλου και στη συνέχεια με χρονοβόρες επικοινωνίες, επαφές και αναζητήσεις με επιλεγμένα πρόσωπα, που θα αποσκοπούν στον εντοπισμό του φυσικού ή νομικού προσώπου που θα δεχθεί να αναλάβει τη δαπάνη για την υλοποίηση του έργου.”
Με ιδιαίτερη εκτίμηση,
Μιχ. Α. Κοτίνης
