Ο Υποστράτηγος (ΤΘ) ε.α. Νικόλαος Λουκάς εκπροσωπώντας την “Τάξη ΄85” της Σχολής Ευελπίδων εκφώνησε τον επικήδειο στον συμμαθητή του, Θανάση Λύτρα, μετά το πέρας της νεκρώσιμης ακολουθίας σήμερα το μεσημέρι στον Ιερό Ναό Αγίου Παντελεήμονος Μεσολογγίου:
«Γινώσκει Κύριος τὰς ὁδοὺς τῶν ἀμώμων, καὶ ἡ κληρονομία αὐτῶν εἰς τὸν αἰῶνα ἔσται». (Ψαλ. 36,18)[1]
Σήμερα προπέμπουμε στην αιώνια βασιλεία του Θεού και με τη δέουσα συγκίνηση, τον εν Χριστώ αδελφό και συμμαθητή μας Αθανάσιο, τον καθ όλα άνθρωπο, με ήθος ξεχωριστό, με πνευματική και έμφυτη ψυχική ευγένεια και σεμνότητα.
Αγαπημένε Συμμαθητή Θανάση
Αποφεύγοντας πομπώδεις εκφράσεις, με τις οποίες ποτέ δεν είχες καλή σχέση, με απλότητα και σεβασμό, θα πω μόνο δυο λόγια για τη σεμνή προσωπικότητά σου.
Ξεκίνησες από το Μεσολόγγι και κατόρθωσες να φτάσεις εις τους ανωτάτους βαθμούς του Στρατού, χωρίς να ξεχάσεις ποτέ την γενέτειρα σου, αλλά και χωρίς να υποστείλεις την σημαία των αξιών. Ήσουν πάντα αδέκαστος στην προάσπιση ευγενικών ιδεών και κατάφερες να αποτελείς παράδειγμα προς μίμηση.
Υπήρξες φιλομαθής, άριστος Εύελπις αλλά και Μηχανικός
Πορευτήκαμε μαζί από το 1981 στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων ζώντας τις δύσκολες αλλά ωραίες ημέρες των νεανικών μας χρόνων με τις ασκήσεις τις σκοπιές, τα μελετητήρια, και αργότερα στις μονάδες εκστρατείας επί 35 σχεδόν έτη συμμετέχοντες στη συνεχή στρατιωτική και παράλληλα ακαδημαϊκή μόρφωση μας, ζώντας όλες τις δραστηριότητες του Στρατού.
Κάτοχος και του πτυχίου του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου ως μηχανολόγος μηχανικός διακρίθηκες και πήρες επάξια τους ανώτατους βαθμούς του Τεχνικού Σώματος του Στρατού και αυτό χάρη στη σοβαρή επιστημονική σου κατάρτιση και στο έμφυτο αίσθημα ευθύνης, που χαρακτήριζε πάντοτε τις πράξεις σου.
Τα καλύτερα εύσημα που παίρνεις μαζί σου όμως, δεν είναι οι πολλοί επιστημονικοί τίτλοι σπουδών που με μόχθο απέκτησες στην πολύχρονη, ολοκληρωμένη και ευδόκιμο καριέρα σου, αλλά η αγάπη και η εκτίμηση του κόσμου που σε κατευοδώνει. Όπως και η αγάπη της φιλόστοργης συζύγου σου, των αξιολάτρευτων παιδιών σου, των τόσων φίλων και συγγενών σου.
Όλοι εμείς, που σε γνωρίσαμε, σε κρατάμε μέσα μας και είμαστε υπερήφανοι, γιατί υπήρξες κομμάτι της ζωής μας, γιατί σε είχαμε πολύτιμο φίλο.
Από όλη την Ελλάδα, έρχονται συνεχώς μηνύματα. Μηνύματα από φίλους, συμμαθητές και μη, από τη Διοικούσα τάξη μας και από τις διοικούμενές μας. Όλοι εκφράζουν την συντριβή τους για την απώλεια σου και την μεγάλη εκτίμηση που σου είχαν.
Αγαπητέ Συμμαθητή τώρα που η ψυχή σου άνοιξε πανιά για το μεγάλο ταξίδι, σου λέμε ότι υπήρξες σπάνιος και αξιαγάπητος άνθρωπος, υπέροχος σύζυγος και πατέρας, άξιος δάσκαλος, εργάτης του στρατού και φίλος μοναδικός.
Είμαστε υπερήφανοι που υπήρξαμε συνάδελφοι, θα ζεις για πάντα στις καρδιές μας.
Καλό σου ταξίδι Συμμαθητή
Σε περιμένει μια θέση στους ουρανούς στο ίδιο τραπέζι με τους άλλους συμμαθητές που θρηνήσαμε και θα ανταμώσουμε πάλι όλοι ξανά.
Στην αγαπημένη σου σύζυγο, και στα παιδιά σου εκφράζουμε όλοι οι συμμαθητές την αγάπη και την συμπάθεια μας
Καλή Ανάσταση Αδελφέ και Αγαπημένε Συμμαθητή
[1] Ο Κυριος γνωρίζει πολύ καλά και εκτιμά τους δρόμους της ζωής των δικαίων και ειλικρινών ανθρώπων. Και με την προστασίαν Του η κληρονομία των εις την γην των πατέρων των θα είναι παντοτεινή από γενεάς εις γενεάν.
