Η συζήτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης γύρω από την επίδραση των φοιτητών στη διαμόρφωση της νυχτερινής διασκέδασης του Μεσολογγίου στάθηκε η αφορμή για δύο συγκινητικές αναρτήσεις, που φωτίζουν μια εποχή γεμάτη ζωντάνια, δημιουργία και βαθιά σύνδεση μεταξύ φοιτητών, καθηγητών και της τοπικής κοινωνίας.

Η φοιτητική παρουσία στο Μεσολόγγι δεν υπήρξε απλώς μια περαστική σκιά. Ήταν ένα κομμάτι ζωντανής ιστορίας, μια δύναμη που συνεισέφερε στην οικονομία, στον πολιτισμό, στην κοινωνική εξέλιξη της πόλης. Οι φοιτητές που πέρασαν από εδώ κουβαλούν ακόμα μέσα τους το Μεσολόγγι, όπως και το Μεσολόγγι κράτησε κάτι από αυτούς.

Άλλωστε γεγονός είναι ότι σχεδόν κάθε χρόνο, οργανώνονται με μεγάλη συμμετοχή regunion φοιτητών, μιας και η φοιτητική κοινότητα για περισσότερα από 35 χρόνια άκμαζε στο Μεσολόγγι.

Στη συνέχεια, παραθέτουμε τις αναρτήσεις του Γιώργου Λειβαδίτη, ενός παλιού φοιτητή, και της Δώρας Ρουπάκη, επίτιμης καθηγήτριας στο τμήμα Λογιστικής, που με λόγια γεμάτα νοσταλγία και αγάπη, καταθέτουν τη δική τους μαρτυρία για εκείνα τα χρόνια.

Γιώργος Λειβαδίτης: Το Μεσολόγγι δεν θα φύγει ποτέ από μέσα μας

Ήρθα στο Μεσολόγγι το 1984.Αγαπησα πολύ αυτόν τον τόπο. Εύχομαι κάποιοι απ’ τους 100δες Μεσολογγίτες που γνώρισα να μ αγάπησαν κι αυτοί. Ένα θα πω και το ξέρω μετά βεβαιότητας.

Απόφοιτοι του τμήματος Λογιστικής που εισήχθησαν το 1983 και αποφοίτησαν το 1987

Πολλά απ’ τα παιδιά που σπούδασαν σ αυτό το Αλωνάκι, το αγαπούν περισσότερο από πολλούς που γεννήθηκαν και ζουν εκεί.

Μπορεί να φύγαμε εμείς που σπουδάζαμε κάποτε απ’ το Μεσολόγγι, αλλά το Μεσολόγγι δεν θα φύγει ποτέ από μέσα μας. Το κουβαλάμε, το αγαπάμε, το θυμόμαστε ΠΑΝΤΑ!!

 


Δώρα Ρουπάκη: Γέμισε η πόλη μας νιάτα, που συνέβαλαν στην οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη του τόπου μας!

Η δημοσίευση του αγαπημένου φοιτητή Γιώργου Λειβαδίτη με παρέσυρε σε μια νοσταλγική αναδρομή στα χρόνια της όμορφης και δημιουργικής αλληλεπίδρασης καθηγητών, φοιτητών και κοινωνίας.

Θυμήθηκα τα χρόνια που ελάχιστοι καθηγητές και μια “χούφτα” φοιτητές ξεκινώντας τα μαθήματα στο κτίριο Κυριαζή και στη συνέχεια στην σχεδόν ερειπωμένη Παλαμαϊκή Σχολή (ΚΑΤΕΕ τότε) πετύχαμε την ποιότητα σπουδών στο νέο και σύγχρονο ΤΕΙ, που υποδέχτηκε στη συνέχεια χιλιάδες φοιτητές.

Από εκδρομή του τμήματος Λογιστικής στην Αίγυπτο

Γέμισε η πόλη μας νιάτα, που συνέβαλαν στην οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη του τόπου μας!

Νιάτα με όνειρα, νιάτα πολιτικοποιημένα, νιάτα ανήσυχα που σε μεγάλο ποσοστό είδαν τις σπουδές στο Μεσολόγγι σαν εφαλτήριο για παραπέρα σπουδές και εξέλιξη.

Νιάτα που αγκάλιασαν τη ψυχή των Εξοδιτών φορώντας τη “φουστανέλα” τους,

Νιάτα που άγγιξαν οι καημοί της λιμνοθάλασσας του μεγάλου μας ποιητή!

Νιάτα που άφησαν ανεξίτηλα τ αχνάρια τους στην πόλη μας!

Γεμάτη συναισθήματα και αναμνήσεις Γιώργο αγαπημένε, σε βεβαιώνω ότι και το Μεσολόγγι σας αγάπησε όσο το αγαπήσατε!

Και ‘γω η αγαπημένη σας δασκάλα σας καμαρώνω, είμαι υπερήφανη για σας και σας έχω ΠΑΝΤΑ μέσα στην καρδιά μου!!!