Συνεχίζεται η ταλαιπωρία για τους συνταξιούχους αναφορικά με την επιστροφή των παρανόμως περικομμένων επικουρικών συντάξεων και δώρων για την περίοδο Ιουνίου 2015 – Μαΐου 2016. Η πρόσφατη απόφαση του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου (Α.Ε.Δ.) επιβεβαιώνει το νομικό αδιέξοδο, αφήνοντας εκτός διεκδίκησης χιλιάδες δικαιούχους.
Το ζήτημα αφορά περικοπές που είχαν κριθεί αντισυνταγματικές από το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ), ενώ ο Άρειος Πάγος έκρινε το 2023 ότι αυτές ήταν συνταγματικές. Το Α.Ε.Δ. αποφάνθηκε πως δεν έχει δικαιοδοσία να κρίνει τις αντίθετες αποφάσεις, αφήνοντας ουσιαστικά την κατάσταση ως έχει: επιστροφές χρημάτων δικαιούνται μόνο όσοι είχαν προσφύγει μέχρι τον Ιούλιο του 2020.
Η απόφαση προκαλεί οργή στους συνταξιούχους, καθώς, όπως τονίζουν, οι κυβερνήσεις διαχρονικά δεσμεύονταν για δικαίωση όλων, χωρίς να απαιτούνται προσφυγές. Παράλληλα, υπογραμμίζουν την πολιτική ευθύνη για την έλλειψη λύσης, καταγγέλλοντας ότι ενώ για άλλους τομείς, όπως η άμυνα και οι μεγάλες επιχειρήσεις, βρίσκονται κονδύλια, για τις συντάξεις επικαλούνται «δημοσιονομικά περιθώρια».
Το Σωματείο Συνταξιούχων ΙΚΑ Αιτωλοακαρνανίας τονίζει ότι ο αγώνας για την επιστροφή των χρημάτων τους θα συνεχιστεί, υπογραμμίζοντας πως «τίποτα δεν χαρίζεται, όλα κατακτιούνται με συλλογική διεκδίκηση».
Αναλυτικά η ανακοίνωση
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΙΚΑ ΑΙΤΩΛ/ΝΙΑΣ – ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ
Αναδρομικά συνταξιούχων – Η κοροϊδία συνεχίζεται με την απόφαση του Α.Ε.Δ.
Ένα ακόμα επεισόδιο στα τόσα που έχουμε ζήσει τα τελευταία 10 χρόνια κοροϊδίας σε βάρος των συνταξιούχων, είναι και η απόφαση του Α.Ε.Δ. σχετικά με την επιστροφή των παράνομα κομμένων επικουρικών και δώρων του 11μηνου Ιούνη 2015 – Μάη 2016.
Υπενθυμίζουμε ότι για το συγκεκριμένο 11μηνο οι συνταξιούχοι έχουν δικαιωθεί, αφού μετά ήρθε ο αντιασφαλιστικός νόμος έκτρωμα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ (νόμος Κατρούγκαλου) και με νομικά τερτίπια νομιμοποίησε τις περικοπές. Και ενώ η σημερινή κυβέρνηση δεσμεύονταν ότι τα αναδρομικά θα δοθούν σε όλους και δεν χρειάζονται προσφυγές, αμέσως μετά, ξαφνικά, φέρνει και ψήφισε νέο νόμο, όπου απαγόρευε τις επιστροφές αναδρομικών σε όσους δεν είχαν προσφύγει μέχρι και το τέλος του Ιούλη του 2020 και μάλιστα το δικαίωμα των προσφυγών ανακόπηκε απότομα μετά το νόμο Βούτση, τον Ιούλιο του 2020. Το Α.Ε.Δ. αποφάνθηκε πως «στερείται σχετικής δικαιοδοσίας» αναφορικά με την παραπομπή που έχει γίνει. Ουσιαστικά ζητήθηκε από Α.Ε.Δ. να κρίνει επί δύο διαφορετικών αποφάσεων.
Η πρώτη έχει εκδοθεί από το ΣτΕ και θεωρούσε το 2015 ότι είναι αντισυνταγματική η κατάργηση των δώρων.
Η δεύτερη έχει εκδοθεί από τον Άρειο Πάγο, που έκρινε το 2023 ακριβώς το αντίθετο, ότι δηλαδή ήταν συνταγματικές οι περικοπές.
Μάλιστα στο πόρισμά του αναφέρει ότι οι δύο αποφάσεις αν και διαφορετικές, δεν αντιτίθεται μεταξύ τους. Ο δε Άρειος Πάγος έκρινε συνταγματικές τις περικοπές των επικουρικών που έγιναν στην Τράπεζα της Ελλάδος και του Δημοσίου και όχι συνολικά για όλους τους συνταξιούχους. Άρα και οι δύο αποφάσεις συγκλίνουν και συμφωνούν ότι όλες οι άλλες περικοπές για τους υπόλοιπους συνταξιούχους είναι αντισυνταγματικές και άρα δεν συγκρούονται ουσιαστικά όπως υποστήριξε η κυβέρνηση και πρέπει να παραμένουν σε ισχύ.
Η κυβέρνηση όμως ερμηνεύοντας όπως την συμφέρει την απόφαση του Α.Ε.Δ. μας λέει ότι λόγω αντικρουόμενων αποφάσεων μεταξύ ΣτΕ και Αρείου Πάγου δηλώνει αναρμόδιο, οπότε η υπόθεση επανέρχεται στο προηγούμενο στάδιο, δηλαδή δικαίωμα επιστροφής έχουν μόνο όσοι είχαν προσφύγει μέχρι τον Ιούλη του 2020.
Δηλαδή, εκτός από το ότι ο δικαστικός κυκεώνας συνεχίζεται για περίπου 250.000 συνταξιούχους, παραμένουν και εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχοι στον αέρα, αφού η κυβέρνηση αρνείται να πάρει πολιτική απόφαση που θα μας επιστρέφει όσα μας έχουν κλέψει. Εδώ και 10 χρόνια η κοροϊδία δεν έχει όρια μεταξύ κυβερνήσεων και δικαστικών αρχών και στη μέση οι συνταξιούχοι, με το κράτος διαρκώς να επικαλείται τα δημοσιονομικά περιθώρια, ενώ για το μεγάλο κεφάλαιο και την πολεμική οικονομία των εξοπλιστικών προγραμμάτων υπάρχει πακτωλός χρημάτων, την ίδια στιγμή που πρόκειται για δικά μας λεφτά που είναι από τους κόπους μιας ζωής όπου ούτε τα δανειστήκαμε, ούτε τα κλέψαμε από κανέναν.
Φτώχεια, ψέμα και εξαθλίωση είναι λοιπόν το επίτευγμα της νέας τάξης πραγμάτων που πιστά υπηρέτησαν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα, δηλαδή της δικτατορίας των αγορών.
Ευθύνη δική μας είναι η προσπάθεια να μην μειωθούν οι απαιτήσεις μας, να μην παραιτηθούμε από τις διεκδικήσεις μας για να δυναμώσει η πεποίθηση ότι τίποτα δεν χαρίζεται, όλα κατακτιούνται με οργανωμένη λαϊκή διεκδίκηση – αντεπίθεση και σύγκρουση με την πολιτική που θυσιάζει τη ζωή μας για τα κέρδη των λίγων και μας οδηγεί στο μακελειό για το μοίρασμά τους.
