Το νέο μυθιστόρημα της Φωτεινή Μυλωνά-Ραΐδη με τίτλο «Κι απόμειναν μονάχα οι λυγμοί» κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Το Δόντι».
Είναι η ιστορία μιας νεαρής γυναίκας από το Κρίκελλο Ευρυτανίας, της Λένης, χήρας στα τριάντα της και μάνας δυο παιδιών, που αποφάσισε στα τριάντα τρία της να αυτονομηθεί από γονείς και πεθερικά και να αναλάβει μόνη της τη ζωή της.
Μα οι καιροί ήταν δύσκολοι. Οι μέρες μέτραγαν χρόνια, τόσα που κουβαλούσαν στη ράχη τους. Κι οι βουλές των ανθρώπων «έπεα πτερόεντα» στης ιστορίας το αγριοκαίρι. Πού απάγκιο για να βλαστήσουν τα όνειρα… -Τα χαΐρια κι οι προκοπές ήταν της ειρήνης κι αυτοί είχαν πόλεμο και μάλιστα αδελφοκτόνο-.
Το καινούριο της σπιτικό της Λένης, όπως η χώρα μας τότε, τον Οκτώβρη του 1944, δεν πρόλαβε να χαρεί την ελευθερία της. Σκορπίστηκε στους πέντε ανέμους. Έμειναν τα σακάκια άδεια από νεανικά κορμιά, οι κορνίζες άδειες από στιγμές χαράς κι οι λυγμοί έγιναν κατεβασιά κι η κατεβασιά άνοιξε ρωγμές στης ιστορίας τον τοίχο.
Όχι, όχι… Δεν πρέπει να ξεχάσουμε! Η θύμηση είναι το πιο ακριβό φάρμακο του κόσμου.
Η θύμηση κι η ενσυναίσθηση…
Η Φωτεινή Μυλωνά – Ραΐδη γεννήθηκε στο Μεσολόγγι. Κάποια στιγμή, στα νιάτα της, το εγκατέλειψε πιστεύοντας για πάντα. Πολύ γρήγορα όμως διαπίστωσε ότι δεν υπήρχε άλλος τόπος ιδανικότερος απ’ αυτόν για να κάνει την έξοδό της κι επέστρεψε. Διάλεξε να γίνει δασκάλα για να είναι κοντά στα παιδιά. Αυτά φρόντισαν να διατηρήσει ατόφια την αλήθεια της και αυθεντικά τα συναισθήματά της.
Τα πρώτα της βιβλία ήταν για κείνα, με τα πιο πολλά να αφορούν τα παιδιά των πρώτων τριών τάξεων του δημοτικού σχολείου. Δύο από αυτά έχουν διακριθεί σε διαγωνισμούς από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου και από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά.
Έχει επίσης γράψει νεανικά μυθιστορήματα, ενώ διηγήματά της έχουν επιλεγεί για λογοτεχνικές συλλογές. Το μυθιστόρημα «Κι απόμειναν μονάχα οι λυγμοί» είναι το τρίτο μυθιστόρημά της για μεγάλους.
