
Γράφει η Ανθή Παπαθανασίου
Τη Δευτέρα, στο Μεσολόγγι, στο μέγαρο Χρυσογέλου, πραγματοποιήθηκε η επίσημη τελετή παράδοσης από τον δήμαρχο Ύδρας, Γεώργιο Κουκουδάκη, στον δήμαρχο Μεσολογγίου, Σπυρίδωνα Διαμαντόπουλο, σώματος Οθωμανικών εγγράφων χρονικής περιόδου πριν και κατά τη διάρκεια της Επανάστασης, και επίσης της περιόδου της πολιορκίας και της Εξόδου του Μεσολογγίου.
Με τον τρόπο αυτό, η Ιερά Πόλις του Μεσολογγίου έγινε κάτοχος ενός σπουδαίου, για τη μελέτη της ιστορίας της, αρχειακού υλικού.
Το αρχειακό αυτό υλικό είχε σημείο εκκίνησης τη σχέση φιλίας και συνεργασίας του Μεσολογγίτη επιχειρηματία και συλλέκτη Νικολάου Λύρου, με τον δήμαρχο της Ύδρας, Γεώργιο Κουκουδάκη, ευπατρίδη και πνευματικό άνθρωπο.
Ο δεύτερος, από τον δρόμο μίας άλλης φιλίας με τον Τούρκο διανοούμενο, καθηγητή Νεοελληνικής Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου της Άγκυρας, Alper Arisoy, εξασφάλισε το αρχειακό αυτό υλικό, ύστερα από έρευνα του καθηγητή Arisoy στα Οθωμανικά αρχεία, κατά το τμήμα του που αφορούσε στην Ύδρα, στις Σπέτσες και στο Μεσολόγγι.
Η αρχειακή ποσότητα που αφορούσε στο Μεσολόγγι είναι αυτή που παρεδόθη στην ξεχωριστή αυτήν τελετή.
Σε όλους αυτούς και ο έπαινος.

Την τιμητική τελετή άνοιξε ο δήμαρχος της Ιεράς Πόλεως, Σπυρίδων Διαμαντόπουλος, με τον θερμό του λόγο τού καλωσορίσματος.
Ακολούθως έλαβε τον λόγο ο δήμαρχος της Ύδρας, κύριος Κουκουδάκης, ο οποίος εστίασε στη σπουδαιότητα του αρχειακού υλικού για τη μελέτη της ιστορίας και την εθνική μας αυτογνωσία. Ένας θεσμικός διανοούμενος ο ίδιος, πρόβαλε ως αιτία για την πράξη του αυτή τη θέρμη της ειλικρινούς φιλίας με τον Τούρκο καθηγητή Alper Arisoy, που ήταν και ο προμηθευτής του σπάνιου υλικού.
Το τελικό ζητούμενο, σύμφωνα με τον δήμαρχο Γεώργιο Κουκουδάκη, είναι το άνοιγμα των δρόμων της συμφιλίωσης μεταξύ των λαών και της ειρηνικής τους συνύπαρξης.

Και πάνω στο ζητούμενο αυτό, η κορύφωση της εκδήλωσης: η ομιλία και παρουσίαση του αρχειακού υλικού από τον Τούρκο καθηγητή Alper Arisoy.
Σε άπταιστα ελληνικά, με την κοσμιότητα της παρουσίας του και τη δυναμική του λόγου τού αληθινού πνευματικού ανθρώπου, πιστού στη δική του επιστημονική συνειδησιακή πολιτεία — σημειολογικά στις προσφωνήσεις του ακολούθησε απόλυτα το τυπικό και προσφώνησε πρώτα τον σεβασμιότατο που ήταν παρών — έγραψε την αρχή μιας νέας ιδανικής συνθήκης.
(Παρενθετικά, ας θυμηθούμε στο σημείο αυτό ότι ένας άλλος Τούρκος, ο ποιητής και πεζογράφος Ναζίμ Χικμέτ, είναι εκείνος που αποτύπωσε με τον πιο απόλυτο τρόπο το πάθος της Ελλάδας στα πέτρινα χρόνια του αδελφοκτόνου εμφυλίου πολέμου και θρήνησε μέσα από τη δική του καρδιά την Ελλάδα που κάθε αυγή στην Ελλάδα τουφεκιζόταν. Και μιλώ για το ποίημα που έγραψε ο Χικμέτ για την εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη, μεταφράστηκε από τον Γιάννη Ρίτσο, μελοποιήθηκε από τον Θάνο Μικρούτσικο και αποδόθηκε από τη Μαρία Δημητριάδη – τραγούδι-σύμβολο μιας εποχής, το οποίο μας ακολουθεί στη νεότερη ιστορία μας).
Προχθές στο Μεσολόγγι, ο Τούρκος καθηγητής Alper Arisoy έδειξε ότι οι πνευματικοί άνθρωποι, πάντα, είναι οι μόνοι που μπορούν να ανοίξουν τις πύλες μιας καινούργιας χώρας.
Είναι για τούτο που η εκδήλωση αυτή πρέπει να χαρακτηριστεί πρωτοπόρα εκδήλωση στον επετειακό χρόνο των 200 ετών, με τεράστια σημασία.
Είναι πρώτη φορά, 200 χρόνια μετά από τότε, που η Ιερά Πόλις του Μεσολογγίου ανοίγει επίσημα τις πύλες της, υποδέχεται και παραχωρεί δημόσιο βήμα σε έναν Τούρκο διανοούμενο που έρχεται ως δωρητής.
Μία δωρεά με την ισχύ μιας αναγνώρισης.
Μία φίλια πράξη για ιδανική ισορρόπηση.
Μία χειρονομία, από την οποία μπορεί να γεννηθεί μία δημιουργός Ιδέα που θα γονιμοποιήσει το γίγνεσθαι στο νυν.
Για να οργανωθεί μία ασπίδα ενάντια στις σκοταδιστικές απόψεις που επιβάλλονται με τη μάσκα της δήθεν πατριδολατρίας.

Η αγάπη για την πατρίδα είναι το διαρκές άνοιγμα στην πνευματικότητα και σε αυτούς που με σοβαρούς όρους την διακονούν, ανεξαρτήτως εθνικότητας.
Αυτό δεν είναι η ουσία και το διαρκές Νόημα, το διαρκές Μήνυμα και το Σύμβολο του Μείζονος Ιστορικού Συμβάντος της Εξόδου;
Και αν κάποτε τα πλήθη των αλλοφύλων «αλαλάξανε ξώφρενα», δεν ήξεραν απλά τους πρωτοπόρους όπου γης.
200 χρόνια μετά, η όποια τιμή, πρέπει να στοχεύει στο άνοιγμα σε μια καινούργια χώρα.





