Οι πολίτες μπορεί να βρίσκονται σε κατ΄οίκον περιορισμό λόγω της πανδημίας όμως η φύση παίρνει ανάσες και δεν μπαίνει σε καραντίνα. Ο Φορέας Διαχείρισης Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου-Ακαρνανικών Ορέων ως αρμόδιος για την διατήρηση, την προστασία των ενδιαιτημάτων και την διαχείριση της προστατευόμενης περιοχής παρακολουθεί εν ώρα κορονοϊού και καταγράφει την κρασπεδωτή χελώνα (Testudo marginata) στα πλαίσια του Επιχειρησιακού Προγράμματος ΥΜΕΠΕΡΑΑ (Υποδομές Μεταφορών, Περιβάλλον και Αειφόρος Ανάπτυξη).
Η Ελλάδα φιλοξενεί 3 είδη χερσαίων χελωνών: τη Μεσογειακή (Testudo hermanni), την Ελληνική (Testudo graeca) και την Κρασπεδωτή (Testudo marginata) εκ των οποίων η τελευταία χαρακτηρίζεται ως ενδημικό είδος της Βαλκανικής χερσονήσου. Αποτελεί αντικείμενο δράσης καταγραφής και παρακολούθησης στις περιοχές του Φορέα Διαχείρισης με εκτίμηση την γεωγραφική εξάπλωση του πληθυσμού αλλά και του βαθμού διατήρησης του είδους.
Η Κρασπεδωτή ή Βουνίσια χελώνα όπως την αποκαλούν οι κάτοικοι της Αιτωλοακαρνανίας απαντάται σε διάφορους τύπους οικοτόπων και την συναντάμε σε σημεία με φρύγανα και μακία, σε αμμοθίνες με παράκτια βλάστηση και σε βουνοπλαγιές.
Πρόκειται για το μεγαλύτερο είδος χερσαίας χελώνας της Ευρώπης καθώς το μέγεθος της μπορεί ξεπεράσει τα 40 εκατοστά στην ενηλικίωση. Ως ημερόβιο ερπετό δραστηριοποιείται κατά τη διάρκεια της ημέρας όταν ο καιρός είναι ηλιόλουστος και οι θερμοκρασίες το επιτρέπουν. Στα τέλη της άνοιξης τα θηλυκά γεννούν 4 με 12 στρογγυλά αυγά που εναποθέτουν στο χώμα σε έναν επιφανειακό αυγοθάλαμο που έχουν ανοίξει με τα πίσω πόδια τους. Οι μικροί νεοσσοί εκκολάπτονται ύστερα από δύο μήνες και φέρουν έναν αρκετά κρυπτικό χαρακτήρα τα πρώτα χρόνια της ζωής τους. Τα μικρά χελωνάκια είναι ευάλωτα και μπορούν να αποτελέσουν εύκολη λεία για τους θηρευτές.
Τα τελευταία χρόνια οι πληθυσμοί της κρασπεδωτής χελώνας φαίνονται να έχουν μειωθεί αρκετά από τον κατακερματισμό των βιοτόπων της αλλά και την παράνομη συλλογή για εμπόριο.