Και δεν είναι τυχαίες διότι όπως περιέγραψε σε πρόσφατο άρθρο του ο καθηγητής φυσικής αγωγής , Ερωτόκριτος Νικολόπουλος (ΔΙΑΒΆΣΤΕ ΕΔΏ) τα τελευταία 25 χρόνια οι αθλητικές υποδομές στην πόλη δεν αντιμετωπίστηκαν με τη δέουσα σοβαρότητα και υπευθυνότητα.
Το γεγονός ότι τα τρία τελευταία χρόνια η τοπική ομάδα μπάσκετ είχε μια αξιοζήλευτη αγωνιστική πορεία που την οδήγησε στην μεγάλη κατηγορία πέρυσι έκανε πολλούς να πιστέψουν ότι ίσως υπάρξει επιτέλους να υπάρξει μια μεθοδική και σοβαρή προσέγγιση του ζητήματος.
Δυστυχώς όμως, κάτι τέτοιο δεν συνέβη… θα τολμήσουμε να πούμε και για λόγους καθαρά “μικροπολιτικούς” εκτός των άλλων…
Έτσι για περισσότερους από 15 μήνες η διοίκηση του “Τρικούπη” προσπαθεί να ενεργοποιήσει τη δημοτική αρχή, προκειμένου να γίνει η ανακατασκευή του κλειστού, ώστε να μπορεί να παίζει η ομάδα στη φυσική της έδρα.
Σήμερα διαπιστώνεται ότι οι υπεύθυνοι του ΔΑΚ Μεσολογγίου δεν μπόρεσαν να εξασφαλίσουν την “στεγανοποίησή” του… δηλαδή δεν είχαν προβεί σε κάποιες τυπικές εργασίες συντήρησης όπως πχ. το καθάρισμα των υδρορροών…
Κατά συνέπεια, μόνο αδικαιολόγητη ή υπερβολική δεν θα είναι η απόφαση της διοίκησης του “Τρικούπη” για μετακόμιση της ομάδας στο Αγρίνιο, καθώς έμπρακτα δεν τυχαίνουν της ελάχιστης στήριξης για αυτονόητα πράγματα, από την δημοτική αρχή. Κυρίως όμως γιατί οι συνθήκες που καλούνται να εργαστούν κάθε άλλο παρά για ομάδα επιπέδου BasketLeague είναι.
Κατά τ΄ άλλα το πρόβλημα στο ΔΑΚ Μεσολογγίου την περασμένη εβδομάδα ήταν οι κλειδαριές και το ποιος θα έχει κλειδιά…
Πέρυσι τέτοιες μέρες τονίζαμε την αναγκαιότητα να τρέξουν οι διαδικασίες για ανακατασκευή του κλειστού για να μην αγωνίζεται στην Α1 ο “Τρικούπης” μακριά από τη φυσική του έδρα.
Δυστυχώς, ένα χρόνο μετά όχι απλώς δεν έχουν ξεκινήσει οι διαδικασίες αλλά η ομάδα αναγκάζεται να μετακομίσει στο Αγρίνιο και για τις προπονήσεις της…
Κρίμα για τους διοικούντες την πόλη…